Ewolucja terytorialna współczesnej Francji

Artykuł stanowi chronologię ewolucji terytorialnej Francji we współczesnych czasach od 1789 roku do dnia dzisiejszego, z wyszczególnieniem wewnętrznych i zewnętrznych zmian geografii politycznej tego kraju. Na temat chronologii terytoriów sprzed 1789 r. Por. te stare kolonie .

Chronologia

Królestwo Francji

30 listopada 1789 Konstytuanta orzeka, że „Korsyce jest integralną częścią Cesarstwa Francuskiego” i że „jego mieszkańców będzie podlegać tej samej konstytucji jako drugi francuski”. Powtarza to dalej21 stycznia 1790. 4 marca 1790 r Francja jest przekształcona w 83 działach na mocy dekretu z podziałem na departamenty Francji .

Francuska monarchia konstytucyjna

14 września 1791 Aneksja Awinionu i Comtat Venaissin . 27 września 1791 Konstytuanta dba powtórzyć włączenie do Królestwa krajach Dombes i Henrichemont .

Pierwsza Republika

27 listopada 1792 Aneksja Księstwa Sabaudii , przekształcona w departament Mont-Blanc . 31 stycznia 1793 Aneksja hrabstwa Nicei , przekształcona w departament Alpes-Maritimes . 15 lutego 1793 Aneksja Księstwa Monako . 2 marca 1793 Aneksja księstwa Salm . 21 marca 1793 Aneksja Republiki Raurackiej , przeorganizowana w departament Mont-Terrible i księstwo Montbéliard . 1 st lipca 1793 Departament Korsyki jest podzielony na dwa departamenty: Golo na północy i Liamone na południu. 12 sierpnia 1793 22 lipca 1795 Aneksja wschodniej części wyspy Santo Domingo , scedowana przez Hiszpanię. 1 st październik 1795 Aneksja Niderlandów Austriackich . Utworzenie oddziałów Deux-Nèthes , Dyle , Escaut , Forêts , Jemmapes , Lys , Meuse-Inférieure , Ourthe i Sambre-et-Meuse . 17 października 1797 Na mocy Traktatu z Campo-Formio Republika Francuska dołączyła: 25 października 1797 Zgodnie z prawem Dyrektorium organizuje kolonie Saint-Domingue , Gwadelupy i Gujany , które nadal znajdują się pod kontrolą Francji, w departamenty i kantony. Santo Domingo jest podzielone na departamenty: Inganne , North , West , Samaná i South . 23 stycznia 1798 Organizacja terytoriów załączony po Traktatu z Campo-Formio w departamentach Mont-Tonnerre , Rhin-et-Moselle , Roer i Sarre (na lewym brzegu Renu) i Corcyra , Ithaca i Mer-AEGEE w Wyspach Jońskich . 1798 Aneksja Republiki Genewskiej . Utworzenie departamentu Léman przez związek republiki, kraj Gex (odłączony od departamentu Ain ) i północną część departamentu Mont-Blanc . 4 stycznia 1798 Aneksja Republiki Miluzy do Górnego Renu . 12 czerwca 1798 Bonaparte zdobywa Maltę (utraconą w 1800 r.). Marzec 1799 Podbój Korfu przez wojska rosyjsko-osmańskie i utrata Wysp Jońskich . W odpowiednie wydziały zostały oficjalnie zniesiono w 1802 roku z ujęcia w Republice Sept-Iles .

Okres konsulatu i pierwszego cesarstwa

1800 Miasto Suze-la-Rousse zostaje odłączone od Vaucluse do Drôme , co powoduje, że kanton Valréas zostaje zablokowany w tym departamencie. 1800 Departament Mont-Terrible zostaje zlikwidowany; jego terytorium jest podzielone między departament Haut-Rhin i szwajcarski kanton Berno . 1 st październik 1800 Hiszpania scedowała Luizjanę na rzecz Francji na mocy tajnego traktatu San Ildefonso . 1801 Fricktal , zajęte przez wojska francuskie pod koniec wojen z Drugiej Koalicji, był oddał do Republiki Francuskiej przez cesarza Niemiec podczas traktatu Lunéville (09 lutego 1801). Napoleon Bonaparte obiecał scedować to terytorium na Republikę Helwecką , organizując je w określony kanton , co odbywa się na20 lutego 1802. 9 marca 1801 Terytoria załączone po traktacie z Campo-Formio są formalnie włączone do terytorium Francji. 26 sierpnia 1802 Wyspa Elba jest dołączony przez Senatus-Consulta od dziś, po: 23 września 1802 Formalna aneksja Republiki Cisrhenan . Utworzenie oddziału Saary . 11 września 1802 Aneksja Republiki Podalpejskiej . Utworzenie oddziałów Dora , Marengo , Po , Sésia , Stura i Tanaro . 30 kwietnia 1803 Sprzedaż Luizjany do Stanów Zjednoczonych . 1803 Saint Lucia i Tobago stały się de facto koloniami brytyjskimi po zerwaniu pokoju w Amiens i inwazji wojsk brytyjskich na te wyspy. 1 st styczeń 1804 Faktyczna niezależność od kolonii Santo Domingo, która staje się Republiką Haiti . Francja nie uznaje tej niepodległości. 4 czerwca 1805 Aneksja Republiki Ligurii . Utworzenie departamentów Apeninów , Genui i Montenotte . 11 listopada 1807 Na mocy traktatu francusko-holenderskiego z Fontainebleau Cesarstwo Francuskie zaanektowało miasto portowe Flushing na wyspie Walcheren i przyłączyło je do departamentu Escaut . 19 grudnia 1807 Aneksja królestwa Etrurii . Utworzenie działów Arno , Méditerranée i Ombrone . 24 maja 1808 Aneksja Księstwa Parmy  ; utworzenie działu Taro . 21 listopada 1808 Utworzenie Tarn-et-Garonne przez oderwanie części Aveyron , Haute-Garonne , Gers , Lot i Lot-et-Garonne . 15 lipca 1809 Stworzenie Trasimeno . 14 października 1809 Aneksja prowincji iliryjskich . 17 lutego 1810 Aneksja i utworzenie departamentu Rzymu . 24 kwietnia 1810 Utworzenie Bouches-du-Rhin po częściowej aneksji Królestwa Holandii . 15 maja 1810 Utworzenie departamentu Bouches-de-l'Escaut po aneksji departamentu Zeeland Królestwa Holandii . 13 lipca 1810 Aneksja Królestwa Holandii . 3 grudnia 1810 Francuska kolonia Ile de France (obecnie Mauritius) zostaje podbita przez siły brytyjskie. 13 grudnia 1810 Aneksja Republiki Rodanu  ; utworzenie działu Simplon . 1 st styczeń 1811 Utworzenie wydziałów Bouches-de-l'Elbe , Bouches-de-l'Yssel , Bouches-de-la-Meuse , Bouches-du-Weser , Ems-Occidental , Ems-Oriental , Ems-Supérieur , Frise , Lippe , Ourte , Yssel-Supérieur i Zuyderzée . 1811 Departamenty Golo i Liamone są zjednoczone w celu zreformowania departamentu Korsyki . 26 stycznia 1812 Utworzenie francuskich departamentów Hiszpanii dekretem: Bouches-de-l'Ebre , Montserrat , Sègre i Ter . Jednak dekret ten nie został opublikowany w Biuletynie Lois, a stan prawny tych czterech departamentów pozostaje niekompletny. 7 marca 1813 Reorganizacja francuskich departamentów Hiszpanii w Bouches-de-l'Ebre-Montserrat i Sègre-Ter . 10 marca 1814 Oficjalne zniesienie francuskich departamentów Hiszpanii po ich utracie przez Cesarstwo Francuskie.

Pierwsza Przywrócenie

30 maja 1814 Traktat paryski . Francja traci wszystkie terytoria europejskie i zamorskie podbite po1 st styczeń 1792, z wyjątkiem zachodniej części Sabaudii . Francja ceduje na rzecz Wielkiej Brytanii różne kolonie, które posiadała przed 1792 r.: Wyspy Saint Lucia , Tobago , wyspę Francji (przemianowaną na Mauritius ) i Seszele . Zjednoczone Królestwo ewakuuje Gwadelupę , Martynikę , Saint-Martin , Reunion , Saint-Louis , Saint-Pierre-et-Miquelon i pięć indyjskich oddziałów , podczas gdy Portugalia ewakuuje Gujanę .

Sto dni

W okresie stu dni (1815) Napoleon zniósł handel niewolnikami ( dekret z 29 marca znoszący handel niewolnikami ).

Drugie Przywrócenie

20 listopada 1815 Traktat paryski . Francja traci terytoria zdobyte po 1790 r., Z wyjątkiem papieskich posiadłości Vaucluse , republiki Mulhouse i księstw Montbéliard . Ponadto miasto Saarlouis jest przyłączone do Prus . 17 kwietnia 1825 Uznanie niepodległości Haiti ( de facto od1 st styczeń 1804). Do tego czasu inne mocarstwa europejskie uznawały prawo Francji do zwierzchnictwa nad byłą kolonią Saint-Domingue . 11 czerwca 1827 Deklaracja między Prusami a Francją, na mocy której Francja zrzeka się roszczeń, które złożyła w okręgu Leyen (odpowiadającym wiosce Bübingen zaanektowanej przez miasto Saarbrücken w 1974 r. I obecnej niemieckiej gminie Kleinblittersdorf pomniejszonej o wieś de Bliesransbach ) w zamian za które Prusy przekazują Francji wsie i przysiółki Merten , Bibling (w obecnej gminie Merten), Flatten (w obecnej gminie Launstroff ) i Gongelfang (w obecnej gminie Waldwisse ). 23 października 1829 Konwencja między Prusami a Francją, która potwierdza deklarację z 1827 r. I na mocy której Prusy cedują również na rzecz Francji wsie i przysiółki Manderen , Scheuerwald (w obecnej gminie Launstroff), Rémeldorf (w obecnej gminie Neunkirchen-lès-Bouzonville ), Heining, Schreckling i część Leiding (wszystkie trzy tworzą obecną gminę Heining-lès-Bouzonville ), Villing i wreszcie Bourg-Esch , Cottendorff i Otzwiller (wszystkie trzy w obecnej gminie Schwerdorff ). 14 czerwca 1830 Początek podboju Algierii .

Monarchia lipcowa

16 lutego 1843 Ratyfikacja traktatu o cesji wyspy Majotta w następstwie podpisanego traktatu25 kwietnia 1841między kapitanem Passotem a sułtanem Andriantsolym, który sceduje swoje suwerenne prawa na Francję.

Druga Republika

9 grudnia 1848 Formalna aneksja francuskiej Algierii przez Francję i podział na trzy departamenty: Algier , Konstantyn i Oran .

Drugie Cesarstwo

1858-1862 Wieś Cochinchina , kolonizacja Cochinchina (dzisiejszy południowy Wietnam). 24 marca 1860 Aneksja przez Francję Księstwa Sabaudii i Hrabstwa Nicei , scedowana przez Królestwo Sardynii . To połączenie doprowadziło do powstania departamentów Savoie , Haute-Savoie i Alpes-Maritimes . 2 lutego 1861 Traktat Franco- Monako, na mocy którego książę Monako zrzeka się wszystkich swoich praw do gmin Menton i Roquebrune. 8 grudnia 1862 Francja i Szwajcaria zakończyły spór o część granicy z Jurą, w dolinie Dappes , wymieniając nieco ponad 700 hektarów, zapewniając ochronę swojego obszaru: traktat Dappes , ratyfikowany w dniu20 lutego 1863.

Trzecia Republika

10 maja 1871 Traktat frankfurcki . Cesarstwo Niemieckie załączony w całości lub w części departamentów Bas-Rhin , Haut-Rhin , Meurthe , Moselle i Vosges , i stworzył Reichsland Alzacji i Lotaryngii . 7 września 1871 Pozostałe terytoria Meurthe i Moselle zostały włączone do nowego departamentu Meurthe-et-Moselle . Okręg Belfort, dawna część Haut-Rhin, staje się terytorium Belfort . 1873 Próba przełomu w Tonkin (północny Wietnam). 1877 do 1891 Eksploracja i kolonizacja Gwinei . 1878 do 1891 Eksploracja i kolonizacja francuskiego Sudanu . 16 marca 1878 Szwecja przekazuje wyspę Saint-Barthélémy Francji. Wyspa staje się gminą przyłączoną do kolonii Gwadelupy . 1880 Kongo (obecnie „Kongo-Brazzaville” lub Republika Konga) i aneksja Królestwa Tahiti i jego terytoriów zależnych (obecnie część Polinezji Francuskiej ). 1880 do 1895 Utworzenie francuskiego Sudanu . 1881 Protektorat nad Tunezją . 1883 do 1885 Tonkin Expedition . Reszta Wietnamu jest podzielona na dwa protektoraty ( Annam i Tonkin ). 1884 Konferencja Berlin organizuje partycję Afryki między europejskimi potęgami. 24 czerwca 1886 Grande Comore , Mohéli i Anjouan stają się francuskim protektoratem. 1888 Fundacja Dżibuti i Obock , protektoraty Tadżourah , kraju Danakilów i francuskie wybrzeże Somalijczyków są zjednoczone pod nazwą „  francuskie wybrzeże Somalijczyków i terytoriów zależnych  ”. 1889 do 1893 Eksploracja i kolonizacja Wybrzeża Kości Słoniowej . 1889 Miasto Bangi powstało w kolonii Oubangui-Chari (obecna Republika Środkowoafrykańska ). 1892-1893 Konflikt między francuskimi kolonizatorami a władcą Dahomeju, który spowodował, że Dahomej stał się francuską kolonią. 16 czerwca 1895 Powstaje Federacja Francuskiej Afryki Zachodniej (AOF), skupiająca kolonie Sudanu, Senegalu, Gwinei i Wybrzeża Kości Słoniowej. 1896 Madagaskar jest zajęty . 1897 do 1912 Obecny Czad zostaje podbity. 1898 Terytorium Guangzhouwan Chiny (ziemia dzierżawiona). 1 st grudzień 1900 Rozstrzygnięcie sporu francusko-brazylijskiego, sporu granicznego wynikającego z różnicy w interpretacji traktatu utrechckiego z 1713 r., Rozstrzygniętego na korzyść Brazylii przez prezydenta Szwajcarii Waltera Hausera . Francja rezygnuje z roszczeń do terytorium między rzekami Oyapoc i Araguari. 24 grudnia 1902 Utworzenie Terytoriów Południowych w południowej Algierii. 1904 Do AOF dołączają Dahomey, a następnie Niger, Mauretania i Górna Wolta (wcześniej część Sudanu). 1906 Założenie kondominium New Hebrides . 1910 Utworzenie francuskiej Afryki Równikowej (AEF), stolicy Brazzaville . 1912 Francuski protektorat w Maroku po traktacie w Fezie . 28 czerwca 1919 Traktat wersalski . Francja odzyskuje terytoria utracone na rzecz Niemiec w 1871 roku. 18 lutego 1922 Territoire de Belfort , następnie prosta terytorium stał się oddzielny dział dekretem następującym ustawy uchwalonej w 1921 r18 lutego 1922to rocznica wyjścia z bronią i bagażem garnizonu Belfort dowodzonego przez Denfert-Rochereau , co oznacza koniec niemieckiego oblężenia w latach 1870-1871.

Państwo francuskie

22 czerwca 1940 Rozejm zarezerwować dużą część terytorium Francji do okupacji wojskowej i kontroli administracyjnej nazistowskich Niemiec, który przejąwszy z załącznikiem de facto w Alzacji i Lotaryngii do Trzeciej Rzeszy . 1940 do 1943 W czasie drugiej wojny światowej , gdy francuskie terytoria zamorskie minie jeden po drugim od państwa francuskiego (Vichy) do Francji bezpłatny , z wyjątkiem kilku azjatyckich posiadłości, z których głównym jest Indochiny francusku , zajmowanej przez Cesarstwa Japonii .

Czwarta Republika

1946 Gwadelupa The Gujana Francuska The Martynika i Reunion stać departamenty zamorskie . 10 lutego 1947 Traktat paryski  : rektyfikacja granicy z Włochami . Gminy Tende i La Brigue , a także niektóre części terytorium włoskiego są przyłączone i przydzielone do Alpes-Maritimes . 1955 Utworzenie oddziału Bône w Algierii. 1957 Modyfikacja organizacji terytorialnej Algierii i utworzenie 14 departamentów. 1958 Utworzenie trzech nowych oddziałów w Algierii: Aumale , Bougie i Saïda .

Piąta Republika

1959 Zniesienie departamentów Aumale i Bougie w Algierii. 1962 Niepodległość Algierii . 1964 Reorganizacja Île-de-France , departamenty Seine i Seine-et-Oise zostały zastąpione przez siedem nowych departamentów: 1 st styczeń 1976 Redystrybucja departamentu Korsyki do Haute-Corse i Corse-du-Sud . 1976 Saint-Pierre-et-Miquelon staje się departamentem zamorskim. 11 czerwca 1985 Saint-Pierre-et-Miquelon staje się zbiorowością zamorską . 2007 Gminy wyspiarskie Saint-Barthélemy i Saint-Martin są odłączone od departamentu Gwadelupy i przekształcone w społeczności zamorskie . 31 marca 2011 r Majotta staje się departamentem zamorskim i regionem zamorskim z jednym zgromadzeniem obrad.

Aneks: drobne modyfikacje granic od 1815 roku

Zmiany granicy ze Szwajcarią (1862)

Francja i Szwajcaria stosują traktat Dappes z dnia 8 grudnia 1862, rektyfikacja granicy , aby dzielić obszar terytorialny w dolinie Dappes, której granice zawsze były przedmiotem sporu .

Konfederacja Szwajcarska poddaje się, a Francja odzyskuje posiadanie i pełną suwerenność części doliny Dappes, obejmującej:

  1. Mont des Tuffes i jego zbocza, aż do trasy des Rousses à la Faucille włącznie ;
  2. pas ziemi na wschód od tej drogi, o średniej szerokości około 500 stóp szwajcarskich, czyli 150 metrów, zgodnie z kierunkiem ogólnie wskazanym w planie załączonym 2 do niniejszego traktatu.

Francja przekazała Konfederacji Szwajcarskiej , aby stała się częścią stanu Vaud , równoważną przepustowość powierzchni rozciągającą się od punktu rozwidlenia dróg Saint-Cergue i Sickle , wzdłuż zboczy Noirmont w górę „na granicy Vallée de Joux dzielnicy podążając zgodnie z kierunkiem ogólnie wskazanym na załączonym planie. Droga do Saint-Cergue z miejsca zwanego La Cure jest częścią tej cesji.

Traktat stanowi, że na częściach terytorium wskazanych w artykule poprzednim nie będą wznoszone żadne prace wojskowe.

Traktat zostaje ratyfikowany przez obie strony dnia 20 lutego 1863.

W wyniku tego traktatu niektóre domy La Cure (wioska francusko-szwajcarska), które zawsze były francuskie, stały się częściowo szwajcarskie. Niektórzy nadal znajdują się w szczególnej sytuacji: przekraczani przez granicę, jedną nogą stoją we Francji, a drugą w Szwajcarii.

Zmiany granic z Andorą (2001)

W 2001 r. Zawarto traktat między Francją a Andorą rektyfikujący granicę, który dotyczy wymiany dwóch działek o równych powierzchniach po 1,5  ha każda. Operacja powinna umożliwić Andorze zbudowanie na sprzedanej działce wiaduktu, który połączy tunel Envalira z francuską drogą krajową nr. 22 .

Zmiany granic z Luksemburgiem (2006)

Umowa między rządem Republiki Francuskiej a rządem Wielkiego Księstwa Luksemburga korygująca granicę francusko-luksemburską została podpisana w Luksemburgu dnia15 marca 2000. Zajmował 38.647  m 2 położony w pobliżu Mont-Saint-Martin i był po rektyfikacji biegu rzeki Chiers. Jej zatwierdzenie zostało zatwierdzone przez ustawę francuską n o  2002-169 z dnia12 lutego 2002.

W lipiec 2006traktat między Luksemburgiem a Francją przewiduje wymianę działek o powierzchni 89 679  m 2 w celu ułatwienia budowy na terytorium francuskim (gmina Russange , w Mozeli ) infrastruktury, finansowanej przez rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga, związanej z Obszar przemysłowy Belval-Ouest w Luksemburgu.

Zmiany granic ze Szwajcarią (1945 do 2002)

Od 1945 r. Z Konfederacją Szwajcarską zawarto wiele drobnych modyfikacji granic  :

Uwagi i odniesienia

  1. Dekret z 30 listopada 1789 r. Stwierdzający, że Korsyka jest częścią Cesarstwa Francuskiego .
  2. Dekret z 21 stycznia 1790 r. Dotyczący roszczeń Republiki Genui na Korsyce .
  3. Dekret z 27 września 1791 r., Przywracający ziemię Dombes i terenów zależnych do Francji .
  4. Dekret z 27 września 1791 r., Łączący Pays d'Henrichemont i tereny podlegające Francji .
  5. Jean-Louis Masson, Historia administracyjna Lotaryngii: od prowincji do departamentów i regionu , Paryż, Éditions Fernand Lanore,1982( czytaj online ) , s.  395-396
  6. Saint-Cergue w kantonie Vaud jest napisane bez końcowego „s” (nie mylić z Saint-Cergues w Haute-Savoie, niedaleko Genewy). Tekst artykułu 1 tego traktatu zamieszczony na stronie administracji szwajcarskiej ( http://www.admin.ch/opc/fr/classified-compilation/18620007/186302200000/comparison.html ) podaje ostateczną wersję „s”, podczas gdy strona gminy pisze to bez "s" ...
  7. http://www.assemblee-nationale.fr/11/projets/pl3115.asp
  8. Ustawa z 12 lutego 2002 r. Na stronie legifrance.gouv.fr
  9. http://www.assemblee-nationale.fr/12/projets/pl3551.asp
  10. http://www.assemblee-nationale.fr/12/rapports/r1339.asp#P108_2840
  11. Dekret nr 2000-227 z dnia 2 marca 2000 r. Publikujący umowę między Republiką Francuską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie rektyfikacji granicy francusko-szwajcarskiej między departamentem Doubs a kantonem Vaud, podpisaną w Bernie 18 września, 1996 , na stronie legifrance.gouv.fr, przeglądano 6 stycznia 2015
  12. [PDF] Genewa i Sabaudia: historia a granica, strony 37 i 38 , na stronie geomag.fr, przeglądano 6 stycznia 2015 r.
  13. Konwencja z 18 stycznia 2002 r. - Korekta granicy między Francją a Szwajcarią , na stronie senat.fr, przeglądana 6 stycznia 2015 r.

Powiązane artykuły