Scarpe | |
![]() La Scarpe, kilka kilometrów w górę rzeki od Arras . | |
![]() Cena skarłowa | |
Charakterystyka | |
---|---|
Długość | 102 km² |
Basen | 1322 km 2 |
Basen zbiorczy | Zlewnia Skaldy |
Średni przepływ | 2,6 m 3 / s ( Sainte-Catherine-lès-Arras ) |
Dieta | pluwialna oceaniczna |
Klasy | |
Źródło | Fundusz Guestreville |
Lokalizacja | Tinques |
· Wysokość | 121 m² |
· Informacje kontaktowe | 50°22′16″N, 2°30 °27″E′ |
Zbieg | Skaldy |
Lokalizacja | Mortagne-du-Nord |
· Wysokość | 15 m² |
· Informacje kontaktowe | 50°30′03″N, 3°26 346″E′ |
Geografia | |
Przekraczane kraje | Francja |
Działy | Północ , Pas-de-Calais |
Regiony skrzyżowane | Hauts-de-France |
Źródła : SANDRE: „ E2--0110 ” , Géoportail | |
Scarpe jest rzeka z regionu Hauts-de-France i dopływ z Skaldy .
La Scarpe ma swoje źródło w Tincques , niedaleko Aubigny-en-Artois .
Mierzy 102 kilometry, z czego dwie trzecie są skanalizowane (z Arras ). Rzeka Scarpe wpada w Arras do skanalizowanej Scarpe na wysokości 55 metrów. Przecina w szczególności Douai , Saint-Amand-les-Eaux i łączy się z Scheldt w Mortagne-du-Nord .
Przepływ Scarpe 2.6 m 3 / s w Sainte-Catherine . Znaczna część Scarpe była sztucznie sztuczna i zanieczyszczona od początku rewolucji przemysłowej .
Badanie fitoplankton (pobierane 30 cm poniżej powierzchni) i niektórych zanieczyszczeń z Dolna Scarpe prowadzono w raches i Marchiennes przed i 10 km w dół od strony odprowadzania nowego oczyszczania ścieków. Ścieków, z kwietnia 1992 r do października 1993 roku . Wykazano, że fitoplankton był tam zdominowany przez okrzemki (często typowe dla środowiska eutroficznego, takie jak Stephanodiscus hantzschii , Cylcostephanos dubius, które stanowiły główną część populacji) wiosną i jesienią, natomiast chlorofity latem, kiedy wzrasta jasność i temperatura podczas gdy opady maleją). Ta sezonowość jest normalna, obserwowana również na innych dużych rzekach tej umiarkowanej części Europy.
Autorzy donoszą również o nieregularnych, co może być bardziej problematycznych, pojawianiu się sinic (grupy bakterii potencjalnie fotosyntetycznych, które w pewnych warunkach mogą wydzielać neurotoksyny zwane cyjanotoksynami ) charakterystyczne dla zjawiska eutrofizacji, a nawet dystrofizacji . Dominujące populacje okrzemek mogą zmieniać się z roku na rok, gdyż w 1993 roku wiosną i jesienią dominowały Asterionella formosa i Aulacoseira granulata , prawdopodobnie ze względu na poprawę jakości wody wywołaną uruchomieniem nowa oczyszczalnia ścieków. Szczyty fitoplanktonu biomasy i udział sinic zmniejszył się gwałtownie w okresie monitorowania.
Scarpe jest jedną z rzek w dorzeczu Skaldy.
Na odcinku łączącym Arras z Skaldą ma 19 śluz rozłożonych na 66 km trasie i spadku około 40 metrów.
Objazd Scarpe między Corbehem i Flers-en-Escrebieux zapewnia połączenie z kanałem Dunkierka-Escaut (wielkotorowy).
Strefa tzw. „Scarpe-Aval” obejmuje (według SAGE, która jej dotyczy) rozległy dział wodny (624 km 2 ) pedologicznie „złożony: muły lessowe na pogórzu i namuły hydromorficzne na Równinie” , objęte 75 gminami ( z 3 dystryktów: Lille, Valenciennes i Douai), podzielony na 3 gminy miejskie i 5 gmin gminnych, ze związkiem mieszanym ( Regionalnego Parku Przyrody Scarpe-Escaut , kilka związków sanitarnych, wody pitnej lub hydraulicznych, które wspólnie zarządzają
Dotyczy to trzech jednostek krajobrazu: Pévèle, aluwialnej równiny Scarpe i zagłębia górniczego Nord-Pas-de-Calais , charakteryzujących się historycznymi problemami z zanieczyszczeniami ( metale ciężkie i inne metaliczne pierwiastki śladowe , wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne ) i współczesnymi ( azotany). , zmętnienie, zaburzenia endokrynologiczne, osiadanie górnicze będące źródłem powstania Mare à Goriaux i które zwiększają ryzyko powodzi ). Obserwujemy również powolny wzrost spływu kredowego , wcześniej pompowanego i nadmiernie eksploatowanego, słabiej wycofanego przez 30 lat , na terenie dawnego obszaru górniczego i po zatrzymaniu dużych pompowni przemysłowych „35 mln m3/rok w latach 70. w porównaniu do 22 do 25 mln m3/rok w ostatnich latach” , z wciąż niepewnym doładowaniem (niewystarczającym w okresie następujących po sobie susz, takich jak w 1997 lub 2006 r.) . Pod tym obszarem znajdują się cztery utwory geologiczne ( czwartorzędowe ( muły , namuły ), eocen ( gliny , tufy , piaski ), kredowe ( kreda , margle ) i pierwotne (łupki, piaskowce, wapienie).
