Thuin

Thuin
Thuin
Górne miasto, dzwonnica i wiszące ogrody.
Herb Thuin
Heraldyka
Flaga
Administracja
Kraj Belgia
Region  Walonia
Społeczność  Społeczność francuska
Województwo  Prowincja Hainaut
Miasto Thuin
Burmistrz Marie-Ève ​​Van Laethem ( PS )
Większość PS- IC
Foteliki
MR
Ecolo
PS
IC 		23
5
2
12
4
Sekcja Kod pocztowy
Thuin
Leers-i-Fosteau
Biesme-sous-Thuin
Ragnies
Biercee
Gozée
Donstiennes
Thuillies		 6530
6530
6531
6532
6533
6534
6536
6536
Kod INS 56078
Strefa telefoniczna 071
Demografia
Miły Tudinien
Populacja
- Mężczyźni
- Gęstość kobiet
 14 671 (1 st styczeń +2.018)
49,05  %
50,95  %
193 inhab./km 2
Piramida wieku
- 0-17 lat
- 18-64 lata
- 65 lat i więcej 		(1 st styczeń +2.013)
19,99  %
63,79  %
16,22  %
Cudzoziemcy 3,69  % (1 st styczeń +2.013)
Stopa bezrobocia 13,30  % (październik 2013)
Średni roczny dochód 13 648  € / mieszkaniec. (2011)
Geografia
Informacje kontaktowe 50 ° 20 ′ 23 ″ północ, 4° 17 ′ 13 ″ wschód
Powierzchnia
- Użytki rolne
- Drewno
- Grunty zabudowane
- Różne 		+76,17  km na południowy 2 ( 2005 )
69,32  %
16,66  %
11,77  %
2,25  %
Lokalizacja

Położenie miasta w jego okręgu i prowincji Hainaut
Geolokalizacja na mapie: Belgia
Zobacz na mapie administracyjnej Belgii Lokalizator miasta 14.svg Thuin
Geolokalizacja na mapie: Belgia
Zobacz na mapie topograficznej Belgii Lokalizator miasta 14.svg Thuin
Znajomości
Oficjalna strona thuin.be

Thuin (wymawiane [ˈtɥɛ̃]  ; w Walloon Twin ) to francuskojęzyczne miasto w Belgii położone w regionie Walonii , stolicy dystryktu w prowincji Hainaut , w sercu Thudinie i u zbiegu Sambry i Biesmelle . Przylega do gmin Beaumont , Fontaine-l'Évêque , Ham-sur-Heure-Nalinnes , Lobbes , Merbes-le-Château , Montigny-le-Tilleul i Walcourt . Miasto jest stolicą branży żeglugi śródlądowej, ponieważ pochodzi stąd wielu właścicieli barek, którzy wybierają to miejsce na pobyt, gdy przychodzi czas na emeryturę. Jej dzwonnica jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO . To również na terytorium jednostki, w Gozée , znajdują się pozostałości opactwa Aulne .

Etymologia

Pierwszy poświadczenie tego dat toponym powrotem do 868 w formie w Tudinio ( poliptyk z opactwa Lobbes ). Składa się z antroponimu Tudo , Theodo (od wspólnego germańskiego * theud „lud”) lub być może Tutus ( łac. cognomen ) i przyrostka -inium, a zatem oznacza „własność Tudo, Theodo lub Tutus”.

Geografia

Stolica Thudinie , to miasto położone u zbiegu Sambry i Biesmelle . Thuin rozciąga się na kilku płaskowyżach i kilku dolinach.

Gminy przygraniczne

Graniczące gminy Thuin
Lobbes Fontaine-l'Évêque Montigny-le-Tilleul
Lobby
Merbes-le-Château 		Thuin Ham-sur-Heure-Nalinnes
Beaumont Walcourt

Środki transportu

Nie będąc ważnym węzłem komunikacyjnym, do Thuin można dotrzeć wieloma środkami transportu.

Łódź

Sambre , kierowane 38,50 mw skrajni od 1829 roku , przecina miasto oferuje bardzo ładne krajobrazy z jej doliny. Na terenie gminy znajdują się cztery śluzy (nr 5, 6, 7 i 8).

Niestety, ponieważ Luty 2006, nawigacja tam stała się anegdotą. To ze względu na dzieła sztuki znajdujące się na terytorium Francji, na kanale Sambre à l'Oise , który groził zawaleniem, nawigacja została tam przerwana. W ten sposób niemożliwe jest odbycie podróży do doliny Oise i tym samym przybycie do Paryża . Sambre zatem stać się Cul-de-sac.

