Ewolucja terytorialna współczesnej Francji
Artykuł stanowi chronologię ewolucji terytorialnej Francji we współczesnych czasach od 1789 roku do dnia dzisiejszego, z wyszczególnieniem wewnętrznych i zewnętrznych zmian geografii politycznej tego kraju. Na temat chronologii terytoriów sprzed 1789 r. Por. te stare kolonie .
Chronologia
Królestwo Francji
30 listopada 1789
Konstytuanta orzeka, że „Korsyce jest integralną częścią Cesarstwa Francuskiego” i że „jego mieszkańców będzie podlegać tej samej konstytucji jako drugi francuski”. Powtarza to dalej21 stycznia 1790.
4 marca 1790 r
Francja jest przekształcona w 83
działach na mocy
dekretu z podziałem na departamenty Francji .
14 września 1791
Aneksja
Awinionu i
Comtat Venaissin .
27 września 1791
Konstytuanta dba powtórzyć włączenie do Królestwa krajach
Dombes i
Henrichemont .
Pierwsza Republika
27 listopada 1792
Aneksja
Księstwa Sabaudii , przekształcona w departament
Mont-Blanc .
31 stycznia 1793
Aneksja
hrabstwa Nicei , przekształcona w
departament Alpes-Maritimes .
15 lutego 1793
Aneksja Księstwa
Monako .
2 marca 1793
Aneksja
księstwa Salm .
21 marca 1793
Aneksja
Republiki Raurackiej , przeorganizowana w departament
Mont-Terrible i księstwo
Montbéliard .
1 st lipca 1793
Departament
Korsyki jest podzielony na dwa departamenty:
Golo na północy i
Liamone na południu.
12 sierpnia 1793
22 lipca 1795
Aneksja
wschodniej części wyspy Santo Domingo , scedowana przez Hiszpanię.
1 st październik 1795
Aneksja
Niderlandów Austriackich . Utworzenie oddziałów
Deux-Nèthes ,
Dyle ,
Escaut ,
Forêts ,
Jemmapes ,
Lys ,
Meuse-Inférieure ,
Ourthe i
Sambre-et-Meuse .
17 października 1797
Na mocy
Traktatu z Campo-Formio Republika Francuska dołączyła:
25 października 1797
Zgodnie z prawem Dyrektorium organizuje kolonie
Saint-Domingue ,
Gwadelupy i
Gujany , które nadal znajdują się pod kontrolą Francji, w departamenty i kantony. Santo Domingo jest podzielone na departamenty:
Inganne ,
North ,
West ,
Samaná i
South .
23 stycznia 1798
Organizacja terytoriów załączony po
Traktatu z Campo-Formio w departamentach
Mont-Tonnerre ,
Rhin-et-Moselle ,
Roer i
Sarre (na lewym brzegu Renu) i
Corcyra ,
Ithaca i
Mer-AEGEE w
Wyspach Jońskich .
1798
Aneksja
Republiki Genewskiej . Utworzenie departamentu
Léman przez związek republiki,
kraj Gex (odłączony od departamentu
Ain ) i północną część departamentu
Mont-Blanc .
4 stycznia 1798
Aneksja
Republiki Miluzy do
Górnego Renu .
12 czerwca 1798
Bonaparte zdobywa
Maltę (utraconą w 1800 r.).
Marzec 1799
Podbój Korfu przez wojska rosyjsko-osmańskie i utrata
Wysp Jońskich . W
odpowiednie wydziały zostały oficjalnie zniesiono w 1802 roku z
ujęcia w
Republice Sept-Iles .
Okres konsulatu i pierwszego cesarstwa
1800
Miasto
Suze-la-Rousse zostaje odłączone od
Vaucluse do
Drôme , co powoduje, że
kanton Valréas zostaje zablokowany w tym departamencie.
1800
Departament
Mont-Terrible zostaje zlikwidowany; jego terytorium jest podzielone między departament
Haut-Rhin i szwajcarski kanton
Berno .
1 st październik 1800
Hiszpania scedowała Luizjanę na rzecz Francji na
mocy tajnego traktatu San Ildefonso .
1801
Fricktal , zajęte przez wojska francuskie pod koniec wojen z
Drugiej Koalicji, był oddał do Republiki Francuskiej przez cesarza Niemiec podczas traktatu Lunéville (09 lutego 1801).
Napoleon Bonaparte obiecał scedować to terytorium na
Republikę Helwecką , organizując je w
określony kanton , co odbywa się na20 lutego 1802.
9 marca 1801
Terytoria załączone po
traktacie z Campo-Formio są formalnie włączone do terytorium Francji.
26 sierpnia 1802
Wyspa Elba jest dołączony przez Senatus-Consulta od dziś, po:
23 września 1802
Formalna aneksja
Republiki Cisrhenan . Utworzenie oddziału
Saary .
11 września 1802
Aneksja
Republiki Podalpejskiej . Utworzenie oddziałów
Dora ,
Marengo ,
Po ,
Sésia ,
Stura i
Tanaro .
30 kwietnia 1803
Sprzedaż Luizjany do
Stanów Zjednoczonych .
1803
Saint Lucia i
Tobago stały się de facto koloniami brytyjskimi po zerwaniu pokoju w Amiens i inwazji wojsk brytyjskich na te wyspy.
1 st styczeń 1804
Faktyczna niezależność od kolonii
Santo Domingo, która staje się Republiką
Haiti . Francja nie uznaje tej niepodległości.
4 czerwca 1805
Aneksja
Republiki Ligurii . Utworzenie departamentów
Apeninów ,
Genui i
Montenotte .
11 listopada 1807
Na mocy
traktatu francusko-holenderskiego z Fontainebleau Cesarstwo Francuskie zaanektowało miasto portowe
Flushing na wyspie
Walcheren i przyłączyło je do
departamentu Escaut .
19 grudnia 1807
Aneksja
królestwa Etrurii . Utworzenie działów
Arno ,
Méditerranée i
Ombrone .
24 maja 1808
Aneksja
Księstwa Parmy ; utworzenie działu
Taro .
21 listopada 1808
Utworzenie
Tarn-et-Garonne przez oderwanie części
Aveyron ,
Haute-Garonne ,
Gers ,
Lot i
Lot-et-Garonne .
15 lipca 1809
Stworzenie
Trasimeno .
14 października 1809
Aneksja
prowincji iliryjskich .
17 lutego 1810
Aneksja i utworzenie departamentu
Rzymu .
24 kwietnia 1810
Utworzenie
Bouches-du-Rhin po częściowej aneksji
Królestwa Holandii .
15 maja 1810
Utworzenie departamentu
Bouches-de-l'Escaut po aneksji departamentu Zeeland
Królestwa Holandii .
13 lipca 1810
Aneksja
Królestwa Holandii .
3 grudnia 1810
Francuska kolonia
Ile de France (obecnie Mauritius) zostaje
podbita przez siły brytyjskie.
13 grudnia 1810
Aneksja
Republiki Rodanu ; utworzenie działu
Simplon .
1 st styczeń 1811
Utworzenie wydziałów
Bouches-de-l'Elbe ,
Bouches-de-l'Yssel ,
Bouches-de-la-Meuse ,
Bouches-du-Weser ,
Ems-Occidental ,
Ems-Oriental ,
Ems-Supérieur ,
Frise ,
Lippe ,
Ourte ,
Yssel-Supérieur i
Zuyderzée .
1811
Departamenty
Golo i
Liamone są zjednoczone w celu zreformowania departamentu
Korsyki .
26 stycznia 1812
Utworzenie
francuskich departamentów Hiszpanii dekretem:
Bouches-de-l'Ebre ,
Montserrat ,
Sègre i
Ter . Jednak dekret ten nie został opublikowany w
Biuletynie Lois, a stan prawny tych czterech departamentów pozostaje niekompletny.
7 marca 1813
Reorganizacja
francuskich departamentów Hiszpanii w
Bouches-de-l'Ebre-Montserrat i
Sègre-Ter .
10 marca 1814
Oficjalne zniesienie
francuskich departamentów Hiszpanii po ich utracie przez Cesarstwo Francuskie.
Pierwsza Przywrócenie
30 maja 1814
Traktat paryski . Francja traci wszystkie terytoria europejskie i zamorskie podbite po1 st styczeń 1792, z wyjątkiem zachodniej części
Sabaudii . Francja ceduje na rzecz Wielkiej Brytanii różne kolonie, które posiadała przed 1792 r.: Wyspy
Saint Lucia ,
Tobago , wyspę Francji (przemianowaną na
Mauritius ) i
Seszele . Zjednoczone Królestwo ewakuuje
Gwadelupę ,
Martynikę ,
Saint-Martin ,
Reunion ,
Saint-Louis ,
Saint-Pierre-et-Miquelon i
pięć indyjskich oddziałów , podczas gdy Portugalia ewakuuje
Gujanę .
Sto dni
W okresie stu dni (1815) Napoleon zniósł handel niewolnikami ( dekret z 29 marca znoszący handel niewolnikami ).
Drugie Przywrócenie
20 listopada 1815
Traktat paryski . Francja traci terytoria zdobyte po 1790 r., Z wyjątkiem papieskich posiadłości
Vaucluse ,
republiki Mulhouse i księstw
Montbéliard . Ponadto miasto
Saarlouis jest przyłączone do
Prus .
17 kwietnia 1825
Uznanie niepodległości Haiti ( de facto od1 st styczeń 1804). Do tego czasu inne mocarstwa europejskie uznawały prawo Francji do zwierzchnictwa nad byłą kolonią
Saint-Domingue .
11 czerwca 1827
Deklaracja między Prusami a Francją, na mocy której Francja zrzeka się roszczeń, które złożyła w okręgu Leyen (odpowiadającym wiosce
Bübingen zaanektowanej przez miasto
Saarbrücken w 1974 r. I obecnej niemieckiej gminie
Kleinblittersdorf pomniejszonej o wieś de
Bliesransbach ) w zamian za które Prusy przekazują Francji wsie i przysiółki
Merten ,
Bibling (w obecnej gminie Merten),
Flatten (w obecnej gminie
Launstroff ) i
Gongelfang (w obecnej gminie
Waldwisse ).
23 października 1829
Konwencja między Prusami a Francją, która potwierdza deklarację z 1827 r. I na mocy której Prusy cedują również na rzecz Francji wsie i przysiółki
Manderen ,
Scheuerwald (w obecnej gminie Launstroff),
Rémeldorf (w obecnej gminie
Neunkirchen-lès-Bouzonville ), Heining,
Schreckling i część
Leiding (wszystkie trzy tworzą obecną gminę
Heining-lès-Bouzonville ),
Villing i wreszcie
Bourg-Esch ,
Cottendorff i
Otzwiller (wszystkie trzy w obecnej gminie
Schwerdorff ).
14 czerwca 1830
Początek
podboju Algierii .
Monarchia lipcowa
16 lutego 1843
Ratyfikacja traktatu o cesji wyspy
Majotta w następstwie podpisanego traktatu25 kwietnia 1841między kapitanem
Passotem a sułtanem
Andriantsolym, który sceduje swoje suwerenne prawa na Francję.
Druga Republika
9 grudnia 1848
Formalna aneksja
francuskiej Algierii przez Francję i podział na trzy departamenty:
Algier ,
Konstantyn i
Oran .
Drugie Cesarstwo
1858-1862
Wieś Cochinchina , kolonizacja
Cochinchina (dzisiejszy południowy Wietnam).
24 marca 1860
Aneksja przez Francję
Księstwa Sabaudii i
Hrabstwa Nicei , scedowana przez
Królestwo Sardynii . To połączenie doprowadziło do powstania departamentów
Savoie ,
Haute-Savoie i
Alpes-Maritimes .
2 lutego 1861
Traktat Franco- Monako, na mocy którego książę Monako zrzeka się wszystkich swoich praw do gmin Menton i Roquebrune.
8 grudnia 1862
Francja i Szwajcaria zakończyły spór o część granicy z Jurą, w
dolinie Dappes , wymieniając nieco ponad 700 hektarów, zapewniając ochronę swojego obszaru:
traktat Dappes , ratyfikowany w dniu20 lutego 1863.
Trzecia Republika
10 maja 1871
Traktat frankfurcki .
Cesarstwo Niemieckie załączony w całości lub w części departamentów
Bas-Rhin ,
Haut-Rhin ,
Meurthe ,
Moselle i
Vosges , i stworzył
Reichsland Alzacji i Lotaryngii .
7 września 1871
Pozostałe terytoria
Meurthe i
Moselle zostały włączone do nowego departamentu
Meurthe-et-Moselle . Okręg Belfort, dawna część Haut-Rhin, staje się
terytorium Belfort .
1873
Próba przełomu w
Tonkin (północny Wietnam).
1877 do 1891
Eksploracja i kolonizacja
Gwinei .
1878 do 1891
Eksploracja i kolonizacja
francuskiego Sudanu .
16 marca 1878
Szwecja przekazuje wyspę
Saint-Barthélémy Francji. Wyspa staje się gminą przyłączoną do kolonii
Gwadelupy .
1880
Kongo (obecnie „Kongo-Brazzaville” lub Republika Konga) i aneksja Królestwa
Tahiti i jego terytoriów zależnych (obecnie część
Polinezji Francuskiej ).
1880 do 1895
Utworzenie
francuskiego Sudanu .
1881
Protektorat nad
Tunezją .
1883 do 1885
Tonkin Expedition . Reszta Wietnamu jest podzielona na dwa
protektoraty (
Annam i
Tonkin ).
1884
Konferencja Berlin organizuje partycję Afryki między europejskimi potęgami.
24 czerwca 1886
Grande Comore ,
Mohéli i
Anjouan stają się francuskim protektoratem.
1888
Fundacja
Dżibuti i
Obock , protektoraty
Tadżourah ,
kraju Danakilów i
francuskie wybrzeże Somalijczyków są zjednoczone pod nazwą „
francuskie wybrzeże Somalijczyków i terytoriów zależnych ”.
1889 do 1893
Eksploracja i kolonizacja
Wybrzeża Kości Słoniowej .
1889
Miasto
Bangi powstało w kolonii
Oubangui-Chari (obecna
Republika Środkowoafrykańska ).
1892-1893
Konflikt między francuskimi kolonizatorami a władcą
Dahomeju, który spowodował, że Dahomej stał się francuską kolonią.
16 czerwca 1895
Powstaje Federacja
Francuskiej Afryki Zachodniej (AOF), skupiająca kolonie Sudanu, Senegalu, Gwinei i Wybrzeża Kości Słoniowej.
1896
Madagaskar jest
zajęty .
1897 do 1912
Obecny
Czad zostaje podbity.
1898
Terytorium
Guangzhouwan Chiny (ziemia dzierżawiona).
1 st grudzień 1900
Rozstrzygnięcie sporu
francusko-brazylijskiego, sporu granicznego wynikającego z różnicy w interpretacji
traktatu utrechckiego z 1713 r., Rozstrzygniętego na korzyść Brazylii przez prezydenta Szwajcarii
Waltera Hausera . Francja rezygnuje z roszczeń do terytorium między rzekami Oyapoc i Araguari.
24 grudnia 1902
Utworzenie
Terytoriów Południowych w południowej Algierii.
1904
Do
AOF dołączają Dahomey, a następnie Niger, Mauretania i Górna Wolta (wcześniej część Sudanu).
1906
Założenie
kondominium New Hebrides .
1910
Utworzenie
francuskiej Afryki Równikowej (AEF), stolicy
Brazzaville .
1912
Francuski protektorat w Maroku po
traktacie w Fezie .
28 czerwca 1919
Traktat wersalski . Francja odzyskuje terytoria utracone na rzecz Niemiec w 1871 roku.
18 lutego 1922
Territoire de Belfort , następnie prosta terytorium stał się oddzielny dział dekretem następującym ustawy uchwalonej w 1921 r18 lutego 1922to rocznica wyjścia z bronią i bagażem garnizonu Belfort dowodzonego przez
Denfert-Rochereau , co oznacza koniec niemieckiego
oblężenia w latach 1870-1871.
Państwo francuskie
22 czerwca 1940
Rozejm zarezerwować dużą część terytorium Francji do okupacji wojskowej i kontroli administracyjnej nazistowskich Niemiec, który przejąwszy z załącznikiem de facto w
Alzacji i
Lotaryngii do
Trzeciej Rzeszy .
1940 do 1943
W czasie
drugiej wojny światowej , gdy
francuskie terytoria zamorskie minie jeden po drugim od
państwa francuskiego (Vichy) do
Francji bezpłatny , z wyjątkiem kilku azjatyckich posiadłości, z których głównym jest
Indochiny francusku , zajmowanej przez
Cesarstwa Japonii .
Czwarta Republika
1946
Gwadelupa The
Gujana Francuska The
Martynika i
Reunion stać
departamenty zamorskie .
10 lutego 1947
Traktat paryski : rektyfikacja granicy z
Włochami . Gminy
Tende i
La Brigue , a także niektóre części terytorium włoskiego są przyłączone i przydzielone do
Alpes-Maritimes .
1955
Utworzenie
oddziału Bône w Algierii.
1957
Modyfikacja organizacji terytorialnej Algierii i utworzenie 14 departamentów.
1958
Utworzenie trzech nowych oddziałów w Algierii:
Aumale ,
Bougie i
Saïda .
Piąta Republika
1959
Zniesienie departamentów
Aumale i
Bougie w Algierii.
1962
Niepodległość
Algierii .
1964
Reorganizacja
Île-de-France , departamenty
Seine i
Seine-et-Oise zostały zastąpione przez siedem nowych departamentów:
1 st styczeń 1976
Redystrybucja departamentu
Korsyki do
Haute-Corse i
Corse-du-Sud .
1976
Saint-Pierre-et-Miquelon staje się departamentem zamorskim.
11 czerwca 1985
Saint-Pierre-et-Miquelon staje się
zbiorowością zamorską .
2007
Gminy wyspiarskie
Saint-Barthélemy i
Saint-Martin są odłączone od departamentu
Gwadelupy i przekształcone w
społeczności zamorskie .
31 marca 2011 r
Majotta staje się departamentem zamorskim i regionem zamorskim z jednym zgromadzeniem obrad.
Aneks: drobne modyfikacje granic od 1815 roku
Zmiany granicy ze Szwajcarią (1862)
Francja i Szwajcaria stosują traktat Dappes z dnia 8 grudnia 1862, rektyfikacja granicy , aby dzielić obszar terytorialny w dolinie Dappes, której granice zawsze były przedmiotem sporu .
Konfederacja Szwajcarska poddaje się, a Francja odzyskuje posiadanie i pełną suwerenność części doliny Dappes, obejmującej:
- Mont des Tuffes i jego zbocza, aż do trasy des Rousses à la Faucille włącznie ;
- pas ziemi na wschód od tej drogi, o średniej szerokości około 500 stóp szwajcarskich, czyli 150 metrów, zgodnie z kierunkiem ogólnie wskazanym w planie załączonym 2 do niniejszego traktatu.
Francja przekazała Konfederacji Szwajcarskiej , aby stała się częścią stanu Vaud , równoważną przepustowość powierzchni rozciągającą się od punktu rozwidlenia dróg Saint-Cergue i Sickle , wzdłuż zboczy Noirmont w górę „na granicy Vallée de Joux dzielnicy podążając zgodnie z kierunkiem ogólnie wskazanym na załączonym planie. Droga do Saint-Cergue z miejsca zwanego La Cure jest częścią tej cesji.
Traktat stanowi, że na częściach terytorium wskazanych w artykule poprzednim nie będą wznoszone żadne prace wojskowe.
Traktat zostaje ratyfikowany przez obie strony dnia 20 lutego 1863.
W wyniku tego traktatu niektóre domy La Cure (wioska francusko-szwajcarska), które zawsze były francuskie, stały się częściowo szwajcarskie. Niektórzy nadal znajdują się w szczególnej sytuacji: przekraczani przez granicę, jedną nogą stoją we Francji, a drugą w Szwajcarii.
Zmiany granic z Andorą (2001)
W 2001 r. Zawarto traktat między Francją a Andorą rektyfikujący granicę, który dotyczy wymiany dwóch działek o równych powierzchniach po 1,5 ha każda. Operacja powinna umożliwić Andorze zbudowanie na sprzedanej działce wiaduktu, który połączy tunel Envalira z francuską drogą krajową nr. 22 .
Zmiany granic z Luksemburgiem (2006)
Umowa między rządem Republiki Francuskiej a rządem Wielkiego Księstwa Luksemburga korygująca granicę francusko-luksemburską została podpisana w Luksemburgu dnia15 marca 2000. Zajmował 38.647 m 2 położony w pobliżu Mont-Saint-Martin i był po rektyfikacji biegu rzeki Chiers. Jej zatwierdzenie zostało zatwierdzone przez ustawę francuską n o 2002-169 z dnia12 lutego 2002.
W lipiec 2006traktat między Luksemburgiem a Francją przewiduje wymianę działek o powierzchni 89 679 m 2 w celu ułatwienia budowy na terytorium francuskim (gmina Russange , w Mozeli ) infrastruktury, finansowanej przez rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga, związanej z Obszar przemysłowy Belval-Ouest w Luksemburgu.
Zmiany granic ze Szwajcarią (1945 do 2002)
Od 1945 r. Z Konfederacją Szwajcarską zawarto wiele drobnych modyfikacji granic :
-
19 grudnia 1947 : Porozumienie dotyczące odcinków Kembs i Ottmarsheim bocznego kanału Renu (modyfikacja granicy w celu uwzględnienia przesunięcia biegu Renu z dna kanału);
-
4 lipca 1949 : Konwencja dotycząca budowy i eksploatacji lotniska Bâle-Mulhouse w Blotzheim (budowa portu lotniczego w Bazylei odbyła się częściowo na terenie gminy Blotzheim; w zamian za retrocedowane terytoria Szwajcarii i Miluza skorzystały w równym stopniu z międzynarodowych obiektów lotniskowych rozbudowa i rozbudowa portu lotniczego doprowadziła do podpisania szeregu umów, z których część dotyczyła wymiany działek);
-
25 lutego 1953 : Konwencja o ustaleniu granicy Jeziora Genewskiego (kodyfikacja zwyczajowej linii granicy Jeziora Genewskiego );
-
25 lutego 1953 : Konwencja w sprawie różnych zmian granicy (wymiana paczek ze Szwajcarią w Haut-Rhin , Territoire de Belfort i Doubs w celu dostosowania do zmian topografii terytorium);
-
25 lutego 1953 : Konwencja o różnych modyfikacjach granicy wzdłuż francuskiego drogi krajowej n ° 206 ;
-
3 grudnia 1956 : Konwencja dotycząca ustalenia granicy między kantonem Bâle-Ville a departamentem Haut-Rhin;
-
3 grudnia 1959 : Konwencja dotycząca rektyfikacji granicy między kantonem Neuchâtel a departamentem Doubs;
-
3 grudnia 1959 : Porozumienie dotyczące korekty strumienia Le Boiron ;
-
3 grudnia 1959 : Umowa dotycząca zmiany granicy między kantonem Vaud a departamentem Ain (między terminalami 287 i 299);
-
3 grudnia 1959 : Konwencja dotycząca rektyfikacji granicy Hermance ;
-
23 sierpnia 1963 : Konwencja dotycząca rektyfikacji granicy między kantonem Valais a departamentem Haute-Savoie ;
-
10 lipca 1973 : Konwencja dotycząca rektyfikacji granicy między departamentem Haute-Savoie a kantonem Genewskim ;
- 4-7 lipca 1977 : Wymiana not dotyczących wejścia w życie 25 lutego 1953między Francją a Szwajcarią na różnych modyfikacjach granic ( RN 206 ) - ustala datę wejścia w życie na26 listopada 1979 ;
-
18 września 1996 : Konwencja o sprostowaniu granicy między departamentem Doubs a kantonem Vaud;
-
18 września 1996 : Umowa o rektyfikacji granicy w następstwie połączenia szwajcarskiej autostrady A1 i francuskiej autostrady A41 między Saint-Julien-en-Genevois , departament Haute-Savoie, a Bardonnex , kanton Genewa. Wymiana terytoriów (Bardonnex / Soral o powierzchni 81 400 m 2 ) daje Szwajcarii pierwszeństwo przejazdu niezbędne do budowy węzła drogowego. Po ratyfikacji konwencji w r. Rozpoczynają się prace związane z demarkacją katastralnąWrzesień 2000kończą się z końcem roku, a wszystkie dokumenty wchodzą do księgi wieczystej z początkiem roku Lipiec 2001.
-
18 stycznia 2002 : Umowa dotycząca czterech korekt granic między kantonem Genewy a departamentami Haute-Savoie (gminy Viry , Valleiry i Veigy-Foncenex ) oraz Ain (gmina Saint-Genis-Pouilly ), obejmująca łącznie obszar 5578 m 2 , miała na celu uporządkowanie i racjonalizację przebiegu granicy, a tym samym uwzględnienie zmian przestrzennych, jakie miały miejsce w czasie, zarówno we Francji, jak iw Szwajcarii, z których większość została już zaakceptowana przez mieszkańców.
Uwagi i odniesienia
-
Dekret z 30 listopada 1789 r. Stwierdzający, że Korsyka jest częścią Cesarstwa Francuskiego .
-
Dekret z 21 stycznia 1790 r. Dotyczący roszczeń Republiki Genui na Korsyce .
-
Dekret z 27 września 1791 r., Przywracający ziemię Dombes i terenów zależnych do Francji .
-
Dekret z 27 września 1791 r., Łączący Pays d'Henrichemont i tereny podlegające Francji .
-
Jean-Louis Masson, Historia administracyjna Lotaryngii: od prowincji do departamentów i regionu , Paryż, Éditions Fernand Lanore,1982( czytaj online ) , s. 395-396
-
Saint-Cergue w kantonie Vaud jest napisane bez końcowego „s” (nie mylić z Saint-Cergues w Haute-Savoie, niedaleko Genewy). Tekst artykułu 1 tego traktatu zamieszczony na stronie administracji szwajcarskiej ( http://www.admin.ch/opc/fr/classified-compilation/18620007/186302200000/comparison.html ) podaje ostateczną wersję „s”, podczas gdy strona gminy pisze to bez "s" ...
-
http://www.assemblee-nationale.fr/11/projets/pl3115.asp
-
Ustawa z 12 lutego 2002 r. Na stronie legifrance.gouv.fr
-
http://www.assemblee-nationale.fr/12/projets/pl3551.asp
-
http://www.assemblee-nationale.fr/12/rapports/r1339.asp#P108_2840
-
Dekret nr 2000-227 z dnia 2 marca 2000 r. Publikujący umowę między Republiką Francuską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie rektyfikacji granicy francusko-szwajcarskiej między departamentem Doubs a kantonem Vaud, podpisaną w Bernie 18 września, 1996 , na stronie legifrance.gouv.fr, przeglądano 6 stycznia 2015
-
[PDF] Genewa i Sabaudia: historia a granica, strony 37 i 38 , na stronie geomag.fr, przeglądano 6 stycznia 2015 r.
-
Konwencja z 18 stycznia 2002 r. - Korekta granicy między Francją a Szwajcarią , na stronie senat.fr, przeglądana 6 stycznia 2015 r.
Powiązane artykuły