Dante Alighieri

Dante Alighieri Obraz w Infoboksie. Portret Dantego Alighieri, fragment fresku w kaplicy Bargello przypisywany Giotto di Bondone . Biografia
Narodziny Między połowąmóc i w połowieczerwiec 1265
Florencja Republika Florencji
 
Śmierć 14 września 1321(w wieku 56 lat)
Ravenna Państwo Kościelne
 
Pogrzeb Grób Dantego
Imię i nazwisko Durante degli Alighieri
Przezwisko Dante
Rezydencja Florencja
Działalność Poeta , pisarz , polityk , myśliciel
Okres działalności Od 1292
Rodzina Alighieri
Ojciec Alighiero di Bellincione
Matka Bella degli abati
Rodzeństwo Francesco Alighieri ( d )
Wspólny Gemma Donati (od1285)
Dzieci Jacopo Alighieri ( en )
Pietro Alighieri
Antonia Alighieri
Inne informacje
Domena Poezja
Religia katolicyzm
Zakon religijny Zakon Braci Mniejszych
Członkiem Arte dei Medici e Speziali
Konflikt Bitwa pod Campaldino
Ruch Dolce nadal nowo
Mistrzowie Rémi de Florence , Brunetto Latini , Cecco d'Ascoli
Wpływem Arystoteles , Wergiliusz , Owidiusz , Boecjusz , Klaudiusz Ptolemeusz , Homer , Tomasz z Akwinu
Podstawowe prace

Dante Alighieri ( Durante degli Alighieri aka „  Dante  ”) to florencki poeta , pisarz , myśliciel i polityk urodzony między połowąmóc i w połowieczerwiec 1265we Florencji i zmarł dnia14 września 1321w Rawennie .

„Ojciec języka włoskiego  ”, jest, obok Petrarki i Boccaccio , jedną z „  trzech koron  ”, które narzuciły język toskański jako język literacki.

Główny poeta („  Il sommo poeta  ” lub po prostu „  Il poeta  ”) średniowiecza , jest autorem Boskiej Komedii , uważanej często za największe dzieło napisane w tym idiomie i jedno z arcydzieł literatury światowej.

Biografia

Nazwisko

Pierwotnie „Alighieri” było pisane „Allighieri”, z dwoma „L”. Drugie „L” zostało prawdopodobnie pominięte dla ułatwienia typograficznego . Stara pisownia jest jednak używana na cokole posągu w portyku piazzale Uffizi we Florencji . Podobnie Divina Commedia z Ugo Foscolo , opublikowana przez Torino Tipografia, uratowana w 1852 roku, przypisywana jest „Dante Alighieri”.

Młodzież

Durante ( synkopowany do „Dante”) degli Alighieri urodził się między połową maja a połową maja.czerwiec 1265w florenckiej rodziny z Alighieri (którego nazwisko w swojej pierwotnej formie, jest Alaghieri ), korzystne dla frakcji gwelfów (korzystny dla papieża ) i kto by odgrywał ważną rolę w życiu miasta. Jego ojciec, Alighiero di Bellincione , był Białym Guelfem , ale nie doznał zemsty ze strony Gibelinów, przychylnych cesarzowi , po ich zwycięstwie w bitwie pod Montaperti , a salut ten nadał rodzinie pewien prestiż.

Matka Dantego, Bella degli Abati ( Bella to zdrobnienie od Gabrielli , ale oznacza także "fizycznie piękna"), zmarła w 1278 roku, kiedy Dante miał trzynaście lat (ojciec zmarł cztery lata później, w 1282). Alighiero wkrótce wprowadził się do nowego partnera, Lapa di Chiarissimo Cialuffi i miał z nią dwoje dzieci, przyrodniego brata Dantego, Francesco, i jego przyrodnią siostrę, Tanę (Gaetana).

Kiedy Dante miał 12 lat, w 1277 , jego małżeństwo zostało wynegocjowane z Gemmą, córką Messera Manetto Donati, którą później poślubił.

Niewiele wiadomo o edukacji Dantego; przypuszczalnie studiuje w domu. Pewnie spędził trochę czasu w Bolonii i odbierane w Florence nauk Franciszkańskich szkół w Santa Croce i Rémi we Florencji i dominikańskich szkół z Santa Maria Novella i Brunetto Latini . Spotyka poetów i nawiązuje solidną przyjaźń z Guido Cavalcanti . Jest prawie pewne, że studiował poezję toskańską, kiedy w Toskanii zaczęła być znana sycylijska szkoła poezji, grupa kulturowa wywodząca się z Sycylii . Jego zainteresowania prowadzą go do odkrywania minstreli , poetów prowansalskich i kultury łacińskiej. Oczywiste jest jego oddanie Wergiliuszowi „  Tu se 'lo mio maestro e' l mio autore; tu se 'solo colui da cu' io tolsi lo bello stilo che m'ha fatto onore.  » , pisze w Boskiej Komedii .

W średniowieczu regiony Włoch zjednoczone w ramach Cesarstwa Rzymskiego stopniowo rozdzieliły się, pozostawiając tuzin małych państw, tak że Sycylia była równie odległa (kulturowo i politycznie) od Toskanii, co Prowansja  : regiony nie dzielą tego samego języka lub ta sama kultura i komunikacja są trudne.

Dante ma wiele dzieci z Gemmą, prawdopodobnie tylko Jacopo, Pietro i Antonia byli jego prawowitymi dziećmi. Antonia przyjmuje zakony pod imieniem Siostra Beatrice. Inny mężczyzna, Giovanni, twierdzi, że jest jego pochodzeniem i towarzyszy mu podczas wygnania, ale nie ma dowodów na to, że jego roszczenia są uzasadnione.

Beatrice i Vita nuova

W 1274 roku Dante po raz pierwszy spotkał Beatrice. Od jej prawdziwego imienia Beatrice (znana jako „Bice”) di Folco Portinari wyszła za mąż za niejakiego Simona de Bardi i zmarła w 1290 roku. Niewiele wiadomo o miłości, której historia jest sublimowana w Vita nuova , (skomponowanej między 1292 a 1294) w w którym opisuje swoje pierwsze spotkanie z dziewięcioletnią Béatrice, a następnie drugie, które miało miejsce dziewięć lat później (wyjaśni później symboliczne znaczenie dziewiątki, liczbę Béatrice). W Vita Nuova Dante opisuje swoją pasję i rozpacz po śmierci Beatrice. Opowiada o głębokim kryzysie, który nastąpił, wędrówce i przygodzie ze „szlachetną damą” (niewątpliwie alegorię oznaczającą filozofię), a w końcu skruchę. Chociaż Vita Nuova jest prawdopodobnie inspirowana życiem osobistym Dantego, wielu krytyków kwestionuje prawdziwe istnienie Beatrice, woląc widzieć ją jako postać alegoriczną (niektórzy nadal uważają, że w Boskiej Komedii Wergiliusz reprezentuje naturalny rozum, a teologię Beatrice ).

