Sainte-Adresse

Ten artykuł jest szkicem dla gminy w Seine-Maritime .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sainte-Adresse
Sainte-Adresse
Kaplica Notre-Dame-des-Flots.
Herb Sainte-Adresse
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Seine-Maritime
Dzielnica Le Hawr
Międzywspólnotowość Społeczność aglomeracyjna Le Havre
Mandat burmistrza
 Hubert Dejean de La Batie
2020 -2026
Kod pocztowy 76310
Wspólny kod 76552
Demografia
Miły dionizyjczycy
Ludność
miejska 		7349 mieszk  . (2018 spadek o 0,03% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 3252  inhab./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49° 30 ′ 25 ″ północ, 0° 05 . 04 ″ wschód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 100  m²
Obszar 2,26  km 2
Rodzaj Gmina miejska i przybrzeżna
Jednostka miejska Le Hawr
( przedmieście )
Obszar atrakcji Le Havre
(gmina głównego bieguna)
Wybory
Oddziałowy Hawr-6
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Seine-Maritime
Zobacz na mapie administracyjnej Seine-Maritime Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Adresse
Geolokalizacja na mapie: Seine-Maritime
Zobacz na mapie topograficznej Seine-Maritime Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Adresse
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Adresse
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Adresse

Sainte-Adresse to francuska gmina w zachodnich przedmieściach Le Havre położonych w dziale z Seine-Maritime w tym Normandy regionu .

W czasie I wojny światowej był stolicą Belgii .

Geografia

Gminy przygraniczne

Sainte-Adresse to nadmorski kurort na wybrzeżu La Manche, położony w dzielnicy Le Havre Seine Métropole . Miasto jest śródlądowe między morzem a miastem Le Havre . Znajduje się na Cauchois płaskowyżu , który należy do geologicznego zespołu w Paryżu Zagłębia , utworzonego w epoce wtórnym . Piwnica wykonana jest z kredy o dużej grubości , która może mierzyć do 200 metrów głębokości. Pokryta jest warstwą gliny z krzemieniem i mułem żyznym. Ten plateau jest cięte przez suchą dolinę z Ignauval, usianej aluwium i osadach . Nagłówek LaHave zachód od Sainte-Adresse, znaki południowym krańcu Alabaster Coast i północnym krańcu zatoki Sekwany . Wznosi się do 100 metrów nad kanałem La Manche . Chroni zatoczkę Sainte-Adresse. Latarni heve zainstalowano tam.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z nieznacznym maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,6  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 0,3 d
  • Roczna amplituda termiczna: 12,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 770  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1921 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.

Statystyki 1981-2010 i rekordy CAP-DE-LA-HEVE (76) - wys: 100m, szer: 49° 30'30 "N, dł: 00 ° 04'12" E
Rekordy ustanowione na okres 01-01-1921 do 04-07-2021
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień móc czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 3.4 3,3 5,3 6,9 10 12,7 14,9 15,3 13,4 10,5 6,9 4 8,9
Średnia temperatura (°C) 5,3 5,5 7,7 9,7 13 15,6 17,8 18,1 16,2 12,9 8,9 6 11,4
Średnia maksymalna temperatura (° C) 7,2 7,7 10.1 12,5 16 18,5 20,7 21 18,9 15,4 11 7,9 13,9
Zapis zimna (° C)
data zapisu 		-13,8
17/01/1985 		-12,5
02.07.1991 		-7,8
07.03.1971 		-1
12.04.1986 r 		1.2
04.05.1979 		4.4
06.02.1962 		8
07/20 1971 		8,4
26.08.1966 		3.3
18.09.1996 r 		-0,2 10/
28,03 		−8,5
11.30.1921 		−8,6
25.12.1962 		-13,8
1985
Ciepło zapisu (° C)
data zapisu 		14.9
09.01.1998 		20
02.02.1960 		24,5
03.30.21 		26,5
04.21.18 		30
23.05.1922 		34,7
06.29.19 		38,1
25.07.19 		36,3
08/10.03 		33,6
02.09.1961 		28,5
01.10.11 		20
01.11.15 		16.4
07.12.00 		38.1
2019
Opady ( mm ) 70 51,8 57,2 54,4 59,4 61 52,3 56,9 67,2 86,4 85,5 88,2 790.3
Źródło: „  Arkusz 76552001  ” na donneespubliques.meteofrance.fr , wydanie: 06.07.2021 w stanie bazy danych


Planowanie miasta

Typologia

Sainte-Adresse jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Le Havre , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującym 18 gmin i 235,218 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Le Havre , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 116 gmin, jest podzielony na obszary od 200 tys. do mniej niż 700 tys. mieszkańców.

Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem terenów sztucznych (89,2% w 2018 r.), niemniej jednak niższym w porównaniu z 1990 r. (91,4%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (85,3%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (10,2%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (3,9%), przybrzeżne tereny podmokłe (0,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa Sainte-Adresse nie byłaby związana ze świętym , ale z cyplem służącym jako punkt orientacyjny, „adres” dla żeglarzy, a nawet adres, który żeglarze musieli pokazać, aby przekroczyć Cap de la Hève .

