Abreschviller

Abreschviller
Ogólny widok na miasto.
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Wielki Wschód
Departament	Mozela
Miasto	Sarrebourg-Château-Salins
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Sarrebourg - South Moselle
Mandat burmistrza	Emmanuel Riehl 2020 -2026
Kod pocztowy	57560
Wspólny kod	57003
Demografia
Miły	Abreschvillois Abreschvillerois
Ludność miejska	1413  mieszk. (2018 )
Gęstość	34  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	48 ° 38 ′ 16 ″ północ, 7° 05 ′ 51 ″ wschód
Wysokość	Min. Maks. 273  m 986  m²
Powierzchnia	41,29  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Sarrebourg (gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Phalsbourg
Ustawodawczy	Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est Abreschviller Geolokalizacja na mapie: Mozela Abreschviller Geolokalizacja na mapie: Francja Abreschviller Geolokalizacja na mapie: Francja Abreschviller

Abreschviller (w Lorraine Abrechoui w reńskiego Francic czy Palatyn Elwechwiller , w niemieckim Alberschweiler ) to francuski gmina znajduje się na Mozeli działu , w tym Grand Est regionu .

To miasto znajduje się w historycznym regionie Lotaryngii i jest częścią kraju Sarrebourg .

Geografia

Gminy graniczące z Abreschviller

Voyer Vasperviller	Trzy fontanny
Saint-Quirin		Walscheid
	Lutzelhouse ( Bas-Rhin )

Mała wioska w górach Vosges , otoczona rozległymi lasami, Abreschviller znajduje się 15 km na południe od Sarrebourg i 25 km od Phalsbourg , na granicy Lotaryngii i Alzacji .

Luki i miejscowości:

• Colbeck;
• Kysithal;
• Grand-Soldat alias Soldatenthal;
• Streitwalda;
• Wasserssoupe;
• Valletta.

Ulga

Wioska zbudowana jest na odcinku 6 kilometrów i przecina ją Saar Rouge . Najwyższym punktem gminy jest dom leśny Grossmann , na wysokości 968 metrów nad poziomem morza , sam szczyt Grossmann znajduje się na wysokości 986 metrów , w sąsiedniej gminie Walscheid .

Abreschviller zajmuje powierzchnię 4127  ha, z czego 3745 to lasy. Wieś położona jest w piaskowcach Wogezów .

Szyny kolejowe

Stara stacja Abreschviller była końcem linii z Sarrebourg do Abreschviller ( normalnotorowa ), która została teraz wycofana z eksploatacji i zdeponowana.

Kolej Abreschviller to dawna 70-  centymetrowa sieć kolei wąskotorowych przeznaczona do pozyskiwania drewna. Dziś jest eksploatowany w celach turystycznych .

Planowanie miasta

Typologia

Abreschviller jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Sarrebourg , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 87 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (90,8 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (91,1 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (89,9%), łąki (3,8%), tereny zurbanizowane (3,6%), grunty orne (1,7%), tereny porośnięte roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Mieszkaniowy

W 2009 r. łączna liczba mieszkań w gminie wynosiła 747, podczas gdy w 1999 r. 649.

Spośród tych mieszkań 77,7% stanowiły mieszkania podstawowe, 9,2% mieszkania drugorzędne, a 13,1% niezamieszkałe. 79,1% tych mieszkań to domy jednorodzinne, a 20,7% to mieszkania.

Odsetek głównych rezydencji należących do ich mieszkańców wyniósł 72,8%, prawie identyczny jak w 1999 r. (70,7%).

Projekty deweloperskie

Toponimia

Wieś znana była około 1050 roku pod nazwą Elberswylre , co oznacza „gospodarstwo stworzone przez germańskiego człowieka Albero (Adalbero, Adalber)”. Nazwa Ermenbertovillare , wymieniona na mapie z 715 roku , została bez dowodu przypisana Abreschvillerowi. Następnie Helbeswilre w 1260 Elberswilre w 1285 roku, Ebersweiller w 1594 Elbersveiler w 1671 Allerscheviller 1719 Abresviler i Elbersweiler w 1751 Eiberschweiller w 1790 Abrecheviller w 1793 i 1801 roku, abreschviller XIX th  century Alberschweiler w 1871-1918, Albersweiler w 1940-44.

W Francique Lorraine  : Elwechwiller , w Lorraine Romance  : Abréchwîl .

Przezwisko

Les Chechs (worki). Z tymi torbami, czymś w rodzaju tornistra z jedzeniem, większość miejskich drwali chodziła do pracy.

Historia

Wioska ta była zależna od byłego proboszcza komorniczego Dabo i generalnego rządu Strasburga i podlegała prawu pisanemu .

Powstanie tej wsi jest stosunkowo niedawne. W 1660 r. było jeszcze tylko 48 domów. Do zliczenia Dabo (lub Dachsbourg), z pomocą koncesji których je przyznano, a zwłaszcza przez korzystaniu z praw użytkowania w lasach ich domeny, przyciągnęły w tych regionach francuskich rodzin , którzy zbudowali domy na obrzeża Sarre-Rouge i stopniowo zaludnionych Abreschviller. Ale jeśli istnienie tej wsi jest bardzo niedawne, to miejsca, które ją otaczają, są z drugiej strony pełne zabytków i wspomnień, które sięgają czasów najwyższej starożytności .

W trakcie XVII th i XVIII -go stulecia, powstał na terenie Abreschviller pięciu młynów i dwóch papierni. Te ostatnie powstały w 1605 i 1608 r., w wyniku dzierżaw emfiteutycznych przekazanych na rzecz Sieurs Jean Craus i Jean Grausing, a następnie eksploatowanych przez François Walette'a, Daniela Grandnicolasa i Veilanda Abrahama Sambina z Metz (1631).

Na poziomie duchowym Abreschviller był wcześniej przyłączony do Walscheid i został wzniesiony jako uzdrowiciel dopiero w 1727 roku. Kurację tę wyznaczyli biskupi Metz i hrabiowie Dabo.

W 1790 r. miasto jest oznaczone pod nazwą Eiberschweiller jako pochodzące z kantonu Lorquin , w dystrykcie Sarrebourg .

W niedzielę 9 marca 1806 rO godzinie dziesiątej wieczorem, w wyniku pożaru, który objął również ponad trzydzieści domów w jej pobliżu, w popiół spłonęła papeteria M. Henrieta. Wkrótce potem jego właściciel zaczął go odbudowywać.

Około 1843 r. w mieście działała papiernia, kilka kuźni, tartaki, polerka lustrzana, młyn zbożowy i fabryka perkalu .

Wielu imigrantów w Abreschviller XVII th i XVIII th stulecia były pochodzenia francuskiego ( Pikardia , Sabaudia, valdotine ...) z tego faktu korzystanie z francuskim było rozwijającego kosztem Franków .

W czasie II wojny światowej wieś została zajęta przez Niemców.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

24 listopada 1940, burmistrz Max Demange przewodniczył swojej ostatniej radzie miejskiej. Miastem zarządzał wówczas urzędnik niemiecki na czas II zaboru. 25 lutego 1945, w ratuszu zbiera się tymczasowa rada miejska złożona z byłych wybranych urzędników. Pan Schneider, aptekarz, został wybrany na burmistrza do czasu przeprowadzenia prawdziwych wyborów.

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
1694		Didier Abba		Handlowiec
Brakujące dane należy uzupełnić.
1918	1940	Max Demange	SE	właściciel sklepu spożywczego
1945	1947	Ernest Nopre	SE
1947	1950	Charles Schneider	SE	Zrezygnował z urzędu
1950	1965	Paweł Bussienne	SE	Ponownie wybrany w 1953
1965	1983	André Nopre	SE	Radny Generalny Kantonu Lorquin
1983	1985	André Ladoy	SE
1985	2008	Robert Weber	DVG	Ponownie wybrany w 1995 i 2001 r.
2008	W trakcie	Emmanuel Riehl	DVD - UDI	Radny Generalny ponownie wybrany w 2014 r.

Trendy i wyniki polityki

W wyborach europejskich w 2019 r. frekwencja Abreschvillera była powyżej średniej (51,92% wobec 50,12% w kraju). Na czele listy Rajdu Narodowego znajduje się 30,74% głosów. Lista Republika w marcu zdobyła 18,79% głosów. Lista Republikanów osiąga wynik 10,44% głosów. Lista Ekologii Europy Zieloni zdobyli 9,30% głosów. Lista France Arise otrzymuje 8,35% głosów. Pozostałe listy uzyskują noty poniżej 5%.

Wynik wyborów prezydenckich w 2012 r. w tej gminie przedstawia się następująco:

Kandydat		Pierwsza runda		Druga runda
		Głos	%	Głos	%
	Eva Joly ( EÉLV )	20	2.26
	Długopis Marine Le ( FN )	264	29,86
	Nicolas Sarkozy ( UMP )	289	32,69	552	67,40
	Jean-Luc Mélenchon ( FG )	55	6.22
	Philippe Poutou ( NPA )	15	1,70
	Nathalie Arthaud ( LO )	6	0,68
	Jacques Cheminade ( SP )	2	0,23
	François Bayrou ( Modem )	87	9.84
	Nicolas Dupont- Aignan ( DLR )	16	1,81
	François Hollande ( PS )	130	14,71	267	32,60
Zarejestrowany		1085	100,00	1085	100,00
Wstrzymało się		184	16,96	211	19.45
Wyborcy		901	83.04	874	80,55
Biali i głupki		17	1,89	55	6,29
Wyrażone		884	98.11	819	93,71

Wynik wyborów prezydenckich w tej gminie w 2017 r. przedstawia się następująco:

Kandydat		Pierwsza runda		Druga tura
		%	Głos	%	Głos
	Nicolas Dupont-Aignan ( DLF )	6,38	54
	Długopis Marine Le ( FN )	33,81	286	50,96	373
	Emmanuel Macron ( EM )	14,42	122	49,04	359
	Benoît Hamon ( PS )	5,79	49
	Nathalie Arthaud ( LO )	0,95	8
	Philippe Poutou ( NPA )	1.30	11
	Jacques Cheminade ( SP )	0,12	1
	Jean Lassalle ( R )	1,65	14
	Jean-Luc Mélenchon ( LFI )	11.11	94
	François Asselineau ( UPR )	1.30	11
	Francois Fillon ( LR )	23.17	196
Zarejestrowany		1,093	100,00	1,093	100,00
Wstrzymało się		228	20,86	276	25,25
Wyborcy		865	79,14	817	74,75
Upławy		14	1,62	70	8.57
rysuje		5	0,58	15	1.84
Wyrażone		846	97,80	732	89,60

Zdrowie

Obecność specjalistycznego centrum rehabilitacji Saint-Luc. To dawne sanatorium otwarte w 1900 roku posiada obecnie 54 łóżka rehabilitacji kardiologicznej, 54 łóżka rehabilitacji funkcjonalnej, wielofunkcyjnej i neurologicznej oraz 10 miejsc rehabilitacyjnych na oddziałach dziennych.

Bliźniacze

• Wioska powiązana z bliskim imiennikiem Albersweiler w Niemczech , część połączonej gminy Annweiler am Trifels w powiecie Południowego Szlaku Wina w Nadrenii-Palatynacie .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Abreschviller to najbardziej zaludnione miasto w dawnym miasteczku Lorquin i 6 th of Sarrebourg . Populacja jest rozmieszczona głównie w wiosce, przy czym ta ostatnia ma 1250 mieszkańców, następnie Valletta ze 110 mieszkańcami, Soldatenthal i Kysithal ze stu mieszkańcami oraz Wassersoupe , osada zamieszkana przez 25 mieszkańców.

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1413 mieszkańców, co oznacza spadek o 7,47% w porównaniu do 2013 r. ( Mozela  : -0,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1302	1248	1,607	1,771	1915	1 980	2082	1936	1867

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1871	1875	1880	1885	1890	1895	1900
1659	1,737	1,679	1568	1,563	1,444	1,399	1537	1,573

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1905	1910	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962
1527	1525	1,355	1299	1268	1,271	1419	1459	1,353

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016	2018
1421	1,381	1,309	1 233	1285	1481	1510	1442	1413

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (30,6%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,8%) i wskaźnik departamentalny (21,1%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i departamentalnych, męska populacja gminy jest większa niż populacja kobiet (50,2% wobec 48,7% na poziomie krajowym i 49,1% na poziomie departamentalnym).

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2008 r. przedstawia się następująco:

• 50,2% mężczyzn (0-14 lat = 18,3%, 15-29 lat = 15,5%, 30-44 lata = 22,2%, 45-59 lat = 19,1%, powyżej 60 lat = 24,8%);
• 49,8% kobiet (od 0 do 14 lat = 13,7%, od 15 do 29 lat = 12,9%, od 30 do 44 lat = 19,1%, od 45 do 59 lat = 17,9%, powyżej 60 lat = 36,4%).

Piramida wieku w Abreschviller w 2008 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,5	90 lat lub więcej	3,6
9,1	75 do 89 lat	13,4
15,2	60 do 74 lat	19,4
19,1	45 do 59 lat	17,9
22,2	30 do 44 lat	19,1
15,5	15 do 29 lat	12,9
18,3	Od 0 do 14 lat	13,7

Piramida wieku departamentu Moselle w 2008 roku w procentach.

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,2	90 lat lub więcej	0,7
5,6	75 do 89 lat	8,9
12,8	60 do 74 lat	13,7
21,9	45 do 59 lat	21,5
21,2	30 do 44 lat	20,3
20,1	15 do 29 lat	18,2
18,1	Od 0 do 14 lat	16,6

Czesi

Wielu robotników przybyło z całego regionu, aby pracować w lesie Abreschviller. Przybyli w poniedziałek i wyjechali w sobotę. W ciągu tygodnia przebywali w małych drewnianych szałasach dla dwóch lub trzech osób. Były to w rzeczywistości małe chaty zbudowane w bardzo prosty sposób z kilku ciętych kamieni i kilku kawałków drewna i kory.

Jak zwykle Vosges, menu od poniedziałku do soboty było takie samo. Były to ziemniaki („pata”), które przez cały ranek gotowały się w garnku. Następnie rozgniatano je z odrobiną masła i spożywano z dużą ilością wina.

Robotników leśnych nazywano „Czechami” (worki). Ludność rozpoznała ich, gdy przechodzili przez wiele wiosek przed dotarciem do Abreschviller. Nabrali zwyczaju chodzenia z kijem i noszenia torby z zapasami na tydzień w oryginalny sposób.

W soboty wracali do swoich wiosek z często dziczyzną na dnie worka.

Wydarzenia

• Wspinaczka na wzgórze Abreschviller - Saint-Quirin odbywa się co roku pod koniec kwietnia i na początku maja.

Sprzęt sportowy

• Kraj piłki nożnej
• Korty tenisowe
• Pokój do judo
• Sala taneczna
• Pokój do tenisa stołowego i tai chi
• Zbiornik wodny

Gospodarka

W mieście działa wydawnictwo (La Valette-Éditeur), trzy hotele-restauracje, piekarnia, rzeźnik, dwa sklepy spożywcze z prasą tytoniową, salon fryzjerski, garaż samochodowy, kwiaciarnia, firma taksówkarska, poczta , bank, biblioteka, przedszkole i szkoły podstawowe, apteka, punkt pierwszej pomocy, dwóch lekarzy ogólnych, fizjoterapeuta, pielęgniarki.

Rzemieślnicy pracują na wielu polach i ożywiają życie tej południowo-mozelskiej wioski jak w garncarni kuźni, znajdującej się za stacją małego pociągu turystycznego.

W 1966 roku kilka lokalnych tartaków połączyło się, tworząc Scieries Réunies d'Abreschviller (SRA). Z roczną wydajnością przetarcia drewna iglastego wynoszącą 220 000 m³, SRA była jednym z największych tartaków we Francji. Firma w 2006 roku zatrudniała 120 osób, ale została przekazana pod zarząd komisaryczny16 października 2008. W styczniu 2009 SRA została przejęta przez kilku swoich pracowników i stała się Abreschviller sciages. Tartak, który zatrudniał wówczas 66 osób, został definitywnie zamknięty w dniu1 st August 2.012.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• szczątki gallo-rzymskie  ;
• Hameau de la Valette utworzony w 1735  ;
• Kolej Abreschviller  : ten mały 6-kilometrowy pociąg turystyczny, łączący centrum wioski z wioską Grand-Soldat , przyjmuje około 30 000 turystów rocznie;
• La Roche du Diable, 430 metrów nad poziomem morza, wychodzi na Saint-Luc i Moulin de France . Jest to skała z piaskowca z Wogezów, która ma wspaniałą historię związaną z kilkoma legendami;
• Stary zamek: pozostałości zamku feudalnego, który niegdyś należał do hrabiów Dabo . Położony na skale Schlossfels , w lesie Streitwald  ;
• Zielona miejscowość wakacyjna z polem namiotowym i jeziorem;
• Dom spokojnej starości Sainte-Véronique  ;
• Wassersouppe (odchylenie od gminy);
• Cmentarz wojskowy francusko-niemiecki.

• Kolej turystyczna.

• Cmentarz wojskowy.

• Czerwona Saara.

Budynki sakralne

• Kościół Saint-Pierre-aux-Liens, zbudowany w 1783 roku . organy Dalsteina-Haerpfera z 1873 r.;
• Kaplica św. Małgorzaty na cmentarzu;
• Kaplica-szkoła szklarzy w Grand-Soldat  ;
• Chapelle Sainte-Véronique (dom spokojnej starości);
• Kaplica rue du Moulin;
• Kościół ewangelicki reformowany, znany jako Świątynia Odkupiciela, rue des Roches, wybudowany w latach 1900-1901 . Organy Dalstein-Haerpfer z 1900 roku. Na stulecie świątyni parafia zainstalowała na stałe dwadzieścia obrazów współczesnego artysty Pascala Poirota. Wirtualny spacer po galerii.

• Kościół katolicki Saint-Pierre-aux-Liens.

• Kaplica św. Małgorzaty na cmentarzu.

• Kaplica-szkoła szklarzy w Grand-Soldat.

• Chapelle Sainte-Véronique (dom starców).

• Kaplica rue du Moulin.

• Reformowany Kościół protestancki.

Osobowości związane z gminą

• W mieście urodził się Nicolas Louis Jordy (1758-1825), generał armii Republiki i Cesarstwa.
• Alexandre Chatrian (1826-1890), francuski pisarz, znany ze współpracy literackiej z Emilem Erckmannem , urodzony w Abreschviller w miejscowości Grand-Soldat lub Soldatenthal .
• Pierre Marie Bournique (1888-1911), znany jako Pierre Marie , urodzony w Abreschviller, to pilot z Lotaryngii, pionier francuskiego lotnictwa.
• Henri Karcher , bratanek Pierre'a Marie Bournique , chirurga opornego (FFL), który uczestniczył w wyzwoleniu Paryża, uzyskując kapitulację generała von Choltitza . Gaullista. Pochowany w Abreschviller w grobowcu kuzynów.
• Henri Staudt, proboszcz parafii L'Hôpital (Mozela) w Creutzwald, a następnie w Abreschviller. W 1973 r. utworzono Foyer des Jeunes d'Abreschviller, które później przekształciło się w Foyer Alexandre-Chatrian. Opublikował różne prace, w tym kronikę historyczną Abreschvillera.

Heraldyka

	Herb	Lazur, trzy szyszki Or.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Robert Boehm, Starożytne populacje Abreschvillera: historia i genealogia , Boehm, Sarrebourg, 282 s.
• Michel-F. Henry, Abreschviller: z hrabstwa Dabo do Unii Europejskiej , wyd. Serpenoise, Metz, 2012, 246 s. ( ISBN  978-2-87692-915-9 )
• Henri Staudt, Abreschviller: wczoraj, dziś, jutro , sn, 1971, 153 s.

Powiązane artykuły

• Lista gmin Mozeli
• Lista nekropolii wojskowych w Lotaryngii

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Gemeinsame Normdatei
• Strona Ratusza
• Miejsce historycznej wspinaczki Abreschviller

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

INSEE

• Akta dotyczące gminy [ czytaj online ]

1. LOG T1M – Ewolucja liczby mieszkań według kategorii .
2. LOG T2 - Kategorie i rodzaje zakwaterowania .
3. LOG T7 - ​​Główne rezydencje według stanu zajętości .

Innych źródeł

1. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 31 marca 2021 r . ) .
2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 31 marca 2021 ) .
3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 31 marca 2021 r . ) .
4. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Sarrebourg  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 31 marca 2021 r . ) .
5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 31 marca 2021 r . ) .
6. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
7. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
8. Nazwy miejscowości Abreschviller i Lettenbach koło Sarrebourg .
9. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
10. Geoplatta
11. Léon Zéliqzon - Słownik dialektów romańskich Mozeli
12. Past Present-: Mozela odsłonięty N O  7 (wrzesień-październik-listopad 2012)
13. Henri Lepage , Departament La Meurthe: statystyka, historia i administracja , część druga, 1843
14. Henri Lepage, Gminy Meurthe: dziennik historyczny miast, wsi, wsi, przysiółków i kadzi tego departamentu , 1853.
15. Dziennik de la Meurthe nr 32 z piątku 14 marca 1806 r. i nr 41 z piątku 4 kwietnia 1806 r.
16. „  Wyniki wyborów samorządowych 2014 w Abreschviller  ” , na stronie http://www.cartes-2-france.com (dostęp 26 czerwca 2014 ) .
17. „  Abreschviller: Odkryj wyniki wyborów europejskich 2019  ” , na LCI (dostęp 19 sierpnia 2019 r . ) .
18. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – Moselle (Lotaryngia), „  Wyniki wyborów prezydenckich 2012 w Abreschviller  ” (dostęp 26 czerwca 2014 ) .
19. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – Moselle (Grand Est), „  Wyniki wyborów prezydenckich 2017 w Abreschviller  ” (dostęp 10 czerwca 2017 ) .
20. http://www.crs-saint-luc.fr/
21. Organizacja spisu na insee.fr .
22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
23. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
24. „  Ewolucja i struktura populacji w Abreschviller w 2008 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 25 lipca 2011 r . ) .
25. „  Wyniki spisu ludności Mozeli w 2008 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 25 lipca 2011 r . ) .
26. „Tarcica Abreschviller, to koniec”, artykuł na FORDAQ.com z 8 sierpnia 2012 r.
27. „Likwidacja tarcicy Abreschviller” , artykuł w Républicain Lorrain z 20 lipca 2012 r.
28. wykazie krajowym narządów , Lotaryngia, Moselle, tom 1 -A do G-, Metz: ASSECARM-Serpenoise, 1994.
29. Zobacz stronę artysty pod [1]
30. Wizyta prezentowana i komentowana pod witryną świątyni [2]