Saint-Divy

Saint-Divy
Saint-Divy
Kościół parafialny św.
Administracja
Kraj Francja
Region Bretania
Departament Finistere
Miasto Brześć
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Landerneau-Daoulas
Mandat burmistrza
 Michel Corre
2020 -2026
Kod pocztowy 29800
Wspólny kod 29245
Demografia
Miły Saint-Divyens
Ludność
miejska 		1540  mieszk. (2018 wzrost o 6,65% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 181  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		44 395 mieszk  .
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 27 ′ 14 ″ północ, 4° 20 ′ 06 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 30  m
129  m²
Powierzchnia 8,52  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Saint-Thonan
( przedmieście )
Obszar atrakcji Brześć
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Landerneau
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bretania
Zobacz na mapie administracyjnej Bretanii Lokalizator miasta 14.svg Saint-Divy
Geolokalizacja na mapie: Finistère
Zobacz na mapie topograficznej Finistère Lokalizator miasta 14.svg Saint-Divy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Divy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Divy
Znajomości
Stronie internetowej Strona gminy

Saint-Divy [sɛ Divi] (w Bretona  : Sant-Divi ) to francuski gmina w departamencie z Finistère oraz w Bretanii regionu .

Geografia

Saint-Divy znajduje się na północny zachód od Landerneau i na wschód od Brestu: miasto znajduje się teraz w pobliżu autostrady ekspresowej 12, która biegnie na północ od gminnego finage i lotniska Brest Bretania . Ale Saint-Divy przez długi czas pozostawał w izolacji, o czym świadczy ten fragment tekstu opublikowanego w 1909 roku:

„Najłatwiej się tam dostać pociągiem w Brześciu do stacji La Forêt, a następnie przejść lub przejechać na rowerze pięć kilometrów, które dzielą tę ostatnią wioskę od Saint-Divy. (...) Niektórzy przechodnie zanurzają się w głębokiej dolinie małego sąsiedniego strumienia; odnajdują tam prawdziwe ścieżki Dolnej Bretanii , pagórkowate i trudne, nieprzejezdne zimą lub przy złej pogodzie, wąskie, żłobkowane, zaciśnięte między wysoko obsadzonymi zboczami, których gałęzie czasami spotykają się tak, że tworzą sklepienie z liści nieprzeniknionych w słońcu. Większość podróżnych woli jednak główną drogę, która wspina się na wzgórze, na którym stoi Saint-Divy w pełnym słońcu. "

Centrum wsi, z dużymi drzewami otaczającymi kościół, zachowało wiejski charakter pomimo niedawnej suburbanizacji miasta z jego licznymi dzielnicami.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Divy
Kersaint-Plabennec Kersaint-Plabennec Saint-Thonan
Guipavas Saint-Divy Saint-Thonan
Guipavas La Forest-Landerneau , Elorn Landerneau

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,3  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 0,8 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 0,6 d
  • Roczna amplituda termiczna: 10,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1190  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 16,6 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Brest-Guipavas", w mieście Guipavas , oddanej do użytku w 1945 roku i oddalonej o 5  km w linii prostej , gdzie średnia roczna zmiana temperatury wynosi 11,2  °C w latach 1971-2000, do 11,5  °C w latach 1981-2010, następnie 7  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Divy jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Saint-Thonan, aglomeracji międzyresortowej składającej się z 2 gmin i 3358 mieszkańców w 2017 r., z czego jest gminą podmiejską .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjności Brześcia , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 68 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (79,5% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (86,3%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (36%), grunty orne (29,2%), łąki (14,3%), tereny zurbanizowane (9,6%), lasy (7,2%) , strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (3,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta pochodzi od imienia Davida de Ménevie (Saint Ivi lub Ivy, Yvi,…) , walijskiego mnicha z klasztoru Lindisfarne w Anglii , czy Saint Audoën . Miejscowość nosi nazwę św. Bluszcz (w 1531), Saint Divy (w 1560), eccl. Sancti Davidis (w 1637), Święty Bluszcz (w 1651).

Historia

Początki

Divy , syn Ceredig i św . Nun , urodził się w Dirinon . Podczas swoich wędrówek w Armoryka , on przebywał przez jakiś czas koło Guipavas w miejscu, gdzie w średniowieczu, nie było „dwór obronny zwany Lésivy, w pobliżu której zegarki regionu zebrane . Stopniowo wokół tego dworu skupiły się domy chłopów, którzy utworzyli wioskę Saint-Divy, trève de La Forêt ”.

Parafia Saint-Divy z rozczłonkowania La Forest-Landerneau , parafii Armoryka prymitywne, z którą był rozejm z XV -go  wieku, stając się parafia w 1823 roku , mimo że miasto zostało założone w tym samym czasie, jak większość inne gminy Francji w 1790 r.

antyk

W lesie niedaleko Pen-ar-Creac'h znajduje się sanktuarium druidów, zwane lokalnie kaplicą św. w pobliżu znajduje się inny menhir z rowkiem na każdym z jego kątów. Kopiec grobowy został zidentyfikowany w Kerdalaun i znalezionych w pobliżu rzymskich cegłach.

Kopiec lub kurhan zwany Kwirytynami znajduje się 2,5  km na zachód od Saint-Divy, niedaleko fontanny o tej samej nazwie (nazwa pochodzi od Kwirynu , nazwy czasami nadawanej Rzymianom). Zgodnie z ustną tradycją ( „Aze eo e bed deved ar Romanisted gant ar Goloaed en amzer Cezar” , „Tutaj Rzymianie zostali spaleni przez Galów w czasach Cezara” było przekazywane z pokolenia na pokolenie), obóz galijski miałby istniała w tym miejscu i miałaby tam rozegrać się wielka bitwa między Galami a Rzymianami i 10 000 Rzymian (liczba z pewnością bardzo przesadzona!) zostałoby wziętych do niewoli i spalonych na polu zwanym Goarem-Reunnien  ; inne pole w okolicy nazywa się Goarem-Brenn ("Pole Brenna ") lub Brenn ( Brennus ) oznacza "wódz Galów".

Stara RN 12 (obecna RD 712) między Landerneau a Brześcią przez Guipavas odpowiada trasie starej rzymskiej drogi prowadzącej z południa przez Landerneau do Gesocribat (Brześć); dlatego przeszedł na południe od Saint-Divy.

Średniowiecze

Rodzina Kerguiziau de Kervasdoué posiadała m.in. zamek La Haye en Saint-Divy, który niegdyś był również własnością rodu Lézivy, którego ostatni ślad pochodzi z 1508 roku (ślub Jeanne de Lézivy, wdowy po Pierre de La Lande, z René de Kersauzon).

Saint-Divy było częścią zamku Landerneau.

Epoka nowożytna

Saint-Divy jest XVII th  century, podobnie jak wiele innych miejsc w regionie, centrum aktywności toilière: rośnie i tam przekształca len i konopie  : np spadkowych zapasy zacytować „sześćdziesiąt cztery funty Centre umytych konopi, konopie (unpesseled ... ) oraz pięć połówek lnu i konopi „w 1729 r. w dworze w Hadze oraz „gaignerie konopna” w 1742 r. w dworze Kerdu. Dwunastu kanndi zostały zidentyfikowane w Saint-Divy .

Markiz de Poulpry żył w XVIII -tego  wieku Manor Rosarfeunteun.

W 1759 r. rozporządzenie Ludwika XV nakazało parafii Saint-Divy zapewnić 6 mężczyzn i zapłacić 39 funtów na „roczny koszt straży przybrzeżnej Bretanii”.

rewolucja Francuska

W notebooku krzywd od Saint-Divy , Treve de La Forest, które napisał na przededniu Rewolucji Francuskiej , parafianie z Saint-Divy narzekać wozów wojskowych, do których są wymagane i postawy żołnierzy. Z w odniesieniu do nich: „Nasze wozy często się psują, a my sami jesteśmy często znieważani, a czasem nawet źle traktowani”. François Mouden był jedynym zastępcą reprezentującym Saint-Divy podczas sporządzania zeszytu zażaleń dla senechaussee w Lesneven .

