Bernin (Isère)

Bernini
Bernin (Isère)
Panorama Berniniego i Crollesa z Combe-de-Lancey.
Herb Bernini
Heraldyka
Administracja
Kraj Francja
Region Owernia-Rodan-Alpy
dział Isere
Dzielnica Grenoble
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Le Grésivaudan
Mandat burmistrza
 Anne-Françoise Besson
2020 -2026
Kod pocztowy 38190
Wspólny kod 38039
Demografia
Miły berneński
Ludność
miejska 		3044  mieszk. (2018 wzrost o 0,5% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 397  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 45° 16 ′ 10 ″ północ, 5° 51 ′ 56 ″ wschód
Wysokość 240  m
min. Maks. 219  m
1200  m²
Obszar 7,67  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Crolles
( przedmieście )
Obszar atrakcji Grenoble
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Moyen Grésivaudan
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
Zobacz na mapie administracyjnej Auvergne-Rhône-Alpes Lokalizator miasta 14.svg Bernini
Geolokalizacja na mapie: Isère
Zobacz na mapie topograficznej Isère Lokalizator miasta 14.svg Bernini
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bernini
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bernini
Znajomości
Stronie internetowej bernin.fr

Bernin jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Isère w tym regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Miasto, należące do regionalnego parku przyrodniczego Chartreuse i gminy „Le Grésivaudan” , położone jest w sercu doliny Grésivaudan , sektora należącego do bruzdy alpejskiej , a także przy drodze łączącej miasta Chambery , Grenoble i Albertville .

Jej mieszkańcy nazywani są Berninami.

Geografia

Lokalizacja i opis

Bernin to gmina licząca ponad 3000 mieszkańców, należąca do regionu Auvergne-Rhône-Alpes i departamentu Isère.

Położone w sercu Grésivaudan, 16  km od Grenoble , miasto Bernini opiera się u podnóża góry Chartreuse . Zdominowane przez Dent de Crolles i Plateau des Petites Roches , jego terytorium, graniczące z Isère, zwrócone jest w stronę pasma Belledonne .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Bernini
Saint-Pancrasse Crolles
Saint-Nazaire-les-Eymes Bernini
Villard-Bonnot

Geologia

Równina Izery, niska, dość szeroka i stosunkowo płaska, wynika z przejścia lodowców czwartorzędowych i wytapiania się jeziora polodowcowego, które pozostawiło nagromadzoną w czasie bardzo dużą miąższość namułów.

Wioska Bernini rozwinęła się na zboczu, które wznosi się regularnie od 200 do 400 metrów w przybliżeniu do stromej skarpy klifu Chartreuse.

Niezwykłe stanowiska geologiczne

„Torrent Manival” z pracami naprawczymi to niezwykłe stanowisko geologiczne o  powierzchni 69,18 hektara, które znajduje się w gminach Bernin, Saint-Ismier i Saint-Nazaire-les-Eymes . W 2014 roku to interesujące geomorfologiczne stanowisko zostało sklasyfikowane jako „dwie gwiazdy” w „Inwentarzu dziedzictwa geologicznego”.

Pogoda

Dolina Grésivaudan jest zorientowana na osi południowo - zachodniej i północno - wschodniej , dlatego wiatr jest tam znacznie rzadszy niż w Cluse de l'Isère . W szczególności podnóża masywu Chartreuse są chronione przed wiatrem północnym i zachodnim. Jedynym wiatrem, który może tam mocno wiać, poza burzliwymi podmuchami, jest wiatr południowo-zachodni, szczególnie występujący jesienią i zimą , często kojarzony z efektem fenowym , który powoduje dramatyczny wzrost temperatury.

Zimą, osłonięte od północnych wiatrów, mrozy są często mniej dotkliwe niż na zachodzie departamentu , z drugiej strony oceaniczne ocieplenia są odczuwalne dłużej.

Hydrografia

Główną drogą wodną w mieście jest Isère , rzeka o długości 286  km , której zlewnia ma powierzchnię 10 800  km 2 i graniczy ze wschodnią częścią miasta.

Rzeka ta ma co najmniej jeden dopływ na terenie gminy, potok Craponoz o długości 3,4  km, który wypływa z masywu Chartreuse i wyznacza rozdział między gminami Bernin i Crolles .

Szlaki komunikacyjne i transportowe

Terytorium gminy Bernini przecinają dwie główne drogi, autostrada A 41 i stara droga krajowa 90 przeklasyfikowana na RD1090.

Autostrada A41 łączy Grenoble z Genewą . Jego data uruchomienia sięga 1981 roku . Sekcja Grenoble-Crolles została zbudowana na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Grenoble . Ta autostrada jest zarządzana na podstawie koncesji przez spółkę AREA (Société des Autoroutes Rhône-Alpes), Bernin jest obsługiwana przez bezpośrednią rampę wjazdową:

Przez miasto przebiega na osi północno-zachodniej (w kierunku Crolles) droga departamentalna 1090 (RD 1090), której zarządzanie powierzono departamentowi .

Planowanie miasta

Typologia

Bernini jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Crolles, aglomeracji międzyresortowej składającej się z 2 gmin i 11 319 mieszkańców w 2017 r., z czego jest gminą podmiejską .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Grenoble, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 204 gminy, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (48,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (51,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: heterogeniczne tereny rolnicze (30,4%), lasy (26%), tereny zurbanizowane (20,8%), grunty orne (17,9%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (3,8%), wody śródlądowe (1,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Miejscowości i luki w przysiółkach

Zagrożenia naturalne i technologiczne

Całe terytorium gminy Bernini znajduje się w strefie sejsmicznej nr 4 (w skali od 1 do 5), podobnie jak większość gmin na jej obszarze geograficznym.

Terminologia stref sejsmicznych
Typ strefy Poziom Definicje (budynek o normalnym ryzyku)
Strefa 4 Średnia sejsmiczność przyspieszenie = 1,6 m / s 2

Toponimia

Nazwa gminy

Według Arpitan Geograficznego Urzędu , nazwa miasta w Arpitan jest Brenin , wymawiane [ b r ə . N ɛ ] . Nazwa Berniniego jest wymieniona po raz pierwszy w XI -tego  wieku, a cappella Sancta Maria berniaco . Według Jacques'a Bruno, Bernini pochodzi od galijskiego imienia Brennos i sufiksu miejscownika -iacum .

Nazwa przysiółków

Wioska nazywa się Craponoz Arpitan Craponou , wymawiane [ k r . P o . n u ] . Podobnie jak wiele toponimów pochodzenia Arpitane, końcowe z służy jedynie do oznaczenia paroksytonizmu i nie powinno być wymawiane. Nazwa miałaby celtyckie pochodzenie: rzeczywiście Galowie często nazywali „crapon” niektórym niezwykłym miejscowościom ze względu na jakość ich źródeł, lub Craponoz znajduje się w pobliżu wodospadu o wysokości 130 metrów.

Fabuła

Prehistoria i starożytność

Od czwartego tysiąclecia p.n.e. AD , stopniowe uprawa ziemi na stokach Grésivaudan i Combe de Savoie przez neolitycznych rolników zaobserwowano w badaniach archeologicznych.

W starożytności terytorium Berniniego, w samym sercu doliny Grésivaudan , u podnóża najwyższych szczytów masywu Chartreuse, znajdowało się na terytorium Allobroges , grupy plemion galijskich, które zajmowały starożytną Sabaudię , północ i centrum Dauphiné.

Średniowiecze

W XI -tego  wieku, dwa duże domy budowane są: the Véhérie lub Veyrie i Craponoz. Od tego czasu aż do rewolucji 1789 r. wiele rodzin panów następowało po sobie. Położona na cyplu, z widokiem na dolinę Isère, Véhérie zajmowała niezwykłą pozycję obronną. Jest to również XI p  wieku że Benedyktyni przesunął połowie wysokości przeoracie wzgórzu Véhérie. Tak więc od tego czasu Bernini posiadał wszystkie elementy społeczeństwa feudalnego: panów, mnichów i rolników.

Okres współczesny

Bernini wybrał swojego pierwszego burmistrza dnia 28 stycznia 1790 : nazywał się Jean-Philippe Colin. Wieś liczyła wówczas 173 rodziny, czyli 896 mieszkańców i była stolicą kantonu. Wtedy, jego populacja zwiększyła się powoli, aż środek XIX e  wieku przed spadkiem następnie wybucha w ciągu ostatnich 20 lat.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 Luty 1989 Jean-Claude Bobillon RPR  
Marzec 1989 luty 2004 André Vidal PS  
luty 2004 Marzec 2008 Nicole Sechaud PS  
Marzec 2008 marzec 2014 Laurence Bellicard SE  
marzec 2014 maj 2020 Cecile Rocca SE Pracownik w sektorze medycznym
maj 2020 W trakcie Anne-Françoise Besson SE - DVD  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Bliźniacze

 Kieselbronn  ( Niemcy ) od 1987 r.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 3044 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,5% w porównaniu do 2013 r. ( Isère  : + 2,28%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
889 959 998 997 976 1,046 1,071 1114 1,124
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,161 1,164 1,082 1,095 1,080 1,036 1,016 899 886
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
833 832 809 715 733 750 669 665 723
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
775 964 1,353 1 973 2473 2902 2 994 3007 2 967
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
3072 3 044 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Miasto jest przyłączone do akademii Grenoble .

Sprzęt kulturalny i sportowy

W mieście znajduje się boisko do piłki nożnej . Jest to część sprzętu sportowego udostępnianego ludności.

Głoska bezdźwięczna

Historycznie gazeta codzienna Le Dauphiné libéré codziennie, w tym w niedziele , poświęca w wydaniu Grenoble jeden lub więcej artykułów wiadomościom z kantonu, społeczności gmin, a czasem gminy, a także informacji o możliwych lokalnych wydarzeniach, roboty drogowe i inne różne imprezy lokalne.

Kulty

Wspólnota katolicka i kościół Bernini (własność gminy) są przyłączone do parafii św. Marcina du Manival , która z kolei jest przyłączona do diecezji Grenoble-Vienne .

Gospodarka

Posługiwać się

Obszar działalności

Sektor rolny

Wiele winnic znajduje się na wschodnich zboczach masywu Chartreuse w dolinie Grésivaudan, od Barraux na północy do Meylan na przedmieściach Grenoble, znanych jako „Coteaux du Grésivaudan” w ramach etykiety Isère (IGP) .

Miasto jest częścią geograficznego obszaru produkcji i przetwórstwa „Bois de Chartreuse”, pierwszego AOC sektora drzewnego we Francji.

Sektor przemysłowy

Wszystkie firmy znajdują się na stronie internetowej miasta. Niektóre z nich przedstawiamy poniżej:

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zamek Veyrie

Silny dom Veyrie lub zamku Veyrie (lub Véhérie) został zbudowany na jednym z rzadkich wzgórz o Grésivaudan , w wyjątkowym otoczeniu z widokiem na całą dolinę Grésivaudan, łańcuch Belledonne i masywu Chartreuse .

Rzeczywiście, kilkadziesiąt tysięcy lat temu upadek lodowca Isère ukształtował dolinę. Oderwane i niesione przez nią elementy odkładają się tam i tworzą kopce zwane morenami . Zamek Veyrie lub Yéherie, został prawdopodobnie zbudowany, aby wytrzymać ataki Saracenów w XI -tego  wieku. Pomimo niezwykłej pozycji obronnej, żadne znane źródło historyczne nie odnotowuje oblężenia i wydaje się, że żaden atak nie miał miejsca.

W 1919 roku Charles-Albert Keller , inżynier sztuki i rzemiosła, oficer Legii Honorowej , który był pionierem węgla kamiennego w Livet-et-Gavet , nabył zamek, aby uczynić z niego swoją drugorzędną rezydencję. Od końca 1995 roku zamek należy do gminy Bernini. Prace rehabilitacyjne rozpoczęły się w 2000 roku i zaowocowały otwarciem restauracji. Zachowały się tam pozostałości średniowiecznej budowli, w szczególności baszty i wał.

Kościół Matki Bożej Wniebowzięcia

Kościół ten, otoczony cmentarzem, dominuje nad częścią wsi i doliną Grésivaudan.

  • Kilka zdjęć kościoła NMP Wniebowzięcia
  • Kościół.
Zamek Craponoz

Ten ufortyfikowany dom należał do Montfort, a następnie do Vachon de Belmont, z których jeden, François Vachon de Belmont, znany jako „żelazna sutanna”, został wysłany do Kanady w 1680 roku, aby ewangelizować Irokezów. Do niej weszli lordowie Berniniego przez sojusz z Terrailami (rodziną, z której Pierre Terrail de Bayard, znany jako Chevalier Bayard ). Rodzina Craponoz wymarła w XVII w. Dziś jest własnością rodziny Sabatier. W XIII -tego  wieku, nie było kwadratową wieżę, która została zakończona później prostokątnego budynku w XV -go  wieku i okrągłymi wieżami dachów pieprz XVI th  wieku.

Dziedzictwo naturalne

Miasto jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Chartreuse . Jego terytorium przedstawia miejsce naturalne, ale jednak prywatne:

  • Wodospad Craponoz.

Tereny zielone i kwitnienie

W marcu 2017 r. miasto potwierdziło poziom „dwóch kwiatów” w konkursie na kwitnące miasta i wioski , ta etykieta nagradza rozkwit miasta za rok 2016.

Osobowości związane z gminą

Niektóre znane osoby urodzone przez Berniniego to:

  • Jehan de Bernin  : urodził się w Château de la Veyrie około 1191 roku i był arcybiskupem Vienne przez 48 lat;
  • Benjamin Marcel: kapłan Berniniego podczas rewolucji, działacz jakobiński, odprawi w 1793 r. „Te Deum”, aby podziękować Bogu za uwolnienie Francji od tyrana;
  • Louis Cartier-Millon  : założyciel firmy Lustucru  ;
  • Félix-Auguste Clément , malarz;
  • Adrienne Jouclard , malarka;
  • ogólnie w lutym  : którego rodzina przyczyniła się do dekoracji i przystrojenie kościoła poprzez witraże prezentów;
  • rzeźbiarz Urbain Basset  : urodzony w Bernini w 1842, zmarł w 1924, który tworzył w swoim warsztacie znajdującym się w dolnym Bernini i którego prace można dziś podziwiać w Muzeum Grenoble . Co więcej, jego praca Le Torrent wita cię przy wejściu do Jardin de Ville w Grenoble;
  • Charles Albert Keller  : ostatni właściciel zamku Veyrie, miał inicjatywę projektów przemysłowych w dolinie Romanche , w szczególności w Livet-et-Gavet ;
  • Jérôme-Dominique Bourgeat (1760-1827): generał cesarstwa urodzony 29 września 1760 w Bernini. Porucznik w 1792 w armii Renu, pułkownik i generał artylerii w Hiszpanii, następnie w Wielkiej Armii. Dowodzi artylerią Place de Strasbourg w 1814 roku.

Heraldyka

Bernini
Herb Bernini Herb Płaszcz ze złota z czubatym lazurowym delfinem, brodaty, lore i peautré gules adextré z kiści winogron z piasku, podszyty tego samego, lazurowy do góry w naturalny sposób wydobywający się z przegrody.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Strona habitants.fr, strona z nazwiskami mieszkańców gmin Isère , konsultowana 19 sierpnia 2019 r.
  2. „Inwentaryzacja dziedzictwa geologicznego: wyniki” (wersja z 23 września 2016 r. w archiwum internetowym ) , Ministerstwo Środowiska, Energii i Morza – DREAL Auvergne-Rhône-Alpes, 24 stycznia 2014 r. (aktualizacja 31 marca 2015 r. ), dostęp 23 września 2016 r.
  3. Sandacz , „  arkusz strumień  (W1400600) ” .
  4. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  5. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  6. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  7. "  Urban Unit 2020 of Crolles  " , https://www.insee.fr/ ( dostęp 27 marca 2021 ) .
  8. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  9. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  10. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  12. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 kwietnia 2021 )
  13. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  14. Stanowisko prefektury Isère, mapa stref sejsmicznych .
  15. Zarządzenie z dnia 22 października 2010 r. w sprawie klasyfikacji i przepisów budowlanych odpornych na trzęsienia ziemi mających zastosowanie do budynków należących do tzw. klasy „normalnego ryzyka” – Légifrance .
  16. Jacques Bruno , Le Graisivaudan: toponimia i populacja doliny w Alpach , Grenoble, Presses Universitaires de Grenoble,1977.
  17. GeoArp — Office Géographique Arpitan, „Nazwy w -z i -x” (wersja z 6 marca 2016 r. w archiwum internetowym ) .
  18. Stanowisko archeologiczne Aimé Bocquet, strona na Grésivaudan .
  19. Ganaële Melis, „  Miejski: Cécile Rocca na czele listy apolitycznej  ”, Le Dauphiné libéré ,29 grudnia 2013 r.( przeczytaj online , skonsultowano 25 października 2016 r. ).
  20. Frédéric Cristofol, „  Cécile Rocca, burmistrz Bernina  ” , na captiv-magazine.com ,27 stycznia 2016(dostęp 25 lutego 2017 r . ) .
  21. Katalog miast bliźniaczych> Kraj: _> Region: RHONE-ALPES> Społeczność: ISERE , na stronie AFCCRE, konsultacja 15 listopada 2014 r.
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. Infi Mass Site, strona o kościele Berniniego , dostęp 19 sierpnia 2019 r.
  27. Dane dotyczące nazwy pochodzenia „Bois de Chartreuse” , zatwierdzonej dekretem z 23 października 2018 roku, opublikowanym w Dzienniku Urzędowym dnia 31 października 2018 r Oficjalny Biuletyn Ministerstwa Rolnictwa i Żywności , n O  2018-46 (.PDF ).
  28. [1]
  29. "  Château de la Veyrie: co zrobić z tym zabytkowym budynkiem?  " , Le Dauphiné uwolniony ,14 czerwca 2012 r.(dostęp 26 lipca 2014 r . ) .
  30. Eric Tasset, Warowne zamki Isère: Grenoble i północna część jej okręgu , Grenoble, edycje de Belledonne,2005, 741  s. ( ISBN  2-911148-66-5 ) , s. 165-169.
  31. „  Miasta i wsie w rozkwicie> Isère  ” , na oficjalnej stronie „Konkursu miast i wsi w rozkwicie” (dostęp 7 sierpnia 2017 r . ) .
  32. Raport służbowy Gala Bourgeata, archiwa wojskowe, seria GB 1169 2S

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne