Senator rzymski | |
---|---|
aż do 460 pne J.-C. | |
Konsul | |
460 pne J.-C. | |
Interroi | |
462 pne J.-C. | |
Konsul | |
475 pne J.-C. | |
Legat | |
492 pne J.-C. |
Narodziny | Nieznana lokalizacja |
---|---|
Śmierć |
460 pne J.-C. Capitol |
Imię w języku ojczystym | P.Valerius PfVol. N. Poplicola |
Czas | Archaiczna Republika Rzymska ( d ) |
Zajęcia | Polityk starożytnego Rzymu , wojskowy |
Rodzina | Valerii Publicolae ( d ) |
Tata | Publius Valerius Publicola |
Matka | Nieznany |
Rodzeństwo |
Marcus Valerius ( d ) Valeria ( d ) |
Dziecko | Lucjusz Waleriusz Potitus |
Ludzie | Valerii |
Status | Patrycjusz |
Publius Valerius Publicola lub Poplicola jest politykiem Roman z V -go wieku pne. AD , konsul w 475 i 460 pne. J.-C.
Jego cognomen oznacza „przyjaciel ludu” i został po raz pierwszy przypisany jego ojcu , konsulowi Publiuszowi Valeriusowi Publicola w 509 rpne. J.-C.
Został wybrany konsulem w 475 pne. AD z Caiusem Nautiusem Rutilusem . W Veians i Sabinach ponownie zadeklarować wojnę Republiki Rzymskiej . Publicola zostaje wysłana na czele rzymskiej armii, by stawić czoła koalicji etrusko -sabińskiej, której dowodził jako legat Spurius Servilius Priscus Structus , konsul w poprzednim roku. Jego armia jest wzmocniony przez żołnierzy pomocniczych dostarczonych przez łacinników i Hernics , sojuszników w Rzymie .
Natychmiast zaatakował obóz Sabine , założony przed murami Veies . Atak zaskoczył Sabines i wkrótce bitwa rozszerzyła się na miasto Veies . Podczas gdy Sabiny i Etruskowie dochodzą do siebie, konsul szarżuje na kawalerię, która tonie i rozbija wroga. Według Liwiusza , „o tej samej godzinie zostali pokonani dwie armie i dwa narody, najpotężniejszym i największym z sąsiednimi narodami w Rzymie . ” Publicola otrzymuje od Senatu zaszczyt świętowania triumfu za swoje zwycięstwo.
Podczas gdy Publicola pokonuje dwóch wrogów Rzymu u bram Veii , Volsci i Aques niszczą terytoria sojuszników Rzymu . W łacinników , wspierane przez Hernics , odpychają szabrowników i odzyskać łup, bez pomocy rzymskiego. Rzymski Senat postanawia wysłać Nautius rutilus na czele armii przeciwko Wolsków zapobiec, według Liwiusza , że sojusznicy nie wojnę bez wojska lub rzymskiego generała. W Rzymianie nie mogą walczyć z Wolsków którzy uciekają od walki.
Podczas ich kadencji trybunowie plebsu Lucjusza Caedyciusa i Tytusa Statiusa oskarżają Spurius Servilius Priscus Structus , konsula z poprzedniego roku, o niewłaściwe kierowanie kampanią przeciwko Etruskom, którzy zgromadzili się na Janiculum . Structus ucieka przed przekonaniem dzięki pomocy swojego byłego kolegi, Aulusa Verginiusa Tricostusa Rutilusa .
W 463 pne. AD , dwaj wybrani konsulowie umierają podczas epidemii dżumy, pozostawiając wolny konsulat. Seria interrois jest powoływany z misją łącząc centuriate comitia i zorganizowanie nowych wyborów konsularnych, w ciągu pięciu dni od ich mandatu. Jeśli wybory nie zostaną zakończone, interroi musi wyznaczyć następcę. Publicola jest ostatnim interroi w tej serii i prowadzi wybory trzeciego dnia swojej kadencji z Lucjuszem Lukrecjuszem Tricipitinusem i Tytusem Veturiusem Geminusem Cicurinusem wybranym na rok 462 pne. J.-C.
Został wybrany konsulem po raz drugi w 460 pne. AD , z Caiusem Claudiusem Sabinusem Regillensisem jako kolegą. Spokój powrócił do miasta po zjadliwych debatach wokół ogłoszenia Lex Terentilia, które narzuciłoby pisanie praw konsulów , co ograniczyłoby arbitralność decyzji konsulów interpretujących ustne prawo wedle własnego uznania.
Ale nowe zagrożenie wybucha wraz z powstaniem armii niewolników i wygnańców, na czele której stoi Sabin Appius Herdonius . Rebelianci zajmują Kapitol i rzymską cytadelę nad Arx . W konsulowie częściowo uzbroić ludzi, nie ośmielając się tworzyć zbyt dużą armię w samym Rzymie. Ale trybunowie plebsu Aulus Verginius i Marcus Volscius Fictor oskarżają patrycjuszy , a więc rzymskiego Senatu i konsulów , o to, że byli źródłem tego zdobycia Kapitolu , aby odwrócili ludzi z Lex Terentilia i przekonali ludzi do złożenia opuszczają ręce i porzucają swoje stanowiska w obliczu tego wyimaginowanego zagrożenia.
Konsul Publicola przychodzi do przodu ludzi i, korzystając z popularności którym jego nazwa przyznaje mu zarzuca trybunów plebsu na grę z wrogami. Błaga ludzi, aby wyzwolili Kapitol , sanktuarium bogów , skalane obecnością armii niewolników i wygnańców. Prawo nie zostało uchwalone, ale ludzie nie próbują odbić Kapitolu . W konsulowie tworzą armię, wzmocnioną przez oderwanie od Tusculum który stara się przyciągnąć przychylność Rzymie. Publicola obiecuje ludziom, że po przejęciu Kapitolu nie będą sprzeciwiać się organizacji uchwalenia prawa .
Obywatele i sojusznicy rzymscy siłą odbierają Kapitol, a Publicola zostaje zabita podczas ataku. Zgodnie z tradycją podczas pogrzebu każdy plebejusz kładzie przed domem zmarłego konsula ćwierć asa . Na trybuny plebsu nakłonić rzymski senat i pozostały konsula do przestrzegania obietnicy, ale wybory konsularne są organizowane i Lucjusz Kwinkcjusz Cincinnatus , zaciekły przeciwnik z plebsu , jest wybierany jako suffect konsula w grudniu.