Pociąg

Miasto posiada stację Thuin (dawniej Thuin-Nord) na linii 130A z Charleroi do Erquelinnes (granica) i jest dobrze obsługiwany przez ten środek transportu. Linia ta została otwarta w 1852 r., a zelektryfikowana w 1962 r. Tutaj do niedawna, przed pojawieniem się Thalys , służyła do połączeń kolejowych między Paryżem , bruzdą Sambre i Mozą a niemiecką Północą.

Do połowy lat 60- tych miasto posiadało również inną stację (Thuin-Ouest), którą obsługiwała linia 109 ( Mons - Chimay ). Linia ta została w pełni otwarta do eksploatacji w 1882 roku15 czerwca 1964, linia 109 została zamknięta na stałe.

Trasy

Thuin znajduje się na krajowej 59 ( Seneffe- Gozée), która dołącza do krajowej 53 w Gozée między Charleroi i Chimay . Zbliżając się do miasta od strony północnej, droga musi przeciąć dolinę Sambre, aby dotrzeć do południowego płaskowyżu, gdzie znajduje się centrum górnego miasta. Dawniej przejście to odbywało się krętą drogą, przejazdem kolejowym i absurdalnie wąskim mostem pokładowym nad Sambrą, co powodowało znaczne codzienne korki, a jednocześnie niebezpieczne utrudnienia nawigacyjne w czasie powodzi. Od końca lat sześćdziesiątych most w kształcie litery „S” przecina linię kolejową i bieg rzeki.

Kolej lokalna (tramwaj)

Thuin ma zabytkowy tramwaj, który jedzie do Lobbes . Ponadto na terenie starej stacji Thuin-Ouest, w pobliżu końcowej części dolnego miasta, znajduje się muzeum tramwajów. Ta wąska droga jest jedną z ostatnich pozostałości wicynalnej które kiedyś obejmował wszystkie Belgii. Ten tramwaj turystyczny jest zarządzany przez ASBL ASVi (Stowarzyszenie Ochrony Okolicy). Dwie linie tramwajowe miały swoją pętlę przy Place de la Ville-Basse:

Historia

Pre-historia

W mieście i jego okolicach znajduje się wiele śladów prehistorycznych zajęć.

Tereny miejskie skrywają w szczególności w lesie Wielkiego Dobrego Pana pozostałości prehistorycznego szańca, który został ponownie wykorzystany w średniowieczu. Miejsce to byłoby oppidum plemienia Aduatuques .

Średniowiecze

Posiadanie księstwa Liège od 889 roku , z którego stało się jednym z dwudziestu trzech Dobrych Miast , miasto śledziło losy tego księstwa przez całą swoją historię.

Położone na granicach Księstwa miasto było poddawane wielu oblężeniom. Książę Biskup Notger obronny go do X -go  wieku .

W 1048 roku Wojciech Lotaryński został zabity przez Godefroya II z Basse-Lotharingie podczas bitwy pod Thuin.

Do Władcy Hainaut chwycił go w 1053 , 1298 i 1408 .

Nowoczesne czasy

W 1654 r. wojska hiszpańskie pod rozkazami księcia Condé podejmują oblężenie miasta, ale nie mogąc się skonkretyzować. Spantôle , były z kutego żelaza pokój pożar, który stoi w mieście, który dał jej nazwę do ciast specjalności, był podobno zrobione przy tej okazji, ale obiekt jest znacznie starszy.

Od tej daty 1654 , co roku, nieuchronnie w trzecią niedzielę maja, odbywa się tam procesja, która przybrała raczej postać marszu wojskowego ku czci św . Rocha . Spośród wszystkich mundurów noszonych przez uczestników, to mundury żołnierzy Pierwszego Cesarstwa cieszą się uznaniem maszerujących i opinii publicznej.

Marsz ten (Saint-Roch) jest jednym z piętnastu stopni Entre-Sambre-et-Meuse, które zostały rozpoznane wGrudzień 2012za arcydzieło ustnej i niematerialnego dziedzictwa ludzkości przez UNESCO . W 1675 r. miasto zajęły wojska francuskie aż do pokoju w Nijmegen ( 1678 ).

To był najwyraźniej w tym okresie ( XVI -go , XVII -tego i XVIII th  stulecia), że miasto przeżywało swój złoty wiek, jak to jest w tej chwili, które są budowane budynki, które tworzą główną część dziedzictwa architektonicznego miasta (dawny urząd pocztowy , dzwonnica, dom hiszpański, kościół Notre-Dame-du-Mont-Carmel, dawny klasztor oratorian, rozbudowa opactwa Aulne ...).

10 maja 1794, Że francuscy żołnierze z General Marceau zajęli miasto.

Okres współczesny

Tam miały miejsce bardzo gwałtowne walki 23 sierpnia 1914( Bitwa pod Charleroi ), szczególnie w Gozée i Biesme-sous-Thuin , gdy 5 th  armia francuska prawie być otoczone przez I st , II E i III wiadomości e armie niemieckie .

Francuskie pułki, które 23 sierpnia 1914, walczyły na terenie gminy 12 e RI ( Tarbes ), 18 e RI ( Pau ), 34 e RI ( Mont-de-Marsan ), 49 e RI ( Bayonne ) i 144 e RI ( Bordeaux ).

Wszystkie te jednostki były częścią 18 th Army Corps ( Bordeaux ), który był lewą flankę 5 th  Army francuskim i został umieszczony pod dowództwem Gal Mas-Latrie.

Ze względu na skalę francuskich strat - 983 żołnierzy i oficerów tylko 49 th RI zginęło tego dnia w Thuin - szef 5 th  armii, generał Lanrezac podjęły inicjatywę - przez nieposłuszeństwo generalissimus Joffre  - odepchnąć swoich żołnierzy. To nieposłuszeństwo pozwoliło mu ocalić większość swoich sił i było tym samym jednym z powodów zwycięstwa Marny, które nastąpiło kilka tygodni później.

Podczas II wojny światowej Thuin został zbombardowany14 maja 1940a także dni następne, które doprowadziły do ​​exodusu bardzo dużej części ludności do Francji. Niemcy wejdą do prawie opustoszałego miasta dalej17 maja. Thuin zostanie wyzwolone przez aliantów w dniu3 września 1944 r.

Polityka

Burmistrzowie i koalicje, które przewodziły Thuinowi:

Przed połączeniem gmin

Pod reżimem francuskim i Zjednoczonego Królestwa Niderlandów  :

Od uzyskania niepodległości przez Belgię:

Od momentu połączenia gmin

Wyniki wyborów w 1976 r.
Lewo Głos Siedzenia
PS 3084 (39,7%) 9
GGA 2709 (34,9%) 8
PSC 1654 (21,3%) 4
IC76 259 (3,3%) 0
Wyniki wyborów w 1982 r.
Lewo Głos Siedzenia
PS 3710 (42,1%) 12
PRL 2202 (25,0%) 6
IC 1 843 (20,9%) 5
UDPW 544 (6,2%) 0
Wyniki wyborów w 1988 r.
Lewo Głos Siedzenia
Lepszy 5050 (55,0%) 13
PS 3456 (37,6%) 9
Ekologiczny 678 (7,4%) 1
Wyniki wyborów w 1994 r.
Lewo Głos Siedzenia
Lepszy 4623 (48,58%) 13
PS 2845 (29,9%) 8
Tutaj 1206 (12,67%) 2
Ekologiczny 565 (5,93%) 0
Wyniki wyborów w 2000 r.
Lewo Głos Siedzenia
Śpiączka 4765 (52,19%) 14
PSC 2185 (23,93%) 5
Eko-tutaj 1 896 (20,76%) 4
Gest 283 (3,1%) 0
Wyniki wyborów w 2006 r.
Lewo Głos Siedzenia
PS 5 351 (53,85%) 15
PAN 1840 (18,52%) 4
CDH 1495 (15,04%) 3
Ekologiczny 905 (9,11%) 1
Wyniki wyborów w 2018 r.
Lewo Głos Siedzenia
PS 41,88% 12
PAN 21,27% 5
IC 19,08% 4
Ekologiczny 9,9% 2

Bliźniacze

Miasto Thuin jest miastem partnerskim:

Dawna gmina Gozée jest miastem partnerskim z Chamboulive ( Francja )

Demografia

Liczyła, w 1 st grudzień +2.019, 14 714 mieszkańców (7272 mężczyzn i 7442 kobiety), tj. gęstość 193,17 mieszk./km² dla powierzchni 76,17 km².

Poniżej wykres powraca do swojej miejscowej ludności na 1 st stycznia każdego roku


Dane z lat 1846, 1900 i 1947 uwzględniają dane dla dawnych połączonych gmin.

Kultura i dziedzictwo

Zabytki i miejsca

Spantole

„Spantôle” to stara armata wystawiona obecnie na Rempart du Nord w pobliżu Place du Chapitre. Jest to „ogromny kawałek kutego żelaza, obrabiany z wielką wprawą. Jego ośmiokątny kształt przypisuje mu jako swój początek prowincje północnej Francji. Na końcu tuby znajdują się dwie lilie heraldyczne. Tylną część, która miała być komorą, usunięto dłutem. Dokładny kształt pyska nie jest zatem znany; to, co pozostało z rury, ma 1,4  m długości. Całkowita waga jest rzędu 1500  kg  ; rdzeń, który jest cylindryczny, ma średnicę 16  cm . "

Uważa się, że armata została przejęta przez Tudyńczyków od wojsk hiszpańskich pod rozkazami księcia Condé podczas opuszczonego oblężenia w latach 1653-1654. Ale część dawno już wygasła nie mogła być częścią materiału do tego oblężenia i nie jest wymieniona wśród łupów zabranych przez mieszkańców Thuin. To wyjaśnienie zostało porzucone.
Jest bardzo prawdopodobne, że podczas splądrowania miasta w 1466 r. przez wojska Karola Śmiałego broń została przybita przez Tudyńczyków lub porzucona przez Burgundów, a następnie wzięta jako łup.

Nazwa „Spantôle” pochodzi z Walonii i oznacza „nadaje się do straszenia”.

Muzea

  • W hołdzie wioślarz przeszłości miasta, Ekomuzeum w żegludze śródlądowej został utworzony. Zainstalowany na starej barce Thudo zacumowanej w pobliżu wiaduktu, przywraca do życia wiele obiektów, które były częścią codziennego życia rodzin łodzi. Miasto jest również punktem wypadowym wycieczek barkami, w tym przez śluzy .
  • Thuin ma zabytkowy tramwaj (tramwaj Lobbes Thuin ), który jedzie do Lobbes. Ponadto na terenie starego dworca zachodniego, w pobliżu końcowej części Dolnego Miasta, znajduje się muzeum tramwajów. Ta wąska droga jest jedną z ostatnich pozostałości w sąsiedztwie, które kiedyś obejmowało całą Belgię. Ten tramwaj turystyczny jest zarządzany przez ASBL ASVi (Stowarzyszenie Ochrony Okolicy).
  • W Thuin mieści się również Maison de l'Imprimerie. Żywe muzeum rzemiosła, w którym widoczne są działające maszyny drukarskie, maszyny typograficzne i litograficzne (m.in. prasa z 1875 r.). Można również przyjrzeć się produkcji papieru szmacianego i dowiedzieć się, jak wykonuje się oprawę.
  • W Biercee mieści się muzeum gorzelni.

Kino

W 1948 roku Lucien Deroisy wyreżyserował Le trouble-fête , wyprodukowany przez Charlesa Dekeukeleire . 13 minut. Zlecenie pracy dla stowarzyszenia firm ubezpieczeniowych. Wycieczka podczas pięćdziesiątej Marche Saint-Roch w Thuin, seria szkiców mających na celu zwrócenie uwagi na ryzyko wypadków domowych, pożarów, uduszenia, zatruć, które mogą wynikać z rozproszenia lub zaniedbania.

Marche d'Entre-Sambre-et-Meuse Saint-Roch

Kult Saint-Roch zakorzenił się w 1635 roku, po epidemii dżumy, która szalała w regionie. Historycy odwołują się do tej daty, ponieważ to właśnie w tym okresie przytaczane jest bractwo Saint-Roch.

Pierwotnie była to procesja religijna, która gromadziła kompanie improwizowanych wojowników. Został zniesiony w 1789, ale został zreorganizowany w 1866 po epidemii cholery, która spustoszyła slumsy miasta Thuin. Od tego czasu procesja ta trwa nieprzerwanie, z wyjątkiem dwóch światowych konfliktów i kryzysu związanego z koronawirusem w 2020 roku.

Marsz Saint-Roch obchodzone jest 3 th  niedzielę maja oddzielić procesji Matki Bożej. Ta ostatnia obchodzona była tego samego dnia, ale w celu przywrócenia jej do pierwotnego prestiżu ustalono inną datę.

La Saint-Roch odbywa się przez 3 kolejne dni: sobotę, niedzielę i poniedziałek.

1 st  dni na Thudiniens na spotkanie na wiecu wieczorem (regularnie 20: 30), gdzie 9 Campes (pistolety) są wyuczone i ogłosić oficjalne rozpoczęcie uroczystości, które rozpoczynają się od zbierania Torchlight maszerujących i cywilów.

2 th  dni, procesja nabiera kształtu rano (10 rano) w el Vaulx Notre Dame. Następnie kieruje się w stronę pomnika spacerowiczów i pomnika zmarłych. Po południu marsz/procesja omija Thuin, mijając kościół Matki Bożej El Vaulx i pomnik spacerowiczów. Następnie procesjoniści udają się ścieżką na Place des Waibes na drugim brzegu Sambry , od kościoła Chrystusa Króla, przechodzą przed kaplicą Notre-Dame de Lourdes oraz kilka metrów od kaplicy św. Rocha. Przed rozpoczęciem zjazdu w kierunku centrum Thuin przechodzą również przed kaplicą Niepokalanego Poczęcia i zatrzymują się na rue du Moustier przed wejściem do kościoła Notre-Dame d'el Vaulx.

3 rd  dzień jest specjalnie zarezerwowana dla ludności Thudinian a tylko lokalne przedsiębiorstwa, które zbierają te w innych wokół obfite lunche następnie podjąć odejście iść w kierunku sklepienia Saint-Roch. Po złożeniu hołdu relikwii podczas przejścia przez kaplicę, udają się do kociołka Saint-Roch, gdzie kompania myśliwych-karabińczyków gra na Branbançonne, a następnie schodzą do kościoła Notre-Dame d'el Vaulx, aby się zatrzymać przy Place du Chapitre u podnóża dzwonnicy, gdzie dekoracje wręczane są dawnym spacerowiczom.

Różnorodny

Z wodą turnieje są organizowane każdego lata.

Thuin jest także siedzibą Międzynarodowej Federacji Kynologicznej .

Herb

Cienki herb.svg Herb Thuin od połączenia gmin. Herb ten wykorzystuje motyw najstarszej znanej pieczęci miasta. Blazon  : Błękitny ze srebrnym zamkiem zaczepionym przez dwie tarcze herbowe tego samego lwa zwieńczone piaskiem, ominięte zręcznościowe.
  • Obrady miejskie: 16 października 1979 r.
  • Dekret wykonawczy gminy: 27 sierpnia 1984 r.
Herb miasta fr Templemars (północ) .svg Broń Thuin między 1883 a połączeniem gmin. Blazon: Lazurowa semé kęsów Argent z lwem Argent uzbrojony i osowiały Gules odpryskujący nad całością. DC 20 maja 1882 - AR 1 marca 1883 - MB 10 kwietnia 1883
Herb miasta fr Savigny-sur-Braye (Loir-et-Cher) .svg Po odzyskaniu niepodległości przez Belgię, dekretem królewskim potwierdza się herb nadany miastu 6 grudnia 1820 r. przez Radę Najwyższą Szlachty Niderlandów. Blazon: Lazur, do lwa Lub, uzbrojony i wypoczęty w ten sam sposób, tarcza wybita koroną Or. DC 10 maja 1837 - AR 7 kwietnia 1838
Flaga Thuin.gif Flaga miasta Thuin. Zaczynając od niebieskiego i białego, niebieska szerokość obciążona 3 białymi rzędami martlets w górnej części. DC 2 lutego 1993 - AE 26 października 1993

Specjalności kulinarne i browar

Miasto specjalizuje się w spatolach , czyli ciastkach noszących nazwę armaty o tej samej nazwie.

Biercée gorzelnia znajduje się w miejscowości Ragnies . Produkuje między innymi Eau de Villée .

Osoby związane z gminą

Uwagi i referencje

  1. Jean Germain , Guide des gentiles: nazwiska mieszkańców Wspólnoty Francuskiej Belgii , Bruksela, Ministerstwo Wspólnoty Francuskiej,2008( czytaj online ) , s.  106
  2. Horemans i Maquet 2005 , s.  503.
  3. Jean-Jacques Jespers , Słownik nazw miejscowości w Walonii i Brukseli , Lannoo, 2005, s.  578 .
  4. Bonenfant PP i Huysecom E (1982) Prehistoryczne okopy ‡ Thuin (Hainaut): kampania wykopaliskowa 1981 . Roczniki Historii Sztuki i Archeologii, 4, 103-113.
  5. Horemans 1983 , s.  80-81; 83-84.
  6. Patrick Lemaire , „  Piętnaście kroków Entre-Sambre-et-Meuse uznanego za niematerialne dziedzictwo kulturowe UNESCO  ”, L’Avenir (Belgia) ,5 grudnia 2012( przeczytaj online )
  7. Por. J. RENARD, Le Cahier gozéen de la Grande Guerre, General Archives of the Kingdom and Centre for History and Art of Thudinie, Bruksela, 2009 (Dz. Studia nad I Wojną Światową, nr 15) .
  8. Szczegóły bitwy pod Charleroi
  9. Por. FOULON, R., Six jours de folie en Thudinie in Sambre & Heure , grudzień 1994, s. 1-11 (Publikacja Centre d'histoire et d'art de la Thudinie, nr 44) i MOREL, A., Francuski chirurg pamięta maj 1940… w Sambre & Heure , marzec 1987, s. 4-16 (Publikacja Centre d'histoire et d'art de la Thudinie, nr 13).
  10. http://www.ibz.rrn.fgov.be/fileadmin/user_upload/fr/pop/statistiques/stat-1-1_f.pdf
  11. 3_Population_de_droit_au_1_janvier, _par_commune, _par_sexe_2011_2014_G_tcm326-194205 na stronie internetowej Federalnej Służby Publicznej
  12. http://www.ibz.rrn.fgov.be/fileadmin/user_upload/fr/pop/statistiques/population-bevolking-20190101.pdf
  13. „  Henri De Volder  ” , na books.google.be (dostęp 4 maja 2016 )
  14. Prezentacja projektu na miejscu Wycofywania Celu 1 w Hainaut .
  15. François t'Sas, „  Wielka bombarda Gandawy  ”, Armici antiche, Bollettino dell'Accademia di S. Marciano. ,1969, s.  43-47; 74cytowany przez Horemans 1983 , s.  80-81.
  16. Horemans 1983 , s.  80.
  17. Horemans 1983 , s.  84.
  18. To wyjaśnienie znajduje się również na tablicy umieszczonej na ścianie obok armaty, podczas gdy napis na kamieniu umieszczonym na ziemi przed armatą przedstawia historię, która miała miejsce w 1654 roku.
  19. Horremans 1983 , s.  80-81.
  20. Horremans 1983 , s.  81.
  21. Plik IMDb filmu (niepełny i częściowo niedokładny) . Cinémathèque Royale de Belgique utrzymuje ten film. Od czasu do czasu projektuje to non-profit Wydział Kultury Filmowej .
  22. „  Kult św. Rocha  ” , na saintrochthuin.be (dostęp 4 maja 2016 )
  23. Didier Albin, „  Od Lobbes do Thuin, oni pozostają niekwestionowanymi mistrzami rzek: thudinian jousters nie mają konkurentów  ”, Le Soir ,10 lipca 1991( przeczytaj online , dostęp 12 czerwca 2018 r. )
  24. Lieve Viaene-Awouters i Ernest Warlop , herb komunalny w Belgii, Walonii, Brukseli i gminach niemieckojęzycznych , t.  2: Gminy Walonii MZ, Gminy Brukseli, Gminy niemieckojęzyczne , Bruksela, Dexia,2002, s.  741
  25. Lieve Viaene-Awouters i Ernest Warlop , herb komunalny w Belgii, Walonii, Brukseli i gminach niemieckojęzycznych , t.  2: Gminy Walonii MZ, Gminy Brukseli, Gminy niemieckojęzyczne , Bruksela, Dexia,2002, s.  742

Załączniki

Bibliografia

  • Léonce Deltenre , „  Zabytki sakralne w Thuin i ich meble  ”, Dokumenty i raporty Królewskiego Towarzystwa Archeologicznego i Paleontologicznego w Charleroi , rozdz.  LIII,1968, s.  3-426
  • Léonce Deltenre , „  Heraldyka i sigillografia. Pieczęcie, pieczęcie i herby herbowe miasta Thuin  ”, Dokumenty i raporty Królewskiego Towarzystwa Archeologicznego i Paleontologii Charleroi , t.  LV, 1970-1971, s.  87-117
  • Jean-M. Horemans , „Thuin” , w zagrodach miejskich w Hainaut , Crédit Communal de Belgique,1983, 295  s. , s.  73-90
  • Jean-M. Horemans i Julien Maquet ( reż. ), „Thuin: Le beffroi” , w Średniowieczne dziedzictwo Walonii , Namur, Institut du Patrimoine wallon ,2005( ISBN  2-9600421-2-3 ) , s.  503-504
  • Auguste Soupart, Historia dekanatu Thuin, tom I: Przegląd, 46 stron - Tom II: 62 parafie, 93 strony, Cahiers du Musée de Cerfontaine nr 202 i 203, 1996

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne