Vouille (Wiedeń)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Vienne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Poszukiwany
Herb	Logo
Administracja
Kraj	Francja
Region	Nowa Akwitania
dział	Wiedeń
Dzielnica	Poitiers
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Haut-Poitou
Mandat burmistrza	Eric Martin 2020 -2026
Kod pocztowy	86190
Wspólny kod	86294
Demografia
Miły	Vouangliens lub Vogladiens.
Ludność miejska	3689 mieszk  . (2018 )
Gęstość	109  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu	46°38′29″ północ, 0°10′11″ wschód
Wysokość	80  m min. 97  m Maks. 155  m²
Obszar	33,95  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Jednostka miejska	Vouillé (miasto odosobnione)
Obszar atrakcji	Poitiers (gmina korony)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Vouneuil-sous-Biard
Ustawodawczy	Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Poszukiwany Geolokalizacja na mapie: Wiedeń Poszukiwany Geolokalizacja na mapie: Francja Poszukiwany Geolokalizacja na mapie: Francja Poszukiwany
Znajomości
Stronie internetowej	http://www.mairie.vouille86.fr/

Vouillé to miasto w środkowo-zachodniej Francji , położony w tej Vienne działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Od 2017 roku miasto jest częścią gminy Haut-Poitou, której siedziba znajduje się w Neuville-de-Poitou , 9 km dalej na północ.

Geografia

Lokalizacja

Dawna stolica kantonu położonego około piętnastu kilometrów na zachód od Poitiers , na południe od drogi z Poitiers do Parthenay , dawniej ukrytej w jej dolinie, nad rzeką Auxances , wieś Vouillé-la-Bataille s' rozciąga się teraz ze wszystkich stron w przewiewna urbanizacja.

Serce wioski leży wzdłuż rzeki i jest ładnie zagospodarowane.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Vouillé

Zamarł	Villiers	Yversay Cisse
Chire-en-Montreuil		Quinçay
	Boivre-la-Vallée	Beruges

Geologia i ulga

Region Vouillé przedstawia złożony krajobraz składający się z gajów , równin, otwartych pól i dolin.

Krajobraz bocage w departamencie Vienne charakteryzują pola uprawne lub łąki otoczone żywopłotami z mniej lub bardziej ciągłymi rzędami drzew i krzewów. Te charakterystyczne żywopłoty przyczyniają się do lepszej jakości wody, umożliwiają jej infiltrację, a tym samym chronią przed erozją gleby. Stanowią schronienie bioróżnorodności. Odgrywają również rolę regulacji klimatu i wielu interesów agronomicznych (ochrony przed wiatrem, ochrona inwentarza żywego itp.).

Terroir składa się z:

• na równinach do 25%. Grunty to ziemie południowo-zachodniej Francji, gliniasto-wapienne, płytkie - na ogół mniej niż 50  cm grubości - i mniej lub bardziej bogate w kamyki. Są żyzne i zdrowe, dlatego nadają się do zbóż mieszanych, ale szybko wysychają.
• płytkie gliny krzemienne i bornais (są to gleby jasnobrązowe na muliste, głębokie i wilgotne, z tendencją krzemianową) odpowiednio dla 28% i 37% położone na płaskowyżu progu Poitou .
• 6% wapienia występującego w dolinach aluwialnych.
• 4% dla aglomeracji.

W 2006 roku 71% powierzchni gminy zajmowało rolnictwo, 22% lasy i środowiska półnaturalne, a 8% tereny zabudowane i zagospodarowane przez człowieka (drogi). Obecność bogatych i zróżnicowanych środowisk przyrodniczych i półnaturalnych na terenie gminy stwarza dogodne warunki przyjmowania wielu gatunków do realizacji ich cyklu życiowego (rozmnażanie, żerowanie, przesiedlanie, schronienie). Lasy, wrzosowiska, łąki i trawniki, cieki wodne i tereny podmokłe… stanowią zatem centra bioróżnorodności i/lub prawdziwe korytarze biologiczne.

