Longperrier

Longperrier
Longperrier
Administracja
Kraj Francja
Region Ile-de-France
Departament Sekwana i Marna
Miasto Meaux
Międzywspólnotowość Społeczność aglomeracyjna Roissy Pays de France
Mandat burmistrza
 Michel Mouton
2020 -2026
Kod pocztowy 77230
Wspólny kod 77259
Demografia
Miły Longperrois
Ludność
miejska 		2 344  mieszk. (2018 spadek o 5,1% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 506  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 49°03′08″ północ, 2°39′49″ wschód
Wysokość Min. Maks. 89  m
172  mln
Powierzchnia 4,63  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Dammartin-en-Goële
( przedmieście )
Obszar atrakcji Paryż
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Mitry-Mory
Ustawodawczy Siódmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Île-de-France Lokalizator miasta 14.svg Longperrier
Geolokalizacja na mapie: Seine-et-Marne
Zobacz na mapie topograficznej Seine-et-Marne Lokalizator miasta 14.svg Longperrier
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Longperrier
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Longperrier
Znajomości
Stronie internetowej ratusz-longperrier.fr

Longperrier to francuska gmina znajduje się w dziale z Seine-et-Marne w tym regionie Île-de-France .

Geografia

Lokalizacja

Położony około 45  km od Paryża, Longperrier przylega do miasta Dammartin-en-Goële .

Miasto jest częścią tradycyjnego kraju zwanego Goële .

Gminy przygraniczne

Graniczące gminy Longperrier
Inne
Moussy-le-Vieux Longperrier Dammartin-en-Goële
Villeneuve-sous-Dammartin

Geologia i ulga

Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 1, odpowiadającej bardzo niskiej sejsmiczności.

Hydrografia

Sieć hydrograficzna gminy składa się z dwóch wymienionych rzek :

Łączna długość rzek w mieście wynosi 2,74  km .

Pogoda

Parametry klimatyczne dla gminy w latach 1971-2000

- Średnia roczna temperatura: 10,6°C
- Liczba dni z temperaturą poniżej -5°C: 3,2 d
- Liczba dni z temperaturą powyżej 30°C: 3,2 d
- Roczna amplituda termiczna: 15,1°C
- Roczna akumulacja opadów: 724 mm
- Liczba dni opadów w styczniu: -1,1 d
- Liczba dni opadów w lipcu: 0,5 d

Miasto korzysta z „  zdegradowanego klimatu oceanicznego równin Centrum i Północy”, zgodnie z typologią klimatów we Francji zdefiniowaną w 2010 roku. Ten typ dotyczy całego Basenu Paryskiego z rozszerzeniem w kierunku południowym, w tym wszystkich gmin Sekwany i Marny.

Wśród parametrów klimatycznych, które umożliwiły ustalenie tej typologii, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok. Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych różnicach regionalnych. Ten rozwój można zaobserwować na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej Météo-France , Creil, oddalonej o 27  km w linii prostej, gdzie średnia roczna temperatura zmienia się o 10,2  ° C w latach 1971-2000. , przy 10,9  ° C w 1981 r. -2010, następnie w 11,3  °C w latach 1991-2020.

Środowisko naturalne i bioróżnorodność

Żadna przestrzeń przyrodnicza o znaczeniu przyrodniczym nie jest wymieniona na terenie gminy w narodowym inwentarzu przyrodniczym .

Planowanie miasta

Typologia

Longperrier jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Dammartin-en-Goële, aglomeracji międzyresortowej obejmującej 3 gminy i 16 145 mieszkańców w 2017 r., z czego jest gminą podmiejską .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża, którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Miejscowości, luki i sąsiedztwo

Miasto posiada 53 wymienione miejscowości administracyjne, w tym Maincourt.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (64,8% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (63,8%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (58,9%), tereny zurbanizowane (18,4%), lasy (16,8%), heterogeniczne tereny rolne (5,9%).

W tym samym czasie Institut Paris Région , agencja urbanistyczna dla regionu Île-de-France , utworzyła cyfrowy spis użytkowania gruntów ofle-de-France, zwany MOS (tryb użytkowania gruntów ), aktualizowany regularnie od pierwszego wydania w 1982 roku. Opracowany na podstawie zdjęć lotniczych Mos wyróżnia obszary przyrodnicze, rolnicze, leśne i miejskie (mieszkania, infrastruktura, wyposażenie, działalność gospodarcza itp.) według klasyfikacji do 81 pozycji, różniących się od pozycji Corine Land Cover. Instytut udostępnia również narzędzia do wizualizacji za pomocą zdjęć lotniczych ewolucji użytkowania gruntów w gminie w latach 1949-2018.

Planowanie

Prawo SRU z13 grudnia 2000 r.zachęcał gminy do zebrania się w ramach instytucji publicznej, do określenia stron planowania przestrzennego w ramach SCOT , strategicznego dokumentu orientacji dla polityk publicznych na dużą skalę i na przestrzeni 20 lat i obowiązującego w lokalnych dokumentach urbanistycznych, PLU (Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego). Miasto znajduje się na terytorium SCOT Roissy Pays de France, zatwierdzone w dniu19 grudnia 2019 r. i prowadzone przez społeczność aglomeracji Roissy Pays de France.

W 2019 r. miasto zostało poddane przeglądowi miejscowego planu urbanistycznego . Regulacje dotyczące zagospodarowania przestrzennego i związany z nim regulamin można sprawdzić na Geoportalu Urbanistyki.

Mieszkaniowy

W 2016 r. łączna liczba mieszkań w gminie wyniosła 1096, z czego 50,4% stanowiły domy, a 39,6% mieszkania.

Spośród tych mieszkań 88,1% stanowiły mieszkania podstawowe, 2,2% drugorzędne, a 9,7% niezamieszkałe.

Udział podatkowych gospodarstw domowych posiadających swoje główne miejsce zamieszkania wyniósł 56,5% wobec 41,8% lokatorów, w tym 9,4% pustych wynajmowanych mieszkań HLM ( mieszkania socjalne ) i 1,7% mieszkań bezpłatnych.

Trasy komunikacyjne i transport

Środki transportu

Miasto znajduje się w pobliżu krajowej 2 , prowadzącej z Paryża do Soissons,

Transport

Toponimia

Nazwa miejscowości jest wymieniona w formach De Longapiru w 125; Lenperier w 1264; Lonc Perier w 1299; Loncperer w 1383; Lomperier w 1402; Lampier w 1460 r.; „  Longapiru subtus Dompnum Martinum  ” w 1511 r.; Longuapiru w 1513 r.; Longapiro w 1588 roku.

Nazwa miasta Longperrier może pochodzić z łaciny. Oznacza to albo „długi kamień” z łacińskiego longa petra , „kraina długich kamieni”, z powodu wydobytych tam płyt gipsowych, albo „długa grusza” z łacińskiego longa pirus .

Historia

Historia ogólna

Kościół został założony na podstawie opowieści Dammartina en Goële około 1185 roku.

Terytorium Longperrois podzielone jest na kilka obszarów. Nazwy tych osiedli noszą obecnie główne ulice Longperrier. Kapitał wydaje się być domeną Maincourt, należąca do panów Chambly (Oise) na początku XIV -tego  wieku. W 1666 r. Ludwik II Burbon , książę Condé, kupił się, aby dokonać natychmiastowej wymiany z opactwem Chaâlis (Oise) na stawy Commelles w pobliżu Chantilly. 7 stycznia 1791, domenę Maincourt przejmuje zastępca Louis-Michel Lepeletier z Saint-Fargeau . Po jego śmierci majątek został sprzedany rodzinie Revenaz. Domaine du Vivier, własność hrabiego Dammartin, a następnie rodziny Maine i pana de Vassan, została sprzedana w 1772 r. braciom Collinet. Wszystkie gospodarstwa były stopniowo nabywane przez rodzinę Sainte-Beuve, z wyjątkiem gospodarstw Lucet, Bardez i Thuillier, z których jako jedyna nadal prowadzi działalność. Ziemia na północ od wsi, z ubogimi glebami, łąkami, winnicami i sadami, jest eksploatowana przez drobnych właścicieli. Na początku lat sześćdziesiątych działalność rolnicza stopniowo ustała. Domy mieszkalne są instalowane na gruntach nabytych przez mieszkańców regionu paryskiego. Program urbanizacja w drugiej połowie XX -go  wieku, wzrosła czterokrotnie populacji.

Longperrier i jego królowie

Królowie Longperrier strzelali do ptaka w latach 1893-1933! W 1893 Longperrier miał swojego pierwszego króla, króla Alfonsa Leboeufa. W archiwum ratusza odnaleziono księgę Compagnie des Chevaliers de l'Arc de Longperrier. Rejestr ten umożliwiał ewidencjonowanie wpływów z aktów losowania ptaka.

Z jego lektury możemy wywnioskować, że postulant musiał wywodzić się z religii apostolskiej i rzymskokatolickiej, mieć dobre życie i obyczaje oraz przebywać w ogrodzie Towarzystwa przez rozsądny czas. W konsekwencji musiał złożyć przysięgę przestrzegania statutu i regulaminu Spółki, wpłacania składek, które w tamtym czasie wynosiły 10 franków wpisowego i 5  F składki rocznej, w celu wniesienia wkładu kosztem hazardu.Zostaje członkiem bractwa świętego Sebastiana, ich patrona. Wtedy mógł otrzymać rycerza, a następnie zastrzelić ptaka. Tytuł króla nadano pierwszemu rycerzowi, który osiągnął cel: ptakowi. Przypuszczalnie był to fikcyjny ptak posadzony na grzędzie, który miał być wysklepiony w ogrodzie bractwa.Nowy król został wtedy wybrany na rok, obiecał spełnić swój obowiązek i zobowiązał się zwrócić ptaka pod koniec roku w W tym roku panowania cieszył się przywilejami królewskich godności.

Pierwszymi rycerzami, którzy zastrzelili ptaka są: Leduc Honoré, kapitan Thuillier, Loriette Léon, Couturier Louis, Loriette Suplice, Dumont, Couturier clerk, Leduc Edourd, Bontemps, Besnard Jules, Gaucher Adolphe, Cottard Alphonse, Landru Jean, Pigeon Emile, Pasquier Adolphe, Pasquier Ange, Loriette Paul, Loriette Fils, Cottard Jules, Thuillier Frédéric, Leboeuf Alphonse, Pasquier Leboeuf, Michel Victor. Nie było nakładu ani w 1910, ani w latach 1912-192017 grudnia 1921 Kompania została odtworzona pod wpływem trzech byłych rycerzy: Lemaître Ernesta, Thuillier Frédéric i Gaucher Adolphe.

Następnie odbyła się prezentacja nowych aspirantów, którzy szybko zostali mianowani rycerzami, Kompania została następnie całkowicie odtworzona z kapitanem: Lemaître Ernest, porucznikiem: Thuillier Frédéric, sekretarzem skarbnikiem: Marie Charles i jej chorążym: Philibertem Léonem. Nowy król został mianowany dnia7 maja 1922po losowaniu ptaków: Thuillier Frédéric. Od 1921 do 1930 królowie ponownie się po sobie następowali, ostatni z tej serii, Lucet Alphonse, rządził do30 kwietnia 1933 data, w której Lucet Marcel został wybrany i pozostał ostatnim znanym królem Compagnie des Chevaliers du Jeu d'Arc de Longperrier.

Historia lokalna, nazwy ulic

Każda nazwa ulicy Longperrier jest powiązana z aktywnością lub historią z przeszłości.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
? ? Henri Sainte-Beuve    
Marzec 1977 Czerwiec 1995 Suzanne Bardez   Emerytowany nauczyciel i dyrektor szkoły
Order Palm Akademickich  : rycerz (1984), oficer (1989)
Czerwiec 1995 Marzec 2008 Jean-Pierre Camescasse   Inżynier
Marzec 2008 W toku
(stan na 19 stycznia 2021 r.) 		Michel Mouton UMP → LR Emerytowany pracownik
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Polityka ochrony środowiska

Udogodnienia i usługi

Woda i kanalizacja

Za organizację dystrybucji wody pitnej, zbierania i oczyszczania ścieków i wód opadowych odpowiadają gminy. Ustawa NOTRe z 2015 r. zwiększyła rolę EPCI z własnym systemem podatkowym, przekazując im tę kompetencję. Przeniesienie to powinno w zasadzie być skuteczne przy:1 st styczeń 2020, ale prawo Ferranda-Fesneau z 3 sie 2018 wprowadzono możliwość przesunięcia tego przelewu na 1 st styczeń 2026.

Oczyszczanie ścieków

W 2020 r. wspólnota aglomeracji Roissy Pays de France zapewnia zarządzanie zbiorowymi usługami sanitarnymi w gminie Longperrier w zakresie zbiórki, transportu i kontroli zanieczyszczeń. Usługa ta jest zarządzana przez delegację przez prywatną firmę, której umowa wygasa w dniu30 czerwca 2020 r..

