Pézilla-de-Conflent

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 43 mieszkańców, o 21,82% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Pyreneje Wschodnie  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

• Święto gminne: przedostatnia sobota sierpnia.

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Zatrudnienie

Firmy i przedsiębiorstwa

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Pézilla-de-Conflent wyróżnia się tym, że na swoim terytorium nie ma pomnika wojennego .

• Kościół Saint-André w Pézilla-de-Conflent ;
• Stary młyn na Désix .

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

	Herb	Azure z dziewięcioma bliźniakami Lub zestaw 3, 3 i 3.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Pirenejach Wschodnich
• Lista dawnych gmin Pirenejów Wschodnich

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA

• Pézilla-de-Conflent na stronie National Geographic Institute

Bibliografia

• Lluís Basseda , Historyczna toponimia północnej Katalonii , t. .  1, Prades, Revista Terra Nostra,1990, 796  s.

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultowane 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. mapa IGN w programie Géoportail
2. „  Plan trzęsienia ziemi  ” (dostęp 4 maja 2017 r . ) .
3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
8. „  Station Météo-France Sournia - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
9. „  Orthodromy between Pézilla-de-Conflent i Sournia  ” , na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
10. „  Météo-France Stacja Sournia – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w Sournia ) .
11. „  Orthodromy between Pézilla-de-Conflent i Perpignan  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
12. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
13. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
14. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
18. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Perpignan  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
21. Basseda 1990 , s.  575.
22. Bolos i Masclans, Jordi , „  Atles dels historyczne hrabstwa Rosselló, Conflent, Vallespir i Fenollet (759-991)  ” ( ISBN  9788423207343 , dostęp 21 lipca 2018 r . ) .
23. (ca) Ramon d'Abadal i de Vinyals, Catalunya Carolingia , Barcelona, ​​​​IEC,2003.
24. Lista burmistrzów od 1929 na MairesGenWeb
25. Albert Gandou był jednym z 500 wybranych urzędników, którzy sponsorowali kandydaturę Frédérica Nihousa w wyborach prezydenckich 2007, ||. || .cf. Lista obywateli, którzy przedstawili kandydatów w wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej .
26. Prefektura Pirenejów Wschodnich, Lista burmistrzów wybranych w 2008 r. , konsultacja 22 lipca 2010 r.
27. [PDF] „  Lista burmistrzów departamentu Pyrénées-Orientales po wyborach samorządowych i gminnych z 23 i 30 marca 2014 roku  ” , na http://la-clau.net .
28. Organizacja spisu na insee.fr .
29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
32. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
33. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
34. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
35. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
36. Michel de La Torre , Pyrénées-Orientales: Kompletny przewodnik po 224 gminach , Paryż, Deslogis-Lacoste, coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).
37. .