Coudun | |||||
Kościół Saint-Hilaire , XII th century. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Oise | ||||
Miasto | Compiegne | ||||
Międzyspołeczność | CC z Pays des Sources | ||||
Mandat burmistrza |
Gilles Ambeza 2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 60150 | ||||
Kod wspólny | 60166 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Coudunois, Coudunoises | ||||
Ludność miejska |
1067 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 103 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49 ° 27 ′ 42 ″ na północ, 2 ° 48 ′ 55 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 37 m Maks. 149 m |
||||
Powierzchnia | 10,4 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Obszar atrakcji |
Compiègne (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Estrées-Saint-Denis | ||||
Ustawodawczy | 6 th powiat Oise | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Coudun jest francuski gmina znajduje się w dziale z Oise , w tych Hauts-de-France regionu .
Jego mieszkańcy nazywają się Coudunois i Coudunoises.
Coudun znajduje się w dolinie Aronde u podnóża północno-zachodniej flanki Mont Ganelon , w górę i w dół wioski, lewy brzeg Aronde składa się z terenów podmokłych obsadzonych gajami topolowymi, które graniczą z zalesionymi zboczami góry Ganelon, na zachodzie zbocza pokryte są terenami rolnymi, które rozciągają się aż do płaskowyżu Margny les Compiègne i skrzyżowania dróg Sept-Voies.
Od 1793 do 1833 roku Coudun i Giraumont tworzyły tylko jedną gminę. Osada Revenne, położona między terytoriami Coudun i Braisnes-sur-Aronde, jest częściowo zależna od Coudun.
Pomiędzy Aronde i Mont Ganelon przechodzi RN 1032, pożyczając na północ od Mont Ganelon, starożytnego przejścia barbarzyńskich dróg. Do tej pory nie planowano dostępu do tej drogi ekspresowej, która służyłaby gminie, która cierpi z powodu jej uciążliwości, ale nie czerpie z niej żadnych korzyści ekonomicznych w służbie rozwoju przemysłowego i handlowego.
Gminy na granicach jego terytorium to Giraumont , Longueil-Annel , Clairoix , Bienville , Margny les Compiègne, Baugy , Braisnes-sur-Aronde i Villers-sur-Coudun .
Coudun leży 5 km na północ od Compiègne i jest częścią wspólnoty gmin Pays des Sources, których jest jednym z trzech biegunów działalności z Ressons sur Matz i Lassigny .
Braisnes-sur-Aronde | Villers-sur-Coudun | Giraumont |
Baugy | Longueil-Annel | |
Margny-lès-Compiègne | Bienville |
Coudun jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin o dużej gęstości lub średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Compiègne, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 101 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Nazwa Cosdun pochodzi od galijskiego * Coslodunon . Pierwsza część „ coslo- ” oznacza „leszczyna, tym głośniejsza”, podczas gdy druga część „ dunon ” oznacza „fort, fortecę, cytadelę, otoczone murem ogrodzenie, górę, wysokość”.
To przekształciła Cosdunum notowane po raz pierwszy w statucie Dagobert 1 st w 638, to nadal zwyczajowo cartularies różne klasztory XII th i XIII th stulecia (St Martin z Tournai, Ourscamps lub Saint Yved de Braine). Inne nazwy cytowane w różnych dziełach, Cusdunum, Casdunum, Culdunum, które można znaleźć tylko w aktach Clotaire III w 657 i Louis IV w 936, wszystkie dotyczą tego samego tematu i zainspirowane aktem Dagoberta, pochodzą z: kopie wykonane w XVII th i XVIII -go stulecia, zawdzięczają swoje istnienie błędów transkrypcji.
W epoce galijskiej Coudun leży na pograniczu terytoriów Bellovaques , Veromandiens i Suessiones (lewy brzeg Oise), jest ważnym przejściem granicznym, położonym w niewielkiej odległości od skrzyżowania Siedmiu Dróg. krzyżowały się główne szlaki komunikacyjne Galii Belgii .
Jest prawdopodobne, że szczyt góry Ganelon (wys .: 149 m ) z widokiem na miasto Coudun (wys .: 43 m ) był galijskim oppidum lub w przypadku braku tego punktu widokowego, ponieważ jego położenie geograficzne ma strategiczne znaczenie dla kontroli. Region.
W okresie galijsko-rzymskim miejsce zachowało swoje strategiczne znaczenie, przypomina o nim płaskowyż na szczycie góry Ganelon zwany Camp de César, obecność rzymskiego obozu na południe od góry na terytorium Clairoix Świadczą o tym wykopaliska przeprowadzone w XIX w. Na terenie Coudun obecność dużej willi galijsko-rzymskiej potwierdzają archeologiczne badania lotnicze R. Agache'a.
Najstarszy dokument wspomnieć Coudun jest czarter z opactwa Saint-Denis 638, dzięki któremu król Dagobert przekazuje do opactwa Saint-Denis z wiosek: Acuciaco (Aiguisy), Cosdunum (Coudun), Mediavillare (Moyenville), Magnovillare ( Grandvillers-aux-Bois ), Gellae (Jaux).
Ta darowizna została potwierdzona przez Clotaire III w 657 roku.
W 877, ziemie Coudun zostały przekazane przez Charlesa le Chauve do Saint-Corneille de Compiègne opactwo kiedy to została założona. W 936, akt Ludwika IV d'Outremer przepisane restytucja do opactwa Saint-Corneille jego majątku zdobyte przez jego Provost Rothard, ponieważ powołany biskup Meaux . Stwierdzono tam, że Rothard przywłaszczył sobie między innymi ziemię graniczącą z dwoma brzegami i przejściem przez Aronde oraz że kazał zbudować ufortyfikowany zamek w Coudun. Można zatem oszacować na początku 900 lat powstanie tej warowni, w okresie wielkich niepokojów spowodowanych atakami Normanów (opactwo Saint-Corneille zostało zniszczone w 882 r., Spalone w 912 i 916 r., Normanowie były w Noyon w latach 891-892 i 925).
Rothard nie zastosował się do tego zalecenia, zatrzymał ziemię, zakładając w ten sposób linię panów Coudun. Jego potomkowie, aby przyciągnąć łaski kościoła, poszli na pewne kompromisy, o czym świadczy akt Hugues de Coudun około 1092 r. O założenie klasztoru w Élincourt-Sainte-Marguerite przez benedyktynów z Cluny .
Władcy Coudun czerpią władzę z kontroli praw przejazdu na ich ziemiach. Rzeczywiście, terytorium to umożliwia kontrolowanie przejścia góry Ganelon , z północy do Coudun i na południe do Janville, gdzie przejście lądowe między górą Ganelon a Oise jest najbardziej ograniczone, panowie Coudun pobierali tam opłaty, które kontrolowana nawigacja na Oise.
W 1166 r. Raoul de Coudun, rycerz i ojciec Janville, nadał opactwu Ourscamp prawo do poruszania się po jego ziemi i żeglugi po Oise w celu transportu produktów przydatnych do życia opactwa, ale wyłączając produkty przeznaczone do handlu, dla jakie obowiązki będą musiały zostać uregulowane. Czyn ten zostanie potwierdzony przez jednego z jego potomków Robers de Coudun, rycerza, pana Jehanville i jego dwóch synów Hugo i Raoula w 1305 roku.
Seigneury w Coudun, z powodu braku męskiego potomka, wymarło, a jego ziemie przeszły do domu Saint-Simona poprzez małżeństwo około 1260 roku Béatrix de Coudun z Simonem de Saint Simon (droga biegnąca wzdłuż Mont Ganelon między Clairoix i Coudun nosi nazwę trasy Saint-Simona). W 1332 roku, z tych samych powodów, ziemie Coudun przeszły do domu Rouvroy poprzez małżeństwo Marguerite de Saint-Simon z Matthieu de Rouvroy, powiedział jednooki mężczyzna, który po śmierci swoich teściów w 1337, odziedziczył połowę ziem Coudun.
Po tych różnych sukcesjach tytuł Lorda Coudun znajduje się w kilku domach:
W maju 1430 r., Podczas schwytania Joanny d'Arc przez Burgundów, podczas oblężenia Compiègne , książę Burgundii Philippe le Bon biwakował w Coudun.
W XV th century, Jean Sorel (lub SOREAU) jeźdźca, panem Coudun (zmarł przed 1446 ), jest Pan Coudun Był żonaty z Katarzyną, córką Tristan Maignelais Jean Tristan Maignelais (zmarł 1462 ) Pan życia Verneuil- en-Bourbonnais i Marie de Jouy. Z tego małżeństwa przyszło pięcioro dzieci, w tym Agnès Sorel , ulubienica króla Karola VII , która urodziła trzy córki, oficjalnie legitymizowana jako księżniczki Francji, która poślubiła wielkich panów dworu.
Około 1580 r. Ziemie Coudun zostały kupione przez rodzinę Humières (Jacques?) I pojawiły się na liście lenn Charlesa d'Humières , [...] pana Monchy, Baugy'ego i Couduna, gubernatora Compiègne, który zmarł w 1595 bez potomków, jego siostra Jacqueline, dziedziczka, żona Louis de Crevant, ziemie Coudun były wówczas częścią domu Crevant d'Humières aż do rewolucji francuskiej.
Znaczenie Coudun znajduje również odzwierciedlenie na poziomie instytucji religijnych, z których była jedną z dziesięciu dekanatów w diecezji Beauvais . W 1630 roku na tym dekanacie znajdują się: 1 kolegiata , 34 kuracje , 1 wikariat , 26 kaplic , 1 opactwo , 3 klasztory .
Coudun miał dwie parafie :
Była też Hôtel-Dieu , kolonia trędowatych Saint-Ladre i pięć kaplic:
Beate Marie Chapel, Gardinis Chapel, Chapel in domo domini Regneval, Chapel Sancti animosii, Chapel Sancti Pietri.
Wszystkie te budynki zniknęły, pozostało tylko kilka nazw dróg lub działek katastralnych, aby utrwalić pamięć (droga Hôtel-Dieu, pole Saint Pierre (dziś Renette), dolina Saint-Ladre).
W 1698 roku , od 28 sierpnia do 20 września, Louis XIV zorganizowane główne manewry wojskowe, aby uczyć się sztuki wojennej do wnuka księcia Burgundii . Kwatera główna króla znajduje się w Coudun, gdzie 9 września odbywa się ogólny przegląd wojsk (60 000 żołnierzy, 50 batalionów, 52 eskadry, 44 działa artyleryjskie); Weź udział w tej recenzji Jakub II, król Anglii, wielu zagranicznych przedstawicieli i członków dworu.
Marszałek Boufflers W naładowania organizację tego obozu trzyma jego dzielnice Coudun w starym gospodarstwie zamkowego. Tam zorganizował przyjęcie i catering wszystkich dostojnych gości z przepychem i bogactwem, które odznaczały wszystkich jego gości, do tego stopnia, że stały się przedmiotem przedstawienia w almanachu roku 1699.
W 1764 r. W mieście Coudun miały miejsce 152 pożary .
Od 1833 do 1847 roku we wrześniu zorganizowano w Compiègne sześć obozów wojskowych, podobnie jak w 1698 roku. Za każdym razem około 20 000 mężczyzn i 4500 koni przebywało przez kilka tygodni w sektorze Compiègne, wymagając dodatkowych zapasów, co zachwycało handlarzy i lokalnych producentów. Stacjonowanie wojsk i parady przeglądowe odbywają się na płaskowyżu Margny, głównie na terenie gminy Coudun. Rolnicy otrzymują rekompensatę za zajęcie ich ziemi, degradację i opóźnienia w uprawie spowodowane postępem obozu.
1849 epidemia choleryW 1832 roku pierwsza epidemia cholery nawiedziła Francję między marcem a wrześniem, podczas gdy Compiègne została dotknięta, Coudun został oszczędzony. Nie będzie tak podczas epidemii 1849 r., Podczas gdy średnia śmiertelność w mieście w ostatnich dziesięciu latach wynosi 2,6%, w tym roku spada do 6,1%; od 27 sierpnia do 25 września odnotowuje się 23 zgony z rocznej sumy 34.Miasto Giraumont nie jest oszczędzone, jego śmiertelność wynosi od 1,3% do 6,6%, 18 zgonów odnotowano od 31 sierpnia do 30 września w sumie 23.
Ewolucja siedliskW spisach powszechnych z lat 1831–1866 wspomina się o charakterze mieszkań, klasyfikując je zgodnie z rodzajem dachu.
W 1831 r. Tylko dla Coudun było 131 domów, z których 99 było krytych strzechą, 30 było krytych dachówką, a 2 łupkowe.
W 1841 r. 144 domy, 76 kryte strzechą, 65 kaflowe i 3 łupkowe
W 1866 r. 165 domów, strzecha 29, dachówka 121, łupek 15.
Cukrownia CoudunW 1855 r. Trzech rolników z Coudun, Bienville i Margny-les-Compiègne założyło firmę „Desmaret Vervelle et C ie Company ” działającą w Coudun, cukrownię wyposażoną w 12-konny silnik parowy z pionowym cylindrem, którego kocioł jest zasilany węglem. torf ekstrahuje się lokalnie w torfowiskach z Revennes i Braisnes ).
W 1896 r. Cukrownię kupił Joseph Fantauzzi, który wyposażył ją w instalację destylacyjną.
W latach trzydziestych XX wieku między płaskowyżem a cukrownią zainstalowano podwieszany prom kubełkowy, aby ułatwić dostawy. Kubki opuszczają buraki do cukrowni i jednocześnie podnoszą pulpy na blachę. Kilka betonowych bloków, pozostałości fundamentów pylonów, jest nadal widocznych na krawędziach Chemin de Compiègne i starego Chemin de Coudun w Compiègne.
Cukrownia zaprzestała działalności w 1966 roku. W latach 70-tych obiekt został przekształcony w fabrykę regeneracji beczek metalowych przez firmę Établissements Goux, która w 2007 roku zamknęła działalność przejętą przez firmę Duo Métal w 2009 roku przy wsparciu rady regionalnej Pikardii.
Wojna 1870 rokuPo kapitulacji Sedanu wojska pruskie, które kontynuowały natarcie na Paryż, przybyły do Compiègne 13 września 1870 r. I pozostały tam do listopada 1871 r. W tym okresie wojska pruskie wykupiły miejscową ludność, kontrybucje wojenne, podatki i rekwizycje są w naturze nałożone pod groźbą. 24 września 1870 r. Strażnik majątku Rimberlieu wskazał w swoich notatnikach, że 64 Prusaków przybyło do Coudun, Giraumont i Bienville, aby zarekwirować pszenicę, mąkę i solony boczek.
Coudun zapłaci łącznie 29 000 franków (głównie w formie rekwizycji rzeczowych szacowanych na 24 417 franków), co czyni go najbardziej poszkodowaną gminą w kantonie Ressons-sur-Matz z udziałem w wysokości 11% wszystkich wpłaconych składek. przez 22 gminy kantonu
Kolej żelaznaW 1881 roku oddano do użytku jednotorową kolej łączącą Compiègne z Roye . Jego budowa wymagała zmiany kursu Aronde w celu ustanowienia mostu, który go obejmuje (Żelazny Most).
W latach 1884–1914 ruch pasażerski był zapewniany przez cztery przejazdy w obie strony dziennie między Compiègne i Roye.
Podczas pierwszej wojny światowej, od października 1914 do marca 1917, ta linia kolejowa, która biegła wzdłuż linii frontu, miała duże znaczenie strategiczne dla zaopatrzenia, ewakuacji rannych i ruchu wojsk.
Ruch pasażerski został oficjalnie wstrzymany w 1939 r. (Kilka pociągów kursowało jeszcze w latach 1940–1942). Od 1945 roku kursowały tylko pociągi towarowe obsługujące różne zakłady przemysłowe położone wzdłuż linii (cukrownie Coudun, Monchy Humières, tartak Villers-sur-Coudun itp.).
W 1985 r. Jedyny ruch został ograniczony do przejazdu jednego pociągu tygodniowo do zakładu Totalgaz w Ressons-sur-Matz.
Pod koniec lat 90-tych tor został definitywnie odcięty przy wjeździe do Coudun podczas budowy drogi ekspresowej RN 1032, co definitywnie i nieodwracalnie zakończyło jego użytkowanie.
Pod koniec sierpnia 1914 r. Pierwsze wojska niemieckie przybyły do Compiègne ze szczytu Margny-lès-Compiègne , Coudun poniżej płaskowyżu nie uniknęło nalotów przeprowadzonych przez najeźdźcę w tym obszarze w celu zaopatrzenia swoich żołnierzy. Od października 1914 r. Do marca 1917 r. Front ustalony jest na około piętnaście kilometrów na północ, Coudun jest wówczas miejscem kantonu wojsk, znajdującym się w strefie wojsk, sektor w 1914 i 1915 r. Znajduje się pod kontrolą 13 th Corps .
W czerwcu 1918 roku, podczas bitwy o Matz , baterie artylerii 46 th i 58 th RAC są umieszczone Coudun który następnie staje się celem dla artylerii i lotnictwa niemieckiego powodując zniszczenia w centrum wsi. Od 13 do 30 czerwca 1918 roku 58 th RAC przyciąga 33.000 muszle, jego straty wyniosły 20 zabitych, 83 rannych, 12 zniszczonych armat.
Powołanie burmistrza miasta ( jednostki administracyjnej utworzonej podczas rewolucji) miały różne protokoły podczas XIX -tego wieku.
Za okresy imperium ( 1 st i 2 d ) oraz monarchicznego okresu Odrodzenia , burmistrz jest powoływany przez prefekta, albo spośród członków rady gminy lub osobowości poza gminy.
W okresach republiki, 2 e od 1848 do 1851 i 3 e od 1871 r., Burmistrz gmin liczących mniej niż 6 000 000/20 jest wybierany przez członków rady.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1801 | 1813 | Jean-Baptiste Quilliet | Rolnik (51 lat w 1801 r.) | |
1813 | 1816 | Louis-Pierre Sallembien | Rolnik (47 lat w 1813 r.) | |
1816 | 1822 | Jean-Francois Desmarest | Rolnik (25 lat w 1816 r.) | |
1822 | 1831 | Louis-Pierre Sallembien | Rolnik (56 lat w 1822 r.) | |
1831 | 1837 | Jean-Francois Desmarest | Rolnik (40 lat w 1831 r.) | |
1837 | 1853 | Boże Narodzenie Desmarest | Rolnik (44 lata w 1837 r.) | |
1853 | 1858 | Eloi-Joseph Cucu | Rolnik (64 lata w 1853 r.) | |
1858 | 1871 | Francois Joly | Właściciel (50 lat w 1858 r.) | |
1871 | 1881 | Alfred Leguillon | Dyrektor cukrowni (48 lat w 1871 r.) | |
1881 | 1891 | Emile Henniet znany jako Masson | Rolnik (64 lata w 1881 r.) | |
1891 | 1900 | Justin Alexander | Rolnik (58 lat w 1891 r.) | |
1900 | 1904 | Elizeusz Daniel | Annuitant (64 lata w 1900 r.) | |
1904 | 1919 | Jules-Edmond (znany jako Paul) Gueudet | Rolnik (35 lat w 1904 r.) | |
1919 | 1922 | Eugene Caulier | Sprzedawca tkanin krawieckich (63 lata w 1919 r.) | |
1922 | 1928 | Leon-Paul Loire | Rolnik (28 lat w 1922 r.) | |
1928 | 1942 | Emile Gelle | Annuitant (59 lat w 1928 r.) | |
1942 | 1945 | Jules Fantauzzi | Dyrektor Cukrowni (61 lat w 1942 r.) | |
1945 | 1953 | Louis Lefevre | ||
1953 | 1965 | André Loire | Rolnik | |
1965 | 1971 | Gerard Fantauzzi | ||
1971 | 1983 | Pierre Richard | Przedsiębiorca | |
1983 | 1987 | André Gueriot | ||
1987 | kwiecień 2014 | Joseph Sanguinette | Powiązane z PS | Emerytowany nauczyciel Radny generalny Ressons-sur-Matz (1998 → 2015) Wiceprzewodniczący rady generalnej Oise (? → 2015) Wiceprzewodniczący CC of Pays des Sources (1997 →?) |
kwiecień 2014 | Maja 2020 | Bernard Formont | SE | Na emeryturze z sektora prywatnego |
Maja 2020 | W toku (stan na 27 maja 2020 r.) |
Gilles Ambeza |
W 1793 r. Parafia Giraumont została włączona do gminy Coudun do 1833 r., Kiedy to stała się niezależną gminą Coudun.
Wyjaśnia to znaczny spadek liczby ludności w latach 1831-1836 w danych statystycznych w następnym akapicie.
W spisach powszechnych z lat 1851–1872 burmistrz musiał w podsumowaniu wskazać przyczyny zróżnicowania liczebności gminy.
Możemy więc przeczytać następujące informacje:
W 1982 r. Wzrost liczby ludności o 20% w związku z zagospodarowaniem przez gminę podmiejskiego obszaru 65 działek na gruncie położonym między wsią a linią kolejową; utworzenie rue des Acacias i rue des Rosiers.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r.
W 2018 roku miasto liczyło 1067 mieszkańców, co stanowi wzrost o 16,1% w porównaniu do 2013 roku ( Oise : + 1,44%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
780 | 731 | 797 | 795 | 801 | 544 | 542 | 582 | 570 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
593 | 615 | 638 | 668 | 675 | 653 | 625 | 640 | 637 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
669 | 647 | 643 | 659 | 692 | 690 | 705 | 682 | 713 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
754 | 755 | 748 | 902 | 946 | 951 | 926 | 921 | 906 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,062 | 1,067 | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (21,5%) jest rzeczywiście wyższy niż krajowy (21,6%), ale niższy od wydziałowego (17,5%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (50,3%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 1.3 | |
5.0 | 6.5 | |
14.4 | 15.6 | |
27.7 | 25.9 | |
21.6 | 17.9 | |
15.1 | 14.9 | |
15.9 | 17.9 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 0.8 | |
4.5 | 7.1 | |
11.0 | 11.5 | |
21.1 | 20.7 | |
22,0 | 21.6 | |
20,0 | 18.5 | |
21.3 | 19.9 |
Kościół Saint-Hilaire w stylu romańskim, zbudowany w 1109 r. Przez Raoula, pana Coudun, zaliczany jest do zabytków historycznych.
Ramiona Couduna są ozdobione w następujący sposób: Impreza: pierwsza Gules a fess Argent (Lord of Coudun), druga Argent z dwunastoma kawałkami soboli (rodzina D'Humières).
|