Jean-Francois de La Marche | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny |
4 lipca 1729 Ergué-Gabéric |
|||||||
Święcenia kapłańskie | 6 kwietnia 1756w Conflans | |||||||
Śmierć |
25 listopada 1806 w Londynie |
|||||||
Biskup Kościoła katolickiego | ||||||||
Ostatni tytuł lub funkcja | Biskup Leon | |||||||
Biskup Leon | ||||||||
27 września 1772 - 10 kwietnia 1802 | ||||||||
| ||||||||
Inne funkcje | ||||||||
Funkcja świecka | ||||||||
liczyć z Leon | ||||||||
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
Jean-François de La Marche (urodzony w 1729 roku w Ergué-Gabéric , zmarł w Londynie w 1806 roku) był ostatnim biskupem liczyć z diecezji Léon ( Finistère ), który prowadził od 1772 roku aż do końca Apostolską w 1801 roku przez papieża Pius VII.
Urodził się w 4 lipca 1729na zamku Kerlors lub na zamku Lezergué, w parafii Ergué niedaleko Quimper . Jego rodzicami są François-Louis de La Marche, lord Lezergué, de Kerfort i innych miejsc; i Marie-Anne de Botmeur.
Był pierwszym porucznikiem dragonów w pułku królowej i rannym w bitwie pod Plaisance w 1746 roku .
Święcenia kapłańskie przyjął w 1756 roku został opatem Saint-Aubin-des-Bois w 1764 roku .
Zaniepokojony realiami gospodarczymi biskup odpowiedział na obszerną ankietę przeprowadzoną przez Turgota w 1774 r . Dotyczącą żebractwa.
Wprowadził uprawę ziemniaków w Leon i aktywnie wspierał jej rozwój, dzięki czemu zyskał przydomek Eskob ar patatez (biskup ziemniaków).
W kolegium Saint-Pol-de-Léon stworzył sekcję „małe seminarium duchowne”.
Rewolucja zmusiła go do wyjazdu na wygnanie do Londynu , gdzie przyjął na wygnaniu kapłanów misji zagranicznych Paryża . Pozostał wierny Kościołowi rzymskiemu, nie uznawał cywilnej konstytucji duchowieństwa i pozostał biskupem Leon aż do zniesienia stolicy w 1801 r. Przez bullę Qui Christi Domini .
Zmarł w Londynie w 1806 roku .
Louis Kerbiriou poświęcił Jean-François de la Marche pracę doktorską zatytułowaną „Jean-François de la Marche, biskup-hrabia Léon (1729-1806). Studium o diecezji bretońskiej i emigracji”.
Monsignor de la Marche pisze dalej1 st grudzień 1774do wszystkich rektorów jego biskupstwa z prośbą o dostarczenie mu informacji o stanie żebractwa w ich parafiach, a także o swoich uwagach dotyczących wodorostów i przepisach Admiralicji :
„Pan Kontroler Generalny (…) (…) polecił mi, w imieniu Króla, zaangażować was w jak najpilniejszy sposób, aby poprzeć dobroczynne poglądy Jego Królewskiej Mości, przekazując jego Stewardom lub ich Poddelegowani , wszelkie instrukcje, których mogą potrzebować. Dlatego błagam Cię, Szanowny Panie, abyś udzielił sobie, z taką samą gorliwością, jak z pewnością siebie, wszelkich wyjaśnień, o które będą się Państwo prosić, w stosunku do ubogich w waszej parafii. (...) Jestem również odpowiedzialny za stawianie przed Królem nieustannych uwag na temat aktualnego stanu żebractwa w mojej diecezji , środków zaradczych, jakie należy zapewnić, oraz różnych przedsięwzięć na rzecz ubogich. (...) Ta sprawa, Sir, wymaga tyle samo szybkości, co dokładności; jeśli nie będzie takiej możliwości, zechcesz przesłać mi odpowiedź pocztą na adres Léon (…). "
Do listu dołączony jest kwestionariusz:
«1 ° Jaka jest w przybliżeniu liczba żebraków zamieszkałych w twojej parafii? W jakiej proporcji jest to w przypadku zamożnych mieszkańców? "
„2 ° Co może być źródłem żebractwa w Twojej parafii? (...) "
„3 ° Jaki jest gatunek żebraków w Twojej parafii? Czy to tylko starzy, chorzy i dzieci niezdolne do pracy? A może są pełnosprawnymi ludźmi w każdym wieku? "
„4 ° Porównując liczbę żebraków z liczbą ludzi zamożnych oraz biorąc pod uwagę gatunek żebraków, zasadę i przyczynę ich żebractwa, jakie środki wydałyby się wam najbardziej odpowiednie i najskuteczniejsze do stłumienia żebractwa w waszej parafii ? "
„5 ° Czy w waszej parafii jest jakiś szpital, czy jest jakiś fundusz dla ubogich, czy też są jakieś nieprzewidziane okoliczności ze zbiórek? (...) "
„6 ° Wreszcie, czy w waszej parafii jest jakaś placówka dla ubogich, jakie są zalety i wady? Jakie są sposoby na ich udoskonalenie lub ustanowienie, jeśli czegoś takiego nie ma? "
Spośród 104 parafiach i Trèves z biskupstwa Léon , odpowiedzi proboszczów z 95 z nich zostały zachowane.
Zgodnie z poleceniem rządu królewskiego, w 1775 r. Rozdał swoim kapłanom bulwy ziemniaka , zalecając im sadzenie ich i instruowanie chłopów w tej dziedzinie. Otrzymał przydomek „biskupa ziemniaków”.
Pomnik nagrobny M gr La Marche w katedrze Saint-Pol-de-Léon, rzeźbiarza Léona Cugnota .
Pomnik nagrobny M gr La Marche (fragment)
Katedra Saint-Pol-de-Léon: tablica pogrzebowa biskupa Jean-François de La Marche na jego grobie