Aniche

Aniche
Aniche
Kościół św. Marcina d'Aniche .
Herb Aniche
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
dział północ
Dzielnica Douai
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Heart of Ostrevent
Mandat burmistrza
Ksawery Bartoszek
2020 -2026
Kod pocztowy 59580
Wspólny kod 59008
Demografia
Miły Anichois, Anichois
Ludność
miejska
10146 mieszk  . (2018 spadek o 3,7% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 1556  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 50°19′50″ północ, 3°15′07″ wschód
Wysokość Min. 26  m
Max. 71  m²
Obszar 6,52  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Valenciennes (część francuska)
( przedmieście )
Obszar atrakcji Douai
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Aniche
( biuro centralne )
Ustawodawczy szesnasty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Aniche
Geolokalizacja na mapie: Północ
Zobacz na mapie topograficznej Północy Lokalizator miasta 14.svg Aniche
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Aniche
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Aniche
Znajomości
Stronie internetowej https://www.aniche.fr/

Aniche jest francuski gmina znajduje się w dziale o północy , w okręgowych Hauts-de-France .

Miasto, położone w zagłębiu górniczym Nord-Pas-de-Calais , długo żyło z wydobycia węgla  : na jego terenie wykopano czternaście szybów kopalnianych, jedenaście przez Compagnie des mines d'Aniche , trzy przez Compagnie des mines d „Azincourt, ale także przemysł szklarski z dziewięcioma hutami znajdującymi się na jej terenie.

Geografia

Lokalizacja

Aniche znajduje się w samym sercu regionu Ostrevent .

Przygraniczne gminy Aniche
Auberchicourt Bruille-lez-Marchiennes Abscon
Auberchicourt Aniche Abscon
Emerchicourt Emerchicourt Masowanie

Geologia i ulga

Hydrografia

Aniche znajduje się w dolinie Scarpe . Dział wodny z doliną Scheldt znajduje się na południowej granicy z Émerchicourt na wysokości kopca zamkowego Hasencort , huty szkła Saint-Gobain. W dolnej części Aniche, rue Apollinaire-Gaspart była wcześniej nazywana rue du Marais, bagno położone na północno-zachodnich granicach z Auberchicourt .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,5  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,6 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 698  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,6 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 9,1 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pecquencourt” w miejscowości Pecquencourt zlecenie w 1962, w odległości 6  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,8  ° C i ilość opadów 743,8  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Lille-Lesquin”, w miejscowości Lesquin , która została oddana do użytku w 1944 roku i na 31  km , średnie roczne zmiany temperatury od 10,4  ° C na okres 1971-2000 do 10, 8  ° C dla 1981-2010, następnie 11,3  ° C dla 1991-2020.

Trasa komunikacyjna i transportowa

Aniche jest połączone z Douai linią A autobusu wysokiego poziomu (BHNS), o nazwie Evéa, z Syndicat Mixte des Transports du Douaisis, a także liniami 211 (Guesnain-Denain przez Aniche), 210 (Aniche-Somain) , 201 (Aniche-Villeneuve d'Ascq) sieci Arc-en-Ciel .

Aniche jest obsługiwany przez Evéa , autobus wysokiego poziomu z Douai. Miasto ma 6 stacji, z których jedna służy jako stacja końcowa linii, w pobliżu liceum Pierre-Joseph Laurent.

Miasteczko obsługiwane było przez publiczny transport kolejowy na zniszczonej stacji Aniche .

Planowanie miasta

Typologia

Aniche jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Valenciennes (część francuska) , międzynarodowej aglomeracji, której francuski część obejmuje 56 gmin i 335,242 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Douai, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 61 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (53,8% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (48,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (48,6%), grunty orne (34,4%), łąki (11,7%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (4%), kopalnie, składowiska i place budowy (1,2% ).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Fabuła

Średniowiecze

* Ten 27 kwietnia 1181, Filip, hrabia Flandrii i Vermandois przebywa w bazylice św. Marcina d'Aniche w obecności relikwii Dziewicy Eusébie . Reguluje prawa opactwa do dziesięciny.

Aniche i Auberchicourt przez długi czas mieli tych samych panów.

[ref. niezbędny]

Kartularz księcia Karola de Croÿ

Gwasz (naprzeciw) namalowany prawdopodobnie w 1603 r. , pojawia się w Albumach z Croÿ i jest częścią dużego zestawu obrazów topograficznych zamówionych przez księcia Croÿ: owal przedstawiający kawalerski widok krajobrazu jest obramowany czterema nagimi kątami figurki męskie; te w górnej części twarzy; te z dolnej części pleców. Na owalnym medalionie znajduje się kartusz z nazwą wsi „Anniche” oraz przedstawieniem krajobrazu widzianego od południa, pod koniec lata (por. zaorane pole, liście na drzewach).

Z XVI -tego  wieku do rewolucji

XIX th  wieku do dzisiaj

Po otwarciu pierwszej huty w 1823 roku , Aniche jest od połowy XIX th  wieku, francuska stolica przemysłu szklarskiego do okien i od 4 000 do 7 500 w 1900 roku ograniczonych płyt firmowe i fotografie papierowe Antoine Lumière et ses fils (Lyon) współpracuje z Verreries de la Gare, lepiej znanym pod nazwą „Verreries Belotte”.

Pierwsze wydobycie katastrofa miała miejsce na7 lutego 1827 r.rano w szybie Saint-Hyacinthe , palenisko, którego używaliśmy do podtrzymania, komunikowało ogień do rusztowania dojścia do szybu zjazdowego robotników. Dym rozprzestrzenił się obficie wewnątrz kopalni, udusił 46 pracowników zaangażowanych w pokłady przy wydobyciu węgla. Siedmiu młodych mężczyzn i dwóch ojców rodzin zostało wycofanych martwych. - *: 50 ° 20 ′ 04,71 ″ N, 3 ° 14 ′ 43,47 ″ E Lokalizacja studni Saint-Hyacinthe

ten 28 października 1854 rma miejsce Katastrofa Aniche z 1854 roku, w której zginęło jedenaście nieletnich przez ogień .

W Aniche odczuwalne jest trzęsienie ziemi 27 grudnia 1893 r.. Atak na Aniche odbyła się4 sierpnia 1895 r.

ten 28 listopada 1900Dwadzieścia jeden robotników zostało zabitych przez wybuch 148  kg dynamitu w Fenelon dołu z Compagnie des Mines d'Aniche . To katastrofa Aniche .

ten 1 st sierpień 1914Francja wydaje rozkaz mobilizacji ogólnej. W Aniche, podobnie jak w Lallaing , nieletni w ramach gorączki patriotycznej odmawiają schodzenia z Polakami z terenów Niemiec i Niemiec. Niektórzy z tych Polaków proszą o wstąpienie do armii francuskiej.

Pierwszej wojnie światowej najpierw spowodował gwałtowne spowolnienie w działalności przemysłowej, a następnie doprowadził do zniszczenia przez okupanta większości obiektów przed wyjazdem w październiku 1918 roku , po ewakuacji górników pociągiem, który jako znak oporu śpiewał Marsyliankę , w kierunku Liège i zniszczenie dzwonnicy kościoła św. Marcina . Z6 lutego 1918 do 16 marca 1918Jagdstaffel 23  (z) Luftwaffe otwarto lotnisko w pobliżu miasta Traisnel z 22 hangarów i samolotów Albatros D.II następnie Jagdstaffel 58  (DE) i Jagdstaffel 36  (to) przejmują do „przybyciem Royal Air Force na24 października 1918 rwraz z przybyciem 40. Dywizjonu RAF  (en) .

Okupacja trwa czterdzieści dziewięć miesięcy, od wrzesień 1914 do 20 października 1918, kiedy wieś zostaje wyzwolona przez siły brytyjskie. Wojna pochłonęła 314 ofiar Anichoise, 299 na froncie lub z powodu ran oraz 15 ofiar cywilnych.

W okresie międzywojennym nastąpił upadek górnictwa wraz z zaprzestaniem eksploatacji ostatniego wyrobiska w 1938 roku, a następnie ostatecznym zamknięciem lodowca na początku II wojny światowej .

ten 15 sierpnia 1930miasto Aniche przeżywa nowy wstrząs w opozycji między świeckimi a zakonnikami, w przedłużeniu rozdziału Kościołów i państwa . Wybrana w 1929 r. gmina komunistyczna wydała dekret zakazujący wszelkich procesji religijnych, a katolicy postanowili przeprowadzić klasyczną procesję15 sierpnia( wniebowzięcie Maryi ). Wybuchły gwałtowne walki i oddział żandarmerii musiał interweniować, aby rozproszyć konfrontację.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest od 1926 roku w dystrykcie Douai w departamencie północnym . W wyborach posłów od 1982 r . jest częścią szesnastego północnego okręgu wyborczego .

Od 1801 była częścią kantonu Douai-Sud . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 roku miasto staje się centralnym biurem nowego kantonu Aniche .

Międzywspólnotowość

Miasto jest członkiem wspólnoty gmin Cœur d'Ostrevent , która zastąpiła powstałą w 1962 r. Syndicat Intercommunal de la Région de Somain-Aniche (SIRSA).

Trendy i wyniki polityczne

Podczas pierwszej tury wyborów w marcu 2014 r. różne prawicowe listy Marca Hémeza zdobyły 43,28% oddanych głosów, w porównaniu z 39,7% na listę Francuskiej Partii Komunistycznej Michela Meurdesoifa i 17% na socjalistyczną listę Jeannina Marquaille. Głosy puste lub nieważne stanowią 3,53%.
Druga runda kończy się trójkątem, w którym lista Marca Hémeza otrzymuje 46,37% oddanych głosów, wobec 45,32% na listę Michela Meurdesoif i 8,29% na listę Jeannine Marquaille.

Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w dniu15 marca 2020 r.do obsadzenia mają być trzydzieści trzy miejsca; zarejestrowanych jest 6747, w tym 2996 głosujących (44,40%), 20 głosów pustych (0,67%) i 2926 głosów oddanych (97,66%). Ustępujący burmistrz Marc Hémez postanawia nie wstawać ponownie. Obecne są cztery listy, w pierwszej rundzie nie jest obsadzone żadne miejsce:

