Rieulay

Gospodarka

Miejsca i zabytki

• Kościół Saint-Amand
• Notre-Dame-de-Bonsecours Chapel
• W St. Joseph Oratorium
• Piwnice Rieulay.
• Biblioteka.
• Gołąb z XVII -tego  wieku, zabytkowych budynków we Francji
• W Rieulay hałdzie (nr 144)
• W Rieulay hałda dom

• Gołębnik.

• Kaplica Notre-Dame-de-Bonsecours.

• Oratorium św. Józefa.

• Piwnice Rieulay.

• Biblioteka.

• Kościół widziany ze starego cmentarza.

Środowisko

Strona internetowa Argales

Jest to stare torfowisko i kilka łąk przekształconych w latach 1900 w rozległy obszar przemysłowy; te kopalnie z regionu Nord-Pas-de-Calais zagłębie górnicze mają - od początku 1900 do 1975 - zgromadził bardzo dużą ilość skały płonnej (zasadniczo składa się z piaskowca i czarnego łupku), który w głębi stopniowo stają się czerwone pod działanie samopodtrzymującego się ciepła w hałdzie poprzez zjawisko powolnego spalania

W 1975 r. , podczas gdy hałda obejmowała ponad 140  ha (w gminie Rieuulay, ale także częściowo w gminie Pecquencourt , kopalnie zdecydowały się na eksploatację resztek węgla, które jeszcze znajdowały się w hałdzie, działalność zakończyła się w 1988 r. , pozostawienie terenu zdekonstruowanego przez eksploatację i dużego pojemnika na gnojowicę (osadnik szlamu , czarny szlam z płukania resztek węgla).

Miejsce to było wówczas przedmiotem programu kształtowania krajobrazu, klasyfikacji Wrażliwych Obszarów Przyrodniczych (przez Radę Generalną Północy i rekultywacji ekologicznej, która umożliwiła uczynienie z niego serca przyrody i ponowne zintegrowanie go z krajobrazem i środowiskiem życia Jak w większości ENS, miejsce to jest częściowo otwarte na niektóre zajęcia rekreacyjne i odkrywanie przyrody: część mokradeł jest otwarta na uprawianie wędkarstwa i żeglarstwa, inna część jest otwarta na wczasy konne i rowery górskie (na specjalnie do tego celu przeznaczonych trasach), parking i Dom Hałdy Rieulay witający gości mogą znaleźć informacje i wycieczki z przewodnikiem.

Pozostała część strony poświęcona jest przyrodzie i krajobrazowi kulturowemu, który stanowi ta strona. Przebudowa (zabezpieczenie) oraz rekultywacja hałdy i jej mokre zagłębienia pozwoliło go zintegrować (jako zrenaturowanego elementu ) do krajobrazu, elementów naturalnych i kulturowych ( UNESCO World Heritage ) od Scarpe Regionalnego Parku Przyrody. Skaldy następnie regionalnym i krajowym zielony i niebieski sieć. Techniki inżynierii ekologicznej dostosowane do konkretnego podłoża są tam wdrażane na szeroką skalę pod egidą Etablissement Public Foncier du Nord-Pas-de-Calais, od kilkudziesięciu lat i będą kontynuowane w „planach zarządzania” kolejnymi projektami, których celem jest promować lub chronić bioróżnorodność , jednocześnie utrzymując miejsce jako powołanie do wypoczynku i odkrywania. Ówczesny zarządca EPF zachęcał do renaturyzacji terenu, z powrotem zalesiania (brzoza, gatunek pionierski typowy dla tych środowisk), jednocześnie kontrolując go w celu zachowania otwartych przestrzeni czarnych łupków, bardzo korzystnych dla gatunków pionierskich i ciepłolubnych (co docenia ciepło czarnego podłoża, które dobrze akumuluje ciepło słoneczne).

Jeśli pochodzenie miejsca jest sztuczne, procesy rekolonizacji, które tam zachodzą, są rzeczywiście wyrazem naturalności i przyczyniają się do bioróżnorodności. 25 ha traktowane jest jako rezerwat ornitologiczny, który stał się głównym miejscem zimowania ptactwa wodnego w regionie. Zróżnicowane i regenerujące zarządzanie zapewniają straże Rady Generalnej, oparte na operacjach koszenia , ekstensywnym wypasie lub zdrapywaniu , tak aby zachować mozaikę środowisk dostosowanych do dużej części potencjalnej bioróżnorodności terenu.

Ta rekultywacja nie jest środkiem wyrównawczym finansowanym przez kopalnie węgla (które również nie płaciły podatków zawodowych), ale działaniem wynikającym z woli i finansowania gminy parku przyrodniczego oraz departamentu i regionu. Ostatni operator przyczynił się do przebudowy i pierwszych ulepszeń.

Nie jest to najwyższa hałda w Europie (która znajduje się niedaleko stamtąd w Loos-en-Gohelle , ale to ta, której baza ma największy zasięg (jeśli weźmiemy pod uwagę, że podwójna hałda Germinies (blisko Lallaing ), który ma powierzchnię 200  ha, jest w rzeczywistości oddzielony skarpą i dlatego stanowi dwie hałdy żużla (które również mają dwie różne liczby; nr 143 „Germinies Sud” i 143A „Germinies Nord”).

Osobowości związane z gminą

Folklor

Olbrzymem Rieulay jest Aureily, jej imię jest anagramem imienia miasta.

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszarów przyciągania miast zastąpiło wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
2. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
4. „  Jednostka miejska 2020 w Valenciennes (część francuska)  ” , na stronie https://www.insee.fr/ (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
5. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
6. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
7. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Lille (część francuska)  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (zamieszczone w dniu 2 kwietnia 2021 r . ) .
8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
9. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
10. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
11. "  Zmotywowany zespół przynieść wsi do życia  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24162,13 marca 2020 r., s.  20.
12. "  wybory komunalne, Rieulay  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24165,16 marca 2020 r., s.  36.
13. "  Wybory komunalne 2020 - 1 st okrągłe, Rieulay  " L'Observateur du Douaisis , N O  897,19 marca 2020 r., s.  10.
14. [PDF] „  Przemówienie Jeana-Louisa Josepha, przewodniczącego Federacji Regionalnych Parków Przyrodniczych Francji w sprawie wręczenia insygniów Oficera Narodowego Orderu Zasługi  ” , na stronie http://www.pnr-scarpe-escaut .fr/ , Regionalny Park Przyrody Scarpe-Escaut ,22 maja 2013.
15. Bruniau 2019 , s.  80.
16. Bruniau 2019 , s.  81.
17. Ève Bruniau, Prowadzą nas daty: Rieulay od 1217 do 1900 ,2019, 115   s. , s.  112
18. „  Regionalny Park Przyrody Scarpe-Escaut, prezydentura: Érick Charton zastępuje Daniela Mio  ” , La Voix du Nord ,28 grudnia 2012 : „Daniel Mio, który był również burmistrzem Rieuulay w latach 1977-2008, zrezygnował ze swoich funkcji w trakcie swojego mandatu ze względów zdrowotnych. "
19. Victor Gobert ( pref.  Claude Durut), Somain, tom II, 1950-1980 , tom.  2, edycje Alaina Suttona,czerwiec 2002, 128   pkt. ( ISBN  2-84253-735-1 ) , s.  101
20. "  Rieulay: ostatnie życzenia Laurenta Houlliera, wzruszone i gorzkie  " , La Voix du Nord ,22 stycznia 2018 : „Również do wpisania do rejestru żalu niedokończonego mandatu, który chciał wykonać, a którego przedwczesny koniec wynika z nieprzewidzianych okoliczności, rozczarowania z powodu poczucia zdrady. "
21. Jean-Luc Rochat, „  Po bliskich wyborach nowym burmistrzem został Marc Delécluse  ” , La Voix du Nord ,22 stycznia 2018 : „Lista „Razem dla Rieulay, nasza wieś”, prowadzona przez byłego pierwszego zastępcę Laurenta Houlliera, została nałożona przeciwko Lucowi Dupuichowi, miejskiemu radnemu opozycji. Wąskie zwycięstwo zdobyte na dwadzieścia głosów. "
22. Bruno Place, „  Rieulay: lista Marca Delécluse wybranego w pierwszej turze  ” , L'Observateur du Douaisis ,21 stycznia 2018 : „Z 20 głosami różnicy, lista prowadzona przez Marca Delécluse (Razem dla Rieulay, nasza wieś) wygrywa te wybory (301 głosów lub 51,72% oddanych głosów) przed listą prowadzoną przez Luca Dupuicha (Demokratyczna Unia na rzecz przyszłość Rieulay), która zebrała 281 głosów (48,28%) ”
23. Marie-Caroline Debaene, “  Nic dziwnego, że Marc Delécluse oficjalnie zasiadł na fotelu burmistrza.  " , La Voix du Nord ,27 stycznia 2018 : „Marc Delécluse, były pierwszy zastępca Laurenta Houlliera, który w niedzielę wygrał z listą opozycyjnego radnego miejskiego Luca Dupuicha, został wybrany na burmistrza Rieulay dwunastoma głosami na piętnaście. "
24. Marie-Caroline Debaene, „  Orchésis: rok przed wyborami samorządowymi, czy pański burmistrz reprezentuje samego siebie?  ", La Voix du Nord ,24 marca 2019 r.( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 ) :

    „Rieulay. 70-letni Marc Delécluse, wybrany w styczniu 2018 r. po wyborach uzupełniających, zgłosił już swoją kandydaturę na swoje życzenie. "

25. Benjamin DUBRULLE Julien Gilman i Stéphane Labdant ( grafika komputerowa ), "  miejskiej: nowa mapa polityczna Douaisis  " La Voix du Nord , n o  24270,30 czerwca 2020 r., s.  10 ( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 ) :

    "Rieulay: bez etykiety"

26. Bruno Place, „  Serce Ostrevent: prezydent Frédéric Delannoy otacza się 14 wiceprzewodniczącymi  ”, L'Observateur du Douaisis ,11 lipca 2020 r.( ISSN  0183-8415 i 1639-2221 , czytaj online ) :

    „10 wiceprzewodniczący: Marc Delécluse, burmistrz Rieulay, delegat ds. rozwoju i promocji turystyki”

27. Organizacja spisu na insee.fr .
28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
31. „  Ewolucja i struktura ludności w Rieulay w 2007 roku  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 31 lipca 2010 ) .
32. „  Wyniki spisu ludności Północy 2007  ” [ archiwum z 20 maja 2011] na stronie internetowej INSEE (konsultacja 31 lipca 2010 r . ) .
33. CG 59, prezentacja hałdy Argales
34. PNR, wideo o Argales autorstwa Grégory'ego Smellinckxa, fotografa przyrody]
35. Les Argales, na Wikimapii
36. Benjamin DUBRULLE "  SOS entuzjastów oszczędzania opuszczone gigantów  " La Voix du Nord , n o  24596,24 maja 2021, s.  14-15

Zobacz również

Bibliografia

• Ève Bruniau, Prowadzą nas daty: Rieulay od 1217 do 1900 ,2019, 115   s. 

Powiązane artykuły

• Lista gmin północnych
• Sterta Rieulay z Compagnie des mines d'Aniche

Linki zewnętrzne

• Rieulay na stronie National Geographic Institute
• Wieś Rieulay - Strona prezentacyjna, aktualności na temat wsi Rieulay