Zawodnik Republika Ludowa , powszechnie nazywane Chinach , jest stanem w East Asia . Proklamowana w 1949 r. Republika od tego czasu jest rządzona przez Komunistyczną Partię Chin (KPCh). Jest to państwo autorytarne, którego gospodarka jest częściowo zliberalizowana i które pomimo ciężaru armii nie jest dyktaturą wojskową (jak dawne dyktatury Ameryki Południowej) i nie praktykuje już kultu wodza (jak to miało miejsce w tamtych czasach). od Mao Zedong ). Od 1949 roku najwyższymi władcami Chin są: Mao Zedong (1949-1976), Deng Xiaoping (1978-1989), Jiang Zemin (1989-2002), Hu Jintao (2002-2012) iXi Jinping (2012-); Hua Guofeng krótko pełnił funkcję głowy kraju w okresie przejściowym (1976-1978).
Chiny są spadkobiercą ponad 4000 lat historii. Jest to najbardziej zaludniony kraj na świecie, liczący w 2019 roku ponad 1,4 miliarda mieszkańców . Z 9,596,960 km 2 , jest również największym krajem w Azji Wschodniej i 3 th największym krajem na świecie, po Rosji i Kanadzie . W 2007 roku Chiny były 3 th największa gospodarka w 2010 roku i stała się 2 e , wyprzedzając Japonię. Chińska Republika Ludowa, oficjalnie kraj komunistyczny , przyjęła „ socjalistyczną gospodarkę rynkową ”, w której liberalizm gospodarczy i kontrola polityczna łączą się w określonej formule.
Nadejście Chińskiej Republiki Ludowej następuje po chaotycznym okresie stu lat, naznaczonym dominacją Chin przez obce mocarstwa, a następnie wewnętrznym chaosem i wojną domową. Do wojny opium przedstawiły dynastii Qing z eksploatacją kraju przez osiem wojsk zagranicznych Zjednoczone (八国联军) ze swoich pozostałych watażków . Upadek Cesarstwa był świadkiem nadejścia Republiki Chińskiej , której nie udało się ustabilizować kraju, rozdartego konfliktami między rywalizującymi frakcjami. W 1927 roku chiński wybuchła wojna domowa , przeciwstawiając się Komunistycznej Partii Chin i Kuomintang , nacjonalistyczną partię który doszedł do władzy w roku następnym.
Konflikt rozdziera kraj aż do wybuchu wojny z Japonią , podczas której dochodzi do porozumienia między Komunistyczną Partią Chin a Kuomintangiem o wspólnej walce z obcym najeźdźcą. Po drugiej wojnie światowej , kiedy wznowiono wojnę domową , KPCh zebrała chłopów na jej rzecz. Historyk Frank Dikötter wskazuje, że całkowita blokada miasta Changchun w Mandżurii przez Armię Ludowo-Wyzwoleńczą spowodowała śmierć 160 000 cywilów.
Mao Zedonga wzrost do władzy często porównywano Do nowego mandatu „niebiańskiej”, nabytej po latach wojny partyzanckiej i aktywności politycznej wśród mas chłopskich; państwo, które pomógł ustanowić, jest również często postrzegane jako nowoczesna dynastia cesarska . Po proklamowaniu Chińskiej Republiki Radzieckiej w Jiangxi w 1931 r. Miało to miejsce podczas Długiego Marszu pomiędzyPaździernik 1934 i Październik 1935, że Mao uzyskał niekwestionowany tytuł szefa KPCh, nie będąc wówczas członkiem Biura Politycznego . Niektórzy obserwatorzy Uważają, że państwo utworzone wokół Komunistycznej Partii Chin w 1949 roku stopniowo zamarzło na szkielecie partyzanta chłopskiego, w sprzeczności z zarządzaniem nowoczesnym państwem: chaotycznym zarządzaniem krajem i rewolucją kulturalną z tego punktu widzenia byłyby pozostałościami przestarzałej struktury władzy, zmonopolizowanej przez Mao. Oficjalnie krytykowany i do pewnego stopnia potępiany przez KPCh po jego śmierci, Mao niemniej jednak zachowuje korzyści płynące z wyzwolenia kraju i powstania Chińskiej Republiki Ludowej.
Plik 1 st październik 1949, Mao Zedong ogłasza powstania Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) w placu Tian'anmen , Pekin , deklarując: „Chińczycy zmartwychwstał” . Partia Nacjonalistyczna ( Kuomintang ) schroniła się na wyspie Tajwan , utrwalając tam Republikę Chińską .
W 1953 r. Ruch „ chińskiej reformy rolnej ” dobiegł końca. Według rządu chińskiego około 300 milionów chłopów, którzy mieli niewiele ziemi lub nie mieli jej wcale, otrzymało około 47 milionów hektarów ziemi, a także narzędzia rolnicze, zwierzęta gospodarskie i budynki. Jednak ruch nie przebiegał pokojowo, jak zachęcał go Mao, i szacuje się, że podczas ruchu zginęło 1-4,7 miliona ludzi, z których większość była właścicielami i ich rodzinami.
Nowe socjalistyczne przemiany w latach 1953-1956 odebrały rolnikom ziemię, narzucając socjalistyczny kolektywizm, taki jak „ socjalistyczna spółdzielnia ”. Od 1958 r . W całym kraju powstawały „ gminy ludowe ”.
W 1954 r. Wprowadzono pierwszy plan pięcioletni. Gospodarka oparta jest na przemyśle ciężkim wzorowanym na Związku Radzieckim, który dostarcza kapitału. W tym okresie 10800 Sowietów i 1500 mieszkańców Europy Wschodniej było zatrudnionych w Chinach przy projektach związanych z transportem, komunikacją, edukacją lub zdrowiem. W tym samym czasie tysiące chińskich naukowców, inżynierów i studentów zostało wysłanych na studia do Związku Radzieckiego.
Wśród najważniejszych reform społecznych, powołany przez Mao, możemy szczególnie przytoczyć zniesienie cesarskich praktyk że Kuomintang nie zniósł , takich jak pańszczyzna lub Tongyangxi (童养媳), praktyki polegającej na kupnie, z bogatej rodziny, młody dziecko, które było adoptowany, aby później poślubić ją z młodym synem rodziny, bez płacenia posagu. Praktyka ta wyszła z użycia na Tajwanie w latach siedemdziesiątych XX wieku .
Pierwsze kampanie terroruTrzy kampanie są uruchamiane kolejno i zaszczepiają terror w populacji:
Kampania „ Sto kwiatów” to historia „komedii, która zamieni się w tragedię” ( Jean-Luc Domenach , 1995). Mao wzywa do kampanii naprawczej, aby przywrócić mu osłabiony autorytet i poprawić stosunki między partią a ludem. Zasadą jest, aby krytyka poprawiła partię. Wkrótce po rozpoczęciu kampanii wLuty 1957, spór wybucha. Partia zareagowała i zastosowała zaciekłe represje, w wyniku których kilkaset tysięcy ofiar zostało uwięzionych, deportowanych, a czasem straconych.
„ Kampania antyprawicowa ” rozpoczęła się w 1957 roku i według oficjalnych statystyk z okresu „ Boluan Fanzheng ” prześladowano co najmniej 550 000 osób, w większości intelektualistów i członków partii niekomunistycznych. Kampania znacząco zaszkodziła demokracji w Chinach, a następnie Chiny stały się de facto państwem jednopartyjnym .
Mao Zedong decyduje się na wprowadzenie w życie ruchu reform przemysłowych, które mają umożliwić „dogonienie poziomu produkcji stali w Anglii” w ciągu zaledwie piętnastu lat. Gminy produkcyjne (zwane „ gminą ludową ”) są organizowane na szczeblu lokalnym, a cała ludność, a przede wszystkim świat chłopski, jest wezwana do wniesienia swojego wkładu. Chłopi są nadmiernie wyzyskiwani, proszeni są o zrobienie wszystkiego w tym samym czasie, od żniw po produkcję stali. „ Wielki skok naprzód ” zakończył się gorzką porażką i katastrofą głodu , prawdopodobnie najbardziej śmiercionośnego w historii, z około 15 do 45 milionami ofiar.
W 1958 r. Wybuchł „ incydent w Xunhua ”, aw 1959 r. W Tybecie zginęły dziesiątki tysięcy ludzi. Z drugiej strony program „ Dwie bomby, jeden satelita ” został uruchomiony przez Mao w 1958 r. Z pomocą Związku Radzieckiego i wielu znanych naukowców, którzy wrócili do Chin kontynentalnych z zagranicy, w szczególności Qian Xuesen. , Deng Jiaxian i Qian Sanqiang. (en) .
Po dramatycznych konsekwencjach polityki gospodarczej Mao w latach sześćdziesiątych XX wieku , Mao ustąpił ze stanowiska prezydenta Chińskiej Republiki Ludowej. Następnie Narodowy Kongres Ludowy wybiera Liu Shaoqi na jego następcę. Pozostając w sterach KPCh, Mao jest stopniowo usuwany z kierowania sprawami gospodarczymi kraju, które zostało powierzone umiarkowanej elicie pod dominującym wpływem Liu.
W 1960 roku Liu Shaoqi zdecydował się przyjąć bardziej umiarkowany i realistyczny program, w którym wraz z Deng Xiaopingiem i innymi kierował ożywieniem gospodarczym kraju . Chiński akademickie Yang Jisheng określa, że Liu Shaoqi, zdając sobie sprawę z konsekwencji Wielkiego Głodu, powiedział Mao: „Przy tak wielu głodujących zgonów, historia zapamięta nasze dwa imiona i kanibalizm będzie również w książkach . ”
Na początku 1962 r. Zwołano „ Konferencję 7000 kadr ” i skrytykowano politykę Mao (sam też dokonał samokrytyki) i przyjął on częściowo emerytowaną rolę. Liu Shaoqi i Deng Xiaoping przejęli politykę partii i rządu, zainicjowali kilka reform gospodarczych, w tym wolny rynek . Jednak Mao nie zgodził się z reformami, nazywając je próbami „zniszczenia socjalizmu”.
Liu Shaoqi i większość kadry partyjnej odmawiają poparcia Mao Zedonga w jego próbie wznowienia procesu rewolucyjnego za pomocą „ Socjalistycznego Ruchu Edukacji ” w latach 1962-1965. Te opozycje w partii komunistycznej decydują, że Mao Zedong rozpoczął rewolucję kulturalną . W tym samym czasie, w ramach programu „ Dwie bomby, jeden satelita ”, pierwsza chińska bomba atomowa , pocisk nuklearny, bomba wodorowa i sztuczny satelita zostały z powodzeniem opracowane w 1970 r. Jednak wielki skok naprzód poważnie wpłynął na program. rewolucja kulturalna.
W 1966 roku Mao zapoczątkował rewolucję kulturalną , która pozwoliła mu powrócić do władzy, polegając na młodzieży w kraju i atakując środkowe elity sprawujące wówczas urząd. Intelektualiści i hierarchia partyjna są nękani przez miejską młodzież, którą Mao wystosował przeciwko nim ( Czerwoną Gwardię ). Liu Shaoqi zostaje wyeliminowany. Nastąpił okres chaosu, zanim sytuację stopniowo przejmowała Armia Ludowo-Wyzwoleńcza , popierana przez Mao.
Pomiędzy 1968 a 1980 rokiem prawie 17 milionów „ wykształconej młodzieży ” ( zhishi qingnian , skrót od zhiqing ) zostało przeniesionych przez chińskich przywódców na wieś, w zasadzie na resztę życia, w celu reedukacji przez chłopów.
Po śmierci Mao do władzy doszedł Deng Xiaoping , uważany za przywódcę reformistów. Skierował Jiang Qing , wdowę po Mao, aresztowaną na rozprawę, wraz ze swoimi zwolennikami w KPCh ( Gang of Four ).
Mao Zedong umiera9 września 1976. Historiografia chińska sytuuje w tym czasie koniec rewolucji kulturalnej (historiografia zachodnia uznaje ją za zakończoną już w 1969 r.). Duża część ofiar rewolucji kulturalnej jest rehabilitowana.
W czasach Mao dziesiątki milionów ludzi zginęło w różnych ruchach politycznych i podczas Wielkiego Głodu w Chinach , podczas gdy dziesiątki milionów ludzi było prześladowanych i trwale kalekich. Chiny stały się krajem jednopartyjnym po „ Kampanii Anty-prawicowej ” w 1957 r., W której prześladowanych jest co najmniej 550 000 intelektualistów i dysydentów politycznych. Ponadto rewolucja kulturalna poważnie zaszkodziła „ rządom prawa ”, a także tradycyjnej chińskiej kulturze i wartościom moralnym; masakry miały miejsce w całym kraju, a także masowego kanibalizmu . Szkolnictwo wyższe zostało przerwane podczas rewolucji kulturalnej, podczas gdy badania naukowe zostały poważnie naruszone, ponieważ wielu naukowców było prześladowanych, zabijanych lub popełniało samobójstwa. Mao i Komunistyczna Partia Chin (KPCh) również wyeksportowali ideologię socjalizmu i rewolucji socjalistycznej do innych części świata, zwłaszcza do Azji Południowo-Wschodniej . Przy wsparciu Mao i KPCh, Pol Pot i Czerwoni Khmerzy dokonali masakr , w wyniku których zginęło od 1,5 do 2 milionów ludzi w ciągu zaledwie trzech lat.
Z drugiej strony zwolennicy ery Mao twierdzą, że pod rządami Mao po raz pierwszy od wieku zapewniono jedność i suwerenność Chin, a także nastąpił rozwój infrastruktury, przemysłu, opieki zdrowotnej, edukacji. Na przykład tylko 20% populacji potrafiło czytać w 1949 r., Ale trzydzieści lat później odsetek ten wzrósł do 65,5%. Chiński reżim często odrzuca statystyki dotyczące ofiar śmiertelnych lub innych szkód poniesionych przez kampanie polityczne Mao, przypisując wysoką liczbę ofiar klęskom żywiołowym, głodowi lub innym konsekwencjom chaosu politycznego za panowania Czang Kai .
Rok | Katastrofa | Lokalizacja | Liczba zgonów | Opisy |
---|---|---|---|---|
1950 | Trzęsienie ziemi w Assam i Tybecie w 1950 r | Tybet | 4000 | Ponadto w Indiach zginęło ponad 1000 osób . |
1954 | Floods Yangtze (w) | Yangzi Jiang | 33 000 | |
1959-1961 | Wielki głód w Chinach | Krajowy | 15 do 55 milionów | Głównie spowodowane wielkim skokiem naprzód . |
1966 | Earthquake Xingtai (en) | Hebei | 8,064 | 6,8 M w . |
1970 | Trzęsienie ziemi w Tonghai w 1970 roku | Yunnan | Ponad 10 000 | 7,1 M w . |
1975 | Earthquake Haicheng (en) | Liaoning | 1328 | 7,5 M s |
1975 | Zawalenie się tamy Banqiao (en) | Henan | 85,600-240,000 | 62 zapory, w tym zapora Banqiao , zawaliły się z powodu tajfunu Nina w 1975 r .; według chińskiego rządu liczba ofiar śmiertelnych wynosi 26 000. To było miejsce nr 1 na Discovery Channel „Top Disasters 10 Technologicznych” na świecie w maju 2005 roku ( Ultimate 10 pokaż ), pokonując Chernobyl Nuclear Disaster . Większość zapór, które zawaliły się podczas tej katastrofy, zbudowano przy pomocy ekspertów ze Związku Radzieckiego lub podczas Wielkiego Skoku Naprzód . |
1976 | Trzęsienie ziemi w Tangshan w 1976 roku | Hebei | 242,769 | 7,6 M w . |
Hua Guofeng krótko działał jako przywódca kraju w okresie przejściowym. Hua, wraz z Ye Jianying i Wang Dongxingiem , aresztował „ Gang of Four ” i zakończył rewolucję kulturalną w październiku 1976 roku.
Jednak Hua w dużej mierze prowadził politykę maoistowską . Hua zaproponował „cokolwiek dwa (两个 凡是)”: „Cokolwiek powiedział przewodniczący Mao, powiemy to i cokolwiek zrobił przewodniczący Mao, zrobimy”.
Od 18 do 22 grudnia 1978odbyła się trzecia Plenarnej XI th Komitet Centralny Komunistycznej Partii Chin . Podczas tej konferencji Deng Xiaoping został nowym najwyższym przywódcą Chin.
Pod koniec lat siedemdziesiątych Deng Xiaoping rozpoczął program „ Boluan Fanzheng ” ( chiński : 拨乱反正), który miał na celu naprawienie błędów rewolucji kulturalnej . W 1981 roku Komunistyczna Partia Chin ogłosiła, że rewolucja kulturalna była odpowiedzialna za najpoważniejsze niepowodzenie i największe straty poniesione przez partię, kraj i naród od czasu powstania Chińskiej Republiki Ludowej.
Ponadto w wyniku rewolucji kulturalnej pogorszyło się bezpieczeństwo publiczne, aw 1983 r. Deng rozpoczął „ kampanię przeciw przestępczości ” (lub kampanię „Uderz mocno ”).
Oficjalne oświadczenie zapowiada, że Chiny chcą zachęcać do współpracy gospodarczej z innymi krajami i dążą do pozyskiwania najbardziej zaawansowanych technologii i sprzętu na świecie. Ten zwrot polityczny wyznacza początek chińskiej polityki otwartości.
Od 1980 roku Deng Xiaoping zobowiązał Chiny do prowadzenia polityki reform gospodarczych („ cztery modernizacje ”: przemysł i handel, edukacja, organizacja wojskowa i rolnictwo) i otwarcia, które rozpoczęło się od dekolektywizacji ziemi, po której nastąpiły reformy przemysłowe, mające na celu decentralizacji kontroli rządowej w sektorze przemysłowym. Przemysł lekki uważa za podstawę rozwoju przemysłu ciężkiego. Na wsi „system odpowiedzialności” prowadzi chłopów do podpisywania umów z państwem, które zapewniają im na kilka lat zbiorowe użytkowanie ziemi. Od teraz pojęcie opłacalności przeważa w zakresie produkcji, zakupów nawozów i sprzętu. WGrudzień 1985znikają gminy ludowe i monopol państwa na zboża. Równocześnie wzrasta produkcja, a za nią regularnie dochody chłopskie: do skuteczności „systemu odpowiedzialności” dochodzą efekty „zielonej rewolucji”, która polega na zwiększonym wykorzystaniu nawozów i pestycydów. Oraz mechanizacji: Zbiory w 1984 roku przekroczyły 400 milionów ton. Ale koniec kolektywizacji ma również negatywne aspekty: sprawia, że prawie 200 milionów mieszkańców wsi staje się bezużytecznych.
Deng rozwija ideę specjalnych stref ekonomicznych , w których można dokonywać inwestycji zagranicznych bez ograniczeń rządowych, na zasadzie kapitału. 31 stycznia 1979 r. Została utworzona strefa przemysłowa Shenzhen Shekou , która stała się pierwszą eksperymentalną strefą w Chinach, która została „otwarta”. Pod przewodnictwem Yuan Geng (袁 庚) stopniowo uformował się „model rozwoju Shekou”, którego wyrazem było słynne hasło „ Czas to pieniądz, efektywność to życie (w) (时间 就是 金钱, 效率 就是 生命)”, który następnie rozprzestrzenił się szeroko do innych części Chin. W styczniu 1984 r. Deng Xiaoping odbył swoją pierwszą wizytę kontrolną w Shenzhen i Zhuhai , chwaląc „ szybkość (nie) ” rozwoju Shenzhen i sukces SSE . W maju 1984 r. Chiny otworzyły 14 innych nadmorskich miast dla zagranicznych inwestycji, w tym Szanghaj , Kanton i Tianjin .
W 1985 roku powstała Antarktyczna Baza Wielkiego Muru , pierwsza chińska stacja badawcza na Antarktydzie . W 1986 roku Deng zatwierdził propozycję czterech wybitnych chińskich naukowców i uruchomił „Program 863”; w tym samym roku ustawowo wprowadzono dziewięcioletni system edukacji obowiązkowej (ustawa o dziewięcioletnim obowiązku szkolnym). W latach 80. zbudowano elektrownię jądrową Qinshan w Zhejiang i elektrownię jądrową Daya Bay w Shenzhen, stając się dwiema pierwszymi elektrowniami jądrowymi w Chinach i cieszącą się długoterminowym wsparciem ze strony Deng.
Szybki rozwój ekonomicznych sektorów konsumpcji i eksportu, powstanie miejskiej klasy średniej obejmującej 15% populacji, wzrost poziomu życia (odczuwany poprzez znaczny wzrost dochodu na mieszkańca, średniej długości życia i poziomu wykształcenia) oraz Szerszy zakres praw i wolności dla przeciętnego Chińczyka świadczy o powodzeniu reform.
Krytycy tych reform gospodarczych, zwykle pochodzący od najbiedniejszych chłopów i zagranicznych obserwatorów, zauważają, że reformy te spowodowały duże różnice w kraju, znaczne zanieczyszczenie, szerzącą się korupcję, rosnące bezrobocie i słabe zarządzanie biednymi przedsiębiorstwami państwowymi. Ta sytuacja zagraża stabilności reżimu. Niektórzy aktorzy chińskiego życia politycznego, dziennikarze i sędziowie również krytykują brak reform politycznych w kluczowych kwestiach, w szczególności w odniesieniu do udziału ludności w głosowaniu w wyborach.
18 sierpnia 1980 r. Deng Xiaoping wygłosił przemówienie zatytułowane „O reformie systemu przywództwa partii i państwa (党 和 国家 领导 制度 改革)” na rozszerzonym posiedzeniu Biura Politycznego Komitetu Centralnego KPCh w Pekinie, inicjując reformy w Chinach. Deng wzywa do zakończenia biurokracji i centralizacji władzy; jednocześnie proponuje ograniczenia czasowe dla stanowisk kierowniczych w Chinach i opowiada się za „ centralizmem demokratycznym ”, a także za „zbiorowym przywództwem”. Ponadto Deng proponuje Narodowemu Kongresowi Ludowemu systematyczną rewizję chińskiej konstytucji (konstytucja z 1978 r.) I podkreśla, że konstytucja musi być w stanie chronić prawa obywatelskie obywateli Chin i odzwierciedlać zasadę podziału władzy . Opowiada się również za zasadą „jeden człowiek, jeden głos” wśród przywódców, aby uniknąć dyktatury sekretarza generalnego KPCh . W grudniu 1982 roku, czwarty Konstytucji Republiki Chińskiej Republiki Ludowej , znany jako „1982 konstytucji”, został przyjęty przez 5 th Kongresu Ludowych, urzeczywistniającym konstytucjonalizmu w Chinach, większość z jego treścią zawsze będąc w życie do tej pory.
W pierwszej połowie 1986 r. Deng wielokrotnie nawoływał do ożywienia reform politycznych, ponieważ pierwotny system polityczny utrudniał dalsze reformy gospodarcze, aw kraju narastała korupcja i nierówności ekonomiczne . We wrześniu 1986 r. Utworzono pięcioosobową jednostkę badawczą zajmującą się reformami politycznymi w Chinach, w skład której weszli Zhao Ziyang , Hu Qili , Tian Jiyun, Bo Yibo i Peng Chong. Celem reform politycznych Denga jest zwiększenie efektywności administracyjnej, dalsze rozdzielenie odpowiedzialności między Partią Komunistyczną a rządem oraz wyeliminowanie biurokracji. Chociaż wspomina również o zasadzie „ rządów prawa ” i demokracji , Deng wyznacza granice reform w systemie jednopartyjnym i sprzeciwia się wdrażaniu konstytucjonalizmu w stylu zachodnim. W październiku 1987 roku, podczas 13 -tego CPC Kongresu Narodowego kierowany przez Deng Zhao Ziyang przedstawi raport Bao Tong sprawie reform politycznych. W swoim przemówieniu zatytułowanym „Postęp na ścieżce socjalizmu z cechami chińskimi (沿着 有 中国 特色 的 社会主义 道路 前进)” Zhao argumentuje, że socjalizm w Chinach jest wciąż na wczesnym etapie rozwoju. Biorąc za wskazówkę przemówienie Denga z 1980 r., Opisuje on wiele szczegółowych kroków, które należy podjąć w celu przeprowadzenia reform politycznych, w tym promowanie praworządności i rozdziału władz , narzucenie decentralizacji i usprawnienie systemu wyborczego . Na tym kongresie Zhao został wybrany sekretarzem generalnym KPCh .
Jednak po protestach na placu Tiananmen w 1989 r. Wielu prominentnych reformistów, w tym Zhao i Bao, zostało zwolnionych ze swoich stanowisk, a większość planowanych (po 1986 r.) Reform politycznych zakończyła się drastycznie. Z drugiej strony, wiele polityk wynikających z reform politycznych zapoczątkowanych przez Deng Xiaopinga na początku lat 80. pozostaje w mocy po 1989 r. (Np. Nowa konstytucja, ograniczenia kadencji i centralizm demokratyczny), nawet jeśli niektóre z nich zostały odwrócone przez Xi Jinpinga po 2012.
Chociaż poziom życia znacznie się poprawił, reformy Denga nie są odporne na krytykę. Konserwatyści twierdzą, że Deng po raz kolejny naraził Chiny na różne problemy społeczne i rozwój myśli materialistycznej, ponieważ liberałowie atakują Denga za jego nieelastyczne stanowisko polityczne. Siły liberalne zaczęły demonstrować na różne sposoby i domagać się demokracji („ Piąta modernizacja ”), co doprowadziło w 1989 r. Do demonstracji na placu Tian'anmen (odcinek „pekińskiej wiosny”) i ich represji4 czerwca 1989. Stłumienie ruchów studenckich prowadzi do potępienia w wielu krajach na całym świecie i nałożenia embarga na sprzedaż broni do Chin.
Na początku 1979 roku Chiny rozpoczęły miesięczną wojnę z Wietnamem . Ponadto Chiny nadal wspierają Czerwonych Khmerów pod przywództwem Deng Xiaopinga, aby przeciwdziałać regionalnym wpływom Związku Radzieckiego .
W marcu 1981 roku Deng Xiaoping stwierdził, że dla Armii Ludowo-Wyzwoleńczej konieczne są ćwiczenia wojskowe . We wrześniu 1981 r. Odbyły się „Ćwiczenia wojskowe w Północnych Chinach (华北 大 演习)” z udziałem ponad 110 000 żołnierzy, które stały się największym ćwiczeniem przeprowadzonym przez ChRL od powstania Republiki Ludowej. W sumie do ćwiczeń wojskowych dołączy 1327 czołgów i samochodów opancerzonych , 1541 dział, 475 samolotów i 10 606 ciężarówek wojskowych .
W 1985 roku Deng zlikwidował 1 milion żołnierzy PLA (decyzja znana w języku chińskim jako „百万 大 裁军”) i nakazał dalszą modernizację.
Plik 1 st styczeń 1979Chińska Republika Ludowa formalnie nawiązuje stosunki dyplomatyczne ze Stanami Zjednoczonymi . W styczniu 1979 roku Deng Xiaoping odwiedził Stany Zjednoczone; jest to pierwsza oficjalna wizyta Najwyższego Przywódcy Chin w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku Chiński Komitet Olimpijski Chińskiej Republiki Ludowej został uznany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski .
Za radą Lee Kuan Yew Deng Xiaoping zgodził się na dalsze otwarcie kraju i zaprzestanie eksportu komunistycznych ideologii i rewolucji do innych krajów, co znacznie poprawiło stosunki między Chinami a wieloma krajami, zwłaszcza z Azji Południowo-Wschodniej . W 1984 r. „ Wspólna deklaracja chińsko-brytyjska w sprawie Hongkongu ” stanowiąca, że suwerenność Hongkongu zostanie przywrócona Chinom dnia1 st lipca 1997n w ramach „ Jeden kraj, dwa systemy ”. W 1987 r. Chiny i Portugalia podpisały „ Wspólną deklarację chińsko-portugalską w sprawie Makau ” , w której określono, że suwerenność Makau zostanie przywrócona Chinom 20 grudnia 1999 r., Ponownie w ramach zasady „jednego kraju”. , dwa systemy ”.
W 1989 r. Stosunki między Chinami a Związkiem Radzieckim powróciły do normy po raz pierwszy od „ zerwania chińsko-sowieckiego ” w latach 50. Michaił Gorbaczow , ówczesny sekretarz generalny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego , „udał się do Pekinu i spotkał Denga podczas protestów na placu Tiananmen.
W latach osiemdziesiątych i wczesnych dziewięćdziesiątych Chińska Republika Ludowa nadal nawiązywała oficjalne stosunki dyplomatyczne z wieloma krajami, takimi jak Zjednoczone Emiraty Arabskie (1984), Katar (1988), Arabia Saudyjska (1990), Singapur (1990), Izrael ( 1992) i Korei Południowej (1992).
Po rewolucji kulturalnej Deng uruchomił program Boluana Fanzhenga , aby naprawić błędy maoistów, ale niektóre z jego polityk i poglądów są kontrowersyjne. Deng upiera się, że Mao zrobił „7 dobrych i 3 złych” rzeczy dla narodu chińskiego, jednocześnie przypisując wiele katastrof Rewolucji Kulturalnej Lin Biao i Gangowi Czterech . Ponadto deklaruje i egzekwuje „cztery podstawowe zasady” jako podstawowe zasady Konstytucji Chińskiej Republiki Ludowej z 1982 r. W celu utrzymania statusu „jednej partii ” w Chinach dla Partii Komunistycznej.
Ponadto rola, jaką Deng odegrał w tłumieniu protestów na placu Tian'anmen, jest kontrowersyjna. W rzeczywistości rozprawił się także z „ Ścianą Demokracji ”, a także z „ Pekińską Wiosną ” na początku lat osiemdziesiątych.
Krytykowana jest również realizacja polityki jednego dziecka .
Rok | Katastrofa | Lokalizacja | Liczba zgonów | Opisy |
---|---|---|---|---|
1987 | Fire Black Dragon (en) | Prefektura Daxing'anling | Ponad 200 | Ogień rozprzestrzenił się również na Związek Radziecki . |
W czerwcu 1989 roku Jiang Zemin , przy wsparciu Deng Xiaopinga, zastąpił Zhao Ziyanga i został sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Chin .
Po protestach na placu Tiananmen w 1989 r. Chiński program „ Reforma i otwartość ” został zatrzymany. Jednak Jiang Zemin nie zrobił wystarczająco dużo dla reform. W 1992 r. „ Podróż inspekcyjna Deng Xiaopinga na południe ” wznowiła reformę i program otwarcia. Wizyta inspekcyjna Denga jest powszechnie uznawana za punkt krytyczny we współczesnej historii Chin, gdyż uratowała chińskie reformy gospodarcze, a także rynek kapitałowy ( Giełda w Szanghaju i Shenzhen ) oraz pozwoliła zachować stabilność społeczeństwa.
Konserwatywny Li Peng był premierem Chin do 1998 r., Kiedy premierem został reformista Zhu Rongji .
Od 1990 i 2000 roku , reformy były kontynuowane i gospodarka Chin jest uprawiana bardzo szybko, przekraczając 8-9% rocznie, ze względu na niskie koszty pracy i możliwości zatrudnienia. Wymieniają oferowanych przez technologie.
Ponadto w 1994 r. Ruszył projekt „ Zapora Trzech Przełomów ”. W 1999 r . Uruchomiono „ Program Rozwoju Zachodu ”.
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku w Chinach wprowadzono „Program 211” i „ Program 985 ” dla szkolnictwa wyższego . W 2002 roku China Soccer Team , prowadzona przez trenera Bora Milutinovića , po raz pierwszy w historii wzięła udział w turnieju finałowym Mistrzostw Świata FIFA .
W 2000 roku zaproponował ideologię „ Trzech Reprezentacji ”, która została zapisana w chińskiej konstytucji w 2004 roku.
W latach 1995-1996 wybuchł trzeci kryzys w Cieśninie Tajwańskiej . Jednocześnie Chińska Republika Ludowa odzyskuje suwerenność nad Hongkongiem (w 1997 r.) I Makau (w 1999 r.). W 2001 roku miał miejsce „ Incydent na wyspie Hainan ”.
W listopadzie 1991 r. Chiny przystąpiły do współpracy gospodarczej w regionie Azji i Pacyfiku . W 2001 roku Chiny przystąpiły do Światowej Organizacji Handlu (WTO). W tym samym roku powstała Szanghajska Organizacja Współpracy .
W sierpniu 2002 roku, dzięki staraniom słynnego matematyka Shiing-Shen Cherna , odbył się w Pekinie Międzynarodowy Kongres Matematyków - po raz pierwszy w kraju rozwijającym się , którego honorowym prezydentem był Chern, a kongresu Wu Wenjun .
Jiang Zemin był krytykowany za prześladowanie praktykującego Falun Gong . W latach 90. chińskie władze odzyskiwały narządy od więźniów Laogai w celu przeszczepienia ich członkom Komunistycznej Partii Chin lub zamożnym obcokrajowcom.
Po przejściu na emeryturę w 2002 roku Jiang i jego frakcja nadal kontrolowali politykę w Chinach zza kulis.
Rok | Katastrofa | Lokalizacja | Liczba zgonów | Opisy |
---|---|---|---|---|
1994 | Typhoon Fred (en) | Zhejiang | 1.426 | W Chinach znany również jako Typhoon 9417. |
1994 | Pożar Teatru Przyjaźni Karamáÿ | Xinjiang | > 320 | Zginęło ponad 280 studentów. |
1997 | Azjatycki kryzys gospodarczy | Azja | ||
1998 | Yangzi Jiang powodzi | Yangzi Jiang i inne rzeki | 3000-4,150 | |
2002 | Lot 6136 China Northern Airlines | Liaoning | 112 | Rozbicie się samolotu |
Hu Jintao objął stanowisko Sekretarza Generalnego Komunistycznej Partii Chin w listopadzie 2002 r. W marcu 2003 r. Hu został szóstym prezydentem Chińskiej Republiki Ludowej , a Wen Jiabao był premierem Chin.
Pod koniec 2002 r. Rozpoczęto budowę „ Projektu Transferu Wody Południe-Północ ”. Chiny w 2008 roku 3 th największa gospodarka za USA i Japonią , których PKB na 4420 mld USD (Bank Światowy, 2008) całkowitego PKB. Liczne relokacje i instalacje zagranicznych firm w Chinach przyniosły Chińskiej Republice Ludowej przydomek „fabryki świata”. W 2010 roku Chiny stały się drugą potęgą gospodarczą na świecie, po Japonii.
W 2003 roku Chiny z powodzeniem wysłały astronautę Yang Liwei w kosmos przez Shenzhou 5 , stając się trzecim krajem na świecie, który dokonał tego niezależnie po Stanach Zjednoczonych i Związku Radzieckim . W 2010 roku Jiaolong , chiński głębinowy okręt podwodny do badań głębinowych , został rozmieszczony. W latach 2011-12 zaczął funkcjonować BeiDou-2 , chiński system nawigacji satelitarnej . W 2011 roku Tiangong-1 , pierwsza prototypowa stacja kosmiczna w Chinach, została pomyślnie wystrzelona w kosmos. W październiku 2012 roku Mo Yan został pierwszym obywatelem Chin ( Chiny kontynentalne ), który zdobył Literacką Nagrodę Nobla . W marcu 2012 r. Międzynarodowe zainteresowanie wzbudziły wyniki eksperymentu Daya Bay Neutrino Experiment w Shenzhen .
W swoim czasie Hu Jintao zaproponował swoją ideologię „ koncepcji rozwoju naukowego ” i „harmonijnego społeczeństwa”.
Wraz z Igrzyskami Olimpijskimi w Pekinie w 2008 r. Chiny postrzegane są jako kraj nowoczesny i wydajny, a operacja ta przynosi więcej korzyści wizerunkowych niż ekonomicznych.
Wraz z wystawą World Expo 2010 w Szanghaju, Chiny chcą podkreślić znaczenie swojej kultury dla świata. W 2010 roku w Kantonie odbyły się Igrzyska Azjatyckie . W 2011 roku w Shenzhen odbyła się Letnia Uniwersjada .
Liu Xiaobo , laureat Pokojowej Nagrody Nobla i działacz na rzecz praw człowieka, został aresztowany i skazany na 11 lat więzienia. Liu wraz z innymi jest autorem Karty 08 i otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 2010 roku.
Za czasów Hu Jintao Komunistyczna Partia Chin i rząd chiński utworzyły „ Partię 50 centów ”, próbując „kierować” opinią publiczną w Internecie na korzyść Partii Komunistycznej i rządu chińskiego.
Rok | Katastrofa | Lokalizacja | Liczba zgonów | Opisy |
---|---|---|---|---|
2003 | Epidemia SARS | Krajowy | 349 ( Chiny kontynentalne ) | SARS zabił 774 osób na całym świecie, w tym 349 w Chinach oraz 299 w Hong Kongu . |
2007-2008 | Światowy kryzys finansowy | Światowy | ||
2008 | Trzęsienie ziemi w Syczuanie w 2008 roku | Syczuan | 69 227, | 8,0 M s . |
2010 | Trzęsienie ziemi w Yushu w 2010 roku | Qinghai | 2,698 | 6,9 M w. |
2010 | Powodzie w Chinach | Krajowy | 1,072 |
Xi Jinping został sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Chin i „ przewodniczącym Centralnej Komisji Wojskowej ” 15 listopada 2012 r. A 14 marca 2013 r. Xi został siódmym prezydentem Chińskiej Republiki Ludowej , a Li Keqiang był premierem Chin .
Pod rządami Xi od 2012 roku prowadzona jest szeroko zakrojona, długoterminowa kampania antykorupcyjna . Jednak wielu zaangażowanych w nią zaangażowanych to rywale polityczni Xi, w tym Zhou Yongkang , Xu Caihou i Guo Boxiong z „ kliki szanghajskiej ”.
W marcu 2018 r.kontrolowany przez Partię Komunistyczną Narodowy Kongres Ludowy przyjął pakiet poprawek do konstytucji, w tym zniesienie limitów kadencji prezydenta i wiceprezydenta.
Z drugiej strony, w 2013 roku łazik Yutu został pomyślnie wysłany na Księżyc po lądowaniu lądownika Chang'e 3 na Księżycu. W 2015 roku Tu Youyou został pierwszym obywatelem Chin ( Chiny kontynentalne ), który zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny . W grudniu 2015 r. Pomyślnie wystrzelono Dark Matter Particle Explorer , pierwsze w Chinach obserwatorium kosmiczne. W 2016 roku laboratorium kosmiczne Tiangong-2 zostało pomyślnie wystrzelone w kosmos. W 2016 r. W Guizhou zbudowano „ Sferyczny radioteleskop o aperturze pięciuset metrów (FAST)” .
W 2018 roku otwarto dla zwiedzających most Hongkong - Zhuhai - Macao , najdłuższy most na świecie przez morze.
W miarę jak Xi nadal umacniał władzę na szczeblu krajowym, stopniowo porzucił zasady dyplomatyczne („ukryj swoje siły, poczekaj swój czas, nigdy nie przejmuj przewodnictwa”) zdefiniowane przez Deng Xiaopinga i pojawiał się bardziej jako „silny człowiek” na arenie światowej . Xi zaproponował „ Nowy Jedwabny Szlak ”, który spotkał się z szerokim zainteresowaniem świata. W 2016 r. W Hangzhou odbył się „ szczyt G20 ” . W 2017 r. W Xiamen odbył się „ szczyt BRICS ” .
W 2018 roku rozpoczęła się wojna handlowa między Stanami Zjednoczonymi a Chinami . W maju 2020 r. W Indiach wybuchła „ walka w dolinie Galwan ” ; jest to pierwsze śmiertelne starcie na pograniczu od co najmniej 45 lat, w wyniku którego zginęło kilkudziesięciu żołnierzy.
Od 2012 roku Xi odwołał kilka polityk od okresu Boluan Fanzheng z Deng Xiaoping i promował swój kult jednostki, podobnie jak Mao Zedong , wywołując obawy o nową rewolucję kulturalną .
Ponadto pogłębiło się łamanie praw człowieka. „ Masowe protesty w Hongkongu ”, a także „ obozy reedukacyjne w Xinjiangu ” spotkały się z szerokim zainteresowaniem i mediami na całym świecie. Ustawa o bezpieczeństwie narodowym Hongkongu opublikowana 30 czerwca 2020 r. Spotkała się z szerokim zainteresowaniem i wzbudziła poważne zaniepokojenie na całym świecie.
Wraz z wejściem do zglobalizowanej gospodarki rynkowej, KPCh zachowuje kontrolę nad krajem i prowadzi represyjną politykę wobec grup, które uważa za groźne, takich jak Falun Gong lub generalnie tybetańskie ruchy separatystyczne przeciwko jakiejkolwiek duchowej lub religijnej grupie „nieupoważnionej” przez Stronę. Organizacje praw człowieka zgłaszają powtarzające się problemy wolności słowa i sumienia, liczne aresztowania dziennikarzy i „dysydentów cybernetycznych”, a także przypadki tortur dokonywanych przez policję. Kwestia praw człowieka jest często pomijana przez zachodnie demokracje w obliczu interesów ekonomicznych, na przykład Yahoo! i Google, które współpracują z władzami przy uwięzieniu kilku „dysydentów cybernetycznych”, a także w polityce cenzury i inwigilacji internetowej.
Po dojściu Xi do władzy Partia Komunistyczna i rząd chiński zablokowały obywatelom Chin dostęp do wielu zagranicznych stron internetowych i aplikacji mobilnych za pomocą „ Wielkiej Chińskiej Zapory Sieciowej ”. Wielu członków „ 50 Cent Party ” zostało zwerbowanych do „prowadzenia” internetowych narracji, które faworyzują Partię Komunistyczną i rząd chiński. Od 2020 r. Masowy system nadzoru i „ system kredytu społecznego ” monitorują całą populację Chin kontynentalnych.
W latach 2019-2020 sposób postępowania Chin z epidemią nowego koronawirusa ( COVID-19 ) , a także ich relacje ze Światową Organizacją Zdrowia (WHO) były dość kontrowersyjne. Istnieje wiele teorii spiskowych i dezinformacji związanych z COVID-19 , w tym pochodzenia wirusa.
Rok | Katastrofa | Lokalizacja | Liczba zgonów | Opisy |
---|---|---|---|---|
2013 | Trzęsienie ziemi w Syczuanie w 2013 roku | Syczuan | > 200 | 7,0 M s . |
2014 | Trzęsienie ziemi w prowincji Yunnan w 2014 r | Yunnan | 617 | 6,5 M L . |
2015 | Przewracanie Gwiazdy Orientu | Hubei | 442 | |
2015 | Eksplozje w Tianjin | Tianjin | 173 | |
2015 | Osuwisko w Shenzhen | Guangdong | 73 | |
2016 | Tornado 2016 w Jiangsu | Jiangsu | 99 | |
2019 | Eksplozja zakładu chemicznego Yancheng | Jiangsu | 78 | |
2019-2020 | Covid-19 pandemia | Światowy | W grudniu 2019 roku, wykorzystując nowy koronawirus wybuchł w Wuhan , Hubei .
11 marca 2020 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła pandemię COVID-19 . |