Prywatny las reprezentowane w 2007 roku 119  ha lub 4% terytorium gminy. Tereny leśne na terenie gminy zapewniają funkcje produkcyjne (drewno, ale także energia drzewna), ochronne (gatunki, jakość wody) i społeczne (przyjęcie społeczeństwa). Najstarsze lasy lub lasy założone w określonych warunkach ekologicznych (zbocza, brzegi rzek itp.) są na ogół domem dla największej różnorodności biologicznej. Jednak przez całą historię, aby zaspokoić potrzeby dużej populacji wiejskiej, las Poitou był intensywnie wycinany i nadmiernie eksploatowany aż do rewolucji przemysłowej. Około połowa obecnych lasów Poitou nie istniała 200 lat temu.

Hydrografia

Miasto przecina Auxances na długości 8  km . Gmina położona jest w strefie wodociągowej, gdzie występuje chroniczny niedobór zasobów wodnych w stosunku do potrzeb. Ponadto martwi się klasyfikacją w strefach wrażliwych, gdzie do walki ze zjawiskami eutrofizacji konieczna jest dokładniejsza eliminacja parametrów azotowych i/lub fosforowych obecnych w ściekach .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 11,7  ° C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,4 dni Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,2 dni Roczna amplituda termiczna: 15  °C Roczna akumulacja opadów: 730  mm Liczba dni opadów w styczniu: 11,1 d Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1990 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.

1981-2010 statystyki i rekordy VOUILLE (86) - alt: 111m, szer: 46° 38'30 "N, lon: 00 ° 12'00" E
Statystyki ustanowione na okres 1990-2010 - Rekordy ustanowione na okres 01 - 12-1990 do 04-01-2015

Miesiąc	Sty.	luty	Marsz	kwiecień	móc	czerwiec	Lip.	sierpień	wrz.	Październik	Listopad	grudzień	rok
Średnia minimalna temperatura ( °C )	2	1,7	3.4	5.1	8,7	11,5	13.1	13.2	10.2	8,2	4.4	2,1	7
Średnia temperatura (°C)	5.2	5,9	8,9	11.1	15	18,2	20,1	20,2	16,7	13.1	8,2	5.1	12,3
Średnia maksymalna temperatura (° C)	8.4	10.1	14,3	17,1	21,3	25	27	27,2	23,1	18,1	11,9	8.1	17,7
Zapis zimna (° C) data zapisu	-13,9 01/07/09	-15,5 02.12.12	-12,1 03.01.05	−4,2 04.04.1996	-0,6 05.14.10	3.6 06.01.06	6 12.07.00	4.2 1998-08-29	0,2 25.09.02	-5,1 30 października 1997 r.	−9,5 23.11.1993	-11,1 12.31.1996	-15,5 2012
Ciepło zapisu (° C) data zapisu	17 01.05.1999	23,6 20.02.1998	26,6 23 marca 1996 r.	30 30.04.05	34,9 27.05	38,3 06.22.03	39,5 18.07	42,6 08.06.03	34,8 03.09.05	31.1 02.10.11	22,9 11.01.14	18.2 07.12.00	42,6 2003
Opady ( mm )	60,7	41,6	40,3	47,1	47,9	47,8	51,5	41,1	54	69,6	78,8	69,4	649,8

Źródło: „  Arkusz 86294003  ” na donneespubliques.meteofrance.fr , wydanie: 06.07.2021 w stanie bazy danych

Planowanie miasta

Typologia

Vouillé jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Vouillé, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 3701 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odosobnione miasto.

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Poitiers , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 97 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (69,2% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (71%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (64,9%), lasy (16,3%), tereny zurbanizowane (9,3%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (5,2%), użytki zielone (3,2%), niejednorodne rolnictwo obszary (1,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta pochodzi z dwóch źródeł: albo z galijskiego vo-cladum, co oznacza dwa rowy , albo z galijsko-rzymskiego gojowszczyzny Witeliusza , od rzymskiego cesarza o tym samym imieniu.

Często nazywany Vouillé-la-Bataille na pamiątkę zwycięstwa w 507 roku Chlodwiga nad Alarykiem II, królem Wizygotów.

Fabuła

Wczesnym V -tego  wieku , gdy Wizygoci zdominowane Aquitaine Tuluza Bordeaux i Bordeaux we Francji. W 470 królestwo uzyskało niepodległość. Tymczasową stolicą Alaryka II , króla Wizygotów, jest Poitiers. Po kłótni religijnej Clovis , król Franków, podejmuje prawdziwą krucjatę przeciwko herezji ariańskiej bronionej przez Alaryka. Dwaj królowie spotkają się trzykrotnie: w 494, 498 i 507. To podczas bitwy znanej jako bitwa pod Vouillé w 507 Clovis odniósł decydujące zwycięstwo nad królestwem Wizygotów .

W 1848 r. , wraz z rewolucją lutową 1848 r. i powrotem republiki, zasadzono drzewo wolności : ta włoska topola przetrwała do czasu, gdy burza podarła ją w 1962 r. W III RP zasadzono dwa inne drzewa wolności: topolę na stulecie Rewolucji (na placu), a słuchotka w 1892 roku na stulecie Pierwszej Republiki Francuskiej .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Okres		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Burmistrz w 1880 r.	?	Paul-Octawa Besnard-Dutemple		Notariusz, zastępca sędziego pokoju kantonu Vouillé
Brakujące dane należy uzupełnić.
maj 1887	maj 1896	Théophile Vallaud
maj 1896	grudzień 1944	Gabriel Guitton
grudzień 1944	Październik 1947	Julien Surault
Listopad 1947	Październik 1953	Eugene Chasseboeuf
Październik 1953	1960	André Marmain
Luty 1961	grudzień 1978	Gilbert Motheau	płyta DVD	Kupiec, hodowca
1979	Styczeń 1987	Aimé Fossier
Styczeń 1987	Marzec 2008	Roland Allerit
Marzec 2008	marzec 2014	Alain Jordania	SE	Emerytura
marzec 2014	W trakcie	Eric Martin	SE	Urzędnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Organy sądowe i administracyjne

Miasto podlega sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, funduszom emerytalnym w Poitiers Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne.

Usługi publiczne

Kolejne reformy La Poste doprowadziły do ​​zamknięcia wielu urzędów pocztowych lub przekształcenia ich w proste przekaźniki. Jednak gmina była w stanie utrzymać własną.

Miasto posiada również ośrodek finansów publicznych.

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

Na liście 2020 Krajowa Rada Miast i Wsi w Bloom przyznała miastu trzy kwiaty.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 3689 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,55% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne  : +1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty  : +2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
745	788	797	1228	1435	1464	1545	1604	1,575

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
1660	1670	1,756	1,651	1,746	1,833	1787	1684	1603

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1570	1,602	1,558	1409	1401	1,392	1371	1416	1,433

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2005	2010	2015
1414	1456	1788	2380	2,574	2774	3 152	3,581	3660

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
3,689	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

W 2008 roku, według INSEE The gęstość zaludnienia w mieście było 103 osób / km 2 , 61 osób / km 2 do działu, 68 osób / km 2 dla regionu Poitou-Charentes i 115 mieszkańców. / Km 2 dla Francji.

Wzrost liczby ludności miasta ilustruje następującą obserwację demograficzną: obszary wiejskie, które tracą coraz więcej mieszkańców na rzecz obszaru podmiejskiego wokół Poitiers (tak jest w przypadku Vouillé) i Châtellerault . Ten rozległy obszar skupia 70% populacji departamentu (tj. około 300 000 osób) i 25% osób poniżej 20 roku życia. Ponadto zakładając, że tendencje demograficzne utrzymywały się od 1990 r., w latach 2006-2020 populacja obszaru miejskiego Poitiers powinna wzrosnąć o +16,5%. Populacja gminy powinna zatem nadal rosnąć.

Gospodarka

Rolnictwo

Według regionalnego departamentu ds. Żywności, Rolnictwa i Leśnictwa w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko szesnaście gospodarstw, wobec 26 w 2000 r.

Wykorzystywane użytki rolne zmniejszyły się z 2348  ha w 2000 r. do 2104  ha w 2010 r., z czego 472 ha nadaje się do nawadniania.

53% gruntów rolnych jest przeznaczonych pod uprawę zbóż ( głównie pszenicy miękkiej, ale także jęczmienia i kukurydzy ), a 34% pod uprawy roślin oleistych (głównie rzepak i trochę słonecznika ). W 2000 r  . pod uprawę winorośli przeznaczono 5 hektarów (0 w 2010 r.).

W ciągu tej dekady zniknęły fermy drobiu (588 sztuk w dziewięciu fermach w 2000 r.).

Branże

Bardzo bogate miasto; przemysłowa i kwitnąca gospodarka. Jego położenie geograficzne sprawia, że ​​jest to jedno z najbogatszych miast w swoim kantonie. Powstała strefa aktywności gospodarczej i osiedliło się w niej wiele firm, zwiększając tym samym bogactwo miasta.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo obywatelskie

• Pomnik wojenny został wybudowany w 1899 roku i - na tym polega jego oryginalność - dla żołnierzy kantonu Vouillé, którzy zginęli za Francję w latach 1870-1871. Listę uzupełnili później ci, którzy zginęli podczas I wojny światowej . Pomnik składa się z naturalnej wielkości posągu młodego żołnierza piechoty z kamienia, wyglądającego nieustraszonego, a nawet aroganckiego, stojącego, opartego na broni. Został wyrzeźbiony przez Desoullièresa. Wokół tego pomnika krata, tuby czterech armat, łańcuch wsparty na małych kamiennych słupkach zwieńczonych granatem to charakterystyczne elementy klasycznego nastawienia w aranżacji pomników wojennych z lat 20.-1930.
• Ściany  : Nic Pozostałości murów zbudowanych w XV -go  wieku , aby chronić miasto po angielsku, drzwi, w którym mieści się ratusz dziś.
• Gołąb z XVII -tego  wieku, znajduje się w „ulicy bass” - był częścią ufortyfikowanego wiejskiej z wieży pieca. Wspaniały gołębnik z 1650 bulionów odrestaurowany przez ratusz w latach 1990-2000.
• Dolmen zwany „Pierre de Massigny” znajduje się w pobliżu Vouillé, odjeżdżając drogą D 7 w kierunku Villiers. Ten dolmen , znajdujący się w miejscowości Villiers, wykonany jest z wapienia. Dolmen służył jako miejsce zbiorowego pochówku. Pierwotnie pokryty był kamieniami i ziemią, tworząc sztuczny kopiec zwany kurhanem. Wejście umożliwiało dostęp do umieszczania zmarłych. Zniszczona przez czas i deszcz kopiec podupadła i pozostały tylko największe kamienie. Bougon kurhany w sąsiednim departamencie Deux-Sevres dać nam wyobrażenie o tym, co te strony muszą być jak w czasach prehistorycznych.
• Menhir de Cillais znajduje się na północny wschód od wioski Cillais. Ma 1,60 m wysokości, szerokość podłogi 1,60 mi grubość 30 cm. Wykonany jest z wapienia krzemionkowego. Pochodzi z okresu neolitu . Podczas wykopalisk odkryto dwa skrobaki krzemienne, fragmentaryczną ceramikę protohistoryczną oraz pozostałości ceramiki rzymskiej. Jest również nazywany „Grosse Pierre de Cillais” lub „Menhir de Gadiot”.
• Château de Grandmaison jest od 1928 roku wpisany na listę zabytków.
• Dom wash „La Pisseloup” znajduje się w Traversonne i jest ostatni dom myjnia w mieście Vouillé, ta strona została odnowiona i wzmocniona z inicjatywy stowarzyszenia „Vouillé i jego historia” i we współpracy z Gminą Vouillé i jego służby techniczne, szkoły i rzemieślnicy.

Dziedzictwo naturalne

Gmina posiada na swoim terenie dwa obszary przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ), które zajmują 31% powierzchni gminy:

• Las Vouillé - Saint-Hilaire.
• Równiny Mirebalais i Neuvillois.

Las Vouillé

Znajduje się około dziesięciu kilometrów na zachód od Poitiers. Jest ważnym masywem narodowym o  powierzchni 1500 hektarów. Obejmuje płaskowyż o bardzo płaskiej topografii i skromnej wysokości: średnio od 130 do 140 metrów.

Drzewostan jest jednorodny. Są to głównie dęby i buki . Kilka otwartych terenów zajmują wrzosowiska.

Las ma duże znaczenie biologiczne, czego dowodem jest obecność 18 rzadkich i/lub zagrożonych gatunków roślin. Możemy odkryć:

• pomorskim Wyka z wewnętrznymi krawędziami lasu;
• dzikiego malinowy ;
• Superb goździk , który jest gatunkiem chronionym we Francji iw których las Vouillé stanowi jedną z dwóch stref, w których może to być stwierdzone w regionie Poitou-Charentes;
• cicendies (cicendie nitkowate lub smukłe cicendie), rośliny karłowate na tymczasowo wilgotnych piaszczystych ścieżkach, które przecinają wrzosowiska;
• stulecie krasnoludów;
• w niektórych stawach trójdzielny Remoncule lub Marsh Hottonia ;
• Bartsie lepkości;
• okółkowego Illecèbre  ;
• góra turzyca lub zdegustowany turzyca ;
• laser szeroki liść  ;
• wapienne piwonii  ;
• Scilla wiosny.

Półotwarty las i torfowiska zapewniają schronienie drapieżnikom i wróblowcom , z których 8 jest chronionych na terenie całego kraju. W ten sposób można zobaczyć:

• Circaetus Jean-le-Blanc , o południowej orzeł specjalizująca się w wychwytywaniu gadów . Znajduje się w lesie Vouillé w północno-zachodniej części zasięgu we Francji.
• gajówka Pitchou to mały wróblowaty pochodzi z zarośli śródziemnomorskiej który gniazduje w dużych obszarów wrzosowisk z wrzosu i kolcolistem w lesie.
• trzmielojad
• Common Harrier
• stawowy Saint-Martin
• lelek zwyczajny
• Spotted Locust
• Mrówkojady Torcol

Niezwykłe drzewa

Według Inwentarza niezwykłych drzew Poitou-Charentes, w mieście rosną dwa niezwykłe drzewa: dąb szypułkowy i cedr olbrzymi .

Osobowości związane z gminą

• Yves Chataigneau (1891-1969), francuski dyplomata i polityk, był także członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych , urodzonym w Vouillé.

Heraldyka

Blazon  : Lazurowy z trzema złotymi liliami fleur-de-lys, ten na czubku otoczony wielkimi literami S i R tego samego.

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 20 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Gentilé na stronie habitants.fr Dostęp w dniu 27.09.2008.
2. Regionalna Izba Rolnicza Poitou-Charente - 2007
3. Regional Monitorowania Środowiska Poitou-Charentes
4. Regionalne Centrum Własności Leśnej Poitou-Charente
5. IFEN-BD CORINE Land Cover® 2006, wszystkie warstwy „lasu”, z wyjątkiem nierolniczych sztucznych terenów zielonych
6. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
7. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
8. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
9. Słowniczek - Opady , Météo-France
10. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
11. [PDF] „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine  ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
12. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
13. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
14. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
15. „  Jednostka miejska 2020 w Vouillé  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
16. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
17. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Poitiers  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 kwietnia 2021 )
21. Dziedzictwo gmin Vienne w 2 tomach - wydanie FLOHIC - 2002 - ( ISBN  2-84234-128-7 ) .
22. Robert Petit, Drzewa wolności w Poitiers i Vienne , Poitiers: Éditions CLEF 89 / Fédération des travaux laïques, 1989, s. 217
23. Robert Petit, op. cyt. , P. 218
24. Strona prefektury Vienne , konsultowana 10 maja 2008 r.
25. Witryna miast i wsi , konsultacja 3 lutego 2021 r.
26. Organizacja spisu na insee.fr .
27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
30. Badanie KPMG dla Rady Generalnej Vienne: FuturS en Vienne - diagnoza - listopad 2009
31. Municipal plików 2000 - 2010 z Vienne
32. Sekretariat Naukowy inwentarza ZNIEFF, DREAL Poitou-Charentes, 2011
33. Przyroda Poitou-Charentes, 2000 r.
34. „  ŚMIERĆ M. YVES CHATAIGNEAU  ”, Le Monde ,6 marca 1969( przeczytaj online , skonsultowano 30 grudnia 2019 r. ).

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Wiedniu
• Dawne gminy Vienne

Linki zewnętrzne

• Sprawdzone na stronie Insee
• Bitwa pod Vouillé http://www.507vouillelabataille.com