Aisne (dział)

Aisne
Herb Aisne
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Utworzenie działu 4 marca 1790 r
Główne miasto
( prefektura ) 		Laon
Podprefektury Château-Thierry
Saint-Quentin
Soissons
Vervins
Przewodniczący
rady wydziałowej 		Nicolas Fricoteaux ( UDI )
Prefekt Thomas Campeaux
Kod INSEE 02
Kod ISO 3166-2 FR-02
Kod Eurostatu NUTS-3 FR221
Demografia
Miły Akson
Populacja 533 316 mieszk  . (2018)
Gęstość 72  mieszk./km 2
Geografia
Powierzchnia 7361,68  km 2
Podziały
Dzielnice 5
Okręgi ustawodawcze 5
Kantony 21
Międzywspólnoty 19
Gminy 800
Znajomości
Stronie internetowej aisne.com

L ' Aisne ( / ɛ n / ) to francuski departament , którego nazwa pochodzi od rzeki o tej samej nazwie . Należy do regionu Hauts-de-France . INSEE i Poczta kod przypisują 02. prefektura jest Laon .

Miły

Mieszkańcy departamentu Aisne nazywani są Axonais i Axonais . Ten Gentile tworzy się na celtyckiej nazwy części rzeki Aisne  : Axona .

Geografia

Aisne jest otoczony przez wydziały z Nord , Somme , Oise , Seine-et-Marne , Marne i Ardenach , a także Belgii .

Według spisu z 2003 r. zalesiona powierzchnia departamentu wynosi 123 392  ha, czyli 16,6% dla średniej metropolitalnej 27,4%.

Główne miasta: Laon (prefektura), Saint-Quentin , Soissons , Château-Thierry , Tergnier , Chauny , Hirson , Villers-Cotterêts , La Fère , Vervins i Guise .

Rzeki: Skalda (która ma swoje źródło w pobliżu Catelet ), Aisne , Marna , Ourcq , Vesle , Somme, która zaczyna się w Fonsomme, Oise , Serre . Na południu departamentu znajduje się Surmelin , Verdonnelle i Dhuys (rzeka ta jest kierowana do 131  km akweduktu Dhuis, aby dostarczać wodę pitną do Paryża z1 st październik 1865, a ostatnio park rozrywki Marne-la-Vallée ).

Kanały: departament przecina wiele kanałów (np. kanał Saint-Quentin , 93  km ).

Dział przecinają trzy linie kolejowe z Paryża , dwie pierwsze z Gare du Nord i ostatnia z Gare de l'Est  :

W 1873 r. departament Aisne posiadał już dziesięć linii kolejowych o łącznej długości 382  km .

Historia

Aisne był jeden z 83 departamentów utworzonych w 1790 roku jego podział i ustanowienie zostało powierzone przez Ludwika XVI do Jean Charles Joseph Hyacinthe de SARS , przyszłego burmistrza Laon w roku 1800. Jest to niejednorodna przestrzeń, z realiów geograficznych, historycznych i bardzo zróżnicowane polityczny. Składał się z terytoriów z dawnych prowincji Île-de-France (Laonnois, Soissonnais, Noyonnais, Valois), Szampanii (Brie, Omois) i starożytnej Pikardii (Thiérache, Vermandois).

Terytorium departamentu pokrywa się z główną częścią Generality of Soissons utworzoną w 1595 roku (wybory Soissons, Laon i Guise), do której dołączona jest elekcje Saint-Quentin zaczerpnięte z generality Amiens. Generalitat od Soissons miał siedem wyborów  : Chateau-Thierry, Clermont-en-Beauvaisis, Crepy-en-Valois i Soissons z ogólności Paryża, Noyon od ogólności Amiens, Laon i Guise z ogólności Châlons.

W latach 1791-1793 sześć okręgów ( Saint-Quentin , Vervins , Laon , Chauny , Soissons i Château-Thierry ) departamentu Aisne dostarczyło pięć batalionów ochotników narodowych  :

W 1 st styczeń 2016region Pikardia , do którego należał departament, łączy się z regionem Nord-Pas-de-Calais, stając się nowym regionem administracyjnym Hauts-de-France.

Heraldyka

Herb Blazon  : Wytnij, w 1 Lub z trzema pasmami Azure i 2 Azure, zagięcie Argent graniczy z dwoma podwójnymi potencées cotices i contre-potencées Or; z pofalowaną srebrną powięzią odtłuczoną na partyturze. Uwagi: herb Aisne łączy herb dawnego hrabstwa Ponthieu w 1 z herbami byłej prowincji Szampanii w 2. Falista fess reprezentuje rzekę o tej samej nazwie .

Ten herb jest tylko propozycją Roberta Louisa i na razie nie ma żadnej oficjalnej wartości. Nie odnosi się do historycznej prowincji Île-de-France, a bardzo pośrednio do historycznej Pikardii, która stanowi większą część terytorium.

Polityka

Mieszanina obszarów wiejskich i miast robotniczych, miejsce zamieszkania niektórych rodzin pracujących w Paryżu lub w Île-de-France, Aisne historycznie było departamentem raczej lewicowym, ale od 2000 roku nastąpił silny wzrost FN głosować. Tym samym Aisne jest departamentem, w którym partia Marine le Pen uzyskała najlepsze wyniki w wyborach prezydenckich w 2012 r. i wyborach europejskich w 2014 r. (26,33% i 40,02% głosów). Miasto Villers-Cotterêts zostało również podbite przez Front Narodowy w 2014 roku. W 2017 roku departament głosował 52,91% na Marine le Pen w drugiej turze wyborów prezydenckich .

Aksońska lewica wydaje się zatem podupadać, o czym świadczą wybory resortowe w 2015 r., w których straciła przewodnictwo w radzie resortowej na rzecz prawicy i centrum. Małe miasta na północy departamentu, takie jak Guise , Hirson czy Vervins oraz miasteczko kolejowe Tergnier od dawna są lokalnymi bastionami partii lewicowych, ale przeżywają także przełom w głosowaniu frontowym.

Administracja

Aisne jest podzielone na pięć okręgów, które są podzielone na 21 kantonów . Departament liczy 800 gmin i pięć okręgów ustawodawczych.

Demografia

Aisne obejmuje jedno średniej wielkości miasto (Saint-Quentin) i trzy małe miasteczka (Soissons, Laon i Château-Thierry), do których możemy dodać grupę utworzoną przez Chauny i Tergnier. Jednak nadal istnieje wiele innych aglomeracji o charakterze miejskim, ponieważ Aisne był gęsto zaludniony przed XIX e  wieku. Wsie są bardzo liczne i raczej małe.

Aisne traci część swojej ludności w drugiej połowie XIX th  wieku, ze względu na wsi exodusu , choć ograniczona przez rozwój przemysłowy północnego departamentu (Saint-Quentin, Chaunois, Thiérache).

Bardzo dotknięty I wojną światową departament odnotował nieznaczny wzrost populacji, aby znaleźć mniej więcej poziom z 1900 r. Przez około trzydzieści lat upadek przemysłu doprowadził do stagnacji populacji (526 346 mieszkańców w 1968 r., 535.489 w 1999 r. ). Jedynie południowo-zachodnia część departamentu, w pobliżu aglomeracji paryskiej , wciąż odnotowuje wzrost demograficzny.


W 2018 r. departament liczył 533,316 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,25% w porównaniu do 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1791 1801 1806 1821 1826 1831 1836 1841 1846
407,905 425.981 442 726 459 666 489,460 513 000 527,095 542,213 557,422
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1851 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891
558,989 555,539 564 597 565 025 552,439 560 427 556,891 555,925 545 493
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1896 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946
541 513 535,583 534 495 530 226 421 515 489 022 489 368 484 647 453 411
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1954 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011
487 068 512 920 526 346 533,862 533 970 537 259 535 489 537,061 541 302
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2016 2018 - - - - - - -
536,136 533 316 - - - - - - -
(Źródła: SPLAF - całkowita populacja departamentu od jego utworzenia do 1962 - następnie baza danych INSEE - populacja bez podwójnego liczenia od 1968 do 2006, następnie ludność gminna od 2006.) Histogram rozwoju demograficznego

Ludność gmin

Lista piętnastu najludniejszych gmin w departamencie
Nazwisko Kod
INSEE 		Międzywspólnotowość Powierzchnia
(km 2 ) 		Populacja
(ostatni legalny pop. ) 		Gęstość
(mieszk./km 2 ) 		Edytować
Saint-Quentin 02691 Saint-Quentinois CA 22,56 53 856 (2018) 2 387  
Soissons 02722 Aglomeracja GrandSoissons 12.32 28 522 (2018) 2315  
Laon 02408 CA Pays de Laon 42,00 24 710 (2018) 588  
Château-Thierry 02168 Rada Dyrektorów Regionu Château-Thierry 16.55 15 351 (2018) 928  
Tergnier 02738 CA Chauny-Tergnier-La Fere 17.95 13 547 (2018) 755  
Chauny 02173 CA Chauny-Tergnier-La Fere 13.28 11 773 (2018) 887  
Villers-Cotterets 02810 CC Retz-en-Valois 41,71 10 676 (2018) 256  
Hirson 02381 CC Trzech Rzek 33,77 8800 (2018) 261  
Bohain-en-Vermandois 02095 CC Pays du Vermandois 31,74 5675 (2018) 179  
Gauchy 02340 Saint-Quentinois CA 6.24 5 254 (2018) 842  
Przebranie 02361 CC Thiérache Sambre i Oise 16.13 4731 (2018) 293  
Belleu 02064 Aglomeracja GrandSoissons 4,53 3 815 (2018) 842  
Święty Michał 02684 CC Trzech Rzek 42,20 3365 (2018) 80  
Fère-en-Tardenois 02305 Rada Dyrektorów Regionu Château-Thierry 20,40 3032 (2018) 149  
Fresnoy-le-Grand 02334 CC Pays du Vermandois 15.07 2952 (2018) 196  

Jednostki miejskie

Zgodnie z podziałem dokonanym w 2010 r. przez INSEE , trzydzieści dwie jednostki miejskie skupiają się na jednej gminie w departamencie: piętnaście gmin odizolowanych , siedem aglomeracji dwugminnych oraz dziesięć małych aglomeracji składających się z trzech do ośmiu gmin. Jednostki miejskie przegrupowujące ponad 5000 to:

Ranga Nazwa jednostki miejskiej Ludność miejska (2012) Liczba gmin
(w tym miasta centralne)
1 Saint-Quentin 65 501 6
2 Soissons 42 602 8
3 Laon 29 537 3
4 Tergnier 22 906 7
5 Château-Thierry 21 051 6
6 Chauny 17 719 6
7 Villers-Cotterets 10 669 1
8 Hirson 10 228 2
9 Charly-sur-Marne 7023 5
10 Bohain-en-Vermandois 5841 1
11 Przebranie 5182 1

Obszary miejskie

Zgodnie z podziałem dokonanym w 2010 roku przez INSEE , Aisne ma jedenaście obszarów miejskich . 134 gminy w departamencie należą do obszarów miejskich Reims (67), Paryż (66) i Ham (1).

Ranga Nazwa obszaru miejskiego Ludność miejska (2012) Liczba gmin
1 Obszar miejski Saint-Quentin 111 474 99 (w tym jeden w Sumie )
2 Soissons 63 298 63
3 Laon 52 555 75
4 Château-Thierry 34 750 35
5 Tergnier 22 906 7
6 Chauny 20196 10
7 Hirson 10 416 3
8 Przebranie 6602 4
9 Bohain-en-Vermandois 5841 1
10 Vervins 4 724 7
11 Nouvion-en-Thierache 2 801 1

Gospodarka

W 2019 r. stopa bezrobocia wynosi 12,2%, a 19% mieszkańców żyje poniżej granicy ubóstwa.

Kultura

Język

Dział obejmuje kilka stref językowych: Picard na północy; Szampan na południu; Francuzi z Île-de-France , w centrum i na południu.

Ta przerwa językowa niewątpliwie wyjaśnia trudności mieszkańców południa Aisne w identyfikowaniu się jako należących do regionu Pikardii.

Według Abla Hugo w 1835 r. język francuski był używany w całym departamencie, z wyjątkiem kilku odległych kantonów; W tym czasie dość dobrze mówiono po francusku. Kilka lat wcześniej język wsi był znacznie ostrzejszy.

Gastronomia

Kino

Osobowości związane z Aisne

królowie i królowe

Osobowości historyczne

Pisarze

Artyści

Przemysłowy

Lekarze

Wojskowy

Politycy

Głoska bezdźwięczna

Inne osobowości

Turystyka

Ogólnie przyjmujemy podział turystyczny tego departamentu Pikardii na pięć stref, z północy na południe:

Rzeka turystyka odnosi się częściowo do kanału Saint-Quentin z jego holowania mocy i dwa tunele (Lesdins i Riqueval / Vendhuile), a częściowo Ourcq Canal Harbor z Polakami.

W 2007 roku nad jeziorem Ailette , nieopodal wielu atrakcji turystycznych, takich jak katedra w Laon , Chemin des Dames i zamek Coucy , powstała duża baza noclegowa Center Parcs .

Wśród wielu miejsc do odkrycia możemy wymienić:

Imprezy świąteczne, kulturalne, okolicznościowe i sportowe

Domy drugorzędne

W 2008 roku wydział posiadał 4,1% drugich domów. Poniższa tabela przedstawia główne gminy Aisne, których drugie i okazjonalne rezydencje przekraczają 10% ogółu mieszkań.

Gminy posiadające ponad 10% drugich domów w 2008 r.
Miasto Ludność miejska liczba obudów Res. wtórny % res. wtórny
Chamouille 0 0 0256 0 0 0628 0 0 0526 83,81%
Neuville-sur-Ailette 0 0 0 086 0 0 0147 0 0 0110 74,86%
Berny-Riviere 0 0 0596 0 0 0653 0 0 0396 60,69%
Poczujmy to długo 0 0 0762 0 0 0393 0 0 0 090 22,90%
 

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Wymowa w języku francuskim z Francji znormalizowana fonemicznie transkrybowana zgodnie ze standardem API .
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. [PDF] Krajowa inwentaryzacja lasów: Departament Aisne .
  2. Adolf Joannę, geografii Departament Aisne , 1874 ( 2 th  edition), str.  36 .
  3. Pięć batalionów powstało w latach 1791 i 1792.
  4. "  Wyniki wyborów europejskich 2019  " , francetvinfo.fr ,2014(dostęp 25 kwietnia 2019 )
  5. Sputnik , "  Marine Le Pen na czele dwóch francuskich departamentów  " , na fr.sputniknews.com ( dostęp 8 maja 2017 )
  6. Strona dotycząca ludności i granic administracyjnych Francji – arkusz historyczny departamentu
  7. Populacja według płci i pięcioletniego wieku od 1968 do 2013 r. – Zharmonizowane spisy ludności – Serie wydziałowe i miejskie
  8. Insee — Populacje prawne departamentu za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018
  9. "  The County Rada głosowania Aisne dla odbiorców RSA spędzić 35 godzin / tydzień dla reintegracji  " na France 3 Hauts-de-France (dostęp na 1 st sierpnia 2020 ) .
  10. Abel Hugo , Malownicza Francja lub Malownicza, topograficzna i statystyczna charakterystyka departamentów i kolonii Francji , t.  1, Paryż, Delloye,1835
  11. Święto fasoli w Soissons Aisne .
  12. Źródło INSEE , dane z1 st styczeń 2008.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne