Cecco d'Ascoli

Cecco d'Ascoli Biografia

Narodziny	1269 Ancarano
Śmierć	16 września 1327 Florencja
Imię urodzenia	Francesco Stabili di Simeone
Zajęcia	Poeta , lekarz , pisarz , astrolog , astronom

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Boloński
Obszary	Astronomia , astrologia , filozofia

Podstawowe prace

Acerba ( d )

Francesco Stabili , znany jako Cecco d'Ascoli (urodzonego w 1269 roku w Ascoli , w regionie Marche w Włochy - zmarł10 września 1327we Florencji ), był włoskim poetą i encyklopedystą średniowiecza . Jest autorem poematu dydaktycznego Acerba , napisanego w języku włoskim, będącego swego rodzaju encyklopedią, w której zajmuje się fizyką i astrologią . Spalony żywcem przez Inkwizycję , jest on jednym z męczenników z wolności myśli .

Biografia

Urodził się jako Francesco Stabili w 1269 roku, niedaleko Ascoli Piceno . Niewątpliwie studiował medycynę w Salerno , ale nic o tym nie świadczy. W tym czasie znał i dyskutował z Dantem (zmarł w 1321).

Oskarżony o przestępstwo pospolite, w 1297 roku został wezwany do stawienia się przed sądem w Amandoli, ale udało mu się oczyścić go z zarzutów.

Osiadł w Bolonii w ( 1322 - 1324 ); wykłada astrologię na Uniwersytecie Bolońskim ; komentuje Joannes de Sacrobosco (= Jean de Halifax, autor Sphaera mundi , Sphere of the world, w 1231).

W 1324 r. Nastąpiło pierwsze potępienie Inkwizycji , potępienie Bolonii. Inkwizytor Lamberto de Cingoli, dominikanin, zarzuca mu, że „źle mówi” o wierze katolickiej, nakłada na niego pokutę, zamyka swoje książki, zakazuje nauczania, karze grzywną. Cecco d'Ascoli musi wyjechać z Bolonii dalej16 grudnia 1324. W 1325 r. Zniesiono zakaz nauczania. Woli komentować De principiis astrologiae (Zasady astrologii) Alcabitiusa (al-Qâbisî, autora Wstępu do sztuki sądu gwiazd , w 949, przetłumaczonego na łacinę przez Jana z Sewilli Hispalensis). Pod koniec 1326 r. Wyjechał do Florencji jako astrolog-lekarz księcia Karola Kalabrii . Dobiega go nowy proces, któremu przewodzi Accursio, franciszkanin, biskup Aversa .

W Lipca 1327, drugie potępienie Inkwizycji, tego z Florencji. Biskup ogłasza nawrót Cecco (powrót do herezji), skazuje go na stos i ma zniszczenie jego dzieł: komentarz do „De Sphaera” Sacrobosco , komentarz do „De principiis astrologiae” Alcabitiusa , Acerba . To nie astrologia jest potępiona, ponieważ jest akceptowana, nauczana, ale jest to niekonwencjonalne użycie. Opłaty we Florencji powtarzają te z 1324 roku w Bolonii:

1) Cecco d'Ascoli twierdził, że w pewnych konstelacjach można dokonać niezwykłych rzeczy i wierzy w istnienie złych duchów w wyższych sferach (co przypomina wiarę katarów);
2) wierzy, że narodziny Chrystusa można przewidzieć na podstawie pozycji gwiazd, co jest sprzeczne z katolickim dogmatem o boskiej wszechmocy;
3) wierzy, że nadejście Antychrysta można przewidzieć i astrologicznie, co jest sprzeczne z Ewangeliami.

Żyłach obcięty czoło Cecco d'Ascoli jest spalony przez Inkwizycję w Florence , The10 września 1327.

Acerba została wydrukowana na 1 st czas Wenecji w 1476 roku . Książka jest sprzeczna z tomistyczną wizją świata widzianą u Dantego.

„Nad każdym niebem, gdzie boska dobroć nie zamyka oczu, dzięki delikatnej harmonii, substancje niematerialne są dobroczynne; mocą takiej mocy rządzą obiegiem każdej sfery iw ten sposób otrzymujemy życie. "

Bibliografia

Pracuje

Acerba - Acerba etas (1324–1327). Komentarz łaciński - komentarz wulgarny - sonety, wydanie Marco Albertazzi, Trydent, La Finestra editrice, 2002, XXXIV-240 p + 1 CR-ROM. Trad. Francuski (z włoskiego) Marie-Claude Ramain: [1]
Joannis de Sacro Bosco Sphaera mundi, cum tribus commentis nuper editis, videlicet Cicchi Esculani , Wenecja, 1499, wydanie Jacquesa Lefèvre d'Étaples ; wydanie Giuseppe Boffito, 1904. Komentarz do De la sphere du monde (1231) astronoma Joannes de Sacrobosco (= Jan z Halifax, John Holywood). Lynn Thorndike, Kula Sacrobosco i jej komentatorzy , University of Chicago Press, 1949, X-496 s.
De principiis astrologiae : Augusto Beccaria, Il Commento di Cecco d'Ascoli all'Alcabizio , Florencja, 1905. Komentarz astrologa Alcabitiusa (= al-Qâbisî, Abdelazis) do Wprowadzenia do sztuki sądu gwiazd (949 ).
De eccentricis et epicyclis: G. Boffito, Il De eccentricis et epicyclis di Cecco d'Ascoli novemmente scoperto e illustrato , Florencja, Direzione dell'Istituto alla Querce, 1905.

Studia

AA.VV., Studi stabiliani , autor: Marco Albertazzi, Trento, La Finestra editrice, 2002.
Marco Albertazzi, Perspektywy metafizyczne w poezji włoskiej XIV wieku: „Acerba” Cecco d'Ascoli , praca doktorska Uniwersytetu Paris IV - Sorbonne, Paryż, 2005.
Sara Ferrilli, Archeologia della critica stabliana. Cecco d'Ascoli tra i difensori di Dante , w: Linguistica e letteratura , 39, 2014, s. 173-210.
AM Partini i V. Nestler, Cecco d'Ascoli. Un poeta occultista medievale , Rzym, 1979.
George Steiner, Invidia , w książkach, których nie napisałem , Gallimard, 2008, s. 53–85.
Lynn Thorndike , A History of Magic and Experimental Science , vol. 2, 1934, Nowy Jork: MacMillan, s. 948 mkw. [2] Cecco d'Ascoli , Kessinger, 2010, 28 s.
Nicolas Weill-Parot, I demoni della Sefra: la 'nigromanzia' cosmologico-astrologica di Cecco d'Ascoli , w Cecco d'Ascoli. Cultura, scienza e politica nell'Italia del Trecento. Atti del Convegno di studio svoltosi in occasione della XVII edizione del Premio internazionale Ascoli Piceno, 2-3 grudnia 2005, Rzym, ISIME, 2007, s. 103-132.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :