Narodziny |
23 lutego 1934 Paryż ( Francja ) |
---|---|
Narodowość | Francja |
Trening | Liceum François-Arago |
Zajęcia | Reklamodawca , dziennikarz , farmaceuta |
Partner handlowy | Bernard zasmażka |
---|---|
Stronie internetowej | www.jacques-seguela.com |
Różnica | Oficer Legii Honorowej |
Jacques Séguéla , ur23 lutego 1934w Paryżu , jest reklama i farmaceuta francuski , współtwórca na agencję reklamową RSCG w 1970 roku (stosowane przez Grupę Havas w 1996 roku ).
Pochodzący z rodziny lekarzy (jego babka ze strony matki jest pierwszą kobietą-chirurgiem w Montpellier ) z Amélie-les-Bains ( Pyrénées-Orientales ), Jacques Séguéla urodził się w 1934 roku w Paryżu, gdzie jego ojciec Louis i matka Simone studiowali medycynę i radiologię . Dzieciństwo spędził w Perpignan . Jego ojciec przeznaczył go na operację i wysłał do dziadka w Montpellier, gdzie był w internacie w szkole jezuickiej. Zwolniony po zaatakowaniu widelcem jednego ze swoich przełożonych, ukończył studia w Lycée François-Arago w Perpignan. Niepowodzenie matury , udaje mu się na drugim roku, ale to powtórzenie zachęca ojca do zapisania go na studia farmaceutyczne. Farmaceuta po pięciu latach studiów wybrał doktorat z farmacji, aby uhonorować swoich rodziców, którzy byli lekarzami medycyny. Doktoryzował się w 1959 roku. Z tej okazji zaproponował swoim opiekunom stażu, aby przeprowadzili wraz ze swoim „bratem broni” Jean-Claude Baudot badaniem rynku rzadkich roślin leczniczych w ramach światowej trasy w 2 CV . Porywają ten cel i pozyskują między innymi jako sponsora Citroëna i firmę TECALEMIT, dzięki czemu biorą udział w konferencji Connaissance du monde . W Japonii są to przede wszystkim modele mieszkające w oknie przez kilka dni. Następnie napisali bestsellerową książkę na ten temat: La terre en rond , wydaną w 1960 roku, która sprzedała się w 150 000 egzemplarzy. W tym samym roku ukazał się 55-minutowy film dokumentalny (o tym samym tytule), który w obrazach odtwarza podróż duetu Jean-Claude Baudot - Jacques Séguéla.
Porzucając aptekę i swoją ówczesną narzeczoną Dani , został reporterem w Paris Match, gdzie Roger Thérond uczył go „szoku zdjęć”, a następnie we France-Soir, gdzie Pierre Lazareff („mój duchowy ojciec”) uczył go „ciężaru”. słowa ". W ciągu trzech lat został redaktorem naczelnym France-Soir .
W tym samym czasie, w 1961 odbył służbę wojskową w służbie wojskowej, gdzie był redaktorem naczelnym gazety wojskowej TAM (Terre Air Mer) obok Philippe'a Labro , Justa Jaeckina i Francisa Vebera . Jacques Séguéla chciał wtedy stworzyć własną firmę, a Lazareff poradził mu, aby w latach 60. zajął się reklamą, dziewiczym terytorium.
W wieku 33 lat dołączył do agencji reklamowej Delpire, a następnie Axe Publicité, gdzie poznał finansistę Bernarda Roux . Ten ostatni został zwolniony z agencji wraz z Jacquesem Séguélą wkrótce po tym, jak poprosił o podwyżkę. Obaj założyli następnie w 1970 roku agencję komunikacyjną Roux-Séguéla (przyszłą RSCG) (promując w szczególności senatora Hérault Gastona Pamsa , za uruchomienie Port-Barcarès , organizując koncert Johnny'ego Hallydaya na plaży), do której dwa lata później dołączył Alain Cayzac następnie w 1976 przez Jean-Michel Goudard .
Poznał swoją przyszłą żonę, Sophie Vinson, która była stażystką w jego agencji w 1977 roku. Razem mieli pięcioro dzieci, w tym dwoje bliźniaków.
W 1978 roku, gdy RSCG zyskało na popularności, jej główny konkurent, Havas, rozpoczął kampanię oszczerstw przeciwko agencji, na którą Jacques Séguéla odpowiedział wyczynem medialnym, publikując książkę Nie mów mojej mamie, że jestem w reklamie, ona myśli, że jestem pianista w burdelu .
RSCG połączyło się z Eurocom w 1991 r., tworząc Euro RSCG, aw 1996 r. przekształciło się w Havas -Advertising. Jacques Séguéla jest jej wiceprezesem (razem z Vincentem Bolloré, akcjonariuszem posiadającym 20% kapitału Havas ).
W 2006 roku Jacques Séguéla twierdził, że brał udział jako reklamodawca w 1500 kampaniach reklamowych i 20 wyborach prezydenckich.
Zaproszony na 13 lutego 2009 roku do programu Les 4 Verites na France 2 , odpowiedział o bling-bling wizerunek prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego : „Jak możemy winić prezydenta za posiadanie Rolexa . Cóż… każdy ma Rolexa. Jeśli w wieku pięćdziesięciu lat nie masz zegarka Rolex, to i tak zepsułeś sobie życie! ” . Według Patricka Buissona jest to parafraza żartu generała Lasalle'a „Każdy huzar, który nie umarł w wieku 30 lat, jest palantem. ”. Stwierdzenia, które wzbudzają kontrowersje dotyczące jego poczucia wartości. Reklamodawca przeprasza, kupuje Rolexa i wystawia go na aukcję na aukcji charytatywnej zorganizowanej przez Laurenta Baffie i sieć Paris Première . Zegarek zostanie sprzedany za 8000 euro biznesmenowi Jean-Claude Darmonowi .
W maju 2010 roku Jacques Séguéla stworzył Havas Tunisie , współpracując z Ghazouą Ben Ali, jedną z córek prezydenta Ben Alego .
Wraz z Michelem Bongrandem , Patrickiem Buissonem , Stéphane Fouks , Anne Méaux , Gérardem Colé , Jacques Pilhan , Thierry Saussez , Claude Sérillon i Jean-Pierre Thiollet , jest jednym z doradców ds. komunikacji , którzy odegrali lub odgrywają znaczącą rolę na boisku polityczne, gospodarcze, społeczne lub kulturalne na terytorium Francji.
Zarówno we Francji, jak i za granicą, Jacques Séguéla został zatrudniony do komunikowania się z licznymi postaciami politycznymi ( spin doctor ).
We Francji strategie komunikacyjne kampanii François Mitterranda i Lionela Jospina w dużej mierze kieruje Jacques Séguéla. Podczas wyborów samorządowych w 1977 r. wyprodukował plakat wyborczy „Socjalizm, idea, która utoruje sobie drogę” z samotnie pozującym François Mitterrandem , co wywołuje w siedzibie PS krytykę kultu osobowości pierwszego sekretarza partii. W czasie kampanii prezydenckiej w 1981 roku zwrócił na niego uwagę slogan zaczerpnięty ze słynnego przemówienia Léona Bluma z 5 czerwca 1936 r.: „La force tranquil”; formuła pierwotnie opracowana przez Jeana Jaurèsa . Potem w 1988 roku powstało „Generation Mitterrand”, zainspirowane kampanią „Generation Pepsi ” z 1984 roku, czyli „Pierwsze zatrudnienie”.
Na arenie międzynarodowej pracował dla prezydenta Kamerunu Paula Biyi w 1992 roku. Pomagał także prezydentom Omarowi Bongo w Gabonie i Gnassingbé Eyadema w Togo w 1997 roku. W Polsce pracował dla prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego podczas wyborów prezydenckich w 1995 roku, które ten ostatni wygrywa z Lechem Wałęsy . Uczestniczył także w kampaniach premiera Izraela Ehuda Baraka w 1999 roku, chilijskiego Ricardo Lagosa , prezydenta Senegalu Abdou Dioufa w 2000 roku oraz chilijskiego zastępcy Marco Enríqueza-Ominamiego na początku 2010 roku.
Dla Citroëna zaprojektował „rewolucyjny! "Dla siekiery . Zawdzięczamy mu również pozycjonowanie reklamowe Carte Noire , opracowanie Louis Vuitton , Decathlon i Evian . Pracował dla wielu firm na całym świecie i do dziś pozostaje francuskim referentem.
Jacques Séguéla określa się jako „Mitterrandien”, ale nigdy nie należał do Partii Socjalistycznej .
Niekiedy krytykowany za bycie publicystą bez przekonań, odpowiada: „Z wyjątkiem skrajności, dla których zawsze odmawiałem pracy, nie obchodzą mnie idee tych, którym doradzam” . W związku z tym ujawnił w 1978 r. podczas konferencji prasowej listę swoich klientów, którzy okazali się różnych politycznych barw: socjalistów, gaullistów i Giscardienów.
Nagłówek do francuskich wyborów prezydenckich w 2007 roku opublikował z Thierry Saussez szturmu na Elysee prace nad prezydenckich kampanii z V -go Rzeczypospolitej . Poparcie socjalistycznej kandydatki Ségolène Royal , Jacques Séguéla, krytykuje „zdradę” Erica Bessona , byłego sekretarza krajowego ds. gospodarki PS, który dołączył do zespołu Nicolasa Sarkozy'ego . Niemniej jednak1 st May 2.007, pomiędzy turami głosowania oficjalnie ogłasza, że zagłosuje również na prawicowego kandydata Nicolasa Sarkozy'ego w drugiej turze, po tym jak zagłosował na Ségolène Royal w pierwszej.
W wydanej w 2009 roku Nieautoryzowanej autobiografii Jacques Séguéla opowiada o spotkaniu prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego, z którym się zbliżył, z przyszłą żoną Carlą Bruni podczas obiadu w jego domu w listopadzie 2007 roku. W swojej książce wyjaśnia przyczyny za swój głos w drugiej turze francuskich wyborów prezydenckich w 2007 roku : „Błędy, które ugrzęzły w Ségolène Royal , jej wahania nastrojów wyrównane jak skoki przez przeszkody , jej odwrócenie się, bym stracił twarz”. "
Zapowiada, że zagłosuje na Emmanuela Macrona we francuskich wyborach prezydenckich w 2017 roku .
W 2019 roku został skazany na 4000 euro odszkodowania i 2000 euro kosztów sądowych za to, że określił Jean-Marie Le Pena jako „nazistę” .