Charytatywna oznacza sprawiedliwości w judaizmie , według poleceń boskie, i jest częścią zasady cdaka . Oznacza ona, według teologii chrześcijańskiej , miłość człowieka do Boga , do siebie samego oraz do miłości bliźniego jako stworzenia Bożego. Dobroczynność jest dodatkowo określony jako jeden z trzech teologicznych cnót z chrześcijaństwa (obok wiary i nadziei ).
W języku potocznym miłość jest cnotą, która prowadzi do pragnienia i czynienia dobra dla innych. Służy więc ludziom w uczynkach inspirowanych miłością bliźniego.
Słowo „dobroczynność” to francuz łacińskiego caritas, -atis , co oznacza najpierw „dobroć”, a następnie „miłość”. Cyceron opowiadał się za „ caritas generis humani ” („miłość do ludzkości”). Jest słowem {{{1}}} caritas że Jerome z Stridon w Wulgaty , tłumaczy greckie słowo agape z Nowego Testamentu .
Odpowiadające Hebrajsko termin jest chesed (חסד), co oznacza „dobroć, dobroć, dobroć Grace miłosierdzie” lub „Love”, zgodnie z Brown-Sterownik Briggs słowniku .
Pojęcie chesed (dobroczynność, życzliwość, miłość Boga i bliźniego) występuje w Torze 246 razy . Jednakże chesed jest częścią większej żydowskiej zasady cedaki, która oznacza „ sprawiedliwość ” i „ prawość ”, i która jest micwą (to znaczy jednym z 613 przykazań ) i dobrym działaniem, które każdy Żyd musi wykonać przez całe życie . Podlega ona zestawowi Gemilut Hassadim (od gamol „wykonywać, płacić” i chesed ), które stanowią „akty dobroczynne”, które każdy Żyd musi wykonać.
Od początku porannej modlitwy Żyd powiedział: „Oto obowiązki (do wykonania), które nie mają granic (ustalone przez Torę ): pozostawienie zakątka pola potrzebującym przy żniwach ( Kpł , XIX, 9-10; 22); ofiarę Pierwociny i ofiary , podczas wizyt w świątyni z okazji tych świąt z pielgrzymki ; akty miłosierdzia i studiowanie Tory ”. I wtedy :
„Oto obowiązki, które dają człowiekowi radość na tym świecie (tu poniżej), ale których podstawy pozostają dla niego (aby cieszyć się nim) w przyszłym świecie : pobożność wobec ojca i matki, miłosierdzie, uczęszczanie do Domu badanie, rano i wieczorem, gościnność , odwiedzanie chorych , pomoc w małżeństwie (dla potrzebujących), do prowadzenia zmarłych (do jego pochówku), medytacja w modlitwie The mediacja z pokoju między mężczyzną i jego sąsiada (i między małżonkami ), ale studiowanie Tory jest równoważne wszystkim (inne obowiązki wymienione powyżej) ”.
Dla Majmonidesa istnieje osiem poziomów dobroczynności, z których każdy jest wyższy od następnego.
Najwyższym poziomem jest wspieranie żydowskiego przyjaciela poprzez ofiarowanie mu prezentu lub pożyczki, nawiązanie z nim partnerstwa lub znalezienie dla niego pracy.
Niższym poziomem miłości niż ten jest dawanie biednym bez wiedzy komu się daje i bez wiedzy odbiorcy, od kogo otrzymał dar; w ten sposób dokonuje się micwy wyłącznie „dla dobra Nieba”, „jak anonimowy fundusz, który był w Świątyni , gdzie [również] cadycy [mężowie sprawiedliwi] dawali potajemnie, a biedni z tego korzystali. droga. Darowizna na fundusz charytatywny jest podobna do tego „trybu charytatywnego”.
Judaizm ma tendencję do odrzucania terminu „dobroczynność” ze względu na jego być może protekcjonalną konotację, ponieważ posiadacz własności jest w rzeczywistości jedynie depozytariuszem dzięki boskiej życzliwości, a jeśli jest to sprawiedliwe i słuszne (a nie miłosierne lub hojne), musi wykonać czyn sprawiedliwości poprzez redystrybucję ich do innych. Nie jest to akt arbitralny, ale naturalny obowiązek i filozoficzny obowiązek sprawiedliwości prawnej, społecznej i moralnej, akt zasługi dla Żyda, który uznaje swój obowiązek jako człowieka i jako Żyda: zwraca to, co słusznie należy się innym . W ten sposób pomaga korygować nierówności i osiąga część Tikkoun Olam , naprawy świata.
Z tej perspektywy nawet biedni, którzy żyją z cedaki (stąd z jałmużny innych) muszą być sprawiedliwi i wykonywać micwę redystrybucji części tego, co uzyskał. W judaizmie dar wykracza poza bogactwo materialne: może to być czas, troska, uwaga, gościnność… Każdy może być „miłosierny”: bogaty lub biedny, wszyscy mają możliwość stania się „partnerami Boga”, w pokarmie świat i stworzenie, tworząc łańcuch, który jest posłuszny boskiemu rozkazowi. Wypełniając ten obowiązek sprawiedliwości, każdy pozwala innym uczestniczyć w nim: biedni pomagają bogatym, pozwalając im wypełnić swoją micwę :
„O wiele więcej niż bogaci dla biednych, biedni dla bogatych”.
Słowo „miłość” w swoim pierwotnym znaczeniu religijnym wiąże się z ideą transcendencji .
Miłość jest cnotą teologalną, dzięki której kocha się Boga ponad wszystko dla siebie, a bliźniego jak siebie samego z miłości do Boga. Zabezpiecza i oczyszcza ludzką moc miłości i wynosi ją do nadprzyrodzonej doskonałości Bożej miłości. Paweł z Tarsu podał definicję tego w Pierwszym Liście do Koryntian : „Miłość wymaga cierpliwości, miłość jest pożyteczna, nie jest zazdrosna, nie afiszuje się, nie pęcznieje pychą, nie robi nic. nie szuka jej zainteresowania, nie gniewa się, nie żywi urazy, nie raduje się z niesprawiedliwości, ale znajduje radość w prawdzie. Wszystko usprawiedliwia, we wszystko wierzy, na wszystko ma nadzieję, wszystko znosi. [...] Pozostają trzy: wiara, nadzieja i miłość. Ale dobroczynność jest największa. »(I Kor 13,1-7.13). Przewyższając te dwie cnoty, stanowi „więź doskonałości”. Tomasz z Akwinu uważa ją za najwyższą formę wszystkich cnót teologalnych, komentując ten werset Pawła.
W XII -tego wieku, uogólnienie pojęcia dobrowolnego ubóstwa ( paupertas spontanea ), przyjętej przez mnichów ze względu na apostolskiego życia opartego na naśladowaniu Chrystusa i szacunku dla ubogich traktowane jako odbicia obrazu Jezusa. Miłość jest jednym z centralnych zagadnień filozoficznych z XII -go wieku, Bernard z Clairvaux , Aelred z Rievaulx , Wilhelm z Saint-Thierry , Richard św Victor lub Peter Blois poświęcić szerokie refleksy.
Ten teoretyczny prowadzi refleksji do klasyfikacji dzieł miłosierdzia , skodyfikowane w XII th century: karmienie głodnych, ugasić pragnienie, odziać ubogich, uzdrawiać chorych, odwiedzić więźniów, pochować zmarłych, zgodnie ze wskazaniami Ewangelii Mt 25 , 31-46. Te sześć form darowizn na cele charytatywne stanowi obowiązek każdego chrześcijanina, ale zakony traktują je do tego stopnia, że stają się dla niektórych regułą. W ten sposób antonini , trynitarze , bracia Ducha Świętego i szpitalnicy przekształcają miłość w praktykę zbiorowej pomocy.
U chrześcijańskiego ikonografa alegorią Miłosierdzia jest często młoda kobieta karmiąca niemowlęta. Włoscy malarze renesansowi przedstawiają ją również w przebraniu młodej kobiety karmiącej piersią wychudzonego staruszka, co koresponduje z tematem rzymskiej dobroczynności .
Dla Cesare Ripa Charity trzyma w dłoni płonące serce i płomienie, symbol żaru jego gorliwości, wychodzą z jego włosów; wokół niej tłoczą się dzieci. W triumfie Chastity przez Piero della Francesca The Pelican karmienia jej Young jest także atrybutem Miłosierdzia.
Słowo caritas jest wpisane w obraz Najświętszego Serca objawionego Marguerite-Marie Alacoque . W konsekwencji Najświętsze Serce stało się w religii katolickiej symbolem miłosierdzia udzielonego od Boga. Było to na przykład motto ks. Karola de Foucauld , z wyhaftowanym na piersi wizerunkiem Najświętszego Serca.
Dobroczynność według Cesare Ripa
Miłość i wiara w triumfie czystości , Piero della Francesca
Dobroczynność i jej dzieci Metropolitan Museum of Art . Alabaster, Francji czy Holandii, środkowa z XVI -tego wieku
Charity of Jacques Blanchard , 1633, Luwr
Dwie z trzech cnót teologicznych reprezentowanych pod amboną katedry Notre-Dame d'Amiens . Organizacja charytatywna znajduje się po lewej stronie ilustracji.
We współczesnym języku potocznym słowo dobroczynność należy używać z ostrożnością, ponieważ według pewnych wrażliwości może być obciążone znaczeniami pochodnymi, dalekimi od pierwotnego pojęcia :
Te zmiany znaczeniowe doprowadziły do znacznych ograniczeń w używaniu słowa „dobroczynność”, które w szczególności zniknęło ze słownika administracyjnego, gdzie zostało zastąpione pojęciami uważanymi za bardziej neutralne (takie jak solidarność , działanie społeczne itp.). , który jest często używany w dyskursie publicznym z pejoratywną konotacją .