Manciet

Ten artykuł jest szkicem dla miasta w Gers .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Manciet
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Departament	Gers
Miasto	Prezerwatywa
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Bas-Armagnac
Mandat burmistrza	Pierre Capdepont 2020 -2026
Kod pocztowy	32370
Wspólny kod	32227
Demografia
Miły	Mancietois
Ludność miejska	807  mieszk. (2018 )
Gęstość	19  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	43°48′02″ północ, 0°02′30″ wschód
Wysokość	Min. 105  m Maks. 212  m²
Powierzchnia	42,11  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Eauze (gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Grand-Bas-Armagnac
Ustawodawczy	Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie Manciet Geolokalizacja na mapie: Gers Manciet Geolokalizacja na mapie: Francja Manciet Geolokalizacja na mapie: Francja Manciet

Manciet ( Mansiet w oksytańskiej Gascon ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Gers , w tym Occitanie regionu .

Geografia

Lokalizacja

Manciet to gmina w Gaskonii położona na południowy zachód od Eauze i na północny wschód od Nogaro , w zachodniej części Gers .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Manciet

Campagne-d'Armagnac , Ayzieu	Reans	Eauze
Bourrouillan , Sainte-Christie-d'Armagnac		Baskus
Krawcy	Averon-Bergelle	Espas

Geologia i ulga

Manciet znajduje się w strefie sejsmiczności 1 (bardzo niska sejsmiczność).

Hydrografia

Dwunastu stanowi jego zachodniej granicy, Tuzon wschodniej granicy.

W mieście swoje źródło ma Bergon , prawy dopływ Dwunastu .

Trasy komunikacyjne i transport

Manciet przecina droga D 931 i znajduje się około 1 godziny 45 minut jazdy samochodem od obwodnicy Tuluzy.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 12,9  °C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,7 dni Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C Roczna akumulacja opadów: 913  mm Liczba dni opadów w styczniu: 10,9 dni Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Eauze” o mieście Eauze , oddana do użytku w 1995 roku i położony jest 8  km w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 13,4  ° C i wytrącanie poziom wynosi 745,5  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Mont-de-Marsan”, w miejscowości Mont-de-Marsan , w departamencie Landes , uruchomionej w 1945 roku i na 45  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 13,1  °C dla w latach 1971-2000, do 13,5  °C w latach 1981-2010, następnie do 13,9  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Manciet jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Eauze , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 12 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (87,9% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 roku (88,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne użytki rolne (40,1%), grunty orne (26,7%), uprawy trwałe (14,8%), lasy (10,2%), łąki (6,3%), tereny zurbanizowane (1,5%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Z powieści Mansio „mieszkanie” ze zdrobnieniem -et .

Pielgrzymka do Composteli

Na Via Podiensis z pielgrzymki do Saint-Jacques-de Compostela . Pochodzimy z Eauze , następne miasto to Nogaro .

W Manciet przez Podiensis łączyła się kolejna droga: ta, która wiodła z via Tolosana z Auch przez Vic-Fezensac .

Szpital Saint-Jacques znajdował się na obecnym miejscu „Bonne Auberge”, przed Dwunastoma, przez które pielgrzymi mogli przejść bez opłat .

Historia

• W 1235 roku The Gascon zamówienie z Saint-Jacques, de la Foi et de la Paix  (w) zaczął przywrócić oryginalny fort, stąd dziesięcioletni spór z dwoma rywalizującymi zleceń przed papieża Innocentego IV nie uroczyście zgadzają się z Templariusze i Szpitalnicy.

Templariusze i joannici

W 1223 roku The Viscount z Béarn Guilhem de Moncade , dał templariuszy od Borderes a Szpitalników od Sainte-Christie to miejsce „gdzie znajdowały się piękny zamek  ” i tam zbudowali hospicjum. Manciet następnie pojawia się wśród członków i aneksów komandorii szpitalnej La Cavalerie en Armagnac w obrębie wielkiego przeoratu Tuluzy .

Heraldyka

Blazon  : Partia, do pierwszego Or, dwie krowy przybite Gules, colletées i clarinée Azure, do drugiego Argent, lew Gules.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Marzec 2001	W trakcie	Pierre Capdepont	DVG	Nauczyciel w szkole
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 807 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,37% w porównaniu do 2013 r. ( Gers  : + 0,53%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1841	1846	1851	1856
1,574	1,731	1532	1678	1,742	1,758	1,740	1,703	1924

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901
2004	1916	1,831	1,709	1,711	1,651	1700	1670	1503

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962
1480	1,404	1249	1,273	1247	1,161	1176	1,053	1,069

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016	2018
1,066	955	857	784	764	788	819	804	807

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

• Ślady dawnej komandorii  : dalej na północ, w Malauret, w pobliżu młyna Ricaut i starego toru wyścigowego .
• Kościół Notre-Dame-de-Pitié w Manciet.
• Kościół św. Rocha w Sauboires.
• Areny  : są typowe dla regionu Armagnac i Landes i są poświęcone praktyce rasy Landes .

Odbudowane po pożarze w 1919 r., znane są ze śmierci w 1923 r. znanego retraktora : Giovanniego.

• Pralnia  : podłużna, zbudowana w 1844 r. na miejscu dawnej pralni. Został zasypany w 1896 roku. Zasila go źródło, które wytrysnęło przez ładną fontannę zniszczoną podczas prac wodociągowych.
• Blancastel Zamek , zbudowany pod koniec XV -tego  wieku, to wtedy do potężnego domu Lavardac Władca znacznej twierdzy nie daleko Ayzieu. Do gry sojuszy, pod koniec XVI -tego  wieku, to wchodzi do dziedzictwa Pardaillan wielokrotnie sojuszników do Lavardac. Na początku XVIII th  rodzinnym wieku Mibielle, rodem z Montreal-du-Gers nabytej i wykonuje ważną pracę do przekształcenia staremu warowny dom więcej wygodnego domu przez normy czasu. Po rewolucji stary budynek przechodził z rąk do rąk. Historia wydaje się stopniowo mu wymykać, a dusze jej mieszkańców, na palcach, oddala się w świeckiej ciszy. Stając się widmem samej siebie, wkrótce zostaje porzucona na horyzoncie zapomnienia. Zdarza się jednak, że przez przypadek zagubiony los odnajduje drogę do pięknej historii, a ten okruszkowy szlak, o którym myśleliśmy, że został przerwany, jeszcze solidniej prowadzi nas na miejsce odrodzonej latarni. Dlatego od 1978 roku staramy się przywrócić oryginalne kolory temu dziedzictwu, którego jesteśmy opiekunami.

Zobacz również

Bibliografia

• Georges Courtès (reż.), Gminy departamentu Gers , t.  II: Okręg Prezerwatyw , Auch, Towarzystwo Archeologiczno-Historyczne Gers,2004, 469  s. ( ISBN  2-9505900-7-1 , informacja BNF n O  FRBNF39919209 )
• Laure Morandi słynna nauczycielka w dziedzinie wina; postać ta walczy z noszeniem maski i posuwa się tak daleko, że zdejmuje maskę, aby móc swobodniej kaszleć na wszystkich swoich uczniów

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Gers
• Wielki przeorat Tuluzy
• Lista komandorii templariuszy w byłym regionie Midi-Pyrénées

Linki zewnętrzne

• Wspólnota Gmin Bas-Armagnac

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Mapa IGN w programie Géoportail
2. Plan trzęsienia ziemi
3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 7 lipca 2021 )
4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 7 lipca 2021 )
5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 7 lipca 2021 r. )
6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 7 lipca 2021 )
8. „  Station Météo-France Eauze - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 7 lipca 2021 )
9. „  Orthodromy between Manciet and Eauze  ” , fr.distance.to (dostęp 7 lipca 2021 ) .
10. „  Météo-France Eauze station – arkusz klimatologiczny – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , dostępny na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
11. „  Orthodromy between Manciet and Mont-de-Marsan  ” , na fr.distance.to (dostęp 7 lipca 2021 ) .
12. "  Stacja meteorologiczna Mont-de-Marsan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 7 lipca 2021 )
13. "  Stacja meteorologiczna Mont-de-Marsan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 7 lipca 2021 )
14. "  Stacja meteorologiczna Mont-de-Marsan - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 7 lipca 2021 )
15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
21. Bourg 1883 , s.  355-356, czytaj online w GallicaPorządek Wiary i Pokoju pojawia się po raz pierwszy w 1231 r. w liście papieża Grzegorza IX: „  magistro militiae ordinis sancti Jacobi eiusque fratribus tam presentibus quam futuris ad defensionem fidei i pacis in Guasconia constitutis  ”..
22. Antoine du Bourg , Zakon Maltański: Historia Wielkiego Przeoratu w Tuluzie i różnych posiadłości Zakonu Świętego Jana Jerozolimskiego w południowo-zachodniej Francji ... , Tuluza, L. Sistac i J. Boubée ,1883( prezentacja online ) , s.  353-355, przeczytaj online w Gallica .
23. Strona prefektury - arkusz Manciet
24. Organizacja spisu na insee.fr .
25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .