Louis-Marie Grignion de Montfort

Louis-Marie Grignion de Montfort Katolicki Saint
Obraz poglądowy artykułu Louis-Marie Grignion de Montfort
kapłan , misjonarz apostolski i założyciel”
Narodziny 31 stycznia 1673 r
Montfort-la-Cane
( prowincja Bretanii , obecnie Montfort-sur-Meu w Ille-et-Vilaine ), Królestwo Francji
Śmierć 28 kwietnia 1716 
Saint-Laurent-sur-Sèvre
( prowincja Poitou , obecnie w Vendée ), Królestwo Francji
Narodowość Francuski
Zakon religijny Trzeci Zakon Dominikański
Czczony w Bazylika Saint-Louis-Marie Grignon de Montfort, Saint-Laurent-sur-Sèvre
Beatyfikacja 22 stycznia 1888 r. w Rzymie
przez Leona XIII
Kanonizacja 20 lipca 1947 w Rzymie
przez Piusa XII
Przyjęcie 28 kwietnia

Louis-Marie Grignion de Montfort jest francuskim księdzem katolickim , urodzonym dnia31 stycznia 1673 rw Montfort-la-Cane ( prowincja Bretanii ) i zmarł dnia28 kwietnia 1716w Saint-Laurent-sur-Sèvre ( prowincja Poitou ).

Jest założycielem dwóch zgromadzeń zakonnych  : Zgromadzenia Maryi (Ojców Montfortian), z którego wywodzą się Bracia św. Gabriela oraz zgromadzenia żeńskiego: Córki Mądrości . Jest także głównym przedstawicielem drugiego pokolenia francuskiej szkoły duchowości . Beatyfikowany w XIX th  wieku przez Leona XIII w 1888 roku kanonizował NIEMOŻLIWE XX th  wieku przez papieża Piusa XII w 1947 roku liturgicznym jest on upamiętniony na 28 kwietnia .

Biografia

Drugi z osiemnastoosobowej rodziny, Louis Grignion (de la Bacheleraie) urodził się w Bretanii w 1673 r. w Montfort-la-Cane (dzisiaj Montfort-sur-Meu w Ille-et-Vilaine, które nie istniało w 1673 r. ). Niedługo przed tym, jak jego rodzice stracili pierwszego syna, który zmarł w wieku pięciu miesięcy. Staje się więc najstarszym z szesnastu pozostałych, to znaczy 6 braci i 10 sióstr, ale 6 z nich umrze w dzieciństwie, a 2 inne nie osiągną pełnoletności. Jego ojciec, Jean-Baptiste, prawnik w bailiwick w Montfort, również został notariuszem, kiedy wyjechał z rodziną do rodzinnego domu w Iffendic . Podobnie jak jego ojciec i dziadek, jest członkiem bractwa White Frairie, które świętuje narodziny Matki Boskiej . Ze swojej strony matka od dzieciństwa poświęca jej ważny kult i stara się wychowywać swoje dzieci w kulcie maryjnym .

Tak więc, urodzony w chrześcijańskim domu , od następnego dnia po narodzinach rodzice zabrali go do kościoła Saint-Jean na chrzest . Szybko umieściliśmy go w pielęgniarce u pobliskiego rolnika. Od życia na wsi zachowa miłość do przyrody i zamiłowanie do samotności, które pomogą mu medytować. Gdy miał sześć lat, jego rodzice zdecydowali, że zostanie księdzem , podobnie jak jego trzej wujkowie ze strony matki. To jego ojciec, którego częściowo się boi, daje mu pierwsze elementy ogólnego nauczania, podczas gdy jego matka, którą uwielbia pocieszać, dba o jego religijną edukację, w szczególności odmawiając różaniec, aby uchronić się przed pułapkami życie. Następnie od dwunastego roku życia został uczniem jezuitów w Rennes , zanim udał się na przygotowania do kapłaństwa w Paryżu . Już bardzo przywiązany do Matki Jezusa , dodaje Maryję do Jej pierwotnego imienia, potwierdzając Ją przed dodaniem swojego miejsca urodzenia do Jej imienia, kiedy postanawia opuścić swój region, składając ślub ubóstwa .

Wstąpił do Paryża (pieszo) w 1693, gdzie dwa lata później kształcił się w seminarium w Saint-Sulpice do 1700 , kiedy przyjął święcenia kapłańskie . Odtąd poświęci się głoszeniu na misjach wiejskich , które są następnie organizowane na Zachodzie iw środkowej Francji . Przeżył swoją pierwszą posługę w Nantes we wspólnocie Saint-Clément do października 1701 r. , po czym wyjechał do Poitiers jako kapelan szpitala ogólnego, szybko doceniony przez ubogich i najbardziej bezbronnych. Montfort bardzo lubił odciążać i odwiedzać najbardziej skromne osoby, ale wiedział też, jak utrzymywać duchowe przyjaźnie z zamożniejszymi ludźmi, takimi jak markiz de Magnanne i para z La Garaye, którzy poszli do pracy charytatywnej, oferując swój zamek pod opiekę chorzy.

W szpitalu w Poitiers, który stara się ulepszyć charytatywnie, gromadzi młode dziewczęta, w większości biedne i niepełnosprawne, chętne do pomocy potrzebującym w umocnieniu ich dobrych usposobień poprzez praktyki nabożne. Aby ich poprowadzić i pomóc niewidomemu przełożonemu, którego wybrał na odpowiedzialnego, wezwał dwie kobiety: Marie-Louise Trichet i Catherine Brunet, które dość szybko miał zachęcić do zostania zakonnicami. Pierwszy z nich reaguje pozytywnie i to w ten sposób, że Louis-Marie ustanawia w 1703 roku do gościnna żeńskiego zgromadzenia pod wezwaniem Mądrości Słowa Wcielonego, który zostanie oficjalnie zatwierdzony w 1715 roku i która rozszerzy swoją działalność do edukacji. Od tego dnia Marie-Louise Trichet będzie przewodniczyć zgromadzeniu Córek Mądrości w La Rochelle, do którego przyjedzie Katarzyna Brunet, aby jej pomóc. To właśnie w tym mieście napisał swoje najsłynniejsze i najważniejsze dzieło: Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny .

Skonfrontowany z zazdrością i ślepymi zaułkami administracyjnymi, ale zawsze wiedziony gorliwością i wytrwałością, opuścił szpital w Poitiers, aby zająć się kilkoma lokalnymi misjami, które tak bardzo by mu odpowiadały, że postanowił udać się do Rzymu, by poprosić papieża o możliwość zostać misjonarzem . Po wizycie w Sainte Maison de Lorette ,6 czerwca 1706 rzostał przyjęty na audiencji przez Klemensa XI z nadzieją wysłania za granicę, ale Papież poprosił go o pozostanie w swoim regionie z tytułem misjonarza apostolskiego, aby m.in. walczyć z jansenizmem i protestantyzmem . Wrócił do Francji, najpierw udał się do Notre-Dame des Ardilliers w Saumur, gdzie przyzwyczaił się modlić o łaski Najświętszej Maryi Panny niedaleko opactwa Fontevraud lub jedna z jej sióstr Sylvie zabrała welon. Co więcej, to właśnie w tej kaplicy w 1697 r . uratowano z paraliżu starszą siostrę Marie-Louise Trichet, Jeanne . Grignion de Monfort kontynuuje podróż do Mont Saint-Michel , aby wezwać siły Archanioła Michała . Towarzyszy mu Mathurin, człowiek, którego poznał w 1705 roku w kościele w Poitiers i który będzie towarzyszył mu w jego podróżach. Jego zwyczajem jest ostrzeganie przed przybyciem misji machaniem dzwonkiem: „Czuj, czuj, czuj, misja jest otwarta: przyjdźcie wszyscy, moi dobrzy przyjaciele. Przyjdź i wygraj raj! ”.

Następnie rozpoczyna się apostolat misji, które Louis-Marie będzie wypełniał aż do śmierci, niesiony przez swoje usposobienie do głoszenia i nauczania dobrych uczynków. Dwie rzeczy pomogą mu w jego przedsięwzięciu: komponowanie hymnów, które lubi rozdawać i śpiewać, oraz jego podanie o rozpowszechnienie różańca w celu jego szerokiego rozpowszechnienia. W ciągu dziesięciu lat Louis-Marie Grignion de Monfort zrealizował 72 główne misje lub około 200, jeśli liczyć wszystkie jego podróże, i to w dziesięciu diecezjach , od Saint-Brieuc do La Rochelle i od Nantes do Rouen .

Początki jego dwóch zakonów męskich sięgają święceń kapłańskich w Paryżu w 1700 r. Już wtedy chciał zgromadzić w maryjnym gronie odpowiednio wykształconych, zaangażowanych i gorliwych księży i katechetów. zdalny. Jego kolega uczeń i przyjaciel z młodości, Claude Poullart des Places , wspierał go w jego projekcie, a dwóch księży odpowiedziało przychylnie: o. René Mulot i Adrien Vatel, którzy pozostali jego współpracownikami aż do jego śmierci. Zgromadzenie Maryi narodziło się w 1705 roku, ale bracia podzielili się na dwa kierunki: zgromadzenie zakonne misjonarzy wiejskich, znane również jako „  Ojcowie Montfortianie  ”, oraz zgromadzenie Braci Ducha Świętego, którzy mieli stać się braćmi św. -Gabriel the XIX th  century , a zadaniem jest zapewnienie chrześcijańską edukację dzieci i młodzieży.

