Vier-Bordes

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Hautes-Pyrénées i Pirenejach .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Vier-Bordes
Vier-Bordes
Widok Vier.
Herb Vier-Bordes
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Hautes-Pyrenees
Miasto Argelès-Gazost
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pireneje Vallées des Gaves
Mandat burmistrza
 Pascal Collado
2020 -2026
Kod pocztowy 65400
Wspólny kod 65467
Demografia
Miły Vierbordésiens
Ludność
miejska 		100  mieszk. (2018 spadek o 1,96% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 11  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42° 59 ′ 57 ″ północ, 0° 03 ′ 19 ″ zachód
Wysokość Min. 640  m
Max. 1709  m²
Powierzchnia 9,39  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Argelès-Gazost
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Vallée des Gaves
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Vier-Bordes
Geolokalizacja na mapie: Hautes-Pyrénées
Zobacz na mapie topograficznej Hautes-Pyrénées Lokalizator miasta 14.svg Vier-Bordes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Vier-Bordes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Vier-Bordes

Vier-Bordes jest francuski gmina znajduje się w dziale z Hautes-Pyrénées , w regionie oksytańskiej .

Jej mieszkańcy nazywani są Vierbordésiens .

Geografia

Lokalizacja

Gminy przygraniczne Gminy graniczące z Vier-Bordes
Saint-Pastous
Ayros-Arbouix Vier-Bordes Gazost
Artalens-Souin Beaucens

Geologia i ulga

Hydrografia

Strumienie Estau, Aygueberden i Couyéou de Mates, dopływy na prawym brzegu Gave de Pau , przecinają miasto ze wschodu na zachód.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat marginesów Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,7  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,2  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1293  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 10,3 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „ayros-arbouix” o mieście ayros-arbouix zlecenie w 1982et który wynosi 1  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,7  ° C i ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 1031,4  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Tarbes-Lourdes-Pyrénées” w mieście Ossun , oddanej do użytku w 1946 r. i na 21  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  °C w latach 1971-2000, przy 12,6  °C dla 1981-2010, następnie w 12,9  °C w latach 1991-2020.

Trasy komunikacyjne i transport

To miasto jest obsługiwane przez drogi departamentalne D 100, które prowadzą do Hautacam, a następnie D 100c .

Planowanie miasta

Typologia

Vier-Bordes jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Argelès-Gazost , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 19 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (79,4 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (78,9 %). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: roślinność krzewiasta i/lub zielna (52,2%), lasy (27,2%), łąki (13,6%), niejednorodne tereny rolne (7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Mieszkaniowy

W 2012 r. łączna liczba mieszkań w gminie wynosiła 108.
Wśród tych mieszkań 36,9% to mieszkania główne, 61,3% mieszkania drugorzędne i 1,8% mieszkania wolne.

Zagrożenia naturalne i technologiczne

Toponimia

65 KM 00 9014.jpg 65 KM 00 9015.jpg

Główne informacje można znaleźć w Słowniku toponimicznym gmin Hautes-Pyrénées autorstwa Michela Grosclaude i Jean-François Le Nail, który podaje historyczne nazwy miejscowości:

Vier

Nazwy historyczne  :

Nazwa prowansalska  : Bièr.

Bordes

Nazwy historyczne  :

Nazwa prowansalska  : Bordas.

Borde „chata, domek, gospodarstwo” to słowo pochodzenia germańskiego (francibort „deska”, od którego po łacinie graniczyło „chata”), oznaczające najpierw odosobniony dom, a następnie przysiółki.

Historia

Vier-Bordes jest wynikiem połączenia dwóch gmin: Vier i Bordes, które nastąpiło w 1848 roku.

Kataster napoleoński Vier-Bordes

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
Marzec 1995 Marzec 2001 Maurice Prat    
Marzec 2001 Marzec 2008 Francois Villeneuve    
Marzec 2008 marzec 2014 Weronika Marcou    
marzec 2014 W trakcie Pascal Collado    

Załączniki administracyjne i wyborcze

Historia administracyjna

Kraj i senechaussee z Bigorre , Lavedan , Arribèra de Davantaygue , Canton of Davantaygue (1790), Argelès (od 1801 roku). Odrębne społeczności Vier i Bordes zostały zjednoczone w 1848 roku.

Międzywspólnotowość

Vier-Bordes należy do społeczności gmin Pyrenees Vallées des Gaves utworzonej wstyczeń 2017 i skupia 46 gmin.

Usługi publiczne

Wykaz sądów właściwych dla gminy  

Demografia

Populacja osiągnęła szczyt w 1856 r., licząc 219 mieszkańców, a następnie okresowo spadała, by w 1975 r. osiągnąć 53 mieszkańców. Następnie wzrosła do 2018 r. ze 100 mieszkańcami.

Poniższa tabela zawiera mieszkańców Bordes wyszczególnionych osobno przed 1848 r. (pomiędzy 58 a 67 mieszkańcami).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
140 210 205 199 171 192 218 191 191
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
219 219 210 201 190 195 199 192 162
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
134 117 118 105 98 94 92 75 64
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
66 65 53 55 58 74 80 92 104
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
100 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 325 417 381 353 346 339 318 305
Liczba gmin w departamencie 479 473 473 474 474 474 474 474

Ludność i społeczeństwo

Edukacja

Miasto jest zależne od akademii w Tuluzie . W 2017 roku nie ma już szkoły.

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

  • Wybór widoków myjni komunalnych w 2017 roku.

  • Od Vier.

  • Z kościoła w Vier.

Osobowości związane z gminą

Wśród wielu dzieci Viera pamięta się Jeana-Louisa Sarthedessusa, który przez długi czas był burmistrzem i utalentowanym poetą, choć był „prostym chłopcem, mającym tylko świadectwo ukończenia studiów”, jak to lubił wspominać.

Heraldyka

Herb Blazon  : Lazur, fess Argent, wódz Lub naładowany dzwonkiem Sable zaczepił dwie takie same fleur-de-lis.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 10 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Ayros-Arbouix - metadata  ” , na datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Orthodromy between Vier-Bordes and Ayros-Arbouix  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Ayros-Arbouix – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w ayros-arbouix ) .
  10. „  Orthodromy between Vier-Bordes and Ossun  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Tarbes-Lourdes-Pyrénées - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Tarbes-Lourdes-Pyrénées - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Tarbes-Lourdes-Pyrénées - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  17. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Argelès-Gazost  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  20. : Miejski raport statystyczny dla gminy Vier-Bordes
  21. Michel Grosclaude i Jean-Francois Le Nail , integrujący pracę Jacquesa Boisgontier, Słownik toponimiczny gmin Górnych Pirenejów , Tarbes, Rada Generalna Górnych Pirenejów,2000, 348  s. ( ISBN  2-9514810-1-2 , informacja BNF n O  FRBNF37213307 )...
  22. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj , „  Zawiadomienie communale: Bordes  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 13 sierpnia 2012 ) .
  23. Archiwum departamentalne Hautes-Pyrénées: mapa katastralna Vier w 1826 r.
  24. Archiwum departamentalne Hautes-Pyrénées: mapa katastralna Bordes w 1826 r.
  25. Archiwa departamentu Hautes-Pyrénées
  26. „  Wykaz sądów właściwych dla Vier-Bordes  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (oglądanie 17 grudnia 2015 )
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , „  Populacje prawne 2009 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. „  Katalog: Wyniki wyszukiwania  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (dostęp 28 czerwca 2017 r . ) .