La Verdière

La Verdière
La Verdière
Wieś po zachodniej stronie.
Herb La Verdière
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Var
Miasto Brignoles
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Prowansja Verdon
Mandat burmistrza
 Gilles Rogier
2020 -2026
Kod pocztowy 83560
Wspólny kod 83146
Demografia
Ludność
miejska 		1608  mieszk. (2018 spadek o 3,54% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 24  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 38 ′ 22 ″ północ, 5° 56 ′ 12 ″ wschód
Wysokość Min. 327  m
Maks. 800  m²
Powierzchnia 68,16  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Marsylia - Aix-en-Provence
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
Ustawodawczy ósmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg La Verdière
Geolokalizacja na mapie: Var
Zobacz na mapie topograficznej Varu Lokalizator miasta 14.svg La Verdière
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Verdière
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Verdière

La Verdière jest francuski gmina znajduje się w dziale z Var , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .

Geografia

Lokalizacja

Członek wspólnoty gmin Prowansja Verdon , gmina znajduje się na terenie Haut Var i Regionalnego Parku Przyrody Verdon .

Dojazd i transport

Gminy przygraniczne

Gmina Verdière graniczy z gminami Saint-Julien , Quinson , Montmeyan , Tavernes , Varages , Saint-Martin-de-Pallières , Esparron i Ginasservis .

Geologia i ulga

Położony na szczycie tytułowej wioski Château de la Verdière obejmuje rozległą panoramę. Na północy widzimy wioski Moustiers-Sainte-Marie i Castellane  ; na zachodzie Mont Ventoux i Luberon  ; na południowym zachodzie góry Sainte-Baume i la Sainte-Victoire i wreszcie na południowym wschodzie łańcuch Maurów.

Sejsmiczność

W Var istnieją trzy strefy sejsmiczności  :

Gmina La Verdière znajduje się w strefie sejsmicznej Ib niskiego ryzyka.

Hydrografia

Pogoda

Miejscowości i przysiółki

Planowanie miasta

Typologia

La Verdière jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjności Marsylii - Aix-en-Provence , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 115 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (69,5% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 69,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (57,7%), heterogeniczne tereny rolnicze (14,9%), grunty orne (12,8%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (11,8%), tereny zurbanizowane (2,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

La Verdière jest napisana w prowansalskim La Verdièra według standardu klasycznego, a La Verdièro według standardu Mistralia .

Historia

XII th do XV -go  wieku, opactwo Saint-Andre Villeneuve-les-Avignon posiadał Priory Notre Dame d'Eglise (w momencie, Sancte Marie Basseto ).

Śmierć królowej Joanny I ponownie otwarty kryzys rzędu na czele hrabstwa Prowansji , miasta Aix Unii (1382-1387) wspieranie Karola z Durazzo przeciwko Louis I st Andegaweńskiego . Pani La Verdière, Philipotte Ventimiglia, popiera Andegawenów w 1385 roku, po śmierci Ludwika I św .

Po wojnie stuletniej i powrocie bezpieczeństwa, w latach 1442-1471 , kilka rodzin z Sausses osiedliło się w La Verdière w celu ponownego zaludnienia społeczności.

Templariusze i joannici

Bastide de Brauch, miejsce o nazwie Grande Bastide, ostoją Brauch i członkiem komandorii Saint-Maurice w czasie zamówień wojskowych ( templariuszy następnie Szpitalników z zakonu Saint-Jean Jerozolimy .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1878   Emile Feriaud   Lekarz
Brakujące dane należy uzupełnić.
1959 1965 Pan Julien MARTIN    
1965 1971 Pan Julien MARTIN    
1971 1977 Pan Julien MARTIN    
1977 1983 Pan René BEAUDUEN    
1983 1989 Pan René BEAUDUEN    
1989 1995 Pan Joseph DEVIVIES    
1995 2001 Pan Jean LEFEVRE    
2001 2007 Pan Denis BEAUDUEN    
Brakujące dane należy uzupełnić.
2014 2020 Pan Hervé CHATARD    
2020 W trakcie Pan Gilles ROGIER    

Budżet i podatki 2018

W 2018 roku budżet gminy składał się z:

Przy następujących stawkach podatkowych:

Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2016 r.: mediana dochodów do dyspozycji w 2016 r. na jednostkę spożycia: 20 220  EUR .

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1608 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,54% w porównaniu do 2013 r. ( Var  : + 3,8%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1,688 1775 1614 1569 1597 1,676 1519 1,507 1,473
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,322 1,382 1313 1 236 1 184 1,201 1,071 955 920
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
900 885 867 678 657 565 czterysta dziewięćdziesiąt siedem 502 481
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
473 486 505 524 646 782 1297 1,602 1600
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1608 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Wina produkowane w mieście posiadają chronione oznaczenie geograficzne  : śródziemnomorskie (IGP) ; Warunek (IGP) .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zamek

Budowa zamku jest zasługą rodziny królewskiej hrabiów Castellane w 980 roku w formie twierdzy.

Po przynależności do hrabiów Ventimiglia od 1262 do 1437 roku, budynek powrócił ponownie do domu Castellane, a następnie w 1613 roku wszedł do rodziny hrabiów Forbin . To właśnie te trzy wielkie rodziny dały Château de la Verdière tak wyjątkową architekturę zrodzoną z tych różnych okresów rozwoju. Ze względu na swój militarny charakter Verdière dowodził drogą prowadzącą z Arles do Castellane. U podnóża zamku wybudowano także kaplicę, dziś kościół parafialny wsi. Zamek i jego park są od 1986 roku w pełni sklasyfikowane jako Pomnik Historii . Zamek można zwiedzać, został uratowany ze stanu ruiny, w jakim znajdował się w ostatnich latach.
Dziedzictwo religijne

* Kościół:

Z zamkiem sąsiaduje kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP, wpisany do dodatkowego inwentarza zabytków , który komunikuje się z nim wewnętrzną klatką schodową. W średniowieczu znajdowała się tam kaplica zamkowa. Dzwony pochodzą z lat 1604 i 1615 i zaliczane są do obiektów ruchomych.
  • Kaplice  :
Kaplica Notre-Dame-de-la-Salette, dawniej Notre-Dame-de-Santé Kaplica Matki Boskiej Zdrowia jest miejscem pielgrzymek od XV -go  wieku. Tradycja mówi, że zawiera kamień przywieziony z Jerozolimy w 1655 r. przez zakonnika, wracający z pielgrzymki. Kaplica św. Rocha Dzwon z 1617 r. w kaplicy św. Rocha. Kaplica Saint-Pierre-de-la-Mourotte Dzwon z 1746 r.

* Pomnik wojenny:

Memoriał. Upamiętnione konflikty: 1914-18; 1939-45; Indochiny (46-54)

* Dziedzictwo wiejskie:

Myjnia Gouargo-la-Verdière . Akwedukt: Podziemne rury wodociągowe i akwedukt pochodzą z tego samego okresu co zamek. Część nadziemną zaprojektowano na początku XIX wieku, aby woda ze źródła Montbrien, przechwycona przez podziemny akwedukt, przepływała przez dolinę Naï. Woda została podstawiona około 1826 roku. Źródło Saint-Jean płynęło kiedyś do sześciu fontann we wsi, nie sięgało już poziomu podziemnej rury biegnącej pod parkiem zamkowym. Od 1968 roku źródło dostarczało fontanny.

Osobowości związane z gminą

  • Antoine Honoré de Castellane-Bézaudun (1559-1594), urodzony w La Verdière, lider ligi podczas wojen religijnych
  • Paul Blanc (1836-1910), malarz i rytownik. Pochodził z rodziny z La Verdière, tam się urodził i pochował. Jego rysunki żebraków doceniane przez swoich artystycznych i wyrazistymi cechami są dokumentem na temat ubóstwa w XIX -tego  wieku.

Heraldyka

Herb miasta fr La Verdière (Var) .svg

Herb La Verdiere jest zdobi następująco:

czerwony na lochu zamku z trzema złotymi wież, otwartych na pole, ażurowe i murze piasku; do głowy złota .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Regionalny Park Przyrody Verdon
  2. sejsmiczność Var na terenie prefektury
  3. Woda w mieście
  4. Krajobrazy i problemy górnego dorzecza Argens w sercu Prowansji Verte (Western Var) , Jean Nicod. Rysunek 29: Układ akweduktu La Verdière, strona 77
  5. Wioska La Mourotte: Stacja
  6. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  7. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  8. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  9. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Marseille-Aix-en-Provence  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  11. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  12. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  13. Guy Barruol Michele Wood, Yann Codou Marie-Pierre Estienne, Elizabeth Sauze "Lista instytucji religijnych w obrębie opactwa Saint-André X TH do XIII th  wieku", w Guy Barruol, Roseline Bacon i Alain Gerard (redaktorzy), Opactwo Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, historia, archeologia, wpływy , Materiały konferencji międzyregionalnej, która odbyła się w 1999 r. z okazji tysiąclecia założenia opactwa Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, wyd. Alpes de Lumières, Cahiers de Salagon nr 4, Mane, 2001, 448 s. ( ISSN  1254-9371 ) , ( ISBN  2-906162-54-X ) , s.  232
  14. Geneviève Xhayet „  Partyzanci i wrogowie Ludwika Andegaweńskiego czasie wojny Związku Aix  ” historyczny Provence, historyczna Federacja Provence, tom 40, n o  162, „Wokół wojny Związku Aix" 1990, s.  412 (nota 55).
  15. Edward Baratier, prowansalskim demograficzne XIII th do XVI th  stulecia, z danymi porównywalnymi za XVIII th  century , Paryż: SEVPEN / EHESS 1961. Kolekcja "Demografia i społeczeństwo", 5. p.  85
  16. Dom Świątyni Brauga
  17. Komanderia Saint-Maurice, Grande Bastide, gmina La Verdière , s. 55
  18. Bycie „dobrym” burmistrzem w III RP. Burmistrzowie Var odznaczeni Legią Honorową
  19. Rachunki gminne
  20. Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji. Kompletny plik
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. "  wino spółdzielnia znany jako Société spółdzielnia agricole La Verdiéroise  " , zawiadomienie n o  IA83001397, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  26. Wino La Verdière
  27. Kemping Gorges du Verdon 83
  28. Zamek La Verdière
  29. „  Zamek i jego parku  ” , zawiadomienie n o  PA00081774, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  30. Château de la Verdière
  31. "  Kościół  " , zawiadomienie n o  PA00081775, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  32. Wskazówka n o  PM83000682 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury 1604 dzwonu Notre-Dame de l'Assomption kościoła
  33. Wskazówka n o  PM83000681 , baza Palissy , francuski Ministerstwo Kultury 1615 dzwonu kościoła Notre-Dame de l'Assomption
  34. Kaplica Notre-Dame-de-Santé
  35. Wskazówka n o  PM83000683 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury dzwon z kaplicy Saint-Roch
  36. Wskazówka n o  PM83000684 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury dzwon w Saint-Pierre-de-la-Mourotte kaplicy
  37. Pomnik
  38. Pralnia w Gouargo-la-Verdière
  39. . Pierwszy łuk akweduktu został złamany przez ciężarówkę z dźwigiem w latach 50. Syfon rurowy zastąpił akwedukt, aby przejść przez ten niski punkt podczas budowy rur całej kolekcji źródła Montbrien do zasilania basenu znajdującego się w parku zamku poprzez przepompownię cedru, bieżącą wodę i kanalizację oddano do użytku na początku 1950 roku. Tylko nadmiar wody mógł płynąć w tamtych latach do fontann
  40. Pod redakcją Édouarda Baratiera , Georgesa Duby i Ernesta Hildesheimera , Atlas historique. Prowansja, Comtat Venaissin, księstwo Orange, hrabstwo Nicei, księstwo Monako , Paryż, Librairie Armand Colin ,1969(zauważ BNF n O  FRBNF35450017 ), s.  144 .
  41. Verdon Mont-Major  : La Verdière, Vexillologie Provençale, na osobistej stronie Dominique Cureau