Podczas misji parafialnej zmarł na zapalenie opłucnej w wieku 43 lat, wyczerpany zmęczeniem i pokutami, w Saint-Laurent-sur-Sèvre ( Wandea ), gdzie jego ciało spoczywa w bazylice . Jego ostatnie kazanie dotyczy słodyczy Jezusa, a jego ostatnie słowa to: „Chodźcie, moi dobrzy przyjaciele, chodźmy do nieba. Cokolwiek zyskamy w tych miejscach, raj jest lepszy”.

Uznanie i kanonizacja

Pisma

Główne dzieła Montforta to:

Wszystkie dzieła świętego zostały opublikowane w 1966 roku przez Editions du Seuil.

Miłość Wiecznej Mądrości to młodzieńcze dzieło, którego autentyczność bez żadnych podstaw naukowych zakwestionował ksiądz Bernard Guitteny z Montfort. Według niego, ta praca jest wynikiem Karola Besnard, przełożonego Montfort i Córek Mądrości w środku XVIII -tego  wieku. Teza ta jest sprzeczna z całą tradycją Montfortian i została rygorystycznie zaprzeczona przez jego kolegów Montfortian, Ojców Dorio-Marie Huot i Louisa Pérouasa , badacza z CNRS .

Popularne hymny zostały opublikowane przez księdza Fradeta na początku lat 30. XX wieku . Pierwsza edycja ma długie wprowadzenie, liczące około stu bardzo interesujących stron. W dziełach kompletnych znajdują się jedynie rękopisy hymnów. Fradet, po ostrej krytyce, włączył do swojej pracy hymny przekazywane przez tradycję.

Traktat o prawdziwym nabożeństwie został prawdopodobnie napisany w roku 1712 w La Rochelle. Został zagubiony w wyniku rewolucji i odnaleziony w 1842 roku . Tajemnica Maryi podsumowuje doktrynę traktatu w liście do zakonnicy. Jest to zatem krótsze pismo.

Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi jest najważniejsza praca Montfort. Zgodnie z całą tradycją ( św. Augustyn , św. Bernard , św. Bonawentura , św. Jan Damasceński ) podsumowaną przez Montforta, zbawienie przechodzi przez „ ją ”: „Ona jest całą racją nadziei prawdziwych dzieci Bożych” . Oto dlaczego, według Louis-Marie Grignion, „chrześcijaninowi zależy na całkowitym oddaniu się miłości Matki Bożej, która nieustannie wstawia się u Jezusa i Ojca za ludzi, a ponieważ jest niepokalana, bez grzechu, Bóg może przyjąć tylko prośby Maryi” .

Akt poświęcenia się Maryi , przez Ludwika Marii Grignion de Montfort, jest modlitwa często wymawiane przez tych, którzy chcą polegać na NMP w celu lepszego odnoszą się do Jezusa . Przygotowuje się do tego przez okres trzydziestu lub trzydziestu trzech dni: dwanaście dni na wygojenie ducha świata, siedem dni na wygojenie się z tego, co w sobie złe, siedem dni na poznanie Najświętszej Maryi Panny i siedem dni na zdobycie wiedzy o Jezusie Chrystusie, Wcielonej Mądrości. Na zakończenie przygotowań spowiadamy się , uczestniczymy we Mszy św. , a po Komunii św. recytujemy tekst konsekracji z intencją całkowitego oddania się Maryi Pannie, zwłaszcza nadprzyrodzonej wartości dokonanych dobrych uczynków. miłości Boga iw stanie łaski.

Oto „serce” konsekracji, której tekst jest znacznie dłuższy:

„Wybieram Cię dzisiaj, Maryjo, W obecności całego Dworu Niebieskiego dla mojej Matki i mojej Królowej. Oddaję i poświęcam Ci jako niewolnik, Moje ciało i moja dusza, moje wewnętrzne i zewnętrzne dobra, I samą wartość moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych, Zostawiam ci pełne i pełne prawo do dysponowania mną I ze wszystkiego, co należy do mnie, bez wyjątku, Na Twoją przyjemność na większą chwałę Boga, W czasie i wieczności ”.

Należy zauważyć, że niektórzy tłumacze chcieli zmienić tę konsekrację i zastąpić słowo „niewolnik” słowem „poddanie”. Żaden ze starożytnych pisarzy duchowych i starożytnych komentatorów nie akceptuje tego rodzaju zmiany. Każdy niewolnik jest uległy, ale każda uległa osoba niekoniecznie jest niewolnikiem. Dlatego te dwa terminy nie są wymienne. Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie czyni ponadto całe studium, aby wykazać, że jego oddanie jest świętą niewolą, a nie zwykłą niewolą.

Montfort chciał zgromadzić niewolników Maryi w bractwie, które ujrzało światło dzienne dopiero w 1899 roku w Ottawie w parafii Notre-Dame de Lourdes. Bractwo to nadal istnieje pod nazwą Bractwa Marie Reine des Cœurs.

Jan Paweł II i duchowość Ludwika Marii Grignion de Montfort

Podczas rozprawy 13 października 2000, Jan Paweł II wspomina, jak jego kierownik duchowy poradził mu, aby medytować na Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Maryi , gdy był podziemny seminarzysta i pracował w fabryce Solvay w Krakowie  : „Czytam i ponownie przeczytać kilka razy, z wielkim zainteresowaniem duchowego , ta cenna mała ascetyczna książeczka, której niebieska okładka była poplamiona sodą. ” .

Zgodnie z jego listem apostolskim, Rosarium Virginis Mariae , Totus Tuus , jego motto biskupie i papieskie, zostało zainspirowane Ludwikiem Marią Grignion de Montfort. Pochodzi z fragmentu modlitwy w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Maryi  : „  Totus Tuus ego sum et omnia mea tua sunt. Accipio Te w mea omnia  ! (Cały jestem twój i wszystko, co mam, jest twoje. Bądź moim przewodnikiem we wszystkim). ” .

W książce Enter Hope (1994) Papież wyjaśnia wybór tego hasła: „Dzięki św. Ludwikowi Marii Grignionowi de Montfort zrozumiałem, że autentyczne nabożeństwo do Matki Bożej jest prawdziwie chrystocentryczne, głęboko zakorzenione w tajemnicy Trójcy, a także Wcielenia i Odkupienia” .

19 września 1996Jean-Paul II udaje się do Saint-Laurent-sur-Sèvre, aby medytować nad grobem Louisa-Marie Grignion de Montfort.

Hołdy

Różne miejsca lub pomniki utrwalają pamięć o Louis-Marie Grignion de Montfort:

Uwagi i referencje

  1. Martyrologia rzymska na 28 kwietnia: sancti Ludovici Mariae Grignion w Montfort
  2. Osiemnaścioro dzieci – Święty Wandei , Louis-Marie Clénet, rozdział pierwszy, s. 27
  3. Agnès Richomme ( il .  Robert Rigot ), Saint Louis-Marie Grignion de Montfort , Paris, Fleurus , coll.  "  Piękne historie i piękne życie  ",1955( ISBN  2-215-00576-9 )
  4. Od 1685 do 1692 w Rennes w kolegium Saint-Thomas Becket pod kierunkiem jezuitów
  5. święcenia kapłańskie - Życie czcigodnego Ludwika Marii Grignion de Monfort od księdza Pauverta, s. 78
  6. Marie-Louise Trichet i Córki Mądrości
  7. Brat Donatien-Marie, rozdział 3: „Podbijanie dusz”, s. 12
  8. „  St Louis-Marie Grignion de Montfort: na miłość Marie  ” , na Radio Notre Dame ,28 kwietnia 2016.
  9. Saint Louis-Marie Grignion de Montfort na abbaye-saint-benoit.ch .
  10. „  Saint Louis-Marie Grignion de Montfort  ” , na nominis.cef.fr (dostęp 27 kwietnia 2021 )
  11. "  List do rodzin Montfortian z okazji 160. rocznicy opublikowania "Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny" autorstwa św. Ludwika Marii Grignion de Montfort (13 stycznia 2004) | Jan Paweł II  ” , na www.vatican.va (dostęp 30 grudnia 2020 )
  12. Nieautentyczność traktatu Besnarda przypisywana Grignionowi de Montfort
  13. Pisma Louisa Perouasa
  14. Bajeczne przeznaczenie książki o miłości, artykuł w gazecie Christian Family
  15. 33 dni ćwiczeń duchowych dla Aktu oddania się Maryi Jezusowi Chrystusowi
  16. Historia bractwa Marie Reine des Coeurs związanego z Towarzystwem Św. Piusa X
  17. „  Jan Paweł II Audiencja dla uczestników 8 th mariologii międzynarodowego sympozjum  ” na vatican.va ,13 października 2000.
  18. "  Jan Paweł II, List apostolski Rosarium virginis mariae , 2002, par.15  " , na vatican.va .
  19. Louis-Marie Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Maryi , werset 233.
  20. Enter Hope , z Vittorio Messori, 1994, por . s.  306 , Reed. Pocket, 2003, 331 stron, ( ISBN  2-266-14091-4 ) .
  21. http://www.freres-saint-gabriel.org

Załączniki

Program telewizji internetowej

Bibliografia

Linki zewnętrzne