Kanalizacja (ANC) oznaczają poszczególne instalacje domowego uzdatniania wody, które nie są obsługiwane przez sieć publiczną gromadzenia ścieków, a zatem musi leczyć się ścieki przed ich zrzutem do naturalnym środowisku. Gmina aglomeracyjna Roissy Pays de France świadczy w imieniu gminy publiczną niezbiorową usługę sanitarną (SPANC), której misją jest weryfikacja prawidłowego wykonania prac budowlanych i remontowych oraz prawidłowego funkcjonowania i utrzymania obiektów.

Woda pitna

W 2020 roku dostaw wody pitnej zostaną przewidziane przez Roissy Pays de France społeczności aglomeracji, która powierzyła zarządzanie prywatnej firmie.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2344 mieszkańców, co stanowi spadek o 5,1% w porównaniu do 2013 r. ( Sekwana i Marna  : + 3,47%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
czterysta dziewięćdziesiąt siedem 595 535 542 530 531 524 526 502
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
464 462 442 409 431 413 377 371 359
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
340 308 341 307 355 356 380 347 361
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
341 417 494 696 1,089 2071 2 273 2 309 2474
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
2368 2 344 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

Każdego roku, w przeciwieństwie do większości okolicznych gmin, gmina Longperrier nie organizuje żadnych większych uroczystości na 14 lipca, Święto Narodowe lub fajerwerki dzień wcześniej lub tego samego dnia. Można jednak przyjąć, że święto gminne odbywające się w ostatni weekend lipca służy jako późne obchody Święta Narodowego, choć o tym drugim nie wspomina się. Rekolekcje z pochodniami przez miasto, a następnie fajerwerki po przybyciu na dużą pustą działkę przed ratuszem stanowią serce tego weekendu uroczystości. Niewielka część pustej parceli jest gospodarzem wesołego miasteczka z tej okazji w ten weekend.

Gospodarka

Gospodarka gminy Longperrier opiera się głównie na jej obszarze działania, w którym znajduje się supermarket spożywczy (który zostanie zamknięty luty 2018 bo zastąpiony przez hipermarket tej samej marki w nowej strefie biznesowej powstającej przy zachodnim wjeździe do sąsiedniej miejscowości Saint-Mard, na poziomie węzła N2, centrum ogrodnicze, salon samochodowy i kilka małych sklepów.

Centrum miasta ma charakter raczej mieszkaniowy, jedynym biznesem, który pozostał do dziś, jest sklep spożywczy .

Wszystko to wynika z położenia geograficznego miasta. Rzeczywiście, miasto znajduje się blisko Dammartin-en-Goële , które ma wiele małych sklepów, ale ma mało miejsca. Logicznie rzecz biorąc, Longperrier był więc w stanie pomieścić strefę handlową, a także liceum Charles-de-Gaulle. Jednak sytuacja ta prawdopodobnie ulegnie zmianie w najbliższych latach, ze względu na brak budżetu miejskiego i inwestycji komunalnych w tym obszarze działalności. . Ponadto rosnący rozwój strefy aktywności w sąsiednim mieście Saint-Mard zagraża przyszłości strefy aktywności Longperrier i jej utrzymaniu.

Obszar aktywności

Rolnictwo

Longperrier znajduje się w małym regionie rolniczym zwanym „Butte de Damartin”, składającym się z dwóch małych enklaw w „Goële i Multien”, na północy departamentu. W 2010 roku orientacja techniczno-ekonomiczna rolnictwa w mieście to różne uprawy (z wyłączeniem zbóż i roślin oleistych, kwiatów i owoców).

Jeśli produktywność rolna Seine-et-Marne znajduje się na szczycie francuskich departamentów, departament odnotowuje podwójne zjawisko zanikania gruntów ornych (prawie 2000  ha rocznie w latach 80. , mniej w latach 80. 2000 ) i o 30% zmniejszenie liczby rolników w 2010 roku . Tendencję tę można znaleźć na poziomie gminy, gdzie liczba gospodarstw wzrosła z 4 w 1988 r. do 3 w 2010 r. Jednocześnie zwiększyła się wielkość tych gospodarstw ze 132  ha w 1988 r. do 175  ha w 2010 r. Poniższa tabela przedstawia główne cechy gospodarstw Longperrier, obserwowane na przestrzeni 22 lat:

Ewolucja rolnictwa w Longperrier w latach 1988-2010.
1988 2000 2010
Wymiar ekonomiczny
Liczba gospodarstw (u) 4 4 3
Praca ( UTA ) 11 7 3
Użyta powierzchnia rolna (ha) 526 523 525
Kultury
Grunty orne (ha) 509 503 509
Zboża (ha) 337 305 258
w tym pszenica zwyczajna (ha) 201 247 222
w tym ziarno kukurydzy i nasiona kukurydzy (ha) 81 s s
Słonecznik (ha) 0
Rzepak i rzepak (ha) s s 82
Hodowla
Zwierzęta gospodarskie (UGBTA) 4 2 0

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

- charakteryzuje się kwadratową dzwonnicą, wieloboczną apsydą, trójboczną apsydą z dużym oknem osiowym. - My także duże okna, przybytek kamień z XV th  century, nagrobek z 1636 roku, malowany panel w XVII -tego  wieku, statuetki z malowanego drewna.

