Castelnau-Magnoac

Castelnau-Magnoac należy do społeczności gmin Pays de Trie i Magnoac utworzonej w styczniu 2017 r. i zrzeszającej 50 gmin.

Miasto jest również członkiem SIVOM Saint-Gaudens Montréjeau Aspet Magnoac .

Usługi publiczne

Gmina Castelnau-Magnoac posiada agencję pocztową .

• Sąd Rejonowy w Tarbes
• High Court of Tarbes
• Sąd dla nieletnich z Tarbes
• Cena urzędowa Court of Tarbes
• Prud'hommes Rady z Tarbes
• Sąd gospodarczy Tarbes
• Sąd Apelacyjny w Pau
• Sąd Administracyjny w Pau
• Administracyjny Sąd Apelacyjny w Bordeaux

Bliźniacze

•  Plouguiel, departament Côtes-d'Armor  ( Francja ) od13 lutego 1999 r.(676  km w linii prostej)

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r. W 2018 r. gmina liczyła 799 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,04% w porównaniu z 2013 r. ( Hautes-Pyrénées  : +0,14 %, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ] 1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 1,066 1,070 1,152 1215 1,572 1610 1513 1,573 1,751 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1) 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1603 1,632 1646 1,581 1,592 1687 1,654 1641 1,434 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2) 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1410 1409 1,356 1 411 1,261 1179 1,122 1,127 1,029 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3) 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012 1,016 1024 924 886 797 750 761 763 769 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4) 2017 2018 - - - - - - - 798 799 - - - - - - - Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna . (Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Ludność i społeczeństwo

Edukacja

Miasto jest zależne od akademii w Tuluzie . Ma szkołę w 2017 roku.

• Przedszkole
• Szkoła podstawowa  : Les Parets

Sporty

• Castelnau-Magnoac ma klub rugby ; Magnoac FC.

W 1995 roku Magnoac Football Club został honorowym mistrzem Francji w rugby , pokonując amerykańskiego Nissana 9-6.

W tym klubie zadebiutował Antoine Dupont , scrumowa połowa zespołu Stade Toulousain . Urodził się w tej wiosce i grał tam w rugby w wieku od 4 do 15 lat, następnie przeszedł do FC Auch .

MTC (Magnoac Tennis Club) ma 2 drużyny seniorów i 1 drużynę seniorów. Drużyna męska 1 ewoluuje w Promocji Regionalnej 1, a drużyna 2, urodzona w 2011 roku, jest na najniższym poziomie w Promocji Regionalnej 6. Tymczasem drużyna Ladies gra w P2. Jest on kierowany przez M mnie Cathy Fortassin. Szkoła tenisa liczy około pięćdziesięciu dzieci, które biorą udział w zawodach resortowych i regionalnych. Drużyna chłopców w wieku 9/10 lat została mistrzem II dywizji w 2011 roku. Kompleks tenisowy składa się z budynku klubowego, kortu krytego i kortu zewnętrznego. Obie powierzchnie są identyczne (szybko).

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Pamięci z franka Pommiès Corps i 49 -go  pułku piechoty  ;
• Muzeum Korpusu Franków Pommiesa  ;
• Kolegiata Wniebowzięcia NMP i Muzeum Sztuki Religijnej;
• Place de l'Estelette.
• Jezioro Castelnau-Magnoac .

Osobowości związane z gminą

• Arnaud d'Ossat ( 1537-1604 ), pasterz w regionie Castelnau-Magnoac (65), zauważony przez miejscowego dżentelmena Thomasa de La Marque za inteligencję, został wychowawcą dwójki dzieci tego ostatniego na zamku de La Marque następnie towarzyszył im do Paryża, gdzie był w stanie ukończyć studia i rozpocząć niesamowitą wspinaczkę. Kardynał i polityk , zaczynał jako sekretarz Paula de Foix , biskupa Tuluzy . Od 1584 roku był ambasadorem do Rzymu i uzyskał od Stolicy Apostolskiej rozgrzeszenie od Henryka IV , a następnie zatwierdzenia edyktu Nantes i unieważnienie małżeństwa króla do Marguerite Francji . Biskup Rennes , a następnie Bayeux , został nagrodzony za sukces dyplomatyczny kapeluszem kardynała. Jego listy to klasyka dyplomacji .
• Louis Lartet (1840 - 1899), jeden z najsłynniejszych francuskich prehistoryków, urodzony w Castelnau-Magnoac 18 grudnia 1840 r. Odkrył w szczególności szkielet człowieka z Cro-Magnon .
• Maxime Dastugue (1851-1909): malarz rodzajowy, portrecista , orientalista, pochodzący z Castelnau-Magnoac. Ten uczeń malarza historycznego Jean-Léon Gérome wystawiony na Salonie w 1876 ​​roku . W latach 1877-1886, otrzymał zlecenia na kilku kopiach obrazów religijnych, które mają być umieszczone w kościołach , a także wykonanych robót dla Muzeum w Wersalu . Odbył podróż na Wschód, w szczególności do Egiptu w 1889 roku. Przywiózł z niego wiele scen.
• Jean Melchior Dabadie przez Berneta .
• Jean-Joseph Melchior Dabadie przez Berneta .
• Rodzinnie Marka Marca, stary szlachetny rodzina Bigorre , zainstalowany z XIV th  wieku w Castelnau-Magnoac, zamku La Marque i zamku sąsiada Manent ( Gers ). Off rodziny u mężczyzn na początku XX -go  wieku.
• Jacques-Bernard Dupont , urodzony w 1922 roku w tej wsi, inspektor finansów, były dyrektor generalny ORTF .
• Pierre Saint-Paul jest malarzem, raczej abstrakcyjnym, urodzonym 17 lipca 1926 w tej wsi.
• Antoine Dupont , zawodowy gracz rugby na Stade Toulousain , połowa scrum we Francji, wybrany najlepszym graczem Turnieju 6 Narodów w 2020 roku ; wybrany najlepszym europejskim graczem 2020/2021.

Heraldyka

Blazon  : Lazur w zamku z dwiema wieżami zachowany Argent, murowany Sable, otwarty i ażurowy z pola na kopcu Vert; na wysokości emanuje z sześciu kawałków i dwóch połówek lub ponad siedmiu Gule, podtrzymywanych przez filet Argent.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin Hautes-Pyrénées
• Magnoak

Linki zewnętrzne

• Castelnau-Magnoac na stronie INSEE
• Oficjalna strona
• Castelnau-Magnoac na terenie National Geographic Institute
• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Mapa IGN pod Géoportail
2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 10 lipca 2021 )
7. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
8. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
9. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
10. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
12. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
13. : Miejski raport statystyczny dla miasta Castelnau-Magnoac
14. Michel Grosclaude i Jean-François Le Nail, Słownik toponimiczny gmin Hautes Pyrénées integrujący pracę Jacquesa Boisgontiera , Rada Generalna Hautes Pyrénées, 2000.
15. Archiwum departamentalne Hautes-Pyrénées: Mapa katastralna Castelnau-Magnoac
16. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – Hautes-Pyrénées (Occitanie), „  Wyniki wyborów prezydenckich 2017 w Castelnau-Magnoac  ” (dostęp 20 czerwca 2018 r . ) .
17. R Theo, „  Castelnau-Magnoac. Bernard Verdier ponownie wybrany burmistrzem na piątą kadencję  ”, La Dépêche du Midi ,2 czerwca 2020 r.( przeczytaj online ).
18. Archiwa departamentu Hautes-Pyrénées
19. „  Wykaz sądów właściwych dla Castelnau-Magnoac  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (oglądanie 17 grudnia 2015 )
20. Organizacja spisu na insee.fr .
21. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
22. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
23. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
24. „  Katalog: Wyniki wyszukiwania  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (dostęp 28 czerwca 2017 r . ) .