Sabiny | |
Sabinów na mapie północnej starożytnego Włoszech na początku III th century BC. J.-C. | |
Kropka | VIII th - III th stulecia pne. J.-C. |
---|---|
Grupa etniczna | Osco-Umbrian |
Języki) | Osque |
Religia | Flora • Luna • z OPS • z Quirinus • Semo Sancus • Vacuna |
Główne miasta | Amiternum • Antemnae • Sabini leczy • Eretum • Nomentum ? • Nursji • Reate • Trebula Mutuesca |
Region pochodzenia | Sabine |
Aktualny region | Środkowe Włochy |
Królowie / monarchowie | Titus Tatius |
Sabini w klasycznej łacinie ( Σαβῖνοι w starożytnej Grecji , a Sabinach w języku francuskim) są ludzie kursywą grupa Osco-Umbrii powstała w Włoszech centralny, północny-wschód od Rzymu , w okresie archaicznym .
Ich kapitał był Reate , a ich powierzchnia odpowiada rozliczenia do Sabine , składa się w przybliżeniu między Górnym Tybru , w Nera i Apeninów , co odpowiada dziś na dzisiejszej prowincji z Rieti i graniczących rejonie Górnego ATERNO. W prowincji L'Aquila .
Inny lud zwany Sabini w starożytności , żył w Valle Sabbia w Galii Przedalpejskiej .
Sabiny mają sąsiadów, na północy i zachodzie Umbrów i Etrusków ; na północnym wschodzie - Picènes, od których są oddzielone głównym grzbietem Apeninów ; na wschodzie Westyny , na południu Marsy i Eques, a na południowym zachodzie - Łaciny .
W Sabine Góry oddzielić Sabine na dwie części, z do wschodniego Reate , Amiternum i do zachodniego Cures Sabini , Eretum , Trebula Mutuesca .
Ich federalne sanktuarium znajduje się w Lucus Feroniæ , w Ager capenas .
Sabinów pochodzą bezpośrednio z migracji starożytnych Umbrians i należą do tej samej grupy etnicznej, co ich Samnici , o czym świadczy Etnonim σαφινείς / saphineis i toponimy saphinim i saphina (na pochodzenie warunkami Samnici i Sabine ).
Jeśli chodzi o możliwą etymologię imienia, Pliniusz pisze: „Według niektórych Sabiny nazywane są Sebini z powodu ich religijności i pobożności” i odnosi się do greckiego czasownika sebomai, co oznacza „ oddawać cześć”, „czcić”.
Innym wyjaśnieniem jest etymologia nazwy to indoeuropejski rdzeń "* s (w) e-bh (o) -", który jest również źródłem germańskiego słowa "sibja" (pokrewieństwo), transkrybowanego w języku angielskim w rodzeństwa i rodzeństwa , a od starożytnych Indii określenie „sabh” (montaż, zgromadzenie, społeczeństwo). Byłby to odpowiednik słowa ἔθνος / ethnos oznaczającego „osoby tego samego pochodzenia”.
Wśród legendarnych opowieści Plutarch i Dionizy z Halikarnasu wyjaśniają brak murów obronnych w miastach Sabinów swoją walecznością, związaną z możliwym spartańskim pochodzeniem . Dionizy z Halikarnasu wspomina, że Sabiny były w stanie wojny z Aborygenami , po tym jak ci ostatni zaatakowali ich stolicę Lista i zmusili Listian do schronienia się w Reate . Aborygeni następnie wyemigrowali do ubranego Lacjum , gdzie mieszali się z innymi grupami, tworząc w ten sposób ludność Latynosów .
Historycznie poświadczone italikowie, takich jak Umbrians , Wolsków , Samnici , Marses i Sabinów, wszystkie należały do Osco-Umbrii grupy ludności indoeuropejskiej osiadłych we Włoszech, po migracji ziemi z północy na południe, wzdłuż grzbietu Apeniny : osiedlili się tam mniej więcej w tym samym czasie co Latynosi.
Inną hipotezę dotyczącą pochodzenia Sabinów można znaleźć w starożytnym zwyczaju ludów Italii, do którego stosowali się Sabini: w przypadku robaka sacrum . Ta praktyka polega na poświęceniu wszystkich ludzi urodzonych w tym samym roku bogu Marsowi, a po osiągnięciu dwudziestego roku życia muszą opuścić swoją ziemię i swoje domy, aby udać się i założyć nowe miejsca. Strabo pisze, że „Sabiny toczyły długą wojnę z Umbrami. Wszystkie dzieci urodzone w tym czasie oddanym Aresowi , podobnie jak młodzi Spartanie w czasie krypty , musieli mieszkać w zespołach na wsi, z dala od swoich rodzin. An żubr spoczęła w Opici: Sabinów schwytany go i ich wróżbitów poświęcił go Ares, który dał im to, aby je prowadzić”.
Sprzedaż soli przewożonej z brodu Tybru do Sabiny wiąże się z koniecznością stworzenia Via Salaria , która odgrywa fundamentalną rolę w narodzinach Rzymu na skrzyżowaniu Via Campana , w pobliżu Forum Boarium i brodu. od Tybru wyspie .
Mitologia rzymska mówi pierwsze kontakty pomiędzy Sabinów i przodków przyszłych Rzymian na plażach Lazio po epizodzie konia trojańskiego i przybycie trojanów którzy uciekli ich miasto. Clausus , młody książę i wódz Sabinów (i założyciel przyszłego rodu Claudia ), wspiera Turnusa , króla Rutulów , w jego walce z trojańskimi osadnikami z Eneasza .
Pierwsze kontakty z Rzymianami mają miejsce zaraz po założeniu Rzymu , co następuje wkrótce po uprowadzeniu kobiet Sabine , co jest przyczyną bitwy nad jeziorem Curtius . Ta bitwa kończy się traktatem pokojowym między odpowiednimi królami, Romulusem i Tytusem Tatiusem , którzy rządzą razem przez pięć lat na Urbs, oraz ustanowieniem wspólnoty Sabinów na wzgórzu Kwirynala .
Ta tradycyjna opowieść zdaje się sublimować historyczną rzeczywistość, w której ciągłe poszukiwanie pastwisk na równinach zmusza Sabiny do narzucenia się Lacjum, a następnie do konkurowania z Rzymianami. Instalacja Sabinów na wzgórzu Kwirynału dzieli Łacinników, zainstalowanych na sąsiednim wzgórzu Palatynu . Te dwa wzgórza są oddzielone od małej wilgotnej równiny, na której powstanie przyszłe Forum Romanum .
W początkach swojej historii Rzym był naznaczony połączeniem różnych elementów, w tym Sabinów i Łacinników , jak widać z pochodzenia Sabinów dwóch z pierwszych czterech królów Rzymu, Numa Pompiliusa i Ancusa Marciusa , a także nazwa Tities przypisywana jednemu z pierwotnych plemion, na które sam Romulus dokonałby pierwszego politycznego podziału miasta.
Porwanie kobiet Sabine w art | ||||||||||||
|
Imiona niektórych z najstarszych narodów rzymskich, takich jak ludy Curtia, Curtii , Pompilii , Marcii i Claudii , również są pochodzenia Sabine.
Na poziomie militarnym konsekwencje skojarzenia Latynosów z Sabinami w Rzymie były szybkie: ich wkład pozwolił podwoić siłę armii rzymskiej, która osiągnęła 6000 piechoty i 600 kawalerii . Na poziomie patres , że rzymscy patrycjusze 100 rub teraz ramię z 100 patres pochodzenia Sabine. Romulus podejmuje również decyzję o zastosowaniu tarczy typu Sabine , porzucając tarczę typu argive i modyfikując zbroję rzymską.
Nawet po epizodzie Porwania Sabinek i po dołączeniu Tytusa Tatiusa do Rzymian, sporadyczne konflikty między Latynosami i Sabinami nie ustają. Podczas jednego z tych konfliktów, po krwawych bitwach na ulicach Rzymu, Łacinnicy mogą odeprzeć atak Sabinów za pomocą wszystkich umiejętności wojskowych Tarquina Starszego . Klęska Sabine przyniosła Rzymowi nowe terytoria. Ponadto polityka rzymskiej ekspansji ze szkodą dla sąsiednich ludów była kontynuowana również za panowania Serwiusza Tuliusza , gdzie konieczne jest doniesienie o licznych starciach między Rzymianami (w tym pochodzenia Sabine) a zbuntowanymi Sabinami.
Na początku Republiki Rzymskiej , w 504 pne. AD Sabine Attius Clausus decyduje się opuścić Sabine i zamieszkać w Rzymie, z ponad 5000 klientów . Za tę akcję Attius Clausus otrzymuje obywatelstwo rzymskie i nazywa się Appius Claudius Sabinus Inregillensis , a jego klienci otrzymują również obywatelstwo rzymskie, oprócz nabycia tytułów własności na przeciwległym brzegu rzeki Anio . Klienci Attiusa, a także inne Sabiny, które do niego dołączają, stają się rodem Claudia . Ponadto Attius Clausus uzyskuje rangę senatora , co pozwala mu wywierać znaczące wpływy w nowej ojczyźnie. W tym samym roku słynny Publius Valerius Publicola , przyjaciel ludu i pochodzenia Sabiny, świętował triumf pokonania zbuntowanych Sabinów.
W pierwszych latach reżimu republikańskiego Rzym był zaangażowany w szereg konfliktów, które przeciwstawiały się zbuntowanym Sabinom , Aurunce , Wolszjanom i Eques .
Z ich domu region Sabine , Sabinów nieprzestrzegania Romanized nadal V -tego wieku pne. AD ich presja na Lazio , z najazdami na obszar między Tybrem a Anio , próbując wykorzystać trudne czasy Republiki Rzymskiej i sprzymierzając się z innymi włoskimi populacjami, które opierają się uścisku Rzymu. W 503 pne. AD , zgodnie z triumfalnymi Fasti , rzymski konsul Publius Postumius Tubertus otrzymuje owację z okazji zwycięstwa nad Sabinami.
W 494 pne. AD Sabiny zostają pokonane przez Rzymian dowodzonych przez dyktatora Maniusa Valeriusa Volususa Maximusa , który odnosi zwycięstwo w tym zwycięstwie. W 475 rpne Sabiny sprzymierzyły się z mieszkańcami Véies , którzy kilka lat wcześniej pokonali Fabii w bitwie pod Crémère . Wynikający bitwa Veies to nowy zwycięstwo Rzymian pod wodzą konsula Publius Valerius Publicola .
W 468 pne. AD Sabiny brutalnie plądrują terytoria Crustumerium , docierając aż do Porte Colline w Rzymie. W odpowiedzi na ten atak Sabine, Rzymianie dowodzeni przez konsula Quintusa Serviliusa Priscusa organizują kampanię wojskową, która pustoszy terytorium Sabinów i przywraca łupy większe niż zdobyte przez Sabinów.
Sabinów nadal w wielu najazdów Lazio do połowy V th wieku przed naszą erą. AD, w szczególności najazd z 460 pne. AD lidera Sabine, który zdobyłby Kapitol , a to łacińska armia dyktatora Tusculan uwalnia wzgórze.
W 449 pne. AD , dla konsula Marcusa Horatiusa Barbatusa , zadekretowano triumf (pierwszy ogłoszony przez naród rzymski) za to, że udało mu się odeprzeć armię Sabinów. Po 448 pne. AD , grabież Sabine nie jest już wspominana.
Jednak dla niemieckiego historyka Karla Juliusa Belocha armia rzymska dowodzona przez konsula Publiusa Sulpiciusa Saverrio nadal wygrywa w 304 roku pne. AD zwycięstwo nad Sabines z Trébula Mutusca , miasta położonego na drodze między Cures Sabini i Reate , ale stosuje wyrozumiałość: jego mieszkańcy otrzymują prawa rzymskie w następnym roku. Ten sukces pozwala rzymski konsul aby uzyskać triumf . Miasta Cures Sabini i Eretum zostały prawdopodobnie w tym samym czasie podbite lub zasymilowane przez Rzymian.
W 290 rpne. AD , po pokonaniu ostatniego oporu Samnitów , armia rzymska pod dowództwem konsula Maniusa Curiusa Dentatusa zwraca się wraz ze swoją armią w stronę ostatnich niezasymilowanych Sabinów, aby skonsolidować ekspansję państwa rzymskiego w kierunku wybrzeża Adriatyku , aby zapobiec w przyszłości powiązania między ludami północy półwyspu Italic a ludami południa, jak miało to miejsce w przypadku ligi Gallo-Etrusco-Italic, która stworzyła wiele problemów Republice Rzymskiej .
Po piętnastu latach wojny (między 304 a 290 pne) i licznych zwycięskich kampaniach prowadzonych przez Rzymian (w latach 304, 299 , 298 , 296 , 295 i 293 pne ) Manius Curius Dentatus wkracza w głąb terytorium Sabinów między Nera , Anio i źródła Velino do Morza Adriatyckiego. Duże terytoria równiny Reate i Amiternum zostały skonfiskowane i przekazane Rzymianom, podczas gdy miejscowej ludności zaoferowano obywatelstwo rzymskie, ale bez praw obywatelskich, civitas sine suffragio .
Asymilacja Sabinów jest zatem bardzo szybka, zwłaszcza od 268 roku pne. Obywatelstwo rzymskie AD zostaje przyznane w 241 pne. AD , należą do dwóch nowych plemion rzymskich: Quirina i Velina .
Według historyka Liwiusza , wielu Rzymian ma pochodzenie Sabine:
Kobiety Sabine są znane jako modele uczciwości i rozwagi, jak pisze Horacy w Epodes .
Pliniusz Starszy podaje listę miast Sabine.
Pliniusz Starszy cytuje Nomentum wśród miast Sabina, ale dla Dionizego z Halikarnasu jest to kolonia Alby Długiej , wówczas Łacińskiej, na terytorium Sabinów.
Cures Sabini to jedno z najważniejszych miast, rezydencja Tytusa Tatiusa i rodzinne miasto Numa Pompiliusa , drugiego króla Rzymu .
Terytorium Sabinów obejmuje również Amiternum , którego założenie poprzedza powstanie Rzymu i które pozostało niezależne do końca wojen samnickich , oraz Antemnae , przejęte przez Rzymian pod wodzą Romulusa po uprowadzeniu kobiet Sabine .
Lista to miasto zdobyte przez Aborygenów , którzy wielokrotnie próbują odzyskać swoją stolicę, ale bez żadnego sukcesu.
Jeśli chodzi o Caeninę , jedno z pierwszych miast podbitych przez Romulusa po wojnach sprowokowanych porwaniami kobiet Sabine, autorzy klasyczni nie są zgodni co do tego, czy jest to miasto Sabine, miasto łacińskie, czy też kolonia Albe-la-Longue .
Głównym bóstwem Sabinów jest bogini Vacuna , identyfikowana jako bóstwo pól i przyrody oraz uosobienie zwycięstwa.
Dla króla Sabinów, Tytusa Tatiusa , przynajmniej w czasie, gdy wzgórze Kwirynal zamieszkiwały Sabinki, odnotowano całą serię kultów, później zasymilowanych przez Rzymian. Wśród nich :
Sanktuarium poświęcone feronia do LUCUS Feroniae , na granicy terytoriów łacinników , w Capenates i Sabinów, jest odwiedzany przez nią aż do chwili Tullus Hostiliusz .
Pochodzący z Sabine, Ludi Saeculares to święto religijne, które obejmuje ofiary i przedstawienia teatralne. Trwały trzy dni i trzy noce i oznaczały koniec jednego saeculum (stulecia) i początek następnego. Według mitologii rzymskiej Ludi Saeculares pochodzi od Valesiusa, przodka ludu Valeria , ludu pochodzenia Sabinów, który odprawia pierwsze rytuały obchodów cudownego uzdrowienia swoich dzieci.
Strena , symbol Nowego Roku, dobrobytu i szczęścia oraz Vitule , bogini radości, pochodzą z Sabiny. Wśród Sabinów poświadczony jest kult boga Poemonio, cytowany w Pietra di Scoppito, kulcie podobnym do kultu Pomony , rzymskiej bogini owoców ( Patrona pomorum , „dama owoców”).
Język Sabine to dialektalna odmiana języka Osque , języka używanego w Sabine w I tysiącleciu pne. AD i zaliczany do języków Sabellic .
W tym języku prawie nie ma dokumentów epigraficznych, a te, które dotarły do nas do dziś, są bardzo rzadkie. Jest to jeden z pierwszych języków kursywy, który został wchłonięty przez łacinę po asymilacji populacji Sabinów do państwa rzymskiego w pierwszym okresie Republiki Rzymskiej . Od czasu Warrona , w pierwszej połowie I st wieku pne. AD , sabina została zromanizowana .