Scarpe

Scarpe
Rysunek
La Scarpe, kilka kilometrów w górę rzeki od Arras .
Menu.
Cena skarłowa
Charakterystyka
Długość 102  km²
Basen 1322  km 2
Basen zbiorczy Zlewnia Skaldy
Średni przepływ 2,6  m 3 / s ( Sainte-Catherine-lès-Arras )
Dieta pluwialna oceaniczna
Klasy
Źródło Fundusz Guestreville
Lokalizacja Tinques
· Wysokość 121  m²
· Informacje kontaktowe 50°22′16″N, 2°30 °27″E′
Zbieg Skaldy
Lokalizacja Mortagne-du-Nord
· Wysokość 15  m²
· Informacje kontaktowe 50°30′03″N, 3°26 346″E′
Geografia
Przekraczane kraje Francja
Działy Północ , Pas-de-Calais
Regiony skrzyżowane Hauts-de-France
Źródła  : SANDRE: „  E2--0110  ” , Géoportail

Scarpe jest rzeka z regionu Hauts-de-France i dopływ z Skaldy .

Geografia

La Scarpe ma swoje źródło w Tincques , niedaleko Aubigny-en-Artois .

Mierzy 102 kilometry, z czego dwie trzecie są skanalizowane (z Arras ). Rzeka Scarpe wpada w Arras do skanalizowanej Scarpe na wysokości 55 metrów. Przecina w szczególności Douai , Saint-Amand-les-Eaux i łączy się z Scheldt w Mortagne-du-Nord .

Hydrologia, ekologia

Przepływ Scarpe 2.6  m 3 / s w Sainte-Catherine . Znaczna część Scarpe była sztucznie sztuczna i zanieczyszczona od początku rewolucji przemysłowej .

Plankton

Badanie fitoplankton (pobierane 30  cm poniżej powierzchni) i niektórych zanieczyszczeń z Dolna Scarpe prowadzono w raches i Marchiennes przed i 10  km w dół od strony odprowadzania nowego oczyszczania ścieków. Ścieków, z kwietnia 1992 r do października 1993 roku . Wykazano, że fitoplankton był tam zdominowany przez okrzemki (często typowe dla środowiska eutroficznego, takie jak Stephanodiscus hantzschii , Cylcostephanos dubius, które stanowiły główną część populacji) wiosną i jesienią, natomiast chlorofity latem, kiedy wzrasta jasność i temperatura podczas gdy opady maleją). Ta sezonowość jest normalna, obserwowana również na innych dużych rzekach tej umiarkowanej części Europy.

Autorzy donoszą również o nieregularnych, co może być bardziej problematycznych, pojawianiu się sinic (grupy bakterii potencjalnie fotosyntetycznych, które w pewnych warunkach mogą wydzielać neurotoksyny zwane cyjanotoksynami ) charakterystyczne dla zjawiska eutrofizacji, a nawet dystrofizacji . Dominujące populacje okrzemek mogą zmieniać się z roku na rok, gdyż w 1993 roku wiosną i jesienią dominowały Asterionella formosa i Aulacoseira granulata , prawdopodobnie ze względu na poprawę jakości wody wywołaną uruchomieniem nowa oczyszczalnia ścieków. Szczyty fitoplanktonu biomasy i udział sinic zmniejszył się gwałtownie w okresie monitorowania.

Hydrogeografia

Scarpe jest jedną z rzek w dorzeczu Skaldy.

Na odcinku łączącym Arras z Skaldą ma 19 śluz rozłożonych na 66  km trasie i spadku około 40 metrów.

Objazd Scarpe między Corbehem i Flers-en-Escrebieux zapewnia połączenie z kanałem Dunkierka-Escaut (wielkotorowy).

Strefa tzw. „Scarpe-Aval” obejmuje (według SAGE, która jej dotyczy) rozległy dział wodny (624  km 2 ) pedologicznie „złożony: muły lessowe na pogórzu i namuły hydromorficzne na Równinie” , objęte 75 gminami ( z 3 dystryktów: Lille, Valenciennes i Douai), podzielony na 3 gminy miejskie i 5 gmin gminnych, ze związkiem mieszanym ( Regionalnego Parku Przyrody Scarpe-Escaut , kilka związków sanitarnych, wody pitnej lub hydraulicznych, które wspólnie zarządzają

Dotyczy to trzech jednostek krajobrazu: Pévèle, aluwialnej równiny Scarpe i zagłębia górniczego Nord-Pas-de-Calais , charakteryzujących się historycznymi problemami z zanieczyszczeniami ( metale ciężkie i inne metaliczne pierwiastki śladowe , wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne ) i współczesnymi ( azotany). , zmętnienie, zaburzenia endokrynologiczne, osiadanie górnicze będące źródłem powstania Mare à Goriaux i które zwiększają ryzyko powodzi ). Obserwujemy również powolny wzrost spływu kredowego , wcześniej pompowanego i nadmiernie eksploatowanego, słabiej wycofanego przez 30 lat , na terenie dawnego obszaru górniczego i po zatrzymaniu dużych pompowni przemysłowych „35 mln m3/rok w latach 70. w porównaniu do 22 do 25 mln m3/rok w ostatnich latach” , z wciąż niepewnym doładowaniem (niewystarczającym w okresie następujących po sobie susz, takich jak w 1997 lub 2006 r.) . Pod tym obszarem znajdują się cztery utwory geologiczne ( czwartorzędowe ( muły , namuły ), eocen ( gliny , tufy , piaski ), kredowe ( kreda , margle ) i pierwotne (łupki, piaskowce, wapienie).

Krajobraz jest zdominowany przez intensywne rolnictwo i jest silnie zurbanizowany, z (dane z 2003 r. i zmiany od 1998 r.):

Tereny te są oznaczone ciężkich przemysłowych następstw , o czym świadczy 780 skażonych terenów i gruntów , 130 instalacji (w 2006 roku) niejawnych ICPE , 60 branż zadłużonych i wiele małych i średnich przedsiębiorstw oraz SMiS  ;

[ref. niezbędny]

Historia

Rzeka i jej bagna były niegdyś szczególnie bogate w faunę, florę, w tym ryby (stare dokumenty przytaczają apaty , brzany , żabnice , sculpin , klenie , pstrągi, a nawet vandoises na Skarpie . Bagna i brzegi prawdopodobnie doświadczyły prehistorycznej okupacji , w przynajmniej od połowy neolitu , ale które pozostałyby umiarkowane ze względu na słabą dostępność (wtedy bardzo bagnisty obszar).

Zgodnie z tezą Jean Jacques Dubois , Starożytny Scarpe rzeczywiście wydaje się pozostawać dłużej niż gdzie indziej w regionie w stanie naturalność zbliżony do prehistorii, z lasów łęgowych , które do średniowiecza mogło być relikwie w lesie węgla ... dzisiaj zastąpione dziedziczenia rybołówstwa, łowiectwa i stawów rekreacyjnych i populicultures . Saint-Amand-les-Eaux było głównym miastem Plaine de la Scarpe. Wzrosła o wspieraniu rozwoju słynnego opactwa benedyktyńskiego na wysokim miejscu niegdyś zamieszkałej przez Rzymian przez Saint Amand ( biskupa Maastricht ) w pobliżu jego oratorium w 639 , a obdarzony przez Król Dagobert I er , ale również dzięki swojej Waters & Mud , którego zalety były szeroko chwalone i badane przez lekarzy na długo przed rewolucją francuską.

Obecna hydrografia jest myląca; wynika to z faktu, przechwytywania antropogenicznych do późnego Epoki (prawdopodobnie X p  wieku . Na Arras Scarpe wcześniej należą do górnego toku Satis cytowanych przez Rz, których wysoka Oczywiście odprowadzano przez Vitry -en-Artois kanał do miasta Douai i małej „Scarpe de Douai”. Prace te wydają się być zamówione przez jednego z hrabiów Flandrii , prawdopodobnie w celu umożliwienia żeglowności małej „Scarpe de Douai”. używane przez Sensee .

[ref. niezbędny]

Toponym „Scarpe” nie przedłużyć w dół od Vitry-en-Artois aż późno, pod koniec z późnego średniowiecza , a pamięć o zdobyciu wyblakłym aż doprowadzono do światła, na geologicznych dowodów przez Jules Ladrière XIX th  century.

Przed tym ujęciem zlewnia Scarpe połączyła się z równiną Scarpe między regionami Pévèle i Ostrevent . Ograniczono go do około 770  km 2 , a Escrebieux był prawdopodobnie głównym współautorem.

Scarpe wiele małych dopływach powyżej wychwytywania (the Gy The Crinchon te fontanny Hertain ) i poniżej (the Escrebieux , że obecne Coutiches The prąd Hospital The Elnon . ..). Te ostatnie mają niskie przepływy, ale poruszają się dośrodkowo w kierunku szerokiej równiny Skarpy . Kanał Scarpe jest podwojony przez kanały Traitoire i Décours odwadniające równinę. Przecinały go również tereny podmokłe, wykorzystywane jako bagna komunalne przez sąsiednie społeczności (bagna Six-Villes, Frais Marais) do wypasu, hodowli, roszenia lnu, wędkarstwa i polowania na zwierzynę.

Opracowywany jest jej plan zagospodarowania i gospodarki wodnej .

2 lutego 2020 r.Doliny Scarpe i Scheldt są wyznaczonymi miejscami Ramsar . Z tej okazji, we współpracy z kilkoma badaczami, historykami, archeologami i lokalnymi stowarzyszeniami historycznymi, pod koordynacją PNR Scarpe-Escaut, prowadzone są badania nad geohistorią mokradeł równiny Scarpe. To odtwarza kilka tysiącleci rozwoju Scarpe, poprzez różne zastosowania i infrastrukturę hydrauliczną zlokalizowaną na cieku wodnym i na bagnach, które trwale zmieniły oblicze tej wilgotnej doliny. Niedawne wykopaliska archeologiczne prowadzone przez Departament Archeologii Prewencyjnej na terenie parku-muzeum Arkéos ujawniły duży warsztat garncarski na skraju Scarpe i inne wydarzenia, które dostarczają nam informacji na temat zajmowania stanowiska na koniec średniowiecza.

Scarpe w malarstwie

Karol Desavary i Constant Dutilleux , malarze ze szkoły Arras , namalowali Scarpe.

Miejsca i zabytki

Uwagi i referencje

  1. Pike okonia , "  strumień arkuszy - Riviere Scarpe (E2010600)  " (dostępna w dniu 26 marca 2013 roku )
  2. Sandacz , "  Stream arkusz - La Scarpe canisée (E2--0110) (E2--0110)  " (dostęp 26 marca 2013 )
  3. Sandacz , "  strumień arkuszy - Rivierette lub Scarpe Amont (E2050600)  " (dostępna w dniu 26 marca 2013 roku )
  4. Sandacz , "  arkusz Strumień - Rivierette lub Scarpe Aval (E2350700)  " (dostępna w dniu 26 marca 2013 roku )
  5. Agencja Wodna Artois Picardie, „  Scarpe  ” (dostęp 9 maja 2008 )
  6. Noppe K., Prygiel J., Coste M. i Lepretre A. (1999) Fitoplankton kanalizowanej rzeki Scarpe poniżej oczyszczalni ścieków Douai . Journal of Freshwater Ecology, 14 (2), 167-178
  7. Delahaye E (1964) Fitoplankton i epifityczne mikroskopijne glony ze słodkowodnej północnej Francji. Biuletyn Towarzystwa Botanicznego Francji, 111 (sup3), 290-339.
  8. e dotyczące schematu d'Aménagement et de Gestion des Eaux (SAGE) z Aval Scarpe , zatwierdzone przez prefekta z dnia 12 marca 2009 roku, stanowi główny 1 st SAGE zatwierdzony w Katedrze na północy i 46 th we Francji
  9. Gildas Kleinprintz, Animacja i pomoc naukowo-techniczna dla rozwoju i odnowy ekologicznej i hodowli ryb w rzekach Północy / Pas-de-Calais (rama: umowa ramowa 2011-2013)] patrz strona 8 z 19
  10. Etiennes Louis, „Zaopatrzenie w wodę miasta Douai w średniowieczu”, w: P. Demolon, H. Halbout, E. Louis i M. Louis-Vanbauce, Douai, miasto średniowieczne. Przegląd Archeologii i Historii , Archaelogica Duacensis , 3, 1990, s. od i-5 do i-40.
  11. Jules Ladrière , „Stare łóżko Scarpe”, Annals of the Geological Society of the North , 15, 1888
  12. "  Doliny Skarpy i Skaldy | Ramsar Sites Information Service  ” pod adresem rsis.ramsar.org (dostęp 22 marca 2020 r. )
  13. „  Geohistoria mokradeł dolin Scarpe i Escaut – Raport syntetyczny – Regionalny park przyrodniczy Scarpe-Escaut  ” , na stronie PNRSE (dostęp 6 czerwca 2021 r. )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne