Grosrouvre

Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (18,7%) jest istotnie wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%), jednak jest niższy niż wskaźnik departamentalny (17,5%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (50,1%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych przedstawia się w 2007 r. następująco:

• 49,9% mężczyzn (0-14 lat = 21,7%, 15-29 lat = 12,1%, 30-44 lata = 21,2%, 45-59 lat = 28,1%, powyżej 60 lat = 17%);
• 50,1% kobiet (0 do 14 lat = 19,4%, 15 do 29 lat = 14,2%, 30 do 44 lat = 22,3%, 45 do 59 lat = 23,8%, powyżej 60 lat = 20,3%).

Edukacja

W mieście działa publiczna szkoła podstawowa .

Wydarzenia kulturalne i festyny

Sporty

Gospodarka

Grosrouvre to przede wszystkim gmina wiejska, a więc o gospodarce rolnej, jeździeckiej lub leśnej. Siedlisko jest zasadniczo mieszkalne, z wciąż wieloma drugimi domami dla Paryżan.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Church of St Martin  church masywną architekturą, romańskiego z XII th  wieku, przebudowany w XVII -tego  wieku zabytek na zlecenie4 lipca 1995 r..
• Zamek Mormaire ( XVII th  wieku).
• Po pierwszej wojnie światowej pomnik zmarłych , wyrzeźbiony przez Auguste Cornu wzniesiono na planach architekt Emmanuel Pontremoli .

Osobowości związane z gminą

• Hippolyte Marinoni (1823-1904), drukarz, dyrektor Petit Journal , właściciel Château de la Mormaire od 1894 do śmierci.
• Ernest May (1845-1925), bankier i kolekcjoner sztuki, był właścicielem Château de la Couharde , dużej posiadłości znajdującej się zarówno w gminie Grosrouvre, jak i La Queue-lez-Yvelines.
• Julien Tinayre (1859-1925), brat następnych, mąż powieściopisarza, rytownik i ilustrator. Został pochowany w Grosrouvre.
• Tinayre Louis (1861-1942), brat w/w, ilustrator i oficjalny malarz księcia Alberta I st Monako , oceanograf, miał swój dom i pracownię w bezpośrednim sąsiedztwie wsi, nad potokiem Mormaire. Został pochowany w Grosrouvre.
• Pierre Gusman (1862-1941), francuski historyk sztuki i rytownik.
• Lucien Herr (1864-1926), „bibliotekarz na całe życie” École normale supérieure , miał drugą rezydencję w Le Buisson i został pochowany w Grosrouvre.
• Marcelle Tinayre (1870-1948), powieściopisarz w Chêne-Rogneux, jest pochowany w Grosrouvre.
• Paul Fort (1872-1960), poeta i dramaturg, mieszkał w Grosrouvre (w wiosce Haizettes) w 1914 roku.
• Jest tam pochowany Adolphe van Bever (1871-1927), pisarz i uczony bliski Paulowi Léautaud i Léon Bloy .
• Marcel Aymé (1902-1967) mieszkał między wsią a Le Buisson przez ostatnie dwadzieścia lat swojego życia.
• Georges Devèche (1903-1974), zainstalowany w Chêne-Rogneux, malarz gobelinów i witraży, w tym kościoła w Grosrouvre zainstalowanego w latach 1953-1955, jest pochowany w Grosrouvre.
• Robert Merle (1908-2004) spędził koniec swojego życia w Malmaison (i nadał imię Chêne-Rogneux panu Pierre'a de Sioraca w serii Fortune de France ). Towarzysz Pierre'a, Miroul, staje się „Chevalier de la Surie”, nazwą wioski Grosrouvre.
• Jacqueline de Romilly (1913-2010), członkini Académie française i Collège de France, wyszła za mąż w Grosrouvre w 1940 roku.
• Jean Rochefort (1930-2017), francuski aktor, miał tam dom i jest pochowany na cmentarzu komunalnym.
• Jacques Chirac (1932-2019) przeszedł na pewien czas do Grosrouvre, aby napisać swoją książkę La France pour tous .
• François Pinault (ur. 1936), założyciel grupy PPR (ex-Pinault-Printemps-Redoute), jest właścicielem Château de la Mormaire . W parku tego zamku zainstalowano wiele posągów sztuki współczesnej .
• Johnny Hallyday (1943-2017), mieszkał przez kilka lat w Grosrouvre.
• Jean-Luc Allavena (ur. 1963), biznesmen i dyrektor firmy z Monako .
• Claude Laurens (1908-2003), architekt, syn rzeźbiarza Henri Laurensa , jest pochowany na cmentarzu Grosrouvre.

Zobacz również

Bibliografia

• W 1999 roku współczesna historia miasta była tematem publikacji Grosrouvre z jednego stulecia na drugi, publikowanej przez Claire Salvy na rzecz Przyjaciół Grosrouvre. Praca ta wynika bezpośrednio z Obwieszczenia o gminie Grosrouvre napisanego przez ówczesnego nauczyciela w 1891 roku.

Powiązane artykuły

• Wspólnota gmin Coeur d'Yvelines
• Lista gmin w Yvelines

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
4. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Paryża  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
6. "  Dane statystyczne o gminach Francji metropolitalnej; Podział obszarów na 44 stanowiska użytkowania gruntów (obszar metropolitalny)  ” , na stronie CORINE Land Cover ,2018(dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) .
7. genealogiczne Circle of Versailles oraz Yvelines Yvelines krajobrazy pod koniec XVIII -tego  wieku: map Bertier de Sauvigny , regionalnych archiwach Yvelines1996.
8. PREVOST (sierpień) Wspomnienia i notatki służące dziejom departamentu Eure (1864), t. 2, s. 168.
9. TERROINE (Anne), FOSSIER (Lucie), MONTENON (Y. de) Karty i dokumenty Abb. St-Magloire X> 1280 (1960), t.1, (vp 1100) 132; (w. 1183), s. 154.
10. GUERARD (Benjamin) Pouillé z diecezji Chartres. abb. Saint-Père de Chartres. (1840), t.1, s. cccxxiv.
11. LONGNON (sierpień) Pouillés prowincja Sens (1904) s. 212E.
12. BOURDOT de RICHEBOURG (Ch.) Nowy zwyczajowy generalny lub Organ zwyczajów ogólnych i partykularnych (1724), t. 3, s. 160.
13. Plan Cassiniego, sygn.
14. ADY, mapa katastralna.
15. MULON (Marianne) - Nazwy miejscowości w Île-de-France , Bonneton , (1997), s. 157. ( ISBN  2862532207 ) .
16. Wyniki wyborów samorządowych z marca 2008 r. na oficjalnej stronie prefektury Yvelines .
17. Organizacja spisu na insee.fr .
18. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
19. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
20. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
21. „  Ewolucja i struktura populacji w Grosrouvre w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 8 maja 2011 r . ) .
22. „  Wyniki spisu ludności Yvelines w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 8 maja 2011 r . ) .
23. Oficjalna strona inspektoratu akademickiego Yvelines .
24. „  Grosrouvre, Paul Fort at Haizettes (Yvelines)  ” , Association orléanaise Guillaume-Budé (dostęp 26 kwietnia 2011 ) .
25. Claude Askolitch , „Zmierzch ludzi”, Targi próżności nr 49, sierpień 2017, strony 90-97.
26. ROCHEFORT Jean (1930-2017) - cmentarz w Grosrouvre (78) , miejsce Cmentarze Francji i innych
27. „  GROSROUVRE (78): cmentarz – cmentarze we Francji i w innych miejscach  ” , na stronie www.landrucimetieres.fr (dostęp 2 czerwca 2019 r . ) .