Manonville | |||
Kościół Saint-Laurent. | |||
Herb |
|||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||
Region | Wielki Wschód | ||
Departament | Meurthe-et-Moselle | ||
Miasto | Toul | ||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Terres Touloises | ||
Mandat burmistrza |
Hervé Dohr 2.020 -2.026 |
||
Kod pocztowy | 54385 | ||
Kod wspólny | 54348 | ||
Demografia | |||
Miły | Manonvillois, Manonvilloises | ||
Ludność miejska |
238 mieszk. (2018 ) | ||
Gęstość | 25 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 48 ° 49 ′ 51 ″ na północ, 5 ° 54 ′ 45 ″ na wschód | ||
Wysokość | Min. 218 m Maks. 307 m |
||
Powierzchnia | 9,43 km 2 | ||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||
Obszar atrakcji |
Nancy (gmina Crown) |
||
Wybory | |||
Oddziałowy | Kanton Nord-Toulois | ||
Ustawodawczy | Piąty okręg wyborczy | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Manonville jest francuski gmina znajduje się w dziale z Meurthe-et-Moselle , w tym Grand Est regionu .
Wioska ta położona jest przy drodze departamentalnej nr 4 z Nancy do Verdun, około 32 kilometry od Nancy i St-Mihiel. Rozciąga się na ostatnich pofałdowaniach tego górzystego regionu zwanego Hagą , który zginął na równinie Woëvre . Na północnym zachodzie, w bardzo głębokiej dolinie, płynie strumień Esch (e), który wpada do rzeki Réhanne. Terytorium jest również podlewane przez strumień Naly-fontaine, który nie jest rejestrowany przez SANDRE .
Według danych Corine Land Cover , komunalny zakaz obejmujący 950 hektarów w 2011 r. Obejmował ponad 64% gruntów ornych i łąk, 29% lasów i tylko prawie 3% terenów zurbanizowanych. ( Ryc. 1 zakaz gminny)
Noviant-aux-Prés | Lironville | Martincourt |
Grosrouvre | Gézoncourt | |
Minorville | Domèvre-en-Haye |
Manonville jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Nancy , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 353 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Willa Mannonis (977), Willa Monoldi (bez daty), Menovile (1262), Menonville (1275), Magnonvilla (1402) i Manonville-le-Chastel (1477) to różne pisownie wymienione w słowniku topograficznym departamentu Meurthe .
Od germańskiej nazwy własnej Manno , w przypadku reżimu , który znajdujemy w Manneville-es-Plains (Seine-Maritime, Manonis villam około 1023), w Manonviller , Manoncourt itp. Drugim elementem jest stare francuskie miasto rozumiane jako „obszar wiejski”, a następnie „wieś”. Ten typ toponimu powstał we wczesnym średniowieczu.
Mikro-toponimii miasta jest bogata w tak zwanych zapomnianych miejscach, takich jak sprawiedliwość, młyn drewna, prasy, Dieulouard (Bóg utrzymać ją) etc ... ( Rysunek 1 )
Nie brakuje śladów dawnych ludzkich zajęć, ponieważ E OLRY donosi o odkryciu niedatowanych podbudów w miejscu zwanym Le Breuil w mieście oraz o znalezieniu artefaktów z epoki kamienia na granicy z miastem Lironville .
O Manonville mówi się już w statucie cesarza Othona II , w 977 r., W którym potwierdza on dobra i przywileje opactwa St-Pierre de Metz, aw 1105 r. Patronat nad uzdrowiskiem otrzymał St-Gengoult. kościół w Toul , autorstwa Pibona , biskupa tego miasta.
Od XIII th century Lordów Manonville tym H Lefebvre szczegółowo w swojej genealogii ouvragesont nazwie w kronikach. Od tego czasu aż do rewolucji, zamku i dworu były domeną głównie trzech rodzin, pierwszy stary dom przy Manonville długi czas, aż do połowy XV th wieku . Ludwik XI , król Francji, a następnie zezwala na jego doradcą do kraju Andegaweńskiego, aby otrzymać „wiarę i cześć” z Jeanne de Manonville (córka Jean i Allarde de Chambley ), wdowa Jean de Beauvau ( 1421 - 1468 ) dla Château de Rorthey Następnie dom Beauvau od połowy XV wieku do początku XVII wieku, a na koniec rodzina Barrois, która utworzyła drugi dom w Manonville, aż do rewolucji.
Dawno temu w Manonville był szpital, który znajdował się na końcu wioski na prawo od drogi prowadzącej w kierunku Novianta, nadal istnieje banalna prasa, należy do zamku ( rue du pressoir ), był też dwa młyny na Esche, z których jeden pozostawił swój ślad katastralny w miejscu zwanym Moulin au Bois . Obecność szubienicy lub szubienicy jest możliwa w miejscu zwanym La Justice
mieszkańcy mieli prawo do korzystania z lasu zwanego Rappe , liczącego około osiemdziesięciu arpentów, co wyjaśnia rozrost gminny na mapie ( ryc . 1). W kościele znajdował się grób Alophe de Beauvau , który zmarł w 1548 roku i Charles de Beauveau .
Budowa zamku, który zawsze służył za schronienie panom tego miejsca, sięga stulecia pierwszych baronów, najpóźniej około 1240 roku.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Po 1660 roku | Przed 1722 rokiem | Joseph VIVILLE | ||
1993 | 2014 | Denis vautrin | ||
kwiecień 2014 | Maja 2020 | Patrick Thiery | Rolnik | |
Maja 2020 | W trakcie | Herve Dohr | Technik |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.
W 2018 roku miasto liczyło 238 mieszkańców, o 2,06% mniej niż w 2013 roku ( Meurthe-et-Moselle : + 0,34%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
232 | 260 | 292 | 262 | 296 | 300 | 307 | 304 | 298 |
1856 | 1861 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
297 | 306 | 309 | 302 | 300 | 271 | 281 | 263 | 239 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
253 | 227 | 235 | 224 | 204 | 226 | 211 | 222 | 189 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 | 2018 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
175 | 182 | 191 | 189 | 205 | 230 | 244 | 244 | 238 |
Abbé Grosse podaje w swoim słowniku statystycznym dla tego miasta około 1836 roku:
„Terytorium: 709 ha. , w tym 440 na zaoranej ziemi. , 200 w lasach, 30 na łąkach i 20 w winnicach, których walory nie są chwalone. "
Wskazuje na tradycje rolnicze i winiarskie wioski przed epidemiami, które zniszczyły winnice Tuluzy (patrz winnica Lotaryngii )
Sektor podstawowy obejmuje, oprócz gospodarstw i hodowli, zakłady związane z leśnictwem i rybakami. Według spisu rolnego Ministerstwa Rolnictwa (Agreste) z 2010 r. Gmina Manonville była głównie zorientowana na produkcję zbóż i nasion oleistych na użytkowanej powierzchni rolnej o powierzchni około 434 ha (poniżej powierzchni uprawnej). Gminna stajnia od 1988 r. - Stado w dużej jednostce bydła spadło z 79 do 53 w latach 1988–2010. Na terenie gminy znajdowały się tylko 2 gospodarstwa rolne, które zatrudniały 4 jednostki pracy.
Herb | Albo z krzyżem Sable Fretted Argent, poćwiartowanym z czterech lwiątek Gulesów, uzbrojonego, osłabionego i koronowanego Argent. | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu nie został jeszcze ustalony. |
Herb panów i baronów Manonville