Olargues

Olargues
Olargues
Ogólny widok
Herb Olargues
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Herault
Miasto Béziers
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin od Minervois do Caroux
Mandat burmistrza
 Jan Arcas
2020 -2026
Kod pocztowy 34390
Wspólny kod 34187
Demografia
Miły Olarguais
Ludność
miejska 		680  mieszk. (2018 wzrost o 3,34% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 37  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 33 ′ 26 ″ północ, 2 ° 54 ′ 55 ″ wschód
Wysokość Min. 148  m
Maks. 760  m²
Powierzchnia 18,6  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Olargues
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Pons-de-Thomières
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Olargues
Geolokalizacja na mapie: Hérault
Zobacz na mapie topograficznej Hérault Lokalizator miasta 14.svg Olargues
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Olargues
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Olargues

Olargues w prowansalski Olargues jest francuski gmina znajduje się w dziale z Herault w regionie oksytańskiej . Znajduje się w regionalnym parku przyrody Górnej Langwedocji . Wieś zaliczana jest do najpiękniejszych wsi we Francji . Jej mieszkańcy nazywani są Olarguais ( los olargueses ). Olargues było stolicą kantonu ( kanton Olargues ) i siedzibą gminy gmin Orb i Jaur .

Geografia

Miasto położone jest w północno-zachodniej części departamentu Hérault, około 35 kilometrów w linii prostej od Béziers (50 km dwoma drogami departamentalnymi). Olargues znajduje się przy drodze D908 (dawna droga krajowa 608 ) między Bédarieux i Saint-Pons-de-Thomières, skąd dwie główne drogi prowadzą do równiny przybrzeżnej ( linia kolejowa jest nieczynna i została przebudowana na ścieżkę rowerową przez Rada Generalna).

Wieś położona jest nad brzegiem rzeki Jaur , 6 km w górę rzeki od jej ujścia do rzeki Orb , w wąskiej dolinie na południe od gór Espinouse . Ze względu na swoją historię, Olargues wyróżnia się tym, że znajduje się na skalistej podstawie tworzącej wzgórze, „puòg” w języku prowansalskim , od którego pochodzi nazwa dzielnicy wioski i która jest prawie otoczona wodami Jaur. Jest to gmina „  Hauts cantons de l'Hérault  ”. Jest częścią zaplecza Béziers .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Olargues
Saint-Vincent-d'Olargues Saint-Julien Mons
Saint-Étienne-d'Albagnan Olargues Vieussan
Berlou Roquebrun

Toponimia

Olargues pochodziłoby od imienia germańskiego Olaricus .

Heraldyka

Broń Olargues

Ramiona Olargues są ozdobione w następujący sposób:

Lazur do garnka ze złotem z rączką z tego samego .

To są gadające bronie , garnek nazywa się po prowansalsku ola .

Historia

antyk

Teren wsi był kolejno zajmowany przez Rzymian, Wandalów i Wizygotów . Rzymianie uczynili Olargues miastem-pocztą na skraju prowincji Narbonnaise . Po upadku cywilizacji gallo-rzymskiej Olargues stało się stolicą Wizygotów w 476.

Średniowiecze

Dopiero w średniowieczu wieś została ufortyfikowana. Zamek został zbudowany w XII -tego  wieku. Mury miejskie zostały zbudowane w XIII -go  wieku. Miasto zostało oblężone podczas krucjaty przeciwko albigensom podczas działań wojennych prowadzonych przez Simona de Montfort w 1210 roku. Ale z tego czasu pozostała tylko stara rynkowa wieża, która stała się dzwonnicą kościoła Saint-Laurent i Diabelskim Mostem który obejmuje Jaur oraz ulice, które łączą się z cytadelą. Wykopaliska prowadzone we współpracy z Ministerstwem Kultury i stowarzyszeniem Concordia odsłoniły pozostałości starego kościoła, a także ślady siedliska dawnego zamku feudalnego. Te wykopaliska są rozwijane.

Nowoczesne czasy

W 1629 r., po cierpieniach wojen religijnych i zorganizowanych grabieżach, cytadela została zniszczona na rozkaz kardynała Richelieu . Wojska Ludwika XIII najechały burzliwą Langwedocję, by oblegać twierdze.

Kościół św Wawrzyńca został zbudowany w XVII -tego  wieku we wsi. Pozostałości takie jak Porte Neuve, Porte Gaubert czy fragmenty murów obronnych świadczą dziś o dawnych fortyfikacjach miasta.

rewolucja Francuska

W czasie Rewolucji Francuskiej mieszkańcy miasta zgromadzili się w ramach rewolucyjnego społeczeństwa , które w październiku 1793 r . nazwano „ludowym społeczeństwem górskich sankulotów” .

Okres współczesny

W XVIII TH i XIX -tego  stulecia Olargues stał się dużym miastem dynamicznym, co pozwoliło mu się pojawiać jako centrum gospodarczego doliny Jaur dzięki jego targach. Rolnictwo było ważnym źródłem dochodów. Tak więc specjalności, takie jak uprawa kasztanów ( corocznie obchodzony jest kasztan Olargues), winorośli , drzew oliwnych i wiśni, pozwoliły Olargues na rozwój i zdobycie reputacji na rynkach aż do Paryża . Dużym atutem była instalacja linii kolejowej Mazamet - Bédarieux . Zainaugurowany w całości w dniu10 listopadaw 1889 r. linia ta wymagała budowy obiektów takich jak most kolejowy Olargues zbudowany przez firmę metalurgiczną Fives-Lille i znajdujący się przy wschodnim wjeździe do wsi, wiadukt często mylnie uważany za dzieło przez Gustawa Eiffla. Linia nie była eksploatowana od 1972 r. dla podróżnych i 1987 r. dla towarów. Został on przebudowany przez radę generalną Hérault w tak zwaną ścieżkę rowerową „greenway” z Mazamet do Villemagne-l'Argentière w pobliżu Bedarieux .


Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 15,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,7  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1046  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 7,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 3 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłoniło się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Berlou” miasta Berlou zlecenie w 1988et o 8  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 15,2  ° C , a ilość wytrącania 908,5  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Carcassonne”, w miejscowości Carcassonne , w departamencie Aude , uruchomionej w 1948 r. i na 59  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,7  °C w okresie 1971-2000, o 14,1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,5  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Olargues jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Olargues, aglomeracji międzyresortowej skupiającej w 2017 r. 6 gmin i 2458 mieszkańców, z czego jest centrum miasta . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Architektura Olargues zmieniała się z biegiem czasu. Most Bonnafous i dawny most żandarmerii oferują dwa nowe wejścia po obu stronach miasta. W latach trzydziestych XX wieku Place Alexandre-Laissac został rozbudowany wraz z budową obecnego ratusza i zespołu szkolnego. Dziś Olargues korzysta z nowej infrastruktury, takiej jak kolegium Alexandre-Laissac i szkolna restauracja otwarta w 2004 roku .

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (89,4 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 88,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (86,5%), tereny zurbanizowane (4,9%), niejednorodne tereny rolnicze (3,4%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,9%), uprawy trwałe (2,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów od 1936 roku do dnia dzisiejszego

Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1925 1945 Joseph Planès
1945 1945 Marcel Vié
1945 1953 Andre Lau
1953 1961 Roger Marty
1961 1977 Andre Lau
1977 1983 Alain Cros płyta DVD Radny Generalny 1973 - 1979
1983 W trakcie Jean Arcas PS Wycofany z nauczania

Radny Generalny 1979 - 2015

Były wiceprzewodniczący rady generalnej Hérault

Były przewodniczący gminy Orb-Jaur

Prezes Związku Wodociągów Doliny Jaur

Wiceprzewodniczący regionalnego parku Górna Langwedocja

Wiceprzewodniczący Hérault SDIS

Wiceprzewodniczący gminy Minervois-St Ponais-Orb / Jaur

Prezes Pays Haut Languedoc and Vineyards

To właśnie podczas rewolucji Olargues stało się stolicą kantonu, funkcję, którą miasto zachowało do dziś.

Demografia

W ostatnim spisie miasto liczyło 680 mieszkańców.

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1007 1,037 1,068 1224 1298 1212 1,161 1,143 1145
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,058 1,017 1,016 1,078 1,040 1,048 1 221 955 909
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
913 891 864 740 810 822 755 707 622
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
693 590 518 529 512 571 592 640 682
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
680 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Populacja Olargues wzrosła o około 10% w latach 1975-1999, co odpowiada średniemu rocznemu wzrostowi o 1,2%. Wzrost ten wzrósł w latach 1999-2007 do 14%.

Po doznaniu znacznego pustynnienia obszarów wiejskich wieś Olargues, ale także cały kanton Olargues, wita nową populację. Są to zarówno nowi emeryci, jak i młodzi pracownicy. Ta ewolucja demograficzna wpisuje się w wydziałowy trend silnego wzrostu, głównie z powodu heliotropizmu. Lokalnie dynamika ta wspierana jest z jednej strony przez poszukiwanie lepszego środowiska życia, poprawę infrastruktury drogowej, modernizację sprzętu dla populacji składającej się z młodych pracowników, cudzoziemców, ale także rdzennych mieszkańców, którzy powracają do osiedlenia się. po studiach lub pod koniec kariery. Ta atrakcja tłumaczy wzrost cen nieruchomości w ostatnich latach.

Gospodarka

Olargues zwrócił się ku turystyce i gospodarce usługowej. Stolica dużego kantonu 13 gmin, Olargues, łączy różne usługi administracyjne i handlowe, dzięki którym wieś jest dynamicznym miastem. Wioska jest siedzibą kraju goszczącego turystów - Górnej Langwedocji . Działalność turystyczna pozwoliła na tworzenie firm, ale także kilku rodzajów noclegów na terenie wsi. Szczególnie reprezentowany jest sektor zdrowia i opieki społecznej (zakład opieki nad osobami starszymi, opieka domowa).

Przemysł , obecna w tym regionie jest reprezentowany przez roślinę energii hydraulicznej i wcześniej mały produkcji tworzyw sztucznych .

Rolnictwo zrzekło się ziemi, ale wciąż jest kilku rolników specjalizujących się w roślinach leczniczych , przetworzonych owocach i warzywach, miodzie i pyłku, a nawet winie , jak na przykład mała posiadłość Lisson , która oczyściła stare tarasy na zboczu wzgórza, aby sadzić na nich szlachetne odmiany winorośli. gleby i produkuj wysokiej jakości wino w jego sklepionej piwnicy.

W Olargues znajduje się centrum naukowo-badawcze Cebenna, nazwane na cześć kobiety skazanej przez bogów Olimpu na pochłonięcie przez Caroux. O utworzeniu centrum zdecydowała Rada Generalna Hérault, która od 1988 roku chciała stworzyć sieć wyspecjalizowanych ośrodków naukowych na terenie departamentu. Centrum ma na celu promocję dziedzictwa, ochronę środowiska naturalnego i geologii przy jednoczesnym faworyzowaniu podejścia naukowego. Dziś ośrodek pełni ważną rolę dla wsi. W ramach ekoturystyki regularnie przyjmuje stażystów i organizuje zajęcia dla różnych grup odbiorców (wycieczki edukacyjne, konferencje). Posiada audytorium, laboratorium, sale komputerowe, kalejdoskop i mediatekę .

Miejsca i zabytki

Architektura miejsca i jego średniowieczny wygląd umożliwiły sklasyfikowanie Olargues i włączenie go do krajowego spisu miejsc.

Dziedzictwo obejmuje:

Olargues to etap na ścieżkach Saint-Jacques-de-Compostelle . Wioska położona jest przy Via Tolosane łączącej Arles z Santiago de Compostela. Jest to jedyna droga biegnąca w obu kierunkach, która może również prowadzić do Rzymu lub Jerozolimy .

Miasto, na terenie regionalnego parku przyrodniczego Górnej Langwedocji , znajduje się na liście stowarzyszenia "  Najpiękniejsze wioski we Francji  ".

Miasto to dało swoją nazwę odmianie lokalnych kasztanów ( kasztanów z Olargues ), które są nadal uprawiane w regionie.

W 1990 roku , na ulicach starej wsi były wykorzystywane jako plan zdjęciowy do filmu Merci la vie przez Bertrand Blier . Kilka scen zostało nakręconych przy rue Neuve, rue de la Place, rue du Pioch oraz na klatce schodowej Komandorii. Film przywołuje przygody dwóch młodych dziewcząt granych przez Charlotte Gainsbourg i Anouk Grinberg . Znani aktorzy, tacy jak Gérard Depardieu ; Jeana Carmeta ; Annie Girardot ; W sesji wzięli również udział Jean-Louis Trintignant i Michel Blanc .

Osobowości związane z gminą

Był także burmistrzem Montpellier od 1878 do 1892 i 1896. Po raz pierwszy został mianowany dekretem prezydenckim w 1878, zanim został wybrany w 1881, 1884, 1888 i 1896. Zainicjował duże projekty urbanistyczne dla miasta. W Montpellier jego imię noszą hale znajdujące się na Boulevard du Jeu-de-Paume. Olargues oddał mu hołd, budując na jego podobiźnie pomnik poświęcony jego pamięci na placu, który również nosi jego imię. Niedawno, w 2003 roku, nowa uczelnia w Olargues, zbudowana obok stadionu Coulayro, została nazwana college'em Alexandre-Laissac.

Uroczystości - Kultura

20 lipca 2007, Olargues było gospodarzem Tour de France 2007 w ramach etapu Montpellier-Castres. Rowerzyści przejechali przez miasto RD 908. Przed żandarmerią w Olargues odbył się sprint, aw Rieumégé zorganizowano zaopatrzenie. Transmisja sceny rozpoczęła się od Olargues. Helikoptery telewizji francuskiej wystartowały ze stadionu Coulayro.

Przez cały rok miasto Olargues korzysta z licznych atrakcji i uroczystości dzięki licznym stowarzyszeniom kulturalnym i sportowym.

Olargues specjalizuje się w produkcji kasztanów Olargues, które w rzeczywistości są odmianą kasztanów . Pozwala na produkcję lokalnego specjału jakimi są „kasztany” wyrabiane w sekadzie . Secadous są małe kamienne domy, w których ogień świeci się na dolnym piętrze tak, że kasztany umieszczone na piętrze może wyschnąć.

Oprócz regularnie organizowanych pchlich targów i jarmarków, przez cały rok odbywa się wiele wydarzeń kulturalnych. Przez cały rok w kościele św. Wawrzyńca organizowane są także koncerty organowe i chóralne.

Targi szkolne, święto kolegium Alexandre Laissac

Festiwal Doliny Muzycznej, święto afrykańskie

Wystawa szopek z całego świata w Escalier de la Commanderie, kaplicy Saint-Etienne i różnych witrynach sklepowych

Aktywności sportowe

Wioska Olargues posiada kilka obiektów sportowych, które umożliwiają uprawianie wielu sportów.

Blisko

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Hamlin Nazwy miejscowości departamentu Hérault 1983.
  2. Didier Catarina i Jean-Paul Fernon, Herbarz gminy Hérault , Artyści w Langwedocji, 2004, ( ISSN  1264-5354 ) , s. 54.
  3. Jean-François Dubost, „  Sieć Towarzystw Politycznych w departamencie Hérault podczas Rewolucji Francuskiej (1789-1795)  ”, „ Historyczne Roczniki Rewolucji Francuskiej” , nr 278, 1989. s. 416.
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 20 czerwca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 20 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 20 czerwca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Berlou – metadata  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 20 czerwca 2021 )
  10. „  Orthodromie entre Olargues et Berlou  ” , fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Berlou – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w berlou ) .
  12. „  Orthodromy between Olargues and Carcassonne  ” , fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  16. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. „  Urban Unit 2020 of Olargues  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
  20. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  22. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  23. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  24. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  27. Cebenna, oficjalna strona
  28. Wskazówka n o  PA00103625 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  29. Wskazówka n o  PA00103624 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  30. Wskazówka n o  PA00103626 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  31. L'Express
  32. Przyjęcie Festibaloche

Zobacz również

Bibliografia

Archiwa

Powiązane artykuły

Relacja wideo z TV5 Monde w Olargues

Linki zewnętrzne