W minstrele lub minstrele byli muzycy tych europejskich średniowieczu : oni najczęściej grał psaltery , na trąbce , z chalumeau i Organon .
Minstrel był jednym ze sług dworu szlacheckiego (dosłownie ich nazwa, co pochodzi od dolnołac. ministralis , sługa, dokładnie znaczy mały sługa) i jego zadaniem było odwracanie uwagi pana i jego świty pieśniami gestu (opowieściami). które mówiły dalekie kraje lub które opowiadały wydarzenia, rzeczywiste lub wyimaginowane) lub ich lokalny odpowiednik. Dwory dostojne stawały się coraz bardziej wyrafinowane i bardziej wymagające, minstrele zostały ostatecznie zastąpione przez trubadurów, a wielu z nich stało się wędrownymi minstrelami, przemawiając do publiczności miast. W tej formie, sztuka bardów nadal praktykowany aż środku renesansu , choć spada od końca XV -go wieku. Od XIV -tego wieku, jest częścią koncernu, w ménestrandise . Korporacja paryskich minstreli została zlikwidowana w 1776 r. po wielu przegranych procesach sądowych wniesionych przeciwko niej przez Lulliego , królewskich skrzypiec, muzyków operowych, głównych kompozytorów i najwybitniejszych instrumentalistów występujących na koncercie duchowym .
W Anglii, przed podbojem normańskim , zawodowi poeci znani byli pod nazwą scop (" kształtownik ", to znaczy "twórca"), sami komponowali swoje wiersze i śpiewali je przy akompaniamencie prymitywnej harfy . Znacznie poniżej scop , także znał gleemen , które nie zostały ustalone w dowolnym miejscu, ale wędrował z miejsca na miejsce, zdobywając co mogli. Pod koniec XIII -go wieku, Minstrel termin zaczęli używać powołać tłumacza, który rozprasza swojego pana z muzyką i piosenkami.
Fajans z Quimper : Trzech minstreli z Faouet (muzeum Locronan ).
Ceramika z Quimper: Menétriers de Gourin (muzeum Locronan).