Pogrzeb narodowy
Pogrzeb lub narodowy pogrzeb są komentarzami oficjalnie przedstawione podczas śmierci z osobą , która miała wyjątkową rolę.
Francja
We Francji krajowe pogrzeby nie są przedmiotem szczegółowych przepisów .
W IV RP pogrzeby mogą przybrać charakter narodowy tylko na podstawie ustawy . Państwa zapłacił za koszty poprzez „publicznych ceremonii” budżetu Ministerstwa Edukacji Narodowej . Późniejsza ustawa przyznała temu ministerstwu dodatkowy kredyt.
W V Republice pogrzeby narodowe są regulowane dekretem Prezydenta Republiki , którego stosowanie należy do Prezesa Rady Ministrów . Koszty tej pośmiertnej daniny pokrywa państwo. Można też zdecydować, że ciało zmarłego można przenieść do Panteonu w Paryżu . Narodowa ceremonia oddania hołdu jest podobna do narodowej ceremonii pogrzebowej, z tą różnicą, że ta ostatnia podlega dekretowi Prezydenta Republiki i jest wyłączną odpowiedzialnością państwa.
Charles de Gaulle , Georges Pompidou , François Mitterrand i Valéry Giscard d'Estaing , prezydenci Republiki Francuskiej w okresie V Republiki, nie byli przedmiotem narodowego pogrzebu, na który odmówili z woli, ale z powodu żałoby narodowej .
XIX th century
XX th century
-
1902 : Noël Ballay , gubernator generalny francuskiej Afryki Zachodniej , katedra Notre-Dame de Chartres
-
1912 : Georges Coulon , polityk
-
1916 : Generał Gallieni
-
1923 :
-
1924 : Gabriel Fauré , muzyk
-
1928 : Marszałek Fayolle
-
1929 : Marszałek Foch
-
1931 : Marszałek Joffre
-
1932 :
-
1933 :
-
1934
-
1936 :
-
1937 : Gaston Doumergue , Prezydent Republiki
-
1940 : Édouard Branly , naukowiec
-
1941 : Generał Charles Huntziger
-
1942 : 486 zabitych na przedmieściach Paryża, ofiary dalej3 marca 1942bombardowanie przez Bomber Command fabryk Renault w Billancourt
-
1944 : Philippe Henriot , mówca polityczny
-
1945 : Paul Valéry , pisarz
-
1946 : Generał Gouraud
-
1947 : Generał Leclerc
-
1949 : Generał Giraud
-
1950 :
-
1952 : General de Lattre de Tassigny
-
1954 : Colette , pisarka
-
1957 : Édouard Herriot , polityk
-
1962 : René Coty , Prezydent Republiki
-
1967 : marszałek czerwca
-
1975 : Joséphine Baker , artysta
XXI th century
Quebec
Narodowe pogrzeby są ogłaszane przez rząd Quebecu . Służba protokolarna definiuje dwa rodzaje pogrzebu.
Najpierw pogrzeb państwowy. Są one zarezerwowane dla premierów . Czerwony pokój Parlamentu wykonany jest dostępny na ognistym kaplicy . Flagi Quebec jest pół maszt z zapowiedzią śmierci, aż do zmierzchu dnia pogrzebu. Funkcjonariusze Sreté du Québec noszą trumnę, która jest pokryta fleur-de-lis. Potem pogrzeb państwowy. Są oferowane różnym osobistościom, które odegrały ważną rolę w społeczeństwie, zaznaczając swoją dziedzinę działalności. Flaga jest do połowy masztowana w dniu pogrzebu, od świtu do zmierzchu.
UK
Narodowe pogrzeby w Wielkiej Brytanii są zwykle zarezerwowane dla brytyjskiej rodziny królewskiej , ale są pewne wyjątki, na przykład w 1965 roku, kiedy zmarł Winston Churchill , który rządził krajem podczas II wojny światowej , lub Margaret Thatcher . Termin „pogrzeb państwowy” jest zarezerwowany dla monarchów ; w przypadku innych ważnych postaci używa się terminu „uroczysty pogrzeb”.
Haiti
Lorimer Denis otrzymał ogólnokrajowy pogrzeb w 1957 roku.
Afryka
Ghana
Uwagi i odniesienia
-
Anthony Berthelier, „ National funerals or national hołd? Co ich wyróżnia, kto był do nich uprawniony ” , w HuffPost ,5 lipca 2017.
-
„ Valéry Giscard d'Estaing mówił o swojej śmierci z François Hollande'em ” w Le Figaro ,25 lutego 2015 r
-
Pierre-Yves Baudot, „ Przygotowanie ceremonii pogrzebowej: śmierć prezydenta Republiki we Francji (1877-1996) ”, Frontières , t. 19, n o 1,jesień 2006, s. 43–48 ( DOI 10,7202 / 016635ar ).
-
prawa dotyczących pogrzebowych Victor Hugo , JORF N O 143 27 maja 1885, str. 2705
-
Dekret że krajowy pogrzebowy będzie Louis Pasteur , JORF n o 268 z 3 października 1895, s. 5809.
-
" 8/11/24, pogrzeb Gabriela Fauré [w kościele Madeleine]: [fotografia prasowa] / [Agence Rol] " , Gallica ,1924(dostęp 16 października 2020 ) .
-
Maurice Meunier, „ Marszałek Emile Fayolle (1852-1928): Wspaniały przykład człowieka służącego w Wielkiej Wojnie ” [PDF] , Paryż, Stowarzyszenie członków Legii Honorowej, sekcja 92-Południe / Is,14 marca 2017 r(dostęp 25 marca 2018 ) .
-
Alonso i Gastaldi 2006 .
-
Dekret przyznający pogrzeb państwowy do marszałka Lyautey , JORF n o 177 z dnia 29 lipca 1934 roku, str. 7787.
-
Biografia Rogera Salengro na stronie Zgromadzenia Narodowego .
-
Jean-Claude Daufresne, Fêtes w Paryżu w XX wieku: efemeryczne architektury od 1919 do 1989 , s. 80
-
Prawo n o 4832 z dnia 14 listopada 1941 roku w sprawie pogrzeb generała Huntziger , joef n ° 310 z dnia 15 listopada 1941, s. 4919
-
Prawo n O 47-2293 z dnia 6 grudnia 1947 r Środki otwierające dla krajowego pogrzebowych General Leclerc , JORF N O 288 z dnia 7 grudnia 1947, str. 11950–11951
-
Prawo n o 49-338 z dnia 14 marca 1949 roku w sprawie ogólnych Giraud armię (Henri-Honore), który dowodził naczelny przed wrogiem, zostanie pochowany w Les Invalides i kredyty otwarcie jego pogrzeb narodowy , JORF n O 64 z dnia 15 marca , 1949, s. 2643–2644
-
Prawo n o 50-1616 z dnia 31 grudnia 1950 roku kredytu na pogrzeb Albert Lebrun za byłego prezydenta Republiki Francuskiej , JORF n ° 1 z 1 st stycznia 1951, str. 7
-
Prawo n o 51-13 styczeń 4, 1951 z przesunięć pogrzebowych pana Blum, były przewodniczący , JORF n o 5 z 5 stycznia 1951, str. 228
-
Prawo n o 52-53 dnia 15 stycznia 1952 r przesunięć pogrzebie stanu General de Lattre de Tassigny , JORF n ° 13 z 16 stycznia 1952, str. 659
-
Prawo n o 57-390 z dnia 28 marca 1957 roku w sprawie pogrzebu państwowego pana Edouard Herriot, Honorowego Przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego , Journal Officiel n ° 75 z dnia 29 marca 1957 roku, str. 3267
-
Dekret z dnia 30 stycznia 1967 dotycząca krajowego pogrzebu Marszałka Francji Juin , JORF n o 26 January 31, 1967, s. 1100
-
Charles Onana , Josephine Baker przeciwko Hitlerowi: Czarna Gwiazda Wolnej Francji , Paryż, Duboiris, wyd . "Plan podróży",2006, 159 pkt. ( ISBN 2-9522315-7-5 ) , str. 149.
-
Dekret z dnia 18 kwietnia 2008 dotycząca krajowego pogrzebie Aimé Césaire , JORF n o 93 do 19 kwietnia 2008 roku, str. 6562, tekst n o 1, ANI HRUX0810057D
-
„ The funeral of Lazare Ponticelli at the Invalides ” , Le Monde .fr ,17 marca 2008(dostęp 19 lipca 2017 ) .
-
http://www.mrif.gouv.qc.ca/fr/protocole/funerailles
-
„ Haiti: Duvalier, the hidden face of Papa Doc ” , na alterpresse.org (dostęp: 16 października 2020 ) .
Zobacz też
Bibliografia
Powiązane artykuły