Medicago sativa • Lucerna
Medicago sativa Uprawiana lucerna (ilustracja botaniczna, płyta zaczerpnięta z Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz , Otto Wilhelm Thomé , 1885). Medicago sativaZamówienie | Fabale |
---|---|
Rodzina | Fabaceae |
Lucerna lub lucerna upraw ( Medicago sativa ), „Królowa karm ”, czasami nazywany „wielkie kluby” czy „siano Burgundy” to gatunek z rośliny liściaste z rodziny z bobowatych , podrodziny od bobowate właściwe , rodzimych regionów umiarkowanych Bliskiego Wschodu i Azja Środkowa . Są to wieloletnie rośliny zielne , powszechnie uprawiane jako rośliny pastewne ze względu na swoją produktywność, dużą odporność na suszę oraz bogactwo białka , witamin i minerałów. Gatunek został wprowadzony przez uprawę we wszystkich regionach świata o klimacie umiarkowanym, w tym w całej Europie, Afryce Północnej i Południowej, Ameryce Północnej i Południowej oraz Australii i Nowej Zelandii i Azji z Is.
Jest powszechnie uprawiany ze względu na wysoką zawartość białka (zazwyczaj od 15 do 25%) oraz właściwości ulepszające glebę . Lucerna, szeroko rozpowszechniona w regionach o klimacie umiarkowanym, zarówno dzika, jak i uprawna, jest jednym z najczęściej stosowanych gatunków pasz dla zwierząt gospodarskich. Jest również uprawiany jako przemysłowe źródło białka i karotenu oraz stosowany w dietetyce .
Słowo „lucerna”, poświadczone już w 1600 r. przez Oliviera de Serres (Teatr Rolnictwa), zostało zapożyczone od współczesnego prowansalskiego luzerno „ świecący robak”, wywodzącego się z łacińskiego lucerny „lampa”, w odniesieniu do lśniący wygląd nasion lucerny.
Jest to roślina zielna o wysokości od 30 do 80 cm , wieloletnia dzięki dużemu zdrewniałemu pniu.
System korzeniowy lucerny jest szczególnie rozwinięty i pozwala na osiągnięcie znacznych głębokości (kilka metrów). Ta cecha daje mu doskonałą odporność na suszę, a także pewną zdolność do udrażniania gleb i poprawy ich przepuszczalności. Ponadto guzki tworzące się na jej korzeniach, podobnie jak w przypadku innych roślin strączkowych, nadają mu zdolność wiązania azotu atmosferycznego i tym samym wzbogacania gleby.
Mocno rozgałęziona łodyga jest pełna, o konsystencji raczej skórzastej, o przekroju okrągłym. Każda stopa może mieć od 5 do 15 pni. W pozostawia się na przemian z prostej zasady, wyposażonego spiczastego i zębatego podsadek u podstawy. Złożone są zbudowane z trzech podłużnych listków z wierzchołkiem prezentującym zęby śluzowate , są owłosione , koloru szarozielonego. Ogonek liścia środkowego jest stosunkowo dłuższy.
Jej kwiaty z długą purpurową koroną 8-11 mm są zgrupowane w grona, przy czym wysokie (15-) 20-40 mm są bardzo rozpoznawalne.
Na owoce są strąków zakrzywione w sinister helisy o dwa do trzech obrotów, zawierające średnio od 10 do 20 nasion.
Jest to roślina pochodząca z zachodniej Azji ( Afganistan , Iran , Turcja ), uprawiana i obecna w stanie podspontanicznym, na wszystkich kontynentach, w rejonach o klimacie umiarkowanym, do ok. 2000 m n.p.m. regiony północne i równikowe na południu. Preferuje klimaty typu śródziemnomorskiego.
Lucerna wymaga zdrowej gleby o neutralnym pH . Lucerna jest wysiewana albo w czystej kulturze, mówimy o lucernie (nazywaliśmy też sztuczną murawą ), albo w połączeniu z trawą, taką jak kupkówka pospolita (przejściowa, długowieczna murawa). Posiew nasion z bakteriami z Rhizobium typu (np Rhizobium meliloti ) zaleca się w niektórych przypadkach.
Siew odbywa się jesienią lub około kwietnia na pierwsze pokosy w lipcu (pierwsze kwitnienie), a na drugie we wrześniu (drugie kwitnienie). Wiosną możliwy jest siew pod osłoną zbóż lub słonecznika .
Pole lucerny może zapewnić od 3 do 6 pokosów rocznie, a sianokosy odbywa się co pięć tygodni. Pole lucerny może być utrzymywane w produkcji przez siedem lat. W intensywnej uprawie czas ten często ulega skróceniu.
Lucerna zapewnienia symbiotycznego wiązania azotu atmosferycznego , dostawa mineralnego lub organicznego azotu jest zbędne i nie ma wpływu ani na wydajność i zawartość białka na roślinę. Z drugiej strony lucerna potrzebuje gleby zawierającej fosforany , potaż , wapń , magnez i siarkę : może być konieczne dodanie nawozów zawierających te minerały.
Lucerna posiada naturalne patogeny lub drapieżniki (rodzime lub importowane), które nie są zbyt aktywne w dzikiej lucernie, ale które w kontekście intensywnej uprawy mogą stanowić problem,
Lucerna ( Medicago sativa ) była przedmiotem transgenezy , na przykład w celu ekspresji enzymu (cDNA dysmutazy Mn) mającego na celu zmniejszenie jej podatności na stres wodny poprzez lepszą odporność na stres oksydacyjny, niektóre stare odmiany już naturalnie wykazują podobny charakter.
Inne eksperymenty miały na celu uczynienie go bardziej odpornym na zamrażanie, poprzez modyfikację mitochondrialnego DNA ( genomu mitochondrialnego ) i chloroplastów , przy jednoczesnym możliwym nadaniu im lepszej tolerancji na herbicydy, takie jak eter difenylowy lub acifluorfen lub nawet lepszej tolerancji aluminium (fitotoksyczne dla wielu roślin na gleby kwaśne lub niektóre gleby zanieczyszczone ).
Wyprodukowano również lucernę genetycznie zmodyfikowaną w celu wytwarzania mniejszej ilości ligniny.
Wiele odmian z Medicago sativa uprawiane są pod wspólną nazwą lucerny. Należą do dwóch podgatunków :
Pierwsza jest bardziej odpowiednia w klimacie suchym, druga, pochodząca z Mongolii i Syberii , w klimacie zimnym. Istnieje wiele krzyżówek między tymi podgatunkami, które łączą zdolności roślin matecznych.
We Francji używa się głównie nasion odmian typu „flamandzkiego”, bardziej produktywnych i bardziej odpornych na zimno, a mniej nasion „prowansalskich”, lepiej przystosowanych do częstego cięcia.
W oficjalnym francuskim katalogu znajduje się ponad 180 odmian, w tym ponad 10 odmian „Provence”, lepiej dostosowanych do obszaru śródziemnomorskiego.
Obecnie w Europejskim Katalogu Gatunków i Odmian znajduje się 380 odmian lucerny.
W rodzaju Medicago , który obejmuje około czterdziestu gatunków , możemy również wymienić Medicago lupulina , kociak lub lucernę lupulinę, która ma niewątpliwe znaczenie rolnicze.
Lucerna jest rośliną pastewną, która prawdopodobnie produkuje najwięcej białka z hektara: do 2,5 tony białka (ale 9 ton na zbiornik hodowlany spiruliny ) w porównaniu z 0,8 tony w przypadku soi o składzie interesujących aminokwasów ; plon suchej masy może osiągnąć 16 ton z hektara w uprawie nawadnianej; jego wartość energetyczna jest jednak przeciętna, około 0,5 jednostki paszowej na kg.
Jest to roślina uprawiana głównie na paszę dla zwierząt , rozprowadzana w stanie świeżym, wypasana lub skoszona, sucha w formie siana lub w formie odwodnionej. Manipulacje niezbędne do przetrząsania należy wykonywać ostrożnie, aby nie stracić liści, które stanowią największą część wartości paszy.
Najlepszy kompromis jakościowo-ilościowy przy koszeniu jest na etapie „pojawienia się pąków kwiatowych”.
Wypasu może być niebezpieczny i musi być na kartki, aby uniknąć wzdęć , trawienia wypadku, który może prowadzić do śmierci zwierzęcia przez akumulację w fermentacji gazy w żwaczu przeżuwaczy roślinożernych. Do wypasu lucernę często uprawia się w mieszaninie z innymi roślinami, zwłaszcza trawami takimi jak kupkówka pospolita czy stokłosa . Lucerna jest podatna na deptanie, wilgoć i nadmierny wypas.
Kiszonka jest trudne, ale możliwe, zwłaszcza po więdnięcie . Owijania pomaga utrzymać go w dobrym stanie.
Suszenie ma wiele zalet dla zachowania i zachowania wartości odżywczych świeżej rośliny, a także dla spożycia, ponieważ granulki lub korki , które można bez problemu przechowywać przez sześć miesięcy, stanowią korektę dawki azotu. Ponadto we Francji suszona lucerna pochodzenia krajowego może zastąpić importowaną śrutę sojową . Należy jednak zwrócić uwagę na bardzo nieprzyjemne zapachy wydzielane przez jednostki odwadniające i zmienny koszt energii potrzebnej do suszenia.
We Francji duża część produkcji suszu pochodzi z regionu Szampania-Ardeny . Odwodniona lucerna, czy to we Francji, czy nawet w Hiszpanii ( Aragonia ), jest generalnie suszona w jakimś piecu (pasza suszona na słońcu jest rzadka).
Jest to również roślina miododajna .
Spożywanie kiełkujących nasion lub młodych zielonych pędów lucerny jest bardzo powszechne wśród zwolenników żywności ekologicznej . Ze wszystkich kiełkujących nasion zwykle spożywanych przez ludzi, kiełkujące nasiona lucerny zawierają najwięcej witamin. Po kiełku fasoli mung jest najczęściej spożywany we Francji , wraz z kiełkiem soczewicy . I dużo łatwiej kiełkować w domu niż kiełki fasoli mung . (Co wymaga znacznie częstszych płukań.)
„Ekstrakt z liści lucerny”, czasami nazywany „serem z lucerny” powstaje w wyniku usunięcia włókien blokujących przyswajanie składników zawartych w liściach, a następnie koagulacji otrzymanego soku, a następnie wysuszeniu. Witamina C jest czasami dodawana do niego pod koniec procesu. Ten ekstrakt z liści dostarcza białko (EFL zawiera 55% białka) i żelazo w populacjach bez dostępu do nich. W 2006 roku organizacje pozarządowe niechętnie z nich korzystały. Afssa wskazuje, że ekstrakty z liści lucerny mogą powodować pewne alergie ze względu na obecność L-kanawaniny. Ten aminokwas jest 4000 razy bardziej obecny w fasoli, soczewicy i cebuli.
Liście lucerny zawierają kompletne białka.
Liście pokrzywy, lipy, cykorii, ślazu, mniszka lekarskiego zawierają również pełnowartościowe białko w znacznych ilościach. Wszystkie białka w liściach roślin są pełnowartościowymi białkami porównywalnymi pod względem wartości z jajami i innymi produktami zwierzęcymi. Zboża i rośliny strączkowe, które nie zawierają pełnego białka, należy spożywać razem.
W medycynie , jest ceniony za remineralizujące cech (zawiera znacznych ilości żelaza , wapnia , magnezu i potasu ), i wartości odżywcze, ale również z rzekomym działaniem przeciwkrwotoczny, dzięki witaminy K , i anty- cholesterolu , dzięki coumestrol , estrogen roślinny .
Wskazania tradycyjne:
Wady wskazane dla:
Lucerna jest najczęściej uprawianą rośliną strączkową na świecie. Globalne roczne zbiory wynoszą około 454 milionów ton ( FAO 2002).
Narodowe Muzeum Historii Naturalnej odkryło, że bioróżnorodność lucerny była globalnie i znacznie większa niż w przypadku innych upraw. Badania eksperymentalne, przeprowadzone z pomocą naukowców, w szczególności z Muzeum Historii Naturalnej, pozwoliły na opracowanie protokołu pomiarowego i wskaźników bioróżnorodności w celu oceny skutków zróżnicowanego zarządzania lucerną, czyli utrzymania niekoszone opaski.
Na 15 monitorowanych stanowiskach, w tym metodami lucerny i metodami upraw polowych, wykazano zatem, że lucerna, nawet koszona, silnie promuje bioróżnorodność, głównie pod względem różnorodności i bogactwa ptaków i motyli, ale także w zakresie hodowli pszczół. Rzeczywiście, lucerna jest jedną z rzadkich roślin, która kwitnie po połowie lipca, okresie, w którym znalezienie czegoś do jedzenia staje się dla pszczół trudniejsze.
Efekt jest jeszcze ważniejszy w sytuacjach, gdy trzymane są pasy nieskoszonej lucerny: obfitość pyłku i nektaru jest jeszcze bardziej korzystna dla fauny pszczelarskiej, a istnieje znaczna liczba „innych pomocniczych, takich jak nietoperze.
Wreszcie, lucerna zapewnia siedlisko dla wielu różnych owadów i mikroorganizmów, a wszyscy wiedzą, że mikrobiologiczne życie gleby jest cennym wskaźnikiem plonów rolnych!
Podobnie jak dzika koniczyna biała, jest to jedna z roślin popularnych wśród pszczół i trzmieli od wiosny do lata, ale uprawy lucerny gwałtownie spadają, szczególnie w Europie. Można go integrować z ugorami i ugorami pszczelarskimi (karmi pszczoły, a następnie uwalnia 30 do 40 jednostek azotu, które można przyswoić w uprawie, która po nim następuje) i czasami sadzi się go w zlewniach wody, aby chronić glebę i obrus. . I odwrotnie, producenci nasion lucerny potrzebują pszczół (w tym pszczół ) i więcej trutni, które wydają się być najlepszymi zapylaczami lucerny. Próbowaliśmy nawet wyselekcjonować lucernę ( Medicago sativa L.) emitującą bardziej atrakcyjne hormony dla pszczół miodnych ( Apis mellifera L.), wykazując sporadycznie, że jeden ze związków emitowanych przez kwiaty lucerny (i odbierany przez czułki pszczół) jest najbardziej atrakcyjny pszczołom był Linalool , natomiast dwa inne ( 3-oktanon i salicylan metylu były raczej odstraszające, co muszą wziąć pod uwagę hodowcy, którzy chcieliby uatrakcyjnić lucernę dla pszczół miodnych). Poszukiwaliśmy również chemicznych atraktantów, które zachęcają do gniazdowania pszczół.
Wprowadzony w rolnictwie przemysłowym, w postaci rośliny wieloletniej w cyklu płodozmianu, może pomóc w zmniejszeniu zanieczyszczenia zwierciadła wody azotem lub wody eksportowanej przez drenaż rolniczy
Liczne badania, zwłaszcza przeprowadzone przez INRA, pokazują, że uprawa lucerny ma pozytywny wpływ na jakość wody. Lucerna jest rośliną wieloletnią i strączkową, to znaczy rośliną, która ma szczególny charakter wychwytywania azotu z powietrza, chociaż absorbuje przede wszystkim azot dostępny w glebie; w ten sposób lucerna po wprowadzeniu do sukcesji upraw zmniejsza stężenie azotanów w wodzie drenażowej w skali płodozmianu.
Obracanie lucerny nie prowadzi do przedwczesnego uwalniania azotu. Rzeczywiście, artykuł w Perspectives Agricoles (nr 264,styczeń 2001Justes et al.) Wykazuje, że włączenie azotu obecnego w korzeniach i koronach (niezbieranych częściach nadziemnych) najpierw powoduje uporządkowanie azotu mineralnego gleby przez mikroorganizmy, a następnie jego stopniową remineralizację, szczególnie w okresie następnej wiosny.
Wreszcie, lucerna jest mrozoodporna, który wymaga leczenia praktycznie nie fitosanitarnego: badanie Izby Rolnictwa Marne i lucerna pokazuje, że prawie nie potrzebuje środków owadobójczych: 94% działek 1 st roku 97% działek 2 TH rok nie otrzymał środka owadobójczego. Ponadto, lucerna wymaga trochę zabiegów herbicydowych: 72% działek 1 st roku i 68% działek 2 e nie była leczona liściastych w okresie zimowym. Wreszcie, lucerna nie jest poddawana działaniu fungicydów, badania odmianowe skutecznie poprawiły naturalną tolerancję na choroby takie jak werticilia, sklerotynia czy antraknoza. Z tych powodów, zgodnie z zaleceniami INRA, wybrano lucernę do ochrony obwodu zlewni wodnej Vittel , jest to zatem jedna z niewielu upraw dozwolonych na 500 priorytetowych zlewniach wody pitnej.
Alfalfa stanowi zatem ekonomiczną, ekologiczną i nowoczesną odpowiedź na wyzwanie związane z jakością wody.
W czystej uprawie lucerna zajmuje 33 miliony hektarów, w tym 13 w Ameryce Północnej ( Stany Zjednoczone ), 8 w Ameryce Południowej ( Argentyna ) i 8 w Europie , w tym duże obszary przeznaczone na produkcję nasion lucerny (46 400 ha (114 500 akrów). ) w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 80. według AOSCA i 21 800 ha (53 800 akrów) w Kanadzie w 1990 r. (AOSCA 1990)).
We Francji obszar uprawy lucerny zajmuje 600 tys. ha, z czego 150 tys. przeznaczone jest na odwodnienie, czyli około 1 100 tys. ton, głównie w formie granulatu. Region Szampania-Ardenów jest wiodącym europejskim regionem produkcji suszonej lucerny. Jednak według producentów lucerny zbiory te gwałtownie spadają (mniej niż 70% obszarów lucerny we Francji w ciągu 30 lat, mniej niż 30% w Szampanii-Ardenach od 2005 r.) ze względu w szczególności na import soi z Ameryki Południowej.
Jest to roślina wymagająca niewielkich nakładów , stanowi dobry kłos rotacyjny dla pszenicy i dostarcza białka niezbędnego do hodowli .
Według producentów, w uprawie przemysłowej jest „najtrzeźwszą uprawą pod względem leczenia. Maksymalnie jeden herbicyd rocznie, bez fungicydów. Przyjaciółka owadów zapylających, lucerna jest mało atakowana przez owady szkodniki; zadowala się środkiem owadobójczym średnio co 3 lata, w porównaniu z pszenicą i jęczmieniem (1 środek owadobójczy rocznie) lub rzepakiem (od 3 do 5 środków owadobójczych rocznie)” .
W Europie na początku 2000 roku sektor suszonej lucerny był wspierany w formie dotacji na wyprodukowaną tonę w ramach wspólnej organizacji rynku suszu paszowego (CMO) i biorąc pod uwagę znaczny deficyt, 35 mln ton (77% rocznego zapotrzebowania) ze Wspólnoty Europejskiej w białko do pasz zwierzęcych, zwłaszcza z hodowli naziemnej. Deficyt ten pokrywany jest z importu makuchów sojowych z Argentyny , Brazylii i Stanów Zjednoczonych , głównie GMO . O zniesieniu tej dotacji podjęto decyzję przy okazji przeglądu wspólnej polityki rolnej z 2009 r. i wchodzi ona w życie od zbiorów z 2011 r. włącznie. Budżet WOR „suszona pasza” zostanie włączony w 2012 r. do uprawnień do płatności jednolitych (SFP) gospodarstw beneficjentów, czyli 35,60 mln euro dla Francji.