Brak obrazka ? Kliknij tutaj
| Data urodzenia | 14 lipca 1907 |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | São Paulo , Brazylia |
| Data śmierci | 7 czerwca 1989 |
| Miejsce śmierci | São Paulo , Brazylia |
| Narodowość | brazylijski |
| Lata działalności | 1951-1953, 1956 |
|---|---|
| Jakość | Kierowca rajdowy |
| Lata | Stabilny | 0C.0 ( V. ) |
|---|---|---|
|
Maserati Maserati prywatne Ferrari prywatne |
| Liczba wyścigów | 6 |
|---|---|
| Pozycje biegunowe | 0 |
| Podium | 0 |
| Zwycięstwa | 0 |
Francisco Sacco Landi (ur14 lipca 1907 w Sao Paulo, zmarł dnia 7 czerwca 1989), lepiej znany jako Chico Landi , to brazylijski kierowca wyścigowy. Brał udział w sześciu Grand Prix pomiędzy 1951 i 1956 z Scuderia Ferrari następnie z Maserati i był jednym z pierwszych brazylijskich kierowców konkurować w Europie. W sumie brał udział w wyścigach samochodowych przez ponad trzydzieści lat.
Francisco Landi zadebiutował w wyścigach samochodowych w 1935 roku (znaczący udział w 500 milach Rafaeli na Fiacie , imprezie, na której reprezentował się w 1937 roku ).
Wygrał samochód Grand Prix w Rio de Janeiro w 1941, 1947 i 1948 r. (Najbardziej utytułowany kierowca imprezy), a także samochody Gávea i Boa Vista w 1946 r. Oraz São Paulo w 1947 r. (Wszystkie na Alfie Romeo ).
Po wojnie rozpoczął swoją działalność wyścigową w Europie w sezonie 1947 , sporadycznie podczas Grand Prix Bari, w którym ścigał się prywatnie, na Maserati 4CL , a jego występ zakończył się przejściem na emeryturę. W 1948 roku dołączył do Scuderia Milano , co umożliwiło mu udział w dwóch wyścigach Formuły 1 poza mistrzostwami na Maserati 4CL. Dwukrotnie przeszedł na emeryturę w San Remo i Penya Rhin Grands Prix.
Zadebiutował w mistrzostwach świata Formuły 1 podczas Grand Prix Włoch samochodów w 1951 roku, gdzie za kierownicą prywatnego Ferrari 375 przeszedł na emeryturę od startu z powodu zepsutej skrzyni biegów. Poza mistrzostwami świata jeździł oficjalnym Ferrari na Albi Grand Prix, ale nadal był na emeryturze. Wciąż poza mistrzostwami, Scuderia Bandeirantes podarowała mu kierownicę Maserati 4CLT / 48 podczas Grand Prix Bari, gdzie ponownie przeszedł na emeryturę.
W 1952 roku wziął udział w dwóch mistrzostwach świata Formuły 1 w ramach Scuderia Bandeirantes . Musi podzielić się swoim Maserati A6GCM z Janem Flintermanem w Holandii . Holender sitowie z 15 th pozycji na starcie, ale spadła do 7 th rundę różnicowego problemu, zespół postanowił więc przystanku przy Landi 43 th runda powierzyć swój samochód Flinterman który zajął dziewiąte wyścig, siedem okrążeń za zwycięzcą Alberto Ascari . Na następnym Grand Prix we Włoszech zajął ósme miejsce, cztery okrążenia za zwycięzcą Ascari. Poza mistrzostwami, prowadząc Ferrari 375 i Maserati A6GCM , brał udział w pięciu konkurencjach nie-mistrzowskich dla Scuderia Bandeirantes i zajął drugie miejsce w Albi Grand Prix i Daily Mail Trophy .
W 1953 roku prywatnie brał udział w Grand Prix Szwajcarii na swoim Maserati i przeszedł na emeryturę pod koniec wyścigu z powodu zepsutej skrzyni biegów. We Włoszech przeszedł na emeryturę na początku wyścigu z powodu zepsutej skrzyni biegów. Poza mistrzostwami, nadal prywatnie, brał udział w niemieckich międzynarodowych zawodach ADAC Eifelrennen na swoim Maserati A6GCM i ponownie przeszedł na emeryturę.
W 1954 roku Landi wystartował tylko w Grand Prix Buenos Aires (rozgrywanym poza mistrzostwami) swoim prywatnym Maserati, bez wyniku, a następnie nie wystartował w żadnym wyścigu w 1955 roku .
W 1956 r. Jeździł oficjalnym Maserati 250F podczas Grand Prix Buenos Aires (nadal poza mistrzostwami) i rywalizował o swoje ostatnie Grand Prix Mistrzostw Świata Formuły 1 jako oficjalny kierowca Maserati podczas Grand Prix Argentyny 1956 . Po 46 okrążeniach, gdy jest szósty, pozostawia kierownicą swojego 250F do Gerino Gerini który zajął 4 th pozycję, która pozwala pilotom zdobyć 1,5 punktów każdy.
Landi opuścił Formułę 1 pod koniec sezonu, aby teraz prowadzić warsztat samochodowy.
Na początku lat 60. na torze Interlagos odniósł kilka sukcesów w rajdach wytrzymałościowych .
Następnie został dyrektorem tego samego obwodu do 1985 roku , a zmarł w 1989 roku na zawał serca w wieku 81 lat.
| Pora roku | Stabilny | Rama | Silnik | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | Ranking w lidze |
Punkty wpisane |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1951 | Prywatny | Ferrari 375/50 |
Ferrari V12 |
SUI | 500 | BEL | ENG | GBR | GER |
ITA Abd |
ESP | nc | 0 | |
| 1952 | Escuderia Bandeirantes | Maserati A6GCM |
Maserati 6 cylindrów |
SUI | 500 | BEL | ENG | GBR | GER |
9 NED * |
ITA 8 |
nc | 0 | |
| 1953 |
Escuderia Bandeirantes Scuderia Milano |
Maserati A6GCM |
Maserati 6 cylindrów |
ARG | 500 | NED | BEL | ENG | GBR | GER |
SUI Abd |
ITA Abd |
nc | 0 |
| 1956 | Officine Alfieri Maserati | Maserati 250F |
Maserati 6 cylindrów |
ARG 4 * |
MÓJ | 500 | BEL | ENG | GBR | GER | ITA | 25 tys | 1.5 |