Administracja miejska

Lista burmistrzów

W ten sposób ratusz Aniche sporządza listę kolejnych burmistrzów

Posiadacze urzędu burmistrza Aniche
Tożsamość Okres Czas trwania Etykieta
Początek Koniec
Nicolas Quennesson ( d ) 1790 Listopad 1791 1 rok
Philippe Cléry ( d ) Listopad 1791 Listopad 1792 1 rok
Nicolas Guillemot ( d ) Listopad 1792 Czerwiec 1795 2 lata i 7 miesięcy
Antoine Guillemot ( d ) lipiec 1795 lipiec 1800 5 lat
Auguste-Louis Lanvin ( d )
(6 czerwca 1770 r - 23 grudnia 1817 r.)
lipiec 1800 23 grudnia 1817 r.
(zmarł w biurze ( w ) )
17 lat i 5 miesięcy
Louis Hayez ( d ) Luty 1818 Październik 1824 6 lat i 8 miesięcy
Jacques Dubois ( d ) Listopad 1824 grudzień 1831 7 lat i 1 miesiąc
Édouard Lanvin ( d )
(21 lipca 1801 r. - 4 maja 1854 r)
grudzień 1831 15 marca 1848 r
(odwołanie ( d ) )
16 lat i 3 miesiące
Adolphe Patoux ( d )
(4 lutego 1810 r - 25 września 1875 r)
15 marca 1848 r 16 sierpnia 1848 r. 5 miesięcy i 1 dzień
Édouard Lanvin ( d )
(21 lipca 1801 r. - 4 maja 1854 r)
16 sierpnia 1848 r. 4 maja 1854 r
(zmarł w biurze ( w ) )
5 lat, 8 miesięcy i 18 dni
Adolphe Patoux ( d )
(4 lutego 1810 r - 25 września 1875 r)
Lipiec 1854 25 września 1875 r
(zmarł w biurze ( w ) )
21 lat i 2 miesiące
Karol Ducret ( d )
(15 lipca 1809 - 26 czerwca 1892 r)
Październik 1875 Styczeń 1878 2 lata i 3 miesiące
Alexandre Fogt ( d )
(18 maja 1840 - 1 st Wrzesień 1.907)
21 stycznia 1878 22 stycznia 1881 r. 3 lata i 1 dzień
Karol Ducret ( d )
(15 lipca 1809 - 26 czerwca 1892 r)
Styczeń 1881 maj 1884 3 lata i 4 miesiące
Jean-Louis Dewez ( d )
(4 kwietnia 1838 r. - 21 stycznia 1889 r.)
18 maja 1884 r. 16 lutego 1886 r.
( rezygnacja )
1 rok, 8 miesięcy i 29 dni
Alexandre Caffeau ( d )
(15 czerwca 1845 - 2 września 1926)
21 marca 1886 r. 30 września 1886 r. 6 miesięcy i 9 dni
Eloi Lanoy ( d )
(19 listopada 1864 r. - 16 stycznia 1920)
6 listopada 1910 24 listopada 1919 9 lat i 18 dni Francuska Sekcja Międzynarodówki Robotniczej
Pierre Humez ( d )
(24 marca 1869 - 02 stycznia 1962)
30 listopada 1919 16 maja 1925 5 lat, 5 miesięcy i 16 dni
Emile Danchin ( d )
(30 sierpnia 1879 r. - 20 marca 1935)
17 maja 1925 17 maja 1929 4 lata
Louis Pol ( d )
(8 września 1888 r. - 24 czerwca 1958)
maj 1929 Marzec 1931 1 rok i 10 miesięcy
Philippe Descamps ( d )
(5 lutego 1886 r. - 11 listopada 1943)
Marzec 1931 grudzień 1932 1 rok i 9 miesięcy
Louis Pol ( d )
(8 września 1888 r. - 24 czerwca 1958)
grudzień 1932 Luty 1933 2 miesiące
Jules Domisse ( d )
(27 stycznia 1899 - 26 września 1941)
12 lutego 1933 Październik 1939 6 lat i 8 miesięcy Francuska Partia Komunistyczna
Albert Bétréma ( d )
(27 grudnia 1870 - 15 stycznia 1952 r)
Październik 1939 Październik 1941
(odwołany przez rząd Vichy ( d ) )
2 lata
Gaston Lefort ( d )
(14 maja 1878 r. - 20 stycznia 1955)
maj 1942 wrzesień 1944 2 lata i 4 miesiące
Jean Schmidt ( d )
(1907 - 1960)
wrzesień 1944 Marzec 1959 14 lat i 6 miesięcy
François Longelin ( d )
(16 sierpnia 1914 - 26 września 1986)
Marzec 1959 Marzec 1971 12 lat partia Socjalistyczna
Jean Quiquempois ( d )
(11 października 1924 - 3 marca 2015 r.)
27 marca 1971 Marzec 1989 18 lat partia Socjalistyczna
Michel Meurdesoif ( d )
(ur.19 sierpnia 1948)
Marzec 1989 kwiecień 2014 25 lat i 1 miesiąc Francuska Partia Komunistyczna
Marc Hémez ( d )
(ur10 czerwca 1945)
kwiecień 2014 4 lipca 2020 r. 6 lat i 3 miesiące różne prawa
Xavier Bartoszek ( d )
(ur.29 maja 1986)
4 lipca 2020 r. W trakcie 1 rok i 24 dni różne lewe

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

Bliźniacze

Bliźniacze i partnerstwa Aniche.
Miasto Kraj Okres
Bobingen Niemcy od 21 czerwca 1969
Nowy Bor Czechy od 1969

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto miało 10 146 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,7% w porównaniu z 2013 r. ( Północ  : + 0,41%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
840 804 1,064 1,733 1926 1807 2030 2537 3057
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
3826 4156 4501 4 922 5 484 5861 6 253 6 765 6 924
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
7434 8 321 8603 8808 9 348 9 105 9037 8 836 9421
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
10 419 10 190 9 690 9 533 9672 9 768 9 990 10 509 10 303
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
10 146 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wieku Piramida wieku w Aniche w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,1  90 lat lub więcej 0,8 
4.4  75 do 89 lat 8,9 
9,6  60 do 74 lat 10,4 
18,6  45 do 59 lat 18,3 
20,6  30 do 44 lat 18,4 
22,2  15 do 29 lat 20,2 
24,6  Od 0 do 14 lat 23,0 
Piramida wieku departamentu Nord w 2010 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0,7 
5.0  75 do 89 lat 8,7 
11,5  60 do 74 lat 12,7 
19,5  45 do 59 lat 19,3 
20,5  30 do 44 lat 19,4 
21,9  15 do 29 lat 20,3 
21,4  Od 0 do 14 lat 18,9 

Edukacja

Aniche jest częścią akademii Lille .

Sporty

Głoska bezdźwięczna

Na początku XX th  wieku, trzy gazety są drukowane w Aniche:

  • La Voix des verriers (1904), dwumiesięcznik, w siedzibie Federacji Szklarskiej  ;
  • Tygodnik Le Républicain d'Aniche et environs (1906-1914), wydany przez drukarnię Malengé;
  • La Sensee (1908), tygodnik, przez drukarnię Lanciaux.

Kulty

Gospodarka

Secma jest spółką gminy.

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Przemysł szklarski Przemysł wydobywczy Katastrofy górnicze Przemysł piwowarski

Na terenie Aniche działało dziewiętnaście browarów. Przed rewolucją, kiedy populacja liczyła około 800 mieszkańców, istniały już cztery browary Olivier, Mortelette, Lanvi i Mortelette-Lansiaux. Od 1830 r. populacja będzie rosła o około 1000 mieszkańców co 10 lat. Wraz z tym wzrostem nadejdą browary Six, Wailly, Coët, Saint-Martin, Houriez, Delmotte-Belotte-Delcroix, Dubrulle, Poulain-Theys, Fassiaux, Daize, Gillon, Oblin, Brasserie Ouvrière, Maurice Hémez, Léon Letargez.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Prezentacja herbu
Herb Aniche

Ramiona Aniche są ozdobione następująco: „Gronostaj z krzyżem Gules, naładowanym pięcioma złotymi różami. "

Inne gminy mają ten sam herb: m.in. Bugnicourt i Rieulay które miały być dołączone do opactwa Cysoing. W następstwie I wojny światowej gminy stworzyły herb z symboliczną bronią: kijem górniczym, szklaną łopatą i szklaną „armatą”; władze prefektury zażądały ich uchylenia; nadal są używane w szczególności przez miejscowego cukiernika.

Folklor

Aniche ma kilku gigantów  : Kopierre , Bernard strażak, Jean le Grand, Fidéline i Wadeck. Natomiast Tiot Kopierre zniknął.

W Aniche święto Saint-Laurent oznacza 21 wystrzałów armatnich rano o 8 rano. Istnieje od 1870 r. i nieprzerwanie od 1946 r., następnie kolarz grand prix i lot balonem na ogrzane powietrze od 1910 r. późnym popołudniem.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

  • Michel Debève i Daniel Devred, Aniche Histoire de la verrerie d'en Haut: Od dmuchania ustami do float-Gloass , Przyjaciele centrum pamięci szkła z góry,2015
  • Roger Facon i Serge Ottaviani ( pref.  Valérie Bonneton ), fantastyczna przygoda L'Idéal-Cinéma: pamięć robocza i alchemia w edycjach Aniche , Aniche, Abysses,listopad 2015, 150  pkt. ( ISBN  979-10-95648-00-0 )
  • Michaël Grabarczyk, Aniche, miejsce Faidherbe: od bagien po Szklaną Piramidę , Edycje Aniche, Abysses,styczeń 2017, 112  s. ( ISBN  979-10-95648-07-9 )

Filmografia

  • 2016: Wesh Gros (dokument, trylogia) w reżyserii Antoine'a Page'a. Poszczególne części zostaną zaprezentowane w 2017 roku w L'Idéal Cinéma-Jacques Tati
  • 2018: Jeszcze nie umarłyśmy od reżyserki i scenarzystki Camille Gallard wyświetlanej w podglądzie3 lutego 2018w L'Idéal Cinema Jacques-Tati

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców, oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
  8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (Oracle) –  ” , na stronie www.observatoireclimat-hautsdefrance.org (dostęp 27 lipca 2021 r. )
  7. „  Station Météo-France Pecquencourt – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 )
  8. „  Ortodromia między Aniche a Pecquencourt  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Pecquencourt – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja 27 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Aniche and Lesquin  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Lille-Lesquin - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Lille-Lesquin - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27.07.2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Lille-Lesquin - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  14. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  15. „  Miejskich Gminy - definicja  ” , na miejscu Insee (dostępnym na 1 st kwietnia 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
  17. "  Miejskie jednostka 2020 Valenciennes (część francuska)  " na https://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  20. „  Lista gmin tworzących obszar zlewni Douai  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Badań Ekonomicznych (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  23. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  24. „  proussel.voila.net/pages/noms_…  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? ) .
  25. Strona 610 Statystyka archeologiczna departamentu Nord. Część druga – 1867 w aktach w Harvard College Library .
  26. Tydzień Religijny Cambrai , Cambrai,1867( czytaj online ) , s.  Ważne kopalnie węgla należące do Compagnie d'Aniche zostały odkryte po pięciu latach badań 14 maja 1778 r. na głębokości około 136 metrów przez stowarzyszenie, któremu przewodniczy markiz de Traisnel. Oprócz tych kopalń w Aniche znajdują się huty szkła, fabryki lodów i fabryki chemiczne..
  27. Biuletyn Zachęty Firma dla krajowego przemysłu , t.  63,1864( czytaj online ) , s.  Pierwsze prace zainstalowano najpierw w Villers au Tertre, następnie w Monchecourt i wreszcie w Aniche, gdzie węgiel został odkryty w nocy z 11 na 12 września 1778 r. w szybie Sainte-Catherine po pięciu latach badań i wydaniu 247 500  funtów..
  28. Voix du Nord, 7 grudnia 2008 r.
  29. Strona 29- wspomnienia do użytku przez ludzi Douai lub notatki do śledzenia przebiegu prac M. Plouvain historii tego miasta, od 1 st  stycznia 1822 roku do 30 listopada 1842 do 1843 - Drukowanie przez D. Ceret-Carpentier 5 rue des roselets w Douai - archiwum Harvard College Library
  30. Stanislas Meunier , Tereny Nos ... Gusman, Jacquemin, René-Victor Meunier i Bideault , A. Colin (Paryż),1898( przeczytaj online ).
  31. Ilustrowany postęp z 8 grudnia 1900 r. dodatek do Postępu w Lyonie
  32. Sto lat życia w regionie , tom 1: 1900-1914, edycje La Voix du Nord, 1998, s. 61
  33. Sto lat życia w regionie , Tom II: 1914-1939, wyd. La Voix du Nord , wydanie specjalne z 17.02.1999, s. 42
  34. La Voix du Nord , 11 listopada 2008
  35. Sto lat życia w regionie , Tom II: 1914-1939, wyd. La Voix du Nord , wydanie specjalne z 17.02.1999, s. 53
  36. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  37. Jean-Luc Rochat, „  Miejski w Aniche: miasto znajduje się z szeregiem list, których nigdy wcześniej nie widziano  ” , na https://www.lavoixdunord.fr/ , La Voix du Nord ,22 lutego 2020 r..
  38. Jean-Luc Rochat, "  Michel Fleurquín lub program, który rozpoczyna się od sportu, aby przejść do reszty  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24162,13 marca 2020 r., s.  24.
  39. Jean-Luc Rochat, "  Michel Meurdesoif w Reconquest z jego mandatem  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24162,13 marca 2020 r., s.  22.
  40. Jean-Louis Bécart "  Pascal Cléry jest zdeterminowana, aby przejąć kontrolę nad miastem  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24162,13 marca 2020 r., s.  25.
  41. "  wybory komunalne, Aniche  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24165,16 marca 2020 r., s.  30.
  42. "  Wybory komunalne 2020 - 1 st okrągłe, Aniche  " L'Observateur du Douaisis , N O  897,19 marca 2020 r., s.  8.
  43. „  Burmistrzowie Aniche  ” , na http://www.aniche.fr/ .
  44. Didier Margerin "  Le Saint-Roch calvaire przypomina pandemii cholery z 1849 roku  " La Voix du Nord , n o  24188,8 kwietnia 2020 r.( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , informacja BNF n O  FRBNF34418428 ) :