Pierwszym burmistrzem Saint-Divy był miejscowy ksiądz François-Gabriel Causeur. Po podpisaniu protestu duchowieństwa biskupstwa Léon przeciwko Konstytucji Cywilnej Duchowieństwa , został aresztowany w tym samym czasie, co służący rozejmowi ksiądz Gourmelon23 września 1791pomimo sprzeciwu obecnych wiernych, których aresztowano po nieszporach; zostali uwięzieni na zamku w Brześciu. Abbé Causeur przeżył rewolucję francuską i został kapelanem hospicjum cywilnego Landerneau aż do śmierci4 lipca 1812 r w Saint-Divy.

Mieszkańcy Saint-Divy wzięli udział w buncie przeciwko przymusowemu poborowi w 1793 r  .:

„Rewolucja, niezadowolona z delegalizacji księży, twierdziła, że ​​wyrywa ich z kraju, by zamienić ich w żołnierzy »Diabła«. Ponieważ musieliśmy walczyć, chłopaki walczyli z diabłem. A przymusowy pobór do wojska stworzył Chouannerie w naszym kraju . 18 marca 1793, tocsin zabrzmiał na dzwonnicy Beuzit , zabrzmiał również na dzwonnicach Plounéventer , Saint-Divy , itp. Tym, który zabrzmiał wezwanie do broni, był Jean Cloarec z Gorré-Beuzit. (...) Gdy tylko zabrzmiał alarm, ze wszystkich sąsiednich zarośli wychodzą inni młodzi i starzy i pod dowództwem Cloareca zmierza w stronę Plabennec prawdziwy batalion . Tam odbywają się loterie. (...) Miasto [Plabennec] wkrótce najeżdża istna armia chłopska. (...) Przybywa oddział brzeskiej gwardii narodowej (...), trzeszczy proch, upadek faulx, komandor Corbet zostaje zabity, a wielu jego żołnierzy zostaje zmasakrowanych. Ale oto generał Canclaux biegnie na czele 1800 żołnierzy, ma armaty. Chłopi nadal walczą, ale wkrótce zostają zmiażdżeni przez artylerię. "

W 1799 r. otwarto linię telegraficzną Chappe z Paryża do Brześcia, a jeden z jej przekaźników, znajdujący się między tymi w Guipavas i Ploudiry , znajdował się w Saint-Divy, prawdopodobnie w pobliżu Keravel.

XIX th  wieku

Przejście Napoleona III w dniu 12 sierpnia 1858w pobliżu miasta, na cesarskiej drodze prowadzącej z Brześcia do Landerneau, między Saint-Divy i La Forêt-Landerneau (w „La Forêt-Saint-Divy”) było ważnym wydarzeniem dla miejscowej ludności: „U” La Forêt-Saint -Divy "[zbudowaliśmy] wdzięczną kołyskę z muślinu i kwiatów. Wokół tego wiejskiego pomnika zebrała się ludność, na czele z duchownymi w strojach chórowych, burmistrzem, medalistami św. Heleny , uczniami ze swoimi sztandarami; i wszędzie na drodze zauważono, że rolnicy ubrali się w niedzielne ubrania i próżnowali w ten uroczysty dzień jako jedno z największych świąt roku ”.

XX th  wieku

Dobre czasy

9 stycznia 1903, Cantinat, proboszcz parafii Saint-Divy, jest jednym z 31 księży diecezji Quimper, których pensje są zatrzymywane decyzją rządu Combes „o ile nie używają języka francuskiego w swoich instrukcjach i nauczaniu katechizmu,  ponieważ używany Breton . W tym samym roku 1903 proboszcz parafii Saint-Divy napisał, że dzieci „nie są dziś w stanie nauczyć się innego katechizmu niż katechizm bretoński”.

Targi odbywały się w Saint-Divy podobno co miesiąc: na przykład gazeta Ouest-Éclair ogłasza23 marca 1905, inny na 17 lipca 1905, inny na 22 maja 1906.

W pierwszych miesiącach 1914 r. pojawiła się wiadomość (może zabójstwo 29 grudnia 1913 inżyniera dyrektora bielarni bawełny La Grande Palud w Landerneau, którego zwłoki odkryto w pobliskim lesie dopiero po 22 stycznia 1914) dotyczy nocnego portiera z Saint-Divy, który pracował w tej samej fabryce; sprawa wywołała poruszenie przez kilka tygodni, m.in. w paryskich gazetach. Tak samo było w 1929 r. w przypadku zabójstwa służącego w gospodarstwie Ker-Afret.

Wojen w XX th  wieku

Saint-Divy war memorial nosi nazwiska 34 mieszkańców miasta, którzy zginęli za Francję, w tym 17 w czasie pierwszej wojny światowej , 6 w czasie drugiej wojny światowej i 1 podczas wojny algierskiej .

Okres międzywojenny

Telefon uruchomiono dopiero w 1925 r. (miasto wcześniej sprzeciwiało się kilku kolejnym odmowom w latach 1909-1921), a elektryfikacja datuje się od 1937 r .

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1540 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,65% w porównaniu do 2013 r. ( Finisère  : + 0,86%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
570 449 567 552 564 580 608 672 721
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
709 708 670 633 655 644 675 694 635
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
637 613 664 570 600 602 560 714 614
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
529 533 745 1141 1413 1407 1,321 1,384 1540
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1540 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Komentarz  : Populacja Saint-Divy pozostał nadzwyczaj stabilne przez cały XIX th  stulecia, począwszy od 552 mieszkańców (postać 1821, demograficzne minimalny wiek) i 721 mieszkańców (postać 1851, maksimum populacji wieku) jeśli robimy nie uwzględniono nietypowej i mało wiarygodnej liczby spisu ludności z 1800 roku (449 mieszkańców). W XX th  century, poza wieloma piłę spisu do spisu, minimalna liczba ludności osiągnęła w 1962 roku z 529 mieszkańców (mniej niż 1793), ponieważ miasto jest dotknięte przez wiejskich exodus , ale wzrosła spektakularnie od początku 1970 roku , zyskując 874 mieszkańców w latach 1968-1999 (+164% w ciągu 31 lat) ze względu na względną bliskość Landerneau i Brześcia, miasto jest obecnie dotknięte peryurbanizacją , nawet jeśli liczba mieszkańców nieznacznie spadła w pierwszej dekadzie XXI th  century.

Naturalnej równowagi jest w dużej mierze pozytywne (+ 0,8% rocznie w latach 1990 i 2008); w latach 2000-2008 włącznie liczba urodzeń wyniosła 152 a liczba zgonów tylko 49, z powodu młodości populacji (0-19 lat stanowili 30,0% ogółu ludności w 2008 roku, 65 lat i więcej tylko 10,2% . na saldo migracji , długo ujemny w ciągu pierwszych dwóch trzecich XX XX  wieku stał się dodatni w latach 1968 i 1999, osiągając 5,1% rocznie w latach 1975 i 1982 i wyginanie następnie stać się ponownie ujemny od 1990 roku (- 1,8% rocznie w latach 1999 i 2008). gęstość zaludnienia wzrosła z 62,6 mieszkańców na km 2 w 1968 roku do 151,4 mieszkańców na km 2 w 2008 roku.

Ze względu na proliferację osiedli, zasób mieszkaniowy znacznie się rozrósł, od 143 mieszkań w 1968 r. do 485 w 2008 r. (+342 mieszkania, tj. +239% w ciągu 40 lat), prawie wyłącznie główne rezydencje , przy czym szczyt przypada na 1975 i 1989: 231 mieszkań w 12 lat, prawie same domy jednorodzinne.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790   François-Gabriel Chatter   Kapłan
  1814 Christophe Kernéis   Rolnik w Kerdalaun
  1851 Gabriel Kerneis   Rolnik w Kerdalaun
przed 1858 po 1858 Alain Kerneis   Rolnik w Kerdalaun
przed 1914 po 1914 Pan Mazéas    
1920 po 1937 Jean Kernéis   Rolnik w Kerdalaun
Marzec 2008 marzec 2014 Jean-Jacques Cozian    
marzec 2014 W trakcie Michel corre płyta DVD Profesor
Brakujące dane należy uzupełnić.

Gospodarka

Działalność przemysłowa i rolnicza

W XVIII -tego  wieku , tak jak w całym mieście, St. Divy uprawiane są len i pracuje, ale nie wystarcza do regresji przemysłu toilière na koniec wieku miała wpływ na demografię.

Projekt wytwarzania energii elektrycznej

Zakupiony przez dawny CUB (Miejska Wspólnota Brzeska) teren w Lanwii, obecnie Brest Métropole Océane , z zamiarem zainstalowania rafinerii ropy naftowej z terminalu w porcie w Brześciu, jest obecnie przedmiotem projektu instalacji elektrowni gazowej co lokalnie prowokuje demonstracje przeciwników.

Miejsca i zabytki

  • Obudowa parafia  :
    • Kościół parafialny z XV -go  wieku , poświęcony Saint-Divy , składa się z trzech przęseł, o transept i chór wąski nocne. Kruchta północna pochodzi z 1629 roku. Dwupiętrowa dzwonnica zwieńczona małą kopułą cebulową została uderzona piorunem w 1823 roku. Witraże (w tym witraż Matki Boskiej przedstawiający Triumf Dziewicy i zawierający 90 figur : anioły, apostołowie, dziewice, męczennicy... oraz portret ofiarodawcy Messire Hervé de La Palue, przeora- komendatora La Forest-Landerneau) i sklepienie (które przedstawia legendę św. Divy namalowaną w 1676 roku przez nieznanego artysta) są wpisane do rejestru zabytków od 1912 roku. Ołtarz Różańca zawiera obraz przedstawiający piętnaście tajemnic Różańca . Ołtarz Trépassés zawiera drewniane figury św. Izydora i św. Zyty w strojach dolnobretońskich . W kościele znajdują się również kamienna statua św Divy pochodzącym z 1533. czcionki, w stylu renesansowym , pochodzi z 1623 roku kościół znajduje się również konfesjonale i baldachim pokonywaniu chrzcielnica pochodząca z XVII th  wieku. W latach 1995-1998 kościół przeszedł gruntowne prace konserwatorskie.
    • Dwa krzyże  : jeden przy wejściu na cmentarz (1652) niesie Pietę, a na jego podstawie klęczącą i płaczącą Marię Magdalenę w kersanton ; druga wewnątrz wspomnianej klauzury znajdowała się wcześniej w Kerdalaës (przeniesiona do klauzury parafialnej w 1966 r.).

  • Saint-Divy: Kalwaria klauzury parafialnej (1652) z figurami Matki Boskiej i św. Jana na krzyżu .

  • Saint-Divy: Kalwaria przy wschodnim wejściu do klauzury parafialnej (1652) i jej Dziewica Litości .

  • Saint-Divy: stile klauzury parafialnej.

  • Fontanna św. Divy.

  • Fontanny Saint-Divy  : w Kersanton kamienia , fontanny ma kształt „L” i ma figurę Saint-Divy jako biskup. Fontanna została przeniesiona z pierwotnego miejsca.
  • W mieście istnieją inne krzyże i kalwarii: w Poulfranc, w Pen-ar-Forest, w Kef  itd. .
  • Rezydencji w Haga od co najmniej XV, XX  wieku (ślady fosy otaczającej zniknął zamek); obecne zamek pochodzi z przełomu XVII -tego  wieku jest w stylu Ludwika XIV , a konstrukcja jest wynikiem Sebastian Penfeunteniou, Pana Mesgrall nawet jeśli przednie drzwi z ekstrawaganckiego stylu , jest na pewno wcześniej.
    • Kaplica Hadze lub kaplicy Saint-Jean-Baptiste , byłych okazałych terminach kaplica z 1460 roku, ale został przywrócony w początkach XVIII -tego  wieku. W kaplicy znajduje się obraz Narodzenia Pańskiego .
    • W zagrodzie parafialnej przechowywane są trzy stele z epoki żelaza , uważane za kamienie falliczne , które mają uodparniać ciała kobiet, które przychodzą, aby ich dotknąć.
  • Pomnik 1914-1918 wojna

Legenda

  • Zło Saint-Divy  : przez zanurzenie w wodzie fontanny Saint-Divy koszule dzieci, które urodziły się z niebieskim paskiem między oczami (zwanej dalej „zło Saint-Divy”), możemy zapisać je od następnego śmierci . Jeśli pościel unosi się na wodzie, pacjent zostanie wyleczony; jeśli zanurkuje, umrze. Można je również zabrać do Dirinon na kamień, na którym św. Zakonnica , matka św. Divy, zostawiła odcisk na kolanach, aby ocalić ich przed przedwczesną śmiercią, którą ten znak zapowiada. Bardziej ogólnie, Saint Divy przypisuje się moc leczenia różnych chorób oczu.

Wiersze

Saint-Divy, mimo swojej izolacji w minionych wiekach, inspiruje poetów. Auguste Brizeux zadedykował ten wiersz Świętej Divy:

„Jedynym błogosławiony Divy, syn św Nuna ;
Dobry Ludu, nigdy się nie porzucasz,
Nadal świecisz, w swojej niszy ozdobiona
Pod twoją srebrną czapką i twoją złotą mitrą
A tutaj o tej godzinie pokorna i słodka nieśmiertelna
Śpiewający podróżnik jest przed twoim ołtarzem. "

Paul Cadiou , Brest poeta z początku XX th  wieku spędził kolejną zatytułowaną „Living Earth”, mówiąc:

"(...) Ogrodzenie Saint-Divy, stara wiejska zbiorowa mogiła
Gdzie marzę o kłamstwie! (...) "

Tradycyjna pieśń bretońska

  • W tych słowach przywołuje bretońską pieśń Adieux, autorstwa rektora Plabennec , przetłumaczonego na francuski, Saint-Divy w jednym z jego wierszy:

"(...) moje gratulacje dla mojej drogiej mamy
Kto będzie bardzo zaskoczony?
Mieszka w Saint-Divy
Módl się do Boga, aby ją pocieszył. "

Osobowości związane z gminą

  • Rodzina Kerneis  : ta rodzina rolników mieszkających na farmie Kerdalaun dostarczyła miastu kilku burmistrzów:
    • Guillaumme Kernéis, ur. w 1680 r. w Kerauzaos w Saint-Thonan , zm.7 października 1745w Landerneau jako pierwszy osiedlił się w Kerdalaun, którego część ziemi wniosła mu w posagu jego żona Katarzyna Le Roy, z Kerkreac'h w Ploudaniel  ; mieli 4 dzieci, w tym:
      • Christophe Kernéis, urodzony w 1720 roku w Kersaint , mąż Marie-Marguerite Morvan, z Kergaradec en Gouesnou przez wiele lat był burmistrzem Saint-Divy. Zmarł w 1814 r., pozostawiając troje dzieci, w tym:
        • Gabriel Kernéis, żonaty z Abhervé Guéguen z Meannou, handlował ogierami i praną bielizną. Był burmistrzem Saint-Divy aż do śmierci w 1851 roku i miał 8 dzieci, w tym:
          • Alain Kernéis, żonaty z Marie-Yvonne Kerouanton, z Trénéguer, był również burmistrzem i miał 6 dzieci, w tym:
            • Augustin Kernéis, ur 5 maja 1858 r., żonaty z Marie-Yvonne Kermarrec, z Kerdalais en Guipavas miał 10 dzieci, w tym:
              • Jean Kernéis, burmistrz Saint-Divy od 1920 do po 1937 roku.
  • Joseph Alexandre Marie Charles de Kerguiziau de Kervasdoué  : pułkownik kawalerii, głowa królewskiego i wojskowego Zakonu Saint-Louis , oficer Legii Honorowej , urodzony w posiadłości Kervasdoué w Locmaria-Plouzané ( Finistère )3 marca 1779 r, żonaty z Marie Charlotte de la Jaille, zmarł na zamku La Haye w Saint-Divy dnia 11 marca 1838 r..

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie obszaru przyciągania miast zostało zastąpione wpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. A. De L'Orme, „Sztuka w Brześciu od 13 do 18: Saint-Divy”, Biuletyn Towarzystwa Akademickiego Brześcia, 1910, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148 / bpt6k2076955 / f140.r = Divy.langFR
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 16 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) – Bretania  ” , na stronie www.chambres-agriculture-bretagne.fr ,2019(dostęp 16 lipca 2021 )
  8. "  Brest-Guipavas metadata station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 )
  9. „  Orthodromy between Saint-Divy and Guipavas  ” , na fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Brest-Guipavas - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Brest-Guipavas - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Brest-Guipavas - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. „  Jednostka miejska 2020 Saint-Thonan  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 26 marca 2021 ) .
  17. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostępny 1 st maja 2021 )
  22. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  " Na remonterletemps.ign.fr (obejrzano 1 st maja 2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  23. http://www.infobretagne.com/saint-divy.htm
  24. A. De L'Orme, "Sztuka w Brześciu od XIII th do XVIII th  : Saint-Divy" Biuletynu Towarzystwa Naukowego Brest, 1910, dostępny https://gallica.bnf.fr/ark:/ 12148 / bpt6k2076955 / f146
  25. Flagelle, „Archeologiczne ciekawostki kantonu Landerneau”, Biuletyn Towarzystwa Akademickiego Brześcia, 1869, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k2075318/f601.image.r=Divy .langFR
  26. Riou (nauczyciel w Saint-Divy, który wykopał kurhan), „Pomniki i tradycje komun Roscoff (część Santec), Saint-Divy, itd.”, Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego Finistère, 1876, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k207555g/f56.image
  27. Ren Kerviler, „Krytyczne studium geografii Półwyspu Armorykańskiego na początku i pod koniec okupacji rzymskiej”, 1874, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k57839621/f72 . image.r = Divy.langFR
  28. Pol Potier de Courcy, „Szlachta i herbarz Bretanii”. wydanie 2, tom 2, 1862, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5406239c/f110.image.r=Divy.langFR
  29. Joseph-Marie de Kersauson de Pennendreff, „Historia genealogiczna domu Kersausonów”, 1886, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k55649073/f294.image.r=Divy.langFR
  30. Arthur de La Borderie , „Wielkie zwierzchnictwo Bretanii: wicehrabia lub księstwo Leona”, Revue de Bretagne et de Vendée, 1889, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k207871k/f107 image.r = Divy.langFR
  31. Andrée Le Gall-Sanquer, Jean-Luc Richard, Marie-Louise Richard, „Niebieskie złoto ( An aour Glaz ): len w kraju Landerneau-Daoulas”, Association Dourdon, Cloître Imprimeurs, 2005, [ ( ISBN  2 -9505493 -1-4 ) ]
  32. Comtesse du Laz, „Genealogia domu Saisy de Kerampuil, a następnie dokumenty uzupełniające i dodatkowe”, 1896, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k55351888/f288.image.r= Divy .langFR
  33. „Rozporządzenie ... w sprawie opodatkowania rocznych wydatków straży przybrzeżnej Bretanii”, 1759, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k97412315/f7.image.r=Plovan?rk = 21459; 2
  34. Henri See „Klasy wiejskich W Wielkiej Brytanii XVI th  wieku do rewolucji”, 1908, dostępny https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k115319g/f567.image.r=Divy.langFR
  35. " Archiwum Parlamentarne od 1787 do 1860  ; 2-7. Estates General; Cahiers des Sénéchaussées et Bailliages", seria 1, tom 3, 1879, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k49518d/ f495 .image.r = Bourg-Blanc.langFR
  36. René Kerviler, „General Directory of Breton Bibliography”, tom 8, 1886, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5816832s/f141.image.r=Divy.langFR
  37. Chanoine Paul Peyron , Rękopis M. Boissière , Biuletyn Historii i Archeologii Diecezji, 1924, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5729760q/f394.image.r=Divy.langFR
  38. Według archiwów dostępnych pod adresem http://www.saint-divy.fr/evenements.html
  39. Na mocy konkordatu księżom opłacało się wtedy państwo
  40. Dziennik La Croix nr 6064 z 18 i 19 stycznia 1903, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k2199243/f1.image.r=Pouldreuzic.langFR
  41. Fanch Broudic, zakaz bretoński w 1902 r.: III RP przeciwko językom regionalnym , Spézet, Coop Breizh ,1997, 182  pkt. ( ISBN  2-909924-78-5 ).
  42. Ouest-Éclair n o  2037 z 21 marca 1905, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k640649t/f4.image.r=Divy.langFR
  43. Le Petit Parisien n O  13652 z 16 marca 1914, dostępny na https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5650063.r=Divy.langFR , n O  13707 10 maja, 1914, dostępne na stronie https : // gallica .bnf.fr / ark: /12148/bpt6k5650618/f2.image.r=Divy.langFR  ; La Presse n O  7913 z 16 marca 1914, dostępny na https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k597784j.r=Divy.langFR  ; itp.
  44. Le Petit Parisien n O  19180 3 września 1929, dostępne https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k607685n/f2.image.r=Divy.langFR
  45. Memorialgenweb.org - Saint-Divy: pomnik wojenny
  46. Organizacja spisu na insee.fr .
  47. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  48. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  49. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  50. http://www.recensus.insee.fr/chiffresCles.action?codeMessage=6&plusieursReponses=true&zoneSearchField=SAINT+DIVY&codeZone=29245-COM&idTheme=3&rechercher=Rechercher
  51. http://www.recensus.insee.fr/chiffresCles.action?zoneSearchField=SAINT+DIVY&codeZone=29245-COM&idTheme=6&rechercher=Rechercher
  52. "  Elektrownia. Wiatr procy w Saint-Divy (29)  ” , na letelegramme.com , Le Télégramme ,19 grudnia 2010(dostęp 13 września 2020 r . ) .
  53. Dziennik Le Temps n o  18862 z dnia 24 lutego 1913 roku, dostępnym na https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k2411422/f5.image.r=Dirinon.langFR
  54. http://www.saint-divy.fr/presentation.html
  55. http://www.saint-divy.fr/croix.html
  56. http://www.saint-divy.fr/manoir.html
  57. http://www.saint-divy.fr/chapelledelahaye.html
  58. http://www.saint-divy.fr/curiosites.html
  59. La Médecine internationale illustrée, nr lipca 1930, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5759474j/f26.image.r=Divy.langFR
  60. Przegląd miesięczny paryskiej szkoły antropologicznej, 1902, dostępny pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k4425755/f214.image.r=Divy.langFR
  61. A. De L'Orme, "Sztuka w Brześciu od XIII th do XVIII th  : Saint-Divy" Biuletynu Towarzystwa Naukowego Brest, 1910, dostępny https://gallica.bnf.fr/ arka : /12148/bpt6k2076955/f138.r=Divy.langFR
  62. Wiersze i popularne pieśni bretońskie, Annales de bretagne, 1926, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k1153361/f112.image.r=Divy.langFR
  63. Ouest-Éclair n O  14869 z dnia 26 lipca, 1837, dostępne na https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5011467/f5.image.r=Divy.langFR

Linki zewnętrzne