Oświeca nas sen Dantego, który towarzyszy pierwszemu wierszowi zamieszczonemu w księdze: Dante widzi boga Miłość pojawiającego się w obłoku ognia, niosącego Beatrice nagą w prześcieradle koloru krwi. Amour trzyma w dłoni płonące serce Dantego i karmi je Beatrice, po czym wznosi się z nią do nieba. Sen ten ukazuje bogactwo i siłę sugestii poety w trudnym do interpretacji dziele Vita Nuova : tradycja mistyczna (np. chmura ognia) przecina tradycję dworską (historia zjedzonego serca), apele do „ Wierni ”  d'Amour  i zgromadzenia pań zapraszają na ezoteryczne lektury , a enigmatyczne wizje i marzenia osadzają dzieło w wymiarze zarówno eschatologicznym (śmierć Beatrice jako horyzont), jak i tajemniczym. Rzeczywiście, jeśli Beatrice była często porównywana do świętej ( zwłaszcza w odniesieniu do hagiografii franciszkańskiej ) i jeśli jednym z najlepszych sposobów podejścia do tej postaci suwerennej kobiety jest studiowanie wyraźnych analogii z Chrystusem, Vita Nuova, cóż poza prostym opisem cnót lub opowiadaniem o cudach, które przerywają życie świętych, wydaje się owijać tajemnice Beatrycze. Wymiar rytualny obecny zwłaszcza w pierwszej części księgi z pewnością nabiera tu pełnego znaczenia. Trudno powiedzieć, czy Dante naprawdę wyobrażał sobie kult Beatrice, który w ten sposób ukierunkowałby całą jego pracę, ale pewne jest, że jego koncepcja miasta jest zależna od życia i śmierci Beatrice: w rzeczy samej, po śmierci gentilissimy ( bardzo szlachetna, bardzo uprzejma), Florence jest wdową, a nazwisko Beatrice staje się powszechne ( „Florencja straciła Beatrice” , pisze poeta).

La Vita Nuova , która już teraz wyróżnia się na tle ruchu stilnowskiego , składa się z około trzydziestu wierszy, w większości sonetów, które płoną żarem miłości i mistyki zarazem. Czterdzieści dwa rozdziały prozą komentują wersety w miarę ich postępu. Dante kończy swoją pracę ogłoszeniem wprowadzonym po ostatnim sonecie niczym niebiańska wizja. Napisze coś, czego nikt nigdy nie napisał, by opiewać chwałę ukochanej osoby. Być może myślał już o Boskiej Komedii .

Zaangażowany Florentyńczyk

Dante odgrywa bardzo aktywną rolę w życiu politycznym Florencji . W kłopotach, które następnie wznieciły się na półwyspie włoskim , Dante był żarliwym Guelphem : wyróżnił się w kilku wyprawach przeciwko Gibelinom z Arezzo , Bolonii i Pizy , i wiele swoim męstwem przyczynił się do zwycięstwa pod Campaldino ( 1289 ), pokonując ich. Arezzo, a także w zdobyciu zamku Caprona , zabranego Pizanom ( 1290 ). Z powodzeniem przeprowadził wiele misji politycznych i został mianowany przeorem Florencji na obecny bimestr15 czerwca do 14 sierpnia 1300to znaczy staje się jednym z najwyższych sędziów władzy wykonawczej. Ale Gwelfowie, którzy dominują we Florencji, dzielą się na dwie frakcje: Czarnych , przychylnych papieskiej polityce Bonifacego VIII , oraz Białych , zwolenników większej autonomii miasta. W 1300 papież Bonifacy VIII przejął cesarski wikariat nad toskańskimi gminami. Od tego momentu Dante coraz mocniej stawał po stronie Białych Gwelfów , to znaczy przeciwko papieskiej polityce ingerencji. wPaździernik 1301, członek Rady Cent, udał się do Rzymu, aby podjąć próbę ostatecznego procesu pojednawczego. Tymczasem Charles de Valois , przedstawiciel papieża, jedzie do Florencji i zdobywa miasto z pomocą triumfujących Czarnych Gwelfów . Rozpoczynają się próby. Dante w drodze powrotnej dowiaduje się, że jest skazany za wstrząs mózgu , nielegalne zyski i niesubordynację papieżowi i Charlesowi de Valois. Odmawia stawienia się jako oskarżony. Drugi proces, poinstruował10 marca 1302 rprzez podestę Cante de 'Gabrielli da Gubbio , skazuje go na stos. Cała jego własność zostaje skonfiskowana, zostaje wygnany wraz z innymi Białymi Gwelfami i nigdy nie wróci do Florencji. Dekret o wygnaniu Dantego z Florencji zostanie uchylony dopiero w 2008 roku .

Płodne wygnanie

Na początku wygnania Dante myślał o obleganiu miasta wraz z innymi wygnanymi Białymi Gwelfami lub Gibelinami. Wkrótce jednak zrezygnował i zaczął wędrować od miasta do miasta, walcząc z biedą, szukając ochrony u dworów północnych Włoch: Forlì , Werony , Sieny , Mulazzo czy nawet Arezzo . wlipiec 1306przebywa w Padwie, aw październiku tego samego roku w Sarzanie w celu podpisania traktatu pokojowego w Castelnuovo  (it) . W końcu zatrzymuje się w Rawennie na podeście Guido Novello da Polenta . Zmarł tam na malarię w nocy z13 do 14 września 1321, po bezskutecznych staraniach o powrót do ojczyzny. Jego grób , pochodzący z 1780 roku, zamówiony przez kardynała legata Luigiego Valentiego Gonzagę, znajduje się w Rawennie, via Dante Alighieri na skraju klasztoru franciszkanów, w historycznym centrum miasta. Nawet dzisiaj Florentczycy chcieliby odzyskać jego ciało, aby umieścić je w sarkofagu znajdującym się w widocznym cenotafie , wzniesionym przez Luigiego de Cambray Digny z posągami Stefano Ricciego , w nawie bazyliki Santa Croce de Florence , ale Rawenna nadal odmawia powrotu do tego miasta szczątków postaci, którą wygnała.

Analiza pracy

traktaty,

Od vulgari eloquentia

Lata wygnania były dla Dantego okresem intensywnej aktywności intelektualnej. W 1303 roku zajął się kwestią języka wulgarnego i uczynił z niej temat traktatu po łacinie  : De vulgari eloquentia . Centralnym tematem dzieła jest elokwencja języka wulgarnego: stara się znaleźć znamienitego wulgarnego, godnego przyjęcia postaci języka literackiego.

Traktat ten ma duże znaczenie jako traktat o stylistyce i metryce. Według pierwotnego projektu traktat ten powinien być podzielony na 4  księgi, ale dzieło Dantego kończy się w rozdziale XIV księgi II. Pierwsza książka poświęcona jest pochodzeniu języków, następnie analizie różnych dialektów włoskich. Dante dochodzi do wniosku, że żaden wulgarny język nie jest lepszy od innego i dlatego prawdopodobnie zwycięży. Dlatego pokłada nadzieję w ukonstytuowaniu się jednolitego, wulgarnego języka, który mógłby być rozpowszechniony na całym półwyspie włoskim. W drugiej księdze Dante pokazuje, że wulgarny, ale schludny język może być użyty do najszlachetniejszych tematów, a nawet może być zastosowany do tragicznego stylu. Dante określa jako wulgarny język, którego dziecko uczy się od pielęgniarki, podczas gdy gramatyka (czyli łacina) jest językiem niezmiennym i sztucznym. W tym celu język wulgarny należy uznać za najszlachetniejszy.

Il Convivio

Wydaje się, że w roku 1305 Dante przestał pisać De vulgari eloquentia bez ukończenia jej, ponieważ napisał tylko dwie książki z czterech pierwotnie planowanych. Wydaje się, że wcielił wówczas swoje pomysły w życie, ponieważ rozpoczął pisanie monumentalnego dzieła w języku toskańskim: Convivio . Porusza tematy zwykle traktowane po łacinie, takie jak: hierarchie anielskie, pochwała filozofii i nauki jako drogi rozwoju człowieka, wywyższenie szlachty jako wartości intelektualnej i moralnej podbijanej przez jednostkę. Wydaje się, że misją Dantego jest otwieranie drzwi starożytnej i współczesnej kultury i nauki jak największej liczbie ludzi. To powiedziawszy, niektóre fragmenty Convivio mają na celu obronę autora wniesionych przeciwko niemu oskarżeń. Mówi, że jest zgorzkniały, że został odrzucony przez Florencję , jego rodzinne miasto, które wychowało go pośród siebie. Convivio pierwotnie miała się składać z piętnastu traktaty, ale tylko pierwsze cztery zostaną zakończone.

Z Monarchii

Dante powrócił do łaciny, aby wyrazić swoje poglądy polityczne w traktacie De Monarchia , napisanym w latach 1310-1313. Być może to śmierć Henryka VII w 1313 roku dała mu pomysł na ten nowy traktat. Rzeczywiście, wraz ze śmiercią monarchy znikają wszystkie nadzieje Dantego na przywrócenie władzy cesarskiej na półwyspie, ze szkodą dla papieża . W pierwszej księdze traktatu Dante wychwala monarchię powszechną jako idealny system polityczny gwarantujący sprawiedliwość i pokój, a tym samym szczęście ludzi. Druga księga ma na celu wykazanie, że to naród rzymski musi posiadać najwyższą władzę, ponieważ jest dziedzicem cesarstwa rzymskiego zgodnie z prawem, to znaczy zgodnie z wolą Bożą, a nie tylko z mocy. Wreszcie trzecia i ostatnia księga dotyczy relacji między cesarzem a papieżem, obaj czerpią swój autorytet od Boga, ale każdy musi go sprawować na swoim własnym polu suwerenności: sfera duchowa dla papieża i sfera doczesna dla cesarza. Traktat uważany jest za niebezpieczny dla lektury wiernych ze względu na jego zwolenników. Nie jest uważany za heretyka i zostanie zwolniony z indeksu w 1881 r. Został tam umieszczony w 1559 r.

Dante jest również prawdopodobnym autorem Quaestio de aqua et terra , krótkiego traktatu o odpowiednich pozycjach sfer wodnych i ziemskich, którego celem jest udowodnienie, że woda nigdzie nie jest wyższa niż ziemie wschodzące.

Oprócz traktatów doszły do nas dwie eklogi łacińskie, zbudowane w stylu Wergiliusza , którego od młodości był żarliwym wielbicielem. Teksty te są odpowiedziami skierowanymi do Giovanniego del Virgilio , który następnie wykładał retorykę na Uniwersytecie Bolońskim i który zarzucał Dantemu, że napisał Boską Komedię po toskańsku, a nie po łacinie.

Rymy  : oryginalne poetyckie doświadczenie

Kolekcja Rimes, która skupia 54 utwory, to prawdziwe miejsce poetyckich eksperymentów. Chociaż zbiór i organizacja tych tekstów jest po Dantem, jest prawdopodobne, że był on autorem większości wierszy. Wśród tych eksperymentów możemy przypomnieć wierszyk petrose, który łączy w sobie dwie pieśni przedstawiające kobietę o kamiennym sercu i nawiązujące do poezji prowansalskich trubadurów .

Boska komedia

Dante zaczął pisać Boską Komedię w 1306 roku i prawdopodobnie kontynuował ją aż do śmierci. Pierwotny utwór nosi po prostu nazwę „  Komedia  ”, ale później główni komentatorzy (w szczególności Boccace ) i współczesne wydania tekstu dodali do niego kwalifikator „  divina  ”. Praca opowiada o wyimaginowanej podróży narratora, który nagle pogrąża się w ciemnym lesie. Tam spotyka Virgila, który zaprasza go do wejścia do świata poza nim. Dante podąża za nim i to od wizyty w piekle zaczyna się jego podróż, podążając za czyśćcem i wreszcie rajem . Dante potrzebował całego Wielkiego Tygodnia w 1300 roku, aby ukończyć tę podróż. Kierowany przez Wergiliusza, najpierw schodzi przez dziewięć kręgów piekielnych, następnie wspina się po siedmiu stopniach góry czyśćca do ziemskiego raju i wreszcie wznosi się w dziewięciu koncentrycznych sferach raju. Wergiliusz służy jako jego przewodnik do bramy raju, ale nie może iść dalej, ponieważ urodził się przed przyjściem Chrystusa , nie mógł skorzystać z ofiary mesjasza . Dlatego to Beatrice Portinari , jego muza, przejmuje i poprowadzi Dantego w Empireum . Otwiera mu drzwi zbawienia, po czym św. Bernard prowadzi narratora w Niebiańskiej Róży do najwyższej wizji.

Historia, napisana w pierwszej osobie, to prawdziwa podróż inicjacyjna. Podczas swojej podróży Dante spotka setki osobistości, od wielkich mitycznych postaci starożytności, takich jak filozofowie, po lokalne osobistości współczesne Dantemu. To monumentalne dzieło oferuje zatem wiele różnych odczytań; jest jednocześnie zapisem osobistej drogi Dantego, chrześcijańskim teologicznym podręcznikiem opisu zaświatów, powieścią o wartości etycznej i moralnej czy refleksją nad poszukiwaniem wiecznego zbawienia . Część geniuszu Dantego tkwi w tej sprytnej mieszance wyimaginowanych miejsc i konkretnych doświadczeń. Choć akcja toczy się w „metafizycznym” wszechświecie, Dante opisuje miejsca z realizmem i dużą szczegółowością, wypełniając je wieloma znanymi lub anonimowymi postaciami.

Inne pisma i autografy

Dante podczas swojego wygnania pisał wiele oficjalnych listów po łacinie, zarówno w imieniu swoich towarzyszy z partii Białych Gwelfów , jak i dla siebie. Niewiele pozostało, tylko kilkanaście, z których kilka jest kwestionowanych, chociaż w transkrypcji słynnych kopistów, takich jak Boccaccio . Do pierwszych dziesięcioleciach XV TH  humaniści wieku miał okazję zobaczyć innych, może nawet autografy, o czym świadczy Leonardo Bruni w Vita di Dante opublikowanej w 1436. Wiele wątpliwości pozostają jak do innych tekstów Dantesque, widziałem te, przez Flavio Biondo de Forlì . Mało więc, a autograf nie ma .

Wkrótce po wypędzeniu Białych Gwelfów z Florencji, siły zbrojne wygnańców zostały przekazane lordowi Forli, Scarpetcie Ordelaffi . W latach 1302-1303 Dante prawdopodobnie dołączył do niego, pomagając mu w spisywaniu dokumentów spisanych i przechowywanych przez kanclerza Pellegrino Calvi . Flavio Biondo mógł widzieć te dokumenty w archiwach rodziny Ordelaffi . Jego świadectwo uważa za wiarygodne Michele Barbi  (it) , jeden z najwybitniejszych specjalistów Dantego, Augusto Campana  (it) , były bibliotekarz Watykanu, a ostatnio Paolo Pontari w 2015 roku.

Po śmierci Pina III w 1480 r. jego ostatnia żona Lukrecja Pico della Mirandola  (it) , siostra filozofa humanisty , opuściła miasto zabierając cenne archiwa zawierające dantejskie dokumenty Forlì. Dokumentów tych nie znaleziono w Mirandoli ani w Piombino . Mogła je sprzedać, wyjeżdżając do Piombino w Toskanii z okazji powtórnego ślubu  z Gherardo degli Appiani (it) emisariuszom papieża Sykstusa IV, którym mogli służyć w sporach o posiadłości Romagna .

Hipotezę tę potwierdzają historycy tacy jak Sergio Spada i możliwe jest, że archiwa Ordelaffi zostały połączone w 85 kilometrów liniowych Watykańskich Archiwów Apostolskich, z których wiele nie zostało jeszcze odkopanych. Alberto Casadei  (it) proponuje, aby w 2020 r. powołać, w porozumieniu z superintendentami Watykanu i Società Dante Alighieri , grupę roboczą mającą na celu znalezienie, z okazji 700. rocznicy śmierci poety, tekstu autorstwa jego rękę, która mogłaby ukryć się w archiwach Ordelaffi i odzyskać dokumenty zebrane przez Pellegrino Calvi i konsultowane przez Flavio Biondo, wypełniając w ten sposób luki w okresie wygnania Dantego wskazane przez Marco Santagatę i Alessandro Barbero .