    „Burmistrz ówczesny Adolphe Patoux uznał, że istnieje zagrożenie dla zdrowia mieszkańców i starał się założyć nowy cmentarz, który zostanie utworzony w 1854 roku”.

  45. "  50 lat po telefon włókno przybywa  " L'Observateur du Douaisis , N O  907,28 maja 2020 r., s.  18 ( ISSN  0183-8415 i 1639-2221 ) :

    „Mówcy tamtych czasów, François Longelin dla Aniche i Paul Bridenne dla Auberchicourt, będą pozować z telefonami w ręku, aby uwiecznić to wydarzenie na filmie. "

  46. „  Aniche: burmistrz PS od 1971 do 1989, zmarł Jean Quiquempois  ”, La Voix du Nord ,5 marca 2015( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF34418428 , czytać online ) :

    „Wybrany radnym miejskim w 1959 r., ten socjalista objął po raz pierwszy funkcję przewodniczącego burmistrza 27 marca 1971 r. Pozostał tam przez osiemnaście lat, na czele gminy związkowej lewicy. "

  47. Spis ratuszów na północy ( pref.  Christian Poncelet i Jean-Louis Debré ), Les Éditions Céline,2006, 282   s. ( ISBN  2-35258-159-1 ) , s.  18 :

    „Przynależność polityczna: COM”

  48. Jean-Luc Rochat, „  Aniche: Marc Hemez, mandat, a następnie odchodzi”, „rozczarowany  ”, La Voix du Nord ,17 lutego 2020 r.( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF34418428 , czytać online ) :

    „Burmistrz Aniche, wbrew temu, co zawsze mówił, nie wystartuje w wyborach samorządowych. Udało mu się zbudować listę, mówi, ale bez szans na wygraną. A jego propozycja dołączenia do listy prowadzonej przez jednego z jego zastępców została odrzucona. "

  49. Jean-Luc Rochat, „  Miejski w Aniche: miasto znajduje się z szeregiem list, których nigdy nie widziano  ”, La Voix du Nord ,22 lutego 2020 r.( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF34418428 , czytać online )
  50. Clément Martinet, „  Kim jest Xavier Bartoszek, nowy burmistrz Aniche mający zaledwie 33 lata?”  ", La Voix du Nord ,30 czerwca 2020 r.( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF34418428 , czytać online )
  51. Benjamin DUBRULLE Julien Gilman i Stéphane Labdant ( grafika komputerowa ), "  miejskiej: nowa mapa polityczna Douaisis  " La Voix du Nord , n o  24270,30 czerwca 2020 r., s.  10 ( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , informacja BNF n O  FRBNF34418428 ) :

    „Aniche: różne lewe”

  52. Bruno Place, „  Serce Ostrevent: prezydent Frédéric Delannoy otacza się 14 wiceprzewodniczącymi  ”, L'Observateur du Douaisis ,11 lipca 2020 r.( ISSN  0183-8415 i 1639-2221 , czytaj online ) :

    "4 wiceprezydent, Xavier Bartoszek, burmistrz Aniche, delegat ds. planowania przestrzennego, mieszkalnictwa, zobowiązania do odnowy zagłębia górniczego (ERBM) i budownictwa społecznego"

  53. "  Hołd dla byłego burmistrza François Longelina za 50 lat partnerstwa  " , La Voix du Nord ,14 kwietnia 2019 r. : „Ceremonia bliźniacza odbyła się 21 czerwca 1969 r. z okazji obchodów giganta Kopierre, z ówczesnym burmistrzem panem Haringiem. "
  54. "  Aniche: Czesi z Nowego Boru, miasta partnerskiego, zostali przyjęci  " , La Voix du Nord ,20 kwietnia 2013 r. : „Z tej okazji burmistrz Michel Meurdesoif, w otoczeniu swoich zastępców, powitał ich w obu językach, przypominając o głębokich więzach, które łączyły oba miasta od czterdziestu czterech lat. Oddał głos swojemu odpowiednikowi Juromirowi Dvorakowi, burmistrzowi Nowego Boru. "
  55. Organizacja spisu na insee.fr .
  56. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  57. „  Ewolucja i struktura ludności w Aniche w 2007 roku  ” , na stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 lipca 2010 roku ) .
  58. „  Wyniki spisu ludności Północy w 2010 r.  ” , na stronie INSEE (konsultacja 10 maja 2014 r. )
  59. Paul Bluysen ( reż. ), Dyrektorium prasy francuskiej i zagranicznej oraz świata politycznego , Paryż, Dyrektorium prasy,1907( przeczytaj online ).
  60. Tydzień Religijny Cambrai , Cambrai,1867( czytaj online ) , s.  Kościół Aniche jest poświęcony św. Marcinowi. Zbudowano go w latach 1857-1859 według projektu architekta z Lille M. Leroya, w stylu XIV wieku. Większość wydanych pieniędzy zapewniali mieszkańcy, duże zakłady przemysłowe i udziałowcy kopalni. Niewystarczająca dla stale rosnącej populacji parafii i zbyt duża na jej długość z architektonicznego punktu widzenia, ta konstrukcja musiałaby zostać przedłużona o jedno lub więcej przęseł..
  61. „  Rekwalifikacja Cavalier D'Azincourt  ” na http (dostęp 31 marca 2015 ) .
  62. La Voix du Nord, 11 listopada 2008
  63. „  Aniche: pomnik ze szkła i węgla wzniesiony w 1963 roku przeniesie się  ”, La Voix du Nord ,28 sierpnia 2014( przeczytaj online ).
  64. Didier Margerin, „  Aniche: Doktor Raymond Bastin znika w wieku 104  ” , https://www.lavoixdunord.fr/ , La Voix du Nord ,18 lipca 2018.
  65. „  Auberchicourt: wilk Aubert oficjalnie wchodzi na dwór gigantów  ” , na https://www.lavoixdunord.fr/ , La Voix du Nord ,4 czerwca 2017 : „Byli tam wszyscy jego gigantyczni przyjaciele z okolicznych miast: le Baudet, de Monchecourt, Fraisinou, Écaillon, Floris de Montmorency, Montigny-en-Ostrevent, Philipotte de Lannoy, d'Hordain i Kopierre, Aniche. ” .
  66. Benjamin DUBRULLE "  SOS entuzjastów oszczędzania opuszczone gigantów  " La Voix du Nord , n o  24596,24 maja 2021, s.  14-15
  67. Didier Margerin, „  Aniche: centrum pamięci huty szkła z góry przygotowuje wielką wystawę  ”, La Voix du Nord , tom.  wydanie Douai,26 lipca 2015( przeczytaj online ).
  68. „  Dokument o młodzieży Anichoise do zobaczenia  ”, La Voix du Nord ,2 lutego 2017 r.( przeczytaj online ).
  69. „  Robimy film w Aniche  ”, L'Observateur du Douaisis ,16 grudnia 2017, s.  5.
  70. Radio Scarpe-Sensee z 21 lutego 2018 r. http://radioscarpesensee.com/on-nest-pas-encore-mort-un-film-avec-les-habitants-daniche/