Beaumes-de-Venise

Beaumes-de-Venise
Beaumes-de-Venise
Kościół parafialny, in czerwiec 2005.
Herb Beaumes-de-Venise
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Vaucluse
Miasto Carpentras
Międzywspólnotowość Społeczność aglomeracji Ventoux-Comtat Venaissin
Mandat burmistrza
 Jerome Bouletin
2020 -2026
Kod pocztowy 84190
Wspólny kod 84012
Demografia
Miły Balméens
Ludność
miejska 		2398  mieszk. (2018 wzrost o 0,46% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 127  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 07 ′ 25 ″ północ, 5° 01 ′ 52 ″ wschód
Wysokość 100  m
min. 44  m
Max. 442  m²
Powierzchnia 18,89  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Awinion
( przedmieście )
Obszar atrakcji Carpentras
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Monteux
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Beaumes-de-Venise
Geolokalizacja na mapie: Vaucluse
Zobacz na mapie topograficznej Vaucluse Lokalizator miasta 14.svg Beaumes-de-Venise
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Beaumes-de-Venise
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Beaumes-de-Venise
Znajomości
Stronie internetowej ratusz-de-beaumes-de-venise.fr

Beaumes-de-Venise jest francuski gmina znajduje się w dziale z Vaucluse , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .

Ta twierdza stała się drugim baronia z Comtat po Sérignan-du-Comtat  : panie z Agoult XIII th  wieku Bedos z Astorg de Peyre i wreszcie od Fortia aż do rewolucji. Został on wzniesiony w księstwie pod koniec XVIII -go  wieku przez papieża Piusa VI .

Geografia

Lokalizacja

Wioska położona jest u podnóża Dentelles de Montmirail . Dominuje płaskowyż Courens, a dalej na wschód skała Trzech Biskupów i góra Carabelle.

Geologia i ulga

Dentelles de Montmirail to pasmo górskie w masywie Baronnies . Tworzą one płyty skalne z jury ( tytonu ). Gleby są wapienne. Lokalnie odrodzenie skał triasowych pozwala na uprawę specyficznego wina, nazwanego takim ( triasowym ) i nagrodzonego w Konkursie Generalnym w 2006 roku.

Hydrografia

Przez miasto przepływa strumień Salette pochodzący z Lafare. Tam swoje źródło biorą inne strumienie: Lauchun, Rioulas, Seyrel. Carpentras kanał , łączący Durance do Rodanu, przecina także miasto i pozwala nawadniania użytków rolnych.

Pogoda

Klimat , Morza Śródziemnego , podlega rytmie czterosuwowego: dwie suche sezonów , z których jeden jest krótki w zimie , i bardzo długo i podkreślona jeden w lecie  ; dwie pory deszczowe, jesienią , z obfitymi, jeśli nie ulewnymi deszczami, i wiosną .

Tabela porównawcza opadów zarejestrowanych w północnym Vaucluse w 2006 roku.

Deszcz. Październik Listopad grudzień Sty. luty Marsz. Kwiecień. Może czerwiec Lip. sierpień Siedem.
% opadów w
porównaniu do normalnego		 90% 100% 48% 103% 61% 84% 16% 42% 5% 174% 60% 175%
Silna burza z piorunami
(grad) 		0 0 0 0 0 0 0 0 0 7 2 2

Temperatury zarejestrowane w północnym Vaucluse w 2006 roku.

Temperatura. Październik Listopad grudzień Sty. luty Marsz. Kwiecień. Może czerwiec Lip. sierpień Siedem.
najgorętszy t °
(data) 		25,2°
(09) 		21,7°
(na 03) 		14,2°
(na 04) 		13,3°
(19.) 		15,5 °
(13.) 		23,9°
(31.) 		26,7 °
(26.) 		30,9 °
(17.) 		35,2°
(28.) 		38,9°
(21.) 		34,1 °
(na 01) 		34,2°
(04)
Liczba dni
t °> do 30 ° 		0 0 0 0 0 0 0 2 16 31 2 8
najzimniejszy t °
(data) 		6,6°
(na 05) 		-5,8°
(28.) 		-6,9°
(30.) 		-6,8°
(15.) 		-4,7°
(na 03) 		-3,2 °
(na 02) 		-2,8°
(w 08) 		4,9°
(na 01) 		9,4°
(na 02) 		17°
(07) 		11,1°
(15.) 		10,3 °
(na 01)
Liczba dni
t ° <do -6 ° (silny mróz) 		0 1 2 5 0 0 0 0 0 0 0 0

Chociaż teren znajduje się w pobliżu osi północ-południe, czyli doliny Rodanu, rzeźba Dentelles de Montmirail zapewnia pewną ochronę przed mistralem. Poniższa tabela przedstawia różne zarejestrowane prędkości wiatru i jego częstotliwość w 2006 roku.

"=": tak samo jak normalnie; „+”: wyższy niż normalnie; „-”: niższy niż normalnie.
Mistral. Październik Listopad grudzień Sty. luty Marsz. Kwiecień. Może czerwiec Lip. sierpień Siedem.
Maksymalna prędkość zarejestrowana w ciągu miesiąca 87  km/h 91  km / h 118  km/h 96  km/h 97  km / h 112  km / h 97  km / h 94  km/h 100  km/h 90  km/h 90  km/h 90  km/h
Trend: dni
z prędkością >
16  m/s ( 58  km/h ) 		--- = ++ - +++ --- ++++ ++++ = = ++++ +

Trasy komunikacyjne i transport

Na zachód od wsi przebiega droga departamentalna 7 i łączy ją drogą departamentalną 81. Droga departamentalna 90 biegnąca od południa przecina wieś i biegnie na północny-wschód w kierunku miejscowości Suzette . W południowo-wschodniej części miasta do wsi docierają również drogi departamentalne 21 i 222.

Planowanie miasta

Typologia

Beaumes-de-Venise jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Awinionu , aglomeracji międzyregionalnej grupowanie razem 59 gmin i 455,711 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Carpentras, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 21 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (70,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (74,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (62,9%), lasy (17,5%), niejednorodne tereny rolne (7,8%), tereny zurbanizowane (7,6%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (4,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejscowości jest potwierdzona w formie Balmas w 993 roku.

Beaumes-de-Venise jest również nazywany w prowansalskim prowansalskim prowansalskim  : Baumas de Venisa według standardu klasycznego lub Baumo de Veniso według standardu Mistralian .

Beaumes, od prowansalskiego bauma , czyli „jaskinia”, odnosi się do jaskiń, które można zobaczyć na zboczach góry, u podnóża której zbudowana jest wioska.

Kwalifikator „Wenecja”, jakkolwiek atrakcyjny może być pod względem turystycznym i winiarskim, nie zawdzięcza nic miastu Wenecji , jest to zniekształcenie „de Venisse”, czyli „du Comtat Venaissin  ”, to nazwisko samo przyjście zgodnie z najbardziej prawdopodobną hipotezą comitatus avennicinus , czyli „comtat avignonnais  ”. Beaumes-de-Venise oznacza zatem „Beaumes en Venaissin”.

Historia

Pre-historia

Jaskinie były zamieszkane od epoki neolitu . Galowie zajęte płaskowyż Courens który góruje nad miastem, i założył tam oppidum . Siedlisko z epoki żelaza zostało wykopane w tym miejscu w latach 1961-1962. To było prawdopodobnie galijskich ludzie z Cavares (Beaumes znajduje się na granicy terytoriów tych ludzi i tych z Voconces i Memini ).

antyk

Terytorium gminy jest bogate w wiele miejsc okupacji gallo-rzymskiej. Kilka gallo-rzymskich rzeźbionych bloków znalezionych na stronie Courens (w tym scena kruszenia winogron) jest wystawionych w muzeum archeologicznym znajdującym się w Aubune.

Średniowiecze

Pierwsza wzmianka o Ad Balmas pochodzi z 993 roku .

Seigneury Beaumes był częścią Comtat Venaissin, który pierwotnie był własnością hrabiów Tuluzy. Comtat Venaissin został przekazany papiestwu w 1271 roku podczas soboru w Lyonie. Pierwszym znanym panem Beaumes jest Raymond d'Agout, który w 1253 złożył hołd Alphonse'owi, hrabiemu Tuluzy i Poitiers oraz bratu Ludwika IX (Saint Louis). Władza Beaumes następnie przeszła w ręce rodzin Budos, Peyre, a następnie Fortia. Wieś Beaumes była chroniona przez zamek, z którego pozostały ruiny i mury obronne. Kościół parafialny, Saint Nazaire, był w XII th  century, położony poza murami. Została zastąpiona w XIV th  century przez kościół Saint-Pierre przylegającym do murów obronnych.

Castrum i wioska Durban, położone na wschód od płaskowyżu Courens, były lennem odrębnym od lenna Beaumes aż do rewolucji. Ruiny Castellas de Durban, które dominują w Beaumes, wciąż świadczą o tej okupacji.

W XII -tego  wieku , opactwo Saint-Andre Villeneuve-les-Avignon posiadał terytorium Beaumes kościół w miejscu zwanym Frigoule, zebrała przychodów. Kaplica Matki Bożej Aubune został także zbudowany w XII -go  wieku w małej wiosce w pobliżu wsi.

renesans

Wspólnota Beaumes co roku wybierała swoich dwóch konsulów, którzy zarządzali miastem, wspomagani przez radę i mogli zwoływać do ogólnego parlamentu mężczyzn w wieku co najmniej 25 lat mieszkających w wiosce. Statuty senioralne, uchwalone w średniowieczu, stanowiły zarządzenie lokalne: odczytywano je co roku w miejscach publicznych w obecności kaucji (przedstawiciela lorda) i konsulów. Co roku, według tego samego rytuału, konsulowie formułowali sprzeciw wobec tych ustaw, które uznali za naruszające wolności miejskie. Ta wyjątkowa procedura została znaleziona w innych wioskach, takich jak Durban i Barroux.

W czasie wojen religijnych wieś wzmocniła swoje fortyfikacje i stawiła opór wojskom protestanckim. Ale inna zaraza nawiedziła Beaumes w 1628 roku: zaraza pochłonęła 200 ofiar w wiosce. Konsulowie, zgodnie z życzeniem wyrażonym w szczytowym momencie epidemii, dali namalowany alegoryczny obraz dżumy, który dziś znajduje się w kaplicy Notre-Dame d'Aubune. Po Wojnach Religijnych lordowie z Fortii porzucili feudalny zamek i nabyli we wsi okazały dom.

Warownia została wzniesiona w księstwie pod koniec XVIII -go  wieku przez papieża Piusa VI .

Epoka nowożytna

We wrześniu 1789 r. wieśniacy sporządzili księgę skarg. Po zamieszkach w całym Comtat wyborcy z Beaumes wyrazili 23 sierpnia 1791 r. chęć ponownego zjednoczenia się z Francją, podobnie jak większość komun Comtat. 14 września 1791 r. Zgromadzenie Narodowe ogłosiło przyłączenie stanów Awinionu i Comtat Venaissin do Francji. Gmina wiedziała, jak chronić swoich mieszkańców w szczytowym momencie Terroru, jaki w 1793 r. wywołała Pomarańcza Komisja Ludowa . Efemeryczna gmina Durban została włączona do gminy Beaumes w 1811 roku.

Okres współczesny

Budowa w 1857 roku kanału Carpentras sprzyjała całkowitemu przekształceniu rolnictwa na równinie Comtat dzięki nawadnianiu i otworzyła terytorium Beaumes na produkcję owoców i warzyw, zaopatrującą Paryż i duże miasta. Kryzysy jedwabnika, filoksery i marzanny w drugiej połowie XIX XX  wieku doprowadziły do przesunięcia do produkcji owoców. Z realizacji amerykańskich winorośli odpornych na filoksery, produkcja winogron stołowych i wino zostało podkreślone w XX th  wieku. Produkcja słynnego wina Muscat de Beaumes de Venise została wznowiona dzięki apelacji uzyskanej w 1943 roku, następnie w 1956 roku uzyskano apelację Côtes-du-Rhône, a w 2005 roku apelację Beaumes-de-Venise red.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista burmistrzów od wyzwolenia
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Lista burmistrzów od rewolucji francuskiej do wyzwolenia
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790 1791 Francois Xavier Gaultier   (już konsul w 1787 r.)
1791 1792 Karol Maurin    
1792 1794 Marin André   (już konsul w 1778)
1794 1800 Xavier Puget    
1800 1800 Claude Michel   (tymczasowo)
1800 1801 Charles Imbert Gaudemavis    
1801 1802 Pierre-Antoine Ayme    
1802 1803 Pierre Tartivel    
1803 1807 Xavier Dumas    
1807 1813 CI Gaudemavis    
1813 1813 Tomasz Bernard   (tymczasowo)
1813 1826 Francois Florent Vaton    
1826 1832 César Ribère d'Antremont    
1832 1838 Łagodny Bernard    
1838 1846 Pierre Joseph Thomas Tartivel    
1846 1859 Pierre Henri Florent Tartivel    
1859 1864 Francois Charpenne    
1864 1865 Barthélemy Bernard duch    
1865 1866 Auguste Gaultier    
1866 1870 Xavier Laforet    
1870 1871 Cyprien Roubaud    
1871 1874 Karol Maurycy    
1874 1878 Kazimierz Waton    
1878 1884 Hilarion Richard    
maj 1884 maj 1892 C. Vaton    
maj 1892 maj 1900 Emile Gaultier    
maj 1900 maj 1904 Augustus Fare    
maj 1904 wrzesień 1910 Jules Carles    
wrzesień 1910 grudzień 1910 Jerome Antoine Reynard    
grudzień 1910 Marzec 1913 Pierre Ayme    
Marzec 1913 maj 1925 Joël Jouvent    
maj 1925 maj 1929 Alderic Blanchard    
maj 1929 Listopad 1930 Auguste Souchère    
Listopad 1930 Listopad 1934 André Bouychou    
Listopad 1934 maj 1935 Louis Barjol    
maj 1935 wrzesień 1944 Joël Jouvent    
Źródło:  
wrzesień 1944 maj 1945 Marcel Gonnet    
maj 1945 Październik 1947 Alderic Blanchard    
Październik 1947 Marzec 1977 Klaudiusz Amiel    
Marzec 1977 Marzec 1989 Camille Fare PCF Rolnik
radny generalny w kantonie Beaumes-de-Venise (1973 → 1992)
Marzec 1989 grudzień 2015
(rezygnacja) 		Christian Gonnet UDF - PR, potem DL,
potem UMP - LR 		Rolnik
radny generalny w kantonie Beaumes-de-Venise (1992 → 2015)
Prezes CA-Comtat Venaissin Ventoux (2008 → 2014)
kwiecień 2016 W trakcie Jerome Bouletin płyta DVD Rolnik, Wiceprzewodniczący Gminy Gmin

Przed Rewolucją Francuską miastem zarządzało dwóch konsulów wybranych od 1464 roku.

Camille Fare jest jedną z 500 wybranych urzędników, którzy sponsorowali kandydaturę Georgesa Marchaisa (PCF) w wyborach prezydenckich w 1981 roku .

Polityka ochrony środowiska

Społeczność aglomeracji Ventoux-Comtat Venaissin zapewnia zbiórkę i utylizację odpadów domowych i podobnych, a także ochronę i poprawę stanu środowiska.

Centrum recyklingu jest dostępne w Aubignan, a duże przedmioty są odbierane raz w miesiącu.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2398 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,46% w porównaniu z 2013 r. ( Vaucluse  : + 1,79%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1332 1373 1450 1,573 1,683 1,702 1,717 1787 1,761
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1791 1774 1,744 1 675 1646 1487 1502 1429 1467
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,405 1401 1359 1 237 1246 1 239 1266 1275 1205
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
1,386 1484 1,631 1,721 1784 2051 2 175 2 305 2 387
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2398 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Beaumes-de-Venise znajduje się w akademii Aix-Marseille .

To prowadzi komunalnych „Eve-et-Marie-Curie” przedszkole i „Jacques-Prevert” szkoły podstawowej i ma prywatną szkołę podstawową (przedszkola + podstawowy) „Saint-Sébastien”.

Sporty

Publiczny basen.

Szlaki piesze: 50  km oznakowanych szlaków i dróg leśnych, zwłaszcza w masywie Saint-Amand-Montmirail. Klub piłkarski w fuzji z miastem Aubignan. Klub nazywa się Étoile d'Aubune. Oprócz klubu kolarskiego: przyszły kolarz Beaumes de venise i jego drużyna kolarstwa górskiego, która jest częścią narodowej elity.

Zdrowie

We wsi działa apteka i dwóch lekarzy rodzinnych.

Gospodarka

Rolnictwo, w tym produkcja wina, jest najważniejszą częścią lokalnej gospodarki. Drzewa oliwne ( spółdzielnie zajmujące się oliwą z oliwek ) i inne drzewa owocowe ( morele , wiśnie , jabłonie ) uzupełniają produkcję terytorium.

Ważną rolę w gospodarce odgrywa również turystyka, aw szczególności turystyka winna (szlak winny). Istnieje międzygminne biuro turystyczne (pomiędzy Beaumes-de-Venise, Lafare , Suzette, La Roque-Alric i Saint-Hippolyte-le-Graveyron ) oraz biuro turystyczne, pole namiotowe, kwatery wiejskie itp.

Miejscowe rzemiosło koncentruje się głównie na budownictwie i różnych pracach rolniczych.

Winorośl i wino

Winorośl występuje na stokach położonych na południe od Dentelles de Montmirail. Obsługują go winiarze z kilku piwnic i majątków. Wszystkie produkcje są w AOC  : Muscat de Beaumes-de-Venise , beaumes-of-venice red , Côtes du Rhône różowo-białe oraz Côtes du Ventoux czerwone, różowe i białe .

Winorośl Beaumes-de-Venise rozciąga się na trzech terroirach.

Ziemie triasowe

Swoją nazwę wzięły od najstarszego okresu ery wtórnej, od -251 ± 0,4 do -199,6 ± 0,6 miliona lat: triasu . Formacja ta wylądowała w płytkim i wyjątkowym morzu zwanym „  Tetydą  ”. Klimat tamtych czasów jest gorący, a przyroda żywiołowa.

Pogrzebana pod ponad 1500  m osadów, ta warstwa geologiczna pojawia się dziś w miejscach na powierzchni. Bogate w magnezję , węglan wapnia i żelazo gleby ziem triasu rozpoznawalne są po barwach: ochry, żółci i fioletu. Bardzo mało żyzne gleby te pozwalają jednak winorośli nie narażać się na stres związany z suszą lub zbyt dużą wilgotnością.

Wino z tych ziem charakteryzuje się bogactwem, elastycznością i długowiecznością.

Ziemie kredowe

Nazywane również „białymi ziemiami Bel Air z kredy  ”, gleby tych ziem są młodsze. Powstały po triasie, w dolnej kredzie, około 100 do 140 milionów lat temu, kiedy morze stało się płytsze.

Szare krainy jurajskich faryzów

To terroir opiera się o południowo-wschodnie zbocze Dentelles de Montmirail.

Oliwa z oliwek

W przeciwieństwie do innych pobliskich obszarów, mróz z 1956 r. stosunkowo oszczędził drzew oliwnych w mieście. Ich oliwki są przetwarzane bezpośrednio na miejscu w La Balméenne oleju młyna i produkować oliwę z oliwek , która jest sklasyfikowana jako AOC pod nazwy Olive Oil Prowansji . Zdaniem ekspertów INAO olejek ten „charakteryzuje się niezbyt intensywnym nosem z aromatami czerwonych owoców, ziół i surowego karczocha, co może kojarzyć się z jęczmieniem i cynamonem. Na podniebieniu owoc jest intensywny i charakteryzuje się ziołowym, surowym karczochem, który można uzupełnić aromatami banana, orzechów laskowych, świeżych migdałów i liści pomidora. Na końcu ust może być pikantność ” .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Niezwykłe miejsca i zabytki

Miasto posiada dwa zabytki wymienione w inwentarzu zabytków oraz cztery miejsca i zabytki wpisane do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego . Ponadto posiada dwa obiekty wymienione w inwentarzu zabytków.

  • Fontanna datowanego XVIII e  wieku znajduje się miejsce Kościoła jest „uczestniczących” z13 kwietnia 1933.
  • kaplica Notre-Dame d'Aubune został „sklasyfikowany” od 19 listopada 1910 29  ; zbudowany w XII th  century to ma krzyża łacińskiego z kaplic i apsyda sklepiony Cul-de-cztery. Jej elegancka dzwonnica jest klejnotem prowansalskiego stylu romańskiego, inspirowanego rzymskimi motywami architektonicznymi. Jego ściany pokryte są oryginalnymi powieści pozostawionych przez kamieniarzy z XII th  wieku i znajdziemy dwa podpisy mnicha-Builder VGO których ślady znajdujemy w kilku budynkach prowansalskim romańskich. Zawiera barokowy ołtarz główny z 1661 r. i sklasyfikowany od 30 grudnia 1926 r. oraz trzy tablice sklasyfikowane od 28 czerwca 2012 r., z których jeden jest ściśle związany z historią wsi: rzeczywiście powstał w 1632 r. na życzenie konsulowie Beaumes szukający boskiej ochrony, aby przezwyciężyć epidemię dżumy, która spustoszyła region w 1628 roku.
  • Zamek Beaumes zachowuje niektóre majestatyczne pozostałości, które dominują w wiosce.
  • Wokół starego jądra wsi można jeszcze odczytać zarys dawnych murów obronnych, zwłaszcza na wschodzie. Do dziś zachowały się trzy stare drzwi wioski: Nowy portal, portal kościelny przebudowany przez architekta Pierre'a II Mignarda w 1684 r., Porte de la Touve.
  • ratusz to dawna prywatna rezydencja zbudowana w 1750 roku przez Alphonse-Toussaint de Fortia, ostatniego pana Beaumes, a która wówczas należała do rodziny Gaudemaris.
  • olejarnia, zamienił się w rolniczej spółdzielni (olej spółdzielczego) o nazwie „The Olive Cooperative Balméenne”, którego budynki zostały zbudowane w drugiej ćwierci XIX -tego  wieku.
  • spółdzielnia winiarska znana jako „Cave des Vignerons de Beaumes de Venise” wybudowana w 1956 roku.
Inne miejsca i zabytki.

Na płaskowyżu Courens, który dominuje w Beaumes, pozostałości Castellas de Durban są świadectwem starego zamku Durban i jego wioski. Niedawno przeprowadzono tam badania archeologiczne, a Stowarzyszenie Les Courens: Dzielenie się dziedzictwem podkreśla miejsce przy wsparciu gminy. Remontuje również tarasy na południowym zboczu płaskowyżu Côtes, aby założyć oranżerię sadu.

Niedaleko Castellas znajduje się romańska kaplica Saint-Hilaire.

Możemy również wspomnieć parafii Serca Maryi Kościoła, który został po raz pierwszy wzniósł się w college'u w 1507 roku i przebudowany w XIX th  wieku; kilka kaplic: Saint-Nazaire, Saint-Roch (zbudowany w XVI -tego  wieku i jest częścią XVII th  wieku), St. Anne (1630), San Sebastian (1629), oratoria, zamki Antremont i Bouquillon The Rocalinaud (skała wokół Beaumes de Venise) i Les Mains (miejsce, gdzie znajduje się posąg).

Obiekty kulturalne

W mieście znajduje się muzeum ze zbiorami archeologicznymi i historycznymi, publiczna czytelnia i wiejski teatr animacji kultury (TRAC), który wystawia kilka sztuk rocznie od 1979 roku. Przylegające do Notre-Dame d'Aubune muzeum jest zarządzane przez stowarzyszenie Académie de Beaumes de Venise, które przez cały rok organizuje wycieczki z przewodnikiem po kaplicy, muzeum i pobliskim podziemnym źródle.

Osobowości związane z gminą

Beaumes-de-Venise i kino

W 1960 roku jaskinie Beaumes de Venise posłużyły jako tło dla niektórych scen z telewizyjnego filmu „  Bethleem de Provence  ” w reżyserii Jeana Prata i napisanego przez Yvana Audouarda .

W 1982 roku nakręcono tam kilka scen z filmu Le Braconnier de Dieu w reżyserii Jean-Pierre'a Darrasa .

Jest to brygada żandarmerii Beaumes-de-Venise, która wspiera serial Une femme d'honneur przez osiem odcinków sezonów 5 i 6 w latach 2001 i 2002 .

Heraldyka

Herb Beaumes-de-Venise Herb Lazur z trzema tausami Or.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

  • Abbe Allègre, Monografia Beaumes-de Venise (Vaucluse) , 1 st  wydanie 1888 wznowiony i zwiększona Pierre Blachon (1967); nowe wydanie: Paryż, Léonce Laget, 1981, ( ISBN  2-85204-100-6 ) .
  • Robert Bailly, Słownik gmin Vaucluse , wyd. A. Barthélemy, Awinion, 1986.
  • Philippe Jean Coulomb, Beaumes-de-Venise. Geologia, paleontologia, prehistoria, historia i archeologia , wyd. Akademia Beaumes-de-Venise, wydanie drugie, 1986.
  • Jules Courtet, Słownik geograficzny, geologiczny, historyczny, archeologiczny i biograficzny departamentu Vaucluse , Awinion, 1876.
  • Czasopismo Les Chroniques d Aubune n O  1 (2017) i 2 (2018), ISSN 2555-9249.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Pracuje
  • Abbé Allègre, Monografia Beaumes-de-Venise (Vaucluse)
  1. str.  3-4 .
  2. strona ?.
Innych źródeł
  1. Ministerstwo Rolnictwa i Rybołówstwa, Palmarès du concours général agricole , Paryż, 2006, s.  3 . Online, złote medale w ogólnopolskim konkursie rolniczym 2006 . Dostęp 10 października 2008 r.
  2. Klimatologia Vaucluse
  3. Źródło: Technical Services Inter Rhone danych meteorologicznych dla rocznika 2006
  4. Normalna odpowiada średniej z ostatnich 53 lat w przypadku danych meteorologicznych Orange i ostatnich 42 lat w przypadku Carpentras (Źródła: Służby Techniczne Inter Rhône).
  5. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  6. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  8. „  Avignon Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  9. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  10. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  11. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Carpentras  ” , na stronie Krajowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  12. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  13. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  14. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  15. Ernest Nègre - General toponimii Francji - strona 241 - ( ISBN  2600028838 ) .
  16. Archeologiczna mapa Galii: Vaison-la-Romaine i jej kampanie 84/1, Michel Provost i Joël-Claude Meffre, 2003, Académie des Belles Lettres, Ministerstwa Kultury i Edukacji Narodowej, Rada Generalna Vaucluse, Dom Nauk Humanistycznych, Paryż 2003.
  17. Charles Rostaing, Esej o toponimii Prowansji , wyd. Reprinty Laffitte'a, Marsylia, 1994, s.  81 wskazuje, że nazwa ta występuje w Gallia christiana novissima d'Albanès i U. Chevalier.
  18. Poliptyk hrabiów Tuluzy przechowywany w Bibliotece Inguimbertine w Carpentras
  19. Abbé Allègre, Monografia Beaumes de Venise, wznowienie, Léonce Laget, Paryż, 1967.
  20. Abbé Allègre, Monografia Beaumes-de-Venise.
  21. Guy Barruol Michele Wood, Yann Codou Marie-Pierre Estienne, Elizabeth Sauze "Lista instytucji religijnych w obrębie opactwa Saint-André X TH do XIII th  wieku", w Guy Barruol, Roseline Bacon i Alain Gerard (redaktorzy), Opactwo Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, historia, archeologia, wpływy , Materiały konferencji międzyregionalnej, która odbyła się w 1999 r. z okazji tysiąclecia założenia opactwa Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, wyd. . Alpes de Lumières, Cahiers de Salagon nr 4, Mane, 2001, 448 s. ( ISSN  1254-9371 ) , ( ISBN  2-906162-54-X ) .
  22. „  Beaumes-de-Venise na stronie Quid  ” ( Archiwum • wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  23. Według listy w książce ks Allegre'a, Monografia Beaumes-de-Venise (Vaucluse) , 1 st  wydanie: 1888 publikowane i rozwijany przez Pierre Blachon (1967); nowa reedycja: Paryż, Léonce Laget, 1981, ( ISBN  2-85204-100-6 ) . Strony: s. 235 dla burmistrzów od 1791 do 1884, s. 316-317 dla następnych do 1977
  24. "  Christian Gonnet zmarł tamtej nocy  ", Le Dauphiné ,3 marca 2016( przeczytaj online ).
  25. "  Burmistrz i zastępcy zostali wybrani  ", La Provence ,13 kwietnia 2016( przeczytaj online ).
  26. Lista urzędników wybieralnych, którzy przedstawiali kandydatów w wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej , JORF z 15 kwietnia 1981 r., s. 1063 (konsultacja 29 lipca 2010 r.)
  27. oficjalna strona - środowisko .
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  32. „  Vaucluse (84), Beaumes-de-Venise, szkoły  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 20 września 2015 r . ) .
  33. Okres podzielony na 3 epoki (trias dolny, środkowy i górny) oraz 7  etapów stratygraficznych
  34. Dekret z dnia 14 marca 2007r .
  35. „  Wykaz zabytków w mieście Beaumes-de-Venise  ” , baza Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
  36. „  Wykaz miejsc i zabytków w mieście Beaumes-de-Venise w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego  ” , baza Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
  37. „  Wykaz obiektów zabytkowych w miejscowości Beaumes-de-Venise  ” , baza Palissy , Ministerstwo Kultury Francji .
  38. "  Fontaine  " , zawiadomienie n o  PA00081962, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  39. Dominique Tissot: Badania wokół starych fortyfikacji Beaumes, w przeglądzie Les Chroniques d'Aubune N o  2 czerwca 2018 ISSN 2555-9249
  40. "  olejarnia i spółdzielnia rolnicza (olej spółdzielnia) o nazwie The Olive Cooperative Balméenne  " , instrukcja n o  IA84000807, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  41. "  Wino spółdzielnia znany jako Cave des Vignerons  " , uprzedzenia n o  IA84000761, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  42. „  Beaumes de Venise  ” , na bibliotheques.lacove.fr (dostęp 29 października 2019 r . ) .
  43. TRAC , „  Anniversary Trac: 40 lat od 1 do 3 listopada 2019 r., oto program!  » , O Théâtre Rural d'Animation Culturelle (dostęp 24.10.2019 ) .
  44. „  L'Ermitage d'Aubune - ostatnie działania  ” , na www.academie-beaumes.fr (dostęp 9 maja 2019 r . ) .
  45. Victor de Gaudemaris na stronie internetowej catalog.drouot.com .
  46. Institut National de l'Audiovisuel- Ina.fr , „  Bethléem de Provence  ” , na Ina.fr (dostęp 29 października 2019 ) .
  47. Historia Caromb Tome II Jeana Galliana. por. strona 188 ( Czytaj online )
  48. Herbarz Francji