Zwycięstwa w muzyce klasycznej

Zwycięstwa w muzyce klasycznej

Nagrodzony	Zwycięstwo muzyki klasycznej
Opis	Nagroda muzyczna dla najlepszych francuskich produkcji muzyki klasycznej
Organizator	Stowarzyszenie „Zwycięstwa muzyki”
Kraj	Francja
Data utworzenia	1985 i 1994
Oficjalna strona	www.lesvictoires.com

Do Zwycięstwa muzyki klasycznej są francuskie nagrody muzyczne przyznawane corocznie artystów ze świata muzyki klasycznej .

Utworzona w 1985 roku Grammy początkowo obejmuje zarówno muzykę klasyczną, muzykę pop , jazz, jak i nawet humor . Od 1994 roku muzyka klasyczna miała osobną ceremonię, wraz z utworzeniem Victoires de la musique classique, która obejmowała również jazz, aż do powstania Victoires du jazz w 2003 roku.

Poniższa lista zawiera wszystkie nagrody związane z muzyką klasyczną, w tym te przyznane w latach 1986–1993 w ramach Victoires de la Musique, z wyłączeniem kategorii poświęconych jazzowi.

Operacja

Jeśli chodzi o Victoires de la musique, to tytuły kategorii są ustalane przez radę dyrektorów stowarzyszenia. W 2021 roku jest ich sześć: „Artysta liryczny”, „Solista instrumentalny”, „Objawienie, autor tekstów”, „Objawienie, solista instrumentalny”, „Nagranie” i „Kompozytor”.

Co roku zarząd decyduje o składzie listy wyborców, która liczy 350 osób. Wyborcy są wybierani spośród aktorów muzyki poważnej: dziennikarzy, pracowników wytwórni płytowych, przedstawicieli artystów, rzeczników prasowych itp. .

Artysta, który wygrał jedną z kategorii „Solista instrumentalny” lub „Artysta liryczny”, nie może być kandydatem w tej samej kategorii przez trzy lata po Zwycięstwie. Artysta laureat w kategorii „Kompozytor” nie może być kandydatem w ciągu pięciu lat od Zwycięstwa (10 lat, kiedy był zwycięzcą 3 razy w tej kategorii). Artysta nominowany w jednej z kategorii „Objawienia” nie może już startować w tej samej kategorii.

Nagrody

Rewelacja roku solistka instrumentalnego

„Nowy talent” do 2001 roku.

1994 : Anne Gastinel , wiolonczela
1995 : Marie-Josèphe Jude , fortepian
1996 : Isabelle Moretti , harfa
1997 : Claire Désert , fortepian
1998 : Claire-Marie Le Guay , fortepian
1999 : Vanessa Wagner , fortepian
2000 : Renaud Capuçon , skrzypce
2001 : Gautier Capuçon , wiolonczela
2002 : Emmanuelle Bertrand , wiolonczela
2003 : Ophélie Gaillard , wiolonczela
2004 : Emmanuel Rossfelder , gitara
2005 : Pascal Amoyel , fortepian
2006 : Bertrand Chamayou , fortepian
2007 : Antoine Tamestit , altówka
2008 : David Greilsammer , fortepian
2009 : Romain Leleu , trąbka
2010 : David Kadouch , fortepian
2011 : Fabrice Millischer , puzon
2012 : Thomas Leleu , tuba
2013 : Edgar Moreau , wiolonczela
2014 : Adrien La Marca , altówka
2015 : Jean Rondeau , klawesyn
2016 : Lucienne Renaudin Vary , trąbka
2017 : Adélaïde Ferrière , marimba
2018 : Bruno Philippe , wiolonczela
2019 : Thibaut Garcia , gitara
2020 : Gabriel Pidoux , obój
2021 : Aurélien Gignoux , instrumenty perkusyjne

Międzynarodowe objawienie roku

2002 : Alexei Ogrintchouk , obój
2003 : Rolando Villazón , tenor
2004 : Tatjana Vassilieva , wiolonczela
2005 : Nemanja Radulovic , skrzypce
2006 : Marcela Roggeri , fortepian

Dyrygent Roku

Kameralny Muzyk Roku

1994 : Ravel Quartet
1995 : Gérard Caussé & François-René Duchâble
1996 : Debussy Quartet
2000 : Trio Wanderer
2009 : Trio Wanderer

Instrumentalny zespół roku

1985 : Orchestre de Paris pod dyrekcją Daniela Barenboïma
1993 : Orchester national du Capitole de Toulouse pod dyrekcją Michela Plassona
1994 : Orkiestra Filharmonii Radia France pod dyrekcją Marka Janowskiego
1995 : Barokowy zespół Limoges kierowane przez Christophe monety
2000 : Chór regionalny Vittoria d'Ile de France pod dyrekcją Michela Piquemala
2003 : Koncert Astrée pod dyrekcją Emmanuelle Haïm
2004 : Paryski zespół orkiestrowy pod dyrekcją Johna Nelsona

Zespół wokalny roku

1994 : dla Sei Voci
1997 : Chór Radio France pod dyrekcją François Polgár , na nagraniu Gloria przez Francisa Poulenca
2002 : chór kameralny Accentus pod dyrekcją Laurence'a Equilbeya
2005 : chór kameralny Accentus pod dyrekcją Laurence'a Equilbeya
2006 : chór kameralny Les Elements pod dyrekcją Joëla Suhubiette
2007 : Musicatreize pod dyrekcją Rolanda Hayrabediana
2008 : chór kameralny Accentus pod dyrekcją Laurence'a Equilbeya

Kompozytor Roku

2000 : Bernard Cavanna , Koncert skrzypcowy
2002 : Pascal Dusapin
2003 : Thierry Escaich
2004 : Éric Tanguy
2005 : Philippe Hersant
2006 : Thierry Escaich
2008 : Éric Tanguy
2009 : Bruno Mantovani
2010 : Philippe Hersant
2011 : Thierry Escaich , Alleluias pro amni tempore
2012 : Philippe Manoury , La nuit de Gutenberg
2013 : Karol Beffa
2014 : Richard Galliano , Bajki tuby
2015 : Guillaume Connesson , Kythère
2016 : Philippe Hersant
2017 : Thierry Escaich
2018 : Karol Beffa , Pijana łódź
2019 : Guillaume Connesson , The Lost Horizons
2020 : Camille Pépin , The Sound of Trees na klarnet, wiolonczelę solo i orkiestrę
2021 : Betsy Jolas , na Topeng , na kwartet smyczkowy,

Stworzenie roku

1985 : Odpowiedzi z Pierre Boulez
1986 : Koncert na skrzypce i orkiestrę przez Henri Dutilleux
1987 : Plejady przez Iannisa Xenakisem
1988 : 10 th Symfonia Beethovena z Pierre Henry
1990 : Stworzenie Świata przez Bernard Parmegiani
1991 : Koncert na róg, katarynka, saksofon, puzon przez Marius Constant
1992 : Mysteries of the moment autorstwa Henri Dutilleux (2)
1993 : Llanto Por Ignacio Sanchez Mejias i Avoaha autorstwa Maurice'a Ohana
1994 : Praca dla gitara dziesięciostrunowa przez Maurice Ohana
1995 : Kameralna muzyka przez Henri Dutilleux
2001 : Kientzy loops autorstwa Toma Johnsona (kompozytor)
2007 : Faustus, ostatniej nocy przez Pascal Dusapin

Koncert muzyki klasycznej lub przedstawienie operowe roku

1992 : Lulu przez Albana Berga w Théâtre du Châtelet

Liryczne wykonanie roku

1995 : Lady Makbet Mtsensk przez Szostakowicza w wykonaniu Marii Ewing , Aage Haugland , Siergiej Larin , Kurt Moll , orkiestra i chóry z Opéra Bastille , prowadzonego przez Myung-Whun Chung

Międzynarodowy wkład we francuską muzykę roku

1994 : José van Dam
1995 : John Eliot Gardiner

Produkcja choreograficzna we Francji roku

1995 : Cudowny mandaryn , Maurice Béjart
1998 : Znaki , Caroline Carlson

Francuskie nagranie roku z muzyki klasycznej

1986 : Preludia przez Claude'a Debussy'ego przez Alaina Planès
1987 : Kompletny dzieła na fortepian z Erik Satie autorstwa Aldo Ciccolini i Gabriel Tacchino
1988 : Preludium do Popołudnie fauna przez Claude'a Debussy'ego , L'Apprenti sorcier przez Paula Dukasa , Pavane za zmarłego przez Maurice'a Ravela i Gymnopédies 1,3 przez Erik Satie przez Orchestre National de France pod dyrekcją Georges Kapłana
1990 : Carmen przez Georges Bizet przez Narodową Orkiestrą Francji , chórów i mistrzów Radio France pod batutą Seiji Ozawa , z Jessye Norman
1991 : The Complete Orchestral Work of Maurice Ravel w wykonaniu Cleveland Orchestra i New York Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Pierre'a Bouleza
1992 : Haydn kwartety , tom 1 z Mozarta przez Quatuor Mozaiki
1993 : Montezuma przez Vivaldiego przez Grande ecurie i Chambre du Roy reżyserii Jean-Claude Malgoire
1994 : Dialogue des Carmélites ( Poulenc ) w wykonaniu Catherine Dubosc , Rita Gorr , José van Dam , Orchestre de l'Opéra national de Lyon , pod dyrekcją Kenta Nagano
1995 : Lightning on the Beyond ( Messiaen ) w wykonaniu Orchestre de l ' Opéra Bastille pod dyrekcją Myung-Whun Chung
1996 : Complete Sacred Music Maurice'a Duruflé pod dyrekcją Michela Piquemala , wydana przez Naxos
1998 : Król Dawid przez Arthura Honeggera , wykonywane przez Vittoria Regionalnego Chóru Île-de-France , Jacques Martin (recytatora), Christine Fersen (recytatora), Danielle Borst , Marie-Ange Todorovitch , Gilles Ragon , Orchestre de la Cité , skierowane przez Michela Piquemal , opublikowane przez Naxos
1999 : Lakmé ( Delibes ) w wykonaniu Natalie Dessay , Gregory'ego Kunde , José Van Dam , Orchestre national du Capitole de Toulouse pod dyrekcją Michela Plassona
2002 : Włoska Arias ( Gluck ) w wykonaniu Cecilii Bartoli , Akademie für Alte Musik Berlin
2003 : Pelléas et Mélisande ( Debussy ) w wykonaniu Anne-Sofie von Otter , Wolfganga Holzmaira , Laurenta Naouri , Orchestre national de France pod dyrekcją Bernarda Haitinka
2004 : Carmen ( Bizet ) w wykonaniu Angeli Gheorghiu , Roberto Alagna , Les Elements , Orchester national du Capitole de Toulouse pod dyrekcją Michela Plassona
2005 : Beethoven: Sonaty nr 2 , 4 i 5 na wiolonczelę i fortepian z Anne Gastinel i François-Frédéric Guy (Naïve)
2006 : Génération, Phonal, Feuermann, Ritratto concertante ( Jean-Louis Agobet ) w wykonaniu Michela Portal , Paula Meyera , Alaina Billarda , Xaviera Phillipsa , Alexandre'a Paleya , Orchestre philharmonique de Strasbourg , pod dyrekcją François-Xavier Roth
2008 : Carestini, historia kastrata , w wykonaniu Philippe Jaroussky'ego, Le Concert d'Astrée pod dyrekcją Emmanuelle Haim
2009 : Lamenti , w wykonaniu Natalie Dessay , Rolando Villazón , Joyce DiDonato , Patrizia Ciofi , Philippe Jaroussky , Laurent Naouri , Marie-Nicole Lemieux , Véronique Gens , Chrisopher Purves , Topi Lehtipuu , Simon Wall i Le Concert d'Astrée , pod dyrekcją Emmanuelle Chaim
2010 : utwory fortepianowe Felixa Mendelssohna na fortepian Broadwood 1840 autorstwa Cyrila Huvé
2011 : Koncerty fortepianowe Ravela , Pierre-Laurenta Aimarda , Cleveland Orchestra , reż. Pierre Boulez
2012 : The Years of Pielgrzymka z Franza Liszta przez Bertranda Chamayou
2013 : Wół na dachu autorstwa Alexandre Tharaud
2014 : korespondencja z Henri Dutilleux z Barbara Hannigan i Filharmonii Radio France pod dyrekcją Esa-Pekka Salonen (Deutsche Grammophon)
2015 : Köthener Trauermusik BWV 244a przez Jana Sebastiana Bacha , Ensemble Pigmalion , reż. Raphaël Pichon (Harmonia Mundi).
2016 : Daphnis et Chloé przez Maurice'a Ravela - Orkiestra i Chór Opery National de Paris , reż. Philippe Jordan , Erato
2017 : Nagrywanie Bright przez Hugues Dufourta - Les Perkusje de Strasbourg
2018 : Mirages , arie operowe i melodie, Sabine Devieilhe , Alexandre Tharaud , Les Siècles , reż. François-Xavier Roth , Erato
2019 : Trojanie autorstwa Hectora Berlioza z Joyce DiDonato , Michael Spyres , Marie-Nicole Lemieux, Marianne Crebassa Stanislas de Barbeyrac, Cyrille Dubois , Stéphane Degout Nicolas Courjal i Jean Teitgen The Strasbourg Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Johna Nelsona i zjazdu trzech chórów.
2020 : Piano Concertos Brak kości 3, 4 i 5 " The Egyptian " przez Camille Saint-Saëns przez Aleksandra Kantorow
2021 : Beethoven, Around the world , Ebony quartet .

Liryczne nagranie roku

1994 : Don Kichot przez Masseneta wykonywane przez Teresa Berganza , Alain Fondary , José van Dam i Orchestre National du Capitole de Toulouse , prowadzonego przez Michela Plassonem

Zagraniczne nagranie roku muzyki klasycznej

1995 : Koncert skrzypcowy n o 5 i Symfonia koncertująca od Mozarta interpretowane przez Régis Pasquiera , Bruno Pasquier , Liège Philharmonic Orchestra i Wspólnoty Francuskiej, kierowanego przez Petera Bartłomieja
2007 : Nokturny przez Chopina w wykonaniu Maurizio Pollini

Nagranie muzyki dawnej lub barokowej roku

1994 : Lekcje ciemności ( Charpentier ), Il Seminario Musicale , reżyseria Gérard Lesne
1995 : Grands motets ( Rameau ), Les Arts Florissants , dyrygent: William Christie
2005 : Orlando Furioso ( Vivaldi ), Ensemble Matheus pod dyrekcją Jean-Christophe Spinosi

DVD roku

2004 : The 5 Piano Concertos Beethovena , przez François-René Duchable i Ensemble Orchestral de Paris pod batutą Johna Nelsona
2005 : Pas sur la bouche w reżyserii Alaina Resnaisa i reżyserii Bruno Fontaine
2006 : Lekcja muzyki Jean-François Zygel
2007 : La traviata de Verdi z Rolando Villazónem , Anną Netrebko , Vienna Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Carlo Rizzi
2008 : Jeanne au Bucher przez Honeggera , Orchestre National de Montpellier, prowadzone przez Alaina Altinoglu
2010 : Liska Chytruska przez Janáček , Orchestre de l'Opéra National de Paris .

Honorowe zwycięstwa

2001 : Narodowa Orkiestra Kraju Loary
2003 : Jean-Claude Malgoire
2004 : Jean-Claude Casadesus , Hélène Grimaud
2005 : Philippe Bender i Orkiestra Regionalna Cannes-Provence-Alpes-Côte d'Azur
2006: Anne-Sophie Mutter , Aldo Ciccolini , Michel Portal , Louis Bricard
2007: Katia i Marielle Labèque, fortepiany
2008 : Evgeny Kissin st Orchester national du Capitole de Toulouse
2010 : Vadim Repine , skrzypce
2011 : Brigitte Engerer , fortepian
2012 : Renée Fleming , sopran
2013 : Bordeaux Aquitaine National Orchestra
2014 :
2015 :
2016 : Menahem Pressler , fortepian
2017 : Jonas Kaufmann , tenor; Frédéric Lodéon , wiolonczelista i prowadzący
2018 : Angela Gheorghiu , sopran
2019 : Lang Lang , fortepian
2020 : Anna Netrebko , sopran ; Philippe Jaroussky , kontratenor
2021 : dwoje studentów z Konserwatorium Muzycznego w Lyonie .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny

Oficjalna strona

Uwagi i odniesienia

Informacje na temat tych kategorii można znaleźć w artykule poświęconym Victoires du jazz .
„ The Victories of Classical Music ” , na www.lesvictoiresdelamusique.fr (dostęp 24 lutego 2021 )
Artykuł , „ Głosuję na Zwycięskiej i powiem ci jak to działa ” , na Classique ale nie było , luty 2021 (dostęp 24 lutego, 2021 )
„ The Victories of Classical Music ” , na www.lesvictoiresdelamusique.fr (dostęp 24 lutego 2021 )
Palmares 1997 w Revue Diapason , N O 435, marzec 1997, s. 5