Solignac | |||||
Miasto i opactwo widziane z rzymskiego mostu. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział | Haute-Vienne | ||||
Dzielnica | Limoges | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność miejska Limoges Metropole | ||||
Mandat burmistrza |
Aleksandre Portheault 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 87110 | ||||
Wspólny kod | 87192 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
1583 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 96 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 45° 45 ′ 22 ″ północ, 1° 16 ′ 34 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 212 m 392 m² |
||||
Obszar | 16,54 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Limoges (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Condat-sur-Vienne | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Solignac , Solenhac w Occitan , to francuska gmina znajduje się w dziale z Haute-Vienne , w regionie New Aquitaine .
Jego mieszkańcy nazywani są Solignacois (es).
Solignac to miasto w południowej części aglomeracji z Limoges , z którego jest około dziesięciu kilometrów. Znajduje się nad brzegiem rzeki Briance i sąsiaduje z miejscowością Vigen .
Condat-sur-Vienne | Limoges | |
Jourgnac | Vigen |
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pierre-Buffière” w miejscowości Pierre-Buffiere zlecenie w 1996 roku o 9 kilometr w linii prostej , w przypadku których średnia roczna temperatura wynosi 11,4 ° C i ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 1010 mm . Na najbliższej stacji meteorologicznej, historycznego „Limoges-Bellegarde”, w mieście Limoges , zleciła w 1973 roku i na 11 km , średnia roczna temperatura zmienia się od 11,2 ° C na okres 1971-2000 do 11, 4 ° C do 1981 -2010, następnie w 11,8 °C przez lata 1991-2020.
Solignac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu siatki zagęszczenia gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Limoges , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 127 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (77,5% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (77,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (55,6%), heterogeniczne tereny rolnicze (21,9%), lasy (16,5%), tereny zurbanizowane (6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Święty Eloi urodził się w 588 roku w Chaptelat . Swojego fachu uczył się jako złotnik w warsztacie w Limoges , następnie udał się do pracy w Paryżu na polecenie królewskiego skarbnika. Jego talent i uczciwość zwróciły na niego uwagę Clotaire II, który uczynił go swoim skarbnikiem ; ale przede wszystkim zaufanie króla Dagoberta pozwala św. Eloi wykorzystać wszystkie swoje zdolności jako minister. Posiadacz biskupstwo od Noyon , Saint Eloi mimo tęsknił do kraju swego urodzenia: wtedy właśnie poprosił króla o ziemi Solignac do założenia klasztoru , gdzie miał zamiar umrzeć w spokoju. „ Mój królu i mistrzu, twoja dobroć daj mi zbudować tam drabinę dla ciebie i dla mnie, dzięki której oboje zasłużymy na wstąpienie do królestwa celestialnego . Król zareagował przychylnie na to nagabywanie. Pierwszym opatem był św. Remakle , który kilka lat później opuścił opactwo, by zostać biskupem Maastricht .
Stosowana była reguła Luxeuil , to znaczy, że była inspirowana receptami św. Kolumbana i św . Benedykta . W VIII XX wieku , Abbey został zwolniony wielokrotnie przez saracenów powodujących uszkodzenia; w wyniku tego zakonnicy uzyskują przywileje, które na przestrzeni wieków będą potwierdzane przez kolejnych papieży. W 820 roku opat Aigulf narzucił benedyktyńskie rządy , czterdzieści lat później opactwo zostało podpalone i splądrowane przez Wikingów .
Za Karolingów Solignac był stolicą czuwania, w tym m.in. Cussac-sur-Loire .
W XII th i XIII th stulecia , silna ochrona królewski i bogate w zabytki The Abbey kontrolowane prawie dwa kościoły parafialne i własność gruntów w Mountain Limousine , w tym Zamek Chalucet i Bas Limousin (The Aktualny Corrèze ). Wioska kupiecka, położona na osi północ-południe, która łączy Périgueux z Limoges , rozwinęła się poza murami obronnymi otaczającymi posiadłość opactwa. Obecny klasztor został zbudowany w tym czasie: w pierwszej połowie XII th wieku , zbudowano statek w drugiej połowie prezbiterium i transeptem (po pożarze w 1178 roku ) i dzwonnicy na początku XIII th wieku . W 1388 roku angielskie orkiestry podpaliły chór kościoła.
Zniszczony XVI th century o wojnach religijnych i chłopskich powstań, opactwo wzrosła podczas kontrreformacji katolickiej, gdy w 1619 roku , Ojcze, za przykładem Abbey-les- Limoges św Augustyna zaapelował do sześciu mnichów z Saint-Maur który przywrócił reguła benedyktyńska. Ale napotkali wrogość mnichów na miejscu; opactwo było wspólne, a Mauryści zadowolili się małą kaplicą, dopóki śmierć nie zabrała przeciwników. Odrestaurowany kościół opacki odzyskał swoją funkcję w 1635 r . Sto lat później krużganek i budynki klasztorne zostały całkowicie przebudowane.
W XVIII -tego wieku , miasto było nazywane Salignac (patrz Cassini mapę ).
Opactwo, które w czasie rewolucji liczyło jeszcze czternastu mnichów , przeżyło wiele perypetii. Szkoła z internatem dla dziewcząt za czasów Cesarstwa, za Ludwika XVIII , do kryzysu lat 30. XX wieku , została przekształcona w fabrykę porcelany . W normaliens z Obernai ( Dolny Ren ) stwierdzono schronienie od 1939 do 1945 roku . Wraz z oblatami Maryi, którzy przejęli je w 1946 roku , budynki odzyskały duchowe powołanie, najpierw jako seminarium , a następnie jako miejsce rekolekcji.
Kiedy w 1790 r. utworzono departament Haute-Vienne, Solignac zostało założone jako stolica kantonu obejmującego również gminy Vigen, Feytiat, Boisseuil i Jourgnac. Jej terytorium niewiele przekracza wymiary obecnego miasta Solignac i stanowi enklawę w gminie Vigen, której terytorium było obszarem dwóch gmin bez enklawy. Solignac jest dołączony do Vigen na mocy zarządzenia25 lutego 1818. W 1871 r. duża część Vigen została odłączona od tej gminy, aby ponownie utworzyć odrębną gminę. Nowa gmina jest około pięć razy większa od starej. Decyzja o tym przywróceniu, podjęta nieprawidłowo przez Radę Generalną, jest regulowana przez prawo29 lipca 1890 r...
ten 4 grudnia 1966, kilku młodych ludzi najpierw w polityce, wierni gaullistowie wysłani przez Georgesa Pompidou w celu odzyskania radykalno-socjalistycznych , socjalistycznych i komunistycznych ziem Środkowo-Zachodnich z ustawodawczymi z 1967 roku spotykają się w Solignac, aby sformalizować swoje zaangażowanie. Tych dziesięciu ambitnych „młodych wilków Pompidou” to Jean Charbonnel , Jean-Baptiste Brugeaud, Philippe Chabassier, Bernard Pons , Jean-Pierre Dannaud , Claude Binet, Pierre Mazeaud , Auguste Mazet, Louis Limoujoux, Jacques Chirac (dołączył Henri Belcour ). To zobowiązanie pozostało w historii politycznej jako „Przysięga Solignac”.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
? | ? | Pierre Bassard | ||
Marzec 2001 | 2008 | Alain Devaud | ||
Marzec 2008 | maj 2020 | Yvette Aubisse | DVG | |
maj 2020 | W trakcie | Przenośny Alexandre | DVG |
Na liście nagród 2020 Krajowa Rada Miast i Miast w Bloom przyznała miastu kwiat.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto miało 1583 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,77% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Vienne : -0,71%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
640 | 471 | 528 | 2 501 | 2784 | 2773 | 2651 | 2 754 | 3 054 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 873 | 2 856 | 2 952 | 902 | 825 | 887 | 1,053 | 1351 | 1360 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1285 | 1270 | 1 233 | 1,201 | 1,144 | 1,099 | 1060 | 1,067 | 1225 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1158 | 1060 | 1,121 | 1,244 | 1345 | 1,367 | 1454 | 1510 | 1,571 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,583 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Wieża gankowa i północna strona opactwa.
Fasada od strony północnej i wejście do północnego ramienia transeptu.
Drzwi północnego ramienia transeptu.
Apsyda i południowe ramię transeptu.
Nawa na rzędzie kopuł.
Skrzyżowanie transeptu.
Chór.
Stalle z XV -go wieku.
Pont Rompu widziany z góry.
Most rzymski.
Stary most Solignac widziany z brzegu od strony miasta.
Herb z Solignac jest zdobi następująco:
|
---|
Poprzedni etap Saint-Léonard-de-Noblat |
Pielgrzymka do Santiago de Compostela Via Lemovicensis |
Następny krok Flavignac |