Treignac

Treignac
Treignac
Hala, wpisana do inwentarza zabytków.
Herb Treignac
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Corrèze
Miasto Tiul
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Vézère-Monédières-Millesources
( siedziba )
Mandat burmistrza
 Gérard Coignac
2020 -2026
Kod pocztowy 19260
Wspólny kod 19269
Demografia
Miły Treignacois
Ludność
miejska 		1327  mieszk. (2018 spadek o 3,63% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 36  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 32 ′ 15 ″ północ, 1 ° 47 ′ 46 ″ wschód
Wysokość Min. 375  m
Max. 765  m²
Powierzchnia 36,73  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Seilhac-Monédières
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Treignac
Geolokalizacja na mapie: Corrèze
Zobacz na mapie topograficznej Corrèze Lokalizator miasta 14.svg Treignac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Treignac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Treignac
Znajomości
Stronie internetowej mairietreignac.fr

Treignac ( Trainhac w Occitan ) to francuski gmina znajduje się w Corrèze działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Miasto Treignac nazywane jest Małym Miastem Charakteru .

Geografia

Generał

Ograniczona na zachodzie przez Rocher des Folles, a na wschodzie przez Saut de la Virolle, Treignac to gmina w Masywie Centralnym położona na płaskowyżu Millevaches . Wpływ atlantycki powoduje, że klimat rodzi bardzo zieloną naturalną roślinność .

Wody Vézère są zatrzymywane w górę rzeki od wsi przez tamę Treignac , tworząc jezioro Bariousses . Miasto jest również podlewane przez dopływ Vézère , w strumieniu Alembre i strumienia CASSIERE , z dopływem z Soudaine i sub-dopływ Vézère, graniczy z miastem na zachodzie za kilometr i pół.

Wioska jest zbudowana na wysokości od 400 do 500  metrów nad poziomem morza, u podnóża masywu Monédières , w wąwozach Vézère , na terenie regionalnego parku przyrody Millevaches en Limousin .

Gminy przygraniczne

Treignac graniczy z sześcioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Treignac
Komora Saint-Hilaire-les-Courbes
Soudaine-Lavinadière Treignac Lestardy
Affieux Veix

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „klimat górski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5,5 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4,7 d
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1336  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 13,6 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,3 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnym zróżnicowaniu regionalnym. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Chamberet” miasta Chamberet zlecenie w 1986 roku znajduje się 8  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,1  ° C , a ilość opadów jest 1 305,9  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Brive”, w miejscowości Brive-la-Gaillarde , oddanej do użytku w 1987 i na 47  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,7  ° C w okresie 1971-2000 , przy 12,7  ° C dla 1981-2010, następnie w 13,0  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Treignac to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (56,3% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (57,6% ). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (55,3%), łąki (32,1%), niejednorodne tereny rolne (6,1%), tereny zurbanizowane (4%), wody śródlądowe (1,5%), roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

W późnym średniowieczu na obecnym terytorium gminy Treignac istniały dwa „główne miasta”: Manzannes i Treignac.

Manzannes został założony klasztorem poświęconym Notre Dame, dołączonym do klasztoru Ventadour (Zakonu Cluny).

W Treignac, na wysokim punkcie zwanym obecnie „Kościołami”, niedaleko fontanny Saint Méen, która była punktem wyjścia tego zakładu, pierwsze domy zostały zbudowane wokół kościołów Saint-Martin, Saint-Léobon i Saint-Jean . Kościół św. Marcina został dołączony do klasztoru Uzerche.

W Pouillé z 1315 r. dwa miejsca Manzannes i Treignac są nadal wymienione na liście arcykapłana La Porcherie , między parafią Soudaine a parafią Veix.

Na mapie Cassini te dwa „główne miasta” są nadal widoczne i nazywane „Mansannes” i „St Martin de Treignac”. Treignac jest tam identyfikowany jako twierdza.

Zamek Treignac został zbudowany około 1000 roku na ogromną skałą prawie niedostępne, w pętli Vézère zwany półwysep . Wtedy narodziło się otoczone murami miasto, z którego zachowała się brama Chabirande. Ściany są zniszczone na początku XIX -go  wieku. Treignac jest wolnym miastem na mocy trzech praw: 1205, 1284 i 1438. Miastem rządzi czterech konsulów.

Poddane kilku plądrowanie w okazałych wojen (szczególnie przez Rodrigo de Villandrando w 1438, gdzie nowy czarter) i wojen religijnych podczas XVI th  century, miasto odbudowane od renesansu , ale pozostaje przede wszystkim jako domy XVII th  wieku XVIII th i XIX th  stulecia.

W czasie rewolucji zamek został doszczętnie zniszczony, nie z powodu rewolucji, ale przede wszystkim po opuszczeniu przez panów na długi czas (por. Korespondencja François Marie d'Hautefort i Marie Françoise de Pompadour, 1684-1695 i 1716- 1747, Bruksela, 1905). Zgodnie z dekretem Konwencji miasto zmienia nazwę na Treignac-la-Montagne . W połowie XIX th  wieku, most Finot (zbudowany w 1824) i mostu Bargy (zbudowany w 1840) wykorzystywane do otwarcia Treignac.

W XX -go  wieku, nowe ulice są otwarte. 20 lipca 1904 rOtwarcie linii krótkiej do miernika Seilhac - Treignac z PO Corrèze . Ta linia została usunięta w 1970 roku.

29 stycznia 1944 rkonwój GMR z Compagnie du Bourbonnais wracający z wyprawy przeciwko Maquis został zaatakowany przez ruch oporu w pobliżu Treignac. GMR natychmiast ustanowili blokadę. Niedługo potem pod blokadę podjechał samochód zajęty przez cztery osoby. GMR o nazwisku Ollagnier, na rozkaz porucznika Mathieu Tournebize odpowiedzialnego za tamę, wystrzelił do niej dwie serie karabinów maszynowych, zabijając trzech z czterech pasażerów. Kompania Burbonnaich kwateruje w Vichy, to przed Trybunałem Sprawiedliwości w Allier po wyzwoleniu dowódca kompanii René Bastide, porucznik Tournebize i niejaki Germain Pancot pojawili się w sprawie tych faktów na23 stycznia 1945. Trybunał składał się, jak na ironię z historii, z sędziów, którzy wszyscy złożyli przysięgę przed Pétainem, nawet z prokuratora, który był jednak autentycznie oporny. skazał ich wszystkich na śmierć. Po odrzuceniu apelacji Bastide został zastrzelony22 lutego 19458:15 na strzelnicy placu manewrowego Bressolles poniżej drogi Moulins-Saint-Pourçain. Proces strzelca, Josepha Ollagniera, interweniował tylko w dniu7 sierpnia 1945. Były zawodowy podoficer, który zdemobilizowany wstąpił do milicji w maju 1943 r. w regionie Castres, gdzie znalazł zatrudnienie jako robotnik rolny. Niecałe cztery miesiące później, w październiku, opuścił milicję i zaciągnął się do GMR Bourbonnais. Z tą grupą brał udział w różnych operacjach przeciwko ruchowi oporu, w tym w Treignac. Twierdził, że strzelił tylko na rozkaz Tournebize, który, wciąż skazany na karę śmierci, nie mógł mu się sprzeciwić. Od wydarzeń w Treignac skończyła się wojna i namiętności zaczęły stygnąć. Sąd nałożył tylko trzy lata więzienia i dożywotnio pozbawienia wolności narodowej.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w ostatnim spisie ludności wahała się od 500 do 1499, liczba członków rady miejskiej wynosi 15.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1891 1903 Leon Vacher    
1904 1929 Philibert Mazaudois    
1929 1939 Albert Fleyssac    
1945 1947 Leon Mayzaud    
1947 1959 Johannes Dupuy    
1959 1989 Paweł Pouloux RPR Farmaceuta
1989 1995 Guy Merle    
1995 2001 Georges Bordes    
2001 2014 Jean Paul Navaud   Rzeźnik rzeźnik
2014 W toku
(stan na 25 maja 2020 r.) 		Gerard Coignac PS Oficer techniczny

Bliźniacze

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1327 mieszkańców, co stanowi spadek o 3,63% w porównaniu do 2013 r. ( Corrèze  : -0,08%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2,591 2100 2278 2,557 2 704 2 888 2 988 3 186 3 359
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
3281 3 120 3 155 2788 2897 2841 3001 2 947 2866
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
2 929 2868 2842 2511 2379 2 258 2 268 2216 2161
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
1857 1826 1866 1690 1520 1415 1,389 1376 1347
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1,327 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

W 1989 r. wieś dołączyła do stowarzyszenia Les Plus Beaux Villages de France , ale w 2008 r. straciła swoją etykietę.

Zamek Treignac, zburzony na początku rewolucji.

Pozostałości starego kościoła warownego.

Kościół Notre-Dame des Zakazy jest obecny kościół, w stylu gotyckim z XIII -tego  wieku. Notre-Dame-de-la-Basse-Cour to pierwsza apelacja, która znajdowała się w zamku. Ta nazwa została porzucona na rzecz Notre-Dame-des-Bans . Kościół odbudowano w 1471 roku. W 1602 roku przebudowano dzwonnicę i otwarto drzwi w stylu Ludwika XIII .

Chabirande drzwi jest zbudowany w XIII -go  wieku do narodzin murów miasta. Ten skrzyżowany, po lewej stronie jest dom strażników pilnujących tych drzwi. Komunikuje miasto z dzielnicą Bans. Jest to jedyna średniowieczna brama, która zachowała się do dziś, pozostałe dwie bramy: brama Pradelle i brama Soulanche zostały zniszczone.

Haute-Vézère Sztuki i Tradycji Muzeum jest renesansowy dom , podarowany przez rodzinę Lachaud, do miasta Treignac. Charakteryzuje się dwojgiem dużych łukowych drzwi i słupowymi oknami, których obramienie zakończone jest rzeźbionymi głowami.

Maison Lachaud Sangnier (1573) to karczma położona na szlaku pielgrzymkowym do Saint-Jacques-de-Compostelle . Wewnątrz wygrawerowane jest zdanie: „  Custodiat Dominus  ”, które należy czytać „W straży Bożej”. Jest prawnik Charles Lachaud , który poślubił Louise Ancelot, córkę chrzestną Alfreda de Vigny . Przebywał tam ich wnuk Marc Sangnier .

Hala została zbudowana w XIII -go  wieku i odnowiony w 1484 roku po przejściu i zniszczenia Rodrigue od Villandro w 1438 roku . Przyjechał po 1000 koron, które pożyczył od niego Jean de Comborn. Rama jest w kolorze kasztanowym i pokryta jest płytkami Travassac. Pierwotnie opierał się na 14 filarach z kamienia wolnego.

Notre-Dame-de-la-Paix kaplica została zbudowana w 1626 roku pod auspicjami miejscowego pana Philibert de Pompadour, pieniądze po otrzymaniu przez prawnika Jean Dumas. Został on poświęcony Matce Bożej Pokoju . Od 1808 do 1987 roku stał się ratuszem, a obecnie służy jako sala posiedzeń rady miejskiej oraz sala wystawowa zwana Salle Paul-Pouloux. Ma skręconą wieżę , która jest dość rzadką formą wieży w Europie (w całej Europie jest ich tylko około setki). Ta z Treignac jest jedną z najbardziej złożonych ze wszystkich pokręconych dzwonnic we Francji , została celowo zbudowana w ten sposób.

Wieży jest kamień i spiralne schody hotelu Forest-de-Faye, ten pochodzący z 1585 roku An klatek wyróżnienie dekoracji drzwi. Jest napisane „  Trina Ostia, Trina Castella, Trina Suburbia  ”, co oznacza „Trzy drzwi, trzy zamki, trzy Faubourgs” (co nie ma nic wspólnego z etymologią nazwy miasta).

Lakanal College powstał w 1662 roku dzięki darowiznom Étienne'a Lafonda, Sieur du Mazuberta i jego syna Ignacego. Bracia doktrynerzy z Ussel byli pierwszymi, którzy nauczali w tej uczelni. Możesz przeczytać po każdej stronie drzwi:

W lewo W prawo Czytać
Kolegium DOM Deo Omnipotentis Maximo
Tajemnica Trójmiasta 16 + 65 XXX
Patrum doktryny SVB AV Pod Augustem
Krystyna 1704 PONPADVR Pompadour

Lakanal nauczałby tam w 1780 r. (warunek jest wymagany, ponieważ nie ma dowodów historycznych, aby zweryfikować to twierdzenie). Na placu z widokiem na studia, to datowanie fontanna z XIX -tego  wieku.

Rue de la Garde jest tak nazwana, ponieważ strzegła bram Pradelle i Soulanche, przy wyjściu z rue du Docteur Flessac (dawniej rue du Plaud). Są dwory pochodzący z XVI -tego  wieku, zwłaszcza w domu Lavareille-Raynaud.

Dom zbudowany jest Fleyssac XV th  wieku i oparł się o ściany i przyporami drzwiach Pradelle. Sprzedany protestantom w 1638 r., odprawiali tam swój kult przez 50 lat . W latach 60./70. na prośbę księdza Georgesa Fleyssaca, proboszcza parafii Saint-Sernin de Brive, na piętrze zburzono przegrodę maskującą kominek, co doprowadziło do odkrycia napisu na kominku, uczony zidentyfikował tekst z kultu reformowanego).

Kaplicę pokutników wybudowano dzięki składkom. Pierwszy kamień został położony wkwiecień 1646 16. To miejsce kultu otrzymywał braterstwo z Białym penitentów ustanowiony w 1637 roku Na początku XX th  wieku, braterstwo umarł śmiercią ostatniego penitenta.

W 2020 roku zainaugurowane zostaną dwa posągi byłych prezydentów republiki Jacquesa Chiraca i François Hollande'a , wykonane przez argentyńskiego rzeźbiarza Augusto Daniela Gallo. Powinny pozostać na miejscu przez kilka miesięcy.

Dziedzictwo Campanar

Miasto jest członkiem Stowarzyszenia Limuzyn Campanaire.

Posiada dzwony w wielu budynkach:

Poza wsią:

Rodzaj Festiwalu Jazzowego w Belou

Kind of Belou to festiwal muzyczny specjalizujący się w jazzie, który odbywa się każdego lata, w sierpniu, od 2000 roku w wiosce.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb miasta fr Treignac (Corrèze) .svg

Ramiona Treignac są ozdobione następująco:

Lazur z trzema złotymi gwiazdami.


Ale według Hoziera , miasto niesie: ze srebra z trzema falistymi pasmami piasku .

Mottem Treignac jest Trina ostia, trina suburbia, trina castella (Trzy drzwi, trzy przedmieścia, trzy zamki); (co oczywiście nie ma nic wspólnego z etymologią imienia: Treignac = od łacińskiego imienia Trinius + sufiks -acum ).

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. „  Treignac  ” , o Petites cités de Caractère (dostęp 28 czerwca 2020 r . ) .
  2. Zapora Treignac w Corrèze , skonsultowana 28 sierpnia 2018 r.
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 15 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 15 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 15 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 15 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Chamberet - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 )
  10. „  Orthodromy between Treignac and Chamberet  ” , fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 ) .
  11. „  Météo-France Chamberet station – arkusz klimatologiczny – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznym data.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between Treignac and Brive-la-Gaillarde  ” , fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Brive - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15.07.2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Brive - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15.07.2021 )
  15. „  Stacja meteorologiczna Brive – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15 lipca 2021 )
  16. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  17. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
  22. [1] , dostęp 13 marca 2013.
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. Philippe Lascaux, Brive, 27 lutego 2012 r.
  29. Laetitia Soulier, „  Monumentalne posągi Jacques'a Chiraca i François Hollande'a odsłonięte w Treignac, w Corrèze  ” , na La Montagne ,19 września 2020 r.(dostęp 21 września 2020 r . ) .
  30. Zobacz na clocheslimousines.fr .
  31. Uzupełnienie Jeana Vinatier w książce Les hommes illustres de Treignac , s.  54-56 .