Labarthe-sur-Lèze

Labarthe-sur-Lèze
Ratusz i kościół.
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Departament	Górna Garonna
Miasto	Niski mur
Międzywspólnotowość	Muretain Agglo
Mandat burmistrza	Yves Cadas 2020 -2026
Kod pocztowy	31860
Wspólny kod	31248
Demografia
Miły	Labarthais
Ludność miejska	6275 mieszk  . (2018 )
Gęstość	602  mieszk./km 2
Populacja aglomeracji	1218 166 mieszk  . (2009)
Geografia
Informacje kontaktowe	43 ° 27 ′ 10 ″ północ, 1 ° 24 ′ 03 ″ wschód
Wysokość	Min. Maks. 151  m 173  mln
Powierzchnia	10,43  km 2
Rodzaj	Społeczność miejska
Jednostka miejska	Tuluza ( przedmieście )
Obszar atrakcji	Tuluza (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Portet-sur-Garonne
Ustawodawczy	dziewiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie Labarthe-sur-Lèze Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna Labarthe-sur-Lèze Geolokalizacja na mapie: Francja Labarthe-sur-Lèze Geolokalizacja na mapie: Francja Labarthe-sur-Lèze
Znajomości
Stronie internetowej	Oficjalna strona gminy

Labarthe-sur-Lèze jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Labarthais , Labarthaise .

Geografia

Gmina obszaru miejskiego Tuluzy położona w jej centrum miejskim , 18  km na południe od Tuluzy i 6  km na wschód od Muret .

Miejsca zwane

Labartette, Ponchou, Cailhabat.

Gminy przygraniczne

Labarthe-sur-Lèze graniczy z siedmioma innymi gminami.

Przygraniczne gminy Labarthe-sur-Lèze

Villate	Szpilki-Justaret	Gojranie
		Clermont-le-Fort
Eaunes	Lagardelle-sur-Lèze	Vernet

Hydrografia

Rzeka Lèze wpada do Ariège na terenie miasta. Wybrzeże Labarthaise w Ariège jest jednym z obszarów Natura 2000 . Strumień Ayguière, dopływ Ariège, przepływa przez centrum miasta.

Geologia

Gmina Labarthe-sur-Lèze znajduje się na równinach Ariège i Lèze u ich zbiegu .

Powierzchnia gminy wynosi 1043  ha; jego wysokość waha się od 151 do 173  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Linia 316 sieci Tisséo połączy stację Muret do -Saint-Simona Portet stacji , zarówno obsługiwane przez linię D wobec Matabiau , obsługującej centrum miasta, linia 318 z sieci Arc- en-Ciel łączy centrum miasta do dworca autobusowego w Tuluzie od Mazères , linia 319 łączy miasto z dworcem autobusowym w Tuluzie również z Saverdun, a linia 358 łączy miasto z dworcem autobusowym w Tuluzie z Saint-Ybars .

• Przez drogi  : drogi ( D 820 ), byłej drogi krajowej 20 .

• Przez SNCF pociągu  : w Pins-Justaret stacji lub w Venerque - Le Vernet stacji przez TER Midi-Pyrénées na linii od Portet-Saint-Simon Puigcerda (granica) .
• Przez samolot  : lotnisko Toulouse-Blagnac .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 13,4  °C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,5 dnia Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 10,8 dni Roczna amplituda termiczna: 15,8  °C Roczna akumulacja opadów: 710  mm Liczba dni opadów w styczniu: 9 dni Liczba dni opadów w lipcu: 5 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Toulouse-Francazal" w miejscowości Cugnaux , która została oddana do użytku w 1922 roku i znajduje się w odległości 11  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmienia się z 14,1  °C w okresie 1971-2000, do 14,1  °C w latach 1981-2010, następnie do 14,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Labarthe-sur-Lèze jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub o średniej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiego zespołu z Tuluzy , w inter-oddziałowej aglomeracji grupowanie razem 81 gmin i 1,004,747 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina . Aglomeracja Tuluzy jest piątą co do wielkości we Francji pod względem liczby ludności, za Paryżem , Lyonem , Marsylia-Aix-en-Provence i Lille (część francuska) .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (66,5% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (76,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (43,3%), tereny zurbanizowane (27,8%), heterogeniczne tereny rolnicze (23,2%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (3,2%), lasy (2,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa Labarthe sur Lèze pojawia się bardzo późno w obecnej formie, jej prowansalska nazwa, choć rzadko używana, to niezaprzeczalnie: Barta de Lesa.

Różnorodność gleb jest wielka na przestrzeni określonej przez obszar Langwedocji. Często nazwy miejsc odnoszą się do roślinności generowanej przez podłoże i otaczające środowisko. Swoją nazwę miasto zawdzięcza rozległym lasom, które pokrywały prawie całe jego terytorium. Tak więc „barta”, co w języku prowansalskim oznacza „zarośla”, „krzaki”, „zarośla”, oznacza wyrąbaną z lasu i trudną w uprawie ziemię.

Gminy o tej samej nazwie są w tym regionie bardzo liczne, dlatego w 1899 r. wyróżnić je będzie dodatkowym wskazaniem, tutaj sytuacja na rzece Lèze, lesa in Occitan, która wyznacza kapryśny ciek wodny.

W artykule „the” marka „francization” z nazwami miejsc francuskich kartografów z XIX th  wieku .

Historia

Labarthe jest jedną z tych wiejskich wiosek, które stanowiły część gallo-rzymskiej tkanki społeczno-gospodarczej wokół Tuluzy . Ślady znalezione w ziemi świadczą o istnieniu Labarthe w tym czasie.

W X -tego  wieku , gdy system feudalny osiada z, zwłaszcza, że panowie z Clarmont i Louzic i XV th  century rodzinnym YSALGUIER , a następnie przyjść Rochechouart , aby wymienić tylko najważniejsze z nich.

30 października 1792 r, kilka dni po ogłoszeniu Pierwszej Republiki , obywatele La Barthe przystępują do wyboru pierwszej republikańskiej rady generalnej gminy.

Wraz z pojawieniem się dorożką , a następnie samochodowym , duże prace drogi są podejmowane, a następnie, w XIX th  century , z budową linii kolejowej Toulouse-Foix. Powstanie nowych środków komunikacji otworzyło przed klasą wiejską wiele horyzontów, często w nadmiarze. Znaczący pod tym względem jest spadek demograficzny odnotowany w 1901 r .: miasto liczyło wówczas zaledwie 515 mieszkańców.

Heraldyka

	Herb	Cut: the 1 st pół-cut Azure cléchée krzyż, opróżnić i pommetée dwanaście sztuk srebro, 2 e połowy cięcia pieniędzy na błękicie przewidzianą na trzecim wale falisty Azure.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2017 r. wynosi od 5 000 do 9 999 mieszkańców, liczba członków rady miejskiej w wyborach w 2020 r. wynosi dwudziestu dziewięciu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Labarthe-sur-Lèze to gmina należąca do aglomeracji Muretain Agglo . Miasto jest częścią dziewiątej dzielnicy Haute-Garonne od czasu redystrybucji wyborczej w 2010 roku.

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
1959	1983	Uwielbiałem Paryż
1983	1984	Robert Fremin
1984	1989	Pierre Perrier
1989	2014	Bernard Bérail	PS
2014	W trakcie	Yves Cadas	PS	Emerytowana służba cywilna
Kontynuacja listy burmistrzów ( 1790 do 1959 ) Kropka Tożsamość Etykieta Jakość 1790 1791 Pierre Groc     1791 1792 Pierre Lanta     1792 1793 Jean Aroles     1793 1794 Jean-Pierre Groc     1794 1795 Antoine Lanta     1795 1796 Pierre Ferus     1796 1798 Pierre Servirot     1798 1800 Antoine Lanta     1800 1805 Jean-Raymond Groc     1805 1813 Francois Lanta     1813 1816 Henri deville     1816 1826 Jean-Raymond Groc     1826 1829 Benjamin de Villestang     1829 1841 Francois Lanta     1841 1847 Pierre Servirot     1847 1848 Jean-Arnaud Lanta     1848 1871 Pierre-Francois Mazel     1871 1876 Justin groc     1876 1878 Feliks Marcoul     1878 1884 Jean-Baptiste Lanta     1884 1884 Karol Dardignac     1884 1888 Pierre Darbas     1888 1891 Jean-Baptiste Lanta     1891 1909 Karol Dardignac     1909 1919 Dominique descousse     1919 1925 Eugeniusz Lanta     1925 1938 Jean-Marie Emboulas     1938 1944 Pierre Durac     1944 1955 Paula Vayssaca     1955 1959 Francois Fournil     Brakujące dane należy uzupełnić.

Bliźniacze

•  Breda di Piave  ( Włochy )

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy kompleksowy spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2006 r. W 2018 r. gmina liczyła 6275 mieszkańców, co stanowi wzrost o 22,08% w porównaniu z 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32 %, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ] 1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 422 426 428 563 549 575 547 609 605 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1) 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 587 584 575 523 514 531 549 544 535 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2) 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 515 538 509 500 503 507 477 460 527 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3) 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016 518 810 1,672 2 110 3772 4632 4 758 4949 5 838 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4) 2018 - - - - - - - - 6275 - - - - - - - - Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna . (Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Ewolucja rangi gminy

według ludności gminy lat:	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2009	2013
Pozycja gminy w wydziale	99	54	50	34	35	39	42	43
Liczba gmin w departamencie	592	582	586	588	588	588	589	589

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Saint- André Kościół .
• Wspólnota Emaus posiada w okolicy ważny majątek.
• Regionalny rezerwat przyrody Confluence Garonne-Ariège .

Osobowości związane z gminą

• Jean-Pierre Caumeil poeta i artysta plastyk .

W latach 2000. w mieście mieszkało kilku zawodowych rowerzystów :

• Stuart O'Grady  ;
• Jens Voigt  ;
• Henka Vogelsa .

Praktyczne życie

Służba publiczna

Edukacja

Labarthe-sur-Lèze jest częścią akademii w Tuluzie .

W mieście odbywa się edukacja w przedszkolu (szkoła "Le Petit Ruisseau") i dwóch szkołach podstawowych (szkoły "3 moulins" i "Ayguières"), następnie w kolegium Pierre Mendès-France, wreszcie w sąsiednim mieście Pins- Justaret dla liceum (lycée Jean-Pierre Vernant).

Zdrowie

Poliklinika Medyczna .

Kultura

Mediateka , przestrzeń kulturalna, centrum Emaus ,

Aktywności sportowe

Rugby  : RC Labarthe-sur-Lèze, finalista mistrzostw Francji 3 rd  serii w 2015 roku . Basket-Ball ASLB: Stowarzyszenie Sportive Labarthaise Basket, powstałe w 1981 roku. Korty tenisowe , gimnazjum , piłka nożna .

Ekologia i recykling

Zbiórka i utylizacja odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska prowadzone są w ramach gminy miejskiej Muretain .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Aimé Paris, Labarthe-sur-Lèze i jego czasy: od jego początków do wyzwolenia , Labarthe-sur-Lèze, ratusz Labarthe-sur-Lèze,1995, 367  s. ( ISBN  2-9509217-0-1 , informacja BNF n O  FRBNF35777046 , SUDOC  194044777 ). Konsultacje w Bibliotece w Tuluzie

Powiązane artykuły

• Lista gmin Haute-Garonne
• Dawne miasta Haute-Garonne

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona gminy
• Labarthe-sur-Lèze na stronie National Geographic Institute
• Klub tenisowy Labarthe sur Lèze

Uwagi i referencje

Odniesienie

1. Mapa IGN pod Géoportail
2. Obszar Natura 2000 7301822
3. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 6 lipca 2021 )
5. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 6 lipca 2021 )
6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 6 lipca 2021 r. )
7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 6 lipca 2021 )
9. „  Toulouse-Francazal metadata station - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 6 lipca 2021 r. )
10. „  Ortodromia między Labarthe-sur-Lèze i Cugnaux  ” , na fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 r . ) .
11. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
12. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
13. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
15. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
17. „  Toulouse Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
20. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
24. „  Wyniki wyborów senatorskich 2020  ” , https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Senatoriales/elecresult__senatoriales-2020 (dostęp 22 września 2020 ) .
25. Ratusz w Labarthe-sur-Lèze
26. Organizacja spisu na insee.fr .
27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
30. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
31. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
32. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
33. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
34. „  Jens Voigt nie zawsze miał szczęście  ” .
35. http://www.mairie-pinsjustaret.fr/pages/enfance_jeunesse/seignement.htm
36. https://www.clinea.fr/polyclinique-medicale-de-la-leze
37. http://www.agglo-muretain.fr/fr/habiter-vivre/environnement-dechets/l-actualite-dechetteries.html

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie obszaru przyciągania miast zostało zastąpione wpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.