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

  • Jean-Claude Corvisier, Dammartin-en-Goële i okolice, tom. I: Longperrier - Othis - Rouvres, Coll. Pamięć w obrazach, wyd. Alan Sutton, Saint-Cyr-sur-Loire 2001, ( ISBN  2-84253-592-8 ) .

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Pojęcie obszarów przyciągania miast zastąpiło wpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  4. W przeciwieństwie do przysiółka lub przepaści, która jest grupą domostw, miejscowość niekoniecznie jest miejscem zamieszkanym, może to być pole, skrzyżowanie lub las...
  5. Ze względu na zaokrąglenia suma wartości procentowych nie zawsze jest równa 100%.
  6. Zob. ustawa o solidarności i odnowie miejskiej (ustawa SRU).
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  8. Orientacja techniczno-ekonomiczna gospodarstwa jest dominującą produkcją gospodarstwa, określaną na podstawie udziału każdego obszaru lub stada w standardowej produkcji brutto.
  9. Wskaźnik s oznacza, że ​​dane nie są rozpowszechniane ze względu na poszanowanie tajemnicy statystycznej.
  10. Jednostka całkowitej paszy dla dużych bydła (UGBTA) to jednostka używana do porównywania lub agregowania liczby zwierząt różnych gatunków lub kategorii (na przykład krowa mleczna = 1,45 UGBTA, krowa karmiąca = 0,9 UGBTA, locha matka = 0,45 UGBTA).
  • Karty
  1. „  Lokalizacja Longperrier  ” na Geoportalu (dostęp 30 kwietnia 2020 r.) ..
  2. „  Longperrier - Occupation simplifiée 2017  ” , na cartoviz.institutparisregion.fr (dostęp 20 stycznia 2021 r . ) .
  3. IAU Île-de-France, „  Ewolucja użytkowania gruntów w gminie widziana z lotu ptaka (1949-2018)  ” , na cartoviz.institutparisregion.fr (konsultacja 20 stycznia 2021 r . ) .
  4. „  Géoportail de l'urbanisme  ” , na stronie https://www.geoportail-urbanisme.gouv.fr/ (konsultacja 23 stycznia 2021 r . ) .
  5. [PDF] „  Mapa małych regionów rolniczych w Seine-et-Marne  ” , na driaaf.ile-de-france.agriculture.gouv.fr (dostęp 26 stycznia 2021 ) .

Bibliografia

  1. „  Plan trzęsienia ziemi konsultowany 30 kwietnia 2020 r .  ”
  2. Sandacz , „  Stream arkusz - Ru du Pre de Vilaine (F6612200)  ” (dostęp 30 kwietnia, 2020 ) .
  3. Sandacz , „  Strumień – Rów 01 z Moulin de Villeneuve (F6612300)  ” (dostęp 30 kwietnia 2020 r . ) .
  4. SIGES - zakład Seine-Normandie (system informacyjny do zarządzania wodami podziemnymi w Seine-Normandy) , konsultowany w dniu 25 sierpnia 2018 r.
  5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 17 stycznia 2021 ).
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 r . ) .
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 17 stycznia 2021 ) .
  8. „  Orthodromy between Longperrier and Creil  ” , fr.distance.to (dostęp 17 stycznia 2021 ) .
  9. „  Stacja meteorologiczna Creil – Normy za okres 1971-2000  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 stycznia 2021 ) .
  10. „  Stacja meteorologiczna Creil – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 stycznia 2021 ) .
  11. "  stacja meteorologiczna Creil - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowany w dniu 17 stycznia 2021 ) .
  12. „  Lista obszarów Natura 2000 w miejscowości Longperrier  ” , na tym miejscu wykazie krajowym Natural Heritage (konsultowany w dniu 15 stycznia 2021 ) .
  13. „  Lista ZNIEFFs w miejscowości Longperrier  ” , na tym miejscu wykazie krajowym Natural Heritage (konsultowany w dniu 15 stycznia 2021 ) .
  14. „  Lista obszarów chronionych w miejscowości Longperrier  ” , na tej stronie Krajowego Wykazu Przyrodniczego (konsultowany w dniu 15 stycznia 2021 ) .
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Jednostka miejska 2020 w Dammartin-en-Goële  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  19. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  20. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  21. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewiska Paryża  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  23. Strona internetowa Territories-fr.fr skonsultowana 14 listopada 2019 r. pod wspólnym kodem 77259.
  24. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny)  ” , na stronie www.statistiques.developpement-durable.gouv.fr (konsultacja 20 stycznia 2021 r . ) .
  25. IAU Île-de-France, „  Sposób okupacji ziemi Île-de-France  ” , na stronie www.institutparisregion.fr (konsultacja 20 stycznia 2021 r . ) .
  26. „  Nomenklatura MOS w 11 pozycjach  ” , na stronie www.iau-idf.fr (konsultacja 20 stycznia 2021 r . ) .
  27. „  The SCOT Roissy Pays de France  ” , na www.roissypaysdefrance.fr (dostęp 23 stycznia 2021 ) .
  28. „  Postępy lokalnych dokumentów planistycznych w dniu 01.11.2019  ” , na stronie /www.seine-et-marne.gouv.fr (konsultacja 23 stycznia 2021 r . ) .
  29. Oficjalne statystyki z INSEE , sekcja mieszkaniowa konsultowana 30 kwietnia 2020 r.
  30. Archives of the Oise, H 275.
  31. Archiwum Państwowe, K 1169a.
  32. Średniowiecze, 1908, s. 12.
  33. Archiwum Oise, H 252.
  34. Archiwum Oise, H 254.
  35. Archiwum Oise, H 256.
  36. „  Wykaz gmin Seine-et-Marne  ” , na stronie um77.fr (Związek burmistrzów Seine-et-Marne) (konsultacja w lutym 2019 r . ) .
  37. Wyciąg z akt pana Michela MOUTONA , na lesbiographies.com
  38. "  Lokalna usługa publiczna w zakresie wody pitnej i urządzeń sanitarnych.  ” , na https://www.vie-publique.fr/ ,20 maja 2019 r.(dostęp 11 lutego 2021 ) .
  39. „  Seine-et-Marne – Collective sanitation  ” na stronie eau.seine-et-marne.fr (konsultacja 11 lutego 2021 r . ) .
  40. „  Gmina Longperrier - organizacja usług wodno-kanalizacyjnych  ” , na tej krajowej obserwatorium usług wodnych i sanitarnych (dostęp 11 lutego 2021 ) .
  41. „  CA Roissy Pays de France – Gminy i umiejętności członkowskie  ” na temat krajowego obserwatorium usług wodno-kanalizacyjnych (konsultacja 11 lutego 2021 r . ) .
  42. „  CA Roissy Pays de France – Usługi i wskaźniki  ” w sprawie krajowego obserwatorium usług wodno-kanalizacyjnych (konsultacja 11 lutego 2021 r . ) .
  43. „  Wszystko o niezbiorowej sanitacji  ” , na portalu ministerialnym ds. niezbiorowej sanitacji (dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  44. „  The SMAAEP of Crécy_Boutigny and Environs – Own services  ” w sprawie krajowego obserwatorium usług wodno-kanalizacyjnych (konsultacja 11 lutego 2021 r . ) .
  45. „  CA Roissy Pays de France – Usługi i wskaźniki  ” w sprawie krajowego obserwatorium usług wodno-kanalizacyjnych (konsultacja 11 lutego 2021 r . ) .
  46. Organizacja spisu na insee.fr .
  47. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  48. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
  49. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  50. "  Formularz spisu rolnego -- Gospodarstwa z siedzibą w miejscowości Longperrier  " , http://recensus-agricole.agriculture.gouv.fr/ ( dostęp 26 stycznia 2021 ) .
  51. „  Rolnictwo w Seine-et-Marne  ” , na stronie www.seine-et-marne.gouv.fr (dostęp 26 stycznia 2021 r . ) .
  52. „  Rolniczy formularz spisowy – Gospodarstwa z siedzibą w miejscowości Longperrier  ” , na stronie „Agreste” serwisu statystyczno-prognostycznego (SSP) Ministerstwa Rolnictwa, Rolno-Spożywczego i Leśnictwa. (dostęp 26 stycznia 2021 ) .
  53. „  Zabytkowe meble kościoła  ” , baza Palissy , Ministerstwo Kultury Francji .