Lista prac

włoskie prace

łacińskie prace

Edycje

Wydania włoskie

Tłumaczenia francuskie

Pierwszym francuskim autorem, który wymienił Dantego, jest Philippe de Mézières w swoim alegorycznym dziele Sen starego pielgrzyma , napisanym w 1389 roku. Patrz w księdze I, rozdział 39.

Potomkowie

Dzień Dantego

W 2020 r. włoska Rada Ministrów zatwierdziła datę 25 marcajako oficjalny dzień corocznego upamiętnienia Dantego (po włosku: Dantedì ). ten25 marcajest wybrany, ponieważ według specjalistów jest to data rozpoczęcia podróży do piekła i spotkania z Wergiliuszem.

potomność literacka

Studium pism Dantego nazywa się Dantology .

Dante zainspirował wielu pisarzy, w szczególności Honoré de Balzaca , który oddaje mu hołd i cytuje jego dzieło w La Comédie humaine , której tytuł jest nawiązaniem do Boskiej Komedii . Cytuje to również w wielu powieściach: „Ta Beatrix, już w jego umyśle, stała się tym, czym była Beatrix dla Dantego, wiecznym marmurowym posągiem, w którego rękach wieszał swoje kwiaty i wieńce”, a nawet: „Zamrożoną twarz Madame d' Aiglemont był jednym z tych strasznych wierszy, jedną z tych twarzy rozsianych po tysiącach w Boskiej komedii Dantego Alighieri. "

W 2010 roku Marc-Édouard Nabe opublikował swoją powieść The Man Who Ceased Writing , pełną i szczególnie wierną transpozycję Boskiej Komedii w Paryżu lat 2000. Powieść dotarła do finału Nagrody Renaudota.

Papież Benedykt XV dedykuje mu swoją jedenastą encyklikę , In Praeclara Summorum , opublikowaną na30 kwietnia 1921 z okazji 600-lecia jego śmierci.

W Pieśniach d'utopie, pierwszym cyklu Brice'a Bonfanti, pieśń V księgi 1 przyjmuje postać Dantego Alighieri pod tytułem: Moje dziecko dla nas wszystkich . Wydaje się, że dziecko, o którym mowa, to sama Divina Commedia . Postać Dantego pojawia się ponownie w Pieśniach XXII i XXIII Pieśni Utopii, cykl II .

Zabytki

Oprócz grobowca, w którym znajdują się jego kości w Rawennie , hołd składa mu kilka pomników na całym świecie:

Obraz

Kino

Oprócz filmowych adaptacji swojego dzieła literackiego (zwłaszcza Boskiej Komedii ) pisarz jest reprezentowany w różnych filmach:

Ponadto jego książka zainspirowała wiele filmów:

Muzyka

Teatr

Gry wideo

Naukowiec

Jest mu dedykowany gatunek Amblypyge Charon dantei opisany przez Maquarta, Réveillon, Cazanove w 2018 roku. Gatunek jest endemiczny dla wyspy Reunion .

Numizmatyczny

Portret Dantego autorstwa Rafaela został wybrany (po powszechnym głosowaniu) do umieszczenia na narodowej stronie włoskiej monety o nominale 2 euro.

Uwagi i referencje

  1. http://www.italianculture.net/francais/langue.html .
  2. http://theartofleisure.com/fr/dante-padre-della-lingua-italiana/
  3. Dante wskazuje w Boskiej Komedii , par. XXII 112-117, że urodził się pod znakiem Bliźniąt:
    P. Pecoraro: „Le date di nascita di Beatrice e Dante”, w Critica Letteraria , a. 13, t. XLVI (1985), kier. 1, s.  3-18 .
    Richard Kay: „Il giorno della nascita di Dante e la dipartita di Beatrice”, w Studi americani su Dante , Mediolan, Angeli, 1989, s.  243-265.
  4. Miasto Florencja świętuje narodziny Dantego w ostatnią sobotę maja.
  5. Małżeństwa negocjowane w młodym wieku były wówczas częste i stanowiły ważną ceremonię, która wymagała oficjalnych aktów podpisanych przed notariuszem.
  6. Boska Komedia  : Piekło - Pieśń I.
  7. NOUVALIS, Mediolan – www.nouvalis.it , „  La vita nuova – Dante Alighieri  ” , na www.italialibri.net (dostęp 9 września 2016 )
  8. René Stella , "  Dantego Vita NUOVA: strategia cytat  " Cahiers d'Etudes ROMES. Przegląd CAER ,1 st lipca 2001, s.  19-31 ( ISSN  0180-684X , DOI  10.4000 / etudesromanes.3135 , czytanie online , dostęp 9 września 2016 )
  9. Jest w Castello della Pieve , że4 października 1301, o czym przypomina tablica umieszczona na wieży średniowiecznej wioski, którą dekretował Karol de Valois, brat króla Francji z Corso Donati , proboszcz Massa Trabaria, wygnanego Dantego Alighieri z Florencji.
  10. (w) Telegraph , 17 czerwca 2008 r.
  11. „  oryginalny-język-i-wulgarny-język-między-wulgarną-elokwencją-a-boską-komedia  ”
  12. © Serge Jodra, 2004. - Powielanie zabronione. , „  Il Convivio (Bankiet), autorstwa Dantego.  » , na www.cosmovisions.com (dostęp 9 września 2016 )
  13. „  Monarchia Dantego: od średniowiecznej idei imperium do powszechnego obywatelstwa  ”
  14. „  Dante: The Divine Comedy  ” , na stronie doctorjp.free.fr (dostęp 9 września 2016 )
  15. jacques.prevost , "  La Divine Comédie de Dante  " , na jacques.prevost.free.fr ( dostęp 9 września 2016 )
  16. (it) Alberto Casadei  (it) , "  Dante, operazione" Autografo ". Dove cercarlo (e perché adesso)  ” , Corriere della Sera ,24 listopada 2020 r.( przeczytaj online )
  17. (it) „  Vita di Dante/Libro II/Capitolo X  ” , na it.wikisource.org , s.  261
  18. Paolo Pontari (zauważ BNF n O  F15608524 )
  19. Sergio Spada ( BNF Wskazówki n O  FRBNF15110320 )
  20. wyd. przez GW Coopland, Cambridge, na Univ. Prasa, 1969, 2vol.; handel. we współczesnym francuskim Joël Blanchard, Paryż, Pocket, 2008, coll. Agora, nr 297.
  21. "  Dante Alighieri wpisany w calendario: il 25 marzo sarà" Dantedì "  " , na Repubblica ,17 stycznia 2020(dostęp 4 marca 2021 r . ) .
  22. Béatrix , Furne Edition , 1845, t. III, s. 379.
  23. Trzydziestoletnia kobieta , Furne , 1845, tom. VIII, s. 157.
  24. http://www.alainzannini.com/index.php?option=com_content&view=article&id=2024%3Adivine-transposition&catid=67%3Aanalyses&Itemid=85 .
  25. Christine Rousseau, „  Nabe i anty-wydanie w biegu o Renaudot  ”, Le Monde ,21 października 2010( przeczytaj online ).
  26. Brice Bonfanti, Chants d'utopie, I cykl , Paryż, Sens & Tonka,19 kwietnia 2017 r., 176  pkt. ( ISBN  978-2-35729-103-4 )
  27. Brice Bonfanti, Chants d'utopie, II cykl , Paryż, Sens & Tonka,26 kwietnia 2019, 264  pkt. ( ISBN  978-2-35729-109-6 )
  28. „  Dante: info e acquisto  ” , na Bru Zane (dostęp 10 kwietnia 2020 r. )
  29. „  Dante (Blau / Godard) / Works / Home - Bru Zane Media Base  ” , na www.bruzanemediabase.com (dostęp 10 kwietnia 2020 r. )
  30. https://www.buscaletras.com/edgar-allan-poe/mas-alla-del-amor-el-dolor/ Mas alla del amor ... el dolor
  31. „  Castellucci prowadzi piekło na szczyt  ”, Le Monde ,2008( przeczytaj online )

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne