Kumaryna | |||
Identyfikacja | |||
---|---|---|---|
Nazwa IUPAC | 1-benzopirano-2-on | ||
Synonimy |
2 H -chromenone |
||
N O CAS | |||
N O ECHA | 100 001 897 | ||
N O WE | 202-086-7 | ||
PubChem | |||
UŚMIECH |
C1 = CC = C2C (= C1) C = CC (= O) O2 , |
||
InChI |
InChI: InChI = 1 / C9H6O2 / c10-9-6-5-7-3-1-2-4-8 (7) 11-9 / h1-6H |
||
Wygląd | bezbarwne płatki o charakterystycznym zapachu. | ||
Właściwości chemiczne | |||
Formuła |
C 9 H 6 O 2 [Izomery] |
||
Masa cząsteczkowa | 146,1427 ± 0,0082 g / mol C 73,97%, H 4,14%, O 21,9%, |
||
Właściwości fizyczne | |||
T ° fuzja | 69 do 71 °C | ||
T ° wrzenia | 301,7 °C | ||
Rozpuszczalność | Słaby ( 1,9 g · l -1 do 20 °C ) | ||
Masa objętościowa | 0,94 g · cm -3 | ||
Temperatura zapłonu | 150 °C | ||
Prężność pary nasyconej | w temperaturze 106 °C : 0,13 kPa | ||
Środki ostrożności | |||
Dyrektywa 67/548/EWG | |||
Xn Symbole : Xn : Szkodliwy Zwroty R : R22 : Szkodliwy po połknięciu. Zwroty S : S36 : Nosić odpowiednią odzież ochronną. Zwroty R : 22, Zwroty S : 36, |
|||
Transport | |||
2811 : TOKSYCZNE STAŁE, ORGANICZNE, NOS |
|||
Klasyfikacja IARC | |||
Grupa 3: Niemożliwy do zaklasyfikowania pod względem rakotwórczości dla ludzi | |||
Ekotoksykologia | |||
DL 50 |
0,196 g · kg -1 (mysz, doustnie ) 0,293 g · kg -1 (szczury, doustnie ) |
||
LogP | 1,39 | ||
Rozważania terapeutyczne | |||
Zajęcia terapeutyczne | Środek przeciwzakrzepowy | ||
Związki pokrewne | |||
Izomer (y) |
isocoumarin chromonu |
||
Jednostki SI i STP, chyba że zaznaczono inaczej. | |||
Kumaryny jest substancją naturalną organiczny aromatyczny znane w nomenklaturze międzynarodowego jak 2H-1-benzopiran-2-on, taniny , które mogą być uznane, w pierwszym przybliżeniu, jako lakton kwasu 2-hydroksy-Z-cynamonowego. Jej zapach siana świeżo cięte przyciąga uwagę perfum na niego z XIX -tego wieku.
Zazwyczaj prosty kumaryny jest związana, tworzą cukru, który zachowuje się w wodzie wakuoli w komórkach roślinnych , bo to być transmitowane, to musi być oddzielona od cukru i podlegają utlenianiu za pomocą tlenu w powietrzu, uzyskując lotny, bardziej pachnący formę .
Ten sam termin kumaryna oznacza również klasę związków fenolowych wywodzących się z tej ostatniej cząsteczki, 2H-1-benzopiran-2-onu. Związki te mają hydroksyle fenolowe , które mogą być metylowane lub być zaangażowane w wiązania heterozydowe , tworząc w ten sposób geninę . Opisano ponad tysiąc naturalnych kumaryn. Są bardzo szeroko rozpowszechnione w królestwie roślin.
Kumaryny wykorzystywane w przemyśle perfumeryjnym ( Shalimar przez Guerlain lub Sprzeczność przez Calvin Klein ) lub smak żywności lub napojów uzyskuje się głównie przez syntezę .
Przyjmowany w nadmiarze może powodować działania niepożądane , takie jak nudności, wymioty, zawroty głowy i bóle głowy, a także, normalnie rozkładany przez wątrobę, wywoływać toksyczność wątroby .
Kumaryna wzięła swoją nazwę od kumarú , nazwy w językach rdzennych Amerykanów Carib ( Kali'na ) i Tupi z Gujany od drzewa rosnącego w tropikalnej Ameryce, Cayenne guaiac ( Dipteryx odorata ( Aubl. ) Forsyth f. Pierwotnie nazywany Coumarouna odorata Aubl . ) z rodziny Fabaceae , dającej fasolę tonka , z której ta cząsteczka o stężeniu 1-3% została wyizolowana w 1820 roku przez chemika Heinricha Augusta von Vogela (de) . Nazwa tonka również pochodzi od języka tupi i języka karaibskiego z Gujany, kali'na (lub galibi).
Kumaryna był jednym z pierwszych syntez aromatyczny przeprowadzone pod koniec XIX -go wieku (1868) przez angielskiego chemika Williama Perkin . Kilka lat później, w 1882 roku, Paul Parquet (en) użył tej syntetycznej molekuły do stworzenia Fougère Royale , zapachu z tytułowego domu założonego w 1775 roku przez Jean-François Houbiganta (obecnie H pour homme ), a następnie użył go Aimé Guerlain . Jicky , w 1889 roku. Zastosowania te stanowiły punkt zwrotny w historii syntetycznych zapachów i aromatów.
Została ostatnio uregulowana ze względu na hepatotoksyczność .
Kumaryna jest metabolitem wtórnym roślin , syntezą tego toksycznego związku uczestniczącego w ich chemicznej obronie przed roślinożercami :
Prosta kumaryna jest związkiem odpowiedzialnym za zapach ściętego siana.
Fasola tonka.
Zapachowa marzanka wonna.
Heracleum mantegazzianum .
Dla Lake'a (1999) głównym źródłem kumaryny w diecie byłby cynamon, często występujący w postaci aromatu spożywczego. Oszacował dobowe narażenie z pokarmem na 0,02 mg · kg -1 · d -1 .
Po spożyciu kumaryna jest szybko i całkowicie wchłaniana w przewodzie pokarmowym, a następnie intensywnie metabolizowana w wątrobie . Podlega głównie hydroksylacji do 7-hydroksykumaryny 7-HC (w 84%) i otwiera cykl laktonowy , zanim zostanie w dużej mierze wydalana w ciągu 24 godzin przez nerki (patrz Ryc. 1). Jego okres półtrwania w organizmie człowieka wynosi jedną godzinę.
U ludzi droga 7-hydroksylacji jest w dużej mierze dominująca i daje metabolity, które nie są bardzo toksyczne: 7-hydroksykumarynę i jej koniugaty glukuronidowe i siarczanowe. Z drugiej strony, u szczurów i myszy nie wykryto 7-HC w ich moczu po spożyciu kumaryny, a drugi szlak wytwarza bardzo toksyczne związki dla wątroby i nerek: szlak 3,4-epoksydacji. Ważne jest, aby wiedzieć, że niektóre osoby z aktywnością cytochromu P450 (enzym, który metabolizuje kumarynę do 7-hydroksykumaryny) mogą metabolizować kumarynę głównie poprzez 3,4-epoksydację (szlak cytotoksyczny prowadzący do o-HPAA), który może prowadzić do wątroby i toksyczność nerek.
W medycynie kumaryna jest stosowana w leczeniu uzupełniającym obrzęku limfatycznego po mastektomii , oprócz metod krępowania. Jego działanie przeciw edematous wynika ze wzrostu limfatyczny drenaż i stymulacji proteolityczne aktywności w makrofagach . Jednak mnożenie się przypadków zapalenia wątroby u pacjentów leczonych dużymi dawkami tej cząsteczki doprowadziło do wycofania z rynku odpowiedniej specjalizacji.
Kumaryna jest nadal stosowana w ziołolecznictwie , ale w znacznie mniejszych dawkach, np. w specjałach zawierających koniczynę słodką .
W przeciwieństwie do swoich pochodnych (takich jak warfaryna ), sama kumaryna nie ma działania przeciwzakrzepowego .
Jednak mokra fermentacja siana zawierającego kumarynę (ze względu na obecność słodkiej koniczyny) generuje pochodne antykoagulantów, które powodują krwotoki u roślinożerców, którzy je spożywają. 4-hydroksy-3-[1-(4-nitrofenylo)-3-oksobutylo]kumaryna, zwykle nazywana acenokumarolem , jest antagonistą witaminy K i inhibitorem syntezy czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K. Jego właściwości przeciwzakrzepowe są stosowane w terapii w zakrzepowo-zatorowych chorób .
Codex Alimentarius zalecane w roku 1985 (potwierdzone w 2006 roku), aby nie dodawać kumaryny jako taki do żywności i napojów. Może występować w żywności i napojach wyłącznie w postaci preparatów o smaku naturalnym (np. ekstrakt z bobu tonka ) i nie więcej niż 2 mg · kg -1 w żywności i napojach oraz 10 mg · kg -1 w specjalnych karmelkach.
W 2004 r. następnie w lipiec 2008, Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EASA) zalecił dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) na poziomie 0,1 mg kumaryny / kg masy ciała. Proste obliczenia pokazują, że ADI jest znacznie przekroczone przez łyżeczkę chińskiego (lub połamanego) cynamonu . Stąd tak ważne jest wyraźne odróżnienie tego cynamonu od pozbawionego kumaryny cynamonu cejlońskiego .
W kuchni w regionie Arlon ( Belgia ) wykorzystuje się kwiaty marzanki wonnej o charakterystycznym zapachu do wyrobu maitrank . Maceracja tych kwiatów w słodkim białym winie służy do aromatyzowania „wina majowego” zwanego również Maibowle .
Wreszcie kumaryna jest silnie zawarta w trawie żubrowej , roślinie wykorzystywanej w szczególności do produkcji polskiej wódki Żubrówka . Zioło to „wydziela delikatny aromat kokosa, wanilii i migdałów, a następnie pozostawia na podniebieniu syropowaty, gęsty odcisk ze względu na bardzo delikatną cierpkość” .
Zapach świeżo ściętego siana z kumaryny jest szeroko stosowany w perfumerii. Obecnie jest używany w składzie 90% perfum (w 60% o zawartości większej niż 1%). Dobrze komponuje się z waniliną , której strona spożywcza jest atenuowana. Wykorzystywany jest również w produktach kosmetycznych (dezodoranty, wody kolońskie, kremy, szampony, mydła toaletowe, pasty do zębów itp.).
Kumaryna występuje również w indyjskich papierosach bidi i indonezyjskich papierosach goździkowych kreteks .
Aby zneutralizować lub zamaskować nieprzyjemne zapachy, kumarynę dodaje się również do farb, środków owadobójczych, atramentów, aerozoli, gumy lub tworzyw sztucznych.
Rodzina kumaryny składa się ze związków fenolowych pochodzących od prostej kumaryny, 2H-1-benzopiran-2-onu, cząsteczki pozbawionej fenolowej grupy hydroksylowej OH. Wszystkie kumaryny są podstawione w pozycji C-7 hydroksylem fenolowym.
Różne grupy hydroksylowe w C-6, C-7 i C-8 mogą następnie:
aglikony kumaryny | ||||
R6 | R7 | R8 | Formuły | |
---|---|---|---|---|
Kumaryna (niefenolowa) |
H | H | H | |
Umbelliferon | H | O | H | |
Herniarine | H | OCH3 | H | |
Aeskuletol | O | O | H | |
Skopoletol | OCH3 | O | H | |
Skopanon | OCH3 | OCH3 | H | |
Fraxetol | OCH3 | O | O |
(Skopoletol jest szeroko rozpowszechniony w okrywie nasiennej, gdzie hamuje kiełkowanie.)
Niektóre glukozydy kumaryny Gluc = β-D-glukopiranozyloksy | |||||
WALIZKA | równoznaczny | R6 | R7 | R8 | |
---|---|---|---|---|---|
Skimmine | 7-O-glukozylo-umbelliferon | H | Węglowodan | H | |
Eskulozyd | 6-O-glukozylo-eskuletol | Węglowodan | O | H | |
Cichoriine | 7-O-glukozylo-eskuletol | O | Węglowodan | H | |
Skopolina | 7-O-Glukozylo-6-metoksykumaryna | OCH3 | Węglowodan | H |
Wiadomo, że eskulozyd, obecny w korze kasztanowca , ma działanie venotonic.
Eskulozyd
Cichoriine
Cząsteczki te mogą być również związane z łańcuchami izoprenowymi w C5, C10 ( monoterpeny ) lub rzadziej C15 ( seskwiterpeny ).
Prenyloksykumaryny | |||||
WALIZKA | równoznaczny | R6 | R7 | R8 | |
---|---|---|---|---|---|
Aurapten | 7-geranyloksy kumaryna | H | O-geranyl | H | |
Suberozyna | 7-metoksy-6-(3-metylo-2-butenylo)-kumaryna | amylenyl | OCH3 | H | |
Osthol | 7-metoksy-8-(3-metylo-2-butenylo)-kumaryna | H | OCH3 | amylenyl |
Aurapten
Suberozyna
Citrus skórka jest bardzo bogata w aurapten.
Fuzja kumaryny z dodatkowym 5 lub 6 atomowym heterocyklem daje dwie nowe klasy:
Psoralen
Bergaptente
Angelicyna
ksantyletyna
Seselina
Furanokumaryny liniowe (psoralen, bergapten, ksantotoksyna) są fototoksyczne przez kontakt. Mogą powodować zapalenie skóry u osób zajmujących się roślinami zawierającymi je, takimi jak seler , pietruszka , pasternak lub owoce cytrusowe . Niektórzy rolnicy mogą być zmuszeni do zaprzestania działalności.
Połączenie kumaryny i trzech heterocykli furanowych daje aflatoksyny , toksyny wytwarzane przez pleśnie o dużej sile rakotwórczej. Wreszcie, antykoagulant szeroko stosowane w leczeniu, warfaryny lub coumadin jest syntetyczną pochodną bishydroxycoumarin.