Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Sprawdź listę zadań do wykonania na stronie dyskusji .
Couiza | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
dział | Aude | ||||
Dzielnica | Limuzyny | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Limouxin | ||||
Mandat burmistrza |
Jacques Hortala 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 11190 | ||||
Wspólny kod | 11103 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Couizanais | ||||
Ludność miejska |
1115 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 165 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 42°56′29″ północ, 2°15 210″ wschód′ | ||||
Wysokość | Min. Maks. 218 m 563 m² |
||||
Obszar | 6,77 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Górnej Doliny Aude | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.paysdecouiza.com/fr/accueil | ||||
Couiza ( Coisan w Occitan ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Aude w tym Occitanie regionu .
Jej mieszkańcami są Couizanais.
Couiza znajduje się w sercu górnej doliny Aude sur le Sals, 15 km od Limoux i 12 km od Quillan . Przylega do wsi Montazels , oddzielonej Aude i sąsiednim miasteczkiem Espéraza .
Montazel | Luc-sur-Aude | |
Esperaza | Coustaussa | |
Rennes-le-Château | Rennes-les-Bains |
Couiza znajduje się w strefie sejsmiczności 3 (sejsmiczność umiarkowana).
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz ze wzrostem odległości od morza.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Granes” w gminie Granès , oddana do użytku w 1991 roku, który wynosi 5 km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,3 ° C , a ilość opady 718 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Carcassonne”, w mieście Carcassonne , która została oddana do użytku w 1948 roku i na 31 km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,7 ° C na okres 1971-2000, do 14, 1 ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,5 °C w latach 1991-2020.
Couiza to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Espéraza, międzyresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 5 gmin i 4684 mieszkańców, której jest centrum miasta . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (48,9% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (57% ). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (38,8%), lasy (27%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (21,9%), tereny zurbanizowane (10,5%), uprawy trwałe (1,9%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Couiza jest bardzo stara, bardzo wcześnie przyciąga swoim położeniem i bliskością „rzeki Atax” (Strabon, Pliniusz Starszy, Pomponiusz Mela) Rzymian. W I st wieku naszej ery. AD siedlisko rozwija się w "Oliviers", "Single" iw kierunku "Gournet". W „Oliwki” są zajęte w I st wieku IV -go wieku naszej ery. BC Dwa asy, w tym jeden Nerwy (96-98) i drugi Dioklecjana (284-305), odkryte in situ, świadczą. Okoliczne szczyty są preferowane do bagnistych brzegach w Salz .
Ale na brzegach Aude i Salz powstają wille o charakterze rolniczym , a osadnicy wolą te lepsze ziemie. Być może pochodzenie słowa Couiza wywodzi się od imienia rzymskiego kolonisty Kupitiusa lub Cusiusa. Couiza (Couzanum, Coinsanum, Couissan, Couyzan, Couisan, Couvizan, Couyza, Couizan, Couiza) znajduje się na skrzyżowaniu rzymskich szlaków komunikacyjnych: route du Razès , des Corbières . Będą one używane aż do średniowiecza .
W czasie Karolingów The ewangelizacja zbuduje kierunku VIII th century , wiele kościołów i kaplic , wokół których zgrupowane są siedliska. Opactw wola kwiat tu i tam. Couizanum zostaje scedowane na potężne opactwo Lagrasse, które na terenie obecnego kościoła ufundowało przeorat . Jej ślad odnajdujemy w historii opactwa Sainte-Marie de Lagrasse . Couiza jest ważnym skrzyżowaniem między górną doliną Aude , równiną Carcassonne i zachodnim Corbières, przez Arques i Rennes-le-Château . Przez wieki, religijny doraźnym umocnić miasto ( XII th century) potwierdzona handlowe toponimicznych: siła Street (pochodzącą od łacińskiego Forcia), który również wchodzi w rekordach badań Inkwizycji: „Na życie Couiza” (podawanie consolament Raymondowi de Roquefeuil i jego matce, pani Niort). Miasto rozwija się umiarkowanie w porównaniu do wsi i miast warownych w okolicy oraz XIII -go wieku , Couiza tylko kilka świateł.
Podczas wojny przeciwko katarów , że krzyżowcy chwycił go i wpadł w ręce Pierre de Voisins (który również stał się Pan z Rennes-le-Château , Coustaussa , Arques , Antugnac i innych miejscach). A „walka z Salz” opisany jest przez wielu autorów XIX th wieku, to miały miejsce wokół „Qurnet”. Odkryto ślady broni, ale nic nie wskazuje na to, że są to konsekwencje bitwy związanej z tym epizodem. Couiza, odizolowanych siedlisko widział wiele najeźdźców z IV th do VIII th century, zniszczonym i splądrowali kraj. Kres dynastii sąsiadów zbiega się z budową zamku około 1513 roku przez sojusz z rodziną Joyeuse . Ta rodzina da ważne postacie wśród włodarzy Langwedocji . Guillaume de Joyeuse przeniósł się do zamku Couiza w 1562 roku . Był pierwszym biskupem Alet-les-Bains, a następnie generałem-porucznikiem w 1561 roku i marszałkiem w 1582 roku . Jest także liderem Ligi Katolickiej i organizuje walkę z Montmorency i hugenotami podczas wojen religijnych .
Couiza jest koniec XIX -go wieku i aż do 1930 roku aktywnym miastem przemysłowym skupionych na nakrycia głowy. Historia kapelusznictwa w dolinie zaczyna się w Bugarach . Więźniowie z tej wsi w czasie wojny trzydziestoletniej przywieźli z Polski know-how. Następnie założyli fabrykę w dolinie, korzystając w ten sposób z naturalnej energii dostarczanej przez Aude
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Marzec 1977 | Marzec 1989 | Lucien Faure | PS | dyrektor handlowy, radca prawny (1987-1992) |
Marzec 1989 | Marzec 2001 | Guy Aurifeuille | RPR | Radny Generalny (1992-1998), zastępca Daniela Araty (1993-1997) |
Marzec 2001 | Marzec 2008 | Jean-Pierre Brilleaud | DVG | |
Marzec 2008 | W trakcie | Jacques Hortala | PS | Radny Generalny (1998-2015) |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 1115 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,62% w porównaniu z 2013 r. ( Aude : + 2,17%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego |
Jean de Joyeuse, Chambrier i Konetablowie Francji, pierwszy gubernator Narbonne i generał w Langwedocji miał ten budynek zbudowany w latach 1540 i 1550 . Jego syn Wilhelm III zapewnił kontynuację dzieła, które miało doświadczyć oblężenia w 1577 r. podczas wojen wyznaniowych między protestantami a katolikami. Zamek na przestrzeni wieków znał różne zastosowania. Dawno opuszczony, następnie przekształcony w farbiarnię, zanim służył jako ośrodek szkolenia rolniczego, jest jednak bardzo dobrze zachowany. Średniowieczny mur zewnętrzny, otoczony czterema wieżami, kontrastuje z wewnętrznym dziedzińcem o bardziej renesansowej architekturze. Wpisany jako zabytek historyczny, został przekształcony w hotel.
Herb | Azure, baranek paschalny Argent. | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. | |
Znany jako | Vert z trzema złotymi kęsami umieszczonymi i ułożonymi w sztabkę. |