Saint-Julien (Var)

Saint-Julien
Saint-Julien (Var)
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Var
Miasto Brignoles
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Prowansja Verdon
Mandat burmistrza
 Emanuel Hugou
2020 -2026
Kod pocztowy 83560
Wspólny kod 83113
Demografia
Miły Saint-Juliennois, Saint-Juliennoises
Ludność
miejska 		2 406  mieszk. (2018 wzrost o 5,34% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 32  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 41 ′ 31 ″ północ, 5° 54 ′ 28 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 297  m
596  m²
Powierzchnia 75,88  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Manosque
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
Ustawodawczy ósmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Saint-Julien
Geolokalizacja na mapie: Var
Zobacz na mapie topograficznej Varu Lokalizator miasta 14.svg Saint-Julien
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Julien
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Julien
Znajomości
Stronie internetowej ville-saint-julien-le-montagnier.fr

Saint-Julien , lokalnie zwane Saint-Julien-le-Montagnier , to francuska gmina znajduje się w dziale z Var , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .

Geografia

Sytuacja

Miasto Saint-Julien położone jest na północny zachód od departamentu Var, na lewym brzegu rzeki Verdon , na wysokości dolnych wąwozów i jeziora Esparron . Wioska, usadowiona na odosobnionym pagórku, dominuje na planach Górnej Prowansji, szeregu skalistych płaskowyżów, porośniętych skąpą roślinnością krzewiastą, na których z miejsca na miejsce małe miasteczko stanowi centrum dobrze zagospodarowanego obszaru, gdzie dominuje część zboża, winorośl, lawenda i drzewa oliwne.

Miasto Saint-Julien znajduje się na obszarze regionalnego parku przyrody Verdon .

Gminy przygraniczne

Hydrografia

Saint-Julien jest nawadniane przez mały strumień, który przecina go z południowego wschodu na północny zachód i ucieka przez wąską dolinę Malaurie do Verdon, a przez jej dopływ do doliny Goure. Miasto jest przecięte prostopadle przez stary Canal du Verdon i Canal de Provence , oba w dużej mierze podziemne, które oddzielają się od Verdon do jeziora Esparron i kierują się w kierunku Aix-en-Provence i wybrzeża Morza Śródziemnego.

Trasy komunikacyjne i transport

Wioska jest obsługiwana przez kilka dróg departamentalnych, które rozchodzą się promieniście wokół wioski Saint-Pierre, u podnóża wioski i łączą ją z Gréoux-les-Bains , Vinon-sur-Verdon , Ginasservis , la Verdière i Montmeyan . Stara droga do Esparron-de-Verdon zatonęła. Stara droga krajowa 554 łącząca rzekę Durance z centrum departamentu Var biegnie na południe od miasta.

Wioski i miejscowości lub „osiedla”

Stara wieś na jej cyplu skupia tylko część ludności. Reszta podzielona jest na dwadzieścia osiem przysiółków: les Bernes, Boisset, Bourdas, Campaux, Clos du Loup, Courcoussier, l'Éclou, Garduères, Gillets, Gillets / Tonnets, Guis, Jas des Hugou, les Jonquiers, Malaurie, la Mantuane , Mayons, Maurras, Mouroye, Pas de la Colle, Peyres, Pilantier, Phéline, Pontiers, Puits Neufs, Regagnole, Ricarde, Les Rouvières, Saint-Pierre.

Główne osady to Saint-Pierre u podnóża wsi, Boisset na północnym zachodzie i Les Rouvières na wschodzie.

Jest też wiele odosobnionych miejsc, bastidów, gospodarstw: Baraque, Bastide Neuve, Jauffrette, Ollagniers, Palets, Paludette, Pardigaou, Plan, Portes, Sainte-Anne.

Sejsmiczność

Gmina Saint-Julien znajduje się w strefie sejsmicznej Ib niskiego ryzyka.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Julien jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Manosque , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 30 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (75,2 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. ( 74,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (62,5%), niejednorodne tereny rolnicze (16,8%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (12,7%), grunty orne (3,9%), tereny zurbanizowane (2,1%), wody śródlądowe (0,9%), użytki zielone (0,6%), uprawy trwałe (0,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Saint-Julien jest napisane Sant-Julian-lou-Mountagnié w prowansalskim Occitan z normą Mistralian i Sant Julian lo Montanhier w klasycznym standardzie .

Historia

W czasach prehistorycznych zamieszkiwało się kilka jaskiń o różnej długości: jaskinia Sauzade (w kanionie Quinson, gdzie znaleziono szczątki zjedzonych na miejscu koni i koziorożców; w jaskini Oak Boulé znaleziono tylko szczątki koziorożca). zajęty był również teren Malavalasse.

Miasto Saint-Julien położone jest na północny zachód od departamentu Var, na lewym brzegu Verdon, na wysokości dolnych wąwozów i jeziora Esparron.

Wioska, usadowiona na odizolowanym pagórku, pochyla się na wschód i zachód na szarych skalnych klifach i dominuje w planach Górnej Prowansji. Nietypowa wieś, gdyż ta stara wieś wisząca na górze (576  m n.p.m. ) dominuje na rozległych płaskowyżach, na których dziś znajduje się 28 przysiółków, około 2200 mieszkańców na 7700  hektarach; możesz zapoznać się z dedykowaną stroną dla każdej wioski w tej witrynie.

Najważniejsza osada Saint-Pierre, w 1929 r. stała się centrum administracyjnym miasta, do tej pory znajdowała się w starej wsi; ta strata była wówczas źródłem żywych kontrowersji, ale była w pełni uzasadniona, ponieważ liczba mieszkańców na równinie w 1926 r. wynosiła 593 wobec 77 w wiosce na wzgórzu!

Liczne szczątki znalezione w kilku jaskiniach i schroniskach skalnych świadczą o zajmowaniu tego miejsca od okresu neolitu, od -7000 do -2500.

Znajdują się tam szczątki czterech oppid, w tym oppidum Autavès, którego rezerwat stanowi część naszych projektów.

Zamieszkiwany nieprzerwanie od tego czasu, od epoki brązu, od -1800 do -800, do epoki żelaza, od -800 do -50, zajęty przez ludność Ligurów, Celtów i Galów około -700; w -1222 Rzymianie stworzyli kilka miast, w szczególności „  Aquae sextiae  ”, które stały się Aix-en-Provence i osiedlili się w tym regionie.

Na przestrzeni wieków wieś otaczała się fortyfikacjami, oferując mieszkańcom potrzebne schronienie.

W XIII -go  wieku, zapisy księgowe braci szpitalnych który zastąpił bracia Templariusze potwierdzą, że w tym czasie, St. Julien był kraj, który miał najlepszy raport. Hodowla owiec, uprawa zbóż, drzewek oliwnych, migdałowców do upraw spożywczych itp. Wieś była zamieszkana przez rzemieślników i kupców.

Od XVIII -tego  wieku, bezpieczeństwo w kraju poprawia i wsie zobaczyć ich puchnąć populacji rolników blisko swoich upraw.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

W wyborach samorządowych i gminnych w 2014 r. kandydowały trzy listy: różne listy prawicowe zwyciężyły z 799 oddanymi głosami (45,06%), a następnie dwie listy „różne lewicowe”, z których każda otrzymała 283 oddanych głosów (20, 73%).

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Styczeń 1911 ? Emile Filibert SFIO Dawny ratusz sekretarz
Rejonowy dla radny w kantonie Rians (1919 →?),
Wybrany ponownie w 1912, 1919 i 1925
Brakujące dane należy uzupełnić.
? Marzec 1965 Fernand Pellas    
Marzec 1965 lipiec 1999
(śmierć) 		Maurice Janetti PS Nauczyciel i główny
Senator z Var (1978 → 1986)
członek w Var (1986 → 1988 wybierany przez proporcjonalnej reprezentacji)
Użytkownik od 6 th  powiat Var (1996 → 1999)
Radny z kantonu Rians (1973 → 1999)
Re- wybrany w 1971, 1977, 1983, 1989 i 1995
Sierpień 1999 marzec 2014 Franciszka Gilleta DVG Trufficulteur
Chevalier du Mérite agricole (2010)
ponownie wybrany w 2001 i 2008 r.
marzec 2014 W trakcie Emanuel Hugou płyta DVD inżynier ds. badań CEA
Brakujące dane należy uzupełnić.

Budżet i podatki 2015

W 2015 roku budżet gminy składał się z:

Przy następujących stawkach podatkowych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2406 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,34% w porównaniu do 2013 r. ( Var  : + 3,8%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1390 1406 1492 1522 1528 1,431 1,354 1317 1296
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1245 1224 1230 1183 1,127 1,098 1050 1001 1004
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
949 933 841 688 670 542 491 495 449
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
396 421 611 825 1149 1280 1569 1 983 2 345
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2 406 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Ozdobić herbem

herb Saint-Julien-le-Montagnier

Herb Saint-Julien będzie dobrze zdobił : „  Od przystawek do wieży z krenelażem z pięciu części, otwartego piasku, trzech wieżyczek donjonnée, wszystkie złote, jak okna Sable, ustawione na ruchomej srebrnej skale na czubku . "

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia


  1. Oficjalna nazwa miasta zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym Republiki Francuskiej, opublikowanym przez INSEE.
  2. "  castral miasto Boisset  " , zawiadomienie n o  IA83001266, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  3. 28 przysiółków, nietypowa wioska (lescheminsdupatatefeuille)
  4. sejsmiczność Var na terenie prefektury
  5. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  6. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  8. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Manosque  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  9. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  10. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  11. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  12. Henri Ribot, toponimii Saint-Julien-le-Montagnier , Verdon n o  1, estieu 1999, str.  45-55; i Verdon n O  2.
  13. Jean Gagnepain, Prehistoria Verdon, Alpes-de-Haute-Provence i Var: od początków do podboju rzymskiego , Édisud, Aix-en-Provence, 2002. ( ISBN  2-7449-0347-7 ) . Przedmowa Jeana Courtina, s.  56
  14. Prezentacja wsi (lescheminsdupatatefeuille)
  15. old_village (lescheminsdupat patrimoine)
  16. „  VAR (83) - Saint-Julien  ” , na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (konsultacja 31 marca 2014 r . ) .
  17. Biografia PHILIBERT Émile w sieci Maitron
  18. Biografia JANETTI Maurice o Le Maitron online
  19. „  Urzędnicy wybrani i świat rolniczy zjednoczeni w hołdzie złożonym Francisowi Gilletowi, burmistrzowi Saint-Julien le Montagnier  ”, Var-Matin ,20 listopada 2018( przeczytaj online ).
  20. Relacje gminy „Kopia archiwalna” (wersja z 22 marca 2015 r. w Internetowym Archiwum ) .
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. „  wino La Montagnière spółdzielnia  ” , zawiadomienie n o  IA83001372, bazy Merimee , francuskiego ministerstwa kultury regionalnej ankiety tematycznej (spółdzielni rolniczych Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże)
  26. Raymond Collier , Monumentalna i artystyczna Haute-Provence , Digne, Imprimerie Louis Jean,1986, 559  s., s.  301
  27. "  Kościół  " , zawiadomienie n o  PA00081707, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  28. Raymond Collier, op. cyt. , s.  69-70
  29. Romański kościół starej wsi (lescheminsdupatatefeuille)
  30. Wskazówka n o  PM83000474 , bazy Palissy , francuski Ministerstwo Kultury dzwony kościoła parafialnego Trójcy, znany także jako kościół Saint-Julien
  31. Wskazówka n o  PM83000475 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury dzwon kościoła Saint-Nom-de-Jésus-des-Rouvières
  32. Młyny Saint Julien le Montagnier
  33. Młyny
  34. Obszar Gourdane i młyny (szlaki dziedzictwa)
  35. Pralnia Saint Pierre
  36. Pomniki pamiątkowe
  37. Verdon Mont-Major  : Saint-Julien le Montagnier , Vexillologie Provençale, na osobistej stronie internetowej Dominique'a Cureau