Dhuizon

Dhuizon
Dhuizon
Ratusz w Dhuizon
Administracja
Kraj Francja
Region Centrum Doliny Loary
Departament Loir-et-Cher
Miasto Romorantin-Lanthenay
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Sologne des étangs
Mandat burmistrza
 Michał Bufet
2020 -2026
Kod pocztowy 41220
Wspólny kod 41074
Demografia
Miły Dhuizonnais (e)
Ludność
miejska 		1231  mieszk. (2018 spadek o 2,99% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 28  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 35 ′ 21 ″ północ, 1 ° 39 ′ 32 ″ wschód
Wysokość Min. 86  m
Maks. 132  m²
Powierzchnia 43,34  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Chambord
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
Zobacz na mapie administracyjnej Centre-Val de Loire Lokalizator miasta 14.svg Dhuizon
Geolokalizacja na mapie: Loir-et-Cher
Zobacz na mapie topograficznej Loir-et-Cher Lokalizator miasta 14.svg Dhuizon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Dhuizon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Dhuizon
Znajomości
Stronie internetowej dhuizon.fr

Dhuizon jest francuski gmina znajduje się w dziale z Loir-et-Cher , w tym regionie Centre-Val de Loire .

Położone w środkowo -wschodniej części departamentu miasto jest częścią niewielkiego regionu rolniczego „ Grande Sologne  ”, rozległego obszaru lasów, stawów i łąk o słabych plonach. Jest osuszany przez Fonds de Rotte, Veilles i różne małe strumienie.

Użytkowanie gruntów charakteryzuje się znaczeniem terenów rolniczych i przyrodniczych, które zajmują prawie cały obszar gminy. W mieście znajduje się obszar o charakterze przyrodniczym: ostoja natura 2000 . W 2010 roku techniczno-ekonomiczną orientacją rolnictwa w mieście jest uprawa zbóż i roślin oleistych. Podobnie jak w departamencie, w którym w ciągu dziesięciu lat zniknęła jedna czwarta gospodarstw, liczba gospodarstw gwałtownie spadła z 51 w 1988 r. do 25 w 2000 r., a następnie do 23 w 2010 r.

Geografia

Lokalizacja i sąsiednie gminy

Gmina Dhuizon znajduje się w środkowym wschodzie departamencie Loir-et-Cher, w małym obszarze rolnym z Grande Sologne . W linii prostej znajduje się 24,8  km od Blois , prefektury departamentu, 26,3  km od Romorantin-Lanthenay , podprefektury i 10,7  km od Chambord , stolicy kantonu Chambord, od której miasto jest zależne od 2015 roku. miasto jest również część z salonem Bracieux.

Najbliższe miasta to: Neuvy (5  km ), Thoury (6,4  km ), Montrieux-en-Sologne (6,4  km ), Bauzy (7,1  km ), La Ferté-Saint-Cyr (  7,4 km ), Crouy-sur- Cosson (7,7  km ), Villeny (8,2  km ), La Marolle-en-Sologne (9,1  km ) i Bracieux (9,9  km ).

Krajobrazy i relief

W ramach Europejskiej Konwencji Krajobrazowej , przyjętej dnia20 października 2000 i weszła w życie we Francji w dniu 1 st lipca 2006, atlas krajobrazowy Loir-et-Cher został wyprodukowany w 2010 roku przez CAUE z Loir-et-Cher, we współpracy z DIREN Center (które w 2011 roku przekształciło się w DREAL ), partnerem finansowym. Krajobrazy departamentu są zatem zorganizowane w osiem dużych grup i 25  jednostek krajobrazowych . Miasto jest częścią jednostki krajobrazowej "Grande Sologne" w Sologne .

W skali regionalnej bardzo wysoki wskaźnik zalesienia Sologne sprawia, że ​​jest to rodzaj gigantycznej wyspy zieleni w sercu oceanu kultur, między Beauce a Champagne Berrichonne. Grande Sologne, położone na południowym wschodzie, między dolinami Loary i Cher , samotnie zajmuje około jednej trzeciej Loir-et-Cher. Przekracza swoje granice, rozciągając się nad Loiret i Cher , łącząc Las Orleański na północnym wschodzie i obejmując większość zakrętu Loary do bram Bourges na południu.

Wysokość terenu gminy waha się od 86 metrów do 132 metrów .

Hydrografia

Miasto jest odwadniane przez Fonds de Rotte ( km ), Veilles i różne małe rzeki, które tworzą sieć hydrograficzną o łącznej długości 27,53  km .

Pogoda

Parametry klimatyczne dla gminy w latach 1971-2000

- Średnia roczna temperatura: 11,2 °C
- Liczba dni z temperaturą poniżej -5 °C: 3,1 d
- Liczba dni z temperaturą powyżej 30 °C: 5,7 d
- Roczna amplituda termiczna: 15,2 °C
- Roczna suma opadów: 679 mm
- Liczba dni opadów w styczniu: 10,8 dni
- Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Korzyści miasta z „zdegradowanej oceanicznym klimacie równinach środkowej i północnej”, zgodnie z typologią klimatach Francji zdefiniowane w roku 2010. Ten rodzaj wpływa na cały Paryż Basin z przedłużeniem w kierunku południowym, a zwłaszcza najbardziej z departament Loir-et-Cher . Klimat pozostaje oceaniczny, ale z pięknymi degradacjami. Temperatury są pośrednie, a opady są niskie (mniej niż 700 mm skumulowanych rocznych opadów  ), zwłaszcza latem, ale deszcze padają średnio w ciągu 12 dni w styczniu i 8 w lipcu, są to średnie wartości odnotowane dla całej Francji. Międzyroczna zmienność opadów jest minimalna, a temperatury wysoka.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie tej typologii, znalazło się 6 zmiennych dla temperatury i 8 dla opadów, których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok. Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały.

Środowisko naturalne i bioróżnorodność

Obszary Natura 2000

Sieć Natura 2000 jest europejską siecią ekologiczną obszarów przyrodniczych o znaczeniu ekologicznym, stworzoną na podstawie dyrektyw „ siedliskowych  ” i „ ptasich  ”. Sieć ta składa się ze specjalnych stref ochronnych (SOO) i specjalnych stref ochronnych (SPA). Na obszarach tej sieci państwa członkowskie zobowiązują się do utrzymania danych typów siedlisk i gatunków we właściwym stanie ochrony za pomocą środków regulacyjnych, administracyjnych lub umownych. Celem jest promowanie odpowiedniego zarządzania siedliskami z uwzględnieniem wymagań gospodarczych, społecznych i kulturowych, a także regionalnych i lokalnych cech każdego państwa członkowskiego. Działalność człowieka nie jest zabroniona, o ile nie kwestionuje w istotny sposób właściwego stanu ochrony danych siedlisk i gatunków. Teren gminy jest w całości objęty następującym obszarem Natura 2000: ZSC „Sologne” o powierzchni 346 184  ha .

Planowanie miasta

Typologia

Dhuizon jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Użytkowanie gruntów charakteryzuje się znaczeniem terenów rolniczych i przyrodniczych (96,9%). Wystający szczegółowy podział bazy danych Zawód europejski gleba biofizyczna Corine Land Cover rocznik 2012 przedstawia się następująco: grunty orne (19,3%), heterogeniczne tereny rolne (13,1%), użytki zielone (3,9% ), lasy (58,6%), środowiska zakrzewione lub roślinność zielna (0,8%), tereny zurbanizowane (3,1%), wody śródlądowe (1,2%).

Planowanie

Prawo SRU z13 grudnia 2000 r.zdecydowanie zachęcał gminy do zebrania się w ramach instytucji publicznej w celu określenia stron planowania przestrzennego w ramach SCOT , podstawowego dokumentu strategicznego ukierunkowania polityk publicznych na dużą skalę. Miasto znajduje się na terytorium SCOT de Grande Sologne, przepisanym w lipcu 2015 roku.

Pod względem planistycznym w 2017 r. gmina miała w trakcie rewizji miejscowy plan urbanistyczny .

Siedlisko i mieszkania

Poniższa tabela przedstawia typologię mieszkań w Dhuizon w 2016 r. w porównaniu z Loir-et-Cher i całą Francją. Uderzającą cechą zasobu mieszkaniowego jest zatem odsetek drugich domów i mieszkań okazjonalnych (10,7%) niższy niż w departamencie (18%), ale wyższy niż w całej Francji (9,6%). Jeśli chodzi o zajętość tych mieszkań, 76,7% mieszkańców gminy posiada swoje mieszkania (74,9% w 2011 r.), w porównaniu z 68,1% w Loir-et-Cher i 57,6 w całej Francji.

Obudowa w Dhuizon w 2016 roku.
Dhuizon Loir-et-Cher Cała Francja
Główne rezydencje (w%) 78,8 74,5 82,3
Domy drugorzędne i zakwaterowanie okazjonalne (w %) 10,7 18 9,6
Mieszkania wolne (w %) 10,5 7,5 8.1

Główne zagrożenia

Terytorium gminy Dhuizon jest narażone na różne zagrożenia naturalne: klimatyczne (wyjątkowa zima lub fala upałów ), pożary lasów, ruchy lądowe lub sejsmiczne (bardzo niska sejsmiczność). Jest również narażona na ryzyko technologiczne  : ryzyko nuklearne.

Zagrożenia naturalne

Przemieszczenia gruntów, które mogą wystąpić w mieście, są związane z pęcznieniem iłów . Zjawisko skurczu i pęcznienia glin jest konsekwencją zmiany wilgotności gleb gliniastych. Gliny są zdolne do wiązania dostępnej wody, ale także do jej utraty poprzez kurczenie się w przypadku suszy. Zjawisko to może powodować bardzo poważne uszkodzenia budynków (pęknięcia, deformacje otworów), które mogą spowodować, że niektóre pomieszczenia nie będą nadawały się do zamieszkania. Z mapą zagospodarowania tego zagrożenia można zapoznać się na stronie Krajowego Obserwatorium Zagrożeń Naturalnych Georisques.

Ryzyko technologiczne

Zagrożeniem jądrowym może być całe terytorium gminy. W przypadku poważnej awarii niektóre instalacje jądrowe mogą uwolnić radioaktywny jod do atmosfery. Teraz miasto jest częściowo znajduje się w obwodzie 20 km od szczegółowego planu reagowania w elektrowni jądrowej w Saint-Laurent-des-Eaux . W związku z tym mieszkańcy miasta, podobnie jak wszyscy mieszkający w obwodzie zbliżonym do 20  km od elektrowni, skorzystali, jako środek zapobiegawczy, z dystrybucji stabilnych tabletek jodu , których spożycie przed uwolnieniem radioaktywnym możliwe zrekompensowanie wpływu na tarczycę ekspozycji na radioaktywny jod . W przypadku incydentu lub wypadku nuklearnego mogą zostać wydane instrukcje dotyczące zabezpieczenia lub ewakuacji, a mieszkańcy mogą zostać poproszeni o połknięcie, na polecenie prefekta, tabletek będących w ich posiadaniu.


Toponimia

Nazwa miasta Dhuizon pochodziłaby od germańskiego „Dhuis” oznaczającego „źródło” i od „Wald” oznaczającego „las”.

Historia

Rewolucja Francuska i Imperium

Nowa organizacja terytorialna

Dekret Zgromadzenia Narodowego z12 listopada 1789dekretuje, że „w każdej gminie miejskiej, gminnej, parafialnej czy wiejskiej będzie gmina” , ale to tylko dekretem Zjazdu Krajowego z 10 Brumaire rok II (31 października 1793), że parafia Dhuizon formalnie staje się „gminą Dhuizon”.

W 1790 r., w ramach tworzenia departamentów , gmina została przyłączona do kantonu Chaumont i dystryktu Romorantin . Kantony zostają zniesione, jako podział administracyjny, ustawą26 czerwca 1793, zachowując jedynie rolę wyborczą, umożliwiając wybór elektorów drugiego stopnia odpowiedzialnych za powoływanie posłów. Konstytucja 5 fructidor rok III , stosowana od vendémiaire Rok IV (1795) zniesiono powiaty , uznanego za KWS administracyjnych związanych z terroryzmem , ale utrzymany kantonów, które w konsekwencji większe znaczenie nabyte przez odzyskaniu funkcję administracyjną. Wreszcie, pod rządami Konsulatu , redystrybucja terytorialna mająca na celu zmniejszenie liczby sędziów pokoju spowodowała, że ​​liczba kantonów w Loir-et-Cher z 33 do 24. Dhuizon został następnie przyłączony do kantonu Neung-sur-Beuvron i do dzielnicy Blois dekretem z dnia 5 vendémiaire rok X (26 września 1801 r). Ta organizacja pozostanie niezmienna przez prawie 150 lat.

Okres współczesny

W okolicy znaleziono pozostałości paleolitu. Jego kościół był budowany od 1000 roku.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Podział terytorialny

Gmina Dhuizon jest członkiem wspólnoty gmin Sologne des étangs , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym na1 st styczeń 2001.

Jest ona połączona administracyjnie do dzielnicy Romorantin-Lanthenay w dziale z Loir-et-Cher i regionu Doliny Centrum-Loire jako powiatów. Na poziomie wyborczym od 2015 r. jest przyłączona do kantonu Chambord w celu wyboru doradców departamentalnych oraz do drugiego okręgu Loir-et-Cher w wyborach parlamentarnych .

Polityka i administracja miejska

Rada Miasta i Burmistrz

Rada gminy Dhuizon, gminy liczącej ponad 1000 mieszkańców, jest wybierana w wieloosobowym głosowaniu proporcjonalnym z premią większościową. Burmistrza, zarówno przedstawiciela państwowego, jak i organu wykonawczego gminy jako organu samorządu terytorialnego, wybierany jest przez radę gminy w głosowaniu tajnym na pierwszym posiedzeniu rady po wyborach gminnych na sześcioletnią kadencję, czyli na okres mandatu zarządu.

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1971 1983 Pierre Foucher UDF - DL  
1983 1989      
1989 2001 Pierre Foucher UDF - DL Radny Generalny (1992-1998)
Marzec 2001 2008 Guy Rimbert SE  
Marzec 2008 W trakcie Michel Bufet   Były rzemieślnik, handlarz lub przedsiębiorca
Brakujące dane należy uzupełnić.

Polityka ochrony środowiska

Na liście nagród w 2016 roku Narodowa Rada Miast i Kwiecistych Wsi Francji przyznała miastu dwa kwiaty w Konkursie Kwiecistych Miast i Wsi .

Udogodnienia i usługi

Woda i kanalizacja

Za organizację dystrybucji wody pitnej, zbierania i oczyszczania ścieków i wód opadowych odpowiadają gminy. Kompetencje gmin w zakresie wody i kanalizacji to usługi publiczne o charakterze przemysłowym i handlowym (SPIC).

Zaopatrzenie w wodę pitną

Usługa wody pitnej składa się z trzech głównych etapów: poboru, oczyszczania i dystrybucji wody pitnej, która spełnia standardy jakości określone w celu ochrony zdrowia ludzkiego. W 2019 roku gmina sama świadczy usługę.

Oczyszczanie ścieków

W 2019 r. gmina Dhuizon zarządza zbiorową służbą sanitarną w ramach zarządzania bezpośredniego, to znaczy własnym personelem, posiadającym status organu samorządowego. Działają dwie oczyszczalnie ścieków w1 st styczeń 2019 na terenie gminy:

  • „Bourg” An urządzenia wykorzystujące technikę naturalnego lagooning , o pojemności 1600  RLM , na zlecenie1 st październik 1995 ;
  • "Les Sublennes", sprzęt wykorzystujący technikę naturalnej laguny , o pojemności 300  pe , oddany do użytku1 st styczeń 1996.

Kanalizacja (ANC) oznaczają poszczególne instalacje domowego uzdatniania wody, które nie są obsługiwane przez sieć publiczną gromadzenia ścieków, a zatem musi leczyć się ścieki przed ich zrzutem do naturalnym środowisku. Społeczność gmin SOLOGNE des Étangs zapewnia w imieniu gminy publiczny zakaz zbiorowego serwis urządzeń sanitarnych (SPANC), którego zadaniem jest sprawdzenie prawidłowego wykonania robót budowlanych i rehabilitacyjnych, jak również prawidłowe funkcjonowanie i utrzymanie obiektów.

Bezpieczeństwo, sprawiedliwość i ulga

Wspólne bezpieczeństwo zapewnia brygada policyjna w Neung-sur-Beuvron, która jest zależna od prowincjonalnej grupy żandarmerii Loir-et-Cher zainstalowanej w Blois .

W sprawach sprawiedliwości, Dhuizon zgłasza do sądu pracy Blois The Orleans Court of Appeal (jurysdykcja Blois), przy czym cena urzędowa Court of Loir-et-Cher, do sądu administracyjnego Blois, z sądu handlowego Blois i sąd sądowy w Blois.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1231 mieszkańców, o 2,99% w porównaniu do 2013 r. ( Loir-et-Cher  : -0,53%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
614 629 675 672 691 696 692 729 730
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
816 828 844 892 986 1,042 1,075 1,161 1267
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1269 1,303 1304 1,139 1,082 1,079 1060 1,094 989
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1,035 1,063 1,086 1,057 1100 1254 1,366 1,382 1,398
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
1269 1 231 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (28,4%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (26,3%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i departamentalnych, męska populacja gminy jest większa niż populacja kobiet (50,1% wobec 48,4% na poziomie krajowym i 48,6% na poziomie departamentalnym).

Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:

  • 50,1% mężczyzn (0 do 14 lat = 24%, 15 do 29 lat = 12,7%, 30 do 44 lat = 19,7%, 45 do 59 lat = 16,7%, powyżej 60 lat = 26,9%);
  • 49,9% kobiet (0 do 14 lat = 18,7%, 15 do 29 lat = 14,1%, 30 do 44 lat = 20,1%, 45 do 59 lat = 17,4%, powyżej 60 lat = 29,8%).
Piramida wieku w Dhuizon w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,7  90 lat lub więcej 1,1 
10,8  75 do 89 lat 11,5 
15,4  60 do 74 lat 17,2 
16,7  45 do 59 lat 17,4 
19,7  30 do 44 lat 20,1 
12,7  15 do 29 lat 14,1 
24,0  Od 0 do 14 lat 18,7 
Piramida wieku departamentu Loir-et-Cher w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,6  90 lat lub więcej 1,6 
8,3  75 do 89 lat 11,5 
14,8  60 do 74 lat 15,7 
21,4  45 do 59 lat 20,6 
20,3  30 do 44 lat 19,2 
16,2  15 do 29 lat 14,7 
18,5  Od 0 do 14 lat 16,7 

Gospodarka

Obszar aktywności

Poniższa tabela przedstawia liczbę firm zlokalizowanych w Dhuizon według ich sektora działalności oraz liczbę ich pracowników:

Aktywne zakłady według sektorów działalności w 31 grudnia 2015.
całkowity % com (% dep) 0 pracownik 1 do 9 pracowników 10 do 19 pracowników 20 do 49 pracowników 50 lub więcej pracowników
Razem 114 100,0 (100) 83 27 3 1 0
Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo 12 10,5 (11,8) 9 3 0 0 0
Przemysł 8 7,0 (6,5) 5 2 1 0 0
Budowa 22 19,3 (10,3) 12 8 1 1 0
Handel, transport, różne usługi 56 49,1 (57,9) 45 11 0 0 0
w tym handel i naprawa samochodów 18 15,8 (17,5) 14 4 0 0 0
Administracja publiczna, edukacja, zdrowie, akcje społeczne 16 14,0 (13,5) 12 3 1 0 0
Zakres: wszystkie działania.

W gminie dominuje sektor handlu, transportu i różnych usług (56 firm na 114) 10,5%), jest on ważniejszy niż na poziomie wydziałowym (11,8%). Spośród 114 firm założonych w Dhuizon w 2016 r. 83 nie zatrudnia żadnego pracownika, 27 zatrudnia od 1 do 9 pracowników , 3 zatrudnia od 10 do 19 osób, a 1 od 20 do 49 osób .

W 1 st lipca 2017miasto jest sklasyfikowane jako strefa rewitalizacji wsi (ZRR), urządzenie mające na celu wspomaganie rozwoju obszarów wiejskich głównie poprzez działania fiskalne i socjalne. Stosuje się również konkretne działania na rzecz rozwoju gospodarczego.

Rolnictwo

W 2010 roku orientacja techniczno-ekonomiczna rolnictwa w mieście to różne uprawy (z wyłączeniem zbóż i roślin oleistych, kwiatów i owoców). Departament stracił prawie jedną czwartą swoich gospodarstw w ciągu 10 lat, między 2000 a 2010 rokiem (najmniej jest to departament regionu Centre-Val de Loire). Tendencja ta występuje również na poziomie gminy, gdzie liczba gospodarstw wzrosła z 49 w 1988 r. do 25 w 2000 r., a następnie do 23 w 2010 r. Jednocześnie zwiększa się wielkość tych gospodarstw, z 23  ha w 1988 r. do 40  ha w 2010 r. Poniższa tabela przedstawia główne cechy gospodarstw w Dhuizon, obserwowane na przestrzeni 22 lat:

Ewolucja rolnictwa w Dhuizon (41) w latach 1988-2010.
1988 2000 2010
Wymiar ekonomiczny
Liczba gospodarstw (u) 49 25 23
Praca ( UTA ) 47 27 17
Użyta powierzchnia rolna (ha) 1,142 983 912
Kultury
Grunty orne (ha) 951 850 806
Zboża (ha) czterysta dziewięćdziesiąt siedem 496 429
w tym pszenica zwyczajna (ha) 53 116 135
w tym ziarno kukurydzy i nasiona kukurydzy (ha) 252 158 128
Słonecznik (ha) 42 75 s
Rzepak i rzepak (ha) 33 s
Hodowla
Zwierzęta gospodarskie (UGBTA) 356 267 206
Produkty oznakowane

Terytorium gminy jest włączone do obszarów produkcji różnych produktów objętych chronionym oznaczeniem geograficznym (ChOG): wina z Val-de-Loire i drobiu z Orleanu.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Osobowości związane z gminą

  • Wokalista Michel Delpech spędzał tam wakacje, a Dhuizon było miejscem zamieszkania jego dziadków. Tam znalazł inspirację dla swojej piosenki Le Loir-et-Cher ( 1977 ).

Kino

Film Cache Cash został nakręcony w lipcu 1993 roku w Dhuizon.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jednostka krajobrazowa to fragment terytorium, który ma swoje własne cechy krajobrazowe.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Normalne klimaty to produkty statystyczne obliczane dla okresów 30-letnich, co pozwala na scharakteryzowanie klimatu w tym okresie i służy jako punkt odniesienia.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  6. Jednostka całkowitej paszy dla dużych bydła (UGBTA) to jednostka używana do porównywania lub agregowania liczby zwierząt różnych gatunków lub kategorii (na przykład krowa mleczna = 1,45 UGBTA, krowa karmiąca = 0,9 UGBTA, locha matka = 0,45 UGBTA).

Bibliografia

  1. „  Małe regiony rolnicze (PRA) według gmin  ” , https://geo.data.gouv.fr/ (dostęp 15 marca 2020 r . ) .
  2. [PDF] „  Mapa małych regionach rolniczych Loir-et-Cher  ” , w tym Loir-et-Cher informacyjnego terytorialny platformie (dostęp 15 marca 2020 ) .
  3. "  wielkim kołem pomiędzy" Dhuizon "i" Blois "  " , na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  4. "  wielkim kołem pomiędzy" Dhuizon "i" Romorantin-Lanthenay "  " , na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  5. "  wielkim kołem pomiędzy" Dhuizon "i" Chambord "  " , na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  6. „  Dhuizon wspólne metadane  ” na tej stronie INSEE (dostęp 15 marca 2020 ) .
  7. "  Dhuizon najbliżsi fotografia  " na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  8. „  Dlaczego Atlas krajobrazów Loir-et-Cher?”  » , W tym miejscu atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (konsultowany w dniu 15 marca 2020 ) .
  9. „  Jak zorganizowana jest zawartość internetowa Atlasu?”  » , W tym miejscu atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (konsultowany w dniu 15 marca 2020 ) .
  10. "  jednostka Krajobraz: La Grande Sologne - Intro  " , na tej stronie atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (konsultowany w dniu 15 marca 2020 ) .
  11. "  jednostka Krajobraz: La Grande Sologne - opis  " na tej stronie CAUE poświęconej atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (dostęp 15 marca 2020 ) .
  12. Geographical Directory of Municipalities (RGC) 2015. W 2016 r. RGC został zastąpiony przez bazę danych Admin Express, która zawiera tylko średnią wysokość gminy, przy czym minimalne i maksymalne wysokości można znaleźć za pomocą geograficznego systemu informacyjnego.
  13. Mapa Dhuizon , na Géoportail , dostęp 15 marca 2020 r.
  14. „  Dhuizon plik komunalnych  ” , na tym systemie informacyjnym zarządzania gruntowych w Centre-Val de Loire (dostęp 16 marca 2020 ) .
  15. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 3 kwietnia 2020 r. ).
  16. „  Europejska Sieć Natura 2000  ” , na stronie Ministerstwa Ekologicznej i Włączającej Transformacji (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
  17. „  Wykaz stref Natura 2000 w gminie Dhuizon  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
  18. „  Natura 2000” Sologne „- arkusz opisowy  ” , na tej stronie krajowej inwentaryzacji dziedzictwa naturalnego (konsultowany w dniu 19 marca 2020 ) .
  19. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 28 marca 2021 r . ) .
  20. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 28 marca 2021 ) .
  21. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  22. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  23. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  24. „  The SCOTs in Loir-et-Cher  ” , na http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  25. „  Stan według gminy POS, PLU i kart miejskich  ” , na https://www.observatoire-des-territoires.gouv.fr/ (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  26. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w Dhuizon  ” na stronie INSEE (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  27. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w Loir-et-Cher  ” , na stronie https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  28. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w całej Francji  ” , na stronie https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  29. [PDF] "  File departamentalna poważnego ryzyka (DDRM) Loir-et-Cher - wykaz ryzyko, miejscowości  " , na http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (konsultowano, 25 marca 2020 ) , s.  74-86 .
  30. „  Raport prezentuje ryzyko wpływu gminy  ” , na tym narodowym obserwatorium zagrożeń naturalnych ,1 st styczeń 2020(dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  31. „  Gliny – Przypadkowy skurcz glinek – Opis zjawiska  ” , na stronie „Géorisques” Ministerstwa Przemian Ekologicznych i Włączających (dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  32. „  Mapa strefowa zagrożenia skurczem gliny w mieście Dhuizon  ” , http://www.georisques.gouv.fr/ (dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  33. „  Nowy obwód wokół elektrowni jądrowej Saint-Laurent  ” , na https://www.lanouvellerepublique.fr/ ,6 grudnia 2018(konsultowane w 43899 ) .
  34. [PDF] „  The Departmental File of Major Risks (DDRM) of Loir-et-Cher – List of risk by commun  ” , na http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (dostęp 25 marca 2020 ) , s.  67-72 .
  35. „  His Story  ” na DHUIZON - Oficjalna Strona (dostęp 11 czerwca 2019 r . ) .
  36. Motte 2003 , s.  23-24.
  37. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin , „  Notice communale: Dhuizon  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 10 kwietnia 2020 r . ) .
  38. Gérard Lang, „  The Official Code Geographic (COG) - 4.3. : dzieło rewolucyjne  ” , na http://projetbabel.org/ ,czerwiec 2007(dostęp 29 marca 2020 r . ) .
  39. „  Historia decentralizacji  ” , na http://www.collectivites-locales.gouv.fr/ (konsultacja 29 marca 2020 r. ) , s.  6 .
  40. Christian Poitou 1997 , s.  48.
  41. „  Dekret z 5 roku Vendémiaire IX o redukcji sędziów pokoju departamentu Loiret – Biuletyn praw z 1801 r. – strona 32  ” , https://gallica.bnf.fr (konsultacja: 29 marca 2020 r. ) .
  42. Gérard Lang, „  Oficjalny kod geograficzny (COG) - 4.4. : Konsulat i Cesarstwo  ” , na http://projetbabel.org/ ,czerwiec 2007(dostęp 29 marca 2020 r . ) .
  43. „  CC de la Sologne des Etangs – arkusz opisowy z 1 stycznia 2019  ” , na https://www.banatic.interieur.gouv.fr/ (konsultacja w 43915 ) .
  44. „  Dekret nr 2014-244 z dnia 25 lutego 2014 r. w sprawie wytyczenia kantonów w departamencie Loiret  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv.fr/ (konsultacja 25 marca 2020 r . ) .
  45. „  Podział wyborczy Loir-et-Cher (przed i po reformie 2010 r.)  ” , http://www.politiquemania.com/ (dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  46. „  Gminny: system głosowania w gminach powyżej 1000 mieszkańców  ” , na stronie https://www.vie-publique.fr/ ,26 kwietnia 2018(dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  47. „  Funkcje burmistrza  ” , https://www.vie-publique.fr/ (dostęp 25.03.2020 ) .
  48. „  Wyniki wyborów samorządowych 2020 - wychodząca burmistrza  ” , na tym miejscu Telegram brzeskiej (konsultowany 07 sierpnia 2020 ) .
  49. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 07 sierpnia 2020 ) .
  50. Miejsce rozkwitu miast i wsi , konsultacja 22 grudnia 2016 r.
  51. „  Lokalna służba publiczna w zakresie wody pitnej i urządzeń sanitarnych  ” , na stronie https://www.vie-publique.fr/ ,20 maja 2019 r.(dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  52. „  Zaopatrzenie w wodę pitną  ” , https://www.eaufrance.fr/ (dostęp 12.04.2020 ) .
  53. „  Dhuizon – Arkusz opisowy  ” , na stronie https://www.eaufrance.fr/ (dostęp 12 kwietnia 2020 r . ) .
  54. „  komunalny skład zbiorowych służb sanitarnych na rok 2019  ” , na stronie http://www.services.eaufrance.fr ,31 grudnia 2019 r.(dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  55. „  Katalog oczyszczalni ścieków eksploatowanych w Loir-et-Cher w dniu 31 stycznia 2019 r.  ” , na stronie agencji wodociągowej Loire-Bretagne (konsultacja 27 marca 2020 r . ) .
  56. „  Arkusz opisowy pracy „Bourg”  ” , na http://www.sandre.eaufrance.fr/ (dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  57. „  Arkusz opisowy pracy „Les Sublennes”  ” , http://www.sandre.eaufrance.fr/ (dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  58. „  Wszystko o niezbiorowej sanitacji  ” , na portalu ministerialnym ds. niezbiorowej sanitacji (dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  59. „  komunalny skład niezbiorowych służb sanitarnych na rok 2019  ” , na stronie http://www.services.eaufrance.fr ,31 grudnia 2019 r.(dostęp 127 marca 2020 r . ) .
  60. „  Jurysdykcja terytorialna żandarmerii narodowej i policji  ” , na stronie https://www.data.gouv.fr (konsultacja 30.03.2020 ) .
  61. „  Sądy – Jurysdykcja wiosny  ” , https://www.cours-appel.justice.fr/ (dostęp 30 marca 2020 r . ) .
  62. „  Wykaz sądów właściwych dla gminy Dhuizon  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości i Wolności (dostęp 30 marca 2020 r . ) .
  63. Organizacja spisu na insee.fr .
  64. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  65. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  66. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  67. „  Ewolucja i struktura populacji w Dhuizon w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 9 października 2010 r . ) .
  68. „  Wyniki spisu ludności Loir-et-Cher w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (dostęp 9 października 2010 r . ) .
  69. "  CEN T1 - aktywa z zakładów działających w Dhuizon (41) W dniu 31 grudnia 2015 roku  " na http://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwietnia 2020 ) .
  70. "  CEN T1 - czynne przez zakłady przemysłu do Loir-et-Cher  " , na tej stronie INSEE (dostęp na 1 st kwietnia 2020 ) .
  71. "  State ZRRs 01 lipca 2017  " na http://www.observatoire-des-territoires.gouv.fr/ (dostęp na 1 st kwiecień 2020 ) .
  72. „  Formularz spisu rolnego – Gospodarstwa z siedzibą w mieście Dhuizon  ” , http://recensus-agricole.agriculture.gouv.fr/ (dostęp 2 kwietnia 2020 r . ) .
  73. "  Gospodarka i koniunktura - Rolnictwo  " , na tym terytorialnym informacyjnego platformie Loir-et-Cher (dostępny 2 kwietnia 2020 ) .
  74. „  Formularz spisu rolnego – Gospodarstwa z siedzibą w miejscowości Dhuizon  ” , na stronie „Agreste” serwisu statystyczno-prognostycznego (SSP) Ministerstwa Rolnictwa, Rolno-Spożywczego i Leśnictwa. (dostęp 2 kwietnia 2020 r . ) .
  75. „  Karta produktu - Dolina Loary  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  76. „  Karta produktu - drób z Orleania  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  77. „  Lista produktów gminy - Dhuizon  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  78. Rose F, Bardon G, Dhuizon, trochę historii , Le Petit Solognot , zima 2011, s.24-25
  79. Balade en Sologne et Val de Loire, nr 17, lato 2001, strony 60-62, konsultacja 10 lipca 2020 r.

Zobacz również

Bibliografia

  • Michel Provost, Mapa archeologiczna Galii - Le Loir-et-Cher , Paryż, Akademia Inskrypcji i Literatury pięknej,1988, 159  s. ( ISBN  2-87754-003-0 )
  • Christian Poitou, Parafie i gminy Francji - Loir-et-Cher , Paryż, CNRS Editions,1997, 591  s. ( ISBN  2-271-05482-6 )
  • Stéphane Gendron , Nazwy miejscowości Centrum , Paryż, edycje Bonneton ,1998, 232  s. ( ISBN  978 2 862 53226 4 ).
  • Claude Motte, Isabelle Séguy i Christine Théré, we współpracy z Dominique Tixier-Basse, Gminy wczoraj, gminy dzisiejsze - Gminy Francji metropolitalnej, 1801-2001. Słownik historii administracyjnej , Paryż, Narodowy Instytut Studiów Demograficznych,2003, 408  s. ( ISBN  978-2-7332-1028-4 )

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny