Jean-Louis Agobet
Jean-Louis Agobet
Jean-Louis Agobet , urodzony dnia21 kwietnia 1968 r.w Blois ( Loir-et-Cher ), to francuski kompozytor .
Biografia
Studia muzyczne (kompozycja, elektroakustyka) w ENM w Aix-en-Provence , (kompozycja, analiza) w Konserwatorium Regionalnym w Nicei oraz (kompozycja, pisanie, muzyka komputerowa) w Narodowym Konserwatorium Muzycznym w Lyonie . Jego kariera rozwinęła się na początku lat 90. i napisał (do tej pory ponad pięćdziesiąt utworów) dla większości grup symfonicznych, dyrygentów i solistów: Michel Portal , Jan Latham-Koenig , Kristjan Järvi , Steven Isserlis , François-Xavier Roth , Paul Meyer , Cécile Daroux , Alexandre Paley , Xavier Phillips , Yasuaki Itakura , Thomas Dausgaard , Sebastian Lang-Lessing , Hans Leenders , Enrique Mazzola , Graziella Contratto ...
Były rezydent Villa Medici w Rzymie (1996-1998) kompozytor rezydujący z National Orchestra of Montpellier (1998-2000) Zdobył nagrodę za najlepsze nagranie roku na Victoires de la musique classique w 2006 roku za album Generation . Zdobył również Nagrodę Specjalną na Prix Italia w 1995 roku w Bolonii oraz otrzymał nagrody Akademii Sztuk Pięknych (Nagroda Pierre'a Cardina ) i SACEM (Nagroda Claude'a Arrieu ).
Był "kompozytorem-rezydentem" Narodowej Orkiestry Montpellier w latach 1998-2000, a następnie Strasburskiej Orkiestry Filharmonicznej w latach 2001-2004. W latach 2004-2005 kierował usługami edukacyjnymi Strasburskiej Orkiestry Filharmonicznej i był dyrektorem artystycznym odkrycia. cykl Orchestre de Caen od 2008 do 2011. W 2007 roku był współpracownikiem kompozytora z Orchestre des Pays de Savoie.
Jego prace redagowane są przez Joberta (do 2006) w Paryżu, a od 2007 przez Peermusic classical w Hamburgu i Nowym Jorku. W latach 2008-2011 wykładał kompozycję i orkiestrację w regionalnym konserwatorium w Caen w latach 2008-2011. Inwrzesień 2011został mianowany profesorem kompozycji w konserwatorium o wpływach regionalnych w Bordeaux .
Regularnie programowany przez Radio France, był gościem festiwalu Présences w latach 1993, 96, 2003, 2008. Jest headlinerem festiwalu "Aspects des Musiques d'Aujourd'hui" w Caen od 16 do21 marca 2010z ponad dwudziestoma zaprogramowanymi pracami. Od kilku lat pracuje nad realizacją projektu LabOrchestre w Tokio ( Japonia ), jest to program edukacyjny oparty na kreatywności dźwiękowej , o czym opowiada w swoim eseju Listen, Play, Create .
Jego dyskografia została doceniona przez prasę (Choc du Monde de la Musique , Gramophone , Diapason , Ongaku No Tomo…) i nagrodzona (Zwycięstwo muzyki klasycznej, nagroda Akademii Charles-Cros …). Następnie był członkiem, a następnie przewodniczącym Komisji Muzyki Symfonicznej SACEM (2012-2015, 2017-) i współpracownikiem kompozytora w Orchestre National de Lorraine przez dwa sezony (2013-2015).
Pracuje
Utwory instrumentalne
(1, 2 lub 3 instrumenty, z elektroniką lub bez)
-
Strati (1992) op. 1 na fortepian solo solo
-
Nués-Traces (1993-1994), na flet solo i elektronikę
-
Flickering Points (1994-95 rev. 2000), na tubę solo i elektronikę
-
Nagi (1995), na flet solo
-
Autour (1995), na flet w G
-
Nadal ! na Sachę (2000), bis na fortepian
-
Ciaccona (2002) na klarnet i wiolonczelę
-
Cobalt (2004), na róg F i rezonujący fortepian ad. lib.
-
Les ombres dansent (2006), na dwa klarnety i obowiązkowy fortepian rezonansowy
-
Spectre (2008) na flet basowy (i/lub flet w G) i perkusję
-
Owen fragmenty II (2008), na altówkę i wiolonczelę
-
Owen fragmenty III (2008), na dwoje skrzypiec i altówkę
-
Owen fragmenty IV (2008), na altówkę solo
-
Régénération (2002-2008), na trzech klarnecistów
-
Leben (2009), na wiolonczelę i fortepian
-
L'échiquier d'Adelson (2010), na altówkę solo
-
Spirit of Preludio (2014), na wiolonczelę solo piccolo
-
Sharp (2015), pięć utworów na wiolonczelę
-
Trio (2017), na klarnet, altówkę i fortepian
-
Braeburn (2019), na kontrabas
-
Akane (2019), dla shō (笙)
-
Stopnie (2020), na flet
-
Jesienny liść (2020), na fagot
-
Sól (2021), na klarnet
-
Spirit of Corrente (2021), na wiolonczelę
-
In absentia, in echo, in memoriam (2021), na wiolonczelę solo i echo wiolonczelę
Prace dla zespołu
(od 4 do 19 instrumentów, z solistą lub bez), dyrygowane lub nie, z elektroniką lub bez)
-
Einfallen (1991), na siedem instrumentów i elektronikę
-
Plotka (1994), na siedem instrumentów
-
Petit édifice (1995), na pięć instrumentów
-
L'Étude des forces (1997), koncert na flet solo, flet główny, zespół instrumentalny i elektroniczny
-
L'effet papillon (1999), na zespół
-
Pamięć antyfonalna (2000-01), na zespół i elektronikę
-
Repliki (2001) na 6 perkusistów, sekstet Sixens
-
Fanal (2001), fanfara na trzynaście instrumentów dętych blaszanych i kotły
-
Fanfare dla OJM (2002) na pięć instrumentów dętych blaszanych i dwóch perkusistów
-
W potrójnym czasie (2007), Sarabande na kwartet smyczkowy
-
Eclisses (2007-2008), na flet, klarnet, fortepian, skrzypce i wiolonczelę
-
Sectio (2008), na zespół 14 instrumentów
-
Owen fragmenty (2008), na narratora, kwartet smyczkowy z główną altówką
-
Concertino klarnetowe (2010-2011), na klarnet solo i zespół
-
Symfonia kameralna (nr 1) (2012), na orkiestrę kameralną
-
Kasacja (2013), na zespół saksofonowy (12)
-
Society (no.1) (2018) The Musicians of Bremen na flet, saksofon, fortepian, perkusję i elektronikę
Utwory symfoniczne i koncertujące
(orkiestra, z solistą lub bez, z elektroniką lub bez)
-
Czteroosobowy budynek (1995-99) na orkiestrę
-
Fanfara (1999), na orkiestrę
-
Wariacje Montpellier (1999), na fortepian i orkiestrę
-
Phonal (2000), na dużą orkiestrę
-
Ritratto koncertujące (2000), koncert na fortepian i orkiestrę
-
Folia (2002) na orkiestrę
-
Profile (2002) na orkiestrę smyczkową
-
Pokolenie (2002), Concerto grosso na trzech klarnecistów i orkiestrę
-
Jesteś gotowy? (2003), Fantazja na sto dzieci i dużą orkiestrę
-
Rebus (2003), In memoriam Luciano Berio na orkiestrę
-
Feuermann (2003), Grand duet na wiolonczelę solo i orkiestrę
-
Concerto scorrevole (2006) Koncert na róg i orkiestrę
-
A w kształcie (2006-2007), na kwartet saksofonowy i orkiestrę
-
Exo (2007) na dwa soprany i orkiestrę na fragmentach Vents de Saint-John Perse
-
Reverso, Saxophone Quartet Concerto (2009), na kwartet saksofonowy (SATB) i orkiestrę
-
Koncert na wiolonczelę (2009) na wiolonczelę solo i orkiestrę
-
Otwarcie WADA (2012), fanfary dla 30 -tego wydania Aspekty Festival Orchestra
-
Koncert na skrzypce i orkiestrę Szukaj! Znajdować ? (2013)
-
Oculus (2014), pierwsze preludium na orkiestrę
-
Kantata (2014-15), na sopran, mezzo, chór i orkiestrę
-
Mabus (2020), drugie preludium na orkiestrę
-
Nucleus (2021), trzecie preludium na orkiestrę
Utwory wokalne
-
Głos czysty (2003-04), dwanaście głosów mieszanych
-
Exo (2007) na dwa soprany i orkiestrę na fragmentach Vents de Saint-John Perse
-
Kantata (2014-15), na sopran, mezzo, chór i orkiestrę
-
Trzy wiersze Hermana Melville'a (2019) na sopran, klarnet basowy, altówkę i perkusję
Utwory radiowe, muzyka filmowa
-
Rinvenuto (1995), radiowy monodram na narratora, pięciu instrumentalnych solistów, orkiestrę i elektronikę
-
Lighthouse hodowców (1997-99), akompaniament muzyczny do filmu niemego przez Jean Grémillon ( 1929 ) dla siedmiu instrumentów i elektroniki
Prace edukacyjne
-
Notatnik intuicyjny I (2008-2009)
-
Pas de trois na trzy flety
-
flvlpno na flet, skrzypce i fortepian
-
Podwójne na skrzypce
-
W oddechu na sześćdziesiąt dziecięcych głosów
-
Sekwencje na zespół 8 instrumentów (nagroda SACEM za partyturę edukacyjną)
Uwagi i referencje
-
" Jean-Louis Agobet " , na tej stronie IRCAM
-
Lista mieszkańców Willi Medici w 1996 roku
-
Artykuł DNA z 3 lutego 2006 r.
-
[1]
-
Ogłoszenie na blogu kompozytora
-
Relacja Bruno Serrou z festiwalu Aspekty 2010 na stronie anaclase
-
Strona LabOrchestreches
-
Dyskografia Jean-Louis Agobet na stronie kompozytora
-
[2]
-
Ogłoszenie na stronie CDMC
-
(en) Génération - Feuermann - Ritratto Concertante - Phonal on Discogs
Linki zewnętrzne