Magnoliopsida

Dicotyledonae , Dicotyledons , Magnoliopsides

Klasa

Synonimy

• Dicotyledonae

Klasyfikacja APG III (2009)

Zobacz prawdziwy klad dwuliścienny

Te chwasty dwuliścienne są pisane prosto, zakład , którego sadzonka po kiełkowania z nasion , obecny nawet przed jego wyjściem na zewnątrz, dwa liście zwane liścienie lub czasami niewłaściwie, préfeuilles lub éophylles.

Bardziej szczegółowo, Magnoliopsids ( Magnoliopsida ) lub Dicotyledons ( Dicotyledonae ) tworzą takson roślin kwitnących ( Okrytozalążkowe ) w klasyfikacjach ewolucyjnych . W przeciwieństwie do jednoliściennych takson ten jest parafiletyczny, ponieważ nie zawiera wszystkich potomków ostatniego wspólnego przodka . Jest więc odrzucany przez kladystów , którzy dlatego nie używają tego terminu, albo tylko w sposób opisowy oznaczający „z dwoma liścieniami  ”.

Dwuliścienne są bardzo powszechne w większości ekosystemów lądowych, z 200 000 gatunków na Ziemi. Liścień wygląda jak liść, ale nie jest nim w sensie embriologicznym (nie pochodzi z pąka, ale bezpośrednio z nasiona): jest strukturą rezerwową, która również inicjuje fotosyntezę w pierwszych dniach rośliny. W końcu znika, gdy liście przejmą kontrolę.

Charakterystyka botaniczna

Na ogół, dwuliścienne mają dwu- pierwszego liścia sadzonek , co odróżnia je od jednoliściennych (takich jak trawy i traw), które na ogół mają tylko jeden. W liście mają rozgałęzione żyły oraz szparki są zasadniczo przypadkowej orientacji w dolnej części ostrza . Te kwiaty podzielić się z implantacją liści symetrii o uporządkowaniu 4 lub 5 . Typowy kwiat ma cztery spiralami ( płatki , płatki , pręcików i słupków ). W większości gatunków korzeń jest z macica typu .

To jest w dwuliściennych obserwowane na poziomie pręcików, obecność kambium umożliwia tworzenie się wtórnego drewna do wewnątrz i łyka na zewnątrz.

W większości dwuliściennych drewno jest heteroksylowane, to znaczy zawiera naczynia, włókna i ewentualnie tracheidy.

Wygląd i historia ewolucyjna

Wiek pojawienia się dwuliściennych nie jest znany, wiek okrytozalążkowych, z których wywodzi się bezpośrednio, co najmniej 240 milionów lat, sam nie jest znany. Te archaiczne (tzw. podstawowe) dwuliścienne początkowo charakteryzowały się prostym otworem na ziarnach pyłku (obszary osłabienia umożliwiające przejście łagiewki pyłkowej), zanim ewolucja doprowadziła do powstania dwuliściennych z 3 otworami, zwanych prawdziwymi dwuliściennymi. ' Eudicotyledony '.

Klasyfikacja

Dicotyledony znane są pod nazwami naukowymi: Dicotyledonae , Magnoliopsida , itp., w zależności od przyjętej klasyfikacji.

Klasyfikacje ewolucyjne

W klasycznej klasyfikacji Cronquista (1981) dwuliścienne tworzą klasę Magnoliopsida podzieloną na sześć podklas  :

• Klasa Magnoliopsida
  • podklasa Asteridae ( patrz Asteridy w klasyfikacji filogenetycznej APGII i APGIII )
  • podklasa Caryophyllidae ( patrz kolejność Caryophyllales w APGII i APGIII )
  • podklasa Dilleniidae ( nie rozpoznawana w APGII ani APGIII )
  • podklasa Hamamelidae , zwana także Hamamelididae ( nie rozpoznawana w APGII ani APGIII )
  • podklasa Magnoliidae  : rośliny tego kladu nie są Eudicotyledons lub 'True Dicotyledons '
  • podklasa Rosidae ( patrz Rosidae w klasyfikacji filogenetycznej APGII i APGIII )

W klasyfikacji Takhtajana (2009) dwuliścienne również tworzą klasę o tej samej nazwie, ale dzieli się ją na osiem podklas  :

• • podklasa I Magnoliidae
  • podklasa II Ranunculidae
  • podklasa III Hamamelididae
  • podklasa IV Caryophyllidae
  • podklasa V Dilleniidae
  • podklasa VI Rosidae
  • podklasa VII Asteridae
  • podklasa VIII Lamiidae

Klasyfikacje kladystów

Zgodnie z klasyfikacją filogenetyczną APG II (2003) i klasyfikacją filogenetyczną APG III (2009) dwuliścienne są parafiletyczne , to znaczy grupa ta zawiera ostatniego wspólnego przodka, ale nie wszystkich potomków. W rzeczy samej,

• Najmłodszy przodek wspólny dla wszystkich dwuliściennych jest również przodkiem jednoliściennych. Razem tworzą klad okrytozalążkowy , historycznie charakteryzujący się obecnością pojedynczego otworu na ziarnach pyłku (obszary osłabienia umożliwiające przejście łagiewki pyłkowej), co stanowi wspólną cechę przodków (lub plezjomorfię ).
• W tej grupie niektóre rośliny dwuliścienne (zwłaszcza Magnoliidae ) są prymitywnie zindywidualizowane , zachowując pojedynczą szczelinę

Charakter „dwóch liścieni” nie jest zatem specyficzną wspólną cechą pochodną ( synapomorfia ), warunkiem by grupa była kladem , jedyną grupą rozpoznawaną w klasyfikacji filogenetycznej.

• Pozostałe rośliny dwuliścienne i jednoliścienne mają nowszego wyłącznego wspólnego przodka:
  • jednoliścienne zachowują ziarno pyłku o pojedynczej otworze, ale różnią się synapomorfią „pojedynczego liścienia ”
  • Natomiast zindywidualizowane później dwuliścienne mają teraz ziarna pyłku z trzema aperturami (synapomorfia). Następnie tworzą klad zwany Prawdziwymi Dwuliściennymi lub Eudicotyledons, co wyklucza prymitywnie zindywidualizowane rośliny dwuliścienne.

Grupy Rosidae i Asteridae są zatem podgrupami prawdziwych roślin dwuliściennych o niedawnym wyglądzie, prezentujących niekiedy złożone struktury kwiatowe, takie jak głowa Asteraceae.

Linki zewnętrzne

• (fr + en) Numer referencyjny ITIS  : Magnoliopsida (+ wersja angielska )
• (en) Odniesienie BioLib  : Magnoliopsida

Bibliografia

1. Takhtajan, A., Rośliny kwitnące ,2009( czytaj online ) , „Streszczenie rodzin s. xxxvii – xlv”
2. MJ Moore, CD Bell, PS Soltis i DE Soltis, „  Wykorzystywanie plastydowych danych w skali genomu do rozwiązywania zagadkowych relacji między podstawowymi okrytonasiennymi  ”, PNAS , tom.  104,4 grudnia 2007 r., s.  19363-8 ( czytaj online )