Krajobraz jest zdominowany przez intensywne rolnictwo i jest silnie zurbanizowany, z (dane z 2003 r. i zmiany od 1998 r.):Tereny te są oznaczone ciężkich przemysłowych następstw , o czym świadczy 780 skażonych terenów i gruntów , 130 instalacji (w 2006 roku) niejawnych ICPE , 60 branż zadłużonych i wiele małych i średnich przedsiębiorstw oraz SMiS ;
Rzeka i jej bagna były niegdyś szczególnie bogate w faunę, florę, w tym ryby (stare dokumenty przytaczają apaty , brzany , żabnice , sculpin , klenie , pstrągi, a nawet vandoises na Skarpie . Bagna i brzegi prawdopodobnie doświadczyły prehistorycznej okupacji , w przynajmniej od połowy neolitu , ale które pozostałyby umiarkowane ze względu na słabą dostępność (wtedy bardzo bagnisty obszar).
Zgodnie z tezą Jean Jacques Dubois , Starożytny Scarpe rzeczywiście wydaje się pozostawać dłużej niż gdzie indziej w regionie w stanie naturalność zbliżony do prehistorii, z lasów łęgowych , które do średniowiecza mogło być relikwie w lesie węgla ... dzisiaj zastąpione dziedziczenia rybołówstwa, łowiectwa i stawów rekreacyjnych i populicultures . Saint-Amand-les-Eaux było głównym miastem Plaine de la Scarpe. Wzrosła o wspieraniu rozwoju słynnego opactwa benedyktyńskiego na wysokim miejscu niegdyś zamieszkałej przez Rzymian przez Saint Amand ( biskupa Maastricht ) w pobliżu jego oratorium w 639 , a obdarzony przez Król Dagobert I er , ale również dzięki swojej Waters & Mud , którego zalety były szeroko chwalone i badane przez lekarzy na długo przed rewolucją francuską.
Obecna hydrografia jest myląca; wynika to z faktu, przechwytywania antropogenicznych do późnego Epoki (prawdopodobnie X p wieku . Na Arras Scarpe wcześniej należą do górnego toku Satis cytowanych przez Rz, których wysoka Oczywiście odprowadzano przez Vitry -en-Artois kanał do miasta Douai i małej „Scarpe de Douai”. Prace te wydają się być zamówione przez jednego z hrabiów Flandrii , prawdopodobnie w celu umożliwienia żeglowności małej „Scarpe de Douai”. używane przez Sensee .
[ref. niezbędny]Toponym „Scarpe” nie przedłużyć w dół od Vitry-en-Artois aż późno, pod koniec z późnego średniowiecza , a pamięć o zdobyciu wyblakłym aż doprowadzono do światła, na geologicznych dowodów przez Jules Ladrière XIX th century.
Przed tym ujęciem zlewnia Scarpe połączyła się z równiną Scarpe między regionami Pévèle i Ostrevent . Ograniczono go do około 770 km 2 , a Escrebieux był prawdopodobnie głównym współautorem.
Scarpe wiele małych dopływach powyżej wychwytywania (the Gy The Crinchon te fontanny Hertain ) i poniżej (the Escrebieux , że obecne Coutiches The prąd Hospital The Elnon . ..). Te ostatnie mają niskie przepływy, ale poruszają się dośrodkowo w kierunku szerokiej równiny Skarpy . Kanał Scarpe jest podwojony przez kanały Traitoire i Décours odwadniające równinę. Przecinały go również tereny podmokłe, wykorzystywane jako bagna komunalne przez sąsiednie społeczności (bagna Six-Villes, Frais Marais) do wypasu, hodowli, roszenia lnu, wędkarstwa i polowania na zwierzynę.
Opracowywany jest jej plan zagospodarowania i gospodarki wodnej .
2 lutego 2020 r.Doliny Scarpe i Scheldt są wyznaczonymi miejscami Ramsar . Z tej okazji, we współpracy z kilkoma badaczami, historykami, archeologami i lokalnymi stowarzyszeniami historycznymi, pod koordynacją PNR Scarpe-Escaut, prowadzone są badania nad geohistorią mokradeł równiny Scarpe. To odtwarza kilka tysiącleci rozwoju Scarpe, poprzez różne zastosowania i infrastrukturę hydrauliczną zlokalizowaną na cieku wodnym i na bagnach, które trwale zmieniły oblicze tej wilgotnej doliny. Niedawne wykopaliska archeologiczne prowadzone przez Departament Archeologii Prewencyjnej na terenie parku-muzeum Arkéos ujawniły duży warsztat garncarski na skraju Scarpe i inne wydarzenia, które dostarczają nam informacji na temat zajmowania stanowiska na koniec średniowiecza.
Tablica Pont de Germignies.
Most Germignies.
La Scarpe à Arras według Charlesa Desavary'ego (1883).
Bord de Scarpe, efekt poranny wg Constanta Dutilleux (1860), Musée des Beaux-Arts w Arras .
Karol Desavary i Constant Dutilleux , malarze ze szkoły Arras , namalowali Scarpe.