Sighișoara

Sighișoara ( rumuński wymowa  : [siɡiˈʃo̯ara] ; niemiecki  : Schäßburg , wymawiane:  [ˈʃɛsbʊɐ̯k] ; Siedmiogród saksoński  : Schäsbrich ; węgierski  : Segesvár ; łac .  : Castrum Saxorum ) to miasto i gmina w Siedmiogrodzie , w Rumunii . W 2007 r. Zamieszkuje je 32 570 mieszkańców. Jest to również miejscowość turystyczna znana ze swojego dziedzictwa historycznego i znajdująca się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Geografia

Miasto Sighișoara położone jest na południu judei Mureș , nad rzeką Târnava Mare iw dolinie o tej samej nazwie, 55  km na południowy wschód od Târgu Mureș (stolicy județ) i 110  km na północny zachód od Braszowa .

Najstarsza część miasta położona jest na płaskowyżu zdominowanym przez wzgórze z widokiem na pętlę rzeki. Od średniowiecza ekspansja urbanistyczna łączyła się z lewym brzegiem Târnavy, aby obecnie rozszerzyć się na prawy brzeg, gdzie znajduje się stacja i duże nowoczesne dzielnice.

Gmina składa się z samego miasta Sighișoara i następujących siedmiu wiosek (liczba ludności w 2002 r.):

• Sighișoara (30 689), siedziba gminy;
• Angofa (4);
• Aurel Vlaicu (98);
• Hetiur (914);
• Rora (212);
• Șoromiclea (71);
• Venchi (195);
• Viilor (121).

Historia

Oppidum Dacian nazwie Sondava Z III th  century  BC. BC , stał się miejscem o castrum Roman i podstawy legionu rzymskiego w II -go  wieku .

W XII th  century , rzemieślnicy i kupcy z niemieckiego pochodzenia , znany jako siedmiogrodzkich Sasów zostali zaproszeni przez króla Węgier , Overlord w województwie Transylwanii , aby skolonizować i rozwijać wschodnią wasalem królestwa. Kronikarz Krauss wspomina o saskiej kolonii w Sighișoarze w 1191 r. Miejsce, w którym osiedlili się ci saksońscy koloniści, zostało już ufortyfikowane przez Syculów jakieś pięćdziesiąt lat wcześniej.

Po najeździe Mongołów na Europę w 1241 roku wokół miasta wzniesiono fortyfikacje. Są opłacane przez korporacje rzemieślnicze (w 1376 roku jest ich dwadzieścia pięć). W górnym mieście, na pierwotnym wzgórzu, mieszkała wówczas węgierska szlachta i saksońska burżuazja, aw dolnym mieście rozwinęły się przedmieścia zamieszkane przez saskich rzemieślników, chronione także murami i bramami obronnymi. Wokół miasta, poza murami obronnymi, znajdują się drewniane domy i kościoły „ wołoskich  ” robotników i chłopów  (jak nazywano wówczas Rumunów ), którzy w przypadku najazdu nie mieli wstępu do miasta, ale musieli się ukryć w swoich posade rozsianych po okolicznych wzgórzach.

W 1280 r. Sighișoara była znana pod łacińską nazwą Castrum Saxorum , aw 1298 r . Pod niemiecką nazwą Schespurch . W 1337 r. Sighișoara zostaje rezydencją królewską, aw 1367 r. Otrzymuje statut miasta pod nazwą Civitas de Segusvar . Miasto przez kilka stuleci odgrywało znaczącą rolę strategiczną i handlową na wschodnich granicach Królestwa Węgier , stając się jednym z najważniejszych miast Siedmiogrodu .

Ottoman zagrożenie zmusił mury zostać wzmocnione od 1421 do 1526 roku . Niemieccy rzemieślnicy i kupcy zdominowali gospodarkę miasta. Szacuje się, że w XVI TH i XVII -tego  wieku, Sighisoara posiadał prawie piętnaście Gildii i dwadzieścia stowarzyszenia rzemieślników . Mieszkał tam rzeźbiarz barokowy Elias Nicolai . Georges I er Rákóczy został tam wybrany wojewodą Siedmiogrodu i królem Węgier w 1631 roku .

Dwie legendy łączą postacie historyczne z Sighișoarą. Według jednej, Wład Diabeł (Vlad II Dragon), księcia Wołoszczyzny by osiedlili się w mieście od 1421 do 1436 roku i jest on tam, że jego syn miał się narodzić, którzy będą panować pod nazwą Vlad III Palownik (którego legenda recenzowana przez pisarza Brama Stokera przedstawia postać Drakuli ). W rzeczywistości to właśnie w Târgoviște na Wołoszczyźnie znajdowała się książęca rezydencja wojewodów wołoskich i tam najprawdopodobniej urodzili się dwaj Władowie. Według innej legendy istnieje związek między imionami Transylwanii i Pensylwanii , region Sighișoara był miejscem urodzenia w 1673 roku protestanckiego mistyka Johannesa Kelpiusa , który wyemigrował do Pensylwanii na statku Sarah Maria Hopewell i stał się duszą grupa pustelników zwana Mystics of the Wissahickon , czyli Towarzystwo Kobiety na Puszczy .

W XVII th i XVIII -go  stulecia, Sighisoara cierpi tragiczne zdarzenia: pożary w epidemie 1676, 1736, 1788, plaga, która umiera połowę ludności, powodzi w 1771 roku, trzęsienie ziemi w 1838 roku .

Sąsiednia równina Albești jest miejscem bitwy pod Sighișoarą  (en), w której armia węgierskich rewolucjonistów z 1848 r. Dowodzona przez Józefa Bema , po stłumieniu rumuńskich rewolucjonistów dowodzonych przez Avrama Iancu , zostaje pokonana przez rosyjską armię Aleksandra von Lüdersa. the31 lipca 1849. W 1852 r. Poświęcono pomnik rosyjskiemu generałowi Skariatine, który zginął w tej bitwie. Uważa się również, że w tej bitwie zginął węgierski poeta Sándor Petőfi : w 1897 roku w Albești wzniesiono pomnik jego pamięci .

Miasto pozostaje z dala od rozwoju gospodarczego w XIX th  wieku, co pozwala zachować swój średniowieczny historycznego centrum urbanistycznych masywnych zmian zbyt. W 1867 roku , w trakcie reorganizacji administracyjnej w Austro-Węgrzech , Sighişoara stała się miastem węgierskiego królestwa , aw 1876 roku , w trakcie reorganizacji administracyjnej Siedmiogrodu, stało się stolicą powiatu z Nagy-Küküllő / Târnava -Mare .

W 1918 roku , podczas rozpadu Austro-Węgier i Węgierskiej Republiki Demokratycznej , miasto przyłączyło się do Rumunii , która została uznana Traktatem z Trianon w 1920 roku . Przez drugiego arbitrażu wiedeńskiego , został zwrócony do Węgier od 1940 do 1944 roku , zanim został rumuński ponownie w 1945 roku , który został uznany przez traktat pokojowy w Paryżu w 1947 roku . Podobnie jak cała Rumunia , Sighișoara cierpiał z powodu karlistów , faszystowskich i komunistycznych reżimów dyktatorskich od lutego 1938 r. Do grudnia 1989 r. , Ale od 1990 r . Ponownie doświadczył demokracji . Jego ludność germańska w dużej mierze wyemigrowała do Niemiec, korzystając z „prawa powrotu” tego kraju. W spisie ludności z 2011 r. 70% mieszkańców stanowili Rumuni, a 17% Węgrzy .

Historycznym centrum Sighisoara zachowała swój wygląd jak średniowiecznym murem miasta i został wymieniony jako światowego dziedzictwa UNESCO . Co roku w lipcu w starej cytadeli odbywa się średniowieczny festiwal.

Atrakcje turystyczne

Miejsca i zabytki

Stare miasto Sighişoara stanowi niezwykłą grupę architektury cywilnej i wojskowej z siedmiogrodzkiego średniowiecza germańskiego , której stan zachowania uzasadniał umieszczenie go na liście światowego dziedzictwa. Historyczne centrum składa się z ufortyfikowanego miejsca, które rozciąga się na stromym płaskowyżu zdominowanym przez wzgórze Miasta, Dolne Miasto i mury otaczające całość.

Najbardziej niezwykłe zabytki to:

• Clock Tower w Sighisoara ( Turnul cu WESA ), wieża obronna z XIII -tego  wieku i XIV th  drzwi wieku i główne wejście do miasta. Rada Miejska odbywała się tam do 1456 roku  ; został przekształcony w Muzeum Historyczne w 1899 roku . Wieża ma 64 metry wysokości i posiada galerię zwieńczoną dachem z glazurowanej dachówki oraz iglicą, herbem Sighișoary.

• kościół św.Mikołaja na szczycie wzgórza w stylu gotyckim (1459-1495) z zespołem gotyckich fresków i kilkoma renesansowymi ołtarzami .

• Escalier des Écoliers, klatka schodowa z rampami o 175 stopniach i drewnianym dachem z 1642 roku, zapewnia dostęp do kościoła Saint-Nicolas na wzgórzu.

• Place de la Citadelle i sąsiednie ulice, zespół dwu- lub trzypiętrowych domów rzemieślniczych z kolorowym tynkiem i wysokimi dachówkami.

• kościół katolicki oparty o mury obronne.

• kościół klasztorny, dawny kościół z Dominikanów ( XIII th  century), powiększony w 1515 roku w stylu gotyckim z barokowym wnętrzem, niezwykły ołtarz, kolekcja dywanów tureckich.

• wiele średniowiecznych domów.

• Ściany Cytadeli (930 metrów, osiem do dziesięciu metrów wysokiego), zbudowany XIII p  wieku XVII p  wieku. Dziewięć wież pozostaje na oryginalnych czternastu. Każda wieża nosi nazwę korporacji: wieża kuśnierzy, rzeźników, krawców, blacharzy itp.

Wycieczki

Według starożytnych pism architektury wojskowej wieże mają umocnienia wzajemnej obrony. Każdy ma być niezależną fortecą; złamanie jednej z podstaw tych wież nie wystarczy, aby wejść do miasta. Wieże są wewnątrz wydrążone i wyposażone w windy i podziemne galerie.

• Wieża zegara ( Turnul Cu CEAS ) Monument wynosi 64  m wysokości i została wykonana w XIII p  wieku. Obecnie jest to muzeum historyczne;
• wieża garbarzy ( Turnul cositorarilor )
• wieża rzeźników ( Turnul măcelarilor )
• wieża szewska ( Turnul cizmarilor )
• wieża krawiecka ( Turnul croitorilor )
• wieża kuśnierza ( Turnul cojocarilor )
•  wieża złomowiska ( Turnul fierarilor )
• wieża powroźników ( Turnul frânghierilor )
• wieża garbarzy ( Turnul tăbăcarilor )

Kościoły

•  Kościół na wzgórzu ( Biserica din Deal ) - to niewątpliwie jeden z najcenniejszych zabytków architektonicznych miasta. Jest to jedna z najbardziej reprezentacyjnych budowli stylu gotyckiego w Rumunii.
• Kościół klasztorny Dominikanów ( Biserica Mânăstirii Dominicane ) - to budowla w stylu gotyckim. Znajduje się w sąsiedztwie wieży zegarowej. Kościół został zbudowany w XIII -go  wieku jest jedynym, który ma dzwonek. Powodem jest to, że Sasi nie chcieli go zainstalować, podczas gdy kościół znajdujący się na wzgórzu z niego korzystał. Wydawało im się, że to wystarczy całemu miastu.
• Kościół katolicki św. Józefa
• Kościół Lazaretto ( Biserica Leproșilor )
• Katedra prawosławna ( Catedrala Ortodoxă )
• Kościół Świętej Trójcy Sighisoara , także prawosławnych, w neo-bizantyjskim stylu .

Architektura cywilna

Większość ze 164 domów w mieście ma nie mniej niż 300 lat historii i są uważane za zabytki. Centralny plac miasta był niegdyś zamieszkiwany przez szlacheckie rody miasta. Chociaż domy z biegiem czasu ulegały zmianom, najładniejsze są jedynymi, które zachowały swój pierwotny stan.

• Strada 1 grudnia 1918
• Dom na skale ( Casa de pe stâncă )
• Dom wenecki lub zielony dom ( Casa Venețiană )
• Dom tak zwany „Vlad Dracula”
• Ratusz
• Kompleks hotelowy Sighișoara - zbudowany w latach 1886 - 1889 był siedzibą ratusza.
• Liceum Sighișoara
• Dom jelenia ( Casa cu Cerb )
• Plac Cytadela ( Piața Cetății )
• Casa Asociației Meșteșugărești ( La Perla )
• Joseph B. Teusch Building ( Hotel Central )

Niższa Miasto posiada również kilka ciekawych budynków z początku XX -go  wieku, w tym hotelu Steaua , stylu secesji i pięknych barokowych budynków.

• Wieża zegarowa

• Kościół katolicki

• Kościół św. Mikołaja

• Cmentarz saski w pobliżu kościoła św. Mikołaja

• Zadaszone schody zwane Escalier des Écoliers.

• Cerkiew Świętej Trójcy

• Ulica starego miasta

Sztuka i kultura

W literaturze

Miasto w szczególności Wieża Zegarowa jest bardzo obecna w pracach Gheorghe Crăciun .

W kinie

Na obrazie

Polityka

Demografia

Etniczność

Skład demograficzny miasta zmieniła się dramatycznie podczas XX -go  wieku. Miasto stało się „rumuńskie” i stopniowo zatraciło swoją germańską specyfikę.

W 1910 r. W mieście mieszkało 6092 Niemców (47,61% ogółu mieszkańców), 3580 Rumunów (27,98%) i 2740 Węgrów (21,41%).

W 1930 r. Było 5845 Niemców (41,08%), 4771 Rumunów (33,53%), 2928 Węgrów (20,58%), 504 Romów (3,54%) i 146 Żydów (1,03%).

W 2002 roku proporcje te kształtują się następująco: 24 751 Rumunów (76,06%), 5 934 Węgrów (18,36%), 1 135 Romów i tylko 623 Niemców (1,92%).

Religie

Według spisu z 2011 r. Rozkład ludności według wyznania przedstawia się następująco:

• Prawosławni  : 70,81%
• Zreformowany  : 7,88%
• Katolicy  : 5,31%
• Unitarianie  : 3,24%
• Zielonoświątkowcy  : 1,11%
• Niezadeklarowane: 6,89%
• Inne: 4,72%

Gospodarka

Miasto posiada jednostki do produkcji mebli, wyrobów szklanych, ceramiki. Przemysł tekstylny, odzieżowy i materiały budowlane są również aktywnymi sektorami lokalnej gospodarki.

Handel i turystyka odgrywają tam coraz większą rolę.

Komunikacja

Trasy

Miasto jest połączone drogą krajową DN13 ( trasa europejska 70 ) z Târgu Mureș na północy oraz Braszowem i Bukaresztem (297  km ) na południu.

Droga regionalna łączy na wschodzie jude j z Harghita i Odorheiu Secuiesc, natomiast droga krajowa DN14 na zachód łączy ją z Mediaș i Sibiu , w județ w Sibiu .

Szyny kolejowe

Sighișoara ma bardzo dobre połączenia kolejowe z Brașovem, Odroheiu Secuiesc i Mediaș.

Twinning

•  Blois  ( Francja ) od18 listopada 1995
•  Baden  ( Szwajcaria ) od 1991 roku
•  Città di Castello  ( Włochy )
•  Dinkelsbühl  ( Niemcy ) od 2006 roku

Galeria

• Ulica w Sighișoarze

• Wieża zegarowa

• Sighișoara nocą

• Sighișoara nocą: główne wejście

• Sighișoara nocą: wieża

• Miasto ( Altstadt )

• Wielki zegar miasta

• Wieża Wielkiego Zegara ( Stundturm ) miasta ( Burg )

• Wieża krawców

• Średniowieczna ulica miasta i kościół na górze ( Bergkirche )

• Wielka Wieża Zegarowa widziana z wieży krawców

• Góra Szkoły ( Schulberg ) z Bergkirche i Lycée Joseph-Haltrich Lyzeum zimą

Uwagi i odniesienia

1. Populacja Sighișoary w 2007 r. Na stronie Narodowego Instytutu Statystyki Rumunii
2. Populacje w różnych wioskach gminy w 2002 r
3. Plik Sighișoara na liście światowego dziedzictwa
4. UNESCO, Centrum Światowego Dziedzictwa, Historyczne Centrum Sighişoary, Ocena organów doradczych , 1999
5. https://www.courrierinternational.com/article/2003/11/20/sighisoara-ville-de-mysteres-et-de-meditation
6. (ro) "  Rezultatele finale ale alegerilor locale din 2020  " [Json], na prezenta.roaep.ro (dostęp 2 listopada 2020 )
7. Spisy powszechne Județ de Mure from z lat 1850-2002
8. (Ro) „  Structura Etno-demografică a României  ” , na www.edrc.ro (dostęp 22 stycznia 2017 )
9. (ro) „  Tab13. Populaţia stabilă după religie - judeţe, municipii, oraşe, comune  ” , on Institutul Național de Statistică din România (dostęp: 3 lutego 2016 r. )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Ufortyfikowane kościoły Transylwanii
• Lista zamków rumuńskich
• Lista fortów, fortyfikacji, cytadel i warowni w Rumunii
• Elisabeth Hirsch

Linki zewnętrzne

• Sighișoara online (po rumuńsku )
• (en) (fr) Dokument oceniający (1999) Ocena przed wpisaniem na Listę Światowego Dziedzictwa przeprowadzona przez ICOMOS