Podatku od wartości dodanej lub podatku VAT jest podatkiem pośrednim na zużycie . Jest to podatek wprowadzony co do zasady we Francji przez prawo10 kwietnia 1954za namową Maurice'a Lauré , wyższego urzędnika Generalnej Dyrekcji Podatków : zaproponował wyeliminowanie niedogodności związanych z różnymi podatkami konsumpcyjnymi. Te – niezależnie od tego, czy jest to podatek od ceny sprzedaży płacony przez konsumentów, czy podatek obrotowy płacony przez firmy – są rzeczywiście bardzo krytykowane za ich tak zwane efekty „kaskady”: kiedy firma ma podwykonawców i wszyscy są opodatkowani wyłącznie od jej obrotu stanowi to w rzeczywistości zakłócony warunek konkurencji ze spółką dokonującą koncentracji pionowej . Maurice Lauré proponuje zatem zastąpienie ich bardziej nowoczesnym podatkiem w jednym celu: VAT, ogólnym podatkiem konsumpcyjnym z podzieloną płatnością, w którym każdy z nich jest opodatkowany wyłącznie od własnej wartości dodanej. Ostatecznie to odbiorca końcowy i tylko on tak naprawdę płaci VAT, co zachęca do tworzenia firm outsourcingowych, które wyróżniają się w danych niszach.
Podstawą do tego jest bardziej racjonalnej konstrukcji, ponieważ w każdym etapie cyklu produkcyjnego poborze jest opodatkowany jedynie na wartości dodanej utworzonego w tym etapie.
Ten nowoczesny podatek jest wdrażany tylko nieśmiało. Na początku był to tylko podatek od produkcji towarów z systemem odliczeń. Dopiero po szoku politycznym z 1958 r. stopniowo zastosowano go do wszystkich towarów i usług. Zakończenie tego wyrafinowanego podatku konsumpcyjnego można datować na rok 1967 . Za granicą szybko rozchodzi się po całym świecie i jest przyjmowany przez wiele krajów, zwłaszcza w Unii Europejskiej . VAT jest również częścią acquis communautaire, który kraje muszą przyjąć najpóźniej po wejściu do Unii Europejskiej .
VAT jest dochodem ogólnego budżetu państwa: dotyczy działalności gospodarczej odpłatnej i prowadzonej samodzielnie. Wysokość podatku jest proporcjonalna do ceny sprzedaży bez podatku. W krajach Unii Europejskiej , choć istnieją ogólne zalecenia, stawka tego podatku jest ustalana przez każde państwo narodowe. To wyjaśnia, dlaczego w każdym kraju mogą nadal obowiązywać różne stawki VAT.
Główną zasadą podatku VAT jest unikanie tak zwanego „kaskadowego” skumulowanego opodatkowania. Faktycznie, opodatkowanie wydatków na każdym etapie wprowadzania do obrotu towaru lub usługi, na podstawie wydanej wartości, sprowadza się do włączenia do podstawy opodatkowania wartości podatków już pobranych na poprzednim etapie.
Przy obliczaniu podatku VAT podstawa opodatkowania – na każdym etapie wydatkowania – jest jedyną wartością dodaną na tym etapie. Nie można go zastosować do wartości dodanej jakiegokolwiek poprzedniego etapu. Z założenia VAT nie jest naliczany od kwoty przeprowadzonych transakcji (sprzedaży i/lub usług), w przeciwieństwie do większości systemów podatków pośrednich, które opierają się wyłącznie na obrocie.
Osoba fizyczna lub prawna zobowiązana do zapłaty podatku VAT musi:
Tak więc opodatkowana jest tylko „wartość dodana” (definiowana jako różnica między produktem sprzedaży i/lub usług a zafakturowanym kosztem zużycia pośredniego). Podatnicy – w szczególności spółki – na ogół prowadzą swoje księgi rachunkowe jako „wolne od podatku” i w tym celu rejestrują wpisy o wartości „wolne od podatku” (skrót HT lub konwencjonalny skrót we Francji od „wolnego od podatku”, skrót „TTC” oznaczający wręcz przeciwnie „wszystkie podatki wliczone w cenę”).
Sklep we Francji kupuje od dostawcy długopis 1,00 € bez VAT, do którego dolicza się 1,20 € z VAT, w tym 0,20 € VAT za 20% VAT.
Ten sam sklep odsprzedaje długopis za 1,50 € bez. nalicza podatek VAT od ceny końcowej, tj. 1,50 € × (1 + 20%) = 1,50 € + 0,30 € = 1,80 €. Płacąc ją deklaruje również cały podatek VAT pobrany przy odsprzedaży (pobrany VAT), tj. 0,30 € od którego odlicza VAT zapłacony dostawcy, tj. 0,20 € (VAT do odliczenia). W ten sposób sklep faktycznie płaci organom podatkowym tylko 0,10 € (VAT netto), tj. różnicę między podatkiem VAT należnym z tytułu sprzedaży długopisu, a zapłaconym dostawcy podczas zakupu. To znaczy, że tak naprawdę płaci władzom podatkowym tylko należny podatek od tej części wartości, którą „dodał” do produktu.
| Natura | Dosłowna formuła | Formuła cyfrowa | Wartość |
|---|---|---|---|
| Zakup: cena dostawcy bez VAT | PF HT | 1€ | |
| Zakup: kwota VAT | (TVAF) = PF × 20/100 | 1 × 20/100 | 0,20 € |
| Zakup: cena dostawcy wraz z | (PF TTC) = PF HT + TVAF | 1 + 0,20 | 1,20 € |
| Odsprzedaż: cena sklepu bez VAT | (PM HT) | 1,50 € | |
| Odsprzedaż: kwota VAT | (TVAM) = PM × 20/100 | 1,50 × 20/100 | 0,30 € |
| Odsprzedaż: cena w sklepie | (PM TTC) = PM HT + TVAM | 1,50 + 0,30 | 1,80 € |
| VAT zapłacony państwu | (VAT) = TVAM - TVAF | 0,30 - 0,20 | 0,10 € |
TVAF = VAT dostawcy, TVAM = VAT sklepowy, VATE = VAT stanowy, PF = cena dostawcy, PM = cena sklepu
VAT zapłacony państwu można również oszacować za pomocą następującego wzoru: VATE = wartość dodana × stawka VAT = 0,50 × 20/100 = 0,10 EUR
gdzie wartością dodaną jest marża bez VAT (cena sprzedaży w sklepie bez VAT (1,50 EUR) minus cena sprzedaży dostawcy bez VAT (1 EUR). Rzeczywista kwota, w zależności od zastosowanych rabatów (nie rabatów), czy to na linii dokumentu, czy na dokumencie jako całości.
Ale musimy też zobaczyć, co się stanie, jeśli stawki VAT różnią się między stawkami dla towarów zakupionych (dostaw) i towarów odsprzedawanych. W 2014 r. we Francji kontynentalnej współistniały różne stawki, z których najważniejsze to: stawka standardowa 20%, stawka pośrednia (usługi) 10%, stawka obniżona 5,5% i stawka „super-obniżona” (podstawy, gazety itd.) przy 2,1%.
że firma wytwarza towary podstawowe, dla których stawka VAT wynosi 2,1%, ale wykorzystuje do tego towary podlegające stawce podstawowej 20%, dostawca (o ile administracja nie wyrazi zgody uwłaczającej) zapłaci należną należność w wysokości 20% VAT, obowiązującą stawkę wskazaną na fakturze; ale na drugim końcu łańcucha firma produkująca te podstawowe towary obciąży swoich klientów obniżonym lub super obniżonym podatkiem VAT (5,5 lub 2,1%) obliczonym od całkowitej ceny końcowej i odliczy od tego VAT, który musi sama zapłacić za swoją sprzedaż, kwotę podatku VAT, którą zapłaciła swoim dostawcom. W ten sposób może się zdarzyć, że kwota VAT zapłacona dostawcom jest większa niż ostateczna należna kwota, w którym to przypadku administracja zwróci tę „nadpłatę”. Tak więc na końcu procesu obniżona (lub super-obniżona) stawka będzie miała zastosowanie do końcowej ceny sprzedaży podstawowych towarów, a nie do jedynej wartości faktycznie dodanej przez producenta.
I odwrotnie, bez względu na to, czy producent dóbr luksusowych lub przedmiotów codziennego użytku opodatkowanych zwykłym podatkiem VAT w wysokości 20% stosuje towary podstawowe podlegające stawce „super obniżonej”, fakt, że płaci zwykły podatek VAT w wysokości 20% od całkowitej ceny końcowej, sposób, „niweluje” przewagę stawek obniżonych i super-obniżonych stosowanych na towary podstawowe, aby podnieść całość do normalnej stawki 20%. W ten sposób ostateczna cena produktu będzie w całości ponosić normalną stawkę 20%, a nie częściowo stawkę obniżoną, a częściowo stawkę pełną. W ten sam sposób towary podstawowe nie są objęte podatkiem VAT w części w wysokości 20%, a w części VAT obniżonym o 5,5% lub superobniżonym o 2,1%.
W całej Unii Europejskiej koszt oszustw związanych z VAT oszacowano na 137 mld euro w 2017 roku.
W badaniu opublikowanym w październiku 2014 r. Komisja Europejska oszacowała niedobór dochodów z VAT w 2012 r. na 177 mld euro. Niedobór ten można przypisać nie tylko nadużyciom finansowym, ale także złożoności przepisów dotyczących podatku VAT, ich nieprawidłowemu stosowaniu lub niestosowaniu oraz niedostatkom środków kontroli stosowanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej .
W porównaniu ze starymi podatkami, system ten ma zalety pod względem uczciwości i prostoty, przy jednoczesnym zapewnieniu stanu dobrego zwrotu.
Bez względu na złożoność systemów produkcji i sprzedaży, żadne z kolejnych ogniw łańcucha produkcyjnego nie ponosi podatku VAT, który płaci wyłącznie konsument końcowy. Podatek VAT jest neutralny w odniesieniu do metod produkcji (podwykonawstwo lub nie, import komponentów lub nie). Każdy produkt jest opodatkowany w ten sam sposób, niezależnie od tego, czy jest przywożony, czy produkowany w danym państwie. Ponadto administracja podatkowa posiada rzetelne informacje o całej sprzedaży, na wszystkich poziomach łańcucha gospodarczego: każda firma deklaruje nie tylko swoją sprzedaż, ale także zakupy, które są sprzedażą jej dostawców, co ogranicza ryzyko oszustwa.
VAT jest podatkiem pośrednim od konsumpcji, który nadaje mu kilka cech, które z pewnego punktu widzenia można uznać za wiele wad:
W przypadku dwóch pierwszych punktów państwa, które przyjęły podatek VAT, wyraźnie uznają zasadność argumentu, ponieważ opracowały środki, które w rzeczywistości nadają VAT pewną progresywność:
Zauważamy, że pozorne stawki VAT płacone przez gospodarstwa domowe, to znaczy kwota VAT podzielona przez wydatki na konsumpcję gospodarstw domowych, różnią się nieznacznie w zależności od poziomu dochodów gospodarstw domowych. Tempo wysiłku (kwota VAT zapłaconego w stosunku do dochodu) spada wraz ze standardem życia, po części dlatego, że wysokie dochody przeznaczają większą część na oszczędności (z których sam dochód będzie opodatkowany).
Tak więc badania z 2006 r. pokazują, że najbiedniejsze gospodarstwa domowe przeznaczają na VAT mniejszą część swoich wydatków niż najbogatsze: obciążenie podatkiem VAT, jako procent wydatków, 10% gospodarstw domowych na najwyższym poziomie życia wynosi 11,6%. Na 10% gospodarstw domowych o najniższym standardzie życia wynosi 10,5%. Z drugiej strony to obciążenie podatkowe, jeśli weźmiemy pod uwagę procent dochodu rozporządzalnego, ma znacznie większą wagę dla 10% gospodarstw domowych o najniższych dochodach (11,5%) niż dla 10% gospodarstw domowych o najniższych dochodach. najniższe dochody, najwyższe dochody (5,9%).
Przyznaje się również trzeci punkt, a państwa od czasu do czasu wykorzystują go do stymulowania sektora, który uważają za pożądany, ale ich potrzeby finansowe są generalnie zbyt duże, aby w ogólnym przypadku odstąpić od znacznego podatku VAT.
Podatek VAT stanowi przewagę konkurencyjną, jeśli zastępuje opłaty produkcyjne. Następnie kraj eksportuje bez składek na ubezpieczenie społeczne, podczas gdy importer ma tę wadę, że nakłada VAT na produkt, którego koszty bez podatku obejmują koszty społeczne. Mechanizm ten jest podstawą koncepcji „VAT socjalny”. Znaczenie opłat na ochronę socjalną we Francji oznaczałoby podniesienie podatku VAT o 4%, a CSG o 3%.
Pierwsze teoretyczne podstawy podatku od wartości dodanej zostały zdefiniowane przez Carla Friedricha von Siemens w 1919 roku pod nazwą „ Veredelte Umstatzsteuer ” (wyrafinowany podatek obrotowy). Jednak to właśnie we Francji podatek ten został wprowadzony po raz pierwszy pod kierownictwem francuskiego inspektora finansowego Maurice'a Lauré w 1954 roku , ówczesnego zastępcy dyrektora Generalnej Dyrekcji Podatków . Jego pomysł przekonuje przywódców politycznych z kilku powodów:
System Lauré został wdrożony w dniu 10 kwietnia 1954i najpierw dotknęły duże firmy. 6 stycznia 1966, na wniosek Valéry'ego Giscarda d'Estaing , ówczesnego ministra stanu, ministra gospodarki i finansów, VAT został rozszerzony na handel detaliczny.
Przed wprowadzeniem podatku VAT w kwietniu 1954 r. obowiązywał GST (podatek od świadczenia usług) w wysokości 8,5%.
W Kwiecień 1954 wdrożono dwie stawki VAT:
Aby złagodzić ten nagły wzrost w przypadku produktów o wysokim udziale siły roboczej, wprowadzono obniżoną stawkę VAT, przynajmniej w przypadku prac budowlanych i robót publicznych, ustaloną na poziomie 12,5%, co w przybliżeniu odpowiadało prawie 60% dotychczasowej siły roboczej opodatkowane stawką 8,5% GST i 40% wyrobów gotowych opodatkowane stawką 20% nowego podatku VAT.
Podatki te zostały uwzględnione w cenie sprzedaży, która następnie pojawiła się na dole faktury: „Cena zawiera podatek VAT zawiera 12,5% VAT” .
Dopiero w 1966 r. wprowadzono podatek 17,6% i wtedy obowiązywał obowiązek wykazywania cen bez podatku na kosztorysach lub fakturach. Całkowita kwota podatku VAT jest obliczana globalnie dopiero na końcu faktury.
| Rozpoczęcie | stawka VAT |
|---|---|
| 1966 | 17,6% |
| 1 st kwiecień 1982 | 18,6% |
| 1 st sierpień 1995 | 20,6% |
| 1 st kwiecień 2000 | 19,6% |
| 1 st styczeń 2014 | 20,0% |
Od połowy lat 60- tych sukces podatku VAT we Francji skłonił wiele innych państw, w szczególności państw członkowskich wspólnego rynku , do przyjęcia podatku VAT w celu zastąpienia systemów podatków pośrednich od towarów i usług istniejących w każdym kraju.
Zakres VAT definiowany jest dwojako: z jednej strony przez transakcje podlegające opodatkowaniu VAT, az drugiej przez zasady terytorialności. Francja ma średnią stawkę VAT w 2015 roku niższą niż w Unii Europejskiej. Charakteryzuje się złożonością (w rzeczywistości „nie mniej niż 10 różnych stawek VAT i 150 środków stanowiących odstępstwo”) potępioną przez Trybunał Obrachunkowy.
Podstawowa stawka VAT w Unii Europejskiej w 2017 roku.
11 kwietnia 1967Rada Ministrów przyjęła dyrektywę 67/227 / EWG ( 1 re dyrektywy VAT ) - jeszcze w życie dzisiaj - że ustanawia podstawy i zasady wspólnotowego systemu podatków od sprzedaży . Niniejsza dyrektywa weszła w życie w dniu1 st styczeń 1.970. Były jednak wyjątki, ponieważ nie wszystkie państwa członkowskie były gotowe do tego terminu. Niemniej jednak1 st styczeń 1.974dyrektywa miała wówczas zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich.
Jednocześnie Rada przyjęła 2 nd dyrektywy VAT, który ustanowiony harmonizacji przepisów w zakresie:
Chronologicznie podatek VAT został przyjęty w następujących terminach przez 9 krajów członkowskich Unii w 1 st styczeń 1973 :
Kolejni członkowie będą stosować system podatku VAT zgodnie z obowiązującymi dyrektywami w ramach ich członkostwa, czasami z opóźnieniem. Będzie to miało zastosowanie, w stosownych przypadkach, do już istniejących systemów VAT:
Bardzo szybko na wniosek Komisji 17 maja 1977 r.Dyrektywa 77/388 / EWG ( 6 th dyrektywy VAT ), który jest jeszcze obecnie punktem odniesienia dla społeczności VAT. Zgodnie z traktatami założycielskimi Unii Europejskiej wszystkie państwa członkowskie musiały dokonać transpozycji tej dyrektywy, a także zmian, jakie z biegiem czasu przechodziła, do swojego wewnętrznego porządku prawnego.
To samo dotyczy nowo przybyłych do Wspólnoty dyrektyw przyjętych przez Unię stanowiących część acquis communautaire, które ci ostatni mają obowiązek transponować do swojego wewnętrznego porządku prawnego, aby stać się państwami członkowskimi.
Plan z 1993 r.Najważniejszą zmianą w 6 th dyrektywy, która weszła w życie z dniem1 st styczeń +1.993, w czasie, gdy nadejście jednolitego rynku zniosło graniczne kontrole celne dla wewnątrzwspólnotowego ruchu towarowego.
Pomimo zniknięcia tych kontroli konieczne było wdrożenie środków zapewniających fiskalny monitoring towarów. Była to okazja do wprowadzenia do przepisów nowej kategorii zwolnień, a mianowicie tych, które dotyczą wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nowej transakcji podlegającej opodatkowaniu zwanej wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów .
W tym przypadku przedmiotowe środki miały mieć jedynie charakter przejściowy, ostateczny system opodatkowania handlu towarami między państwami członkowskimi miał zostać przyjęty i wejść w życie w dniu 1 st styczeń 1997. Wobec braku porozumienia między państwami członkowskimi ostateczny system nigdy nie został przyjęty, tak że obecnie nadal obowiązuje system przejściowy zainicjowany w 1993 r., który reguluje wewnątrzwspólnotowy obrót towarami.
Reforma z 1993 roku była również okazją do wdrożenia środków harmonizacyjnych w obszarze stawek VAT. Tak więc normalna stawka została ustalona na minimum 15%. Nie udało się jednak osiągnąć porozumienia w sprawie maksymalnej stawki standardowej; stąd duża dysproporcja stawek obserwowana we Wspólnocie: od 15% stosowanych w Wielkim Księstwie Luksemburga do 27% stosowanych na Węgrzech . Jednocześnie państwa członkowskie mogły stosować jedną lub więcej stawek obniżonych.
Ponieważ zlikwidowanie dużych różnic w stawkach okazało się niemożliwe, system przejściowy zawierał również środki mające na celu uniknięcie „ zakupów fiskalnych” dokonywanych przez podatników, czyli zakupów w kraju, w którym należy zapłacić podatek VAT. Środki te określane są jako system sprzedaży na odległość .
Ostatnie zmianyOd tamtej pory, 6 th dyrektywa przeszła dalszych zmian, w szczególności w zakresie:
Z biegiem czasu, liczne poprawki umieszczony w tekście 6 th dyrektywa wreszcie uczynić tekst niestrukturalnych i trudne do odczytania. Aby temu zaradzić, Komisja Europejska zaproponowała w 2004 r. nowy tekst, który, jak sama mówi, „kodyfikuje obecne przepisy bez zmiany obowiązującego prawodawstwa. Zmiany w strukturze i prezentacji mają na celu jedynie poprawę jakości tekstu. Substancja tych ostatnich nie jest w żaden sposób modyfikowana. Innymi słowy, Dyrektywa 2006/112/WE przyjęta przez Radę Unii Europejskiej w sprawie28 listopada 2006Efekt jest skonsolidowanie w jednym tekście istniejącej dyrektywy 67/227 / EWG ( 1 re dyrektywy) i 77/388 / EWG ( 6 th dyrektywy) bez wpływu na cały tekst i zakres. Nowa dyrektywa zawiera również aneks z porozumieniem między artykułami 1 st i 6 th dyrektyw i przepisów dyrektywy 2006/112 / WE.
Wśród kolejnych modyfikacji zwracamy uwagę na dyrektywę 12 lutego 2008 (2008/8/WE), który modyfikuje, w celu uproszczenia dotychczasowych zasad, „miejsce świadczenia usług” (tj. zasady terytorialności określone wcześniej w dyrektywie 2006/112/WE z 28 listopada 2006w zakresie świadczenia usług). Niniejsza dyrektywa weszła w życie w dniu1 st styczeń 2.010.
Obecna sytuacja w UE: niedokończona harmonizacjaChociaż 6 th dyrektywy, w dużej mierze zharmonizowane wspólny system podatku od sprzedaży, wiele różnic między państwami członkowskimi:
W celu rozwiązania w szczególności wyżej wymienionych problemów, Komisja Wspólnot Europejskich w dalszym ciągu regularnie przedstawia projekty dyrektyw mających na celu usprawnienie funkcjonowania podatku VAT, np. sprawienie, by był on płacony w kraju, w którym towary są sprzedawane, a nie tam, gdzie się znajdują. zakupione. Propozycje te są jednak trudne do uchwalenia, każda decyzja Rady Ministrów Unii Europejskiej wymagająca jednomyślności państw członkowskich musi być uchwalona.
Pod koniec 2010 r. Komisja Europejska rozpoczęła konsultacje społeczne na temat przyszłości podatku VAT w Europie. Rzeczywiście, obowiązujący obecnie system VAT, oparty na prawodawstwie przyjętym na szczeblu europejskim i stosowanym na szczeblu krajowym, nie jest już zgodny z wymogami prawdziwego jednolitego rynku. Celem tych konsultacji jest rozpoczęcie szerokiej debaty na temat oceny obecnego systemu VAT (spójność z jednolitym rynkiem , traktowanie transakcji transgranicznych, neutralność podatkowa, stopień harmonizacji wymagany dla jednolitego rynku itp.).
Według raportu Trybunału Obrachunkowego na temat francusko-niemieckiej konwergencji fiskalnej , dostosowanie francuskiej stawki obniżonej do stawki obniżonej niemieckiej przyniosłoby we Francji 15 miliardów euro dochodów podatkowych. Z biznesowego punktu widzenia system stał się bardzo złożony, jest źródłem uchylania się od płacenia podatków i generuje koszty przestrzegania przepisów i zarządzania, które nie zachęcają inwestorów do przechodzenia na jednolity rynek europejski , co potwierdza badanie przeprowadzone w 2010 r. przez European Business Tax Obserwatorium (OEFE) CCIP . Według tego badania większość europejskich liderów biznesu uważa, że trudności podatkowe napotykane w kontekście działalności transgranicznej dotyczą głównie podatku VAT.
VAT stopniowo stał się w wielu krajach preferowanym mechanizmem opodatkowania towarów i usług. Obecnie wśród krajów rozwiniętych tylko Stany Zjednoczone nie przyjęły podatku VAT, preferując system zbliżony do „ podatków od sprzedaży ”. „ Podatek od sprzedaży ” jest ustalany przez każdy stan federalny i wynosi od 0% ( Delaware , Alaska lub Oregon ) do 7,50% ( Kalifornia ). W niektórych przypadkach miasta lub hrabstwa ustalają również podatek od sprzedaży, który jest dodatkiem do podatku stanowego (maksymalna stawka jest stosowana w niektórych hrabstwach w komercyjnych obszarach stanu Illinois i wynosi łącznie 11,5%). Średnia krajowa wynosi około 6%.
Kanada używa dla swojego podatku bardzo podobny do podatku VAT (z podatku od towarów i usług ) na poziomie federalnym, ale niektóre prowincje zdefiniowano dodatkowy system opodatkowania konsumpcji. Niektóre z nich przestrzegają zasady podatków od sprzedaży na poziomie prowincji, podczas gdy inne mają podatek od wartości dodanej podobny do federalnego GST (np. podatek od sprzedaży w Quebecu w wysokości 9,5%, który dotyczy ponad 5% federalnych).
W Indiach parlament federalny przyjął w sierpień 2016ustawa wprowadzająca jeden podatek VAT zastępujący wielokrotne podatki, które utrudniały przepływ towarów na terytorium; ta poważna reforma stanowi duży krok naprzód w kierunku zjednoczenia kraju. Reforma ta weszła w życie w dniu1 st lipca 2017.
VAT stanowi coraz większy udział w dochodach podatkowych państw OECD . Zbliżony do zera w 1965 r., w 2012 r. VAT stanowił blisko 20% całkowitych dochodów. W czasie kryzysu od 2008 r. polityka konsolidacji fiskalnej gwałtownie podniosła standardową stawkę VAT, która w krajach OECD osiągnęła rekordowy średni poziom 19,1% wStyczeń 2014. Europa mocno wstrząśnięta kryzysem zadłużenia publicznego jest powyżej średniej, ponieważ 21 krajów członkowskich Unii Europejskiej OECD wprowadziło standardową stawkę VAT w wysokości 21,7%, z rekordową 27% na Węgrzech. VAT proporcjonalnie bardziej obciąża dochody gospodarstw domowych o niskich dochodach niż dochody zamożniejszych i paradoksalnie efekt ten jest szczególnie widoczny w przypadku obniżonych stawek VAT.
Obowiązujące w Unii Europejskiej przepisy dotyczące podatku VAT przewidują, że państwa członkowskie mogą stosować stawkę podstawową, której minimalna wartość nie może być niższa niż 15%, oraz dwie stawki obniżone, których minimalna wysokość nie może być niższa niż 5%. Należy zauważyć, że nie ma górnej granicy standardowej stawki obowiązującej, a najwyższa stopa obserwowana w Unii Europejskiej wynosi 27%.
Ponadto niektóre przepisy szczególne zezwalają państwom członkowskim, które przed 1 st styczeń 1993, stosowane do niektórych towarów lub usług obniżone stawki poniżej 5% lub zwolnienia (stawka zerowa) w celu tymczasowego utrzymania tych wyjątków.
Wreszcie, niektóre państwa członkowskie mogą, w szczególnych sytuacjach, takich jak wyspiarski charakter w przypadku Madery lub Azorów , lub w przypadku dobrze zdefiniowanych produktów, utrzymywać stawki niższe niż minimum przewidziane w dyrektywie 2006/112/WE.
| Kraj | Kod pocztowy | Oceniać | |
|---|---|---|---|
| Standard | Zredukowany | ||
| Niemcy | Z | 19% | 7% lub 0% |
| Austria | W | 20% | 12% lub 10% |
| Belgia (1) | BYĆ | 21% | 6% głównie na artykuły pierwszej potrzeby i na świadczenie usług socjalnych (np. artykuły pierwszej potrzeby, transport pasażerski, usługi rolnicze itp.)
12% na niektóre towary i usługi, które są ważne z ekonomicznego lub społecznego punktu widzenia (np. węgiel, margaryna, abonamenty płatnej telewizji itp.) |
| Bułgaria (2) | BG | 20% | 9% |
| Cypr (9) | CY | 19% | 5%, 9% |
| Chorwacja | HR | 25% | 10% |
| Dania | DK | 25% | - |
| Hiszpania (3) | ES | 21% | 10% lub 4% |
| Estonia | EE | 20% | 9% |
| Finlandia | FI | 24% | 13% lub 9% |
| Francja (4) (8) | FR | 20% | 5,5% lub 2,1% lub 10% |
| Grecja [11] | GR | 24% | 13% lub 6,5% na wyspach (oprócz Krety): 15%, 7% i 4% |
| Węgry | HU | 27% | 18% lub 5% |
| Irlandia (6) | TO ZNACZY | 23% | 13,5%, 9%, 4,8% lub 0% |
| Włochy (7) | TO | 22% | 10% lub 4% |
| Łotwa | LV | 22% | 12% lub 0% |
| Litwa | LT | 21% | 9% lub 5% |
| Luksemburg | CZYTAĆ | 17% | 14%, 8% lub 3% |
| Malta (5) | MT | 18% | 5% |
| Holandia | Holandia | 21% | 9% |
| Polska | PL | 23% | 8% lub 5% |
| Portugalia | PT | 23% | 13% lub 6% |
| Republika Czeska | CZ | 21% | 15% |
| Rumunia (2) | RO | 19% (10) | 9% lub 5% |
| Wielka Brytania | GB | 20% | 5% lub 0% |
| Słowacja | SK | 20% | 10% |
| Słowenia | GDYBY | 20% | 8,5% |
| Szwecja | SE | 25% | 12% lub 6% |
Uwagi:
W 2016 roku 166 państw na całym świecie (w tym Unia Europejska) wprowadziło podatek VAT.
| Kraj | Kod pocztowy | Oceniać | |
|---|---|---|---|
| Standard | Zredukowany | ||
| Albania | glin | 20% | |
| Algieria | DZ | 19% | 9% |
| Andora | OGŁOSZENIE | 4,5% | |
| Angola | AO | 14% | |
| Arabia Saudyjska | JEJ | 15% od 07.01.2020 | |
| Argentyna | AR | 21% | 10,5% |
| Armenia | JESTEM | 20% | |
| Australia | W | 10% | |
| Bahamy | BS | 12% | |
| Łagodny | BJ | 18% | |
| Białoruś | PRZEZ | 18% | 10% |
| Bośnia i Hercegowina | BA | 17% | |
| Burkina Faso | BF | 18% | |
| Kamerun | CM | 19,25% | |
| Kanada (*) | TO | 5% + podatki wojewódzkie (od 0 do 10%) | 0% Przedmioty nieopodatkowane |
| Chiny | CN | 17% | 13% lub 0% |
| Kolumbia | WSPÓŁ | 16% | |
| Demokratyczna Republika Konga | Płyta CD | 16% | 0% na eksportowane produkty |
| Wybrzeże Kości Słoniowej | TO | 18% | 11% |
| Ekwador | WE | 12% | 10% (usługi) |
| Izrael | ON | 18% (od 6 stycznia 2013) | |
| Japonia | JP | 8% (od 2014 r. 5% wcześniej, 10% w październik 2019) | |
| Liban | FUNT | 11% | |
| Liechtenstein | LI | 7,6% | 2,4% |
| Macedonia Północna | MK | 18% | 5% |
| Mali | ML | 18% | |
| Maroko | MÓJ | 20% | Transport 14% usługi finansowe 10% niektóre popularne produkty (cukier, woda...) 7% |
| Meksyk | MX | 16% | leki, dieta 0% |
| Moldova | MD | 20% | 8% leki, piekarnia, produkty mleczne; 5% gazu |
| Czarnogóra | MNIE | 17% | 7% |
| Norwegia | NIE | 25% | 15% żywności; 8% transport pasażerski, bilety do kina, hotele |
| Nowa Zelandia | Nowa Zelandia | 12,5% | |
| Filipiny | PH | 12% | |
| Rosja | Wielka Brytania | 18% | 10% |
| Senegal | SN | 18% | 10%; turystyka 15% |
| Serbia | RS | 20% | 8% |
| Singapur | SG | 7% | |
| szwajcarski | CH | 7,7% (od 01.01.2018) | Towary podstawowe 2,5%; hotelarstwo, turystyka 3,7 |
| Iść | TG | 18% | |
| Tunezja | TN | 19% od 01.01.2018 | 6% i 12% |
| indyk | TR | 18% | 8% lub 1% |
| Ukraina | UA | 20% | |
| Wenezuela | VE | 15% | 8% |
| Wietnam | VN | 10% | 5% i 0% |
(*) Uwaga: W Kanadzie podatki prowincjonalne są dodawane do podatku VAT, na przykład 9,975% w Quebecu, co daje łącznie 14,975% podatków. Ponieważ podatek prowincjonalny może się różnić w zależności od prowincji, podane ceny nie zawierają podatku VAT.