Fabuła

Dawna nazwa miasta brzmiała Saint-Denis-Chef-de-Caux , od kościoła Saint-Denis obok ratusza.

Sainte-Adresse, położone na skraju klifów, gallo-rzymskie domostwa tej dawnej wioski rybackiej z pewnością znajdują się teraz na dnie kanału .

ten 14 sierpnia 1415, w środku wojny stuletniej, Henryk V z Anglii wylądował tam ze swoją flotą 1600 statków, próbując odzyskać swoje „francuskie dziedzictwo”.

Podczas Rewolucji Francuskiej miasto nosi tymczasowo nazwy Cap-d'Antifer i Cap-de-la-Hève .

W 1899 r. uruchomiono linię dawnego tramwaju Le Havre , która obsługiwała dworzec aż do II wojny światowej .

Od 1905 roku Georges Dufayel , paryski biznesmen, stworzył w Sainte-Adresse ex nihilo nadmorską inwestycję Nice Le Havre , która sama w sobie jest prawdziwym nadmorskim kurortem . Za operacje odpowiada architekt z Le Havre, Ernest Daniel. Avenue des Régates, nad brzegiem morza, została zaprojektowana na wzór Promenady Anglików w Nicei .

Podczas I wojny światowej , kiedy Belgia była prawie całkowicie zajęta przez Niemców, Sainte-Adresse była administracyjną stolicą królestwa, wydzierżawioną rządowi belgijskiemu na czas działań wojennych, aby nie przekształcić go w rząd. wygnanie . Ten ostatni zatem osiedlił się od13 października 1914 r aż do Listopad 1918w „budynku Dufayela”, wybudowanym przez Georgesa Dufayela w 1911 roku . Ministerstwa, administracja i personel dyplomatyczny, czyli ponad 1000 osób, zamieszkiwało w mieście od lat13 października. Do dyspozycji rządu belgijskiego była poczta, korzystająca z belgijskich znaczków pocztowych , a także warsztat samochodowy, szpital, szkoła. Belgijska fabryka broni przypadkowo eksploduje11 grudnia 1915 w Graville-Sainte-Honorine powodując setki zgonów.

Szef rządu belgijskiego , Charles Broqueville , nie pobytu w Sainte-Adresse weekend, dzięki czemu stale iz powrotem, aby zobaczyć Król Albert I er , pozostał w belgijskim strefie wolnocłowej w De Panne . Belgijski władca nigdy nie udał się do Sainte-Adresse, ale mimo to ma swój bulwar, plac i monumentalny posąg, wzniesiony w 1938 r., osłonięty w 1940 r. i ponownie otwarty w 1947 r.

Podczas II wojny światowej Niemcy zbudowali tam kilka fortyfikacji Wału Atlantyckiego, aby bronić portu Le Havre.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

W ratuszu grawerowana tablica przedstawia tablicę burmistrzów od momentu powstania miasta.

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Luty 1790 grudzień 1792 Guillaume Liard    
grudzień 1792 Czerwiec 1800 Jean-Baptiste Angammare    
Czerwiec 1800 Październik 1811 Jean-Philippe Lemaistre    
Październik 1811 1818 Charles de Labre    
1818 1827 Julien De Labre    
1827 1837 Thomas-Francois Paumelle    
1837 1867 Francois-Isidore Thieullent    
1867 1870 Jean Boulard    
1870 maj 1871 Jean Verspecke    
maj 1871 Październik 1876 Jean Boulard    
Październik 1876 Styczeń 1881 Jules-Amédée Alleaume   broker i trader w Le Havre
Styczeń 1881 Sierpień 1886 Louis Lemaistre    
Sierpień 1886 Październik 1923 Józef de Quérhoënt    
Październik 1923 Czerwiec 1929 Albert Dubosc Rad. przem. Zastępca dla Seine-Inférieure (1936 → 1940)
Generalny ds Le Havre-5 (1922 → 1940)
Członek Rady Narodowej z rządem Vichy
Czerwiec 1929 Styczeń 1945 René Proux    
Styczeń 1945 maj 1945 Jules Decreton    
maj 1945   Francois Lebel    
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 1977 Czerwiec 1995 Jean-Louis Pesle Różne prawo  
Czerwiec 1995 Marzec 2008 Jacques Dubois Bez etykiety  
Marzec 2008 kwiecień 2014 Patrice Gelard UMP Profesor prawa konstytucyjnego
Senator Seine-Maritime (1995 → 2014)
Radny generalny Le Havre-6 (1994 → 2001)
Zastępca burmistrza Le Havre (1995 → 2008)
Wiceprezydent CODAH
kwiecień 2014 W toku
(stan na 10 sierpnia 2020 r.) 		Hubert Dejean de La Batie LC - UDI Konsultant, profesor historii-geografii
Wiceprezydent CODAH (2014 → 2018)
Wiceprezydent CU Le Havre Seine Métropole (2019 →)
Radny regionalny Górnej Normandii (2010 → 2015)
Radny regionalny Normandii (2015) →)
Wiceprzewodniczący rady regionalnej Normandii (2015 →)
Przewodniczący rady dyrektorów conservatoire du littoral (2017 →)
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 7349 mieszkańców, co stanowi spadek o 0,03% w porównaniu do 2013 r. ( Seine-Maritime  : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
726 600 637 641 655 762 789 1880 978
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1213 1,554 1,586 1,869 1876 1 975 2 241 2511 2651
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3084 3 208 3622 4 357 4 318 4668 5 135 4 392 6822
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
7807 8261 8754 8029 8047 7 883 7 782 7494 7410
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
7 349 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Miasto wchodzi w zakres Academy of Rouen .

Sainte-Adresse liczy:

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Obraz

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Prezentacja herbu
Broń Sainte-Adresse

Broń Sainte-Adresse emblazon dobrze:

Kwartalne: 1 st i 4 th Azure wieży pieniędzy, murze, portu i okien piasku, 2 e i 3 e czerwony powłoki złota; do krzyża engrelée d'or odtłuczonego na przegrodzie, naładowanego w otchłani tarczy herbowej tiercé z jasnego sobola, złota i gule.
Herb w otchłani przedstawia kolory Belgii .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Wideo

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Pierre Auger i Gérard Granier, Le Guide du pays de Caux , La Manufacture, Lyon, 1993 ( ISBN  2737702801 ) , s.  132.
  2. J. Ragot, M. Ragot, Przewodnik po naturze w regionie Caux , 2005, s.  6.
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 27 lipca 2021 )
  9. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
  10. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
  11. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
  12. „  Le Havre Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  13. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  14. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  15. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Le Havre  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  16. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  17. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  18. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
  21. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  22. Le Havre i jego dzielnica: część 1 , Joseph Morlent, I część, 1841 s.  18 (Książki Google).
  23. Normandia , przewodnik Le Petit Fûté , 2011, s.  497 (Książki Google).
  24. Bernard Beck, zamki warowne Normandii , Rennes, Ouest-Francja ,1986, 158  pkt. ( ISBN  2-85882-479-7 ) , s.  75.
  25. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Jean-Henri Calmon i Jean-Clément Martin ( reż. ), Okupacja, opór i wyzwolenie w Vienne w 30 pytaniach , La Crèche , Geste éditions, coll.  "30 pytań",2000( ISBN  2-910919-98-6 ) , s.  63, s.  8.
  27. "  Saint-Adresse, dawna mało znana stolica Belgii  " ,27 lipca 2014 r.(dostęp 4 sierpnia 2014 ) .
  28. "  Saint-Adresse, dawna mało znana stolica Belgii  " ,27 lipca 2014 r.(dostęp na 1 st sierpnia 2014 ) .
  29. Fernand Poupel 1973, op. cyt. , s.  86-87 .
  30. „Albert Dubosc”, w Słowniku francuskich parlamentarzystów (1889-1940) pod redakcją Jeana Jolly'ego, PUF , 1960 [ tekst o Sycomore ] .
  31. "  Sainte-Adresse: gniewne pożegnania Patrice'a Gélarda: Patrice Gélard na swoim ostatnim radzie miejskiej jako burmistrz pogratulował swoim współpracownikom, ale także popełnił gniew  ", Paris Normandie ,19 lutego 2014( przeczytaj online ).
  32. Vanessa Leroy, „  Hubert Dejean de La Batie wybrany w Sainte-Adresse: Z 51,7% głosów lista ustępujących gmin została odnowiona na czele gminy przez elektorów  ”, Paris Normandie ,31 marca 2014( przeczytaj online ).
  33. „  Wybrani urzędnicy 76  ” , Federacja UDI Seine-Maritime (dostęp 13 listopada 2015 r . ) .
  34. "  Hubert Dejean de la Batie wybrany na przewodniczącego rady dyrektorów Conservatoire du littoral  " , Actualité , http://www.conservatoire-du-littoral.fr ,17 listopada 2017 r.(dostęp 6 września 2020 r . ) .
  35. François Hauguel, „Min  . Nowe twarze na liście prowadzonej przez Huberta Dejeana de la Batie w Sainte-Adresse: Hubert Dejean de la Batie poszukuje nowego mandatu na czele listy między ciągłością a nowymi twarzami  ”, Paris-Normandie ,9 marca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 6 września 2020 r. ).
  36. .
  37. Organizacja spisu na insee.fr .
  38. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  39. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  40. Uczelnia
  41. Liceum Joanny d'Arc
  42. Wskazówka n o  IA76000363 , podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  43. Théodore Huchon , 1824-1895, na AGORHA .
  44. "  Saint-Denis Parish Church  " , zawiadomienie n o  IA76000386, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  45. "  2 okna (Windows 27 i 28): Sceny z życia St. Louis, świętego Jana Ewangelisty i św William  " , instrukcja n ö  IM76004497, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  46. „  Claudine Loquuen  ” , na stronie www.claudine-loquen.com ,grudzień 2019(dostęp 6 grudnia 2019 r . ) .