Mas-d'Azil | |||||
Północne wejście do jaskini . | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
dział | Ariege | ||||
Dzielnica | Saint-Girons | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Arize Lèze | ||||
Mandat burmistrza |
Raymond Berdou 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 09290 | ||||
Wspólny kod | 09181 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Azilianie | ||||
Ludność miejska |
1151 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 29 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 43 ° 04 ′ 54 ″ północ, 1 ° 21 ′ 41 ″ wschód | ||||
Wysokość | 320 m min. 275 m Max. 580 m² |
||||
Obszar | 39,36 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Arize-Lèze | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
| |||||
Le Mas-d'Azil w oksytańskiej Lo Mas d'Asilh , to francuska gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu . Jej mieszkańcy nazywani są Azilianami. Po wykopaliskach w jaskini nadał swoją nazwę ostatniemu okresowi paleolitu, azylii .
Le Mas-d'Azil to stara wiejska rezydencja położona w regionie Volvestre , na biegu Arize , w sercu masywu Planaurel . Miasto jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Pirenejów Ariège .
Balança, Baluet, Causseraing, Gouzy, Maury, Saret, Lacoite, Lapeyrère, Lasserre, Plagne, Raynaude , Rieubach ...
Campagne-sur-Arize , Montfa |
Bordes-sur-Arize | Sabarat |
Towarzysz | Gabre | |
Clermont , Montseron |
Durban-sur-Arize , Allieres | La Bastide-de-Sérou |
Wysokość miasta waha się od 275 do 580 metrów. Powierzchnia wynosi 3936 ha.
Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 3, odpowiadającej sejsmiczności umiarkowanej.
Miasto jest nawadniane przez Arize , dopływ Garonny.
Dojazd starą drogą krajową 119 . Droga departamentalna 119 przecina wzdłuż rzeki jaskinię wykopaną przez Arize.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1971 roku pozwala na poznanie stale zmieniających się wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 0,2 | 0,7 | 2,9 | 5.2 | 8,9 | 12,7 | 14,7 | 14,5 | 11,3 | 8,2 | 3,7 | 0,7 | 7 |
Średnia temperatura (°C) | 5.2 | 6,2 | 9 | 11.2 | 15 | 18,7 | 21,3 | 21,1 | 17,9 | 14 | 8,8 | 5,5 | 12,9 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 10.1 | 11,8 | 15 | 17,2 | 21 | 24,8 | 27,8 | 27,6 | 24,6 | 19,8 | 13,9 | 10.3 | 18,7 |
Zapis zimna (° C) data zapisu |
-20 01.16.1985 |
-14.8 02.09.12 |
-12 01.03.05 |
−4,5 04.05.1996 |
-1,1 05.06.19 |
2.5 01.06.06 |
4.6 15.07.16 |
4.9 1998-08-29 |
-1 28.09.1972 |
−3,8 10/29/12 |
-9 23.11.1988 |
-12,4 12.25.01 |
-20 1985 |
Ciepło zapisu (° C) data zapisu |
21,8 01.29.02 |
26,3 27.02.19 |
29,3 24.03.01 |
30,1 09.04.11 |
35 05/30.01 |
39,2 06.29.19 |
40 27.07.20 |
40,5 08.13.03 |
35,5 05.09.06 |
32 02.10.03 |
24,7 02.11.11 |
25,7 16.12.1989 |
40,5 2003 |
Słońce ( godz ) | 66,4 | 87,3 | 140,5 | 176,2 | 207 | 216,6 | 221.3 | 224,6 | 179,2 | 121,1 | 70,6 | 56,6 | 1767,3 |
Opady ( mm ) | 81,6 | 64,4 | 76,9 | 97,3 | 100,9 | 71,7 | 55,8 | 65,7 | 70,3 | 72,1 | 77,2 | 79,4 | 913,3 |
Le Mas-d'Azil to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (52,1 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 52,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (45,7%), niejednorodne tereny rolne (19,4%), grunty orne (16,6%), łąki (8,8%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (6,4%), tereny zurbanizowane ( 1,7%), wody śródlądowe (1,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Le Mas d'Azil jest siedliskiem Prehistorii przez odkryć dokonanych w swej słynnej jaskini : miasto dał jej nazwę do kultury Kultura Azylska , a kultura archeologiczna w Europie Zachodniej dnia do " Epipaleolithic między magdaleńskiego i neolitu .
Odkryto tam rzadką rytowaną figurkę ryby (tu: łososia).
Le Mas-d'Azil to dawna ufortyfikowana bastyda stworzona przez hrabiego Rogera IV de Foix w 1246 roku.
Lord John Lacvivier , przeor klasztoru św beat diecezja Comminges został wybrany w 1426 roku przez apostolskiego autorytetu papieża Marcina V , opata klasztoru Mas d'Azil w diecezji Rieux .
Od nadejścia reformacji Le Mas-d'Azil służyło jako schronienie dla protestantów . Wraz z nadejściem Henryka IV mieszkańcy zbudowali świątynie, aby swobodnie oddawać się ich kultowi. Protestanci stają się dominujący; wypędzają duchowieństwo i niszczą klasztor.
Protestantyzm pojawił się od 1540 roku i realizuje to, aby stać się miejscem powyżej, przydomek „Genewa Hrabstwo Foix.” W 1568 roku nie powiodła się próba zdobycia miasta przez seneszala z Tuluzy Bellegarde, podobnie jak próba zdobycia jaskiń, w których schroniło się kilka rodzin protestanckich z okolic. W tym czasie mnisi zostali wypędzeni z miasta, a opactwo zrównane z ziemią.
W 1625 roku , Louis XIII wysłał armię królewską dowodzony przez Marszałkowskich Thémines do regionu zawojować Hugenotów . 15 września jego silna armia licząca 15 000 ludzi dotarła do bram Mas-d'Azil: Azilijczycy zaoferowali następnie kapitulację za 15 000 ecu, następnie Themines poprosił o 20 000. Nie mogąc znaleźć takiej sumy, mieszkańcy przygotowali się. bronić swojego miasta. Oblężenie trwa miesiąc, oddano 2000 strzałów armatnich, aby osłabić obronę i o świcie12 października 1625 ro 8 rano rozpoczyna się szturm z dwoma bastionami miasta jako celem. Walka jest zacięta, kobiety z miasta nie wahają się wziąć udziału w walce, to one pojmają kapitana Sarraute. Sześć dni później armia królewska wycofała się, pozostawiając prawie 500 zabitych, miasto nadal znajdowało się w rękach protestantów.
W 1629 roku The zamek rozebrano, a fortyfikacje zostały zrównane z ziemią w 1636 roku .
W 1649 r. zakonnicy powrócili i zbudowali kościół w 1673 r. na ruinach starego opactwa.
W 1790 roku , Le Mas-d'Azil stała się gmina i wchłania gminę Raynaude między 1790 a 1794 r .
W 1911 roku, przy czym linia kolejowa Tacot Volvestre na ścieżce metrycznym od Carbon do Montesquieu-Volvestre zostaje przedłużony do Mas-d'Azil. Był obsługiwany przez South West Railway Company aż do zamknięcia w 1938 roku.
Na 1 st styczeń 2016, region Midi-Pyrénées , do którego należał Le Mas-d'Azil, łączy się z regionem Langwedocja-Roussillon, stając się nowym regionem administracyjnym Occitanie .
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.
W 1793 gmina Mas-d'Azil była stolicą kantonu Mas-d'Azil w okręgu Mirepoix-Pamiers , który stał się okręgiem Pamiers w 1801 roku . Kanton został przeniesiony do okręgu Saint-Girons w 1926 r., a następnie powrócił do okręgu Pamiers w 1942 r .
Od wyborów departamentalnych w 2015 r . gmina Mas-d'Azil dołącza do nowego kantonu Arize-Lèze .
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1895 | 1919 | Amédee Roujas | Rodnik | Notariusz, radny generalny kantonu Mas d'Azil (1895-1919) |
1919 | 1944 | Cyprien Laffitte | radykalny socjalista | Farmaceuta, radny generalny kantonu Mas d'Azil (1937-1944) |
1945 | 1947 | Francois Huc | PCF | Murarz-cieśla, radny generalny kantonu Mas d'Azil (1944-1945) |
1947 | 1989 | André Saint-Paul | SFIO, a następnie PS | Doktor, zastępca Ariège (1968-1981), radny generalny kantonu Mas d'Azil (1945-1985, następnie 1986-1992) przewodniczący rady generalnej (1966-1985), radny regionalny (1974-1985) |
1989 | 1995 | Michel Joli | ||
1995 | 2001 | Norbert Forestier | PS | |
2001 | W trakcie | Rajmund Berdou | PS |
nauczyciel , radny generalny kantonu Mas-d'Azil (1992-2015 ), następnie radny wydziałowy kantonu Arize-Lèze od 2015 |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 1151 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,03% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2400 | 2,523 | 2664 | 2744 | 2908 | 3000 | 3002 | 3 017 | 2816 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2619 | 2688 | 2738 | 2,575 | 2,521 | 2376 | 2350 | 2 323 | 2 141 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 139 | 2113 | 1 972 | 1,712 | 1,651 | 1720 | 1647 | 1589 | 1532 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1643 | 1,682 | 1568 | 1,404 | 1,307 | 1117 | 1 219 | 1209 | 1180 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1151 | - | - | - | - | - | - | - | - |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 11 | 13 | 17 | 20 | 22 | 20 | 20 | 21 |
Liczba gmin w departamencie | 340 | 328 | 330 | 332 | 332 | 332 | 332 | 332 |
Edukacja jest zapewniona w mieście aż do kolegium André-Saint-Paul.
Katolicki: Kościół Raynaude i jego Kalwaria.
Kult protestancki jest sprawowany w kościołach ewangelicko-reformowanych .
Le Mas-d'Azil to miejscowość turystyczna, w której znajdują się niezbędne sklepy.
Cebulowa dzwonnica kościoła Saint-Etienne
Kościół Niepokalanego Poczęcia
Centrum wsi
Wejście do tunelu drogowego
Arize .
Dzieła Claudiusa de Cap Blanc. Muzeum Affabuloscope
Blazon : Wpusty do srebrnego zamku, otwartego z pola (1814). |