Prades (Pireneje Wschodnie)

Prades
Prades (Pireneje Wschodnie)
Widok Prades.
Herb Prades
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Pireneje Wschodnie
( podprefektura )
Miasto Prades
( stolica )
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Conflent-Canigó
( siedziba )
Mandat burmistrza
 Yves Delcor ( SE )
2020 -2026
Kod pocztowy 66500
Wspólny kod 66149
Demografia
Miły Pradéens, Pradéennes
Ludność
miejska 		6063  mieszk. (2018 wzrost o 3,91% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 558  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42°37′05″ północ, 2°25 222″ wschód′
Wysokość Min. 300  m
Max. 745  m²
Powierzchnia 10,87  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Prades
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Prades
(centrum miasta)
Wybory
Oddziałowy Kanton Pirenejów Katalońskich
( biuro centralne )
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Prades
Geolokalizacja na mapie: Pireneje Wschodnie
Zobacz na mapie topograficznej Pirenejów Wschodnich Lokalizator miasta 14.svg Prades
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Prades
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Prades
Znajomości
Stronie internetowej prades.com

Prades ( kataloński  : Prada ) to miasto na południu Francji . Sub-prefektura i kapitał z kantonu w departamencie z Pireneje Wschodnie , w dzielnicy Occitan , starożytnych murów miasta założonego w IX -go  wieku, jest obecnie głównym miastem w zachodniej części departamentu. Zamieszkane przez 6063 mieszkańców w 2018 r. Prades jest centrum jednostki miejskiej liczącej 9253 mieszkańców w 2014 r. Jego mieszkańcy nazywają się Pradéens i Pradéennes.

Miasto Conflent jest bogate w zabytki na ulicach i zaułkach jego centrum, takie jak zdobione fasady, rzeźbione fontanny, oratoria i stare umywalnie, świadkowie mieszczańskiego prosperity minionych wieków.

Geografia

Lokalizacja

Prades znajduje się w Conflent, którego jest głównym miastem, u podnóża masywu Canigou , na zachód od Perpignan . Obiekt oddalony jest o 44,9  km od Perpignan i 44,1  km od Font-Romeu-Odeillo-Via .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Prades
Catllar Eus
Ria-Sirach Prades [3] Los Masos
Kodalet Taurynia Clara-Villerach

Geologia i ulga

Miasto położone jest na zachód od równiny Têt , w Bas-Conflent . Prades jest zdominowane przez Canigou na południu i Madres na północy. Wysokość miasta waha się od 300 do 745 metrów. Miasto położone jest w strefie sejsmiczności 3 (sejsmiczność umiarkowana).

Hydrografia

Prades jest przecinane w centrum na północy przez Têt i przez Llitera na wschodzie miasta. Przez dzielnicę Zakrystii przepływa kilka strumieni .

Trasy komunikacyjne i transport

Droga krajowa 116 obecnie modernizowany (2 x 2 pasy ruchu), który łączy Perpignan do Bourg-Madame (w Cerdagne ) omija miasto od obwodnicy.

Miasto czerpie korzyści z regularnego połączenia TER (regionalny pociąg ekspresowy) z Perpignan na wschodzie i Villefranche-de-Conflent na zachodzie (wtedy z Bourg-Madame i Latour-de-Carol linią Cerdagne ). Jeśli podróż do Perpignan-Prades trwa około trzydziestu minut, podróż do Latour-de-Carol jest znacznie dłuższa (ponad trzy godziny) z przesiadką w Villefranche-de-Conflent.

Autobusy miejskie i regionalne zapewniają połączenie z okolicznymi miastami (Perpignan, Mosset , Fontpédrouse , Py , Porté-Puymorens , itp.).

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 0,9 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 850  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 6,3 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 4,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Codalet” na gminy Codalet zlecenie w 1969et równe 1  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,4  ° C i ilość opadów 609,2  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznej „Perpignan” w gminie Perpignan , zleciła w 1924 roku i do 40  km , średnia roczna temperatura zmienia się do 15,4  ° C na okres 1971-2000, do 15, 7  ° C na 1981-2010 , następnie w 16,1  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Prades jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Prades, aglomeracji międzyresortowej, skupiającej w 2017 r. 5 gmin i 9572 mieszkańców, z czego jest centrum miasta .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Prades , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 26 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (40,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (46,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (31,5%), tereny zurbanizowane (20,8%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (19,8%), lasy (14,7%), niejednorodne strefy rolnicze (9,2%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (4,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

W Prades jest siedem dzielnic:

Dzielnica 1 (od dworca): zajmuje miejsce dzielnicy dworcowej Prades i dawnego przemysłu zamienionego na sklepy i mieszkania. Odcina go Boulevard de la Gare.

Dzielnica 2: to właśnie w tej dzielnicy znajdował się stary ratusz, który został zastąpiony przez ratusz powiatowy. Od północy graniczy z Avenue du Général de Gaulle. Dość nietypowy stadion znajduje się w środku dzielnicy.

Dzielnica 3 (zachód): dzielnica jest skąpana na zachodzie przez Lliterę aż do jej ujścia (w Têt ). Ratusz znajduje się w zalesionym parku znajdującym się na terenie dzielnicy.

Dystrykt 4 i Dystrykt 5: obie dzielnice razem odpowiadają historycznemu centrum. Kościół Saint-Pierre de Prades , Kolegium, na basen i jezioro położone są w dzielnicy 4, podczas gdy szkoła muzyczna i szkoły podstawowej są w drugim mniej starej dzielnicy.

Okręg 6: ten okręg obejmuje wszystkie okręgi i podrejon na północ od rzeki Tet. Jest szpital Prades, prywatne liceum i college, stadion rugby i inne obiekty sportowe. Jest dostępny przez Rocade.

Dystrykt 7: Podczas gdy na północy znajduje się spółdzielnia owocowa i intermarché, południe dystryktu składa się z gospodarstw rolnych rozsianych wśród winorośli i drzew migdałowych.

Mieszkaniowy

Liczbę mieszkań w Prades w 2007 r. oszacowano na 3 587. Te mieszkania w Prades składają się z 2 968 domów głównych , 190 domów drugorzędnych lub okazjonalnych oraz 429 wolnych miejsc .

Toponimia

Formy starożytne

Imię Pradesa pojawiło się po raz pierwszy 23 stycznia 843pod nazwą Villa Prata , w edykcie, na mocy którego Karol II Łysy przekazuje różne miejsca Sunifredowi , hrabiemu Urgell i Cerdanya , za świadczone usługi.

Etymologia

W języku katalońskim nazwa miasta to Prada . Prades pochodziło z łacińskiego prata (łąki, łąki).

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 843 roku . To właśnie w tym dniu Karol Łysy dokonał darowizny na rzecz hrabiego Urgell i Cerdagne z Villa de Prada . Hrabia podarował willę opactwu Sainte-Marie de Lagrasse około 855 roku . Prades następnie stał się zwierzchnictwem Lagrasse, status, który wieś zachowała aż do rewolucji .

Odesłania do XI -tego  wieku do obecnego kościoła parafialnego św. W XIII th  century miasto zbudowali mur obronny, który zostanie wzmocniony w XVI -go  wieku przed później zdemontowane.

W 1789 roku Rewolucja Francuska proklamowała zniesienie przywilejów . Większość gmin dzieli wtedy lasy i okoliczne gminy. Wielu mieszkańców i właścicieli wykorzystuje pozostałości dawnych lasów. Niektóre masywy są dewastowane w ciągu kilku lat, czasami palone, aby odsprzedać popiół jako nawóz, kiedy nie zabiera się tam również humusu, aby go rozłożyć na polach – relacjonuje Antoine César Becquerel. . Mimo wysiłków młodej prefektury Pyrénées-Orientales las Prades został w ten sposób stracony. Prefekt kazał wydrukować i wyświetlić tekst, próbując przemówić ludności i ostrzec ją, że niszczą zasób leśny, którego będzie im brakować: „Kamyki gór, porwane przez wodę, zaśmiecają rzekę łóżka i spraw, aby się przepełniły. Nasze wspaniałe lasy Céret i Prades zostały zniszczone. Wkrótce nie będzie więcej drewna opałowego; zagajnikowe lasy nie mogą wystarczyć na kuźnie, a surowość pór roku zniszczyła wiele drzew oliwnych ” .

W Luty 1939dziesiątki tysięcy hiszpańskich uchodźców przybywa do Prades pociągiem z Latour-de-Carol . Kobiety i dzieci są ewakuowani, mężczyźni (30.000 armii Wschodu) odbywają się pod nadzorem 81 -go  Pułku Piechoty . Wśród nich Pau Casals , słynny wiolonczelista , znalazł tam schronienie w 1939 roku, gdy zbliżał się upadek Republiki Hiszpańskiej . W następnych latach zainteresował się losem wielu hiszpańskich republikanów zesłanych w tym regionie. To także Hiszpanie stworzyli jedną z głównych formacji ruchu oporu w wydziale, 1. brygadę partyzancką. To właśnie ta brygada atakuje kwaterę główną Gestapo w Prades,29 lipca 1944 r. 150 partyzantów i 50 francuskich FTP walczy zaciekle przez 5 godzin, nie przejmując kontroli nad piętrami.

Po Hiszpanach miasto Prades widzi przybycie z 8 czerwca 1940uchodźcy z miasta Menton , z których 15 000 z 21 000 mieszkańców zostało ewakuowanych, a większość z nich wysłana do Pirenejów Wschodnich. Po przybyciu na stację Prades są rozproszeni w 83 gminach departamentu, podczas gdy ratusz Menton jest oficjalnie zainstalowany w budynku w mieście. Jednak możliwości recepcyjne regionu zaczynają się nasycać, a13 października3000 z nich zostaje wysłanych do Var . Zaledwie trzy dni później, od 16 do20 października, to cały wydział doznaje poważnych zniszczeń podczas deszczowego epizodu Aiguat . Pod koniec października większość uchodźców z Menton odesłano z powrotem do Var, gdzie większość z nich pozostała do końca wojny.

W 1950 roku Pablo Casals stworzył w Prades festiwal muzyczny (obecnie nosi jego imię), w którym brał udział do 1966 roku i który umożliwił legendarne spotkania muzyczne największych ówczesnych instrumentalistów.

W 1955 roku powstał miejski klub filmowy pod przewodnictwem Louisa Monestiera, ówczesnego burmistrza miasta, i Marcela Tariola. W 1959 roku pod egidą René Claira , Honorowego Prezydenta Pablo Casalsa , powstały Międzynarodowe Spotkania Filmowe Prades, które odbywają się każdego lata, w trzecim tygodniu lipca. W 2009 roku stowarzyszenie Les Ciné-Rencontres de Prades z sukcesem obchodziło 50-lecie festiwalu.

Wreszcie, każdego lata od 1968 r. Prades gościł Kataloński Letni Uniwersytet (w Catalan Universitat Catalana d'Estiu ).

Polityka i administracja

Od wyborów departamentalnych w 2015 r . gmina została włączona do nowego kantonu Pirenejów Katalońskich .

Trendy i wyniki polityczne

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów od wyzwolenia Francji
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1944 1947 Pierre Palau PCF  
Październik 1947 Marzec 1959 Jean Clerc
(1898-1961) 		Rad.  
Marzec 1959 Marzec 1977 Louis Monestierest Rad.  
Marzec 1977 Marzec 1983 Henri gipolo PCF pracownik PTT
Marzec 1983 grudzień 1987
(śmierć) 		Facet Mężczyzna UDF Dyrektor Techniczny
Senator z Pireneje Wschodnie (1983 → 1987)
Radny Generalny z kantonu Mont-Louis (1973 → 1985)
Radny Generalny z kantonu Prades (1985 → 1987)
Przewodniczący Rady Ogólnej Pyrénées-Wschodnie ( 1982 → 1987)
grudzień 1987 Marzec 1989 Marcel Mulcio    
Marzec 1989 Marzec 2001 Paul Blanc RPR Lekarz
Senator od Pireneje Wschodnie (1992 → 2011)
General Counsel of Sournia kantonu (1973 → 2004)
Marzec 2001 Marzec 2008 Jean-Francois Denis PRG Honorowy Prefekt
Marzec 2008 3 lipca 2020 r. Jean Castex UMP
następnie LR
Starszy urzędnik regionalny radny z Langwedocji-Roussillon (2010 → 2015)
Departmental Radny z kantonu katalońskich Pirenejów (2015 → 2020)
Prezes CC Conflent Canigó (2009 →)
premier (2020 →)
Zrezygnowany po jego nominacji na stanowisko premiera
3 lipca 2020 r. W toku
(stan na 5 lipca 2020 r.) 		Yves Delcor SE 1 st Wiceprezydent od Prades (→ 2020)
zapewnia okresowe po mianowaniu Jean Castex jako premiera

Polityka ochrony środowiska

Bliźniacze

Partnerstwo Prades i partnerstwa.
Miasto Kraj Kropka
Kitzingen Niemcy od 1984
Lousã Portugalia od 1991
Ripoll Hiszpania od 1969

Ludność i społeczeństwo

Demografia starożytna

Ludność wyrażana jest liczbą pożarów (f) lub mieszkańców (H).

Ewolucja populacji
1358 1365 1378 1424 1470 1515 1553 1709 1720
74 lata 73 lata 32 lata 32 lata 84 f 94 lata 100 f 303 f 339 f
Ewolucja populacji, ciąg dalszy (1)
1767 1774 1789 - - - - - -
2131 godz 1 930 godz 451 f - - - - - -
(Źródła: Jean-Pierre Pélissier , Parafie i gminy Francji: słownik historii administracyjnej i demograficznej , t.  66: Pyrénées-Orientales , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ))

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 6063 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,91% w porównaniu do 2013 r. ( Pyreneje Wschodnie  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 119 2152 2 344 2664 2836 3013 3 145 3 222 3 367
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
3074 3 152 3579 3 208 3877 3 856 3816 3 762 3666
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3835 3875 4146 3 856 4 170 4 815 4946 5019 5,393
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
5 676 5 937 6448 6100 6009 5800 6 221 5 854 6 153
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
6063 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 3 2 9 13 15 15 15 16
Liczba gmin w departamencie 232 217 220 225 226 226 226 226

Edukacja

Istnieją cztery szkoły podstawowe, kolegium Gustave Violet, liceum Charlesa Renouviera i kompleks szkolny Saint-Joseph. Istnieje również Kataloński Uniwersytet Letni .

Wydarzenia kulturalne i festyny

  • Święta Patrona: 3 lutego i 29 czerwca ;
  • Targi: 1 st  wtorek w Wielkim Poście , 1 st  wtorek w czerwcu, 1 st  wtorek we wrześniu20 grudnia ;
  • Rynek: w każdy wtorek
  • Spotkania kinowe: sesje kinowe przez cały rok i festiwal w lipcu od 1959 r.;
  • Pablo Casals Festival  : od końca lipca do połowy sierpnia.

Zdrowie

Sporty

Rugby

JO Prades rozwija się Fédérale 2 na czwartym poziomie hierarchicznym francuskiego rugby. Klub ewoluował w pierwszej lidze w 1970 roku .

Jazda rowerem

Prades jest punktem wyjściowym do 3 rd etapie Tour of Spain 2017 .

Prades jest przejście w 15 th  etap w Tour de France w 2021 ( Céret - Andorra la Vella ) do 50,2  km po starcie Ceret .

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

W 2010 r. średni dochód podatkowy na gospodarstwo domowe wyniósł 20 380 EUR.

Zatrudnienie

Firmy i przedsiębiorstwa

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościoły

Głównym zabytkiem miasta Prades jest kościół parafialny Saint-Pierre, położony w sercu starego centrum. W zależności od opactwa Lagrasse , najstarszej części budynku prawdopodobnie sięgają XII th  wieku , chociaż jego pochodzenie sięga co najmniej do XI -tego  wieku . Wzrost populacji wsi sprawiło, że budowla romańska zbyt małe, a na początku XVI th  wieku , został zastąpiony przez obecny budynek, ukończony w XVIII -tego  wieku . Zachowała się jedynie romańska dzwonnica. W kościele zachowały się barokowe meble, w tym ołtarz główny uważany za jeden z największych we Francji. Jest autorstwa katalońskiego rzeźbiarza Josepha Sunyera i został ukończony w 1699 roku.

Warto też zwrócić uwagę na kaplicę św. Marcina de Canoha ( Sant Marti de Canoa ). Budynku, który składa się z jednego lufy sklepieniu nawy (pozornie ponownie) zakończonego absydą w pół-kopułki można datowane na XI -tego  wieku . Kościół jest własnością prywatną.

Dom Jacometa

Muru pruskiego Dom pochodzi z XV -go  wieku. To była prywatna rezydencja pradéens znanych od początku XVI -tego  wieku. Oryginalność tej budowli tkwi w starych drewnianych oknach krzyżowych z dekoracją sterczyn i fałszywych tralek. Budynek ten był w ostatnich latach przedmiotem kampanii restauracyjnej, a pod koniec lat 90. rezydencja została przebudowana i w 2001 r. wpisana na listę zabytków.

  • Dzwonnica kościoła Saint-Pierre

  • Ściana południowa z elementami romańskimi

  • Dom Jacometem ( XV th  wieku)

Dom, w którym mieszkali Mertonowie, 1, rue du 4 wrześniaz lat 1914-1916 .

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Prades Herb Albo z czterema kumplami Gulesem, z tarczą ze srebrnego sztandaru, obciążonym świętym Piotrem z goździków, ubranym w Gules i Vert, z aureolą Or, trzymającym w prawej ręce parę kluczy, aw złowrogim a dostarcza to samo.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Bibliografia

  • Michel Brunet, Prades en Conflent w epoce oświecenia: drogi do demokracji , Canet-en-Roussillon, Éditions Trabucaire , coll.  „Historii”,2014, 202  pkt. ( ISBN  978-2-84974-193-1 , informacja BNF n O  FRBNF43812439 )
  • Albert Cazes , Saint-Pierre de Prada , Perpignan, Imprimerie du Capcir, coll.  „Zadowolony”, 63  s.
  • DRAC Langwedocja-Roussillon, „  Prades (Pyrénées-Orientales): Maison Jacomet  ” (konsultacja 10 stycznia 2013 r. )
  • René Grando , Jacques Queralt i Xavier Febrés , Obozy pogardy: od dróg wygnania do ruchu oporu (1939-1945). Model: Formatnum: 500 000 republikanów z Hiszpanii niemile widzianych we Francji , Perpignan, Llibres del Trabucaire,1991, 2 II  wyd. , 191  s. ( ISBN  2-905828-32-3 )
  • Géraldine Mallet , zapomniane romańskie kościoły Roussillon , Montpellier, Les Presses du Langwedocja,2003, 334  s. ( ISBN  978-2-8599-8244-7 )
  • Aymat Catafau, Dom Jacometa de Prades (XV-XIX w.) , Stowarzyszenie Kulturalne Cuxa, 2011.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. "  Trasa Prades - Perpignan, odległość, czas podróży i koszty - ViaMichelin  " , na www.viamichelin.fr (dostęp: 14.06.2019 ) .
  2. „  Czcionka-Romeu-Odeillo-Via Prades – Porównaj trasy, odległość i ceny  ” , na Mappy (dostęp 14 czerwca 2019 r . ) .
  3. Mapa IGN pod Géoportail
  4. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  5. Plan trzęsienia ziemi
  6. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  7. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  8. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  10. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  11. „  Station Météo-France Codalet - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
  12. „  Great Circle between Prades Codalet  ” na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  13. „  Stacja Météo-France Codalet – dane klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” na donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp Codalet ) .
  14. „  Orthodromy between Prades and Perpignan  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  15. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  17. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
  18. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  19. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  20. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  Prades Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  22. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  23. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  24. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Prades  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  25. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  26. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  27. „  PRADES HOUSING: Prades 66500 real estate statistics  ” , na www.cartesfrance.fr (dostęp 14 czerwca 2019 ) .
  28. Jean Sagnes ( red. ), Kraj kataloński , t.  2, Pau, Nowa regionalna firma wydawnicza,1985, 579-1133  s. ( ISBN  2904610014 ).
  29. (ca) (fr) Institut d'Estudis Catalans, University of Perpignan, Nomenclàtor toponímic de la Catalunya del Nord , Barcelona,2007( przeczytaj online ).
  30. Przypadki , s.  34.
  31. Przypadki , s.  3.
  32. Przypadki , s.  35-36.
  33. Becquerel'em (Antoine César M.) pamiętnika lasach i ich wpływ klimatyczne (kopii na postać cyfrową przez Google); 1865 patrz strony 43 i następne
  34. Grando, Queralt i luty 1991 , s.  52-53.
  35. Grando, Queralt i luty 1991 , s.  153.
  36. Grando, Queralt i luty 1991 , s.  154.
  37. Fabricio Cárdenas, 66 opowiadań z Kraju Katalońskiego , Perpignan, Ultima Necat , coll.  "Stare papiery",2014, 141  s. ( ISBN  978-2-36771-006-8 , informacja BNF n O  FRBNF43886275 ).
  38. Lista burmistrzów Prades na www.francegenweb.org.
  39. Podczas wyzwolenia Henri Gipolo formalnie przyłączył się do PCF, którego poglądy wyznawał podczas swojej tajnej działalności w szeregach FTP. 6 listopada 1944 r. został mianowany członkiem tymczasowej rady miejskiej Prades, w której zasiadał również Jean Font: mianowany tego dnia burmistrz Pierre Palau był, podobnie jak Henri Gipolo, działaczem, który ujawnił się w ukryciu. Henri Gipolo został wybrany radnym miejskim Prades 19 maja 1945 r.: przy okazji tych wyborów lista prowadzona przez Pierre'a Palau z łatwością zatriumfowała nad prawicą. (informacja o H. Gipolo na stronie Maitron https://maitron.fr/spip.php?article73243
  40. https://maitron.fr/spip.php?article73243 , GIPOLO Henri notice by André Balent, wersja opublikowana 12 sierpnia 2009, ostatnia modyfikacja 12 marca 2015.
  41. Julien Licourt i Luc-Antoine Lenoir, „  Reorganizacja: Philippe opuścił Matignon, Castex chce „zjednoczyć naród”  ” , na Le Figaro ,3 lipca 2020 r.(dostęp 3 lipca 2020 r . ) .
  42. „  Nos twinnings  ” (dostęp 3 lipca 2020 r. )
  43. Organizacja spisu na insee.fr .
  44. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  45. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  46. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  47. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  48. INSEE , „  Populacje prawne 2009 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  49. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  50. Michel de La Torre , Pireneje Wschodnie: Kompletny przewodnik do swoich 224 gmin , Paryż, Deslogis-Lacoste, Coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).
  51. Strona stowarzyszenia Ciné-Rencontres de Prades
  52. Wycieczka po Hiszpanii 2017
  53. "  Stage 15 Céret > Andorra la Vella  " , na letour.fr ( dostęp 26 czerwca 2021 ) .
  54. "  File RFDM2010COM: Dochody podatkowe zlokalizowane gospodarstw domowych - Rok 2010  " , na miejscu INSEE (dostępnym na 1 st lutego 2013 ) .
  55. Przypadki , s.  3-5.
  56. Mallet 2003 , s.  192-193.
  57. Przypadki , s.  39.
  58. DRAC Langwedocja-Roussillon .
  59. Wskazówka n o  PA66000012 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  60. Karta biograficzna na stronie Zakonu Wyzwolenia
  61. http://armorialdefrance.fr/page_blason.php?ville=244