Koniczyna | |||||
Ratusz. | |||||
![]() | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
Departament | Finistere | ||||
Miasto | Morlaix | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota Haut-Léon | ||||
Mandat burmistrza |
Anna Bescond 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 29430 | ||||
Wspólny kod | 29287 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Trefleziens | ||||
Ludność miejska |
962 mieszk. (2018 wzrost ![]() |
||||
Gęstość | 61 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48°37′23″ północ, 4°15 440″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 77 m² |
||||
Powierzchnia | 15,76 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska i nadmorska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Saint-Pol-de-Léon | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | Oficjalna strona internetowa ratusza Tréflez | ||||
Tréflez [tʁeflɛz] to gmina w departamencie z Finistère , w regionie Bretania , w Francji .
Miasto Tréflez znajduje się na wybrzeżu Manche , w Léon , w północnej części departamentu Finistère. Jej płaskie wybrzeże graniczy z południowo-wschodnią częścią Zatoki Goulven (znanej również jako Grève de Goulven, dawniej nazywanej aod sant C'houevrog w języku bretońskim , „uderzenie w Saint Guévroc” w języku francuskim) i jest częściowo pokryte wydmami Keremmy , niski (maksymalnie 9 m) znajduje się w XIX p wieku Louis Rousseau . „Wszędzie pod tymi wydmami, skamieniałymi od ponad tysiąclecia, pojawia się stara gleba rolnicza nosząca ślady dawnej eksploatacji człowieka: układanie kamiennych bloków, pozostałości wałów, kanały o zdumiewającej świeżości”.
Ale miasto jest przede wszystkim miastem wiejskim: miasto jest również położone w głębi lądu, około trzydziestu metrów nad poziomem morza. Płaskowyż jest płaskowyżem powoli opadającym w stronę morza, najwyższe wysokości spotykają się w południowej części finage komunalnego, osiągając maksymalnie 77 metrów w południowo-wschodnim narożniku, w pobliżu przysiółka Prat Coz; północna część miasta to stary palud, którego nazwa przetrwała w niektórych miejscowościach, takich jak „palud Lannevez” i „palud Ker Emma”. Miasto jest ograniczone przez dwóch małych rzek, na zachód małą rzekę przybrzeżnej Flèche oddziela go od Goulven i na wschodzie Frout oddziela go od plounévez-lochrist (z wyjątkiem w jego dolnej części , gdzie wspomniana FZEW przecina rzeka). Północna część miasta do przyłączenia się do Flèche, której jest dopływem).
Miasto zasadniczo przedstawia krajobraz bocage z siedliskami rozproszonymi w wielu wioskach znanych lokalnie jako wioski.
Główna droga, przecinająca północną część miasta, to D 10, która pochodzi z Saint-Pol-de-Léon na wschodzie i biegnie w kierunku Plouguerneau na zachodzie: miasto i wewnętrzne części są obsługiwane tylko przez drogi drugorzędne.
Kanał | Kanał | Kanał |
Goulven | ![]() |
Plounevez-Lochrist |
Plouider |
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France „Brignogan”, w miejscowości Plounéour-Brignogan-plaże , która została oddana do użytku w 1982 roku i znajduje się w odległości 7 km w linii prostej , gdzie zmienia się średnia roczna temperatura 11,8 °C w okresie 1971-2000, do 12 °C w latach 1981-2010, następnie do 12,3 °C w latach 1991-2020.
Tréflez jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (82,5% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (75,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (37,8%), niejednorodne tereny rolne (36,1%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (10,3%), łąki (8,6%) , tereny zurbanizowane (4,4%), lasy (1,6%), przybrzeżne tereny podmokłe (0,7%), otwarte przestrzenie, z niewielką lub bez roślinności (0,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Certyfikat na formularzach lesie plemion w XI th century Gwintles w 1330 roku z Gwit- (czyli małą wioskę, a nie całe terytorium parafii lub administracyjnego Breton) Trefflez w 1426 roku.
Tréflez wywodzi się od Tref – oznaczającego parafię, Trève lub pierwotnie bretońską jednostkę administracyjną oraz -lez przywołującego dwór, zgromadzenie lub grupę ludzi skupionych wokół wodza.
Trelez po bretońsku.
Tréflez jest parafią powstałą w wyniku rozczłonkowania dużej parafii prymitywnej Armoryki Plounévez-Lochrist , która powstała w wyniku rozczłonkowania dużej parafii, nawet starszej, parafii Plouider . Jej pierwotna stolica znajdowała się w wiosce Coz-Ilis (po francusku „Vieille Église”).
Według niektórych historyków, w szczególności Daniela Miorceca de Kerdanet , to na dnie Zatoki Goulven, na terytorium Tréflez, w miejscu posiadłości Coat Lez, znajdował się zamek Ausoche lub Ausoch, zamieszkany przez hrabia Léon Ausoch, którego córka Prizel poślubiła Judaela , króla Domnonée i byłaby matką Saint Judicaël , który był również królem Domnonée przed abdykacją i przejściem na emeryturę do klasztoru Saint-Jean-de-Gaël .
Stela z modlitwy skrzydlate z kaplicy cmentarnej św Guévroc Tréflez przechowywane w Muzeum Bretanii ( VIII th wieku lub IX th wieku).
Dwór Coat Lez należał do rodziny Coatlezów, której najbardziej znanym członkiem był Rolland de Coatlez, kapelan i sekretarz Charles de Blois . Rodzina ta następnie połączyła się, przez kolejne małżeństwa dziedziczek, w rodziny Chastel , następnie Kerimel , Boiséon i Poulpiquet .
W 1618 r. René Barbier, markiz de Kerjean , był również lordem Lanarnuz, parafii Tréflez. Jego przodkowie mieszkali już w Lanarnuz: na przykład około 1420 roku Sibille Pilguen poślubiła Jeana Barbiera, lorda Lanarnuz. Pierwsze znane przodkowie rodziny Barbier są Jacques Richard Barbier, przywołany w 1324 w glejt podanej przez króla Edwarda II do hrabiego Richemont ; Guillaume Barbier, władca Lanarnut [Lanarnuz], cytowany w zegarku z27 sierpnia 1355jako sierżant piechoty w kompanii Arnauda de Lavedana w Vic ; Guillaume Barbier, kusznik i Alain Barbier, giermek (występują w zegarkach z lat 1378 i 1382).
W 1759 r. rozporządzenie Ludwika XV nakazało parafii Trefflès [Tréflez] zapewnić 17 mężczyzn i zapłacić 111 funtów za „roczny koszt straży przybrzeżnej Bretanii”.
Cięcie i zbieranie wodorostów : kłótnia z Plounévez-LochristZbiór wodorostów od wieków wywoływał liczne kłótnie między mieszkańcami nadmorskich parafii, jak pisze Antoine Favé:
„Od Corréjou do Anse de Kernic jesteśmy na linii brzegowej, która jest płodna w heroicznych dyskusjach, w klasycznych bateriach, w niekończących się próbach, jak przy złej pogodzie i złej pogodzie. Administratorzy, sędziowie, czujni agenci celni i policjanci bardzo często byli zakłuci przez spory, wielokrotnie mordercze, Plounéour-Trez , Goulven , Tréflez , Plounévez-Lochrist , Cléder , na temat rozgraniczenie terytoriów i kwestie własności dotykające tej żywotnej kwestii zbiorów wodorostów. "
Augustin Bonnevez, rektor z plounévez-lochrist , w piśmie2 stycznia 1775zaadresowany do biskupa Léon Jean-François de La Marche w odpowiedzi na jego śledztwo w sprawie żebractwa, pisze (pisownia czasu została uszanowana):
„Z rozkazu Marynarki Wojennej zabrania się mieszkańcom zbierania gdzie indziej niż w granicach wybrzeży ich parafii i sprzedawania ich na jarmark [obcokrajowcom parafii] ledwie 50 funtów grzywny i konfiskaty koni i uprząż . Ten artykuł powoduje wiele kłótni i pobić [gwałtowny spór] między moimi parafianami a parafianami Tréflez , którzy mają Roches vis-à-vis swoich parafii, w których rośnie, że moi parafianie sprzeciwiają się ich cięciu, znalezione na tym, co jest język ziemi mojej parafii, który wystaje w morze i oddziela wybrzeże Treflez od wielkiego morza, gdzie znajdują się te skały. Dwa lub trzy lata temu ci z Tréflez nałożyli na moich parafian i parafian z Goulven zakaz ścinania gomonu na skałach, co spowodowało pobicie na brzegu. (...) Notabli obu parafii powierzyli sobie zadania dokończenia tego odmiennego . (...) Pewne jest, że na gres, który znajduje się na wybrzeżu Tréflez , morze rzuca gouesmon więcej niż to konieczne. Powodem, który skłania ich do pójścia do couppe, jest sprzedaż go na jarmarkach, co robią wszyscy mieszkańcy tego wybrzeża, zarówno w parafii Plounéour-Trez, jak i w Goulven, Tréflez , Plounévez i Plouescat i innych, a to dlatego, że koszt drewna opałowego jest bardzo niski, a ci, którzy sprzedają gouesmon, zwykle kupują drewno od tych, którym je sprzedają. Nie rozumiem, na czym kończy się zakaz sprzedaży gouesmon na jarmarkach (...). "
Kłótnia ta trwała długo, o czym świadczy narada rady miejskiej Plounévez-Lochrist z XII roku Messidor (pisownia czasu została zachowana):
„Rada Miejska Plounévez-Lochrist zebrała się w związku z niepokojami wniesionymi przez mieszkańców Tréflez do tych z Plounévez-Lochrist; co do uprawnień i praw tego ostatniego do cięcia wodorostów na różnych skałach, które przylegają do obu gmin i które obie twierdzą, że do nich należą, należy zauważyć, że jeśli, zgodnie ze starymi rozporządzeniami, które nie zostały uchylone, skały w Fordzie często odwiedzane i które są położone naprzeciwko miasta należą do niego, prawie wszystkie Skały, z których Tréflez chce wypędzić Plounéveza, należą do niego (...) ponieważ Skały pochodzą z Guévroc, kaplicy zależnej od Plounéveza. Jednak przekazanie tych skał Plounévez pozbawiłoby gminę Tréflez , bardzo małą, ale rolniczą, nawozu, którego potrzebuje. To zawsze był motyw, który skłaniał Plounéveza do tego, by pozwolić Tréflezowi cieszyć się niepodzielnie ze sobą Skałami, które do dziś stanowią spór; ale jeśli ma to wyrządzić znaczną szkodę rolnictwu, aby pozbawić Tréfleza des Rochers vis-à-vis Guévroc, co by było, gdyby udzielono mu ekstrawaganckiej prośby Tréfleza , skoro Plounévez, czterokrotnie bardziej znaczący niż nie Tréflez , jest również proporcjonalnie bardziej rolniczy, a jednak Tréflez jest na tyle szalony, by zająć wszystkie te skały. "
Po dochodzeniu zorganizowanym przez okólnik z 8 czerwca 1819od prefekta Finistère rada miejska Tréflez odpowiada (pisownia czasu została zachowana):
„Biedni mają prawo wycinać wodorosty na dwa dni przed innymi mieszkańcami. "
Treflez w 1778Jean-Baptiste Ogée tak opisuje Tréfleza w 1778 roku:
„Treffle, na wysokości; 4 i pół ligi na zachód od Saint-Pol-de-Leon , jego biskupstwa ; 45 lig z Rennes i 1 3/4 od Lesneven , jego subdelegacji . Parafia liczy 1200 komunikantów. Lekarstwo jest prezentowany przez biskupa. Terytorium, ograniczone od północy morzem, w miejscu zwanym „ Ance de Goulven ”, jest przecięte odnogą morza i uważane jest za jedno z najbardziej urodzajnych w prowincji”
Podczas Terroru , 61 głosami przeciw 6, zgromadzenie notabli z Trefleza, przestraszone, zażądało natychmiastowego stłumienia wszelkiego kultu.
Rektor z Tréflez, Ollivier Cloarec, zaprzysiężony został uwięziony, a następnie wyemigrował do Jersey , skąd powrócił na2 stycznia 1802 rponownie służyć swojej parafii Tréflez, zanim został rektorem Plouguerneau . Jego wikary Jean Maudir złożył przysięgę na wierność konstytucji cywilnej kleru i został mianowany księdzem konstytucyjną z Plougar .
Osuszanie bagien Treflez, zdobyte przez Augustina Tuncqa (który, generał dowodzący wybrzeżami Brześcia, zyskał smutną reputację podczas Rewolucji Francuskiej dzięki scenom rozbójnictwa, które zorganizował; ścigał zwłaszcza księży regionu, którzy sprzeciwiał się jego projektom) i Soufflès-Desprez, rozpoczęty przed rewolucją francuską.
W 1822 r. Louis Rousseau kupił na wybrzeżu Tréflez wydmy i bagna Keremmy, 300 ha gruntów dawniej pokrytych morzem, piaszczystych, bagiennych i impregnowanych solą. Od 1823 r. podniósł wydmę, aby chronić tyły i kazał rosnąć tam roślinom, aby ją naprawić; buduje też groblę o długości 700 metrów i wysokości 5 metrów, która została kilkakrotnie zniszczona przez burzę, zanim została jeszcze ukończona, i ponownie wLuty 1828, dwa lata po jego zakończeniu.
Rozwój i utrzymanie majątku Keremma kontynuowali po śmierci Louisa Rousseau w 1856 r. jego synowie, a w szczególności Armand Rousseau , który stał się właścicielem większości rodzinnego majątku.
Ojciec Jacques Picart został mianowany rektorem Tréflez w 1833 r. Upadł, pisał, pośród „ludności, prawie do barbarzyństwa ignorancji”, która straciła poczucie dobra i zła (często tam często odbywały się pospieszne śluby). „Każdej niedzieli w roku odbywają się hałaśliwe i burzliwe zabawy, tańce, wyścigi obu płci mieszają się”), ułożył to w porządku: „All Tréflez (…) angażuje się w drogi surowej cnoty, oddanie ”a rektorowi bardzo pomógł burmistrz Louis Rousseau, ten były Saint-Simonian i twórca wydm Keremma, którego Jacques Picart zdołał nawrócić w 1834 r., Uzyskując publiczne wycofanie jego idei Saint-Simonian, i który od ta chwila zwielokrotniła jego dowody oddania. Ojciec Jacques Picart został mianowany rektorem Plounéour-Ménez w 1838 roku .
Tréflez połowie XIX th wiekuW 1833 r. rektor Trélez potępił „godny ubolewania stan wiary w Tréflez i wszelkiego rodzaju przestępcze zwyczaje”. Według niego ludność ma „dobre tło uległości”, ale jest „skrajnie nieświadoma” chrześcijaństwa, a w kościele przywykliśmy do „rozmawiania jak (...) w tłumie ”. Jeśli chodzi o obyczaje, to „niemal barbarzyństwo”: gwałty, zbrodnie, samobójstwa i wiele „pośpiesznych małżeństw”, (…) „nie ma tak słabo uregulowanej parafii w otoczeniu”.
A. Marteville i P. Varin, kontynuatorzy Ogée , opisali Tréfleza w 1845 r. w następujący sposób:
„Tréflez, miasto utworzone przez dawną parafię o tej nazwie, dziś filia . (...). Główne wioski: Lanarhouézou, Keroulgan, Lanarnus, le Bally, Coatlès, Kervelloc. Ważny dom: dwór Lannévez. (...). Młyny wodne Lanarnus, Lescoat, Parc-Coz, Coatlez. Wioska Tréflez jest zbudowana na wzniesieniu, które dominuje nad Anse de Goulven. Pomiędzy tymi dwoma odcinkami żyzne bagno podbite z morza około siedemdziesiąt lat temu i obejmujące od 150 do 200 ha. Pan Rousseau był, według Cambry'ego , pierwszym, który podjął próbę inwazji na domenę oceanu. Geologia: gnejs . Mówimy po bretońsku . "
- A. Marteville i P. Varin, Słownik historyczno-geograficzny prowincji Bretanii
Napięcia z burmistrzem w tym czasie i utworzenie prywatnej szkoły w TréflezW 1850 r. burmistrz Tréflez, republikanin Corre, dał rektorowi sporego kopa. Biskup umieścić ten zakaz na parafii i wiernych musiał udać się do sąsiednich parafii, aby uczestniczyć w nabożeństwach.
W 1850 r. dwie siostry ze Zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia w Saint-Méen , s. Sainte-Marie i s. Marie-Josèphe, z inicjatywy Louisa Rousseau utworzyły sierociniec i szkołę (do której uczęszczało w 1851 r. 16 małych dzieci). dziewczęta mówią tylko po bretońsku), ale jest to 3 km od wioski Tréflez, a proboszcz Tréflez Barbier, a także siostry zakonne, bardzo chcieli, aby szkoła została przeniesiona do wioski w domu, którego budowę sfinansował Louis Rousseau, co zostało zrobione wStyczeń 1852, zakład przyjął nazwę „Azyl w Nazarecie”. Marie-Anne Olivier, pochodząca z Tréflez, w religii siostra Ediltrude kierowała szkołą przez ponad trzydzieści lat.
Druga połowa XIX th wiekuW 1892 r. w Tréflez mężczyzn pozbawiono rozgrzeszenia , popełniwszy według rektora grzech śmiertelny , ponieważ głosowali na republikanów.
W 1896 roku , dokument wskazuje, że Sióstr Niepokalanego Poczęcia Saint-Méen wspierana i opieką nad chorymi z Tréflez bezpłatnie w domu.
Hervé Burel napisany pod koniec XIX -go wieku: „Dawniej był to mały dom lub osoby w podeszłym wieku, którzy opiekowali się owce. (...) Jeśli owca uciekła ze stada, biada im (...) bo wilków było dużo w kraju”. Wspomina też montera strzechy imieniem Yvon Beyou, „który miał tyle pracy, ile chciał, bo wtedy domy pokryte łupkiem były rzadkością”.
Parafianie z Tréflez wzięli udział w pielgrzymce wolnych szkół 21 września 1902 r.w Folgoët , które służyło również jako miejsce protestu przeciwko zamknięciu prywatnych szkół kongregacyjnych . Gazeta La Lanterne de Boquillon pisze: „Na czele mieszkańców Tréflez, za procesją, idzie pan Pichon, senator, burmistrz miasta”. Senator Pichon doprowadziła także ruch protestacyjny przez burmistrzów Finistère przeciwko nadzoru duchownych na temat używania przez nich języka Breton nałożonej przez ministerialny okólnik, ale choć energicznie wrogiego polityce. Antyklerykalne od Émile Combes , grał rolę moderatora podczas gwałtownych incydentów, które w 1902 roku oznaczały usunięcie zakonnic ze szkół, w szczególności w Ploudaniel , Saint-Méen i Le Folgoët, gdzie nauczyciele, rodzice i mieszkańcy wsi zabarykadowali się w szkołach.
9 stycznia 1903, Segalen, wikariusz w Tréflez, jest jednym z 31 księży diecezji Quimper, których pensje są zatrzymywane decyzją rządu Combes „o ile nie używają języka francuskiego w swoich instrukcjach i nauczaniu katechizmu ”, ponieważ używany Breton .
Odpowiadając w 1904 r. na ankietę inspektoratu akademickiego , nauczyciel z Tréflez napisał, że „dziewięć dziesiątych mieszkańców dość dobrze mówi lub rozumie francuski”, nawet jeśli biegle posługuje się językiem bretońskim.
Pierwsza Wojna SwiatowaTréflez war memorial nosi nazwiska 63 żołnierzy i marynarzy, którzy zginęli dla Francji podczas pierwszej wojny światowej : wśród nich 5 (Joseph Caradec Jean Carré, Auguste Chadaillat Jean Quélennec, Goulven Roudaut) zmarł w Belgii ; 1 (Yves Allain-Launay, odznaczony Legią Honorową i Krzyżem Guerre ) zmarł w Serbii w ramach wyprawy do Salonik ; dwóch (Antoine Bescond, Yves Roué) to marynarze, którzy zniknęli na morzu; inni zginęli na ziemi francuskiej, w tym René Avelot (odznaczony Legią Honorową i Krzyżem Guerre ), Joseph Ily (odznaczony Medalem Wojskowym i Krzyżem Guerre), Jean Le Borgne (odznaczony Krzyżem Wojskowym).
Okres międzywojennyFrançois Pouliquen, rektor Tréflez w latach 1925-1954, pod pseudonimem „Fanch Couer”, zapewniał rolniczą i bretońską część gazety Courrier du Finistère , kierowanej przez René Cardaliagueta ; cieszył słynnego reputacji środek XX th century „prawdziwy” król „parafii (” master of all „), a więc do wioski, ekstrawagancki monarchy, asertywne, mądry, dumny, próżny sam, ale rzeczywiście dobre, choć nie zawsze uczciwe ”; w czasie II wojny światowej prowadził w cieniu działalność oporu.
Druga wojna ŚwiatowaGrób Samuela Millena, brytyjskiego lotnika zabitego na obrzeżach Goulven Bay w dniu 16 grudnia 1940 znajduje się na cmentarzu w Treflez.
8 sierpnia 1944, Wehrmacht zastrzelił 8 osób bez wyraźnego powodu.
Po II wojnie światowejOjciec Joseph Cosquer był proboszczem parafii Tréflez pomiędzy Luty 1959 i Sierpień 1973 ; Ojciec Pierre Bellec został mianowany w latach 1991-1999.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Burmistrzowie przed 1945 r.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1945 | 1977 | André Cabon | płyta DVD | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1977 | 1983 | Pierre Lelong | UDR | Były poseł z ramienia Finistère, były minister | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1983 | 1989 | Louis Pichon pi | Generał. Wnuk Louis Gabriel Pichon, burmistrz w latach 1900-1911 i syn generała Jules Pichon. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1989 | 1994 | Pierre Lelong | UDR | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1994 | 2001 | Jean Cabon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2001 | 2008 | Jean Kerdoncuff | Kontroler w Mutualité sociale agricole | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2008 | 3 lipca 2020 r. | Francois André | DVG | Przejście na emeryturę | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3 lipca 2020 r. | W trakcie | Anna Bescond | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1002 | 1182 | 1228 | 1,281 | 1371 | 1499 | 1542 | 1497 | 1,433 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1372 | 1,403 | 1394 | 1447 | 1370 | 1346 | 1310 | 1267 | 1284 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1313 | 1,362 | 1256 | 1 229 | 1235 | 1245 | 1 236 | 1,076 | 1,057 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 | 2017 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
966 | 872 | 826 | 763 | 760 | 862 | 876 | 911 | 958 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
962 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Najnowsze dane ( opublikowane przez społeczność gmin Morlaix ):
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 187 | 172 | 191 | 199 | 190 | 198 | 195 | 196 |
Liczba gmin w departamencie | 286 | 283 | 283 | 283 | 283 | 283 | 283 | 283 |
W 2017 roku, Tréflez było 188 th gmina w departamencie ludności z jego 958 mieszkańców (terytorium życie1 st styczeń 2020) Za Saint-Jean-Trolimon ( 187 th z 962 mieszkańców), a przed Mahalon ( 189 th z 957 mieszkańców).
15,76 km 2 .
Kościół parafialny Sainte-Ediltrude.
Kaplica Saint-Guévroc.
Chrystianizowana stela św.